12 Een beetje bezinning bij weggebruikers is op z'n plek Wat kunnen de genen ons vertellen over seks in het Oval Office? Erasmusbrug wordt niet oud iif'Sr De kabel De kabel (2) Vertragingstactieken Energiebedrijf Einde van de klucht E3 Nino Rotterdams Dagblad Woensdag 28 januari 1998 Onder eindredactie van Annemiek van Oosten, tel.: 010-4004358 Ook iets op uw hart? schrijf naar: hoofdredactie Rotterdams Dagblad, postbus 2999,3000 CZ Rotter dam (E-mail: digitaal@luna.id). Houd het kort, lange brieven hebben weinig kans op plaatsing. En: één onderwerp per brief. Vermeld altijd uw achternaam, voorletter(s), adres en tele foonnummer (ouder uw briefin de krant komen al leen naam en woonplaats). Ik vraag me af of ik nu enige ben ui Rotterdam, die in verband met de verhuizing van de de ARD op de kabel (naar kanaal 31niet weet hoe het televisietoestel in te stellen. Ik heb een prijsopgave gevraagd voor deze klus. Het zou mij circa 98 gulden gaan kosten. Voor veel mensen, ook voor mij, is dat veel geld. Kan ik nu de programmaraad in Rotterdam de rekening voor dit karwei sturen? L. Hl Lauman, Rotterdam De nieuwe zenderindeling is rond. ARD mag door in terventie van wethouder H, Kombrink blijven, wel licht omdat er binnenkort verkiezingen zijn? Maar weet u het nog? Eurosport werd een aantal jaren gele den ook van de kabel gegooid. Er moest worden be taald voor het uitzenden van Eurosport door de kabel exploitant.., Het zou nu een aardige geste van Kom brink en andere politici zijnomzich ook voorde terug- keervan Eurosport in tezetten. Ik ben ervan overtuigd dat heel veel Rotterdammers er bijzonder blij mee zouden zijn. M. Vermeij, Rotterdam Wie zijn er verantwoordelijk voor de jarenlange, af- schuwelijkebehandelingvandedierenindebio-indu- strie en de gevolgen daarvan? Wie waren deze men sen Hetwaren de boeren, veelal sterk religieus en po litiek -rechts georiënteerde mensen die streefden naar steeds grotere, materialistische welvaart. En wat de den de kerken? Zij hielden de boot af, want hun verte genwoordigers in de confessionele politieke partyen moesten hun macht behouden en konden dus geen stemmenverlies velen. Nu letterlijk en figuurlijk de pest is uitgebroken in deze branche waarin mensonte rende toestanden heersen, komt de kerk eindelijk ook met een mening. Wieiseigenlykdie kerk? Zijndatde al jarenlang bekvechtende theologen met hun sterk verouderde opvattingen over hoe deze wereld tot stand gekomen is? Ik zou zeggen waarde lezers: We krijgen straks een nieuwe lente. Laat dus allen een nieuw geluid horen! «- '-1 C" W.deu Hertog, Rotterdam Naar aanleiding van de recente kabelellende in Rot terdam, wil ik mijn Verontrusting uitspreken over de verregaande inylped van het energiebedrijf ENECO in Rotterctóniinmyn woonplaats Schiedam functio- neert de NVOpenbaar Nu tsbedrij (Schiedam (ONS)in mijn ogeritiltstekend. Dit bedrijf heeft ach ontwik keld tot een cliëntgerichte en prima functionerende organisatie. Alle mogelijke zenders zijn hier in tegen- steilingtot in de ons omringende gemeenten wel opde kabel beschikbaarEn ditalles gebeurttegen eenlage- re prijs en zonder discussies over pluspakketten. Groot is mijn schrik dan ook dat juist ONS nauwer gaatsamenwerken met de moloch ENECO. Ik heb van deze logge en starre organisatie beslist geen hoge pet op. Gemeente Schiedam, let op. Schaalvergroting wil niet altijd zeggen datje erop vooruit gaat, Hou de vin ger aan de pols, want dit is nu typisch iets waarmee burgers niet blij zullen, zijn. Binnen mum van tijd is de ONS opgeslokt door ENECO en mogen de inwoners van Schiedam meer gaan betalen voor minder! Jef Frissen, Schiedam Is hier sprake van het einde van de klucht van de stadsprovincie? Vorige week heeft de vaste commis sie voorBinnenlandse Zaken van deEersteKamerge weigerd een rapport uit tebrengen over het