18
£c§i®nie 1 SamenEev
Winterschilder
betaalt eigen
werkloosheid
Met de vuilniszak van maïsmeel is
het vooral nog pionieren geblazen
In de strijd tegen de beunhaas is
Deltaplan begin van nieuw offensief
Autoschade zakelijke kilometers
Proeftijd twee maanden
Ziekenfondspremie bejaarden
Overdrachtsbelasting koophuis
Staatslot bü IOAWers
OUebollenkraam op braderie
Rotterdams Dagblad
Woensdag 26 februari 1997
De campagne die al zo'n 25 jaar het gebruik van de zogeheten winterschilder moet sti
muleren, kent vrijwel iedereen. Toch zitten nog veel schilders in de koudste maanden
van het jaar thuis. Volgens het Bedrijfschap Schildersbedrijf hebben in de winter circa
13.000 van de 32.000 schilders in ons land geen werk. In de zomer daalt deze werkloosheid
naar een kleine 2.000 mensen. Met een heus Deltaplan, ruim een jaar oud, werkt de schil-
derssector (5.200 bedrijven, totale omzet vier miljard gulden) aan een gezondere be
drijfstak met een sterker imago. Dat offensief moet onder meer leiden tot een betere
spreiding van het werk en minder seizoenswerkloosheid. De schilders hebben om dat
doel te bereiken enkele ideeën voor ogen: de BTW moet zakken naar het 'lage' tarief en
het onderhond aan de woning moet weer Gscaal aftrekbaar worden. En vooral: schilder
werk in de winter kan ook best buiten.
Door Gert Onnink
RotterdamDe Rotterdamse schilder M.C. Stinis had het afgelopen najaar re
delijk gunstige vooruitzichten. Met zijn bedrijf was hij in derace voor een grote
schilderbeurt van twee scholen; orders met een totale waarde van ruim twee
ton. Helaas voor Stinis ging dat feest niet door. „Ik moest ze alle twee schrap
pen, terwijl we in beide gevallen de laagste inschrijver waren. Eén van die klus
sen ging naar een bedrijf, omdat dat mensen in dienst had met een Melkert-
baan. Had ik een van die twee scholen wel mogen doen, hadden we twee men
sen minder de WW in hoeven te sturen. En in de toekomst wordt dat met een
högere premie alleen maar erger."
Bij Stinis, gevestigd aan het Bo-
lerdiep in Rotterdam-Zuid, wer
ken op dit moment negen schil
ders in vaste dienst. „In de zomer
waren we nog met twaalf. Tja, by
een bank werk je het hele jaar
door, je weet op 1 januari waar je
zit en op 31 december ook. Voor
een schilder ligt dat heel anders.
Die werkt dan weer binnen en dan
weer buiten. En soms zit-ie thuis."
Stinis, die onder meer het Ge
meentelijk Havenbedrijf Rotter
dam met een deel van het Euro-
pomtoomplex aan het Marco-
niplein tot zijn klantenkring mag
tekenerh~schat~d»t-zijn bedrijf
voor zeventigprocénfbinnen' ac
tief is. De.resterende dertig pro
cent istïuitenwerk^
Die veelbesproken spreiding van
bet werk'moet beter,-vinden'de
Schilder s.'En'dan niét "alleer!'sto
mers buiten. „De overheid zou het
voor beeldmoe ten geves, zekerde
RijksgebouwepdieijSjt," stelt
mr. E.LJ. vmlj^-wfS projec
ten van het' Bednjfschap Schil
dersbedrijf, de motor achter het
fenomeen winterschilder.
„Staatssecretaris Tommei van
VROM ziet dat ook zo. Hij heeft de
opdrachtgevende overheden een
brief geschreven, waarin hij aan
dacht vraagt voor deze kwestie,
£ij moeten meer rekening hou
den met de continuïteit van de be
drijfstak. Nu is de ffictiewerkloos-
heid veel te hoog. Die dip in de
winter moeten we te lijf gaan."
Van Hal kent een goed voorbeeld
van een geslaagd demonstratie
project: het Ryksmuseum in Am
sterdam. „Maar bij dat ene project
mag het niet blijven. Die winter
schilder kost de bedrijfstak veer
tig miljoen gulden per jaar. Daar
tegenover staat weer dat er voor
ongeveer eenzelfde bedrag wordt
bespaard op de WW. Zo lijlrt het er
op dat we onze eigen werkloos
heid betalen."
