16
Rotterdam
'Bijzondere bijstand is een recht'
Zakelijke rijder eerder bereid te betalen voor gebruik snelweg
't Eendeëi sleutelt al jaren aan onverslijtbare auto
Woonexperimenten met
nieuwe subsidiegelden
Mentaliteitsverandering is nodig bij minima én ambtenaren SoZaWe
Pauïuskerk luidt
noodklok
OM vervolgt
illegale verkoop
paspoorten
Erasmusspeld
Pleuni Touw
Bevreemding over drukker vliegveld
De Coolsii
De koningin was
niet in Voorne
Rotterdams Dagblad
Dinsdag 24 september 1996
Rotterdam Bij de Pauïuskerk
luiden deze week om het uur de
klokken. Dat is bedoeld als pro
test tegen de Koppelingswet die
behandeld wordt in de Tweede
Kamer. Om dezelfde reden hangt
de vlag halfstok.
De Koppelingswet maakt het mo
gelijk dat allerlei instanties hun
computerbestanden aan elkap
koppelen waardoor onder meer il
legalen sneller opgespoord kun
nen worden. Het luiden van klok
ken, zo meldt de Pauïuskerk, is
van oudsher bedoeld om boze
geesten weg te jagen, in dit geval
de Koppelingswet.
Amsterdam - Het Openbaar Mi
nisterie (OM) gaat tegen het Rot
terdamse eenmansbedrijfje £u-
roprice vervolging instellen, op
verdenking van de illegale ver
koop van paspoorten, rijbewijzen,
diploma's en andere officiële do
cumenten. Dat heeft de persoffi
cier van justitie in Amsterdam,
mr. N. Schaar, gisteren bekendge
maakt. De vervolging vloeit voort
uit vragen die het CDA-kamerlid
A. Bijleveld-Schouten in juni van
het vorig jaar stelde. Zij vroeg
zich af of Europrice zich met lega
le dan wel illegale handel be
zighield. Minister van Justitie
Sorgdrager droeg het OM in Am
sterdam, waar Europrice geves
tigd was voor het naar Rotterdam
verhuisde, op de zaak nader te on-
d^ioeken.
Volgens Schaar is uit dat onder
zoek gebleken dat de directeur
van het bedrijfje strafbare feiten
pleegt De Rotterdammer moet op
29 november voor de rechtbank in
Amsterdam verschijnen.
Pleuni Touw
Archieffoto Rotterdams Dagblad
Utrecht Pleuni Touw heeft gis
teravond van het gemeentebe
stuur van Rotterdam de Erasmus
speld ontvangen. In de Central
Studio's in Utrecht speldde wet
houder Kombrink (cultuur) de
veelzijdige actrice het zilveren
kleinood op. Pleuni Touw ontving
de onderscheiding, omdat zij zich
in de ogen van het Rotterdamse
gemeentebestuur over een reeks
van jaren ais actrice verdienste
lijk heeft gemaakt voor de Rotter
damse samenleving.
Na haar opleiding aan de Toneel
school in Arnhem werkte ze ge
ruime tijd bij het Nieuw Rotter
dams Toneel. Ook nadien koos zij
als freelance-actrice meermalen
voor rollen bij een Rotterdams
theatergezelschap.
Pleuni Touw woont inmiddels ge
ruime tijd in Amsterdam. Ze werd
in Rotterdam geboren op 8 no
vember 1938, als dochter van een
schippersechtpaar. Toen ze acht
jaar was, verhuisde ze naar de wal
en ging bij een oom en tante in de
Bospolderstraat wonen. Ze door
liep er de lagere en middelbare
school, waarna tussen 1959 en
1962 haar toneelopleiding volgde.
Rotterdam/Den HaagBotterdam
denkt volgend jaar zo'n tien mil
joen gulden te ontvangen uit het
nieuwe herstructureringsfohds.