door de re gering ingediende voorstel vooreen interimwet voor devorming van de stadsprovincie. Die wetkannu niet in stemming worden gebracht. Het doel van de wet was om de verschillendegemeenten inbetRijnmond* gebied te verplichten om door te gaan met de vorming van stadsprovincie Rotterdam. Dat was hard nodig, want de gemeenschappelijke regeling stadsprovincie was maar voor een beperkte tijd aangegaan en liepper 1 januari 1998 af. Nude interimwet niet voor die fatale datum is aangenomen, kunnende deelnemende ge meenteraden afhaken. Tot nu toe heeft alleen de ge meente Rozenburg deze stap heeft gezet. Natuurlijk kunnen gemeenten op vrijwillige basis doorgaan met de stadsprovincie; de colleges van b en win Rijnmond hebben zich tot het uiterste ingespannen om de ge meenteraden daartoe over te halen. Op Rozenburg na, is dat gelukt. AI moet gezegd, dat gemeenten als bij voorbeeld Spijkenisse en Westvoome 2oveel rand voorwaarden hebben gesteld dat ze net zo goed vol mondig 'nee' hadden kunnen zeggen. De raadsleden die uiteindelijk hebben ingestemd met een verlen ging van de regeling, hebben straks veel uitte leggen aan hun kiezers, zeker als duidelijk wordt hoeveel geld die grap gaat kosten. Dat de provincie Zuid-Hol land Rozenburg onder deze omstandigheden nogkan dwingen om toch mee te doen, is een illusie. A. van der Knaap, Oostvoorne Met belangstelling heb ik in het Rotterdams Dagblad van 12 januari de foto gezien van de dode pelikaan en de dodezeeleeuwophetstrandvan Peru.Tweejaar ge leden was ik ook op diverse stranden in Peru en daar zag ik dezelfde taferelen. El Ninowas toen nog in geen velden ot wegen te bekennen. Tussen 1964 en 1369ben ik als zeevarende geregeld de kust van Zuid-Amerika langs geweest. Het kon toen gebeuren datje urenlang langs enorme vluchten vogels voer. Miljoenen vogels. Volgens mijn vriendin Lima zijn er al jaren geen zee vogels meerte zien, op een e nkele pelikaan na. De oor zaak ligt mij ns inziens bij de Japanners, die daar al ve le jaren de zee helemaal leeg vissen. Gebrek aan voed sel en de afwezigheid van milieubesef bij de Peruaan se regering zijn de oorzaken van het tafereel in de ge noemde foto. G. G. de Goede, Rotterdam Door Tom Sutcliffe ..Er is geen seksuele relatie, dat is juist," zei presi dent Clinton in antwoord op een waag van Jim Lehrer over zijn betrekking met Monica Lewinsky. Wat je ook vindt van de seksuele smaak van de pre sident - of je die toejuicht, je er bij neerlegt of dat je die verwerpt- we kunnen het er waarschijnlijk allemaal over eens zijn dat hij op dat moment de waarheid sprak. Zelfs een man die zo onmogelijk onbeheerst is als 'Big BiU' moet hebben beseft dat het niet verstandig zou zijn om te proberen Monica op het hoogtepunt van het schandaal de kast van zijn presïdentskantoorin te smokkelen. Maar had Lehrer, een van de meer ervaren Ameri kaanse televisie-interviewers, niet moeten opmer ken dat de president steels met de tijdsvorm van de vraag sjoemelde?„U hebt geen seksuele relatie ge had met deze jonge vrouw?" had Lehrer gevraagd, een qua tijd alles omvattende vraag waar Clintons merkwaardig precieze antwoord niet bij paste. Ook elders in het interview waren er vreemde manieren van uitdrukken die schenen te wyzen op vele uren die zijn doorgebracht met adviseurs, berekenend hoe hij als president het smalle en kronkelende pad kon bewandelen tussen een onverdedigbare leugen en een bezwarende bekentenis. Wat te denken van: „Ikheb niemand ertoe aangezet iets onwaars te zeggen"? Deze verklaring zou - strikt genomen - niet in strijd zijn met eèn uit spraak van Clinton a la Vemon, zeg tegen haar dat er goed voor haar wordt gezorgd als ze haar waffel houdt', maar toch kan men vinden dat hij niet vol komen openhartig is. Scharrel Wat gaat er door het brein van de president heen op dergelijke momenten