12
Een beetje bezinning bij weggebruikers is op z'n plek
Wat kunnen
de genen
ons vertellen
over seks in het
Oval Office?
Erasmusbrug
wordt niet oud
iif'Sr
De kabel
De kabel (2)
Vertragingstactieken
Energiebedrijf
Einde van de klucht
E3 Nino
Rotterdams Dagblad
Woensdag 28 januari 1998
Onder eindredactie van Annemiek van Oosten, tel.: 010-4004358
Ook iets op uw hart? schrijf naar: hoofdredactie
Rotterdams Dagblad, postbus 2999,3000 CZ Rotter
dam (E-mail: digitaal@luna.id).
Houd het kort, lange brieven hebben weinig kans
op plaatsing. En: één onderwerp per brief. Vermeld
altijd uw achternaam, voorletter(s), adres en tele
foonnummer (ouder uw briefin de krant komen al
leen naam en woonplaats).
Ik vraag me af of ik nu enige ben ui Rotterdam, die in
verband met de verhuizing van de de ARD op de kabel
(naar kanaal 31niet weet hoe het televisietoestel in
te stellen. Ik heb een prijsopgave gevraagd voor deze
klus. Het zou mij circa 98 gulden gaan kosten. Voor
veel mensen, ook voor mij, is dat veel geld. Kan ik nu
de programmaraad in Rotterdam de rekening voor dit
karwei sturen?
L. Hl Lauman, Rotterdam
De nieuwe zenderindeling is rond. ARD mag door in
terventie van wethouder H, Kombrink blijven, wel
licht omdat er binnenkort verkiezingen zijn? Maar
weet u het nog? Eurosport werd een aantal jaren gele
den ook van de kabel gegooid. Er moest worden be
taald voor het uitzenden van Eurosport door de kabel
exploitant.., Het zou nu een aardige geste van Kom
brink en andere politici zijnomzich ook voorde terug-
keervan Eurosport in tezetten. Ik ben ervan overtuigd
dat heel veel Rotterdammers er bijzonder blij mee
zouden zijn.
M. Vermeij, Rotterdam
Wie zijn er verantwoordelijk voor de jarenlange, af-
schuwelijkebehandelingvandedierenindebio-indu-
strie en de gevolgen daarvan? Wie waren deze men
sen Hetwaren de boeren, veelal sterk religieus en po
litiek -rechts georiënteerde mensen die streefden naar
steeds grotere, materialistische welvaart. En wat de
den de kerken? Zij hielden de boot af, want hun verte
genwoordigers in de confessionele politieke partyen
moesten hun macht behouden en konden dus geen
stemmenverlies velen. Nu letterlijk en figuurlijk de
pest is uitgebroken in deze branche waarin mensonte
rende toestanden heersen, komt de kerk eindelijk ook
met een mening. Wieiseigenlykdie kerk? Zijndatde
al jarenlang bekvechtende theologen met hun sterk
verouderde opvattingen over hoe deze wereld tot
stand gekomen is? Ik zou zeggen waarde lezers: We
krijgen straks een nieuwe lente. Laat dus allen een
nieuw geluid horen! «-
'-1 C" W.deu Hertog, Rotterdam
Naar aanleiding van de recente kabelellende in Rot
terdam, wil ik mijn Verontrusting uitspreken over de
verregaande inylped van het energiebedrijf ENECO
in Rotterctóniinmyn woonplaats Schiedam functio-
neert de NVOpenbaar Nu tsbedrij (Schiedam (ONS)in
mijn ogeritiltstekend. Dit bedrijf heeft ach ontwik
keld tot een cliëntgerichte en prima functionerende
organisatie. Alle mogelijke zenders zijn hier in tegen-
steilingtot in de ons omringende gemeenten wel opde
kabel beschikbaarEn ditalles gebeurttegen eenlage-
re prijs en zonder discussies over pluspakketten.
