14
De Leeuw is
uitgeschreeuwd
'The Hunt': een fascinerend
portret van de vossenjacht
Designprijs
Rotterdam
voortaan
tweejaarlijks
uitgereikt
miDNi®iSp'êepeR
Ouderwets levendig
'Ook al zeik ik mensen niet meer af, het is toch leuk
'La.it di- Lceow*
ffli.
De Dubbelde Palmboom
"V
Van Gogh onder
de hamer
Stedelijk Museum
restaureert doek
Newman zelf
I ill 9i 91 is iAk'Klb
Rotterdams Dagblad
Nog voor hei verschijnen va» rijn nieuwste cd rijn er 50.000 exemplaren verkocht; goed voor goud. By Ra
dio Rijnmond, waar Paul de Leeuw elke vrüdagniiddaghet weekeinde inluidt, praat hij over 'LieP, rijn tv-
pregranuna 'Laat de Leeuw' en, heel even, over zijn voeten.
Door Ellen Schoitens
Rotterdam - De uitzending voor de lieve luisteraaitjes van Radio Rijnmond zit erop.
Van een gevatte presentator die plaagstootjes uitdeelt aan collega Yvonne Keeley
verandert Paul de Leeuw in een doodgewone dertiger in spijkerbroek en grijze
pulloverHij is moe: het was een zware week. Met een cola'tje zoeken we - tevergeefs - een
rustig plekje by.de regionale radio-omroep waar De Leeuw elke vrijdag tussen drie en vijf het
programma "Wat mij betreft kan het weekeinde beginnen!' verzorgt. Terwyl radiomedewerkers
op een drafje richting WP gaan, zoals het aanpalende café wordt genoemd ('Hoi Paul', 'Alles
goed Paul?'), vertelt De Leeuw over zijn nieuwe cd. Eerst over het albumboekje waarin de foto's
van Erwin Ólaf alle ruimte hebben gekregen. Letterlijk, want de songteksten sneuvelden voor
wat De Leeuw zelf zegt de 'mooie beelden' van de Amsterdamse fotograaf die bij het grote pu
bliek vooral bekend is doorzijn grensverleggende werk.
Paul de Leeuw: 'Ik zou niet we
ten met wie Ik nog zou willen
zingen,, misschien met Frans
Bauer. Als ie me vraagt'.
Foto Niels van der HoeverV
Rotterdams DagbfJd
Donderdag 27 november 1997
Voor Olaf was het blijkbaar niet
een must om Nederlands minst
ideale schoonzoon naakt in de
tuigjes te hangen. In een blauw-
omfloerst decor 'zithangt' De
Leeuw als een prima donna in een
eigentijdse fauteuil. Het enige dat
bloot is, zyn z'n voeten, maar die
hadden we al eens van dichtbij
kunnen bewonderen op 'Para CD
Mol'. De Leeuw omzeilt de vraag
hoe vaak hij zich laat pedicuren:
grapjes maken kan hij zélf veel
beter. Terug naar de cd dan maar;
is de publicatie van de songtek
sten van 'Lief in een aantal dag
bladen een gebaar naar zijn fans,
wil ik weten. De Leeuw: „In een
aantal kranten werd dat gesugge
reerd, maar dat was niet het geval.
Het had ook niets te maken met
de verkoopcijfers van de eerste
week; zo!n grote advertentieruim
te moet je veel langer tevoren re
serveren. We wilden gewoon iets
anders doen en dit is naar mijn
gevoel een originele manier om
publiciteit te maken."
Het lijkt nauwelijks nodig te zijn,
want in' de voorverkoop had het
album"!! jdé Edutfea 'status be
reikt. De schoonheid van 'Para
CD mol' haalt 'Lief dan wel niet,
ook op zijn nieuwe cd staan enke
le prachtige nummers. Bijvoor
beeld 'Jaloezie', dat geschreven is
door Purper, uit het eerste solo-
VtmayondJsereejiextraredöJij
I om
:-.,m de tel^keo. i
Spi» en SexySpiM verwacht-
'of#d-fdeïenip!. «iite Sóicer
Gi&tWal 's wepelds populair).