van directe confrontatie? Om preciezer te zijn, wat gaat er door een man heen die besluit om prestige, macht en respect in de waag schaal te leggen vanwege een verhouding op kan toor, van alle romantische verbindingen juist die welke de minste kans heeft op een bevredigende af loop? Ik was nogal getroffen door het feit dat in een aantal kranten werd gemeld dat juffrouw Lewinsky was afgestudeerd in de psychologie aan het Lewis and Clark College in Oregon, een detail dat sugge reerde dat 2ij zich in een betere positie zou bevin den dan de gemiddelde scharrel {excuseer het woord) om dergelijke vragen te kunnen beantwoor den. Het Whitewater- onder zoek dat al f60 mllj. heeft gekost - Is opge zet om te beoordelen of de president en/of zijn echtgenote midden Jaren 80 enige rol hebben gespeeld bij frauduleuze zaken in Arkansas jJ&kj&Wftrtewater Ontwikkehngs Mij gesticht door de Clintons met James McDougal en diens vrouw Susan, zij lenen $203 000 om S31.000 vierfcante meter land in Arkansas te kopen terwijl Clmton minister van Justitie was van deze staat Bill Clinton wordt gekozen tot gouverneur van Arkansas. Hillary Clinton wordt partner in o'e Rose Law Firm (advocatenmaatschap) in Little Rock, Andere partners: Vincent Foster m Webster Hubbell, jjEEg McDougal knjgt zeggenschap over Madison Guaranty, een spaarbank in Arkansas; mevrouw Clinton is zijn advocaat, Madison gaat failliet - McDougaJ beschukhgd maar later vrijgesproken van fraude. Onderzoekers wilden weten of McDougal fondsen had misbruikt om Clintons door de verkiezingscampagne opgelopen schulden aan tezuivwen. BUI !nton begint campagne presidente- verkiezingen Foster-nu staflid van het Witte Huis-schietzich zelf dood In een park In Washington. Deze zelfmoord teldt tot onderzoek van Congres naar Whitewater- affaire. President Clinton ontkent een seksuele relatie te hebben gehad met Monica Lewinski. Als bewezen wordt dat dat een leugen was, heeft de president meineed gepleegd - een misdrijf dat tot atijn afzetting (impeachment) kan lelden. Maar de belangrijke vraag is hoe het Amerikaanse publiek de vermeende onwelvoeglijkheden van Clinton beoordeelt ZIPPERGATE Onafhankelijk aanklager Kenneth Starr heeft z'n White- wateronderzoek uitgebreid naar het seksschandaal rond Clintonf. Uitgelekte bewijzen kunnen lelden tot beschuldigingen van meineed of het uitlokken daarvan. ZAAK LEWINSKY De beschuldigingen vloeien voort uit 20 uur aan opge nomen gesprekken tussen de 24-jarige Monica Lewfnski en haar 48-jange vriendin Linda Trlpp Tnpp heeft somige gesprekken op verzoek van de FBI en van Starr stiekem opgenomen (via een op haar lichaam bevestigd microfoontje). De bandjes zou de n ku nnen onthullen of Cli nlon een affaire had met Lewinski, en of hij haar onder druk zette om onder ede te liegen tegen advocaten die bewijsmateriaal verzamelen voor hel civiele proces dat Paula Jones tegen Clinton heeft aangespannen wegens aantasting van haar eerbaarheid Clinton zegt met nadruk:Ikheb geen seksuele relaties gehad met die vrouw, die Lewinski „Ik heb niemand gevraagd te hagen, nooit". 22H2HEE ftfeX-Ri Clinton wordt President De Clintons varkopen hun aandeel in Whitewater Ontwfkkelings Mij -aan Jim McDougal. Verkoop wordt geregeld door Vincent Foster. Foster's Whitewater- documenten zouden zijn vernietigd in kelder van Rose Law Firm. Minister van Justitie Janet Reno begint strafonderzoek naar Whitewater. Onaf hankelijk aanklager Ken neth Starr benoemd om landhande! door Wh He- water te onderzoeken. SLACHTOFFERS WHITEWATER JatnèsandSusan McDougal engquvém&r van oQ Arkansas Jim GuyTufckar~ de .j,;-;opy^g^van Cünton freudeWiiaj^^ "Susan" r,_^J$an i|- Paula Jonas (31) beweert dat j^lnten toen hij gou- vemeur wfl» van Arkansas en zij deer ambtenaar, haar vroeg naar zijn hotelkamer In Little flock te komen, zichzelf ont