BTW
Ook Stinis vraagtftié^^arltódTcaïi i
steun. „We kunnènferiiietlial-
leen," zegt de Rotterdamse, schil
der. Er wordt- al twintig jaar ge
pleit voör eert' Verlaging'van het
R-'W-tarief van 17,5 np^r 0 pj$-
centJiet ligt te spogen'oaf kost
banen," ondei^freéjot
becijfert dat een'schilder bij'hem
per uur ruim zeventig gulden
moet opbrengen. „Als we ergens
37,5 uur werken, zouden we met
het lage BTW-tarief voor hetzelf
de geld vier uur langer kunnen
schilderen. Helaas zitten we vast
aan de Europese regelingen."
Zeker nu Nederland tijdelijk
voorzitter is van de Europese
Het Rotter
damse schil
dersbedrijf
Stinis aan het
werk bij het
advocaten
kantoor Pot
Stoop aan de
Veerkade.
„Zeventig
procent van
de tijd werken
we binnen, de
rest buiten,"
zegt directeur
M.C. Stinis.
Foto Jaap ftoxemW
Rotterdams
Commissie, zo vult Van Hal van
het Bedrijfschap aan, moet het
kabinet de politieke moed hebben
de zaak in Europees verband aan
te kaarten. „En niet roomser zyn
dan'de paus. In België hanteren'
ze het lage tarief aL in Zweden
geldt de aftrek en in Duitsland
hebben ze een deeltijd-WW." In
Nederland, stelt Stinis vast, „heb
ben we niets van dit alles."
Dat leidt volgens de Rotterdamse
schilder ook tot een grijs, of erger,
een zwart circuit „Kijk hier maar
eens aan het einde van de mid
dag. Al die wagentjes diejftoppen
bij de doe-het-zelf-tóarkten.
Neem maar van mij aan; die ko
men daar echt niet voor hun baas
hoor. Iedereen kan raden wat ze
daar komen doen."
Deze Vooral in de avond actieve'
collega's bestrijken een markt die
ten koste gaat van de 'gewone'
schilders, zegt Stinis. „Het kost
werk. Bovendien wordt het er met
de kwaliteit niet beter op. Die ex
tra mensen die er in de zomer tij
delijk bijkomen, zorgen natuur
lijk niet direct voor beter schilder
werk. Hf t is voor de mensen echt
veel intéressanter weg te zijn van
dat zwarte of grijze circuit" De
klussers, stipt Van Hal aan, zijn
niet erkend en leveren géén ga
rantie. „Je krijgt het gevoel dat de
overheid zwartwerkers meer
steunt dan witwerkers."
Volgens Stinis is het 'vijf voor
twaalf, hoog tijd voor de schil
ders. „Ik heb in dertig jaar nog
nooit een winter gehad dat ik het
niet meer wist, ook nu niet maar
ik moet wel oog hebben voor mijn
personeel en hun gezin, Boven
dien moeten we letten op héttoe-
komstperspectief voor de jonge
schilders,"-,
Van Hal erkent dat de BTW-kwés-
tie een lastig dossier is. En die
zaak speelt niet alleen in de schil
dersector, maar ook bij de schoon
makers, schoenmakers, kappers
en installateurs. Toch overheerst
bij het tweetal (voorzichtig) opti
misme. „We geloven in een betere
toekomst met volop continuïteit
voor de bedrijfstak," stelt Van
Hal.
floor Edwin Comeli.sse
Capelle aan den Ussel Gft-bak-
ken vol schimmels, onbestemd
bruine drap en luchtjes die het
met slecht zouden doen in het ri-
opl Voor menig huishouden een
llMbleem bij het systeem van ge
scheiden inzamelen van huisvuil.
Het groen-, fruit- en tuinafval gaat
rotten en zorgt voor alle proble-
ihen van dien. Maar niet alleen de
huisvuilscheidende burgers zit
ten ermee, het is ook een pro
bleem voor de gemeente die het
ihzamelingssysteem hebben op
gezet.
Veel mensen kieperen het gft-af-
val in een gewone grijze vuilnis
zak omdat ze geen zin hebben in
een plakkerige container waar na
iedere leging een koek van half
weggerot huisvuil van de bodem
moet worden geschraapt. Kortom,
weg milieuwinst.
