14
Rotti
Grote opknapbeurt Lijnbaanplein
Pratende bakens helpen blinden stotterend op weg
Succes voor architecten
van West 8 en OMA
Directeur PWS vertrekt
met ruzie naar Tilburg
BNA-kubus haalt Jan
Stokla uit de schaduw
Eerste ingrijpende bouwoperatie in centrum na aanleg Beurstraverse
Leerlingen 'passen'
Engels schooluniform
Inspecteur i
signaleert
misstanden
buitenruimte
'Informant'
in Ritz-zaak
niet gekomen
Marechaussee
leert van
milieuproject
DCMR en Roteb
aan het werk in,
Bulgarije -
Rotterdams Dagblad
#4 O*®
t j I ¥*3 tUi
Woensdag 2 juli 1997
Rotterdam Het Rotterdamse
architectenbureau West 8 heeft
het beste ontwerp gemaakt voor
het toekomstige 'centrale park'
in de nieuw te bouwen stad
Leidsche Rijn, tussen Utrecht
en VIeuten-De Meern. De be
trokken gemeentebesturen had
den daarvoor een prijsvraag uit
geschreven. De beste inzending
was het ontwerp 'Kremlin', oor
deelde de jury gisteravond una
niem in het gemeentehuis van
Vleuten-DeMeem,
Volgens het onafhankelijke ge
zelschap, bestaande uit onder
meer landschapsarchitecten en
stedebouwkundigen onder wie
Riek Bakker, is het ontwerp
flexibel, bevat het 'poëtische
nieuwe elementen' en is het rea
liseerbaar. In het Masterplan
Leidsche Rijn is bewust geko
zen voor één groot groen gebied
in de stad waarin de komende
twintig jaar dertigduizend wo
ningen komen. Utrecht en Vleu-
ten-De Meem vinden dat het
park een essentieel onderdeel
van Leidsche Rijn is. Daarom
wilden de gemeenten de keus
hebben uit verschillende ont
werpen.
Een ander Rotterdams architec
tenbureau, het Office for Metro
politan Architecture (OMA),
heeft een ontwerp gemaakt voor
het stadion waar Stockholm in
2004 de Olympische Spelen wil
houden. Op verzoek van het or
ganisatiecomité deed het archi
tectenbureau van Rem Koolhaas
dat karwei samen met een aan
tal Europese bureaus. Het OMA-
ontwerp is één van de zeven in
zendingen die meedingen in de
architectuurprijs die het organi
satiecomité heeft uitgeschre
ven.
Stockholm wil een stadion dat
plaats biedt aan 70.000 toeschou
wers. Het zal worden gebruikt
voor atletiek, de voetbalfinale en
de openings- en sluitingscere
monie. Na de Spelen moet het
voor sportieve en culturele acti
viteiten worden gebruikt en als
overdekte accommodatie 20.000
tot 30.000 toeschouwers kunnen
herbergen. Stockholm is één
van de vijf steden die nog een
kans maken op de Spelen van
2004.
Rotterdam Directeur ïr. A.L.
van Grinsven gaat met ruzie weg
bij Patrimoniums Woningstich
ting (PWS) in Rotterdam. Van
Grinsven, die zes jaar lang de
baas was bij PWS, wordt de nieu
we directeur Publiekszaken bij de
gemeente Tilburg. Zijn benoe
ming wordt door b en w van Til
burg voorgelegd aan de gemeen
teraad die er op 7 juli over beslist.
Van Grinsven is op dit moment
ziek thuis. Hij heeft een conflict
met de raad van toezicht van PWS
over de te volgen koers. „Van
Grinsven heeft veel verstand van
volkshuisvesting, maar bij een
woningcorporatie heb je tegen
woordig ook iemand met onder-
nemersbloed nodig," zegt voorzit
ter Th. Buijsrogge van de raad
van toezicht.
„Sinds de bruteringsregeling is
ingevoerd, moeten we zuinig met
de centjes omgaan," vervolgt
Buijsrogge. „We hebben 900 mil
joen gekregen van de overheid en
daarmee moeten we goed zorgen
voor onze woningen. De huidige
ziekte van de heer Van Grinsven
heeft aangetoond hoe kwetsbaar
je bent met slechts één directeur.