blootte en haar vroeg seks met de mond te bedrijven. CJInton zegt dat hij zich niet Herinnert Jones ooit ontmoet te hebben. DE ANDERE VROUWEN.. en bankier David Male veroordeeld tat28 maanden col voor samen zwering en fraude. Hale zegt dat gouverneur Clinton hem In 1886 onder druk zette om eon iflegate.'fy ^Mening van $300(000 te gevemaan/ ?.;Susan McDougal DepresfctertiogÉ 4'Vop videoband een getulgevmklartng" f^Odëén belartthgattdüadrid- ©GRAPHIC NFWsmott«rdami'D»flW«i/BfWv Reuters. Associated Press, CNN Genntfer Flowers: Ex-nachtdub-zangeres I zeg! een 12-jarige relatie met Clinton te f hebben gehad-dia dat tijdens zijn cam- i pagne van 1992 hardnekkig ontkende. Hij zou die zaak onlangs - onder ede - wei hebben toegegeven, f Klasgenoot vèn 5 Higfi Schoot dte zegt dat ze gedurende 30 j^een relatie hadden. I ksthban Wiliey: Medewerker Witte Huls die I Tnpp zou hebben verteWdat de president haar had meegenomen naar zijn privé studeerkamer waar hl} haar kuste en betaste. Ik weet niet waar het Lewis and Clark. College staat in de academi sche rangorde, maar je kunt niet zeggen dat het internationale be kendheid heeft. Het is ook zo dat kwalificaties op papier in de disci pline psychologie geen garanties bieden voor extra inzicht. Maar ais je aanneemt dat haar bewerin gen waar zijn, zou je hebben ge dacht dat er wat lesstof zou zijn bovenkomen, terwijl Lewinsky zich een weg onderhandelde naar een vereniging met de machtigste man ter wereld. Je zou hebben ge dacht dat ze zich de uitroepen had kunnen voorstellen, die zouden volgen op een onthulling van hun geheim. Zo van: 'Is hij nou hele maal!' Evolutie Ik ben wat gevoelig ben voor de psychologische implicaties van het verhaal nu ik onlangs twee boeken heb gelezen over de evolu tie van de menselijks geest: 'How the mind works'van Stephen Pin ker, en 'Evolutionary Psychiatry' door Anthony Stevens en John Price. Beide boeken bestuderen hoe ons generisch erfgoed onze emoties en sociaal gedrag kan hebben gevormd, Beide beide boeken werpen op dat de 20ste- eeuwse man en vrouw een combi natie vormen van oude impulsen (die in ons DNA, zijn gecodeerd) en aangeleerd gedrag. „Als we de psychiatrische afwij kingen willen begrijpen waaraan onze tijdgenoten lijden," schrij ven Stevens en Price, „dan moe ten we rekening houden met de manieren waarop de westerse maatschappij frustrerend werkt op de behoeften van de 'paleoliti- sche man of vrouw', die nog steeds in ons volharden..." Pinker zegt dat vele van de dagelijks im pulsen die we meestal afdoen als 'irrationeel', heel logisch zijn in de evolutionaire strijd, en dat ze nog steeds iiun doel hebben. Het is een hachelijk terrein en ligt niet ver uit de buurt van de stel ling dat we worden geboren met bepaalde erfelijke neigingen, dat het zinloos is om ze tegen te wer ken Beide boeken willen niets te maken hebben met dergelijk ge netisch determinisme. Toch weer klinken er primaire evolutionaire strategieën in een een passage van Pinker, waarin hij deverschil lende seksuele strategieën van mannen en vrouwen beschrijft: „Het reproductiesucce s van man nen hangt af van met hoeveel vrouwen ze paren, maar het repro ductiesucces van vrouwen hangt niet af van met hoeveel mannen ze paren. Dat maakt vrouwen on derscheidenden Mannen maken vrouwen het hof en paren met el ke vrouw die hen hun gang laat gaan. Vrouwen bekijken mannen kritisch en paren alleen met de besten: de mannen met de beste genen, de mannen die het meest bereid zijn haar kroost te bescher men en voeden of de mannen die andere vrouwen schijnen te ver kiezen." Men kan zich voorstellen dat het presidentschap gezien kan worden als een redelijk solide verklaring van geschiktheid van omgeving. Past men deze biologische princi pes grofweg toe, dan bevat deze vermeende presidentiele verhou ding geen enkel mysterie. Clinton