Voorde gemeente Rotterdam was
onder andere deze onfrisse kant
'van de biobak een reden om zich
jarenlang te verzetten tegen de
gescheiden inzameling van huis
vuil. Pas na het voldoen van de
voorwaarde dat flatbewoners hun
afval niet hoeven te scheiden,
ging uiteindelijk ook de Maasstad
overstag.
Een plastic zak zou een prima op
lossing zijn. Het lekvocht loopt de
bak niet in en met de luchtjes valt
het ook wel mee. Nadeel is echter
dat plastic verre van milieuvrien
delijk is. Maar er gloort hoop. Ver
pakkingsbedrijf Van Leer heeft
namelijk een doorzichtige zak op
de markt gebracht die volledig te
composteren is. De BlObag wordt
jn Nederland 'in de markt gezet'
door het Capelse bedrijf Velea
Trading. De zak is gemaakt van
maïszetmeel en polycaprolactam.
Deze laatste stof wordt gebruikt
voor stevigheid en wordt geprodu
ceerd uit melkzuur, zoals dat ge
wonnen kan worden uit suiker
bieten, aardappelen, tarwe en
mals. Het heeft een volledig na
tuurlijke oorsprong, net zoals het
maïszetmeel. Daarom kan de zak
na afdanking met een gerust hart
en een schoon geweten in de na
tuurlijke kringloop worden ge
stopt
Het Capelse bedrijf dat is gespe-
Volgens het
Capelse be
drijf Velca
Trading zit het
met de zelf'in
de markt ge
zette'BlObag
weisnor.
Foto Pet ar
MoHtenboor
cialiseerd in verpakkingsmate
riaal, werd een tijd geleden door
het Duitse moederbedrij f 4P Folie
gevraagd om de Nederlandse mi
lieumarkt te verkennen. Het be
drijf wilde weten of er in ons land
animo was voor de milieuvriende
lijke zak. En dat lijkt wel snor te
zitten. Het afgelopen jaar is geble
ken dat het groene imago van Ne
derland geen kwestie is van een
gewiekste reclamecampagne. Ne
derland is nu zelfs proefgebied
voordeBIObag,
„Wij lopen ten opzichte van de
rest van Europa met veel milieu
zaken toch voorop," zegt Velea-
medewerkster Hanneke Keijser.
„Er komt de laatste jaren enorm
veel informatie los over milieu
vriendelijke artikelen. Het leeft
echt. Dat merken wij ook aan de
telefoontjes. We hebben ons tele
foonnummer op de zak gezet en
krijgen zo veel reacties. Mensen
willen weten hoe ze de zak moe
ten gebruiken, of het toch echt
geen plastic is en of ze deze zak by
het gft-afval mogen stoppen."
Sommige gemeenten hebben pro
blemen met de zak die sinds eni
ge tyd te koop is hij alle vestigia
gen van Albert Heijn. Consumen
ten die tegen 20'n probleem aanlo
pen, bijvoorbeeld dat de vuilnis-
dienst weigert om de zak mee te
nemen, kunnen dan naar het Ca
pelse bedrijf bellen. Hanneke Ke
ijser neemt in dat geval contact op
met de betreffende gemeente om
het probleem uit de wereld te hel
pen. Vaak berust het op een mis
verstand, bijvoorbeeld dat de ge
meente denkt dat het om plastic
gaat, dus dat lukt dan wel. Een en
kele keer gaat het probleem wat
dieper. Dan heeft het voorname
lijk te maken met de opstelling
van devuilverwerker.
„In ons land hebben we ruim vijf
entwintig bedrijven met bijna
evenveel composteermethodes,"
vertelt Keijser. „Soms kan het ge
beuren dat de BlObag bij de ver
werking problemen veroorzaakt
Bijvoorbeeld omdat er aan voor
scheiding wordt gedaan. Dan
wordt het plastic eruit gevist en
vervolgens verbrand. Ook de BlO
bag ondergaat dit lot maar dat is
natuurlijk niet de bedoeling. We
hebben nu gesprekken met com-
posteerbednjven in het hele land.
Maar het accepteren van ons pro
duct is blijkbaar toch een lang
zaam proces. Daar 2ijn nog heel
wat gesprekken voor nodig."