LritómddeSgme^m'We^hdié
boOBÓdsteijirtMt' tfgenï d-?-1
kaarfe zeggenleWwwordt',
- duidöjjktassen 33^5.en00.15r
programma van Adèle Bloemen-
daal komt en later ook nog is uit
gevoerd door Willem Nijholt Vol
gens De Leeuw heeft het moeite
gekost om toestemming te krij
gen voor zijn uitvoering: 'Daarom
ben ik heel blij dat het gelukt is'.
Tot de vaste leveranciers van 'lief
behoort ook nu weer Coot van
Doesburgh die de tekst schreef
van 'Ik ga niet met je mee' (met
muziek van Tjeerd Total Touch'
Oosterhuis), terwijl ze 'Kom wat
dichterbij' maakte met pianist Ed
win Schimscheimerde vaste be
geleider van WiUeke Albert!
Het opvallendste nummer staat
echter tussen de ed-hit 'k Heb je
lief en 'k Wacht op jou' dat respec
tievelijk een eigen tekst en een
bewerking is van Paul de Leeuw.
Het is een cover van Peter Koele-
wijns 'KL204' dat tot De Leeuws
'all time favourits' blijkt te horen.
„Er zullen mensen zijndie zeggen
dat de Koelewijn-versie perfect
is, dat ik daar vanaf had moeten
blijven. Maar de meeste jongeren
kennen dit nummer niet, daarom
heb ik het toch gedaan. Ik ben ex
pres dicht bij het origineel geble
ven, omdat ik het zo mooi vind; de
tekst is echt prachtig- Het enige
dat we hebben gedaan is dat we de
refreinen watheavjfer hebben ge
maakt Een beetje in de stijl van
Marco Borsato's 'Ik leef niet meer
voor jou'."
Zot ken
Consessies hoefde De Leeuw niet
te doen bij de keuze van zijn re
pertoire. Er vissen weliswaar
steeds meer Nederlandse arties
ten in dezelfde vijver, maar het
was voor hem voor het eerst sinds
drie jaar dat hij een cd maakte:
„Ik had tijd zat om te zoeken
Het ontbreken van een duet blijkt
een bewuste keuze te zijn. „Ik heb
er al zoveel gedaan; de tijd van het
duetten is voorbijIk zou niet we
ten met wie ik nog zou willen zin
gen,misschien met Frans Bauer.
Als-ie me vraagt..."
Bauer, die hard op weg is om
volkszanger nummer één te wor
den, blijkt niet stuk te kunnen bij
De
bruist van de bijzondere activiteiten
zondag 30 november 14.00 uur
gezinsrondleiding
gratis fussjsisisf. entree
woensdag 3 december 14.00 uur
kinderworkshop
'Sinterklaasrijmpjes maken'
met kinderboekenschrijver Arend van Dam
f5.00 inclusief entree
zondag 14 december 14.30 uur
Lezing: 'De nieuwe Kersttrend'
sober of uitbundig? tngmar Loman staat stil bij de
verschillende manieren om huis en haard te versieren,
f 10.- inclusief entree
woensdag 17 december 14.00 - 16.00 uur
kinderactiviteit:
'Kerstballen en kerstkaarten maken'
met onder andere origami voor beginners
f5.- inclusief entree
zondag 21 december 14.00 uur
Lezing: 'Rondom Kerstmis'
symboliek in de kunst rond de geboorte van Christus
f IS.- inclusief entree
Kerstvakantie-activiteit:
dinsdag 23 en woensdag 24 december
's morsera 10.00-12.00 en
's mid$sgs 14.00- 16.00 uur
'Kerstbomen versieren'
f 5,- per keer inclusief entree
voor alle activiteiten
(m.u.v. de rond'eldir
reserveren t
ond'eiding) geldt:
i noodzakelijk
informatie en reserveringen:
werkdagen van 10.00-13.00 uur
teL 010 - 217 67 38
Museum
De Dubbelde Palmboom
Voorhaven 12
RotterdanvDelfshaven
presentatie in 'Laat de Leeuw1;
het tv-programma dat in eigen be
heer wordt geproduceerd en dins
dag en dondeniag te zien is op Ne
derland 3, direct na Nova. Want al
verkeerde De Leeuw eind '94 in
'alarmfase 3', hij kon het toch niet
laten. Na anderhalf jaar 'andere
dingen' te hebben gedaan, keerde
hij terug op het scherm.„Het me
dium televisie beheers ik nu een
maal goed; het gaat me ook steeds
makkelijker af. We zijn met nul
begonnen en dit seizoen vind ik
tot nu toe ijzersterk, al zit ik denk
ik op zeventig procent van mijn
kunnen. Ik vergelijk ons pro
gramma een beetje met wat Sonja
vroeger deed, al is het natuurlijk
wel in een andere vorm gegoten."