Groot is mijn schrik dan ook dat juist ONS nauwer
gaatsamenwerken met de moloch ENECO. Ik heb van
deze logge en starre organisatie beslist geen hoge pet
op. Gemeente Schiedam, let op. Schaalvergroting wil
niet altijd zeggen datje erop vooruit gaat, Hou de vin
ger aan de pols, want dit is nu typisch iets waarmee
burgers niet blij zullen, zijn. Binnen mum van tijd is de
ONS opgeslokt door ENECO en mogen de inwoners
van Schiedam meer gaan betalen voor minder!
Jef Frissen, Schiedam
Is hier sprake van het einde van de klucht van de
stadsprovincie? Vorige week heeft de vaste commis
sie voorBinnenlandse Zaken van deEersteKamerge
weigerd een rapport uit tebrengen over het door de re
gering ingediende voorstel vooreen interimwet voor
devorming van de stadsprovincie. Die wetkannu niet
in stemming worden gebracht. Het doel van de wet
was om de verschillendegemeenten inbetRijnmond*
gebied te verplichten om door te gaan met de vorming
van stadsprovincie Rotterdam. Dat was hard nodig,
want de gemeenschappelijke regeling stadsprovincie
was maar voor een beperkte tijd aangegaan en liepper
1 januari 1998 af. Nude interimwet niet voor die fatale
datum is aangenomen, kunnende deelnemende ge
meenteraden afhaken. Tot nu toe heeft alleen de ge
meente Rozenburg deze stap heeft gezet. Natuurlijk
kunnen gemeenten op vrijwillige basis doorgaan met
de stadsprovincie; de colleges van b en win Rijnmond
hebben zich tot het uiterste ingespannen om de ge
meenteraden daartoe over te halen. Op Rozenburg na,
is dat gelukt. AI moet gezegd, dat gemeenten als bij
voorbeeld Spijkenisse en Westvoome 2oveel rand
voorwaarden hebben gesteld dat ze net zo goed vol
mondig 'nee' hadden kunnen zeggen. De raadsleden
die uiteindelijk hebben ingestemd met een verlen
ging van de regeling, hebben straks veel uitte leggen
aan hun kiezers, zeker als duidelijk wordt hoeveel
geld die grap gaat kosten. Dat de provincie Zuid-Hol
land Rozenburg onder deze omstandigheden nogkan
dwingen om toch mee te doen, is een illusie.
A. van der Knaap, Oostvoorne
Met belangstelling heb ik in het Rotterdams Dagblad
van 12 januari de foto gezien van de dode pelikaan en
de dodezeeleeuwophetstrandvan Peru.Tweejaar ge
leden was ik ook op diverse stranden in Peru en daar
zag ik dezelfde taferelen. El Ninowas toen nog in geen
velden ot wegen te bekennen. Tussen 1964 en 1369ben
ik als zeevarende geregeld de kust van Zuid-Amerika
langs geweest. Het kon toen gebeuren datje urenlang
langs enorme vluchten vogels voer. Miljoenen vogels.
Volgens mijn vriendin Lima zijn er al jaren geen zee
vogels meerte zien, op een e nkele pelikaan na. De oor
zaak ligt mij ns inziens bij de Japanners, die daar al ve
le jaren de zee helemaal leeg vissen. Gebrek aan voed
sel en de afwezigheid van milieubesef bij de Peruaan
se regering zijn de oorzaken van het tafereel in de ge
noemde foto.
G. G. de Goede, Rotterdam
Door Tom Sutcliffe
..Er is geen seksuele relatie, dat is juist," zei presi
dent Clinton in antwoord op een waag van Jim
Lehrer over zijn betrekking met Monica Lewinsky.
Wat je ook vindt van de seksuele smaak van de pre
sident - of je die toejuicht, je er bij neerlegt of dat
je die verwerpt- we kunnen het er waarschijnlijk
allemaal over eens zijn dat hij op dat moment de
waarheid sprak. Zelfs een man die zo onmogelijk
onbeheerst is als 'Big BiU' moet hebben beseft dat
het niet verstandig zou zijn om te proberen Monica
op het hoogtepunt van het schandaal de kast van
zijn presïdentskantoorin te smokkelen.