is tenslotte niet de eerste de beste die wordt genageld door de zaad- plantende impulsen die alle man nelijke zoogdieren kennen, hy is de hoofdman van de stam, dus is het niet verbazingwekkend dat hij toegeeft aan de impuls om zijn overwicht zowel te bevestigen als tentoon te spreiden door seksuele verovering. Grotbewoner In het nogal scherpe licht van de evolutionaire psychiatrie is het raadsel niet waarom een man die zo veel heeft bereikt, vrouwen zou willen toevoegen aan een virtueel harem, maar waarom andere mannen die veel hebben bereikt dat niet doen. De Britse Ted Heath behoeft wat dat betreft meer uitleg dan Bill Clinton. En ais alles 20 is gegaan als ze heeft verteld, was Lewinsky vergelijk baar gevoelig voor reacties die misschien in tegenstelling zyn met onmiddellijk gezond ver stand. Ook al bood de seksuele daad geen uitzicht op genetische oogst, de oude impuls werkte nog. Willen we een grotbewoner in het Witte Huis? Een evolutionair psy chiater zou zeggen dat we tot op zekere hoogte geen keus hebben, leder van ons draagt de onuitwis bare aanwezigheid van onze voor ouders mee, een feit dat in een on bedoeld komische passage in het boek van Stevens en Price tot uit drukking komt: „Wat de evolutio naire psychiatrie heeft erkend," schnj ven ze, „is dat de patiënt ook de prooibrengers, de miereneters en de reptielen uit zijn voorouder lijk verleden meebrengt. Aan het einde van het consult wemelt het in de kamer van de wilde dieren, waarvan elk lid het recht heeft te worden gehoord en waarvan de behoeften mogen worden bevre digd." Als Clinton wordt aangeklaagd, zal hij waarschijnlijk pleiten dat hij probeerde in contact te komen met zijn innerlijke leguaan. Mis schien was dit onbewust wat Le winsky in gedachten had toen ze hem omschreef als de 'Grote Glui perd', en met die belediging wees ze op een verlate erkenning dat ze te maken had gehad met het rep tiel in plaats van met de student van Rhodes. Niets van dit alles zal dienen als excuus, omdat we naast zoogdieren ook nog mensen zijn. De soort die de ritssluiting heeft uitgevonden kan amper be weren dat hij niet weet hoe hij die dicht rrtoet houden als de omstan digheden dat vereisen. (c) The Independent/ Rotterdams Dagblad Door Hans van Heel De Erasmusbrug is opnieuw onderwerp van debat in de stad. De discussie over de vraag of era! dan niet structureel iets mis is met de brug, doet mij aan vroeger denken. By mijn ou de wascentnfuge was er sprake van het probleem van de rotatie in combinatie met de eenzijdige krachten van de natte was, die zich te zeer aan één zijde van de trommel ophield. Het ding trilde, nee danste zowat mijn keuken uit. Gemeentewerken Rotterdam heeft een externe ad viesgroep naar de problemen met de brug laten kij ken. In die groep zaten 'stalen' bruggenbouwers uit binnen- en buitenland, naar zeggen van ir. A Ro- meijn van de Technische Universiteit Delft was er sprake van een deskundig genootschap. De proble men die zich in november 1996 met de brug hebben voorgedaan zijn nu ook opgelost. Romeijn is van mening dat het ingenieursbureau van Gemeentewerken Rotterdam geen blaam treft. Het is nu eenmaal altijd zo. dat er met zo'n slanke en ranke constructie een dynamiek optreedt, die je met kunt voorzien. In het buitenland zijn er regel matig vergelijkbare problemen, alleen halen die de pers niet zoals in Rotterdam gebeurde. Wat de inhoudelijke kant van de zaak betreft, alles aan de brug beweegt, ai is dat normaal gesproken niet gauw met het blote oog te zien. Het brugdek heeft verschillende frequenties, een torsiefrequen tie en een buigfrequentie. Deze twee frequenties werken in op de frequenties van de tuien en dit ge heel op zijn beurt werkt weer enigszins in (maar in veel mindere mate) op de frequentie van de pyloon. Als er verkeer over de brug gaat en ais het