17
Verbazing over snelle sloop De Fiets
Training voor ouders ADHD-kinderen
moet de sfeer in het gezin verbeteren
Klacht ingediend over
schietende politieman
Milieufederatie wil debat
over ruimte en natuur
Optreden van deelgemeente bekritiseerd; resultaat verwelkomd
Kruisplein het toneel van grote bouwdrukte
De Coolsi
Cel en tbs geëist
wegens doodslag
De losse burger
als excuus-Truus
Rotterdams Dagblad
Zaterdag 7 februari 1998
Rotterdam Advocaat mr. K.
Blonk heeft namens haar cliënt,
een 30-jarige Rotterdammer, een
klacht ingediend over het optre
den van een politieman van het
district Groot-IJsseimonde. Die
maakte op 1 januari van dit jaar
bij de aanhouding van dc man in
een woning aan de Bermdyk ge
bruik van zijn dienstwapen. De
agent schoot volgens de raads
vrouw dwars door de deur van het
pand heen, omdat hij zich be
dreigd voelde door haar cliënt die
een jachtgeweer in de handen
had.
Volgens haar heeft de politieman
met zijn actie onnodig risico geno
men en zich bovendien niet aan
de ambtsinstructie van de politie
gehouden. „Er staat in die in
structie datbij het lossen van een
waarschuwingsschot gevaar voor
personen of zaken zoveel moge
lijk moet worden vermeden. Dat
is hier zeker niet gebeurd," stelt
mr. Blonk.
De politie werd op Nieuwjaarsdag
gewaarschuwd door omwonen
den. De man zou ruzie hebben ge
had met zijn vriendin, wat zich in
eerste instantie op straat afspeel
de. Toen de agenten ter plekke
kwamen, was de man inmiddels
naar binnen gegaan.
Toen de agenten de woning wil
den binnengaan, sloeg de ver
dachte met de loop van het ge
weer van binnen uit een ruitje uit
de deur en richtte naar buiten.
Eén agent vond die situatie zo be
dreigend. dat hij besloot te schie
ter.
Volgens de advocaat heeft de be
trokken functionaris nagelaten
eerst te roepen dat hij wilde schie
ten. Verder waren er in haar ogen
nog diverse andere mogelijkhe
den om de problemen op te los
sen.
Zo hadden de politiemensen zich
kunnen terugtrekken en wachten
op een arrestatieteam. Ook wekte
het verbazing dat er in de richting
van de man. die zich achter de
deur bevondwerd geschoten.
,.De kogel doorboorde de deur op
buikhoogte." zegt mr. Blonk, „en
miste de man op een haar. Het
projectiel werd later in de keuken
teruggevonden.
Vooral zijn vriendin was heel
boos. Ze had meermalen tegen die
agenten geroepen dat ze niet
moesten schieten, omdat er ook
een kind binnen was. Op die
hoogte had de kogel dat meisje in
het hoofd kunnen treffen. Nadat
er was geschoten, kwam mijn di
ent naar buiten met het kind op
zijn arm."
Een woordvoeder van de regiopo
litie Rotterdam-Rijnmond beves
tigt dat de klacht is binnengeko
men. „We zullen daar zeer zorg
vuldig naar kijken." luidt zijn re
actie. Justitie is eveneens op de
hoogte gebracht, wat gebruikelijk
is als een politieman zijn wapen
gebruikt.
Door Kor Kegel
Den Haag Het provinciebestuur
neemt de handschoen op, die gis
terechtend is toegeworpen door
de Zuid-Hollandse Milieufedera
tie. Onbegrijpelijk vond directeur
N. van Brussel het dat er geen en
kele politieke discussie is over het
feit. dat een aantal belangrijke
milieudoelstellingen niet gehaald
wordt.