Maar had Lehrer, een van de meer ervaren Ameri
kaanse televisie-interviewers, niet moeten opmer
ken dat de president steels met de tijdsvorm van de
vraag sjoemelde?„U hebt geen seksuele relatie ge
had met deze jonge vrouw?" had Lehrer gevraagd,
een qua tijd alles omvattende vraag waar Clintons
merkwaardig precieze antwoord niet bij paste. Ook
elders in het interview waren er vreemde manieren
van uitdrukken die schenen te wyzen op vele uren
die zijn doorgebracht met adviseurs, berekenend
hoe hij als president het smalle en kronkelende pad
kon bewandelen tussen een onverdedigbare leugen
en een bezwarende bekentenis.
Wat te denken van: „Ikheb niemand ertoe aangezet
iets onwaars te zeggen"? Deze verklaring zou -
strikt genomen - niet in strijd zijn met eèn uit
spraak van Clinton a la Vemon, zeg tegen haar dat
er goed voor haar wordt gezorgd als ze haar waffel
houdt', maar toch kan men vinden dat hij niet vol
komen openhartig is.
Scharrel
Wat gaat er door het brein van de president heen op
dergelijke momenten van directe confrontatie? Om
preciezer te zijn, wat gaat er door een man heen die
besluit om prestige, macht en respect in de waag
schaal te leggen vanwege een verhouding op kan
toor, van alle romantische verbindingen juist die
welke de minste kans heeft op een bevredigende af
loop? Ik was nogal getroffen door het feit dat in een
aantal kranten werd gemeld dat juffrouw Lewinsky
was afgestudeerd in de psychologie aan het Lewis
and Clark College in Oregon, een detail dat sugge
reerde dat 2ij zich in een betere positie zou bevin
den dan de gemiddelde scharrel {excuseer het
woord) om dergelijke vragen te kunnen beantwoor
den.
Het Whitewater- onder
zoek dat al f60 mllj.
heeft gekost - Is opge
zet om te beoordelen of
de president en/of zijn
echtgenote midden Jaren
80 enige rol hebben
gespeeld bij frauduleuze
zaken in Arkansas
jJ&kj&Wftrtewater Ontwikkehngs Mij gesticht door de
Clintons met James McDougal en diens vrouw Susan,
zij lenen $203 000 om S31.000 vierfcante meter land in
Arkansas te kopen terwijl Clmton minister van Justitie
was van deze staat Bill Clinton wordt gekozen tot gouverneur van Arkansas.
Hillary Clinton wordt partner in o'e
Rose Law Firm (advocatenmaatschap) in
Little Rock, Andere partners: Vincent
Foster m Webster Hubbell,
jjEEg McDougal knjgt zeggenschap over
Madison Guaranty, een spaarbank in
Arkansas; mevrouw Clinton is zijn advocaat,
Madison gaat failliet - McDougaJ beschukhgd maar
later vrijgesproken van fraude. Onderzoekers wilden weten
of McDougal fondsen had misbruikt om Clintons door de
verkiezingscampagne opgelopen schulden aan tezuivwen.
BUI
!nton begint
campagne
presidente-
verkiezingen
Foster-nu
staflid van het Witte
Huis-schietzich
zelf dood In een
park In Washington.
Deze zelfmoord teldt
tot onderzoek van
Congres
naar
Whitewater-
affaire.
President Clinton ontkent een seksuele relatie te hebben gehad met Monica Lewinski.
Als bewezen wordt dat dat een leugen was, heeft de president meineed gepleegd - een
misdrijf dat tot atijn afzetting (impeachment) kan lelden. Maar de belangrijke vraag is hoe
het Amerikaanse publiek de vermeende onwelvoeglijkheden van Clinton beoordeelt
ZIPPERGATE
Onafhankelijk aanklager
Kenneth Starr heeft z'n White-
wateronderzoek uitgebreid
naar het seksschandaal rond
Clintonf. Uitgelekte bewijzen
kunnen lelden tot
beschuldigingen van meineed
of het uitlokken daarvan.