Prijs
Een probleem bij het aan de man
brengen van de BlObag is de
•prijs. Deze ligt op het moment nog
vrij hoog. Voor een verpakking
var» tien zakker» betaalt de consu
ment 5.50. Het gebruik van de
zak moet dus nog duidelijk een
bewuste keuze zyn van de consu
ment die een milieuvriendelijk al
ternatief zoekt voor de plastic zak.
„De zak wordt uiteraard goedko
per als hy in een grotere hoeveel
heid geproduceerd kan worden,"
zegt Keijser. „Nu is het echt nog
pionieren voor ons. Maar de mi-,
lieuvriendelijke metaliteit in ons
land zal er uiteindelijk voor
zorgen dat de BlObag goed raakt
ingeburgerd."
De BlObag is nu alleen nog maar
verkrijgbaar in het formaat 45x45
centimeter. Maar daar komt waar
schijnlijk verandering in. De
vraag om grotere zakken is nu al
groot. Het Capelse bedrijf kan ze
echter nog niet leveren. Grotere
zakken vragen namelijk om meer
stevigheid omdat ze zwaarder
worden belast. Dat betekent in de
praktijk dat ze dikker gemaakt
moeten worden. Maar dan ont
staan er weer problemen bij de
compostering. fle ontbindingstijd
van zo'n dikkere zak is namelijk
aanzienlijk langer dan die van het
dunnere en kleinere broertje. Af
valverwerkingsbedrijven zouden
dus hun composteringsproces
moeten aanpassen. En aangezien
nog niet eens alle verwerkingsbe
drijven de BlObag geaccepteerd
hebben, zal het nog wel even du
ren eer dit onderwerp op de agen
da komt te staan.
Toch is het niet onwaarschijnlijk
dat het er uiteindelijk toch van
komt. Uit verschillende hoeken
van de samenleving komen wen
sen en vragen over de toepassing
van de BlObag. Zo is het Capelse
bedrijf al benaderd door bedrij
ven die er bloembollen, kaas of
vleeswaren in willen verpakken.
„Deze bedrijven wiien zich profi
leren als milieuvriendelijk en zijn
op zoek naar een alternatief voor
het vele plastic dat ze gebruiken
bij hun verpakkingen," zegt Han
neke Keijser.
Op één ding moet bij het gebruik
van de BlObag wel heel goed ge
let worden: het is een product dat
bij gebruik beperkt houdbaar is.
Vanaf het moment dat er gft-afval
in de zak wordt gestopt start het
afbraakproces van de zak. Gead
viseerd wordt om de zak met lan
ger dan een week in de gft-bak te
houden. „Een gemeente vond het
wel een leuk idee om compost aan
de burger aan te bieden dat was
verpakt in de BlObag," vertelt
Keijser. „Die zakken werden ver
volgens volgeschept en opgesta
peld- Maar dat liep niet helemaal
volgens plan: by het uitdelen vie
len ze namelijk uit elkaar."
Onder redactie van Hans Roodenburg
In de rubriek Rechthoek behandelt het Rotterdams Dagblad juridi
sche consumenten-kwesties. Problemen op het gebied van kopen, hu
ren, echtscheiding, ontslag, lonen en uitkeringen, verzekeringen en
dergelijke worden beantwoord door onze deskundigen. Lezers kun
nen vragen opsturen naar het Rotterdams Dagblad, Rubriek Recht
hoek, Postbus 2999,3000 CZ Rotterdam.
Voor mijn boos njd ik zakelijke kilometers tn mijn privé-auto. Daarvoor
krijg ik van hem een vergoeding van 42 cent per kilometer. Als ik tijdens
de zakelijke ritten schade aan mijn auto oploop, kan ik die dan verhalen
op mijn werkgever?
Een dergelijke kwestie is in 1992 m de Hoge Raad be
handeld. Inderdaad zal een werkgever de schade aan
de auto van zijn werknemer moeten vergoeden als
hij een te lage autokostenvergoeding geeft (minder
dan de normen die de ANWB voor de verschillende
typen auto's adviseert). De werknemer zou in zo'n ge
val zelfs ook het (gedeeltelijk) verlies van de no-
claimkorting op de premie van de autoverzekering
kunnen verhalen op zyn werkgever. Het gaat altijd
om gevallen waarin u met een WA-verzekenng aan
de eigen auto schade oploopt. In het arrest stelde de
Hoge Raad dat de kilometervergoeding die de werk
gever aan zijn werknemer betaalt, ook bedoeld is
voor het afsluiten van afdoende verzekeringen. Maar
als die vergoeding lager is dan de ANWB-norm, kan
in redelijkheid van de werknemer niet worden ver
wacht dat hij zich volledig (all risk) verzekert. Het ri
sico voor de niet-verzekerde schade komt dan vol
gens 'de Hoge Raad bij de werkgever te liggen. Niet
van invloed is of de werknemer bij de aanrijding
schuld draagt. We! moet fcy op dat moemnt zakelijk
met zijn auto aan het rijden zyn. Bij roekeloos rygé-
drag of opzet vervalt uiteraard deze verhaatsmogé-
lykheid op de werkgever.