De subsidie is bedoeld om te ko
men tot een gevarieerder wo
ningaanbod in met name de oude
stadswijken. Wethouder Meijer
(volkshuisvesting) kondigde gis
teren twee experimenten aan,
waarbij een beroep zal worden ge
daan op de subsidieregeling: in de
Zaagmolenbuurt (Het Oude Noor
den) en de Millinxbuurt
Meer gebieden zullen al het ko
mend jaar van het herstructure
ringsfonds kunnen profiteren.
„Er zijn nog wat aantal losse eind
jes die nu alsnog mee kunnen
draaien," aldus Meijer, gisteren
na de ondertekening van een in
tentieverklaring door de wethou
ders van de vier grote steden en
de staatssecretarissen Tommei
(VROM) en Kohnstamm (Binnen
landse Zaken). Het Rijk stelt 65
miljoen gulden per jaar beschik
baar, waarvan de helft naar de
grote steden gaat. Het komend
jaar draaien Rotterdam, Den
Haag, Amsterdam en Utrecht
proef met de regeling.
Het SP-kamerlid Poppe zette za
terdag in deze krant grote vraag
tekens bij de hoogte van het be
drag. Net genoeg om te slopen, al
dus Poppe. Staatssecretaris Tom
mei bestreed dat gisteren, „Bij de
stadsvernieuwing r nest je veel
geld in een pand stoppen en was
de opbrengst bescheiden. Hier
ligt dat in een aantal gevallen toch
anders. Met 65 miljoen is best veel
te doen. Bovendien moet het
fonds ook worden gezien als een
impuls. Andere partijen zullen
eveneens meegaan doen."
Meijer was het met hem eens. „De
projecten die wij in de Zaagmo
lenbuurt en de Millinxbuurt voor
ogen hebben hoeven helemaal
niet zo veel te kosten." In de
Zaagmolenbuurt^ buiten de stads
vernieuwing in Het Oude Noor
den gebleven, wil de gemeente
Rotterdam bestaande panden op
knappen en vervolgens als casco
gaan verkopen. Kopers bouwen
het casco naar eigen voorkeur zelf
verder af. De gemeente brengt
hen bij elkaar en begeleidt. Groot
voordeel daarvan is volgens Meij
er dat er gemotiveerde bewoners
komen, die betrokken bij de buurt
blijven. „Want er is geld en ener
gie ingestoken."
Met woningcorporatie MGE zijn
afspraken gemaakt voor de Mil
linxbuurt. Er wordt in contact ge
treden met de particuliere wo
ningbezitters en gepoogd huizen
(nu vaak fungerend als logement
of drugspand) aan te kopen. Ver
volgens worden de woningen op
geknapt en vervolgens opnieuw
verkocht. „Normaal zul je daar
nooit de prijs voor krijgen die het
na de opknapbeurt zou moeten
opleveren. Dat komt dan door de
naam van de buurt Met het hers
tructureringsfonds passen we het
verschil tussen de normale vraag
prijs en wat mensen ervoor willen
geven bij." Op die manier wordt
een begin gemaakt met een wijzi
ging van de sociale structuur in
de buurt, aldus Meijer,
Als leidraad bij het nieuwe fonds
fungeert de rapportage 'De gedif
ferentieerde stad'. Daarin staat
een aantal aanbevelingen om tot
een gevarieerder woningaanbod
te komen. Belangrijk voordeel
van de nieuwe regeling is dat veel
belemmeringen zijn opgeheven.
Door Peter de Lange
RotterdamVeel te weinig minima beseffen nog, dat gebruik
maken van de bijzondere bijstand geen gunst is, maar een
recht. Hetzelfde onbegrip leeft bij ambtenaren van de dienst
Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SoZaWe), die de aanvra
gen behandelen. Aan beide kanten is een mentaliteitsveran
dering nodig, wil de bijzondere bijstand uitgroeien tot het ef
fectieve wapen tegen de armoede zoals dat de gemeenteraad
voor ogen staat.
Maatregelen als vereenvoudiging
van het aanvraagformulier en ver
korting van de procedure zetten
weinig zoden aan de dijk, zolang
de gêne rond de bijzondere bij
stand niet verdwijnt Dat is de
eindconclusie van het Kwali
teitspanel Rotterdam, dat van
morgen de resultaten bekend
maakte van een enquête onder
140 aanvragers van bijzondere bij
stand.
