18
'Van een rechtszaak word je zelden beter, ook al win je'
DCMR houdt
handenvol werk
ft
'Uitstoot stijgt na 2010 indien
extra maatregelen uitblijven'
Asbestgeding tegen Hertel afgeblazen
Rokers hebben minder
'Groentjes' krijgen biologieles in hennepkwekerij
l ,?fM 8 8 ft
Oud-
Rijnmonders
steunen
Rotterdam
fesês®smêmm-
Klaas Vaak
en de files
Rotterdams Dagblad
Dinsdag 16 september 1997
c sik IÉ! §k
Het juridisch gevecht in de affaire-Brinkman kent vele controverses.
Eerst won de voormalige Rotterdamse korpschef de rechtszaak tegen
zijn ontslag toen de Haagse rechter oordeelde dat minister Dijkstal
moet onderzoeken of Brinkman kan terugkeren in zijn oude functie.
Nu blijkt dat Brinkman niet akkoord gaat met de benoeming van
SER-voorzitter Klaas de Vries als bemiddelaar in zijn zaak. Had de
minister niet eerst Brinkmans mening over De Vries moeten peilen?
En is het terecht om de onpartijdigheid van De Vries in twijfel te trek
ken omdat deze een partijgenoot is van burgemeester Peper? Profes
sor A, Jaspers, hoogleraar sociaal recht aan de universiteit van
Utrecht, laat zijn licht over deze zaak schijnen.
Door Peter Louwerse
Minister DijJcstoi is voorbijgegaan
aan Brinkmans voorkeur om De
Ruiter te benoemen als bemidde
laar. Had de minister eerst Brink
man moeten raadplegen?
„Het was verstandiger geweest
als de minister de keuze voor
Klaas de Vries eerst had voorge
legd. Meestal ga je als minister
zo'n gesprek in met de bewering
dat jouw kandidaat de enige kan
didaat is. Je tast af of de tegenpar
tij Inderdaad zwaarwegende be
zwaren heeft. Zo ja, dan tover je
nog wat andere namen uitje ach
terzak. Voorzover ik weet heeft
Brinkman die steekhoudende ar
gumenten niet. De partijpolitieke
voorkeur van Maas de Vries is
geen serieus bezwaar."
Feit is dat Klaas de Vries een par
tijgenoot ts van burgemeester Pe
per
„In dit geval is dat niet zo belang
rijk. Een bemiddelaar is geen
rechter, hij geeft niet het uitein
delijke oordeel m deze zaak. Hij
moet alleen proberen een oplos
sing te vinden die voor beide par-
J. W. Brinkman...'heeftzonder
twijfel Iets geleerd van deze
affaire'.
Arch i effoto Rotterda ms Dagb fad
tijen acceptabel is. Hij kan Brink
man -of de minister- nooit iets
door de strot duwen."
Wat vindt u van de keuze van de
minister?
Minister Dijkstal...'kan Brink
man zelf geen andere baan
aanbieden, omdat hij dan pre
cedenten schept'
Archieffoto Bert Verfcoeff
„Klaas de Vries is directeur ge
weest van de Vereniging Neder
landse Gemeenten. Hij is nu voor
zitter van de Sociaal-Economi
sche Raad. Hij kent de binnen
landse markt dus. Daarom vind ik
dit geen slechte keuze van de mi
nister."
Is bemiddeling nog wel mogelijk
in deze zaak? Beide partijen staan
lijnrecht tegenover elkaar. Brtnk-
man eist zijn oude baan terug,
maar Dijkstal heeft zijn opvolger
al benoemd. En de minister kan
geen gouden handdruk geven
omdat dat op verzet stuit bij de
Tweede Kamer.
„Het maakt allemaal onderdeel
uit van een steekspel. De minister
kan Brinkman zelf geen andere
baan aanbieden, omdat hij dan
precedenten schept Door een be
middelaar te benoemen legt hij
het probleem als het ware in de
week. Het wordt een spel tussen
de advocaten. Onder de dreiging
van een schadevergoeding kan
Brinkman een goede baan af
dwingen. Maar hij kan niet einde
loos banen weigeren, want daar
door gaat een eventuele schade
vergoeding weer omlaag. Als
Dijkstal zelf zo'n baan aanbiedt,
komt dat in de openbaarheid. Dan
worden er in de Kamer vragen ge
steld. Dat wil de minister niet."