Daarom hebben we besloten om
een tweede directeur te benoe
men."
Volgens Buijsrogge ging Van
Grinsven aanvankelijk akkoord
met de benoeming van een twee
de bestuurder. „Later bleek dat
hij niet akkoord ging," Inmiddels
heeft de raad van toezicht na over
leg met de ondernemingsraad in
terim-manager ir. W. G.
Staagaard benoemd om de over
gangsperiode te overbruggen.
Buijsrogge zegt dat hij schrok
toen hij vernam dat Van Grinsven
naar Tilburg vertrekt. „Je hebt als
raad van toezicht altijd wel eens
geschillen van inzicht met je di
recteur," verklaart hfi. „Ik dacht
dat we geen geheimen voor elkaar
hadden, maar dat blijkt anders te
liggen, Hy moet hier al maanden
mee bezig geweest zijn. Kennelijk
was het onderlinge vertrouwen
niet zo groot als we dachten."
Van Grinsven zegt over de opmer
kingen van Buijsrogge: „Daar is
wel iets van waar, maar het be
langrijkste is dat ik na zes jaar by
PWS toe was aan iets anders.
Toen ik er kwam, was er een ver
mogen van nul, nu is het 140 mil
joen. Ook organisatorisch is er
veel gebeurd."
Van Grinsven bevestigt dat de
raad van toezicht de suggestie
heeft gedaan om het bestuur uit te
breiden. „Daar heb ik inhoudelijk
bezwaar tegen aangetekend,"
zegt hij - „Er moet bij een corpora
tie een duidelijke directeur zijn.
Maar dat is niet de directe reden
om weg te gaan."
Voorzitter Hans van Houdt van de
ondernemingsraad van PWS kan
niet overzien of de huidige ver
wikkelingen hun weerslag heb
ben op de bedrijfsvoering van
PWS. „Iedereen werkt hard," zegt
Van Houdt. „De trein rijdt gewoon
door."
In zijn nieuwe functie bij de ge
meente Tilburg volgt Van Grins
ven drs. J. Koster op. Naar ver
wachting begint hij daar in okto
ber. Adri van Grinsven (48) stu
deerde aan de Technische Hoge
school in Delft architectuur. Voor
dat hij bij Patrimonium werkte,
was hij directeur volkshuisves
ting van de gemeente Rotterdam.
Van Grinsven noemt zijn nieuwe
betrekking een hartstikke leuke
baan.Alles wat met de individu
ele Tïlburger te maken heeft, valt
er onder: sociale dienst, burgerza
ken, bouwen en wonen en belas
tingen. Het is een heel grote
dienst."
Rotterdam—Architect J,M. Stokla
heeft gisteren in Rotterdam de
BNA-kubus in ontvangst geno
men. De kubus is de onderschei
ding die de Bond van Nederland
se Architecten elk jaar uitreikt
aan een architect om hem of haar
te eren voor bijzondere prestaties.
Jan Stokla heeft vooral naam ge
maakt op het gebied van de wo
ningbouw. Bij het bureau Van den
Broek Bakema hield hij zich
vooral bezig met het ontwerp van
woningbouwplannen. Die plan
nen onderscheidden zich dikwijls
door hun helderheid, hun functio
naliteit en ruimtelijke soberheid,
waarin overbodigheden tot een
minimum waren beperkt.
Stokla studeerde na de oorlog af
en kwam in 1946 bij Van den
Broek Bakema in dienst. Als
jong architect kon hij in die naoor
logse periode onmiddellijk een
bijdrage leveren aan de wederop
bouw, die snelle productie van ve
le duizenden woningen in heel
het land vereiste.
Op veel revolutionaire nieuw
bouwprojecten drukte Stokla zijn
stempel. In Rotterdam werkte hij
bijvoorbeeld aan het ontwerpen
-van doelmatige arbeiderswonin
gen in het gloednieuwe Pen-
drecht, dat toen' gold als een voor*
beeldwij k, waarbij vele internatio
nale deskundigen hun vingers af
likten. Later werkte Stokla mee
aan de ontwikkeling van de Rot
terdamse Alexanderpolder. De
vooruitstrevende gedachten van
Van den Broek Bakema waren
het klimaat waarin Stokla uitste
kend kon gedijen en zijn onder
zoek naar woningbouwtypen kon
verrichten.