Het panel, samengesteld uit ver
tegenwoordigers van ondermeer
vakbonden, ouderenbonden en
bewonersorganisaties, doet ver
der de aanbeveling niet de regels,
maar de problemen van de aan
vrager als uitgangspunt te ne
men. Zo'n opstelling zou de cliënt
ervan overtuigen dat een beroep
op de bijzondere bijstand een nor
male aangelegenheid is, en geen
bureaucratische hordenloop.
Andere adviezen zijn bijscholing
van het SoZaWe-personeel, dat
dikwijls slecht op de hoogte is van
de bepalingen, verruiming van de
mogelijkheden voor de klant om
telefonisch inlichtingen te vragen
en -niet in de laatste plaats-
een discretere opstelling van de
ambtenaren aan de balie, wier
luidruchtige vragenstellen] door
veel cliënten als vernederend
wordt ervaren.
In het rapport 'Een dubbeltje op
zijn kant', dat vanmorgen werd
uitgereikt aan SoZaWe-directeur
H. Krosse en PvdA-fractievoorzit-
ter E.L. Kuijper uit de Rotter
damse gemeenteraad, staan ve
lerlei verklaringen waarom er ie
der jaar zoveel miljoenen guldens
overblijven in de 'pot' bijzondere
bijstand.
Wie extra geld vraagt voor bijvoor
beeld een bnl of een gehoorappa
raat, schoolgeld of verhuiskosten,
komt niet zelden van een koude
kermis thuis. Een telkens terug
kerende klacht iuidt dat de drem
pel te hoog is. Met een aanvraag
gaan weken heen, er zijn tal van
paperassen voor nodig, de sociale
dienst vraagt de clienten het
hemd van het lijf en de hulp van
de ambtenaar is dikwijls mini
maal. „Er kan gerust van een ont
moedigingsbeleid worden gespro
ken," menen de onderzoekers.
De situatie is er sinds de invoe
ring van de nieuwe Algemene Bij
standswet in januari dit jaar eer
der slechter dan beter op gewor
den. De controle door de sociale
dienst is zo streng geworden, dat
d:e niet alleen potentiele frau
deurs afschrikt, maar ook mensen
die wel degelijk recht hebben op
financiële ondersteuning. Daar
komt nog bij dat de toepassing
van de regels sterk kan verschil
len per kantoor en zelfs per mede
werker. Soms was de medewer
king van de ambtenaar bijzonder
hartelijk, soms werd de aanvrager
bits en met achterdocht behan
deld. „Het leek wel of ik naar de
guillotine ging," aldus een van de
ondervraagden. Een ander: „Je
bent nog net geen verdachte."
Een derde: „Je moet een hele kar-
revracht papieren meenemen.
Van Gend Loos kon eraan te
pas komen." Bijna driekwart van
alle geënquêteerden, inclusief de
genen wier aanvraag werd inge
willigd, geeft SoZaWe een onvol
doendevoor de behandeling.
Rotterdam PvdA, D66, GroenLinks en de Stadspartij zetten grote
vraagtekens bij het plan te onderzoeken of 30,000 vliegbewegingen per
jaar mogelijk zijn op Rotterdam Airport. Dat bleek vanmorgen tijdens
de vergadering van diverse raadscommissies over deze zaak. De com
missieleden spraken hun bevreemding uit over dit hogere aantal. Ze we
zen er op dat afgesproken was dat het aantal vliegbewegingen tot 20.000
beperkt zou blijven. De politieke partijen zijn bang dat met het onder
zoek de deur wordt opengezet naar meer drukte op de luchthaven.
Door Peter de Lange
Rotterdam Al bijna vijftig jaar
houdt hij het vol, de auto die de
wereld schokte door zijn lelijk
heid. En naar het zich laat aan
zien, gaat hij ook in de eenentwin
tigste eeuw nog wel een paar de
cennia mee. Marco Blom althans
is niet van plan zijn exemplaar in
te ruilen voor een eigentijds maar
anoniem product uit de windtun
nel. Hij hoeft geen 'auto voor de
gestresste massa'. Zijn Eend
brengt hem overal waar hij wezen
moet Met windje mee zelfs tien
kilometer sneller dan anders.