De functie van bemiddelaar ts vrij
onbekend. Wat staat De Vnes te
wachten?
„Ooit heeft professor Rood be
middeld in de CTSV-affatre, wat
overigens mislukte. Op de achter
grond speelt altijd de hoogte van
de schadevergoeding een rol.
Meestal houden de partijen hun
problemen liever binnenskamers
en wordt er een andere baan ge
zocht voor de werknemer in kwes
tie. Van een rechtszaak word je
zelden beter, ook al win je. Door
een ze op de spits te dryven
krijgt c erknemer een reputa
tie als iemand die conflicten
zoekt. Daar zijn veel werkgevers
huiverig voor. Simpel gerede
neerd: de baas is de baas, of
Brinkman dat nou leuk vindt of
niet."
By welk overheidsorgaan kan
Brinkman dan nog terecht? Hij
heeft zich de laatste maanden ge-
profileerd als een tamelijk eigen
wijspersoon
„Dat weet ik niet. Hij schynt ook
goede kwaliteiten te hebben. Een
terugkeer naar Rotterdam is hoe
dan ook onmogelijk. Maar ook
Brinkman heeft zonder twijfel
'iets geleerd van deze affaire."
Toch blijft bij maar zeggen dat Pe
per ioegmoet.
„Dat hoort slechts bij het spelletje
dat nu wordt gespeeld tussen de
beide advocaten."
Bnnkmans advocaat, mr. Van
Leeuwen, voorspelt dat zijn client
een afkoopsom van enkele miljoe
nen kan krijgen als er geen oplos
sing gevonden wordt.
„Miljoenen? Onmogelyk. Dat
krijg je nergens. In de CTSV-affai-
re kreeg Dtan van Leeuwen onge
veer een miljoen, en dat wordt
voor Brinkman echt niet meer.
Die man kan nog jaren werken.
Maar zeker is dat Brinkman gelijk
heeft gekregen van de rechter.
Dus de minister komt er met met
een koopje vanaf, als hij dat nog
dacht."
Rotterdam Het gaat goed met de bestrijding van milieu-
overlast in het Rijnmondgebied, maar er is geen reden voor al
te veel optimisme. Na het jaar 2010 zal, als daar geen passende
maatregelen tegen worden genomen, de uitstoot van diverse
stoffen weer gaan stijgen.
Die waarschuwing sprak prof. ir.
N. D van Egmond, directeur Mi
lieu van het Rijksinstituut voor
Volksgezondheid en Milieuhygië
ne (RIVM) gistermiddag uit tij
dens een speciale bijeenkomst ter
gelegenheid van het 25-jarig be
staan van de DCMR Milieudienst
Rijnmond. De afgelopen jaren
daalde de uitstoot voortdurend.
Daar dreigt echter weer verande
ring in te komen, omdat de tot
dusverre gehanteerde maatrege
len niet meer toereikend zijn. „De
DCMR zal hier weer de handen
vol aan krygen," aldus Van Eg-
mond. Andere sprekers in De
Doelen waren gistermiddag een
stuk optimistischer. Ze erkenden
weliswaar dat door de toename
van het autoverkeer de C02-uit-
stoot nog altyd niet was terugge
bracht, maar wezen vooral op de
vele successen die de afgelopen
25 jaar waren bereikt. Commissa
ris van de Koningin in de provin
cie Zuid-Holland ir. J. M. Leem
huis-Stout herinnerde eraan dat
het in Vïaardingen onmogelijk
was de witte was een paar uur bui
ten te drogen te houden omdat
het anders vol zat met roetstip-
pen. Volgens directeur mr. W.
Scholten van het Gemeentelijk
Havenbedrijf Rotterdam zijn be
drijven zich er van bewust dat al
leen een schone haven toekomst
heeft. „Daarom investeren ze ook
in het milieu. Haven en bedrijven
nemen hun verantwoordelijk
heid, De controlerende taken van
de DCMR zullen dan ook gaan af
nemen."