Stokla liet zich inspireren door de
uitgangspunten van de Stijl, die
nog voor de oorlog de toon voor
het Nieuwe Bouwen hadden ge
zet, en door het Russische con
structivisme. Na de oorlog sloot
hij zich aan bij het gedachtegoed
van destijds moderne stromingen
als Opbouw en de baanbrekende
CIAM-congressen.
Stokla opereerde bij zijn onder
zoeken en zijn ontwerpen dikwijls
in de anonimiteit. Jarenlang
stond hij in de schaduw van die
twee grote namen van zijn bu
reau: Van den Broek Bakema.
Juist het belang van het anonie
me zoeken naar het concept van
de menswaardige woning en de
passende woonomgeving waarin
mensen zich op hun gemak voe
len wil de jury van de BNA-kubus
met de huldiging van Stokla be
nadrukken.
Stokla ontwierp in Rotterdam het
onderkomen van Ter Meulen op
het Binnenwegplein en werkte by
Van den Broek Bakema mee
aan de ontwikkeling van de Lijn
baan. In Berlijn bouwde hij eind
jaren vijftig in het Hansaviertel
split-level-woningen, die hij zelf
als het hoogtepunt van zijn oeu
vre beschouwt.
Door Ben Maandag
Rotterdam Het Binnenwegplein staat aan de vooravond van
een ingrijpende gedaanteverwisseling. De gemeente Rotter
dam, Philips Pensioenfonds én projectontwikkelaar PMS wer
ken de komende weken de laatste details uit van een plan,
waarmee het Lijnbaanplein een uitstraling moet krijgen die
aansluit op die van de nabijgelegen Beurstraverse, in de
volksmond beter bekend als de Koopgoot.
een nieuwe parkeergarage.
Het AH-flliaal wordt vanaf het
Lijnbaanplein toegankelijk ge
maakt door een passage, waarvan
de ingang zich zal bevinden in het
rijtje winkels waar nu onder meer
Avenue Bruidsmode en fotozaak
Talens zijn gevestigd. Deze win-
De veranderingen vinden
op het Lijnbaanplein zelf en er
vlak achter. Aan de Crispijnstraat
wordt de huidige parkeergarage
afgebroken. Daarvoor in de plaats
komt, zoals eerder al gemeld, de
grootste vestiging van Albert He-
ijn in de stad, met daarbovenop
kelrij krijgt afgezien van de en
tree voor de passage een nieuwe,
transparantere wand, die een eind
verder het plein op komt te staan.
Woningen
De vrij lugubere onderdoorgan
gen, die nu aan weerszijden de
verbindingen vormen van het
Lijnbaanplein naar de Van Olden-
bameveltstraat aan de ene kant
en naar de Crispijnstraat aan de
andere, worden dichtgemaakt en
opgevuld met winkelruimten. De
bedoeling is de kantoorflat die bo
ven deze winkels oprijst om te
bouwen tot woningen.
„Het gaat om een verbetering van
de logistiek op en achter het Lijn
baanplein," zegt wethouder Kom
brink als toelichting op de plan
nen. „Met de ingreep wordt het
winkelareaal daar ingrijpend ver
groot. Het Lijnbaanplein wordt
een aantrekkelijker ruimte."
In het midden van het plein blijft
de oude plataan gewoon staan.
Ook het poortje, dat nog herinnert
aan het oude Coolsingelzieken-
huis, behoudt zijn plaats op het
vernieuwde plein. De onder-
gron passage is eveneens in de
plan- betrokken. Onderzocht
wordt os* het mogelijk is hier win
kels te vestigen, waarin het dag
licht door glazen tegels binnen
moet kunnen komen.
Het winkelpand op de hoek van
het lijnbaanplein, Lijnbaan en
Van Qldenbameveltstraat, waarin
nu Amici is gevestigd, krijgt een
ander uiterlijk. De donkere ste
nen, waaruit het pand is opgetrok
ken, worden vervangen door glas.