ZAAK LEWINSKY
De beschuldigingen vloeien
voort uit 20 uur aan opge
nomen gesprekken tussen
de 24-jarige Monica
Lewfnski en haar 48-jange
vriendin Linda Trlpp Tnpp
heeft somige gesprekken
op verzoek van de FBI en van Starr stiekem opgenomen (via
een op haar lichaam bevestigd microfoontje). De bandjes zou
de n ku nnen onthullen of Cli nlon een
affaire had met Lewinski, en of hij
haar onder druk zette om onder ede
te liegen tegen advocaten die
bewijsmateriaal verzamelen voor
hel civiele proces dat Paula Jones
tegen Clinton heeft aangespannen
wegens aantasting van haar
eerbaarheid
Clinton zegt met nadruk:Ikheb
geen seksuele relaties gehad met
die vrouw, die Lewinski „Ik heb
niemand gevraagd te hagen, nooit".
22H2HEE
ftfeX-Ri Clinton wordt President
De Clintons varkopen hun aandeel
in Whitewater Ontwfkkelings Mij
-aan Jim McDougal. Verkoop wordt
geregeld door Vincent Foster.
Foster's Whitewater-
documenten zouden zijn
vernietigd in kelder van
Rose Law Firm. Minister
van Justitie Janet Reno
begint strafonderzoek
naar Whitewater. Onaf
hankelijk aanklager Ken
neth Starr benoemd om
landhande! door Wh He-
water te onderzoeken.
SLACHTOFFERS WHITEWATER
JatnèsandSusan
McDougal engquvém&r van oQ
Arkansas Jim GuyTufckar~ de
.j,;-;opy^g^van Cünton
freudeWiiaj^^
"Susan"
r,_^J$an i|-
Paula Jonas (31) beweert dat
j^lnten toen hij gou-
vemeur wfl» van Arkansas en
zij deer ambtenaar, haar vroeg
naar zijn hotelkamer In Little
flock te komen, zichzelf ont
blootte en haar vroeg seks met
de mond te bedrijven.
CJInton zegt dat hij zich
niet Herinnert Jones ooit
ontmoet te hebben.
DE ANDERE VROUWEN..
en bankier David Male veroordeeld
tat28 maanden col voor samen
zwering en fraude. Hale zegt dat
gouverneur Clinton hem In 1886
onder druk zette om eon iflegate.'fy
^Mening van $300(000 te gevemaan/
?.;Susan McDougal DepresfctertiogÉ
4'Vop videoband een getulgevmklartng"
f^Odëén belartthgattdüadrid-
©GRAPHIC NFWsmott«rdami'D»flW«i/BfWv Reuters. Associated Press, CNN
Genntfer Flowers: Ex-nachtdub-zangeres
I zeg! een 12-jarige relatie met Clinton te
f hebben gehad-dia dat tijdens zijn cam-
i pagne van 1992 hardnekkig ontkende. Hij
zou die zaak onlangs - onder ede - wei
hebben toegegeven,
f Klasgenoot vèn 5
Higfi Schoot dte zegt dat
ze gedurende 30 j^een relatie hadden.
I ksthban Wiliey: Medewerker Witte Huls die
I Tnpp zou hebben verteWdat de president
haar had meegenomen naar zijn privé
studeerkamer waar hl} haar kuste en betaste.
Ik weet niet waar het Lewis and
Clark. College staat in de academi
sche rangorde, maar je kunt niet
zeggen dat het internationale be
kendheid heeft. Het is ook zo dat
kwalificaties op papier in de disci
pline psychologie geen garanties
bieden voor extra inzicht. Maar
ais je aanneemt dat haar bewerin
gen waar zijn, zou je hebben ge
dacht dat er wat lesstof zou zijn
bovenkomen, terwijl Lewinsky
zich een weg onderhandelde naar
een vereniging met de machtigste
man ter wereld. Je zou hebben ge
dacht dat ze zich de uitroepen had
kunnen voorstellen, die zouden
volgen op een onthulling van hun
geheim. Zo van: 'Is hij nou hele
maal!'
