10 Rotterdam 'Zware straffen voor geweld tegen politie' Fokken in de dierentuin: redden wat er te redden valt Toeristen vast in snikhete Space Tower Verkoop naar record mste&eaxék mwtëmmI s<toiimlw Beroving van taxichauffeur Tasjesrover in de kraag gevat Winkelier in buik gestoken Rotterdamse commissaris Kuijvenhoven pleit voor Engels model .ÖSÉIhnO.' •/-' Motorrijder kluts kwijt De Coolsii Centrum gaat de haven achterna Rotterdam* Dagblad Vrijdag 8 augustus 1997 Rotterdam—Be vraag naar de Rotterdampas J#vertreft.aIIe vervractttingen.^Dejpas»^clie kortingen geeft op aBcrlriRot- terdamse attracties, "is op 'de' me^vande 4dve^omaan^ ten mtvëHax&i'Met macKtjwbrdt gewerkt aaaTkt geensSOOO, Dezezufleial k op 22 augustus,.! }TL 1 vericoopqjfers^ guitgerèrsvati :de"- ,_Jg verrast Vorig jaar s|djp'„r augustus 40.000 asSen afgegeven. Öcfetéropdezelf- ve& InrtötóaL waren, Joèn Wamraf i/10voOTdeRottet|a^j. -Jètuie verklaring van de pWW i L'tdr ctjlpr iiiaffltóS&l MÉijjj gtoèji d8»M8w iS^6@9 iliBWpiiiMi m •xMcMdcltetMi ;- óokin^dJPHPMP - h^stidg^^depQQll I aant^e^^tantro,v^d Rotterdam Een 28-jarige taxi chauffeur is vannacht rond half drie in de Delfgaauwstraat in het Liskwartier beroofd van enkele honderden guldens. Het slachtof fer had een klant opgepikt op de Bergweg. De rit eindigde in het doodlopende deel van de Delf- gaauwstraat Daar werd de taxi chauffeur onder bedreiging van een vuurwapen gedwongen zijn portemonnee af te staan. RotterdamDe politie denkt met de aanhouding van een 29-jarige Rotterdammer meerdere tasjes roven te hebben opgelost. De man werd op heterdaad betrapt toen hij een 79-jarige vtouw van haar 'schoudertas beroofde. De politie denkt dat hij vaker stal. Rotterdam De achtervolging op een winkeldief is de 47-jarige ei genaar van een winkel aan de le Middellandstraat gistermiddag op een steekwond in de buik ko men te staan. De man bemerkte dat een onbekende er vandoor ging met een groot aantal T- shirts, ter waarde van zo'n 1500 gulden. Na een achtervolging her overde de man bij een worsteling de shirts. Daarna' zag hij dat hij een snywond in de buik had, die door de GGD werd behandel! De winkeldief is voortvluchtig. Een 51-jarige Rotterdammer raakte gistermiddag ernstig ge wond by een raadselachtige steekpartij. De man was alleen aan het werk in een loods aan de Kesterenstraat toen iemand bin nenkwam, die meermaals met een mes op het slachtoffer instak. Rotterdam—Ongeveer 25 mensen hebben gistermiddag een kleine twee uur vastgezeten in de Space Tower van de Euromast. Op weg naar de 185 meter hoge top, bleef de roterende attractie plotseling steken. Onder de inzittenden brak geen paniek uit. „Maar het was wel snikheet," aldus mevrouw F. Verstraten uit Baren- drecht, die samen met een vrien din naar boven was gegaan om van het weidse panorama te ge nieten. De medewerker van de Euromast die met elk 'ritje' van de Space Tower mee naar boven gaat, slaagde er in de stemming in de benauwde cabine op peil te hou den gedurende de zeven kwartier dat de storing duurde. „Bang wa ren we niet want die meneer zei: we kunnen niet vallen, we zitten stevig vast," herinnert mevrouw Verstraten zich. „Hij zei dat we gewoon moesten wachten totdat technici de storing hadden ver holpen." Toch vond de Barendrechtse het gedwongen verblijf op grote hoog te in een metalen ruimte waar de zon ongenadig op brandde alles behalve prettig. „Een buitenge woon onaangename ervaring, ze zien me nooit meer op de Euro mast." Zwaar teleurgesteld waren de inzittenden van de Space Tower volgens mevrouw Verstra ten toen zij, eindelijk