Sport
Bal na
Oranje bereikt Bursa in 'stadsbus met vleugels'
Er sprong een paard
in het peloton
Ai
Bloedcontroles: 'Top lijkt
meer aan elkaar gewaagd'
Aanzoek per helikopter
Grensrechter breekt vlag:
arbiter stapt naar politie
Georges
Grün gaat
stoppen
Het laatste woord
'Waar is Aad de Leeuw toch?'
i
B fl
Van der Poel zet 't op een lopen...
Röthlisberger dreigt boekje open te doen
Leekens als
Oranje-fan
Gedrag
't
Rotterdams Dagblad
Dinsdag 1 april 1997
Vorige maand werd een begin gemaakt met de bloedcontroles in het
wielrennen. De renners hadden het zelf voorgesteld, moe van de ge
ruchten dat er in het peloton wat al te royaal met het hormoonprepa
raat EPO werd gewerkt. Ploegleiders en UCI gingen medio februari
akkoord met de 'tegenactie', vanaf Paiijs-Nice kan er in de uren voor
de start op de hotelkamerdeuren worden geklopt. Van de drie renners
die een startverbod kregen opgelegd mag de Italiaan Mauro Santaro-
mita nog steeds niet koersen. Zijn startverbod is met twee weken ver
lengd.
Halen de controles echt wat uit? Is het gedaan met de medische expe
rimenten? Is er kortom sprake van een eerlijker competitie? Sommi
gen menen van wel.
LUC ROOSEN, Belg, kop
man bij Vlaanderen 2002,
nr. 443 op de UCI-ranking
van 9 maart, afgelopen weekeind
vierde in de Brabantse Pijl en
achtste in de GP Wallonië: „Ik heb
het idee dat er aanzienlijk minder
rap de bergkes op wordt gereden
dan vorig jaar. Voorbije jaren spo
ten ze werkelijk omhoog, en kon
den sommigen het heel lang vol
houden. Je was als kleine coureur
volmaakt kansloos. Ik althans
kon ze niet volgen. Nu lijkt het
net alsof er een tandje kleiner
wordt gestoken, en als ze wegzyn
vallen ze rapper stil. Ik weet uiter
aard niet of het door die bloedtes
ten komt, maar ik denk dat het
een goede zaak is. Nu staat er in
ieder geval een limiet op."
MARIO CIPOLLINI, Itali
aan, sprinter bij Seaco,
nr, 37 op de laatste UCI-
ranking: „Die acties halen niks
uit Het zijn nog altijd dezelfde
renners die winnen. Als er een
product in het middelpunt van de
belangstelling staat, dan heeft
men toch snel iets anders klaar?
Dat is immers de menselijke na
tuur. Zo heb ik nu alweer gehoord
van het middel Igfl, een afgeleide
van een groeihormoon met le
vensgevaarlijke bijwerkingen. Ik
stop liever dan mijn toevlucht te
nemen tot dit product, maar ik
ben er niet van overtuigd dat ie
dereen er zo over denkt."
M'AARTEN DEN BAK
KER, Nederlander, na
tionaal kampioen 1996
bij TVM, nr. 93 op de UCI-ranking
van 9 maart, afgelopen weekeind
Maartenden Bakker. FotoCorVos
tweede in de Brabantse Pijl en
vierde in de GP Wallonië: „Mis
schien haalt het wat uit. Maar ik
heb toch echt niet het idee dat er
rustiger wordt gereden. In de Tir-
reno, en ook zondag weer in de
Brabantse Pijl, zijn ze er meteen
van het begin weer vol ingevlo
gen. We rijden echt net zo hard als
vorig jaar. Alleen steekt er nu
geen select groepje meer boven
uit; we lijken meer aan elkaar ge
waagd. Ik weet dat die controles
voor menigeen als een bom zijn
ingeslagen. Maar als je zelf goed
rijdt ga je in alles geloven. Ik weet
dat ik conditioneel in prima con
ditie ben. Dat ik beter op schesri?
lig dan vorig jaar, dat ik zelfs geen
Driedaagse van de Panne n^dig
heb om zondag toch een goeie
Ronde van Vlaanderen te kunnen
rijden."
De wedstrijd ODOTer Leede (2-2) in de hoofdklasse van het vrou
wenvoetbal werd zaterdag tien minuten voor tijd onderbroken door
een landende helikopter op de middenstip van het veld. Uit de heli
kopter stapte een man, die vervolgens de keepster van het Roxtelse
ODCten huwelijk vroeg.