Evolutie
Ik ben wat gevoelig ben voor de
psychologische implicaties van
het verhaal nu ik onlangs twee
boeken heb gelezen over de evolu
tie van de menselijks geest: 'How
the mind works'van Stephen Pin
ker, en 'Evolutionary Psychiatry'
door Anthony Stevens en John
Price. Beide boeken bestuderen
hoe ons generisch erfgoed onze
emoties en sociaal gedrag kan
hebben gevormd, Beide beide
boeken werpen op dat de 20ste-
eeuwse man en vrouw een combi
natie vormen van oude impulsen
(die in ons DNA, zijn gecodeerd)
en aangeleerd gedrag.
„Als we de psychiatrische afwij
kingen willen begrijpen waaraan
onze tijdgenoten lijden," schrij
ven Stevens en Price, „dan moe
ten we rekening houden met de
manieren waarop de westerse
maatschappij frustrerend werkt
op de behoeften van de 'paleoliti-
sche man of vrouw', die nog
steeds in ons volharden..." Pinker
zegt dat vele van de dagelijks im
pulsen die we meestal afdoen als
'irrationeel', heel logisch zijn in
de evolutionaire strijd, en dat ze
nog steeds iiun doel hebben.
Het is een hachelijk terrein en ligt
niet ver uit de buurt van de stel
ling dat we worden geboren met
bepaalde erfelijke neigingen, dat
het zinloos is om ze tegen te wer
ken Beide boeken willen niets te
maken hebben met dergelijk ge
netisch determinisme. Toch weer
klinken er primaire evolutionaire
strategieën in een een passage
van Pinker, waarin hij deverschil
lende seksuele strategieën van
mannen en vrouwen beschrijft:
„Het reproductiesucce s van man
nen hangt af van met hoeveel
vrouwen ze paren, maar het repro
ductiesucces van vrouwen hangt
niet af van met hoeveel mannen
ze paren. Dat maakt vrouwen on
derscheidenden Mannen maken
vrouwen het hof en paren met el
ke vrouw die hen hun gang laat
gaan. Vrouwen bekijken mannen
kritisch en paren alleen met de
besten: de mannen met de beste
genen, de mannen die het meest
bereid zijn haar kroost te bescher
men en voeden of de mannen die
andere vrouwen schijnen te ver
kiezen." Men kan zich voorstellen
dat het presidentschap gezien
kan worden als een redelijk solide
verklaring van geschiktheid van
omgeving.
Past men deze biologische princi
pes grofweg toe, dan bevat deze
vermeende presidentiele verhou
ding geen enkel mysterie. Clinton
is tenslotte niet de eerste de beste
die wordt genageld door de zaad-
plantende impulsen die alle man
nelijke zoogdieren kennen, hy is
de hoofdman van de stam, dus is
het niet verbazingwekkend dat
hij toegeeft aan de impuls om zijn
overwicht zowel te bevestigen als
tentoon te spreiden door seksuele
verovering.
Grotbewoner
In het nogal scherpe licht van de
evolutionaire psychiatrie is het
raadsel niet waarom een man die
zo veel heeft bereikt, vrouwen zou
willen toevoegen aan een virtueel
harem, maar waarom andere
mannen die veel hebben bereikt
dat niet doen. De Britse Ted
Heath behoeft wat dat betreft
meer uitleg dan Bill Clinton. En
ais alles 20 is gegaan als ze heeft
verteld, was Lewinsky vergelijk
baar gevoelig voor reacties die
misschien in tegenstelling zyn
met onmiddellijk gezond ver
stand. Ook al bood de seksuele
daad geen uitzicht op genetische
oogst, de oude impuls werkte nog.