Begin jaren zeventig zou Marco
onherroepelijk bij de generatie
van de geitenwollen sokken rijn
ingedeeld. Hij praat uiterst relaxt,
draagt' een trui uit de legerdump
en aan zijn voeten een paar klom
pen zohder opsmuk. In het huidig
tijdsgewricht wordt hij gerekend
tot een elite: de liefhebbers van
'klassiekers. Want zo mag je de
deux-chevaux inmiddels wel noe
men. Sinds Citroen het autoolje in
1948 presenteerde, heeft het en
kel wat marginale moderniserin
gen ondergaan. De Eend is nog
even lelijk als toen hij uit het ei
kroop.
Charme
Voor Marco is dat juist de charme
van dit onvergankelijke vervoer
middel. En niet alleen voor hem:
alle 450 leden en donateurs van
vereniging De Alternatieve Gara
ge 't Eendeëi denken er zo over.
De vaste kern van die club is elke
zaterdag te vinden in en om de
werkplaats aan het Karperpad in
Rotterdam-Zuid om bezoekers op
te vangen en te helpen. Aanloop
genoeg van mensen uit de hele re
gio. Om te sleutelen, onderdelen
uit te zoeken in het magazijn of
gewoon wat te kletsen. De verha
len 'gaan over een vakantietocht
per 'bakeend' naar de Noordkaap.
Of over een recent avontuur op
een Franse autosloperij.
Komend weekeinde wordt het ex
tra druk op het erf, want dan viert
't Eendeëi rijn 20-jarig bestaan.
Ter gelegenheid daarvan komen
van heinde en verre zeldzame en
museale exemplaren van de 2CV
naar Rotterdam, eerst voor de
'show1 bij de club, later in de mid
dag voor een rondrit door de stad
en over de splinternieuwe Eras-
musbrug. Verwachte attracties:
een Sahara, een mooie Ami 6, een
paar Mehari's, en natuurlijk aller-
Marco Blom (rechts) geeft enkele clubleden aanwijzingen bij een Ingreep In het inwendige van een Eend. Voor de ware liefhebbers
kent de 2CV geen geheimen. Foto corvos.
lei mutaties van de moedereend
zelve. Twintig jaar - zo lang is
Marco Blom nog geen lid van 't
Eendeëi. Maar hij lijkt vast voor
nemens merk en vereniging lan
ger trouw te blijven dan die arm
zalige tijdsspanne. „Mijn allereer
ste auto was meteen een Eend,"
vertelt de uit Heusden in Brabant
afkomstige Citroënliefhebber. „Ik
kocht 'm direct na het halen van
m'n rijbewijs. Ik had een neef die
met zijn deux-chevaux naar Per-
zië was geweest en naar Afrika.
Dat wilde ik natuurlijk óók. En
helemaal onbekend met de auto
was ik niet, want mijn ouders had
den een Dyane, zeg maar een wat
luxer type Eend."
Sinds die eerste kennismaking is
Marco de duck nooit ontrouw ge
weest. „In deze auto rijden, dat is
een manier van leven. Ik doe het
heus niet om me af te zetten tegen
de massa, ik vind het gewoon een
heerlijke wagen. Geen overbodige
luxe om je heen. Geen klapzak-
ken of ABS, alleen een mistach-
terlicht En in de allerduurste uit
voering een asbakje. Als je in
Frankrijk over van die smalle
bochtige landweggetjes rijdt, ben
je echt aan net sturen. Een beleve
nis die een andere auto je niet
gauw zal geven."