Ter Leede-trainerVan Heek en de voetbalsters waren woedend over
deze totaal onaangekondigde actie. Van Heek: „We wisten van niets
en dit kan toch niet in een degradatieduel in de hoogste klasse van
het vrouwenvoetbal. Als ze het nou vooraf, achteraf of desnoods in de
rust hadden gedaan, maar midden in de wedstrijd."
Alleen de scheidsrechter, <Jb dacht dat Ter Leede ook was ingelicht,
bleek op de hoogte van de geplande landing.
De spelers van Leonidas heb
ben bij terugkomst van de wed
strijd bij SUedrecht afgelopen
week een half uur lopen zoeken
naar assistent-trainer Aad de
Leeuw.
Diens auto stond met draaiende
motor op het parkeerterrein van
de Rotterdamse club, terwijl De
Leeuw thuis alle laden overhoop
gooide op zoek naar reservesleu
tels. De schaarsbehaarde trainer
had uit gewoonte het knopje van
de deur naar beneden gedrukt, op
het moment dat hij even wilde kij
ken of het hek van het verlaten
complex al dicht was. Vervolgens
besloot hij een taxi naar huis te
nemen om z'n reservesleutel te
zoeken.
Moet kunnen
sJeyenoórd-RKC 5-t. 'Ah dfe
'slag over''de radio txmt, dénkt"
haif 'NederiavA dat: onze tegeu-
stmêé'jiitt-iê opgekomen"
Senior-manager Fred Blanke*
meijer iade Féyenoord-ferani
dk. ergeféviiijiiaxéoos: aan de
manier tbaawp'Mark Wdttè zich
bij-Dm'Haas ïïsmifétmt.Hij
-rogjt-tefens'.dat het allemaal
'niets loosen dat hij fielet&aal op-
nietnöjmoestjbè^nnen; terwijl
ihijjdestijdi'zdf'bij Den Maag
i. mdrdk'rnet degraiatie: Hij pres-
'teert,-i'iit -seraén" -fantastisch.
daar'niet 'van,''numr wal Hy
- roept, slaat nergens üp::!
iMSdioemnitoinVI. -■ *-
wilde zó"
graag aah' ck dat 'hij mij
VCUCC rvetl uuy IKV
'f^JRtèimelijk kreeg ik het voor
vïwn, ïfc heb vérder dies voor hem
een rngoionder-
*vmsjébêufc 'érV-Na een~daQlof
litü^fdrie.belf 'zijn vrouw dat
;TOP<b^angstéUir!5^ voor kerk"'
::héej£Als'hij ddtjiou'éérlijk had
Jo Bonfrère, bondscoach van
Qatar, in VL
„Johan moest altijd de brug bij
Vianen 'over, maar dat ding
stond weieens open. Kwam-ie te
"„laat Moest-ie 's middags terug-
--komen. Dan kneepje hem voor
Michels, ongelooflijk. Met roken
net zo. Vlak voor de wedstrijd
nog even een trekkie doen. Dat
zag Michels voorin in de spiegel,
dus die kleine met die peuk in
zijn'hand in zijn zak zitten en
verder kaarten. Michels naar 'm
toe. En Michels bleef staan hè.
Maar geen kick, hoor."
Sjaak Swart over Cruijff in
Nieuwe R-evn.
„Ik ben geen snelle jongen of een
macho. Ik ben wel een autolief
hebber. Het is altijd een droom
van me geweest 'een Porsche te
kepen: Ik heb ook een tweede tm-
'gen besteld, een Range Rover.
Dat is het andere uiterste. Heel
solide,lekker.veel ruimte, hoog in
het verkeer en met plaats voor
een kon&die er zit aan te komen.
Ik weet niet of ik op een Range
Rover lijk of op een Porsche. Ik
neig eerder naar het rustige type
1 van de Range Rover."
Paul Haarhuis in SI.
Door Gijsbert Spierenburg
Lang en somber is de weg die
Istanboel met Bursa verbindt.
Donker en vervuild de lucht, ver
armd en verwaarloosd de woon-
en sloppenwijken. Hier en daar,
op de toppen van de heuvels in
het onherbergzame gebied, liggen
nog restanten sneeuw. Het is,
door de straffe oostenwind, bo
vendien koud en guur voor de tijd
van het jaar.
De toom van God, het laat zich
aanzien, blaast hier ongenadig
over het immense land.