Willen we een grotbewoner in het
Witte Huis? Een evolutionair psy
chiater zou zeggen dat we tot op
zekere hoogte geen keus hebben,
leder van ons draagt de onuitwis
bare aanwezigheid van onze voor
ouders mee, een feit dat in een on
bedoeld komische passage in het
boek van Stevens en Price tot uit
drukking komt: „Wat de evolutio
naire psychiatrie heeft erkend,"
schnj ven ze, „is dat de patiënt ook
de prooibrengers, de miereneters
en de reptielen uit zijn voorouder
lijk verleden meebrengt. Aan het
einde van het consult wemelt het
in de kamer van de wilde dieren,
waarvan elk lid het recht heeft te
worden gehoord en waarvan de
behoeften mogen worden bevre
digd."
Als Clinton wordt aangeklaagd,
zal hij waarschijnlijk pleiten dat
hij probeerde in contact te komen
met zijn innerlijke leguaan. Mis
schien was dit onbewust wat Le
winsky in gedachten had toen ze
hem omschreef als de 'Grote Glui
perd', en met die belediging wees
ze op een verlate erkenning dat ze
te maken had gehad met het rep
tiel in plaats van met de student
van Rhodes. Niets van dit alles zal
dienen als excuus, omdat we
naast zoogdieren ook nog mensen
zijn. De soort die de ritssluiting
heeft uitgevonden kan amper be
weren dat hij niet weet hoe hij die
dicht rrtoet houden als de omstan
digheden dat vereisen.
(c) The Independent/
Rotterdams Dagblad
Door Hans van Heel
De Erasmusbrug is opnieuw onderwerp van
debat in de stad. De discussie over de vraag
of era! dan niet structureel iets mis is met
de brug, doet mij aan vroeger denken. By mijn ou
de wascentnfuge was er sprake van het probleem
van de rotatie in combinatie met de eenzijdige
krachten van de natte was, die zich te zeer aan één
zijde van de trommel ophield. Het ding trilde, nee
danste zowat mijn keuken uit.
Gemeentewerken Rotterdam heeft een externe ad
viesgroep naar de problemen met de brug laten kij
ken. In die groep zaten 'stalen' bruggenbouwers uit
binnen- en buitenland, naar zeggen van ir. A Ro-
meijn van de Technische Universiteit Delft was er
sprake van een deskundig genootschap. De proble
men die zich in november 1996 met de brug hebben
voorgedaan zijn nu ook opgelost.
Romeijn is van mening dat het ingenieursbureau
van Gemeentewerken Rotterdam geen blaam treft.
Het is nu eenmaal altijd zo. dat er met zo'n slanke
en ranke constructie een dynamiek optreedt, die je
met kunt voorzien. In het buitenland zijn er regel
matig vergelijkbare problemen, alleen halen die de
pers niet zoals in Rotterdam gebeurde.
Wat de inhoudelijke kant van de zaak betreft, alles
aan de brug beweegt, ai is dat normaal gesproken
niet gauw met het blote oog te zien. Het brugdek
heeft verschillende frequenties, een torsiefrequen
tie en een buigfrequentie. Deze twee frequenties
werken in op de frequenties van de tuien en dit ge
heel op zijn beurt werkt weer enigszins in (maar in
veel mindere mate) op de frequentie van de pyloon.
Als er verkeer over de brug gaat en ais het waait,
spelen allerhande krachten op het geheel in, waar
door de hele zaak gaat bewegen. Om deze bewegin
gen te beheersen komt het er vooral op aan, het ge
heel aan frequenties te dempen. De juiste wijze van
dempen, daar draait het om.
Trilling veroorzaakt trillingen in de tweede orde.
Het geheel aan trillingen is daarom met niet met
absolute zekerheid uit te rekenen. Je kunt schaal
modellen in windtunnels zetten, maar er zal altijd
sprake blijven van onzekere factoren. As er proef
ondervindelijk op schaal één op één wordt vastge
steld dat er iets aan een brug blijkt te mankeren,
dan is het nu eenmaal niet abnormaal om de aan
pak van de demping van de trillingen aan te pas
sen. Zo gaat dat mettuibruggen, vooral als ze van
staal zyn.
