27 mmssm Goedlachse Hagenaar zou voor het mooi eigenlijk Italiaan moeten zijn Sm - tweetje. Sparta niet terug naar Maastricht Ab Fafié moet weg by Bandung Tomba riskeert vijfjaar cel Hé Theo, Rotterdams Dagblad Sport Donderdag 9 oktober 199? Rotterdam De KNVB kan niet ingaan op het verzoek van Sparta om de laatste drie minuten van het duel met MW (2-2) over te 'speien. Volgens John Blanken- stem, hoofd scheidsrechterzaken van de bond, voorzien de regle- menten daar met in. „Een regis* tratie is een registratie. Ook als dieachteraf helemaal fout blijkt." Om dezelfde reden zal de KNVB de gele kaarten die scheidsrech ter Helmstrijd in de slotfase uit deelde aan Dennis de Nooyer en doelman Roland Jansen met on geldig verklaren. Sparta diende deze week een offi cieel protest in tegen de gang van zaken in de slotfase van de wed strijd in Maastricht. Helmstrijd gaf MW by een 1-2 stand een strafschop omdat hij meende dat Nygaard was neergelegd. Tv-beel- den toonden aan dat de aanvaller zelf uitgleed. Vollmer maakte koeltjes vanaf de stip gelijk; de Spartanen voelden zich bestolen. Toch kan deze onrechtvaardig heid met worden rechtgezet, al dus Blankenstein, omdat de clubs zelf ooit hebben ingestemd met de huidige reglementen, Nieuw-Beijerland—Ab Fafié is ont slagen bij de Indonesische club Bandung Raya. Door geldgebrek moet de club zich uit de competi tie terugtrekken. Onder leiding van de Nieuw-Beyerlander werd Bandung Raya afgelopen seizoen tweede in de hoogste divisie. In december 1996 kwam Fafié voor zeven maanden naar West- Java. In augustus tekende hy bij. Deze week verklaarden bestuur ders van Bandung Raya echter dat de sponsors het benodigde geld niet meer kunnen opbren gen. De valutacrisis in Ziudoost- Azie speelt daarbij een rol. De waarde van de Indonesische ru- ptah is gekelderd ten opzichte van de dollar en' de gulden. In Fafiés contract staat dat hij in guldens wordt betaald. De trainer beraadt zich op juridische stappen. Rome De Italiaanse justitie jaagt serieus op Alberto Tomba (foto). Gisteren werd de skikampi oen gehoord door een rechter van onderzoek in zyn geboortestad Bologna over een vermeende be lastingontduiking ter waarde van 30 miljard lire, 36 miljoen gulden. FotoEPA Tomba, die samen met zijn vader en tien andere leden van de Tom- ba-clan' in staat van beschuldi ging is gesteld, weigerde ant woord te geven op de vragen. „Ik mag graag skiën en houd me niet met illegale zaken bezig," zou 'Al- bertone' hebben gezegd. De Italiaanse justitie is vooral ge ïnteresseerd in de miljoenen die Tomba heeft geïncasseerd via zyn sponsors en die op rekeningen te recht zijn gekomen in fiscale pa radijzen. Tot nu toe heeft Tomba zich verdedigd door te zeggen dat hij het geld in het buitenland heeft verdiend en het dus ook déér mag 'parkeren'. In Italië wordt daar anders over gedacht. De fiscus heeft Tomba voorgehou den dat hij vijf jaar gevangenis straf riskeert. Bevreemding wekte verder het feit dat de kampioen over de pe riode 1988-1995 op zijn belasting formulier alleen zijn (magere) in komsten als brigadier van de ca rabinieri heeft opgegeven. De inulü-miijunaii nam trouwens vo rig jaar officieel afscheid van het corps van de militaire politie. Chronische afwezigheid, maar ook spectaculaire verkeersover tredingen en vechtpartijen met fotografen hadden de leiding waarschijnlijk doen inzien