Voor de volgers van het Neder
lands elftal is de mammoetreis
vanuit Amsterdam, wegens het
ontbreken van een volwaardige
luchthaven in Bursa, geen tocht
van plezier. Drie uur per vlieg
tuig, vier uur per autobus, deels
over moeilijk begaanbare twee-
baanswegen, met tussendoor nog
een oversteek per ferry over de
Golf van Izmit.
De equipe van Hiddink overbrugt
de afstand aanmerkelijk sneller.
De bondscoach heeft, in de tijd
dat hij nog trainer was van Fener-
bahce, z'n lesje geleerd en passen
de maatregelen getroffen. Vanaf
Istanboel zet Oranje met een pri-
vé-vliegtuigje binnen een halfuur
voet op Bursa. „Nou ja, vliegtuig
je," schampert KNVB-woordvoer-
der Rob de Leede, „het was eerder
een stadsbus met vleugels."
Naar het hoe en waarom de Turk
se voetbalbond uitgerekend
Bursa heeft uitgekozen als strijd
toneel voor de belangrijke WK-
kwalificatiewedstrijd van mor
genavond tegen Nederland en
niet een groot stadion in Istan
boel, Ankara of Izmir kan slechts
iS!£»fli'lt
Oranje train
de gisteren in
het gure
Bursa in een
wat lugubere
sfeer. Veer
tien gewapen
de soldaten
hielden aan
de rand van
hetterrein
van Bursa-
sporeenoog
Je in het zei!.
FOtO ANP
worden gegist. Het stadionnetje
kan niet meer dan 21.000 toe
schouwers herbergen.
Is de gekozen locatie onderdeel
van een sluw steekspel of heeft
het. zoals de officiële lezing luidt,
inderdaad alles te maken met de
pas voltooide renovatie van het
stadion van de plaatselijke eredi
visieclub? Die vraag laat zich niet
zo gauw beantwoorden.
Vaststaat in elk geval dat pas één
keer eerder in de geschiedenis
Bursa voor een interland van het
Turkse nationale voetbalelftal is
uitgekozen, op 28 februari 1979 te
gen Algerije: 0-1. Sindsdien speel
de het elftal z'n wedstrijden voor
namelijk in het Inönu-stadion van
Istanboel Guus Hiddink herin
nert zich Bursa nog uit z'n Fener-
bahce-tijd. „De aanhang van
Bursa heb ik leren kennen als één
van de fanatiekste supporters-
groepen van het land."
Nog maar dne weken geleden
werd de wedstrijd Bursaspor-Fe-
nerbahce in de hoogste Turkse
klasse ontsierd door ongeregeld
heden. De politie zag zich genood
zaakt niet minder dan 150 suppor
ters van beide partijen te arreste
ren. De spits van Fenerbahce
werd, kort na z'n winnende doel
punt, getroffen door een van de
tribunes afgeschoten vuurpijl.
„Het kan morgen een hete wed
strijd worden." weet Hiddink uit
ervaring.
Van een hetze in de richting van
het Nederlandse gezelschap is na
de brandstichting in Den Haag
overigens niets te merken. Vol
gens onze gids kan niet een heel
volk worden veroordeeld voor de
laffe daad van een enkeling. De
meest gezaghebbende Turkse
kranten houden het er vooralsnog
op dat de daders moeten worden
gezocht onder Nederlandse of
westerse criminelen. Naar hun
oordeel staat de afscheidingsbe
weging PKK buiten iedere ver
denking.
Scheidsrechter Adrie Letterman uit Oud-Eeijerland heeft gisteren
bij de politie in Ridderkerk aangifte gedaan van een opmerkelijk
voorval. De 44-jarige leidsman was tijdens de competitiewedstrijd
RWH-Oostkapelle (5-2) uit de eerste klasse E van het zaterdagvoet
bal niet bedreigd of gemolesteerd, maar ontstemd omdat grensrech
ter Gerard Vermeulen van Oostkapelle zijn vlaggetje had vermeld.
„Bezorg als scheidsrechter altijd zelf voor de grensrechtersvlaggen.
Die kosten me geld. Dat sta ik toch in mijn recht als ik aangifte doe
bjj de politie. Je vernielt niet zomaar iemand anders eigendommen.
Ik moet er voor betalen."
In de 76e minuut van de pittige ontmoeting stapte Vermeulen het
veld in, toen zijn vlagsignaal door Letterman was genegeerd. „Ik
stuurde 'm weg, maar hij ging niet," aldus Letterman. „Toen brak bij
mijn vlaggetje in tweeën." Oostkapelles trainer Stoffel Schipper.'