Stroef
De Leeuws vergelijking met de
'grande dame' van de Vara lijkt
hét moment om een kritische
vraag te stellen. Bijvoorbeeld over
de stroeve start van 'Laat de
Leeuw'. „Vorig seizoen ben ik
zwak begonnen, maar dat is lo
gisch," legt hij uit. „Ik moest me
eerst de interviewtechniek eigen
maken, want die was me volko
men vreemd. Ik moest daar door
heen, want ik wilde heel iets an
ders doen dan De Schreeuw. Ik
hoor nu van mensen dat ik mis
schien niet de beste interviewer
ben, maar dat ik wel goed een ge
sprek met iemand kan voeren."
Analyserend: „Ik zeik mensen
niet meer af, terwijl het toch leuk
is. Ik ben erachter gekomen datje
de ballast overboord moet gooien.
Ik heb geleerd dat ik niet meer
hoef te schreeuwen. Als je gasten
de kans geeft zichzelf te blijven,
dan levert dat de leukste gesprek
ken op, een typisch voorbeeld
daarvan is Frans Bauer. Een bij
komend voordeel is dat daardoor
steeds meer mensen bereid zijn in
het programma te verschijnen, ze
zien dat ze toch aan bod komen."
Hoewel de nieuwe formule met
een, voor zijn doen, mildere Paul
de Leeuw aanslaat, komt het voor
dat hij z'n dag niet heeft. Althans,
zo leek het tijdens de uitzending
waarin hij onder andere pianist/
zangeres Pia Beek en recensent/
schrijver Max Pam als gast had.
Geïrriteerd: „Dat programma
ging mis door een aaneenschake
ling van technische mankemen
ten. Alles wat fout kon gaan, ging
fout, waardoor we heel veel moes
ten knippen"
Minder
Typerend voor De Leeuw is de re
actie die daarop volgt: „Het was
een van de mindere uitzendin
gen, maar de kijkdichtheid was
toch heel goed en de waardering
was redelijk. Je bent net zo goed
als je laatste uitzending en die
was toevallig weer heel erg goed.
Het intereseert me trouwens niet
Scène uit The Hunt. Foto gpo
Door Pieter van Lierop
Rotterdam Een grote Neder
landse troef in de competitie om
de Joris Ivens Award is de door
Niek Koppen geregisseerde docu
mentaire The Hunt Aansluitend
op het International Documenta
ry Filmfestival Amsterdam zal de
ze film over vossenjachten in En
geland langs de filmhuizen gaan
rouleren. Het meest frapperende
aan deze productie van de in Lon
den gevestigde Nederlander Kees
Ryninks is de evenwichtigheid
waarmee gelijkelijk aandacht
wordt gegeven aan de pro's en
contra's van een fenomeen waar
over binnenkort het Britse parle
ment zich zal uitspreken.
Je zou kunnen stellen dat The
Hunt in de filmografie van Ry
ninks direct aansluit bij Romance
de Valentia, de uitnemende docu
mentaire die Sonia Herman Dolz
drie jaar geleden regisseerde over
stierengevechten in Spanje. Zoals
toen nadrukkelijk vermeden
werd een door buitenstaanders
verafschuwde volkssport te ver
ketteren, zo houdt ook The Hunt
zich ver van een populistische
stellingname. Niek Koppen heeft
het belangrijker geoordeeld om
alles wat met vossenjachten sa
menhangt neutraal en uitvoerig
te observeren en laat het vellen
van een oordeel geheel aan zijn
kijkers over.