Rotterdam Prominente oud-be
stuurders van het voormalige be
stuurslichaam Openbaar Li
chaam Rijnmond zijn het hele
maal eens met de Rotterdamse
kritiek op de huidige voorstellen
die moeten leiden tot de vorming
van een stadsprovincie. Oud.-voor-
zitter Oele en oud-gecommitteer
de Laan delen de visie dat er veel
meer macht bij de nieuwe be
stuurslaag zou moeten komen te
liggen. Het tweetaai zegt deze
week in het blad Binnenlands Be
stuur dat die 'onevenwichtige
machtsverhouding' een van de
voornaamste redenen was dat het
Openbaar Lichaam Rijnmond
sneuvelde.
Laan, nu burgemeester van Nieu-
wegein, zegt dat 'de stadsprovin
cie in de Rijnmond-val dreigt te
trappen door een tekort aan be
voegdheden'. Hij gebruikt dezelf
de typering voor de voorstellen
als het Rotterdamse college van
burgemeester en wethouders
deed. „Het is vlees noch vis
Volgens Oele is het model dat Rot
terdam voor ogen staat veruit te
verkiezen boven de huidige voor
stellen, die overigens nog slechts
in hoofdlijnen zijn bepaald en pas
volgend jaar door de Tweede Ka
mer moeten worden vastgesteld.
„Een bovenlokaal lichaam moet
krachtig zijn en de bevoegdheid
hebben knopen door te hakken.
Een stadsprovincie moet zelf de
uitvoering ter hand kunnen ne
men als een gemeente dwarsligt.
Laan en Oele kunnen zich vinden
in het recente Rotterdamse voor
stel, dat overigens binnen het col
lege niet door de WD wordt ge
steund, om een time-out in te las
sen en de komende jaren gewoon
verder te gaan met de (qua moge
lijkheden uit te bouwen) Stadsre
gio Rotterdam, De Tweede Kamer
voelde daar onlangs vooralsnog
niets voor en stemde in met de In-
terimwet, die de uiteindelijke
stadsprovincie voorbereidt.
Beide oud-bestuurders van Rijn
mond geloven niet dat de stads
provincie er uiteindelijk zal ko
men. Zeker nu Rotterdam dwars
blijft liggen is de kans groot dat
het dossier weer voor tien jaar
CL
Rotterdam
een -verhoogd 'risico' geven op
;*bar£'efi.yaaM&ten, op dëont-
/wikkelingvan de riekte van Rar-
ftkihson: heeft'het juist éen'rem-,
ftmend;effect/De arts-epideinio-
yjöog Maarten dé -Ryk, yerbon-
f- den/aan' de Erasmus Universi-
ft'teii;Rotterdam, constateert.dat
brokers '-een drié- keer kleinere -
hans op dc sekte van Baririnson
hebben dan Biet-rokers, o - -
Daf roken Parkinson zou tegen-
gaan is eerder gemeld, mm die
bevindingen werden bekriti-
i 'seerd omdat aan dèioegepaste.
onderzoeksmethode "haken en"
fógenzaten. De Rijkenzijn cofle-
ga's/kozen voor een andere on-
- defzheksopzet waarbij déze pro"
I blemèn werden omzeild.
- Het .isr nog ohduidelyk wat de
precieze grondslag is van 'dit
remmende, effect van roken..