„Hij heeft het niet gebroken,want het vlaggetje was van kunststof."
Hoewel het bestuur van RWH de geleden schade vergoedde, stapte
Letterman toch naar de politie. „Ik heb inderdaad veertig gulden ge
kregen, maar ik vind dat Oostkapelle die moet betalen. Niet RWH."
Voorzitter Bert Boonstra van Oostkapelle: „Wij hebben met RWH af-
Adrie van der Poel kan meer
dan wielrennen alleen. De 37-jari-
ge oud-wereldkampioen veldrij
den won zondag in de Belgische
plaats Mol een duatlon. Hij had
voor de 3 km lopen, 20 km moun-
tainbiken en opnieuw 3 km lopen
in totaal 1.03.11 u nodig. Dat was
dertien seconden minder dan de
Belg Koen Hoeyberghs. Diens
landgenoot Mare Herremans ein
digde in 1.03.34 als derde.
Voor Van der Poel, afgelopen sei
zoen winnaar van de wereldbeker
en de Super Prestige in het veld
rijden, was de combinatie lopen
en fietsen niets nieuws. „Ik loop
regelmatig in de buurt van myn
huis een ronde van zo'n acht kilo
meter.
De wedstrijd in Mol was al vier
keer eerder gehouden. Dit was de
eerste keer dat ik meedeed aan.
zoiets. Het kwam toevallig zo uit.
Het was zeker niet gemakkelijk.
Ik moest die Belgische hardlopers
van me af zien te houden. Dat luk
te net."
n Kurt Röthlis
berger.
Foto EPA
Scheidsrechter Kurt Röthlis
berger gaat in beroep tegen de le
venslange schorsing De Zwitser
werd door de UEFA bestraft we
gens een vermeende poging tot
omkoping. Röthlisberger had
Grasshoppers benaderd voor de
wedstrijd uit de Champions Lea
gue tegen Auxerre (3-1). Voor de
vriendenprijs van 135.000 gulden
was hij bereid de Witrussisehe ar
biter Zjoek te vragen in Zwitsers
voordeel te fluiten. Grasshoppers
gaf de scheidsrechter aan bij de
UEFA.
„Ik zweer op het leven van mijn
kinderen dat ik voor honderd pro
cent onschuldig ben," zei Röthlis
berger zaterdag in 'Lausanne Le
Matin'. Hij tekent deze week ho
ger beroep aan. Bij handharing
van de straf dreigt hij een boekje
open te doen over malversaties op
het UEFA-hoofdkwartier.
NHet Nederlands elftal
krijgt morgen in Bursa 'steun'
van twee trainers uit België.
Bondscoach Georges Leekens
en zijn assistent Ariël Jacobs
zijn meer dan aandachtige toe
schouwers bij het WK-kwalifi-
catieduel tussen Turkije en
groepsleider Oranje. Op 30
april speelt België tegen de
"Dirken. Een overwinning van
het Nederlands elftal kan
Leekens op de loodzware weg
naar het eindtoemooi in
Frankrijk heel goed gebrui
ken. „Daarom moet ik voor
Oranje zijn," glimlachte hij na
fraaie zege in en op Wales (1-2).
„Ik zet een oranje muts op en
Ariël doet een oranje sjaal om.
Het is geheel tegen mijn goes
ting, maar ik kan niet anders.
Ik hoop alleen dat het eens
maar nooit weer is."
Georges Grün stopt met voet
bal. De 35-jarige Belg, in dienst
van het Italiaanse Reggiani,
kwam 77 keer uit voor het natio
nale elftal en speelde voor Ander-
lecht, Parma en Reggiani.
Grun was drie keer actief op de
eindronde van het WK - met de
vierde plaats in Mexico als hoog
tepunt - en één keer op het EK
Met Anderlecht werd hij vier keer
landskampioen, nam hij deel aan
drie Europese bekerfinales inclu
sief de winst van de UEFA Cup in
1983 en won hij twee nationale be
kers.
In Italiaanse dienst veroverde de
verdediger met Parma de nationa
le beker, de Europese beker voor
bekerwinnaars en de Europese
Super Cup. Bij Reggiani lopen de
zaken minder voorspoedig, De
club verkeert in degradatiege
vaar.
En opeens was er een... paard.
Midden in het peloton. In volle fi
nale van de eerste etappe in het
Critérium International, zaterdag
in Frankrijk. Een kilometer of
twintig voor de finish in Rabas-
tens, op de rechteroever van de
Tam.