„Als dit het bedrijfsresultaat van
een onderneming zou zijn, zou-
l- den de aandelen kelderen/' zei
Van BrusseL Hy riep de statón-
commissie Rotterdam Milieu
op tot een debat om de zeilen bij te
t;; zetten en prompt kreeg hij bijval
- uit alle fracties.
y PvdA, D66 en Groenlinks/De
Groenen grepen de kritiek van de
•f Milieufederatie dankbaar aan om
r,; nog eens hun zorg kenbaar te ma
li ken dat de dubbele doelstelling
van meer economie en een beter
milieu uit balans raakt, met name
bij de havenontwikkelingen in de
Rotterdamse regio (ROM-project
fRijnmond). Maar ook CDA en
VVD toonden rich gevoelig voor
de woorden van Van Brussel, die
verwees naar de toekomstverken-
ning Milieu, Water en Natuur
v 2000-2010,
Hieruit blijkt dat het provinciale
beleid op onderdelen succesvol is.
Zo is de productie stopgezet van
I' stoffen die de ozonlaag aantasten,
zodat de ozonlaag zich halverwe-
V ge de volgende eeuw vermoede-
lijk kan kerstalten. Maar op vrij-
wel alle andere beleidsonderdelen
blijken extra inspanningen nodig
j le zijn.
Van Brussel las voor. Stank blijft
een hardnekkig probleem. Nieu
we natuur wordt moeilijk door zu-
re regen en vermesting, Het vei-
ligheidsrisico van transportver-
keer neemt toe. Er komen barriè-
res bij in de ecologische hoofd-
structuur van Zuid-Holland. Het
i.' oppervlaktewater verbetert niet
vanwege algengroei, zware meta-
f-. len en bestrijdingsmiddelen, In
landbouwgrond blijven zware me-
talen zich ophopen. Zomersmog
en fijn stof blijven de gezondheid
f bedreigen. Het wegverkeer blijft
eenenorm probleem.
•Van Brussel meent dat economie
i/ nog altijd voorgaat, omdat er
1; brood opde plank moet. „Maar nu
de economie als een lier draait,
V wordt het de hoogste tijd voor een
l oriëntatie op de kwaliteit van de
f woonen leefomgeving," aldus de
sJ directeur van de Milieufederatie.
Hij ziet in de prakrijk dat het
ruimtelijk beleid de weg moet
vrijmaken voor bouwlocaties en
f infrastructuur, en dat daarna ge-
keken wordt hoe het met het mi-
h lieu moet Van Brussel: „Het
ruimtelijk beleid was juist be
doeld om bij voorbaat de milieu-
kwaliteit bepalend te doen zijn
voor wat verder mogelijk is. Het
beleid moet de zwakke functie
van natuur en milieu bescher-
Hij hield de provinciebestuurders
voor dat toekomstige generaties
ook 'rust' moeten kunnen vinden
- ook in Zuid-Holland, CDA-sta-
7 teniid S. Veerman bleek het met
hem eens dat het provinciebe-
stuur zich ernstig moet afvragen
wat in Zuid-Hollana nog wel kan
en wat niet meer verantwoord is.
Ook WD'er R.E. Waterman vond
het "absoluut nodig' dat de provin
cie en het bedrijfsleven de uitda
ging aannemen om de moeilijke
weg te gaan om tot schone pro
ductieprocessen te komen. „Zijn
we wel op de goede weg?" vroeg
Waterman zich af.
D66-statenIid R.D. Stam zag als
een van de oorzaken dat veel pro
blemen geen 'eigenaar' hebben,
waardoor niemand zich eerstver
antwoordelijk voelt voor de gang
van zaken. De provincie is maar
een van de spelers op het veld. Er
zijn ook andere overheden en het
bedrijfsleven, zei hij. Net als
PvdA-slateniid I.H. van Kooten-
van der Meulen, die het eerst op
Van Brussel gereageerd had,
pleitte Stam voor een stevige dis
cussie, gedurende enkele verga
deringen in de komende maan
den. Gedeputeerde J. Wolf zei zo
veel druk vanuit de commissie
niet te kunnen weerstaan. Hp
deed de toezegging dat de priori
teiten in het milieubeleid helder
op tafel komen. Van Brussel: „U
hebt nog één jaar te gaan. Dan
zijn er weer verkiezingen..."