Door zijn niet vooringenomen op
stelling, wist hij het vertrouwen te
winnen van een jachtvereniging
in Ludlow (Midden-Engeland) en
kreeg hij de gelegenheid om een
seizoen lang de activiteiten te vol
gen van een 'master of the hunt',
een professionele organisator. Die
stond de Nederlander zelfs toe om
minder prettige taferelen te fil
men die nooit eerder door een
professionele camera zouden zijn
geregistreerd: het uitgraven en
doodschieten van vossen, het ver
scheuren van een vos door een
meute honden, het afschieten van
een jachthond die te traag is ge
worden, het villen en slachten van
een paard dat tijdens een jacht
een hartverlamming oplïep,
Verdediging
Zulke scènes zijn allicht koren op
de molen van de anti-jacht-lob-
by, maar niet minder aandacht
wordt geschonken aan de argu
menten die 280.000 Britse leden
van jachtverenigingen hanteren
ter verdediging van hun passie.
Gedurende het seizoen, dat loopt
van september tot maart, worden
er in het Verenigd Koninkrijk
door circa 200 verenigingen weke
lijks zo'n 500jachtpartijen gehou
den. Die moeten als militaire ope
raties worden georganiseerd door
een stuk of 28.000 mensen die
daar hun brood mee verdienen.
Het aardigste wat je er als buiten
staander over zeggen kunt, is dat
het uiterst pittoreske beelden op
levert met ai die rooügejaste rui
ters galloperend met hun gevlek
te honden door soms waanzinnig
mooi heuvelland. De door Chris
Cox gehanteerde camera kan daar
verlekkerd naar kijken.
'Enjoying the countryside' is dan
ook een van de meest begrijpelij
ke motivaties die jagers noemen
voor hun deelname aan deze
reeds 200 jaar bestaande sport.
Daarnaast zou deze jachtvorm
noodzakelijk zijn voor het in toom
houden van de vossenstand. Van
de nood werd een met passie uit
geoefende vrijetijdspassering ge
maakt. Niemand kan echtere in
emst vol houden dat voor het re
guleren van de Britse vossenpo-
pulatie alleen de rumoerige en
brute methoden van bereden ja
gers effectief kunnen zijn. En ook
voor 'enjoying the countryside'
zijn ongetwijfeld alternatieven
denkbaar. Van werkelijk belang is
evenwel het sociale element aan
de jachtpartijen.
Verbroederend
Als de oogst van het land af is,
stellen boeren en grootgrondbe
zitters hun terreinen open aan de
hele gemeenschap voor de vos
senjacht. Het is een achterhaald
idee dat het alleen de elite zou zijn
die dan zyn lusten gaat botvieren.
Elke boer of dorpeling mag mee-
draven, al dient men zich de aan
koop van een passend tenue en
een rijpaard te kunnen permitte
ren. Maar vele eenvoudige platte
landers is het alles waard om op
deze manier hun waardigheid
binnen en binding met de ge
meenschap te kunnen onderstre
pen.
Koppens füm maakt zonder meer
duidelijk dat het voor al die agra
rische gemeenschappen een niet
gering verlies zou betekenen als
het Britse parlement een einde
zou maken aan hun kleurrijk en
verbroederend rossen door de
landouwen. Maar als toeschouwer
naar zyn film krijg je van Koppen
alle ruimte om te concluderen dat
de folklore toch enige aanpassing
behoeft. Het zou zonder levende
vossen moeten kunnen, met een
uitgezet reukspoor en een tevoren
netjes geslacht schaap of zo. Of
anders maar een puzzeltocht.
(De film The Hunt beleeft zijn
première tijdens het IDFA en zal
aansluitend in roulatie worden
gebracht.)
Amsterdam Veilinghuis Chris
tie's in Amsterdam verkoopt op 2
december Het Boerenhuis van
Vincent van Gogh. Van Gogh
schilderde het doek in 1885, het
jaar waarin hij ook De aardappel
eters vervaardigde.
In deze periode was de schilder
(1853-1890) erg getroffen door
het boerenbestaan en noemde hij
de hutten van de plattelanders
„mensennesten, die me zo doen
denken aan de nesten van de win
terkoninkjes."
Op dezelfde veiling zijn De rus
tende slaapwandelaarster IV van
Pyke Koch en Witte roos van Piet
Mondriaan te koop.
meer wat anderen van me vinden.