De groep had zojuist een eenzame
vluchter ingerekend, en maakte
zich op voor een finale, die vol
gens het scenario in een massa
sprint moest eindigen,
In volle galop ging het over de
DIS. De knechten van de sprin
ters probeerden de groep bijeen te
houden, de 'finisheurs' maakten
zich op vooreen sprong in de laat
ste kilometers. Links lag een wei
land, een heerlijke hectare grond
voor een rank bruin renpaard.
In de Tarn gebeurt nooit iets in
maart, als de toeristenstroom nog
niet op gang is gekomen. Bij elk
vreemd geluid schrikt de dieren
wereld op uit zijn slaap. En een
peloton van honderdrijftig ren
ners, een karavaan van een kleine
honderd auto's, plus één helikop
ter behoort zeker tot die niet ie-
daagsheden.
De ruin rende een tijdje over het
groene gras met de groep mee.
En... vond het kennelijk 20 leuk,
dat hij van het hek, dat het ten ein
afbakende van de rest van de we
reld, geen probleem maakte. Hij
wipte eroverheen alsof het een oe-
fenbalk was bij een concours hip-
Jan Raas: „Anquetil
had toegezegd dat
hetpaardenlnci-
dentgeen conse
quenties zou heb
ben, maar hij kwam
zijn belofte niet na.
Ik had hem zo voor
z'n kloten willen
stampen."
Archieffoto Cor Vos
pique. Bèngs, midden in het pelo
ton!
Renners schrikken met gauw. Ze
keken eens om zich heen, nie
mand remde, het was wei een
vreemde bondgenoot, maar van
welke ploeg eigenlijk? Een stunt
van PMU misschien, de Franse
paardentoto, al jaren sponsor van
de groene trui in de Tour?
Het paard voelde zich zichtbaar in
zijn element, rukte op naar voren,
nam de leiding, demarreerde,
kreeg tien meter voorsprong, en-
liep rechtdoor, daar waar het pelo
ton opeens rechtsaf werd gediri
geerd. De aangegeven route. Inci
dent gesloten. Consequenties:
nul.
Hoe anders liep het af op 8 maart
1980. Derde etappe van Parijs-Ni-
ce, van Chateau-Chinon naar Vil-
lefranche-en-Beaujolais. Ook
daar sprong opeens een viervoe
ter tussen de wielen. Een pony,
van het bokkigste soort.
Toen was er veel minder sprake
van verbroedering van mens en
dier. Er was een kopgroep weg,
het peloton kon de aansluiting
wel vergeten. In dat peloton o.a.
wereldkampioen Jan Raas.
Het duurde een fiks tijdje voordat
de pony 'uit de wielen' kon wor
den gereden, en toen het paard
definitief van de baan was, was
het gat met de kopgroep opgelo
pen tot boven de minuut.
Normaal maakt een wedstrijdlei
der dan 'barrage', laat hij de groe
pen weer bij elkaar aansluiten.
Toen Raas reclameerde zei koers-
directeur Jacques Anquetil toe
dat dit ook zou gebeuren.
Maar de Fransen hadden het niet
zo op Raas. Ze hadden nog steeds
een vieze smaak in de mond van
het WK 1979 in Valkenburg, waar
Raas zich een paar keer aan de
broek van zijn ploegmaats de
Cauberg had laten opslepen. Ge
registreerd door de tv-camera's.
Raas moest maar zien hoe hij
weer terugkwam.
De Zeeuwse ploegmanager van
de Rabobank nu: „Ik voelde me
vreselijk geflikt door Anquetil:
iets beloven, maar niet nakomen.
Ik heb toen een paar trawanten
opgetrommeld, en gezegd dat ik
zo niet verder ging. We zijn tegen
nul in het uur naar de finish gere
den."
Alwaar ze 's avonds op de commu-
niquées vernamen dat ze_ uit
koers waren gezet: Raas, Priem,
Van den Hoek, Nieuwdorp, de
Belgen Tackaert, Vandenbrande
en Renier, de Spanjaard Martinez
Heredia, de Italiaan Pizzini en de
Zwitser Summermatter.
Raas: „De Franse bond gaf me zo
maar drie weken schorsing, we
gens 'obstruclie-maneuuers bij
koersstormg', zoals het zo mooi
heette. Dat kon ik natuurlijk abso
luut niet hebben. De klassiekers
kwamen er aan. Ik ben toen met
Post naar Parijs gereden, waar we
voor Let tribunaal moesten ver
schijnen. Hein Verbruggen heeft
ons gered. Wij spraken geen
woord Frans, Hein wel. Ik werd
gerehabiliteerd."