Door Mieke de Bont
Rotterdam - De plotselinge sloop gisteren van gebouw De Fiets
aan de Linker Rottekade in Crooswijk heeft geleid tot verdeel
de reacties. Gedeeld wordt echter wel de verbazing over de
snelle actie van de deelgemeente Kralingen-Crooswijk: nie
mand had verwacht dat het pand onmiddellijk tegen de vlakte
zou gaan. De inkt van de sloopvergunning is nog nat en be
langhebbenden kunnen zes weken lang bezwaar aantekenen
tegen de afgifte van de vergunning. Bovendien ontkende de
deelgemeente Kralingen-Crooswijk vorige week nog dat er
ontwikkelingen waren rondom De Fiets.
Hel Wijkorgaan Crooswijk rea
geert woest. „Wc nemen dit zeer
hoog op," zegt H. van KUnken-
.„We worden niet serieus geno
men. De deelgemeente zou ons by
alle plannen betrekken. Op don
derdag verklaart de deelgemeen
te nog dat de normale bezwaar
procedure wordt gevolgd en op
vrijdag ligt de zaak plat!"
Zowel het Wijkorgaan ais een
groep bewoners was van plan be
zwaar aan te tekenen tegen de
sloopvergunning. Rob van den
Bergh. die lange tijd het pand met
een aantal Crooswijkers bezet
hield, weet nog niet of hij de pro
cedure doorzet. ..We hebben geen
pand meer. dus geen verweer. Als
een dief in de nacht zijn de slo
pers gekomen. Schandalig, dat de
deelgemeente zo stiekem han
delt. Ook wij hebben weer geen
recht van spreken gehad. Waarom
heeft de deelgemeente dit niet
recht voor zijn raap gezegd. Dan
hadden wij nog onze spullen uit
De Fiets kunnen halen."
Bij de sloop zouden geluidsinstal
laties. barkrukken, bouwmateria
len, speelgoed van kinderen en
andere spullen onderzijn vermor
zeld.
'Niet elegant'
Een woordvoerder van de vak
groep staats- en bestuursrecht
van de Erasmus Universiteit Rot
terdam geeft aan dat de deelge
meente met de onmiddellijke
sloop wel in haar recht staat. „Het
is niet elegant, maar het mag,"
verklaart hij. „Als een besluit be
kend wordt gemaakt dan treedt
het in werking. De sloop is een ri
sico voor de deelgemeente. Als de
rechter het besluit herziet dan
hebben ze een probleem." De
rechtsman geeft aan de zaak niet
te kennen en is daarom voorzich
tig met uitspraken. „Bezwaar aan
tekenen zou zin hebben voor het
verkrijgen van schadevergoe
ding," meent hij.
Fractievoorzitter J. La Croix van
het CDA in Kralingen-Crooswijk
meent dat de bezetters op hun
hoede hadden moeten zijn. „Zij
kennen de situatie," stelt hij, doe
lend op het voornemen tot sloop.
La Croix is blij dat de woning-
bouwplannen nu gerealiseerd
kunnen worden.
„Vorige week heeft deelraads
voorzitter de pers voor leugenaar
uitgemaakt vanwege berichten
over sloopplannen." verbaast,
fractievoorzitter P.Tuinenburg
van GroenLinks zich. „En nu is er
inderdaad gesloopt. Dat is toch
een vreemde manier van commu
niceren. Als je keuzes maakt moet
je die eerlijk naar buiten bren
gen." Tuinenburg geeft toe dat de
sloop van De Fiets 'in de pen' zat
,maar betreurt het dat er nog
steeds geen alternatief is voor de
Crooswijkse jeugd.
Fractievoorzitter K. Verkruisen-
Schutte van de PvdA is er 'wet
blij' om dat het pand is gesloopt.