Op de eerste verdieping komt een
horeea-gelegenheid. „Dat zal
waarschijnlijk een tearoom wor
den," zegt Kombrink.
De vernieuwing van het Lijnbaan
plein wordt de eerste groot
scheepse bouwoperatie in het
Lijnbaankwartier na de aanleg
van de Beurstraverse, De bedoe
ling is dat de plannen na de zo
mervakantie aan de betrokken
raadscommissies worden voorge
legd.
Rotterdam Schooluniformen
zijn goed voor Engeland, maar
niet voor Nederland. Met die con
clusie kwamen de leerlingen van
groep acht van de Rotterdamse
basisschool De Globe terug uit
Engeland na een verkennings
tocht naar het nut van schooluni
formen. De kinderen staken de
Noordzee over om van Britse leef
tijdsgenoten te vernemen hoe zij
het vinden elke dag in gelijke kle
ding naar school te gaan.
Aanleiding tot de reis was de kin
derconferentie die in oktober vo
rig jaar op het stadhuis is gehou
den. De leerlingen van De Globe
stemden daar over zaken die hen
dagelijks bezighouden, zoals vei
ligheid en schone speelplekken
op straat. Andere Rotterdamse
scholen konden per fax of e-mail
meestemmen.
Eén van de stellingen op de confe
rentie was: „Omdat merkkleding
heel duur is, is het beter dat alle
kinderen een schooluniform dra
gen, dan is iedereen gelijk." Van
de leerlingen die meestemden,
was 68 procent het daarmee on
eens. Een kwart was voor en ze
ven procent had geen mening. De
uitslag was voor gemeentesecre
taris N. van Eek, als waarnemer
aanwezig op de conferentie, reden
de kinderen te vragen de Iwestie
zelf in Engeland, waar de meeste
kinderen in een uniform naar
school gaan, te onderzoeken.
Dia's
Aan de reis ging een grondige
voorbereiding vooraf. De kinde
ren bekeken op school dia's van
Londen. Ook verzonnen ze vast
vragen die ze aan de leerlingen
van de Engelse school All Saints
konden stellen. „We hadden het
nergens anders meer over, we
hadden het dus alleen nog maar
over Londen," schrijft P^cal in
het reisverslag dat de kinderen
gisteren op het Rotterdamse stad
huis aan Van Eek aanboden.
Op 2 juni togen de jongeren aan
boord van de Stena Line HSS -
volgens Halima „heel mooi en
groot van binnen" - om in Har
wich voet op Britse bodem te zet
ten. De volgende dag ging op aan
uitstapjes naar onder meer de
Londense Tower Bridge en Tra
falgar Square. Over het bezoek
aan All Saints, op woensdag,
schrijft Hamzah„Het was een ou
de school met oud meubilair.
Maar ze hadden gewoon compu
ters met printers."
De Engelse kinderen vertelden
dat ze het leuk vonden om unifor
men te dragen. „Als we naar de
dierentuin gaan, of als ik ver
dwaald ben, weten ze van welke
school ik ben," tekende Hamzah
op uit een van de Britse monden.
De Engelse kinderen zeiden ook
dat de Nederlandse leerlingen ei
genlijk ook uniformen droegen.
Ze hadden namelijk allemaal een
Globe-T-shirt aan en een op-
zoom ertas bij zich.
Radjiven Rodney omschrijven de
kleuren van de uniformen van de
kinderen van All Saints als 'een
mengsel van lichtblauw en don
kerblauw5. De kleding lijkt gelijk,
maar toch zijn er verschillen,
merkt het tweetal op. Die zitten
hem vooral in de kwaliteit van de
uniformen. „Je kon zien wie een
betere of slechtere kwaliteit had.
Bij sommige kinderen zater er
gaatjes in de uniformen en die
hebben dus een slechtere kwali
teit of hebben het uniform al heel
lang. De mensen die veel geld
hebben kunnen uniformen kopen
van een betere kwaliteit."