dat Tomba de carabinieri meer schaadt dan baadt. Heel veel ploegen don gen tijdens de Tour naarde benen van Mi chael Boo- gerd. Een jong, aanko mend talent nog niet te duur. een puur natuur uitstraling. Foto Cot Vos De gulle lach tekent zijn karakter. Zodra Michael Boogerd zijn pla noklavier ontbloot schijnt de zon In zijn leven. En dat gebeurt de laatste twee jaar met regelmaat. Want: Michael Boogerd Is een zondagskind. Boogerd, 25, was de beste Nederlandse renner in de Tour (16e), Is dat ook op de jongste UCI-ranglijst: 39ste op 1418 geregistreerde Internationale licentiehouders. HIJ Is nationaal kampioen, en- wat hemzelf het meest streelt - hij werd vierde in de Dauphlnó Ubéré. Booge rd Is éón van de stro halmen, waaraan de Nederlandse wieler sport zich voorzichtig weer optrekt. In een recente bijlage van Wie lerrevue staat hij naast coryfeeën als Raas, Kuiper, Zoetemelk en Knetemann. Maar hij Is zelf de eerste om toe te geven dat zijn ere lijst nog magertjes afsteekt bij die van de renners uit de gouden Ja ren. Wat niet Is, kan echter nog komen. Al Is hij eigenlijk niet het win» naarstype, waar de doorsnee wfelersupporter meteen voor valt. Boogerd levert veel van zijn prestaties In de anonimiteit van do zwaardere, maar publicitair minder gedekte wedstrijden. Boogerd zou eigenlijk Italiaan moeten zijn. Mlchele Bogardl. Niettemin Is hij zondag één van de beschermde renners In de Ne derlandse ploeg voorliet wereldkampioenschap op de weg, In San Sebastian. Michael Boogerd over de eerste jaren van zijn carrière. Die prestatlef niet zijn tegengevallen, waarin hij vooral zichzelf is gebleven, en waarin puurheid nog de boventoon voert. San Sebastian—De kampioen heeft een mooi, nieuw, sterk ver beterd contract getekend en blijft 'gewoon' bij de ploeg waar hij het naar zijn zin heeft - Rabobank. Hij gaat de etagewoning in de Haagse Bezuidenhout volgend jaar inruilen voor een nieuw bouw in de nog te ontwikkelen buitenplaats Ypenburg; hij trekt dus niet de collega's achterna naar het fiscaal aantrekkelijker België. En hij kanervan genieten als hij opstraatwordtnageroe pen, of als er kinderen opde stoep staan vooreen handtekening. vooroordelen en voorwaarden. Ei genlijk niet het type renner is dat in Nederland meteen in de armen wordt gesloten. „Als je bij ons over wielrennen praat, dan heb je het over de Om loop Het Volk, de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix. Ter- wijt ik meer tot mijn recht kom in de Alpenkiassieker of Luik-Bas tenaken-Luik. Meer kan laten zien in de Zuid-Franse, of Itali aanse nttenwedstrijden. Er is in Nederland meer waardering voor een vijfde plaats in Het Volk dan voor een overwinning in de Clas- sique des Alpes, terwyl die vier, vijf keer zwaarder is." „Een renner die bij de eerste tien rijdt in Luik-Bastenaken-Luik hoort absoluut tot de beste tien van de wereld. Maar in Vlaande ren en zo, daar schuiven er altijd wel een paar tussen die toevallig hun dag hebben. En van wie je misschien nooit meer wat hoort. Olano, Indurain, Rils - die kun nen zowel in Luik winnen, als in de Töur. In mijn ogen zijn dat ge woon de betere, de completere renners. Als je bij die categorie probeert in de pikken, is het best wel eens moeilijk om enerzijds de Nederlandse normeri te accepte ren en ze anderzijds te ontgroei en." Krediet Boogerd zegt niet alleen voor zichzelf te