waait, spelen allerhande krachten op het geheel in, waar door de hele zaak gaat bewegen. Om deze bewegin gen te beheersen komt het er vooral op aan, het ge heel aan frequenties te dempen. De juiste wijze van dempen, daar draait het om. Trilling veroorzaakt trillingen in de tweede orde. Het geheel aan trillingen is daarom met niet met absolute zekerheid uit te rekenen. Je kunt schaal modellen in windtunnels zetten, maar er zal altijd sprake blijven van onzekere factoren. As er proef ondervindelijk op schaal één op één wordt vastge steld dat er iets aan een brug blijkt te mankeren, dan is het nu eenmaal niet abnormaal om de aan pak van de demping van de trillingen aan te pas sen. Zo gaat dat mettuibruggen, vooral als ze van staal zyn. De beweringen van sommige deskundigen dat het loslaten van de slijtlaag van de Erasmusbrug iets met de problematiek rond de constructie van de brug te maken zou hebben, berust niet op feiten. De bewering dat de geknikte pyloon beter niet geknikt had kunnen zijn, is juist Maar ja. juist die knik is de kern van het ontwerp... Men wilde gewoon per se een mooie brug. En nam het risico dat er nu een maal aan de bouw van tuibruggen vastzit Je weet dan nooit voor de volle honderd procent zeker of de constructie deugt. Is er dan geen enkele kritiek te leveren? Naar mijn idee is dat wel het geval, want de Ersmusbrug zal niet oud worden. De kritiek dient zich echter niet op de dienst van Gemeentewerken te richten, maar op de regenten in Rotterdam, die de stad nu al zo'n 25 jaar zo besturen dat er problemen zoals die met de Erasmusbrug kunnen ontstaan. Want de stad aan de Nieuwe Maas moei en zal allure uitstralen en niets is te dol ter bevordering van het uiterlijk vertoon. Rotterdam moet zonodig de grootste, beste en mooiste zijn én tegelijk een eenvoud uitstralen van 'kijk mij nou toch...' De domheid schuilt daarin dat de bestuurders van Rotterdam de kans op succes op de Kop van Zuid, recht evenredig achten aan de slankheid van de brug er naartoe. Is het dan nog raar dat je een brug krijgt die wat overspannen is? Overspannen, van wege het te slank willen zijn... Als de opdracht niet niet was geweest de brug zo hoog en zo rank moge lijk te ontwerpen, dan had de constructie gemaakt kunnen worden van een combinatie van staal en beton. En als de vraag naar esthetiek de ontwerper niet had gedwongen een brugdek zo dun als een potloodlijn te tekenen, dan was er al helemaal geen probleem geweest Maar ja. het zo moeilijk om 'ge woon' te doen in Rotterdam. (Hans van Heel is bouwkundig ingenieur en bij de komende verkiezingen kandidaat-raadslid worde Stadspartij Rotterdam) Het Is niet zo zeer de nood zaak van snel heidshandna ving, als wel waarop dat gebeurt die de meeste discussie uit lokt Elke re gel staat of valt bij een stringente mag bij voor- keur niet voor tweeerfefuit- ArchiettoloCorvos.' Door Marcel Potters Wie wil weten hoeveel invloed een hoge snel heid op een ongeluk heeft, zou eens in de ar chieven van de verkeerspolitie moeten dui ken. De foto's die op een plek van zo'r. inci dent worden gemaakt... van voetgangers die lopend op een zebrapad letterlijk uit de schoenen zijn gereden en een eind verderop tegen het wegdek werden gekwakt. Of van fietsers die meters op de motorkap werden meegesleurd. Soms is het een regelrecht wonder dat een slachtoffer het er levend van af heeft gebracht. Vrijwel iedere automobilist krijgt plotsklaps haast, als hij het stuur in handen heeft. Vóór het instappen maakt hij - het betreft hier doorgaans mannen- nog een praatje met een collega, legt z'n tas in de achterbak en zoekt op de radio een leuk muziekje op. Maar zodra het motortje ronkt, knapt er ken nelijk iets. Er moet snelheid worden ge maakt, zo lijkt het wel. De autorit wordt een race tegen de klok. Iedereen die auto rijdt, kent ze wel. De figu ren