Raas werd die maand nog derde
in zowel de E3 Parijs, Milaan-
Samremo als de Ronde van Vlaan
deren. Hij heeft vanaf dat jaar
Parijs-Nice altijd gemeden, gaf de
voorkeur aan de Tirreno-Adriati-
RIE HAAN IS ZICH vorige
week een hoedje geschrok-
Met trillende stem moest hy Jo
nen van den Henk opbiechten
dat hij door de gedragscodecom
missie van de KNVB is benspt.
Aarzelend had hij de brief over
legd, die de trainer van Feyenoord
van genoemde commissie had
ontvangen, waarin hem wordt ten
laste gelegd dat hij zou hebben
beweerd dat Dick Jol, die net als
Dick Advocaat Hagenaar is, een te
vriendschappelijke band met de
trainer van PSV zou onderhou
den.
Nou wil het toeval dat ik de uit
spraken van Haan als enige heb
opgetekend, terwijl de twee aan
wezige radioverslaggevers daar
van geen melding hebben ge
maakt.
In deze krant van zaterdag 8
maart (en nergens anders!) zegt
Arie Haan aan de vooravond van
Feyenoord-FSV letterlijk: 'Ik vind
Dick Jol een goede scheidsrech
ter, maar...'
Maar wat? vroeg ik.
'Dick Jol is een Hagenees en Dick
Advocaat ook,' antwoordde Ane
Haan.
Wat wil je daarmee zeggen?
Hij noemde vervolgens een paar
voorbeelden, waarbij Dick Jol op
z'n zachtst gezegd twee dubieuze
beslissingen had genomen die in
het voordeel van PSV konden
worden uitgelegd.
Meer niet.
Hij heeft nooit beweerd dat beide
Hagenezen een te vriendschappe
lijke band onderhouden. Dat is
slechts geconcludeerd door der
den.
Want weet Arie Haan veel of die
twee regelmatig by elkaar op de
thee komen, samen gaan dauw-
trappen in de Scheveningse dui
nen, dan wel getweeën Toto-select
spelen. En al zou hy dat weten,
dan zou hij dat nog niet zeggen.
Hij heeft slechts een li nk willen
leggen naar beider afkomst.
En hij heeft zeker niet gezegd, om
het heel simpel te houden: 'Dick
Jol is partijdig.' Want dit ongeveer
wil die commissie hem in keurige
br oordingen in de schoenen
schuiven.
Nu is Arie Haan slim genoeg om
een voorzet te geven, die iedereen
mag inkoppen op een manier 20-
als hij dat zelf wenst. Maar hy
heeft niemand beschuldigd, En
hij heeft zeker de integriteit van
Dick Jol niet in twijfel willen trek
ken, zoals de gedragscodecom
missie wil doen geloven.
Sterker: hij noemde Jol een goede
scheidsrechter.
Al is het natuurlijk wel 20, dat Jol
in die bewuste wedstrijd Feye-
noord-PSV er vooral voor waakte
om dubieuze overtredingen voor
al niet in het voordeel van PSV uit
te leggen. Hij liet al dan niet be
wust het stuivertje vaker in de
richting van Feyenoord, dan van
PSV kantelen. Alleen maar om de
schijn te voorkomen.
In die mate zelfs, dat Dick Advo
caat soms nijdig van zijn bank op
stond om Jol, dan wel de grens
rechter, erop te wijzen dat de
scheidsrechter wel erg vaak in het
nadeel van PSV besliste.
Na de wedstrijd werd Arie Haan
nog aangevallen op zijn uitlatin
gen. Of dat wel kon en of hij de
scheidsrechter daarmee niet on
der hele zware druk had gezet.
Arie verdedigde zich op zijn be
kende, draaikonterige wijze. Dat
hy nooit over een te vriendschap
pelijk band had gesproken en dat
hij Jol nooit expliciet van partij
digheid had beschuldigd.
Om met een brede glimlach de
discussie af te doen met: 'Ik word
zo vaak aangevallen, mag ik ook
eens wat zeggen?'
Arie Haan had toen al beseft dat
diens uitspraken zyn uitwerking
niet hadden gemist. Omdat Jol in
elk geval niet tégen Feyenoord
had gefloten. En dat was precies
de opzet geweest van zyn planne
tje.
En die berisping?
Hij heeft er nachten van wakker
gelegen...