Marco Blom werd lid van 't Een
deëi omdat hem dat wel praktisch
leek. Je leert zelf je auto te onder
houden en te repararen, er is
ruimte om te klussen, je kunt er
met fikse korting onderdelen ko
pen en het is er bovendien gezel
lig. Eigenlijk zijn dat precies de
motieven waarom de vereniging
ooit werd opgericht. Grondlegger
was een Eendenvriend genaamd
John de Vree, die steeds vaker
door vrienden en hun kennissen
werd gevraagd hun autootjes na
te kijken. Omdat hij tijd te kort
kwam, besloot De Vree een cursus
'eendologie' te geven - konden
zijn vriendjes voortaan zelf aan
hun karretje tJeutelen.
„Zo is het allemaal begonnen,"
weet Marco Blom uit de annalen.
„Het was een soort commune, ge
huisvest in een een garagebox in
Rotterdam-Noord. Als gevolg van
stadsrenovatie rit de vereniging
sinds 1983 hier, maar met nog
steeds een beetje het karakter van
een commune. Alles is van ieder
een. Alleen stellen we tegenwoor
dig wel wat meer regels, het moet
geen zootje worden."
Na een dipje middenjaren tachtig
vertoont het ledental van het Een
deëi de laatste jaren een gestaag
opgaande lijn. Marco heeft daar
wel een verklaring voor: „Deze
auto wordt sinds '92 niet meer ge
produceerd. In Nederland werd
hü al sinds '87 officieel niet meer
verkocht. Mensen die er een heb
ben, doen 'm niet meer zo snel
weg. Er is nauwelijks vervanging
te krijgen. En omdat garage-on
derhoud dikwijls ook te duur
wordt, komen ze naar ons. Dus wy
halen waarschijnlijk met gemak
de vijfentwintig jaar. De auto zelf
is tenslotte ook al een halve eeuw
oud. En still going strong."
Door Peter Louwerse
Rotterdam De voorspellingen
voor het jaar 2010 beloven niet
veel goeds. Als er geen ingrijpen
de maatregelen worden genomen,
zullen files het beeld beheersen
op de A15 (tussen Rozenburg en
het Vaanplein), de A 20 (tussen
Kethelplein en het Terbregse-
plein) en de A13 (tussen h?t
Kleinpolderplem en Rotterdam
Airport). „Een redelijk drama
tisch scenario voor deze regio,"
zegt ir. drs. Vincent Roozen, pro
jectmanager Select Systeem van
de dienst Stedebouw en Volks
huisvesting (dS 4-V).
Tot nu toe werden dergelijke file
problemen voornamelijk bestre
den door asfalt aan te leggen. Con
creet betekende dat: meer wegen
(een doelgroepenstrook op de
A16), meer bruggen (de Van Brie-
nenoordbruggen) en meer tun
nels (de tweede Beneluxtunnel).
De verkeersopstoppingen, ver
klaart Roozen, werden dus ver
plaatst. „Het leek wel of de Wet
van Behoud van Congestie in wer
king trad," aldus Roozen.
„Bereikbaarheid viel niet te ga
randeren." Een onrustbarend sce
nario voor de regio Rijnmond, die
haar welvaart vooral moet hebben
van de mainport-functie.
Met de introductie van Select Sys
teem denkt de dS V nu het ei van
Columbus te hebben uitgevon
den. Het idee: geef automobilis
ten de keuze tussen betaald of
gratis rijden. Wie drie gulden be
taalt, kan ongehinderd doorrijden
op een speciale doelgroepen-
strook of 'pay-tane'. De niet-beta-
lende automobilisten maken kans
om in de file te komen.
De achtergrondgedachte bij deze
intelligente variant op rekening
rijden is dat filebestrijding alleen
zin heeft als de automobilist keus
heeft. Hu kan om te beginnen kie
zen tussen openbaar vervoer en
de fiets enerzijds en de auto an
derzijds. Daarvoor zijn llinke in
vesteringen in het openbaar ver
voer nodig. Later is er de keuze
tussen gratis en betaald rijden. En
heeft de automobilist toch spijt,
dan kan hij bij een transferium
aan de rand van de stad altijd nog
overstappen op metro, trein of
bus.