j Toch/concludeert De Rijk 'dat -
^zijn-bevindingen consequenties
kunnen inhouden voor nieuwe
/geneesmiddelen voor en "ge-
zichtspujiten over de ziekte van
/Parkinson- - n1 t V -
Maarten dè Rijk en zyn collega's
deden hun onderzoek in het ka-
ftder Vain helgrote Rotterdamse
bevolkingsonderzoek ERGO
ft (Erasmus- RotterdamGezond-
1 heiden Ouderen), dat sinds Ï999
in Ommoord plaatsvindtft-Het
team 'onderzocht 6969 personen
van 55 jaar én ouder. Het bleek
dat' i;4-procent yan de; mensen
ouder dan 55'aan' dé riekte'
den. Van de personen tussen de"
95 en 95 is dat vier procent Dat
is veel meer damtot voor kortïs
aangenomen. v s ft -
Patiënten diehjden aan deziek-
jje:^;?arldnscnlhebben' ssn-
vankelijk kléine klachten, zoals
wat bevenvan de hand in rust of
een geringe traagheid.bij bewe
gen. Vaak worden dezeklachten
^mhét.begin.nietonderkend en
worden- ze toegeschreven aan
■ouderdom.: t ft
De ziékté ontstaat drö&fótin bc£ -
paalde, hersenkernen,/waar de -
mine maken, inverhoogd temp
afsterven. Hoe hét komt dat de-
zé cellen versneld afsterven, is,
^onbekend/Van de risicofactoren
voorde ziekte van Parkinson die1
DeRijkonderzochtiblijktdater-
felyké factoren zowel een rol.
spelen bij het ontstem van Par
kinson'als bij het ontstaan van
dementie by Parkmson-patiën-
ten. Tot de factoren die de kans
op de. ziekte verlagen hoort,
naast roken, ook voeding dat
rijk is aan vitamine E-
Politiemen
sen in specia
le pakken
moeten flink
sjouwen om
de 12.000
hennepplan
ten naar bui
ten te dragen.
FOtO ANP
Rotterdam—Een beetje onwennig
met hun kogelwerende vesten
stappen de politieleeriingen uit
het busje. Daarna wachten ze net
jes totdat ze de grote weed-vangst
mogen bekijken. Op het bedrij
venterrein in Spaanse Polder is
de pas ontdekte kwekerij goed
voor een uitje voor de agenten in
spé.
Ongeveer 12.000 donkergroene
planten staan te schitteren onder
Rotterdam Het eerste kort ge
ding dat het Comité Asbestslacht
offers heeft aangespannen tegen
het isolatiebedrijf Hertel is van de
baan. De rechtszaak over een
schadevergoeding aan oud-werk
nemer L. Sens is afgeblazen nu
Hertel heeft toegezegd een voor
schot van 75.000 te betalen op ccn
schadevergoeding die in de ton
nen kan lopen.
Sens was van 1958 tot en met 1992
in dienst van Hertel en zegt tot in
de jaren zeventig in aanraking te
zijn geweest met het kankerver
wekkende asbest. Inmiddels is
Sens ziek: hij lijdt aan de gevrees
de long- en buikvlieskanker, de
ziekte die vaak het gevolg is van
langdurig omgaan met asbest.
T
Het Comité Asbestslachtoffers
heeft de aanval op Hertel ge
opend, omdat het bedrijf tot nog
toe weigerde schadevergoedin
gen te betalen aan mensen die bij
het bedrijf slachtoffer zyn gewor
den van het werken met asbest.
De zaak Sens had het spits moe
ten afbijten van dit offensief.
Inmiddels zijn er tegen Hertel al
38 klachten ingediend door
slachtoffers of nabestaanden van
oud-werknemers van het bedryf.
Hertel wilde tot dusverre niet ver
der gaan dan het betalen van
25.000 gulden als voorschot op een
schadevergoeding.
„Dat het bedrijf dit voorschot op
de schadevergoeding voor de heer
Sens nu wel wil betalen, betekent
voor ons een doorbraak," zegt mr.
R. F. Ruers, de raadsman van het
Comité Asbestslachtoffers. Maar
hij tekent daar onmiddellijk bij
aan dat de procedures voor de an
dere 37 gevallen onverminderd
worden voortgezet.
De toezegging van Heitel om te
betalen is volgens Ruers boven
dien gedaan 'zonder erkenning
van de aansprakelijkheid'. Wan
neer het bedrijf zou erkennen in
derdaad aansprakelijk te zyn voor
de slechte gezondheidstoestand
van zijn vroegere werknemers,
dan zouden zij daaraan juridisch
gezien allemaal recht op een scha
devergoeding kunnen ontlenen.