die bijna met de neus tegen de voorruit geplakt met honderd kilometer per uur voor bij scheuren, op een weg waar vijftig kilome ter per uur is toegestaan. Om vervolgens, een flink eind verderop, gezellig samen voor dat zelfde rode verkeerslicht te staan, of bumper aan bumper in een trage file rijden. Het jak keren binnen de bebouwde kom levert zelden werkelijk winst op - het is hooguit erg slecht voor het hart. Waarom dan al die drukte? Omdat, steüen de handhavers van de maximumsnelheid, bij het merendeel van de ongelukken de snel heid een voorname rol speelde. En omdat het roes aan twee kanten snijdt: de hoge snelheid verhoogt de kans op een ongeluk en éls er dan zo'n aanrijding plaatsvindt, zijn de gevol gen door diezelfde hoge snelheid des te gro ter. De lengte van een remspoor spreekt in dat soort situaties boekdelen. Die geeft aan op welk punt de bestuurder het slachtoffer moet hebben gezien plus de slippartij die volgde. Vaak is de conclusie dat de automobilist bij een normale snelheid ver voor de plek van het ongeluk tot stilstand zou zijn gekomen. Onhaalbaar Het is daarom niet zozeer de noodzaak van sneiheidshandhaving, alswel de manier waarop het gebeurt die de meeste discussie uitlokt. Elke regel staat of valt bij een strin gente controle en mag bij voorkeur niet voor tweeërlei uitleg vatbaar zijn. En de discussie is al helemaal niet gebaat bij zogenaamde strenge maatregelen die al bij vooraf als on haalbaar kunnen worden bestempeld. Zoals de recente ideeën van de ministers Jorritsma (Verkeer en Waterstaat) en Sorgdrager (Justi tie). Hun plan was om van automobilisten, die de snelheidslimiet met ruim vijftig procent overlieden, het rijbewijs meteen in tc trek ken, Dat betekent dat zo'n beetje iedereen die dagelijks over de Maasboulevard of Laan op Zuid rijdt, z'n papieren kan inleveren. Al leen moet je al die bestuurders dan wel per soonlijk door de politie laten betrappen. Want met een snelheidscamera wordt alleen de wa gen gekiekt, en niet degene die achter het stuur zit. Van wie moetje dan het rijbewijs in trekken, als onduidelijk is wie er in de auto reed? Overigens; al die snelheidscamera's blijken ook niet bepaald hét wondermiddel te zijn. Menig automobilist weet inmiddels precies waar die dingen staan, en trapt trouw op de rem als hij zo'n vast meetpunt passeert Om vervolgens plankgas verder te rijden. De zo genoemde radarverklikkers hebben eenzelf de effect. Wat dat betreft is de zogenaamde trajectcon trole, waarmee de politie in Rotterdam-Rijn mond van start wil gaan, een ogenschijnlijk waterdicht systeem. Een camera fotografeert een auto aan het begin van een weg en aan het einde. Vervolgens wordt vliegensvlug de gemiddelde snelheid tussen deze twee pun ten berekend. Is die hoger dan de daar toege stane snelheid, dan zijn de foto's het bewijs materiaal vooreen latere boete. Een uitkomst voor het aanpakken van snelheidsovertredin gen op beruchte 'race-banen' in de regio, zo lijkt het. Gelukkig is het al zo dat het verho gen van de 'pakkans' -het risico datje loopt om door de mand te vallen - hand in hand gaat met het versoepelen van het beleid. Zo worden bijvoorbeeld verkeerslichten verwij derd, als blijkt dat ze meer oponthoud opleve ren dan dat ze bijdragen aan de verkeersvei ligheid. En wordt de maximumsnelheid op een weg wat opgeschroefd, mits de situatie ter plekke dat toestaat. Wat rest, is het rijgedrag van de automobilist. Vorig jaar waren er in Rotterdam-Rijnmond 55 verkeersdoden te betreuren, fatale onge lukken waarbij bijna steeds een te hoge snel heid een rol speelde. Enige bezinning bij de weggebruiker is dus op z'n plek. Zeker als er, zoals recent, nog mensen worden gesnapt die met een vaartje van 133 kilometer per uur over de Laan op Zuid scheuren.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1998 | | pagina 6