Doelgroepenstroken voor vracht
wagens en touringcars bestaan nu
al. Over de Van Brienenoordbrug
loopt er één, en dat werkt perfect
Maar hoe herken je het overig za
kelijk verkeer? Hoe kan de over
heid aantonen dat een automobi
list 'niet-zakelijk' op weg is?
„Dat gaat niet," meent Roozen.
„We hebben het wetenschappelijk
laten onderzoeken, maar zakelijk
verkeer en carpoolers zijn niet te
onderscheiden van de rest. Het is
dan onontkoombaar om een be
ta alm echanisme in te voeren. Ie
mand die zakelijk rijdt zal eerder
bereid rijn om te betalen."
Nieuwe wegen en tunnels, zoals
de geplande A 4, de tweede Bene
luxtunnel en de toekomstige ver
binding tussen de A13 en de A16
worden gereserveerd voor doel-
groepenverkeer. De westelijke en
de zuidelijke assen van de Ruit
rond Rotterdam worden door wet
houder J, van der Tak (verkeer en
vervoer) bij uitstek beschouwd als
wegen die in gebruik rijn by het
zakelijk verkeer. Die verbindin
gen worden dus als eerste uitge
rust met doelstroken.
Het wrange gevolg van dit sys
teem is wel dat de armlastige au
tomobilisten in de file komen te
staan, terwijl de welgestelden
kunnen doorrijden. Een ander
vraagteken bij Select Systeem:
wie kan ons garanderen dat die
doelgroepenstrook ook niet vol
zal staan met auto's? Van der Tak:
„Het prijsmechanisme treedt dan
in werking."
Verder is er nog de mogelijkheid
dat de auto's de doelgroepen
strook niet eens kunnen bereiken
omdat er op de toevoerwegen al fi
les staan. Met andere woorden:
wordt het fileprobleem gewoon
verlegd naar het gebied buiten
Rotterdam? Nee, verwacht ir. drs,
Roozen. „Transferia kunnen re
delijk goed werken. Maar ze moe
ten op de goede plaats staan. De
verkeersproblemen ontstaan
wanneer regionaal en bovenregio
naal verkeer bij elkaar komen!"
Wethouder Van der Tak, die als
portefeuillehouder verkeer en
vervoer van de Stadsregio het Se
lect Systeem gisteren presenteer
de, heeft al steun gevonden bij
branche-organisaties als de
ANWB, de Kamer van Koop
handel, Europoort/Botlek Belan
gen, Transport en Logistiek Ne
derland en de VNO/NCW. Nu
moet hij minister Jorritsma nog
zien om te praten. Hoewel de be
windsvrouwe van verkeer en ver
voer tot nu toe vooral heeft gegokt
op rekening-rijden en accijnsver
hoging, heeft Van der Tak goede
hoop dat hij Jorritsma kan over
tuigen van het nut van Select Sys
teem.
2010: Zo moet select systeem er uitzien
A13/A16: plan
Terbregse plein
Kethelplein
KJeinporaerplein
Schematische weergave
van 'Rotterdamse Ruit'
Vaan
3enelu*plein
Ridderster
"Hoofdnjbaan exd
voer doelgroepen.
Paratielbaan voor
overtg verkeer.
I Rijbaan voor gemengd
verveer rret eventeee'
vracht- busstrook.
>Uitwisselpunt: doelgroepen
of overig verkeer
Rofl»rü*m» catfJW/ewi Satoesio Roneffian Mimsteoe v VeAeer en Wsiersisat
Zouden ze niet gedurfd hebben?
Van de vijfenveertig leden van de
Rotterdamse gemeenteraad wa
ren er welgeteld twéé ingegaan op
de uitnodiging om naar Oostvoor-
ne te komen, alwaar ze zaterdag
getrakteerd zouden worden op
een aangenaam verblijf in dén
van Europa's mooiste duinland
schappen. Alleen PvdA-raadsle-
den Peter Aubert en Kenneth
Woei-A-Tsoi waren er. De rest van
de raad was overstelpt met papie
ren informatie en deed het hier
kennelijk mee.