Radjiv en Rodney denken dat de
Scholieren
van De Globe
luisteren in
het stadhuis
dankwoordje
van gemeen
Nico van Eek,
die hun reis
naar Enge
land mogelijk
maakte. Foto
JaapRozermv
Rotterdams
uniformen met name de ouders
een prettig gevoel geven. „Want
als de kinderen spijbelen, worden
ze gelijk herkend aan het em
bleem van de school en ook is het
makkelijk voor de ouders, want
dan hoeven ze niet elke dag te
verzinnen wat hun kind aan
moet."
Zelf zijn Radjiv en Rodney tegen
het dragen van uniformen, „We
vinden het makkelijker om ge
woon je eigen kleren aan te doen.
Wat we wel zouden willen in Ne
derland is het gezamenlijk lun
chen. Het is gezellig en je krijgt
een goede maaltijd."
Gemeentesecretaris Van Eek, aan
wie Radjiv en Rodney het verslag
overhandigden, was erg in zijn
sas met het boekwerkje, waarin
ook nog eens tekeningen en ge
dichten over de reis staan. „Ik
hoop dat jullie geleerd hebben dat
er een heleboel redenen zijn waar
om je voor of tegen iets Iran zijn.
Het is belangrijk eerst informatie
in te winnen en de zaak van alle
kanten te bekijken voordatje met
een mening komt"
Pratende bakens, die in trein- en
metrostations de weg wijzen aan
blinde en slechtziende mensen,
hangen deze en volgende week in
NS- en metrostation Blaak, De
RET neemt er in samenwerking
met NS proeven met vijftig erva
ringsdeskundigen, die mogen
oordelen wat ze ervan vinden en
wat eraan moet worden verbe
terd. Station Blaak is een school
voorbeeld van een ingewikkeld
station met een heleboel uitgan
gen en trappen, liften en roltrap
pen die zowel naar metro's als
treinen leiden. Voor blinde men
sen een ware hel om er de weg te
vinden.
Het Rotterdams Dagblad nam de
proef op de som met Fred van
Rennes, werkzaam als telefonist
bij deze krant en bijna helemaal
blind. Zijn conclusie: een aardig
systeem, al kan er nog wel het
een en ander aan worden verbe
terd.
Door Joyce de Bruijn
Rotterdam Het geleidingssys
teem werkt -als je het eenmaal
hebt gezien - vrij eenvoudig. Bo
ven de blauwe wegwijzers op de
perrons en in de hal hangen kast
jes ter grootte van een camera.
Daarin zitten infrarood-censoren
die continu gesproken bood
schappen zenden naar kleine ont
vangers die de blinde reiziger om
zijn nek hangt. Aan de ontvanger
zit een koptelefoontje. Komt de
reiziger binnen een straal van cir
ca tien meter van een bord, dan
zegt een vriendelijke vrouwens
tem in zijn oor waar hij naartoe
moet lopen. Met hulp van de ge
ribbelde tegels, de reeds bestaan
de geleidingslijnen die blinden
moeten helpen, moet de reiziger
daar terecht komen waar hij we
zen moet.
En daar steekt al het eerste manco
de kop op. De architect van sta-
Enquêteur Luc Cohen noteert op- en aanmerkingen van 'testpi
loot' Fred van Rennes: 'Een aardig systeem dat bestgoed kan
werken als de foutjes er uit worden gehaald.Foto vfctorvanBreukefen
tion Blaak heeft weliswaar een
aparte strook richting trappen,
roltrappen en lift laten betegelen,
maar heeft die in het plaveisel la
ten verzinken, waardoor die met
een stok niet te voelen is. Foutje.
Fred van Rennes wordt begeleid
door enquêteur Luuk Cohen van
de RET, die aantekent welke op
en aanmerkingen er zijn. Een an
dere medewerker zorgt ervoor dat
onze 'proefpiloot' niet in hachelij
ke situaties terechtkomt. De rit
start op één van de perrons van
NS-station Blaak. We doen net of
we uit de trein uit Dordrecht stap
pen. „Als jk ergens uitstap, douw
ik eerst flink door en dan wacht ik
even tot de menigte is verdwe
nen," vertelt Rennes, die in een
eerder gevoerd vraaggesprek al
had aangegeven dat reizen met
het openbaar vervoer best moeite
kost, zeker wanneer het onbe
kend terrein is. De weg van zijn
huis naar het werk weet hij inmid
dels bijna feilloos te vinden, Hij
weet precies wanneer de metro
naar zijn woonplaats Spijkenisse
komt en weet ook waar hij moet.