Zo ver wil het bedryf niet gaan.
„Dus gaan we nu volop door met
fa
die andere zaken," zegt Ruers.
„Hertel is voor ons een zeer stroe
ve tegenstander, die elke aanspra-
kelijkheid afwijst en de vermoor
de onschuld speelt, terwijl het een
groot aantal slachtoffers heeft ge
maakt."
Ruers onderstreept nog eens dat
het de hoogste tijd i s voor een col
lectieve regeling voor asbest
slachtoffers. De praktijk is nu dat
elk geval afzonderlijk in een juri
dische procedure moet worden
behandeld en bekeken. „En er ko
men nog steeds gevallen bij," zegt
Ruers. Inmiddels is oud-politicus
E. Heerma aan het onderzoeken
of een gemeenschappelijke rege
ling voor asbestslachtoffers enige
kans van slagen heeft.
het felle licht van één van de 111
lampen ter waarde van minstens
zeshonderd gulden per stuk.-De
milieu-deskundige van de politie
gaat het peleton van aspiranten
voor en geeft een rondleiding
door het kleine weed-paradijs.
„Als de planten een topje krygen
worden ze eraf geknipt en te dro
gen opgehangen," vertelt de 'mi-
Ëeuman'. „Alleen een droogka-
mer mis ik hier nog, die wilden ze
waarschijnlijk naast deze ruimte
inrichten." De politieleeriingen
loeren in de kweekbak en ande
ren turen naar boven. Misschien
wel naar andere verdachtmakin
gen.
Drukte
Omdat de politie niet uitsloot dat
zich problemen zouden voordoen,
was de ME ook ingeschakeld. Po-
litievoorliehter Jelle Egas: „We
weten dat hei hier 's nachts tus
sen drie en vyf uur een drukte
van belang is. Het laden en lossen
van de loodsen is dan in volle
gang. Wij wilden die drukte ver
mijden en zijn daarom om acht
uur 's morgens met de inval be
gonnen. Maar voor het geval dat
V
De hennep
planten ver
dwijnen in een
vuilniswagen,
Later worden
ze verbrand.
Foto Roel Dijkstra
hebben we de ME achter de hand
gehouden."
Door klachten over stankoverlast
van kantoren in de omgeving is
de politie de plek te weten geko
men. „De politie is het dak opge
gaan en heeft de hasjlucht gero
ken," zegt Egas. Eerst dachten we
dat in twee panden een kwekerij
was, maar het bleek alleen deze
aan de te zijn."
De aspiranten staan stokstijf door
hun kogelwerende vesten rond
om de kweekbak. De milieuman,
uitgedost met een plastic overall
en handschoenen, vertelt hen
over steenwol. „Hierin worden de
stekjes gezet, want steenwol heeft
de meeste voedingswaarde voor
planten," zegt hij.
Na deze biologieles gaat de poli-
tieklas naar een kamertje achter
in de ruimte. Dit kamertje is spe
ciaal ingericht voor honderden
kleine hennepstekjes in een stuk
je steenwol. De jonge plantjes
wachten daar op hun reis naar de
grote ruimte waar zij kunnen uit
bloeien tot volwassen weedplan
ten. Helaas gaat hun toekomst in
rook op. De planten worden door
de Roteb verbrand.
Dei
Annemanc Jorritsma durft geen
enkele verwachting meer uit te
spreken ten aanzien van de A 4-
Noord, het omstreden stuk rijks
weg tussen het Kethelplem m
Schiedam en de Kruithuisweg in
Delft. Ze durft niet meer...?
De altijd zo recht-toe-recht-aan-
minister van Verkeer en Water
staat zei hel echt, by de presenta
tie van haar begroting. Het viel
meteen op dat de weg opnieuw
niet was opgenomen in het meer
jarenprogramma infrastructuur
en transport (MIT). Met een ge
baar van hopeloosheid zei Jorrits
ma: „Je kunt in Nederland alleen
nog infrastructuur aanleggen als
je het niet ziet, ruikt en hoort."
