14
Rotterdams onderzoek
naar aankoop van
kunstschatten in oorlog
Popfestivals willen subsidies
Jenseits der Stille bewijst
goede dienst aan de doven
'Dialoog van twee zieke geesten
die elkaar proberen te troosten'
f ff p |1 'ff p; P? éi fff
In memoriam concert Addie de Jong
AmsterdamTwere/ristad
Moorden voor de kick
Bijna literaire scherven
'RKS-directeur is kunstvernieler'
Rotterdams Daglriad
Donderdag 12 februari 1998
Rotterdam —Het Rotterdamse col
lege gaat onderzoeken onder wel
ke omstandigheden tijdens de
oorlog kunstvoorwerpen in het
bezit zijn gekomen van musea. De
aanleiding voor het onderzoek is
de ontdekking in de archieven
van het museum Boymans Van
Beuningen dat tijdens de bezet
tingsjaren tekeningen van de
Duitse autoriteiten zijn aange
kocht
Het onderzoek wordt gedaan door
een ambtelijke commissie en zal
zich in eerste instantie richten op
het bezit van museum Boijmans
Van Beuningen en het Historisch
Museum in Rotterdam. Ook de
periode kort na de oorlog wordt bij
het onderzoek betrokken.
Uit bestudering van de archieven
moet blijken of kunstwerken die
tijdens de oorlog zijn aangeschaft
zijn gestolen of onder druk ver
kocht. Volgens het college zal in
deze gevallen worden geprobeerd
de eventuele rechthebbenden op
te sporen om hen het rechtmatige
bezit terug te geven. De commis
sie moet binnen een maand aan
het college rapporteren.
Een complicatie zou kunnen zijn
dat veel belangrijke werken in de
collectie van Boijmans Van Beu
ningen juridisch in particulier be
zit zijn. Het dagelyks bestuur van
de stichting museum Bojjmans
van Beuningen heeft echter alle
medewerking aan het onderzoek
toegezegd. De gemeente heeft
dinsdag enkele Joodse organista-
ties en vertegenwoordigers van
de Joodse gemeenschap in Rot
terdam van het onderzoek op de
hoogte gesteld.
Door Laurens Schellen
Den HaagDe directies van alie
grote meerdaagse popfestivals in
Europa hebben een belangenor
ganisatie opgericht. Onder de co-
dëhaam Yourppe wordt volgende
maand in Londen officieel de Eu
ropean Festival Association
(EFA) gepresenteerd. Het( bin
nenhalen van Europese subsi
dies'en internationale harmoni
sering van de (milieu)vergun-
ningsvoorschriften voor open
luchtfestivals zijn de belangrijk
ste doelstellingen van de EFA.
De eerste afspraken voor de tot
standkoming van de nieuwe or
ganisatie zijn vorig jaar gemaakt
tijdens een conferentie van. festi
valdirecteuren. in de Deense
hoofdstad Kopenhagen. Pink-"
popbaas en voormaligPvdA-poli-f
ticns Jan 'Smeets, die'- zelf ook
van de partij is in Londen, geldt
ren dag als een. van
gen, komt de popmuziek er in
dat opzicht uiterst bekaaid van
af. In de meeste landen, waaron
der Nederland, worden popfesti
vals en andere evenementen in
de regel niet of nauwelijks ge
subsidieerd door de nationale,
provinciale oflokale overheid.
Hoop
De toonaangevende popfestivals
in Europa hebben daarom hun
hoop gevestigd op de Europese
Commissie - het dagelyks be-
voorwaarden en (milieu)wetge-
ving tussen de EU-lidstaten vaak
te groot "Met als gevolg dat, om
maar eens een sprekend voor
beeldje te noemen, een popfesti
val in België tot ver na midder
nacht kan1 doorgaan, terwijl op
Pinkpop'de stekker er - letterlijk
- om elf uur 's avonds uit moet.
Daar staat dan weer tegenover
dat Pinkpop volgens zijn eigen
directeur 'het eerste openlucht
festival ter wereld' is met een of
ficiële en alomvattende milieu-
stuur van de EU - en het Euro- jvergunning. Een meer uniforme
pees Parlement! „In Brussel'iigt wet- en regelgeving voor'grote
voor belangrijke culturele evene- popfestivals is dan ook op z'n
mentèn een grote zak met geld. plaats", zo verklaart Smeets de
Probleem is alleen dat er te wér- tweedepittige klus voor deEFA-,
'de 'grootste' voorvechtersvan-
meerfmanriëlehverhèidssteun
|ij.!tégeristel-
ituurstromin-
ling'toDmiilere
nig gebruik van wordt gemaakt;
Een. sterke belangenorganisatie
van. alle grote popfestivals, tot
'die in .Spanje, eh Portugal toe,
kan in dit opzicht een heel be-
langrijkerol spelen," denkt'de
Pinkpopbaas.'