uitstappen, of de halte nu wordt
omgeroepen of niet. „Dat weet ik
omdat we dan door de tunnel zijn
geweest." Maar wanneer hij naar
onbekend terrein moet reizen,
heeft hij de hulp van zienden no
dig. Soms is dat balen, want je
bent altijd afhankelijk van een
ander. „Mc>»r als ik naar Gronin
gen moet, dan kom ik er, hoor."
Instructies
Het is druk op het station, de spits
nadert. De oorverdovende herrie
van langsrazende treinen over
stemt de aanwijzingen die Fred
worden aangereikt Nieuwsgieri
ge blikken bespieden dat markan
te clubje mensen, van wie er drie
met rode koptelefoontjes op lo
pen. Een vrouwenstem roept na
de onvermijdelijke 'ding-dong'
om dat de trein vijf minuten ver
traging heeft. Dat komt goed uit,
want de instructies nemen nogal
wat tijd in beslag. Zo moet onze
reiziger er goed op letten dat hij
de ontvanger recht voor zich
hangt. Hij moet immers ook recht
voor de ontvanger staan, omdat
de aanwijzingen naar links en
naar rechts anders weinig zin
hebben.
Maar dan komt de trein aan en
wordt Fred naar het eerste baken
gebracht. Hij heeft van de enquê
teur de opdracht gekregen om
aan de hand van de sprekende ba
kens naar de metro richting sta
tion Marconiplein te lopen. De
koptelefoon begint te la-aken.
Dan klinkt een piep en zegt een
vriendelijke stem: „Voorde metro
naar Capelle, Zevenkamp en Om
moord, neem de roltrap schuin
links voor u. Voor de uitgang en
de metro naar Marconiplein, loop
rechtdoor"
Gehoorzaam loopt Fred recht
door, inmiddels gewend aan het
bijna struikelen over wachtenden
die op de randjes langs de roltrap
pen zitten. „Er zijn mensen die,
ook al zien ze je aankomen, niet
even opzij gaan," schamperde hij
voordat we op het station aankwa
men. We zien nu wat hij bedoelt.
In vlot tempo weet hij de juiste
roltrap richting metro te vinden.
Maar wanneer hy boven komt,
klinkt de stem: „Voor de uitgang,
volg de trapleuning naast de rol
trap." Da's leuk en aardig, maar
voordat je de boodschap goed en
wel hebt gehoord, ben je van de
roltrap af en sta je onder het spre
kende baken. Dan ligt die trapleu
ning schuin links achter je. Zie
die dan maar eens terug te vinden
als je niets kunt zien. Daar raakt
Fred dan ook het spoor bijster.
Ten eerste omdat hij de trapleu
ning niet kan vinden maar ook
omdat de stem geen melding
meer maakt van station Marco
niplein. „Daar is de proef dus voor
bedoeld," onderstrepen de mede
werkers van de RET. Want ook
andere proefpersonen strandden
bij dit baken. Bovendien zouden
er ruim 100 bakens moeten han
gen, in plaats van de huidige 27
om alle uitgangen en mogelijkhe
den tot verder openbaar vervoer
te markeren.
Positief
Of het systeem van sprekende ba
kens er komt is nog niet bekend.
Het idee is ontwikkeld met geld
van de Europese Unie. RET en NS
voeren nu de eerste tests uit om te
kijken of gebruikers er enthousi
ast over zijn. Van Rennes is in elk
geval positief. „Een aardig sys
teem dat best goed kan werken
als de foutjes eruit worden ge
haald," zegt hij na afloop van de
'proefrit'. Voorwaarde is wel dat er
overal voelbare markeringen in
het wegdek komen. En hoewel ze
buiten station Blaak wel zijn aan
gelegd, zijn ze verre van com
pleet. Om nog maar te zwijgen
van markeringen elders in de stad
die eindigen tegen de afscher
ming van een terras, of stranden
in een grote leegte.
a Rotterdam krijgl
een speciale inspecteur buitens
ruimte. De inspecteur, die offi*-
cieel in dienst is bij de dienst'
Gemeentewerken, moet miss
standen in de buitenruimte
signaleren en die vervolgens
doorgeven aan de gemeentelij
ke diensten die daar iets aan'
moeten doen. De aanstelling
van de inspecteur buitenruiim
te spruit voort uit overleg tus£
sen wethouders Kombrink'
(ruimtelijke ordening ei£
grondzaken) en Van der Talc1
(milieu, buitenruimte, verkeert
en vervoer).