Het belangrijkst is wat mijn om
geving ervan vindt"
Kritiek
Zijn allergie voor kritiek is in de
pers al meerdere malen aange
haald. Misschien besloot De
Leeuw juist daarom Herman
Brusselmans uit te nodigen. Vol
gens de Belgische schrijver zou
De Leeuw zijn vriendjes en colle
ga's uit de media ('allemaal flik
kers') kritiekloze publiciteit ge
ven in zijn tv-programma. Toen
hij daarover mocht komen vertel
len in 'het hol van De Leeuw1
bleek zijn vitriool echter opge
droogd.
De vraag dringt zich op of onze
nationale hofnar zichzelf op tele
visie zou laten ontleden - laten
we zeggen door een diepte-inter
viewer als Martin Simek. De
Leeuw, met een flauwe glimlach:
„Ik ben door hem gevraagd, maar
ik heb afgezegd. Waarom? Omdat
hij zelf niet het achterste van z'n
tong Iaat zien. Ik kan me ook niet
vinden in zijn huis-, tuin- en keu-
kenpsychologïe. Hij schrijft daar
entegen weer heel goed. Van zijn
verhalen over sport ben ik een
groot bewonderaar."
Dat laatste wekt verbazing want
de enige affiniteit met sport lijkt
De Leeuws bijdrage aan het tv-
programma 'Sterrenslag' te zijn
geweest ('Mijnheer Van Heumen!
Het geeft echter aan hoe groot
zijn interesseveld is. In zijn vrije
tijd is de Lekkerkerker een veel
vraat, want hij slaat geen tv-pro
gramma over en lijkt naar zo on
geveer alle theaterpremières te
gaan. Alsof hij zich wil volzuigen
met zoveel mogelijk kennis.
De Leeuw, die al een kwartier half
op z'n stoel zit (Haast? Of hernia?)
„Ik zie veel, maar niet alles. Ik
lees veel, dat wel. Je moet het zo
zien: in '83 ben ik begonnen tij
dens Cameretten en in '85 had ik
m'n eerste solo-programma. Op
dat moment heb ik mezelf als doel
gesteld: binnen tien jaar wil ik
iets bereikt hebben. Wat precies
wist ik niet, vandaar dat ik mis
schien zoveel richtingen op ben
gegaan. Toen ik m'n eerste film
had gemaakt, had ik echter het
gevoel dat er iets af was. Tegen
woordig ben ik daar veel minder
mee bezig. Ik heb geen flauw idee
wat ik over tien jaar doe. Ik werk
hard aan mijn ontwikkeling en zie
wel waar ik eindig."
Zijn honger naar de bal is volgens
De Leeuw een beetje getemperd,
Dat hij tussen televisie, theater en
radio ook nog tijd heeft gehad
voor de rol van 'de verteller' van
Peter en de Wolf, schijnt hij al te
zijn vergeten. Desondanks noemt
i hij zij noptreden met het RPhO en
dirigent Gergjev 'een document' -
voor hem zelf en voor zijn familie:
„Het was puur jeugdsentiment,
want vroeger ben ik doodgegooid
met die plaat..."
„Tuurlijk; ik pak nog steeds din
gen aan, maar lang niet alles. Ik
ga bijvoorbeeld 'Heerlijk duurt
het langst' doen, de musical van
Annie M.G Schmidt en Harrie
Bannink: dat lijkt me leuk, weer
met een ensemble, want op tv ben
je toch alleen. En ik heb ook weer
een aanbieding liggen voor een
filmrol. Goed dan, ik geef het toe.
Als morgen iemand opbelt en zegt
'we gaan een ballet maken, doe je
mee', dan zeg ik waarschijnlijk
toch weer ja."
Rotterdam De Designprijs Rot
terdam wordt voortaan twee keer
per jaar uitgereikt, zodat de kwali
teit van de producten beter gese
lecteerd kan worden. Bovendien
ontstaat er meer ruimte om
trends en veranderingen vast te
stellen. Dit zijn de belangrijkste
uitkomsten van een rapport over
de Designprijs,
Het rapport is uitgebracht ter ere
van het vijfjarig jubileum van de
Rotterdamse Designprijs, in op
dracht van de Rotterdamse Kun-
stichting (RKS). De RKS, organi
sator en oprichter van de prijs, wil
bovendien de prijs meer verzelf
standigen. Dit in navolging van
het uit handen geven van onder
andere het Internationaal Film
Festival, Poetgy International en
recent het Dunya Festival.