beneden, als troost enkel een glaasje jus d'orange kregen. „Ik heb nie mand gezien om excuses te ma ken." Mevrouw J. van Rijn, pr- medewerkster van de Euromast, spreekt dat laatste met klem te gen. Alle gedupeerden hebben volgens haar hun geld terugge kregen. „En ik heb persoonlijk aan iedereen mjjn verontschuldi gingen gemaakt" De oorzaak van de storing was volgens mevrouw Van Rijn een kapotte zekering in de machinekamer. „Normaal is zoiets snel verholpen, maar giste ren deed zich het probloeem voor dat onze vaste technicus op va kantie was. We moesten dus ie mand anders inhuren en het duurde gewoon een poosje voor dat die ter plaatse was." Door Hans Leber Rotterdam De straffen voor geweld tegen politiepersoneel zijn te laag. Onder agenten bestaat onvrede over de wijze waarop dergelijke delicten bij de rechter worden afgedaan. De Rotterdamse commissaris drs. A. Kuijvenhoven vindt dat meer volgens 'Engels model' gewerkt moet worden: zware straffen voor degene die zich aan een agent vergrijpt. Ook P. Kruizinga, voorzitter van de politiebond ACP, vindt dat ge weld tegen agenten door het Openbaar Ministerie en de rech ter veel zwaarder moeten worden beoordeeld dan soortgelijk ge weld tegen burgers. Volgens Kruizinga is een zwaar dere straf voor geweld tegen een politieagent maatschappelijk van belang. „Burgers die ergens een opstootje zien, kunnen zich uit de voeten maken. Politiemensen moeten er ambtshalve naartoe. Zy kunnen niet kiezen. Iemand die zich aan een agent vergrijpt, moet dat dan ook veel zwaarder voelen, zodat iedereen van tevo ren weet dat je tegen een agent beter geen geweld kunt gebrui ken. De agent verdient maximale bescherming." Ook vindt Kruizinga dat zwaarder moet wegen welke schade de be trokken politieman of -vrouw heeft geleden. „Omdat we ons niet met het werk van de rechter willen bemoeien, zijn we de laat ste jaren bezig de daders via civie le procedures tot schadeloosstel ling te dwingen." De Rotterdamse commissaris Kuijvenhoven schrijft deze week in het Algemeen Politieblad dat in Nederland meer gekeken moet worden naar de situatie rond de Engelse 'bobby's'. „Daar (in Enge land, red.) geldt nog steeds dat wie een vinger uitsteekt naar een agent op een forse douw kan reke nen. Of vinden wij een straf van 120 uur dienstverlening in ver houding staan tot openlijk geweld tegen een diender die daardoor weken ziek is?" Volgens een woordvoerster van het Openbaar Ministerie in Am sterdam wordt meestal wei dege lijk 'gewogen' dat geweld tegen een agent werd gebruikt. „Het is een strafverzwarende omstandig heid. De strafmaat kan met een derde worden verhoogd als ge weld tegen een agent gebruikt is. We hebben de indruk dat we hier in dergelijke gevallen inderdaad hoger eisen, omdat wij het ook ernstig vinden. Maar iedere zaak ligt natuurlijk anders." Door Harm Harkema Rotterdam Vorige week werd bekend dat Blijdoips bekendste Indische olifant Bemhardine, in middels verhuisd naar het Duitse Münster, zwanger is. Die zwan gerschap belooft al weer een suc cesje voor de fokprogramma's voor bedreigde diersoorten waar op dierentuinen zich de afgelopen decennia zijn toe gaan leggen. Blijdorp vervulde en vervult daar in een voortrekkersrol. Twintig jaar geleden was Blijdorp een van de eerste tuinen die zich realiseerde dat een dierentuin met louter een tentoonstellings- plek voor „aapjeskijkers" diende te zijn waar bovendien de dieren zelf beschouwd werden als han delswaar. Kwam een dierentuin door sterfte wat krap in zijn oli fanten, panters of gorilla's te zit ten? Geen probleem, er