Maar de Duinen van Oostvoome
en het Voomes Duin moetje ge
voeld hebben. Je moet er geweest
zijn. Je moeter het teer guichel
heil en de pamassia en de wilde
pony's en orchideeën en plassen
hebben gezien om te weten waar
om de vereniging Natuurmonu
menten en stichting Het Zuidhol
lands Landschap zich zo druk ma
ken om dit unieke gebied.
Aubert en Woei-A-Tsoi kenden
het gebied al, maar kwamen uit
beleefdheid. Van de andere Rot
terdamse raadsleden hadden Na
tuurmonumenten en Het Zuid
hollands Landschap amper een
afmelding binnengekregen.
Zouden de raadsleden niet ge
durfd hebben Het natuurgebied
ligt niet op grondgebied van Rot
terdam, maar het is van de ge
meente Westvoome. Strikt geno
men hebben Rotterdamse raads
leden daar niets over te vertellen.
Zou dat hetexcuüs geweest zijn?
Vijandig gebied?
Daar is een weerwoord op. Rotter
dam is partner in de planvorming
voor de Maasvlakte en het zijn
de gevreesde effecten Itiervan op
flora en fauna langs Oostvoome
en Rockanje, die het noodzakelijk
maken dat Rotterdamse stadsbe
stuurders zich teittege proberen
te realiseren watze de buren aan
doen bij een verkeerd soort uit
breiding van de Maasvlakte.
Als je geen rekening met je buren
houdt, heb je geen fatsoen.
Waren de raadsleden wel naar de
duinen afgereisd als de invitatie
was gekomen van Inge van Assen,
de burgemeester van Westvoor-
ne? Hadden de twee natuurorga
nisaties er verstandig aan gedaan
om een pact met Inge te sluiten?
Moet je zo formalistisch denken,
wanneer je raadsleden op bezoek
vraagt in je eigen natuurgebied?
De gemeente Westvoome had het
prima gevonden als de Coolsingel
eens live wat interesse voor de na
tuur had getoond. Ais de koningin
komt op de Erasmusbrug, willen
die raadsleden er allemaal bij zijn.
De Rotterdamse raadsleden had
den zaterdag kunnen laten zien
dat ze nog wel tot regionaal den
ken bereid en bekwaam rijn. Ze
hadden de moeite kunnen doen
om de Rynmond weer een beetje
beter te leren kennen, want het is
al eerder geconstateerd: de ken
nis van de Rijnmond als totaalge-
bied schiet bij bestuurders flink
te kort Rotterdamse bestuurders
kennen de regio rond de grote
stad slecht en bestuurders in de
regio kennen over het algemeen
Rotterdam niet zo goed. Het zou
een edele taak zijn van de Stads-
regio Rotterdam om veel excur
sies te organiseren, die de kennis
van de regio doen toenemen.
Onbekend maakt onbemind, dus
maakt bekend bemind. De Rijn
mond mag wel wat meer bemind
worden.
Je zou denken dat de regioraad
het regionaal denken kan stimu
leren, maar de vraag dringt zich
op of dit orgaan zichzelf niet in de
wegrit.
Sinds begin dit jaar de wetsvoor
stellen voor de stadsprovincie
Rotterdam in de ijskast beland
den, wordt er in menig gemeente
bestuur in de Rijnmond bedui
dend minder over regionale za
ken gediscussieerd. De fut is er
even uit en bovendien lijkt het
wel alsof de Stadsregio de excuus-
Truus is: er is toch een regioraad
om het over de regio te hebben?
Maar dan wordt vergeten dat goed
regionaal beleid minimaal de som
is van het beleid in alle afzonder
lijke gemeenten. Daar schort het
vreselijk aan. Erzyn Rijnmond-
gemeenten waar ze het nog nooit
over de A4-Noord (rijksweg 19), de
A4-Zuid, het vliegveld of de Maas
vlakte hebben gehad. Maar de
vertegenwoordigers van die ge
meenten worden wel geacht in de
- niet door het volk gekozen - re-
gioraad mee te beslissen.
Wie vertegenwoordigen zij dan?
Kunnen ze niet beter bij de stem-
ming op de wc gaan zitten?