Het onderzoek van het Erasmus
Centrum voor Kunst- en Cultuur
wetenschappen bestaat uit een
enquête onder vormgevers, ont
werpers, deskundigen en een stu
die naar de aandacht voor de De
signprijs in de media. De belang
rijkste doelstellingen zijn gereali
seerd: stimuleren van het open
baar debat over vormgeving in
Nederland en de aandacht vesti
gen op de kwaliteiten van Neder
landse producten.
Alhoewel jongeren de voorkeur
geven aan een jaarlijkse uitrei
king van de prijs, is de optie van
de ouderen ingewilligd: een twee
jaarlijks waarbij de nadruk ligt op
een hoger kwaliteitsniveau van
de nominaties. Samen zijn zij het
erover eens dat de prijs zich voor
al moet richten op het algemene
publiek en potentiële kopers of
opdrachtgevers.
Tenslotte is een meerderheid van
mening dat de werving van nomi
naties via het systeem van open
inschrijving moet gaan. Over de
integratie van verschillende disci
plines zijn de jongeren meer te
spreken dan de ouderen.
Amsterdam—Het Stedelijk Muse
um in Amsterdam gaat Cathedra
van Bamett Newman zelf restau
reren. Dat zegt directeur Rudi
Fuchs. Het kunstwerk werd vrij
dag beschadigd. Het Instituut
Collectie Nederland is nu in sa
menwerking met het museum
aan het technisch onderzoek be
gonnen. „We moeten bijvoorbeeld
precies weten wat voorverfen wat
voor linnen Newman heeft ge
bruikt", aldus Fuchs.
Daarna gaan de Stedelijk-restau-
ratoren Bracht en Wijnberg met
andere museummedewerkers
aan de slag om het schilderij in
oude luister te herstellen. De be
schadiging blijft overigens waar
schijnlijk altijd enigszins waar
neembaar.
a r 11 o s t
Teddy Edwards
a I b u
Midnight
Creeper
label
Highnote/
Challenge
d u u
57:28 min.
VAl
VI KG It, ION MS 1UCHAK1) WYAj>ft>S
BUSiCett^Il.l.iIAlVI€ CHlPWlliTE
CkxlWfM UlM'l ItmlM
PO. loiMO- HOQAMfc
Tb i Httfietlaaft
TH. 111-3917172
IVIQEMMOittl
Wie weer eens een ouderwetse, betrouwbare tenorsaxofonist wil horen
wiens geluid rechtstreeks uit de jazztraditie van de jaren veertig en vijf
tig komt, kan terecht bij deze Edwards. Z'n nieuwe cd is een goede
graadmeter en Edwards kan het zaterdagavond nog eens bewijzen in
het Nighttown Café. Hij treedt daar op met het trio van de Nederlandse
pianist Rein de Graaf, die Edwards ook een jaar of vijftien terug al een
keer voor een Nederlandse tournee hierheen haalde.
Speels en met groot gemak, tegelijk geïnspireerd en levendig maar al
tijd ontspannen, dat zijn zo'n seetje de sleutelwoorden. Een enorme pla-
tenproduetie onder eigen naam heeft hij niet. Wel speelde hij in zijn
ruim vijftigjarige loopbaan met veel groten: Clifford Brown, Benny
Goodman, Dexter Gordon, Barney Kessel, Howard McGhee, Charlie
Parker Max Roach, Sarah Vaughan en Leroy Vinnegar. Een jaar of
wat geleden nodigde hij zelfs Tom Waits uit twee Edwards-songs te zin
gen en met hem op te nemen.
Teddy Edwards zal niet gauw méér van dat soort fratsen uithalen. Van
geforceerde pogingen om aan te sluiten bij nieuwere muziekopvattin
gen houdt hij niet. Wat tientallen jaren geleden al goed was, is nu ook
nog goed, is zijn overtuiging.
Voor deze cd heeft hij wel de eerste drie nummers zelf gecomponeerd.
De sfeer van die stukken komt geheel overeen met die van de overbe
kende standards die er verder op staan, zoals 'Lady be good', 'Tenderly;'
en'Almost like being in love'.
Peter van Eijkelenburg