Verder wil zij niet op de zaak in
gaan. Ook voor M. Harbers, frac
tievoorzitter van de WD, kwam
de sloop onverwacht. „We weten
als raad niet meer dan wat we in
de krant lezen, en dat werd tegen
gesproken. De WD heeft altijd
achter sloop gestaan. Ik denk dat
dit de enige mogelijkheid was.
Voor de jongeren zoeken we een
andere oplossing."
Van den Bergh heeft 'ludieke ac
ties' aangekondigd. Het Wijkor
gaan Crooswijk 'laat het er niet by
zitten' en beraadt zich over te on
dernemen stappen.
Hot Kruisplein In Rotterdam wordt gedomineerd door bouwdrukte. BIJ de Doelen gaan palen de grond In voor de bouw van de
Hogeschool voor Muziek en Theater en het nieuwe congrescentrum dat straks aan 700 bezoekers plaats moet bieden. Even
verderop wordt hard gewerkt aan de fundering van de Mlllenlumtoren. Foto wets van dor NoevervH«twd*m oagwad
Rotterdam - Tegen de Rotterdam
mer W.B. is gisteren voor de
rechtbank in de Maasstad drie
jaar cel en tbs met dwangverple
ging geëist wegens doodslag op
de 26-jarige Natasja Veerman uit
Bergschenhoek. De vrouw had
haar relatie met B. na enige maan
den beëindigd, waarna B. zijn ex-
vriendin in haar slaapkamer tij
dens een laatste gesprek met ne
gentig messteken ombracht.
Aanvankelijk had officier van jus
titie mr. G. Münnichs moord ten-
laste gelegd, maar bij nader in
zien viel dat niet te bewijzen zodat
alleen doodslag overbleef,
B. was ongevraagd op bezoek ge
gaan bij Natasja Veerman om over
de al beëindigde relatie te praten.
Volgens de verdachte ontstond
ruzie, waarna bij hem „de stoppen
doorsloegen".
Hij kon zich weinig meer herinne
ren van de vele messteken. In het
huis van de vrouw brandden kaar
sen en was de gaskraan openge
draaid. Tegenover rechter mr. W.
Pulles verklaarde B. dat hij zelf
moord wilde plegen/ nadat hij
weer bij zinnen was gekomen;
Gedragsdeskundigen oordelen
dat de verdachte sterk vermin
derd toerekeningsvatbaar is voor
zijn daad.
In het Pieter Baan Centrum, in
Utrecht oordelen deskundigen
dat de kans op herhaling groot is.
Zij adviseren de rechtbank om de
man een dagbehandeling in een
therapeutisch centrum te laten
ondergaan. Volgens het OM is de
dagbehandeling te licht en kort
stondig om de zeer ernstige ge
breken van W.B. te behandelen.
Uitspraak op 20 februari.
Een op de tien kinderen heeft
ADHD, een bersenstoorois die
onder meer hyperactiviteit en
conce d tra ties toomiss en veroor
zaakt. Deze aandoening is tot op
heden niet te genezen en moei
lijk te behandelen. ADHD, Atten
tion Deficit Hyperactivity Disor
der, is daarom behalve een me
disch ook een maatschappelijk
probleem, zegt de Schiedamse
psychosociaal therapeut Hanne-
ke Houkes. „Vijftig procent van
de pubers met adhd belandt in
de criminaliteit. Twintig tot der
tig procent van de drugsverslaaf
den heeft adhd," stelt zij.
Schokkende cijfers. Toch wordt
adhd door de medische stand
nog lang niet zo serieus geno
men. Houkes deed zelf onder
zoek en zette een training op
voorouders met een ADHB-kind.
De training'Gezond Ouderschap
bij ADHD' heeft als doel ondanks
de handicap van bet kind toch
een redelijk gelukkig gezinsle
ven op te bouwen.