Enige weken geleden behandelde u m deze rubriek een zaak nart iemand
die bij een winkelier alleen maar in dienst kon treden als hij een proeftijd
van vijf maanden accepteerde. Dat kan toch niet? Een proeftijd mag toch
niet meer dan tioee maanden zijn?
U hebt gelijk. Een proeftijd van langer dan twee
maanden is by wel verboden. In dit geval van die vyf
maanden geldt dan helemaal geen proeftijd meer en
als de winkelier dan toch van zyn werkenemer afwil,
dan zal hij de normale ontslagprocedures in acht
moeten nemen. Bjj een officiële proeftijd kan hij ge
makkelijk van zijn werknemer af onder de verkla
ring dat hij of zy niet voldoet.
Mijn moeder in een bejaardentehuis heeft slechts AOW en een heel klein
pensioentje. Zij betaalt echter wel 129 ziekenfondspremie per maand.
Kan dat kloppen
Ja. Per 1 januari bedraagt de nominale premie 18
per maand. Over het AOW-pensioen betalen 65-plus-
sers een premie van 5,4 procent Dat komt neer op
omstreeks 83 per maand voor een alleenstaande.
Op het overige inkomen bedraagt de premie 6,9 pro
cent Bij een pensioentje van omstreeks 400 gulden
per maand komt men in totaal al gauw aan een zie
kenfondspremie van omstreeks de 130.
Ik ben genoodzaakt om tn korte tijd voorde tweede keer een huis te kopen.
Onlangs schreef v. in deze rubriek dat slechts één keer overdrachtsbelas
ting hoeft te worden betaald als binnen een jaar twee keer een huis u»rd£
getocht ivaartnj de eerste tooning treer is verkocht. Volgens ons, is dat
slechts binnen een halfjaar.
Dat klopt In de betreffende rubriek stond een fout.
Als u binnen een halfjaar genoodzaakt bent twee
keer een huis te kopen, dan hoeft de overdrachtsbe
lasting bij de verkoop van uw eerstaangekoebte wo
ning niet betaald te worden. U zult dat in de koop
prijs met de koper van uw eerste woning moeten
vastleggen.
Ik las laatst in uto rubriek dat iemand die bijstand krijgt en die een ton in
de loterij wint, eerst vier jaar -jan die prijs moet gaan leven voordat hij
weer voor een nieuwe bijstandsuitkering in aanmerking zou kunnen ko
men. Wij hebben een IOAW-uitkering. We hebben elke maand een lotje ih
de staatsloterij. Als ttrij prijs hebben, wordt dan ook onze lOAW-uitkering
gestopt of gekort?
Nee. In tegenstelling tot de bijstand geldt by ,$e
IOAW - een vervolguitkering op basis van de by-
stand voor oudere langdurig werklozen - geen zoge
noemde vermogenstoets. Op de IOAW worden alleen
inkomsten uit arbeid (zoals loon) of in verband met
arbeid (zoals pensioenen) in mindering gebracht IJ
prijs in de staatsloterij is vermogen dat nikr te ma
ken heeft met eventuele werkzaamheden. Is uw prijs
in de staatsloterij bijvoorbeeld een ton, dan houdt u
gewoon uw IOAW-uitkering.
Ik heb het idee opgevat om in de zomermaanden op braderieën oliebollen
te gaan bakken en te verkopen. Heb ik daarvoor een vergunning nodig?
tekening Sandra de Haan
U moet bij de winkeliersvereniging die de braderie
organiseert vragen of u mag meedoen. Als u wilt we
ten waar in Rotterdam deze zomer braderiëen wor
den gehouden, kunt u het beste de Dienst Marktwe
zen, afdeling straathandel, bellen (tel 0104400785).
In andere gemeenten moet u het gemeentehuis bel
len.