werden gewoon nieuwe gekocht, al dan niet rechtstreeks afkomstig uit de binnenlanden van Azië of Afrika. Blijdorp doorbrak deze praktijk door onder meer nadrukkelijk aandacht te besteden aan het fok ken van vooral bedreigde dier soorten. Ook begon men met het weggeven van dieren aan andere tuinen, op voorwaarde dat men zich daar ook zou toeleggen op het fokken van nageslacht Inmiddels neemt Blijdorp deel in 61 Europese fokprogramma's voor bedreigde diersoorten, en treedt zij op als Europees coördi nator van fokprogramma's voor de kleine panda, de Indische oli fant, de boomkangoeroe, de kroonduif, de Mantsjperijse kraanvogel en de dwergmaki. Doel van de programma's: probe ren de soort in stand te houden, allereerst in de dierentuinen zelf. Gaat het in de natuur compleet mis met een soort, dan is er in ie der geval nog een reserve-popula tie in de dierentuinen over, zo luidt de filosofie. Het is kortom een kwestie van redden wat er nog te redden is. Het behalen van een succes met een fokprograxn- ma is dan ook altijd relatief. Kleine panda Neem nu de kleine panda, waar voor Blijdorp het stamboek bij houdt. Tegenover de geboorte van bijvoorbeeld een kleine panda in gevangenschap staat de dood van heel wat meer inhet Himalaya-ge- bergte, waar die soort nog altijd in het wild leeft, zij het onder steeds moeilijker omstandigheden. Ontbossing vormt het grootste probleem voor de kleine panda, die slechts kan gedijen in een be paalde, zeer complexe bosstruc- tuur. Er zijn twee soorten kleine panda's, van iedere soort zijn er nog ongeveer tienduizend in het wild levende exemplaren over. „En ieder jaar verdwijnen er meer. In China is de populatie de afgelopen tien jaar naar schatting met 25 procent teruggelopen," denkt Blijdorp-biologe en panda- deskundige dr. Angela Glatston. Zijn fokprogramma's in dieren tuinen dan geen druppel op een gloeiende plaat? Soms wel een beetje, Glatston kan het niet ont kennen. Maar niets doen is nog erger. En bovendien: stel dat de kleine panda in het wild helemaal zou uitsterven, dan heb je in ieder geval nog een populatie in gevan genschap over. Die, mag je hopen, als gevolg van de met de fokpro gramma's opgedane kennis in stand kan blijven. Fokprogramma's staan boven dien niet op zichzelf. Wat betreft alweer de kleine panda werkt'CRatston, als coördinator van het wereldwijde kleine-pan daproject, inmiddels ook samen met dierentuinen in het Indische deel van de Himalaya. Nuttig, omdat je merkt dat mensen met meer trots naar hun natuurlijke erfenis, in dit geval de panda, gaan kijken. Doel is om in de Indi sche dierentuinen te komen tot fokgroepen. En, op lagere termijn wellicht, tothetuitzetten van klei ne panda's in de natuur. Daarover is Glatston op dit moment echter niet zo optimistisch. „De mensen daar zijn welwillend, maar de bu reaucratie is er gigantisch." Het terugzetten van in dierentuin gefokte dieren in de natuur is sowieso een moeizame aangele genheid, en vindt in de praktijk slechts op zeer bescheiden schaal plaats. Het probleem is helden je kunt een aantal exemplaren van een bedreigde diersoort wel te rugzetten in zijn natuurlijke om geving, of wat daar nog van over is, maar zolang die omgeving be dreigend blijft voor de soort, is dat een vrij zinloze bezigheid. Amoerpanter Neem bijvoorbeeld de met uitster ven bedreigde Amoerpanter. Blijdorp heeft er verschillende van, er worden in Rotterdam ook geregeld Amoerpantertjes gebo ren. Op heel de aardbol zijn echter nog maar zo'n 200 Amoerpanters over, waarvan 150 in dierentui nen. In het wild, in het Amoerge- bied ten