praten. Uiteindelijk is hij zo van alle terreinen, dat hij ook voldoet aan de Nederlands/ Belgische opvattingen over wie- Ierkwaliteit. Wie Nederlands kampioen is, heeft krediet opge bouwd. Ook bij zijn vooral ir. Ne derland belangen hebbende spon sor. Maar hij blijft er bij, dat een vierde plaats in de Dauphiné meer in de schaal legt dan de door Peter Ouwettark Michael Boogerd wil graag het voorbeeld zijn van een nieuwe ge neratie. Ooit heeft hij de sport die hij beoefent 'een ouwe lullen- sport' genoemd. Het werd hem niet in dank afgenomen, maar hij bedoelde het goed. Wil graag dat zijn jonge, frisse imago een injec tie kan zijn voor een sport, die het moeilijk genoeg heeft met overle ven. Fietsen doet Nederland nog wel, maar koersen - da's veel te zwaar. Toch vindt hij niet dat hij voor de verkeerde sport heeft gekozen. „Op slechte momenten denk ik ook wel eens: was ik maar voetbal ler geworden. Als je ziet wat je er allemaal voor moet doen, word je echt ondergewaardeerd. Op een schaal van honderd komt een wielrenner qua arbeid en levens toewijding toch gauw in de buurt van de tachtig, negentig. Mis schien dat alleen een marathonlo per nog intensiever bezig is. Maar die lopen maar twee marathons per jaar; wy hebben honderd wed strijddagen en nog wat. Qua in tensiteit hebben wy misschien wel een van de zwaarste beroe pen; drie weken Tour, dat grenst aan het extreme. Maar als je dan weer eens wat presteert, het gaat lekker, en je krijgt daar bovenop nog een aangepast contract, dan neem je al het negatie ve met een grote korrel zout." 'Hé komop, hè, Michael', klinkt het dan soms door de straat. „Dan heb je toch een beetje eer van je werk. De vind dat leuker dan wan neer ik anoniem in de rond te zou rijden. Daar doe ik het dus ook voor. Ach, irrita ties heb je altijd wel eens. In een periode dat het niet gaat met trai nen. Maar dat duurt nooit langer dan twee weken." 'In de groei' Michael Boogerd is nog volop 'in de groei'. Twee jaar geleden be gon hij zich eens een voorstelling te maken van waar hij uit wilde komen. „En tot nu toe presteer ik steeds beter dan ik had verwacht. Ik ben in elk geval op de goeie weg. Maar ik hoop niet dat dit mijn plafond is." Het doel? „Je hoopt voor jezelf dat je ooit op het ereschavotje in Parijs staat. Helemaal onmogelijk is dat niet. Vorig jaar 31ste, nu 16e. Echte progressie maak je tus sen de seizoenen, in je rustperio des, in de wedstrijden kun je dan zien öf, en zo ja, hoeveel je vooruit bent gegaan. Ik denk dat ik meer een ronderenner ben, maar ik zou toch ook graag eens een klassie ker winnen. Al moet dan alles meezitten, want een echte klasssieke renner ben ik niet" Boogerd is nog op zoek naar zyn werkelijke kwaliteiten. En die zoektocht is lastig genoeg, omdat hy moet manoeuvreren tussen weinig dagen over. En om dén te winnen, dat hangt van zoveel fac toren af. Op hoeveel minuten sta je, is er een mafkees die in je wiel springt en niet overneemt, laten ze je rijden, en hoe sterk ben je op dat moment? Ik kan al behoorlijk met de ailersterksten mee, maar ik ben nog niet goed genoeg om een bergetappe te winnen. En op het vlakke ben ik net ietsje te wei- eindoverwinning in de Ronde van Nederland. Zonder aanzien des persoons, overigens, „Kijk, ik kom nog behoorlijk uit de voeten. Ik probeer in de zwaar dere etappekoersen de beste Ne derlander te zijn. Ik kom daar ook