De beweringen van sommige deskundigen dat het
loslaten van de slijtlaag van de Erasmusbrug iets
met de problematiek rond de constructie van de
brug te maken zou hebben, berust niet op feiten. De
bewering dat de geknikte pyloon beter niet geknikt
had kunnen zijn, is juist Maar ja. juist die knik is
de kern van het ontwerp... Men wilde gewoon per se
een mooie brug. En nam het risico dat er nu een
maal aan de bouw van tuibruggen vastzit Je weet
dan nooit voor de volle honderd procent zeker of de
constructie deugt.
Is er dan geen enkele kritiek te leveren? Naar mijn
idee is dat wel het geval, want de Ersmusbrug zal
niet oud worden. De kritiek dient zich echter niet
op de dienst van Gemeentewerken te richten, maar
op de regenten in Rotterdam, die de stad nu al zo'n
25 jaar zo besturen dat er problemen zoals die met
de Erasmusbrug kunnen ontstaan. Want de stad
aan de Nieuwe Maas moei en zal allure uitstralen
en niets is te dol ter bevordering van het uiterlijk
vertoon. Rotterdam moet zonodig de grootste, beste
en mooiste zijn én tegelijk een eenvoud uitstralen
van 'kijk mij nou toch...'
De domheid schuilt daarin dat de bestuurders van
Rotterdam de kans op succes op de Kop van Zuid,
recht evenredig achten aan de slankheid van de
brug er naartoe. Is het dan nog raar dat je een brug
krijgt die wat overspannen is? Overspannen, van
wege het te slank willen zijn... Als de opdracht niet
niet was geweest de brug zo hoog en zo rank moge
lijk te ontwerpen, dan had de constructie gemaakt
kunnen worden van een combinatie van staal en
beton. En als de vraag naar esthetiek de ontwerper
niet had gedwongen een brugdek zo dun als een
potloodlijn te tekenen, dan was er al helemaal geen
probleem geweest Maar ja. het zo moeilijk om 'ge
woon' te doen in Rotterdam.
(Hans van Heel is bouwkundig ingenieur en bij de
komende verkiezingen kandidaat-raadslid worde
Stadspartij Rotterdam)
Het Is niet zo
zeer de nood
zaak van snel
heidshandna
ving, als wel
waarop dat
gebeurt die
de meeste
discussie uit
lokt Elke re
gel staat of
valt bij een
stringente
mag bij voor-
keur niet voor
tweeerfefuit-
ArchiettoloCorvos.'
Door Marcel Potters
Wie wil weten hoeveel invloed een hoge snel
heid op een ongeluk heeft, zou eens in de ar
chieven van de verkeerspolitie moeten dui
ken. De foto's die op een plek van zo'r. inci
dent worden gemaakt... van voetgangers die
lopend op een zebrapad letterlijk uit de
schoenen zijn gereden en een eind verderop
tegen het wegdek werden gekwakt. Of van
fietsers die meters op de motorkap werden
meegesleurd. Soms is het een regelrecht
wonder dat een slachtoffer het er levend van
af heeft gebracht. Vrijwel iedere automobilist
krijgt plotsklaps haast, als hij het stuur in
handen heeft.
Vóór het instappen maakt hij - het betreft
hier doorgaans mannen- nog een praatje
met een collega, legt z'n tas in de achterbak
en zoekt op de radio een leuk muziekje op.
Maar zodra het motortje ronkt, knapt er ken
nelijk iets. Er moet snelheid worden ge
maakt, zo lijkt het wel. De autorit wordt een
race tegen de klok.
Iedereen die auto rijdt, kent ze wel. De figu
ren die bijna met de neus tegen de voorruit
geplakt met honderd kilometer per uur voor
bij scheuren, op een weg waar vijftig kilome
ter per uur is toegestaan. Om vervolgens, een
flink eind verderop, gezellig samen voor dat
zelfde rode verkeerslicht te staan, of bumper
aan bumper in een trage file rijden. Het jak
keren binnen de bebouwde kom levert zelden
werkelijk winst op - het is hooguit erg slecht
voor het hart.