oosten van Siberië, leven nog maar enkele tientallen. Hoe wel beschermd, is het dier er van wege de mooie vacht nog steeds gewild hij stropers. Ter plekke is ook een fokproject voor Amoerpanters, waar Blijdorp een bijdrage aan levert Terugzet ten in de natuur, met een geringe kans op overleven, heeft echter geen zin. „Op lange termijn mis schien eens, wie weet over een jaar of vijftien," aldus Glatston. Worden er dan in het geheel geen dieren teruggezet in de natuur? Jazeker wel. De Addax bijvoor beeld, een Noord-Afrikaanse an tilopen soort die vrijwel was uitge roeid door ongeremde jacht, loopt sinds enige tijd weer los in een gecontroleerdgebied in Marok ko. Blijdorp leverde hiervoor drie dieren. Ander voorbeeld: het Pr- zewalski-paard, een dier dat in het wild al in het geheel niet meer voorkwam. In Mongolië, hun oor spronkelijke leefgebied, zij" dertien stuks teruggezet in een reservaat. Hoewel een dierentuin voor zijn inkomsten in belangrijke mate af hankelijk is van het publiek, dat vóór alles dieren wil zien, doet Blijdorp samen met onder meer de dierentuin in het Estse Tallin sinds twee jaar ook mee aan een fokprogramma voor een diertje dat te schuw en angstig is om aan ■Ay- it De Amoerpanter In Blijdorp. in het wild leven nog slechts enkele tientallen exemplaren. FotoOw Kulper/Hottenlarrr*Dagblad De Mantsjoerijse kraanvogel. Monogaam en kieskeurig. FotoCees Ku iper/Rottcfdams Oagb !aö het publiek te tonen: de Europese nerts. Ook hier ligt een droef verhaal aan ten grondslag. Ooit kon het beestje overal op het Europese vasteland worden aangetroffen. Maar de oprukkende mens en de vervuiling van het water zijn er de oorzaak van dat er nog maar en kele geïsoleerde groepen in Oost- Europa en in het westen van Spanje en Frankrijk over zijn. Blijdorp heeft inmiddels twee fok- stelletjes, en er zijn inmiddels een paar jonkies geboren. Bij het fokken van dieren in de dierentuin komt, afhankelijk van de diersoort, nogal wat kijken. Het bijhouden van een stamboek is een eerste vereiste, om te voor komen dat de vaak kleine dieren tuinpopulaties door inteelt dege nereren. Blijdorp houdt voor de Europese dierentuinen het stam boek by van onder meer de Mant- sjoerijse kraanvogel. Begin deze eeuw moeten er nog zo'n hon derdduizend exemplaren van de ze trekvogel hebben geleefd in Si berië en China. Maar door het ver lies van broedgebieden aan de mens is de overgebleven popula tie beangstigend klein geworden. Blijdorps kraanvogel-deskundige Rob Belterman schat dat er nog zo'n 1500 min of meer in het wild leven Zo'n zeshonderd daarvan trekken niet meer, maar leven op een vaste, beschermde plek in Ja pan, Daarnaast worden in dieren tuinen nog zo'n zeshonderd Mant- sjoerijse kraanvogels gehouden. Het fokken daarvan gaat redelijk, maar nog niet goed genoeg aldus Belterman. De Mantsjoerijse kraanvogel werpt dan ook nogal wat fokpro blemen op. Zo rijn de dieren mo nogaam, en trekken alleen met hun partner op. Kieskeurig zijn ze bovendien: als 't niet klikt, komt er geen ei. Blijdorp heeft op het ogenblik vier Mantsjoerijse kraanvogels. Het ene vrouwtje is bejaard, leeft al veertig jaar in Blydorp en heeft in de loop der jaren zo'n 35 kleint jes ter wereld gebracht, die uitge zwermd zijn naar andere dieren tuinen. Om inteelt te voorkomen is het vrouwtje uit het fokpro gramma gehaald. Er is een on vruchtbaar mannetje voor haar gezocht waarmee rij nu in alle rust van haar levensavond kan ge nieten. Want een Mantsjoerijse kraanvogel die alleen is, wordt on gelukkig. Het andere vrouwtje had tot voor kort een partner