Door Joyce de Bruijn
Schiedam Hoewel ADHD, vroe
ger Minimal Brain Disfunction
(MBD) genoemd, tegenwoordig
beter wordt gediagnostiseerd,
ontbreekt het nog aan goede hulp
verlening aan kind en ouders.
Nog steeds wordt een hyperactief
kind gezien als het gevolg van een
verkeerde opvoeding. Een beeld
dat vaak ook by de ouders zelf be
staat. Ze hebben het idee het alle
maal fout te doen.
Hanneke Houkes kan het weten.
Zij heeft een inmiddels l9jaarou-
de zoon met deze handicap. Ze
kwam destijds zelf op het spoor
van ADHD nadat ze in een dames
blad een artikel had gelezen waar
van de ingrediënten haar erg be
kend voorkwamen. Kinderen met
ADHD hebben moeite de aan
dacht bij taken of het spel te hou
den, lijkt niet te luisteren als het
wordt aangesproken, beweegt
vaak onrustig met handen en voe
ten, rent rond of klimt overal op of
in. Ze baseert haar training dus
zowel op ervaring met ADHD, als
op haar bekwaamheid als thera
peute. „De hulpverlening is rond
uit slecht," vertelt Houkes. „Weet
je hoe dat gaat? Dan kom je met je
met het slaapprobleem van je
kind by de hulpverlener en die
vraagt: 'slaapt je kind met de deur
open?' Ja. antwoord je dan, 'Oh,
dan moet je de deur maar dicht
doen.' Kom je na negen maanden
terug met het zelfde probleem, zit
er inmiddels een ander. Slaapt je
kind met de deur dicht? Oh, dan
moet je het maar met de deur
open proberen."
Vastlopen
Wellicht een chargerend voor
beeld, maar Houkes heeft derge
lijke verhalen gehoord van ouders
die zij sprak voor haar onderzoek.
In dat onderzoek zocht zij naar
een antwoord op de vraag waarom
het ene gezin met een of meerde
re ADHD-kinderen wel vast liep
terwijl het andere redelijk func
tioneerde. Ze vergeleek gezinnen
met inmiddels opgegroeide
ADHD-kinderen met families met
schoolgaande ADHD-kinderen.
Daaruit kwam onder meer naar
voren dat ouders zich continu
schuldig voelen over de manier
waarop zij met hun kind om gaan.
„Ouders hebben het gevoel als
een kampleider met hun kind om
te gaan. Ze zijn voortdurend aan
het corrigeren en straffen. Waar
ze niets aan kunnen doen, want zt;
proberen hun kind zo in de hand
te houden. Vraagje aan volwassen
ADHD-kinderen hoe ze hun jeugd
hebben ervaren, dan valt op dat
hen dat continue straffen niet is
bijgebleven. Het viel allemaal wel
mee, zeggen ze dan. Ze zyn best
tevreden met hun opvoeding."
Ouders van kinderen met ADHD hebben vaak het gevoel als een kampleider om te gaan met hun
kind. Ze zijn continu aan het corrigeren en straffen. Foto wicnei Biertiuizervcorvos
Met andere woorden: ouders kun
nen dat schuldgevoel beter over
boord zetten. Verspilde energie,
want een ADHD-kind vergt nu
eenmaal alle aandacht en voort
durende correcties. Door hun
handicap zijn ze na een dag alle
correcties weer vergeten en ma
ken ze weer dezelfde fouten.
De opvoeding van het kind gaat
ook vaak ten koste van de relatie
met de partner en eventuele an
dere kinderen. Omdat het kind al
le aandacht opslokt, komen de ou
ders niet meer toe aan een sociaal
leven. Ook al omdat de naaste om
geving, familie en vrienden, het
euvel niet begrijpt of serieus
neemt. Vast onderdeel van Hou
kes individuele begeleiding is
dan ook een gesprek tussen de
therapeute Houkes en familie en
vrienden van het gezin.