beter tot mijn recht dan in dat kwakken en wringen en in de wind ryden, op de kant. Maar an dere jongens hebben het moeilij ker. Neem een Koos Moerenhout bij ons, daar zegt men van dat hij blijft* hangen. Die komt er in de windklassiekers ook niet aan te pas. Maar neem van mij aan, dat hij het lastiger werk wél aan kan. Alleen, leg dat in Nederland maar eens uit." Veel winnen is dan de remedie. Maar wie 25 is, heeft zijn erelijst nog niet voltooid. Sterk - het beste zal nog moeten far Boogerd* „Om te winmm mnpf al les meezitten. Ik ben sowieso geen renner die vanuit het ver trek demarreert, ook omdat ik als ronderenner toch meestal aan mijn klassement moet denken. Dan ga je niet es effe een etappet- je uitkiezen: drie dagen je laten lossen en de vierde dag ga je er voor. Dus blijven er maar heel nig afmaker. Ik zwalk er nog zo'n beetje tussenin." Boogerds naam staat niettemin op de Nederlandse tabel van er kenning. Maar eigenlijk zouden types als hij in Italié geboren moe ten zijn. Daar bestaat wel waarde ring en geloof in zijn soort. Mi- cfteïe Bogardi, held van de tifosi... „Ach, het komt allemaal wel goed, als ik de progressie van de laatste twee jaar kan doorzetten. De ech te kenners sluiten hun ogen niet. Er was niet voor niets zoveel be langstelling van buitenlandse ploegen. Italianen zien wat je in de TTrTeno presteert, en Fransen weten een goeie Dauphiné op waarde te schatten. Maar Raas ook." Boogerd voelde zichzelf halverwe ge de Tour 'een stukje opgejaagd wild' - zoveel ploegen er naar zijn benen dongen Een jong. aanko mend talent, nog niet te duur, een puur natuur-uitstralmg „Dat geeft een fijn gevoel. Al is het in het begin wel even wennen, dat iedereen ineens met je wil pra ten." „De belangstelling kwam ook net op een rotmoment: ik had last van mijn knie, en er waren heel wat mensen die dachten dat ik een spelletje speelde. Iedereen tegen elkaar laten opbieden. Maar echt niet. Zoiets overkomt je, dat ge beurt gewoon. Dat er ploegen ach ter je aankomen, daar kan ik ver dorie toch niks aan doen' Omdat ik voor mijn sport heb geleefd en redelijk presteer, daar kan ik me toch niet schuldig over voelen?" Boogerd heeft zich niet gek laten maken, kwam snel tot een besluit. „Raas weet ook wel dat er in juli aan renners wordt getrokken. Hy was zelf ook met Zberg bezig. Maar ik had afgesproken, dat ik eerst met hem over contractverlenging zou pra ten. Ik heb mijn woord ge houden, hij heeft zijn woord gehouden. Ik hoefde hele maal niet weg, er is weder zijds respect, ik heb het goed naar mijn zin." „Mijn adviseur heeft toen gezegd: waar voel jij je lekker bij, bij welk bedrag? Nou, daar gaan we voor, en niet voor één gulden meer. Het was geen probleem. Dus heb ik ja gezegd En dan ga ik dus niet over de zeik als ik later ergens anders meer kryg geboden. Drie ge vraagd en drie gekregen, dat is dan jammer van die vier, of die acht. Maar ik wil geen romp slomp. Dit wilde ik gaan verdie nen, dat was een mooie aanpas sing op myn vonge contract, en daar ben ik tevreden mee." Zuiver Boogerd staat op de drempel van de grote rennerswereld, maar kijkt nuchter de toekomst in. Voor hem geen wilde dromen. De maatstaven die hy aanlegt zijn realistisch en zuiver. De keuze geld of gezondheid? „Ik heb heel clean dit niveau bereikt, en daar voel ik me goed by. Ik zal nooit ten koste van mijn gezond heid medicamenten