Daar is met de rijksweg door de
polders van Schiedam en Delft
geen sprake van, en dat is de mi
nister zich terdege bewust. De
overlast van een tweemaal twee
rijbanen brede weg zal beduidend
zijn, zowel in de woonwijken van
Vlaardingen-Holy en Schiedam-
Noord als in het officiële stiitege-
bied zelf. De bufferzone tussen de
Haagse en de Rotterdamse agglo
meratie kun je beschouwen als
het Groene Hart van Delfland, in
menig opzicht netzo belangrijk
als dat andere Groene Hart.
De Kamer van Koophandel in
Rotterdam vindt de A4 voor de
toekomst dé handeiscorridor van
Amsterdam naar Antwerpen. De
KvK heeft gepleit voor een onon
derbroken verkeersroute: niet al
leen het ontbrekende stuk door
Midden-Delfland zou er moeten
komen, ook het ooit geprojecteerd
de gedeelte door de Hoeksche
Waard, vanaf de Benelux-ster tot
voorbij Klaaswaal. De bereikbaar
heid van de Rotterdamse regio
zou er zeer bij gebaat zijn, hebben
meer KvK's enthousiast betoogd.
Hun lobby kwam begin dit jaar
stevig op gang. Er viel iets van
een glorieuze opleving te bespeu
ren onder de voorstanders, want
nog nooit had de aanleg van het
betwiste stuk door Midden-Delf
land zo nabij geleken. Zelfs de ge
meente Schiedam, die altijd fana
tiek dwars lag, was gaan meeden
ken over een verantwoorde inpas
sing. Maar de Tweede Kamer ging
op de rem staan: er moest op last
van Peter van Heemst (PvdA) en
Nicky van 't Riet (D66) eerst een
bredere afweging worden ge
maakt van milieu-, landschaps-
en economische belangen. Een
formaliteit? Ondertussen gingen
projectontwikkelaars en woning
corporaties gewoon door om te
zien of een deel van de weg over
kapt zou kunnen worden met hui
zen of bedrijven. En dan nu een -
minister die de handen ten hemel
heft, klagend dat de inpasslngsei-
sen steeds strenger worden?
Zo gauw geeft Jorritsma het door
gaans niet op, dus het is geen
wonder dat de hardnekkige te
genstanders van de A 4-Noord be
paald iets arglistigs zien in haar
gespeelde wanhoop. Het zyn erva
ren actievoerders, die de strate
gieën van beleidsmakers zo on
derhand wel kennen. Jarenlang
riep de rijksoverheid dat de weg
er moest en zou komen, en al die
tijd hadden milieu-organisaties
voldoende troeven in handen om
met een rechtsgang de procedu
res te rekken. Het fel vóór zyn
lokte evenzovele felle tegens uit.
Jorritsma pakt 't nu anders aan.
Ze doet alsof ze er geen heil meer
in ziet, hopend dat de actievoer
ders in slaap sukkelen, zodat ze
ineens kan toeslaan. Maar de cri
tici zijn niet gek en laten zich door
minister Klaas Vaak geen zand in
de ogen strooien.
Terwijl milieu- en bewonerscomi
tés waken voor de woonkwaliteit
en de landschappelijke rust, komt
de Delftse ingenieur Ben van der
Chijs met geheel andere en beslist
originele waarschuwingen. Hij
heeft berekend dat de weg, zoals
de Kamers van Koophandel 'm
wensen, dermate veel autover
keer zal aanzuigen dat de files
voorde Beneluxtunnel straks nog
langer zijn dan nu, zelfs in acht
genomen dat de tunnel twee keer
zo breed wordt.
Van der Chijs baseert zich mede
op prognoses van Rijkswaterstaat
en daar is het parlement danig
van geschrokken: je legt immers
geen weg aan om files te creeren.
Van der Chijs bepleit een alterna
tieve verbinding tussen Rijswijk
en de Europoort, namelijk via het
Oranje-tracé. Het zal hem genoe
gen doen dat de A 4-Noord op
nieuw niet in het MIT zit, maar
dat de infrastructuur van het
Westland wél in het verkennin
genprogramma is opgenomen.
4» P