„Je ziet vaak dat de familie het
probleem niet serieus neemt. 'Als
Pietje bij mij is, doet ie nooit zo/
zeggen ze dan. Het probleem is
dat ie thuis ook niet altijd zo doet
en dat het kind geen weken lang
bij familie verblijft. Dan hebben
toch weer de ouders het gedaan.
Het gezin met een ADHD-kind
moet dus kiezen: of ze laten zich
de op- en aanmerkingen van de
familie welgevallen, of ze breken
ermee. Wat ook gebeurt is dat ze
worden gemeden. Daarom roep ik
de familie bij elkaar. Ik praat over
de stoornis en probeer te bouwen
aan een sociaal netwerk. Ik doe
een beroep op datgene waar het
familielid goed in is."
Kortom: opa gaat zo nu en dan
met het kind vissen, tante nodigt
hem of haar uit om koekjes te ko
men bakken en oma leest het
kind op woensdagmiddag voor.
Voor de ouder schept dat wat
lucht in gespannen tijden. Ook
eventuele broertjes en zusjes van
het kind krijgen hierdoor wat
meer aandacht. „Broertjes en zus
jes hebben eigenlijk geen leven.
Alle aandacht gaat naar het
ADHD-ktnd. Ze zijn bovendien
niet veilig met een ADHD-kind in
de buurt. Toen mijn dochter net
was geboren, kon ik haar en myn
zoon niet alleen in de kamer laten.
Hij reed met zijn driewieler rustig
over haar heen. Zonder de bedoe
ling om haar pijn te doen."
Werk
Houkes heeft ook ontdekt dat
moeders die werken zich iets be
ter voelen dan vrouwen die hele
dagen thuis zijn. „Omdat je als
ouder vaak het gevoel hebt in de
opvoeding te falen, geeft werken
bevrediging. Want je krijgt dan
het idee dat je toch nog wel iets
kunt. Ik raad moeders dus vrijwil
ligerswerk aan. Of iets met hun
hobby's te doen,"
Een ADHD-kind kan de verwach
ting die ouders over hun leven
hadden, behoorlijk in de war
schoppen. Ouders moeten de tijd
nemen hun verdriet daarover te
verwerken, vindt Houkes. „Je
hebt je verwachtingen van het le
ven continu moeten bijstellen,
'Gewoon' is het nooit meer. Je
leeft in feite in een voortdurende
crisissituatie. De training is een
praktisch wapen tegen de handi
capvan het kind. De kwaliteit van
het omgaan met het kind én met
elkaar wordt erdoor verbeterd."
Binnenkort start Houkes in haar
Schiedamse praktijk twee ouder-
groepen die haar training zullen
volgen. Daarna wil ze deze metho
de landelijk opzetten in samen
werking met de landelijke vereni
ging voorontwikkeiings- geórags-
en leerproblemen Balans. Wie
meer wil weten of wil deelnemen
aan de training kan contact opne
men met de praktijk voor psycho
sociale therapie van Hanneke
Houkes. telefoonnummer 010-
247.78.98.
In weerwil van allerlei beloften en
doelstellingen van politieke zijde,
wordt het de burger tegenwoordig
bepaald niet eenvoudig gemaakt
om met inspraak iets te bereiken.
Met allerlei initiatieven (stadsge
sprekken, wijkpanels) lijkt het
alsof de burgerij intenser bij het
beleid betrokken wordt. Tegelijk
zijn er zo veel ontwikkelingen die
de participatie ondermijnen, dat
er per saldo een teruggang merk
baar is.