gaan gebrui ken om beter te presteren. Heel simpel. Ik ben baas over mezelf, en ik hoop dat ik dat ook blijf. Ik heb ook nog nooit een keuze hoe ven maken. Er is nog nooit ie mand bij me gekomen, die zei: als je dit neemt ga je zo verschrikke lijk hard rijden, dat je pakken geld kunt verdienen." ..Het risico alleen al betrapt te kunnen worden, lijkt me ver schrikkelijk. Ik schijn heel popu lair te zyn by een groep van tus sen de tien en de vijftien jaar Heb, zeg maar, een voorbeeld functie. Dan moet je je toch nie voorstellen, datje aan de schand paal wordt genageld...!? Ik zou me niet meer durven vertonen. Ik zou me er echt voor schamen. Maar ik denk dat wij in Nederland ons best over ons bolletje mogen aai en. Er wordt op medisch gebied tegenwoordig verstandig met be roepsrenners omgesprongen. Dat er in Amerika topsporters zijn, die bewust wel kiezen voor een hevi ge, maar korte carrière, dat heeft met de mentaliteit van dat land te maken. De zou me er niet voor le nen. En mocht ik ooit toch in de verleiding zou komen, dan mag Sacha, mijn vriendin, aan de bel trekken." Accu opladen Michael Boogerd is de laatste we ken bezig geweest de accu weer op te laden. Nodig voor iemand die op het WKnoggoed wil preste ren. Hij reed dne Italiaanse een- dagswedstnjden, de Ronde van Apuhe, Parijs-Tours, en trainde tussendoor intensief. Voelde vorm en conditie weer terugko men, maar ook dat de reserves met meer onuitputtelijk zijn. De ze week werd er vooral gerust; morgen (vrijdag) vliegt hij met de ploeg naar Bilbao/San Sebastian, Het rytje favorieten is het beken de: de toppers uit Vuelta - Zülle, Dufaux, Richard, Jalabert, aange vuld met Italianen als Bartoli, Ta- fi en Rebellin, Rus heeft zich ook weer gemeld, en hoe overleeft Museeuw? Maar: de beste wit niet altijd. Winnen kan alleen als het verzet van de tegenstanders wordt opgeheven, als de verdedi gers de aanvaller de vrije loop la ten. Je hebt, kortom, vrienden no dig in het peloton. Boogerd: „Ook. Maar het ligt aan de situatie. En dan nog blijven er een hoop dingen onverklaar baar." Virenque heeft bijvoorbeeld wei nig vrienden? Boogerd: „Ik heb ook weggezeten met Virenque in die Touretappe door de Vogezen, dat Ullrich was gelost door zowat alle anderen uit het klassement. Toen vroeg Virenque aan mij: ko mop, mee op kop rijden, waarom rijd je niet? Ja, waarom niet... Wat heeft het voor my nou voor nut om mee te rijden? Of Virenque nu de Tour wint of Ullrich, dat maakt mij geen sodemieter uit. Waarom zou ik niet lekker in het wiel blij ven, en proberen zelf die etappe te winnen. En zo hebben de andere misschien ook gedacht. Als Ola no, Eseartin of Pantani waren gaan ryden hadden ze er hooguit zelf een plaatsje mee opgescho ten, maar Virenque wint de Tour..." Als Virenque had gezegd: als je meerijdt, krijg je een zak francs Boogerd: „Dat zou wel eens een rol kunnen spelen, dat gebeurt ook wel, maar dat mag in principe niet... Hahaha. Ik wil daar eigen lijk niet over uitwijden." Maar stel: er klopt zaterdag ie mand namens Jalabert op jouw deur - als je voor ons rijdt, dan kun je zo en zoveel op je giro tege moet zien. Boogerd: „Dat is nog nooit ge beurd, en zal denk ik ook niet ge beuren. Maar als het wel gebeurt, zal ik toch voor mezelf kiezen. Dat soort dingen blyft niet geheim, wordt breed uitgemeten op tv en in de pers, en dan zou ik wéér de deur