waarmee het niet wilde boteren. Een ei zat er niet in. Omdat in de dierentuin in Boedapest ook al sprake was van een mislukt huwelijk tussen twee Mantsjoerijse kraanvogels, rijn kortgeleden de mannetjes ge ruild. Het vrouwtje in Blijdorp blijkt nu goed te kunnen opschie ten met haar nieuwe Hongaarse partner. Of er ook eieren van ko men, moetnog worden afgewacht. Ook voor de Mantsjoerijse kraan vogel geldt: het fokken ervan is sledrts een onderdeel van de po gingen om de soort in stand te houden. Minstens zo belangrijk zijn de moeizame inspanningen om de natuurlijke leefgebieden van de dieren bescherming te bie den, Blijdorp levert ook daaraan een bescheiden bijdrage. Zo werkt Belterman namens Blijdorp mee aan een Amerikaans plan om rietsnijders In Noord-Chinese moerassen subsidie te geven op dat rij de gebieden waar de Mant- soerijse kraanvogel leeft, met rust te laten. Ook wordt gedacht aan schade loosstellingen voor Chinese een denjagers, die de kraanvogels ver jagen. Olijf-ibis Er komt nog heel wat by kijken voordat begonnen kan worden met een fokprogramma. Blijdorp- biologe Cathy King coördineert nu de samenwerking en ontwik keling van programma's op het gebied van ooievaars, lepelaars, reigers, flamingo's en ibissen. De aandacht wordt n u onder meer ge richt op de olijf-ibis, een vogel waarvan er nog verschillende on dersoorten voorkomen in Afrika. Enkele ondersoorten van de olijf- ibis worden bedreigd met uitster ven, andere komen nog volop voor. De bedoeling is om van een soort waarvan er nog voldoende zijn, een aantal in dierentuinen te gaan houden. Men hoopt daarmee zo'n grondige kennis van de vo gelsoort op te doen, dat in een la ter stadium ook de bedreigde on dersoorten beter in gevangen schap kunnen worden gehouden. Maar voor het zover is, moet de olijf-ibis eerst in het wild bestu deerd worden om uit te vogelen welke voorwaarden de dierentui nen moeten scheppen om het ze in gevangenschap zoveel moge lijk naar de zin te maken. Daar is namelijk geen enkele ervaring mee. Daarom worden nu fondsen gezocht om een bioloog voor on derzoek naar Kenia en Sao Tomi te kunnen sturen. Zo heeft ieder fokprogramma zijn eigen verhaal. Ondertussen neemt het aantal fokprogramma's in dierentuinen hand over hand toe. Zelfs het uiterst bedreigde Pertula-slakje kan zich in een ei gen programma verheugen. Wa ren er wereldwijd in 1990 25 fok programma's, nu rijn het er al meer dan honderd. Enerzijds verheugend, omdat die cijfers aangeven dat dierentuinen zich steeds meer inzetten voor in standhouding van bedreigde dier soorten. Maar tegelijkertijd ook droevig stemmend. Want, zegt Rob Belterman, aan de toename van het aantal fokpro gramma's kun je ook aflezen dat steeds meer diersoorten in hun bestaan worden bedreigd. Rotterdam Een 29-jarige motor rijder uit Den Haag is vannachtin het ziekenhuis Dijkrigt opgeno men nadat hij teveel verdovende middelen had gebruikt De man had op de Coolsingel een hambur ger gekocht en wilde wegrijden. Hjj viel van rijn motor en was niet aanspreekbaar voor passanten die hem wilden helpen. De man is naar het ziekenhuis ge bracht m Kor Kegel In normale steden komt alles in het centrum tezamen. Uitgaan, winkelen, stappen kun je het best in het centrum. Het zakenleven spitst zich toe op het centrum. De verkeersdrukte is in het cenfrum het grootst. De criminaliteit is het ergst in het centrum, de hoeren doen hun werk in het centrum, zwervers stropen het centrum af. Tn normale steden. Rotterdam wijkt af. Voor een aan tal dingen die bij binnensteden horen, is Rotterdam-Centrum ge woon