„We zijn niet altijd even tevre^
den over de manier waarop de
buitenruimte erbij ligt," ver£
duidelijkt Kombrink. „In dat
overleg kwam tot uitdrukking'
dat we een manier moeten vin
den om de ambtelijke diensten'
erby te betrekken. Maar hoè'(
doe je dat? Je bespeurt dan-
toch een teveel aan eigen-toko-^
denken, waarin samenwerking
ver is te zoeken."
Om tot een betere handhaving
en beheer van de buitenruimte'
te komen wordt daarom dé
nieuwe inspecteur aangesteld:
„Het is een functionaris die op
straat loopt en daar zelf regï:
streert wat er mis is," zegt
Kombrink.
Rotterdam De belangrijkste ge
tuige in het proces tegen zes per
sonen, die worden verdacht van
vrouwenhandel, is gisteren niet
verschenen in de Rotterdamse
rechtbank. Vermeend informant
R. D. van de Criminele Inlichtin
gendienst zal waarschijnlijk over
twee weken verschijnen, wanneer
het proces tegen de Ritz-bende
wordt voortgezet. 'j
De 'informant' zou volgens de ver
dediging van cruciaal belang kun
nen zijn om aan te tonen dat het
bewijs in de zaak onrechtmatig is
verkregen. D. moet voor een ge
tuigenis uit Brazilië komen. Een
eerdere poging mislukte en ook
gisteren verscheen hy niet Maar
volgens officier van justitie mr..R.
de Rijek heeft de getuige beloofd
wel te komen op de volgende zit
ting, die is gepland op 14 juli. 1
Een poging van de raadslieden
om vier verdachten op vrije voe
ten te stellen werd door de recht
bank afgewezen.
Rotterdam Drie bedrijven opoe
luchthaven Rotterdam bfijkSn
niet over de juiste milieuvergun
ningen te beschikken. Bij twee
andere bedrijven op het vliegvel^l
zijn door de Koninklijke Mare-
chausse overtredingen van dé
vergunningvoorschriften gecon
stateerd.
De Marechaussee heeft vandaag
een speciaal milieuproject op Rot
terdam Airport afgerond. Het was
een proef om te zien hoe de mare
chaussee de milieutaak binnen
haar werkwijze kan integreren.
Ook wilde de marechaussee eep
beter beeld krijgen van de milieu
situatie op het vliegveld. Tijdens
milieusurveillance op het terrein
van de luchthaven is is enkele ke
ren het illegaal storten van aftr'al
(variërend van huisvuil tot henne-
presten) geconstateerd. J(
Rotterdam De DCMR Milieu
dienst Rijnmond en het gemeen
telijk afvalbedrijf Roteb gaan de
Bulgaarse stad Burgas helpen het
milieubeleid te verbeteren.
Burgas is een zusterstad van Rot
terdam. Het project wordt uitge
voerd in opdracht van het minis
terie van Buitenlandse Zaken, die
het ook betaalt.
De havenstad Burgas heeft een
grote raffinaderij en het petroche
mische complex Neftoehim. Be
langrijke milieuproblemen doen
zich voor op dat complex, bij de
op- en overslaghandelingen in de
haven en bij het ophalen van huis
houdelijk en industrieel afval.1
Het project richt zich onder meer
op de, verbetering van de inzame
ling, het transport en het storten
van stedelyk afval.
In Burgas komt een lokaal kan
toor met medewerkers van DCMR
en Roteb. Het project heeft een
looptijd van twee jaar en het ko9t
2,1 miljoen gulden.