Waarom dan al die drukte? Omdat, steüen de
handhavers van de maximumsnelheid, bij
het merendeel van de ongelukken de snel
heid een voorname rol speelde. En omdat het
roes aan twee kanten snijdt: de hoge snelheid
verhoogt de kans op een ongeluk en éls er
dan zo'n aanrijding plaatsvindt, zijn de gevol
gen door diezelfde hoge snelheid des te gro
ter.
De lengte van een remspoor spreekt in dat
soort situaties boekdelen. Die geeft aan op
welk punt de bestuurder het slachtoffer moet
hebben gezien plus de slippartij die volgde.
Vaak is de conclusie dat de automobilist bij
een normale snelheid ver voor de plek van
het ongeluk tot stilstand zou zijn gekomen.
Onhaalbaar
Het is daarom niet zozeer de noodzaak van
sneiheidshandhaving, alswel de manier
waarop het gebeurt die de meeste discussie
uitlokt. Elke regel staat of valt bij een strin
gente controle en mag bij voorkeur niet voor
tweeërlei uitleg vatbaar zijn. En de discussie
is al helemaal niet gebaat bij zogenaamde
strenge maatregelen die al bij vooraf als on
haalbaar kunnen worden bestempeld. Zoals
de recente ideeën van de ministers Jorritsma
(Verkeer en Waterstaat) en Sorgdrager (Justi
tie).
Hun plan was om van automobilisten, die de
snelheidslimiet met ruim vijftig procent
overlieden, het rijbewijs meteen in tc trek
ken, Dat betekent dat zo'n beetje iedereen
die dagelijks over de Maasboulevard of Laan
op Zuid rijdt, z'n papieren kan inleveren. Al
leen moet je al die bestuurders dan wel per
soonlijk door de politie laten betrappen. Want
met een snelheidscamera wordt alleen de wa
gen gekiekt, en niet degene die achter het
stuur zit. Van wie moetje dan het rijbewijs in
trekken, als onduidelijk is wie er in de auto
reed?
Overigens; al die snelheidscamera's blijken
ook niet bepaald hét wondermiddel te zijn.
Menig automobilist weet inmiddels precies
waar die dingen staan, en trapt trouw op de
rem als hij zo'n vast meetpunt passeert Om
vervolgens plankgas verder te rijden. De zo
genoemde radarverklikkers hebben eenzelf
de effect.
Wat dat betreft is de zogenaamde trajectcon
trole, waarmee de politie in Rotterdam-Rijn
mond van start wil gaan, een ogenschijnlijk
waterdicht systeem. Een camera fotografeert
een auto aan het begin van een weg en aan
het einde. Vervolgens wordt vliegensvlug de
gemiddelde snelheid tussen deze twee pun
ten berekend. Is die hoger dan de daar toege
stane snelheid, dan zijn de foto's het bewijs
materiaal vooreen latere boete. Een uitkomst
voor het aanpakken van snelheidsovertredin
gen op beruchte 'race-banen' in de regio, zo
lijkt het. Gelukkig is het al zo dat het verho
gen van de 'pakkans' -het risico datje loopt
om door de mand te vallen - hand in hand
gaat met het versoepelen van het beleid. Zo
worden bijvoorbeeld verkeerslichten verwij
derd, als blijkt dat ze meer oponthoud opleve
ren dan dat ze bijdragen aan de verkeersvei
ligheid. En wordt de maximumsnelheid op
een weg wat opgeschroefd, mits de situatie
ter plekke dat toestaat.
Wat rest, is het rijgedrag van de automobilist.
Vorig jaar waren er in Rotterdam-Rijnmond
55 verkeersdoden te betreuren, fatale onge
lukken waarbij bijna steeds een te hoge snel
heid een rol speelde. Enige bezinning bij de
weggebruiker is dus op z'n plek. Zeker als er,
zoals recent, nog mensen worden gesnapt die
met een vaartje van 133 kilometer per uur
over de Laan op Zuid scheuren.