niet uit durven. Ik sta overal bekend als een nationalistisch ie mand, die graag voor zijn vader land rijdt. En zou ik dat dan gaan verpesten voor een zak geld? Nee dus." Dus: kan Virenque uiereldkampi- oeniuorden? Boogerd: „Die niet. Waarom niet? Dat is een gevoel. Als de wereld top bij elkaar zit, gaat hij het niet redden. Dat voel ik gewoon..." Macht Hij lacht erbij. Spontaan als altijd, zonder de wetten van het peloton te tarten Hij kan het ook zien, 's morgens dij de start, wie er goed is en wie niet. Natuurlijk, sommi gen tekenen nooit; Jalabert is et zoéén. Maar wie zondag goed naar het vertrek kykt, weet of Boogerd 'een van die dagen' heeft. „Kijk maar naar de foto's. De ene keer zit ik veel slapper op myn fiets dan de andere keer. Straal jJc wel of geen macht uit. Aan myn voorbereiding ligt het niet. Ik trek' een nieuwe broek aan, een nieuw shirt, schone sokken, nieuwe handschoentjes en ga ervoor. Ik hoop alleen dat er nog genoeg brandstof is. Ik zat tijdens de zwa re trainingen eerder met een hon- gerklop dan in het vooijaar; ter wijl ik evenveel at Maar het is ook niet mijn eerste wedstrijd van het seizoen, hè." Tot slot, voor de volgende jubi leumuitgave van Wielerrevue; kiest Boogerd voor een carrière als Zoetemelk, Kuiper, Knete mann, Raas of Breukink? Het wordt Kuiper. „Die heeft een posi tieve uitstraling, een lange carriè-' re gemaakt. En die is op latere^ leeftijd ook nog heel veel mooie? wedstrijden gaan winnen." Voor het WK-wielrennen: zie verder pagina 28 Kansloos of met, ikvind het wel goed van die Sparta-ma- nager Happel, dat hij in de pen is geklommen om var ach j af te bijten. Sparta laatveel te vaak metzich sollen. Het - heeft toch al het imago van een club uit de zachte sector- dus een beetje protest kan geen kwaad. Bovendien, alsVi- tesse genoegdoening wil voor het blessureleed van Cados 3 Fortes, wat zou Sparta dan zwijgen op het sportieve vlak? S Meneer Helmstnjd mag overigens blij zijn dat hij met in 4 Spanje blaast, anders waszjjn hele doopceel gelicht Zon dag heeft hier meneer Diaz Vega een cadeautje uitgedeeld aan Deportivo in de wedstrijd tegen Real Madrid, dat nu al vier punten achter staat op Barcelona. Heel Madnd op zijn achterste benen. Die Diaz Vega had Real 'genaaid', om het maar even op z'n Spaans te zeggen Nou, één van de vier sportkranten in Spanje, Marca, heeft eens nagegaan hoe Dtaz Vega de laatste jaren Real Ma- - dnd heeft gefloten. Allemaal overwinningen, elf stuks, en de één nogdsscutabeler dande andere. Dus Madnd moest niet klagen, was de conclusie. Affaire gesloten. Maar voor Sparta niet, hoop ik, - lk kreeg gisteravond nog een telefoontje van de Costa Bra- vaCas aan de Leijn. Ik moest deze week hoognodig een sangnaatje komen drinken, want hij had iets met me te be- spreken. Hij had gelezen van die Groningers, die de Giro d'ltalia in 2002 naar de Martimstad willan halen - wat ik vond van zijn plan de Vuelta in 2001 naar Rotterdam? Kon dat dan? Wel degelijk, Zét hy. Giromngeri «riutzich de meest Italiaanse stad boven Milaan; omdat de architect 3 van het museum een Italiaan is, er een Italiaanse ijssalon schijnt te zijn, en je er heel lekkere pizza's kunt eten. Nou, Rotterdam heeft de Spaansepolder en de Spaansebocht v Doe je mee in het comité? s' Doei, Nel van de Keetering

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1997 | | pagina 5