te saai. Voor het winkelen is de mali van Alexandrium een ge duchte concurrent. Voor stappen kun je beter naar de Oude Haven of Vlaardingen. Uitgaan is in Delft en Dordrecht ook heel leuk. Het zakenleven beschikt buiten het centrum over immense werkge bieden, de haven voorop, maar ook de grootste 'droge' concentra tie van handel en productie in Ne derland, namelijk het aaneenge sloten industrie- en bedrijventer rein van de Spaanse Polder, Noord-Westen 's-Graveland. Niet het centrum heeft last van criminaliteit en prostitutie, maar Delfshaven. En omdat Detfsha- ven ook romantiek heeften de ha venbedrijvigheid er voelbaar en nabij is, kun je Delfshaven meer en meer zien als het echte cen trum van Rotterdam. Het stadscentrum heeft moderne architectuur en musea, maar veel te beleven is er verder niet De Oude Binnenweg heeft zwier, maar dat lijkt dan ook qua sfeer een uitloper van Delfshaven. De Spido brengt toeristen gauw weg uit het centrum, om ze te la ten zien waar de haven gebleven is: de kant van Engeland op. Het Rotterdamse havengebied verplaatste zich steeds meer in westelijke richting en dat heeft gevolgen êêbad: ër ontstond een ontdynamisering van de binnen stad. Natuurlijk kunnen de Rotterdam mers trots zyn op ruim vijftig jaar Wederopbouw, maar in al die tijd is vergeten om er leuke zitjes te creëren, en logische verbindingen tussen bibliotheek, bioscoop en kroeg. Parijse straatjes, Londense pleinen, Amsterdamse grachten en Haagse parken hoef je in Rot terdam-Centrum niet te zoeken en het Schouwburgplein was eerst gezelliger dan het nu is. Het is daarom te hopen dat de Kop var. Zuid slaagt als aantrek kelijk uitgaansgebied, want dat kan Centrum de noodzakelijk^ impulsen geven. De overloop via de Erasmusbrug en via de water taxi's kan het bedrijfsleven mis schien inspireren tot een aankle ding van Schiedamsedijk, Cddl* singel en Westblaak die bij de be hoefte van de Rotterdammers aansluit Niet door vreettentjes neer te zetten - volgens burge meester Bram Peper is er al een loempiatisering van de binnen stad - maar door meer parkachti ge structuren en knusse terrassen te realiseren tussen al die presti gieuze hoogbouw door. Want in verhouding tot aantrekkelijke Europese steden heeft Rotter dam-Centrum wel verschrikkelijk veel steen en asfalt en vreselijk weinig fontein en plantsoen. Het is zaak dat de Rotterdamse gemeenteraad de relatie tussen Kop van Zuid en binnenstad .voor- al niet te benauwd riet. Het gaat om het centrum van de hele Rijn mond en dan moetje het ookre- gionaal aanpakken. Het welsla gen van de Kop van Zuid hangt mede af van de relaties die via* personenvervoer te water worden gelegd. De Nieuwe Maas wordt, veel te extensief gebruikt. De Kop van Zuid vraagt om goede lijnen, vooral naar historisch Delfshaven en oud Schiedam, het Amsterdam van Rotterdam tenslotte. De VWs en creatieve onderne mers zullen met niet eens zo veel moeite voor interlokale dagpro gramma's kunnen zorgen, en dan doen ze wat meer dan jaar na jaar de intentie uitspreken dat ze gaan samenwerken. Uit veel meer dan elkaar noemen in foldertjes be staat die samenwerking niet. Ondertussen schuift de haven nog steeds naar het westen op. De tweede Maasvlakte geeft lucht, maar mag er alleen komen als de rijke flora en fauna van de duinen van Voorn e en Goeree gegaran deerd geen schade oplopen. Nog niet is de vraag gesteld wat een verder westwaarts opschuiven van de haven voor effecten kan hebben op de centrumkwaliteit. Denkt niemand daarover na?

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1997 | | pagina 2