Je kunt stellen dat sommige be
wonersorganisaties het zichzelf
hebben aangedaan, dat hun rol
wat minder is dan voorheen. De
Rotterdamse wethouder Herman
Meijer (GroenLinks) nam deze
week geen blad voorde mond»
toen hij zei dat er behoorlijk con
servatieve clubs bij zitten. Dat
zijn dan gesloten bolwerken, waar
de gestaalde kaders weinig be
lang hechten aan wat anderen in
hun wijk vinden. Een gezonde
verenigingsstructuur is er niet, ze
kijken naar de vermeende belan
gen van zittende wijkbewoners
(vaak de autochtone) en ze hou
den geen rekening met de conti
nue doorstroming en bovenwijkse
belangen. Meijer zei dat in IJssel-
monde. Er zijn buurten, zoals
Groenenhagen en Tuinenhoven,
waar jaarlijks dertig procent ver
huist. Op enkele scholen zitten
veel alloehtonekinderen uit ande
re wijken; hun ouders gaan op
zoek naar 'witte' scholen. Er zijn
in IJsselmonde diverse bewoners
organisaties die echter weinig
met elkaar doen. Om die reden
heeft het Steunpunt Wonen een
wijkpanel gevormd. Het levert
nieuwe gezichten op, Er denken
nu mensen over de wijk mee, die
dat via d,e bestaande organisaties
niet dèdènrUat blijkt goed te zijn
voor de visie-ontwikkeling. Maar
het vermindert de rol van de be
wonersorganisaties. w
In het Oude Noorden gebeurt dat
net een beetje beter/Ook hier een
wijkpanel met 'losse' burgers die
geen vereniging of groep verte
genwoordigen. Maar nadrukke
lijk is hier bepaald dat het staande
overleg - dus met de bewonersor
ganisaties - onverminderd door
moet gaan, Dat is terecht Een
frisse bewonersorganisatie, die
representatief is en flink terug
koppelt naar de achterban, kan
zich ook in het tijdperk van indi
vidualisme heel goed staande
houden. Het principe zou moeten
zijn dat wijkbewoners zich in zo'n
organisatie echt verenigd weten.
Hun gezamenlijke spreekbuis
dient dan meer recht van spreken
te hebben dan individuen die hun
mening nooit hebben hoeven te
toetsen aan die van de buren.
Toch is er een trend merkbaar,
waarbij 'losse' burgers gebruikt
worden als breekijzer om ouder
wetse bewonersorganisaties tot
vernieuwing te dwingen. Het kan
zinvol zijn, om te forceren dat ook
bewonersorganisaties meer een
afspiegeling van de multiculture
le samenleving worden. Goede
bewonersorganisaties zijn dat
overigens al; zij zien zelf tijdig
welke verandering nodig is.
Maar als dat het doel is, zou de
{deebgemeente dat hardop moe
ten zeggen: vernieuw uzelf en u
telt weer mee. Dat nu wordt aan
politieke zijde nagelaten. De be
wonersorganisaties worden links
en rechts gepasseerd door buurt
bewoners die individueel bena
derd zijn. Dat is niet constructief.
De lokale overheid zou er beter
aan doen om er actief aan bij te
dragen dat bewonersorganisaties
zichzelf bij de kop willen pakken
om volop de vertegenwoordiging
van hun wijk te kunnen zyn. Een
vernieuwing van binnenuit op
gang helpen, dat is verstandiger.
Het stikt tegenwoordig van de
platforms waar bewoners op per
soonlijke titel zitten en waarbij de
bewonersorganisaties ontbreken.
De bewoners vormen dan een ex
cuus-Truus: kijk eens, we praten
toch met bewoners? Er is beslist
onderzoek nodig of dat nu wel een
juiste koers is. Niet alleen loopt
een individu eerder risico ondér
tafel te worden geluld, ook blijkt
dat de enkeling nogal eens ver
stek laat gaan. Dat is minder het
geval als bewoners een dub verte
genwoordigen. Als je daarby be
trekt dat mondige bewoners te
genwoordig niet alleen bij de
overheid iets moeten zien ie be
reiken, maar ook bij verzelfstan
digde organisaties (politie, wo-
ningcorporaties)en het bedrijfsle
ven, dan behoort een duurzame,
kwalitatief goede inbreng van be-
wonerszijde de politiek een grote
re zorg te zijn dan nu het geval is.