Het andere oogmerk yan'de EFA
is volgensSmeetsniet '•minder
belangrijk. Waht-"^^§pfJ
de' verschillen in; vergtföhirig^
lobbyisten inBrussèl
Intussen is Pinkpop zelf hard op
weg naar een notering in het Gu-
iness Book of Records. Sinds de
allereerste editie van Europa's
oudste popfestival in 1970, zijn
meer dan 1,3 fniljoeri bezoekers
"de kassa's gepasseerd. Voor zo-
ver bekend^komt geen enkelen-'
maar in de buurt van. ditcyfer.
Door Leo Bankersen
Films over mensen met een ge
brek lijden vaak aan stevig uitver
grote sentimenten. 'Jenseits der
Stille' van de beginnende Duitse
filmmaakster Caroline Link is
echter een plezierige uitzonde
ring op die regel. Met een prettige
combinatie van nuchterheid en
gevoeligheid laat Link zien hoe
het horende meisje Lara opgroeit
met twee dove ouders. Dat is een
relatie waar beslist bijzondere
kanten aan zitten, maar het wordt
nooit als een 'probleemgeval' ge
presenteerd. Veel verwikkelingen
in 'Jenseits der Stille' zouden ook
in een gewone familie kunnen
voorkomen. Juist door zo quasi
achteloos met die doofheid om te
gaan bewijst Link de doven een
goede dienst.
Gebarentaal vermengt zich in
'Jenseits der Stille' vloeiend met
gesproken dialoog. De negenjari
ge Tatjana Trieb (Lara) moest die
tekens speciaal voor deze film le
ren, maar ze gaat er even onbe
vangen mee om als haar volwas
sen tegenspelers, de dove acteurs
Kowie Seago en Emmanuelle La-
borit De tweetalig opgegroeide
Lara treedt ondanks haai" jeugdi
ge leeftijd vaak op als tolk voor
haar ouders. 2e is daarbij eigen-
wijs genoeg om tijdens een ouder-
gesprek op school de vertaling
voordelig in te kleuren.
Caroline Link zet zulke situaties
met veel gevoel voor humor neer,
maar je proeft toch a! de verwijde-
Scène uit 'Jenseits der Stille'van van de beginnende Duitse filmmaakster Caroline Link; goed voor
een Oscar-nominatie. Foto gpd
ring die op komst is. Tot verdriet
van haar vader wordt Lara inge
palmd door zijn excentrieke zus
ter Clarissa, met wie hij nooit
overweg kon. Clarissa appelleert
aan Lara's liefde voor muziek en
schenkt haar een klarinet. Voor
een dove vader steekt dat dubbel.
Wanneer Lara als tiener (nu over
tuigend gespeeld door Sylvie Te-
stud) genoeg heeft van haar ro! als
oppas en kiest voor het conserva
torium in Berlijn is de breuk com
pleet.
Door de dove vader zo'n talentvol
le muzikale dochter te geven
neigt Link toch een beetje naar de
oppervlakkige dramatiek die ze
eigenlijk wil vermijden. Link ge
tuigt van een goed inzicht in de
emotionele spanningen die optre
den. maar als het op uitvoering
aan komt mist ze nog een vaste
hand van filmvertellen. Ze wil in
'Jenseits der Stille' te veel verha
len tegelijk kwijl. Naast de relatie
dochter-ouders en het opgroeien
van Lara tot een zorgelijke puber
worden we ook lastig gevallen
met het mislukte huwelijk van
tante Clarissa, komt Lara's moe
der onverwacht tè overlijden,
wordt Lara verliefd en moet ze
haar vriend meteen weer vaarwel
zeggen, en zc nog een paar zij
sprongetjes. Ook is de enscene
ring wisselvallig van kwaliteit,
met geïnspireerde momenten
naast schools aandoende stoplap
pen, zoals een zogenaamd jolige
uitstapje van Lara en Clarissa in
Berlijn.
Meer concentratie op het eigenlij
ke onderwerp, de relatie van Lara
met haar ouders, had ongetwij feld
een sterkere en intiemere film op
geleverd. Dat neemt niet weg dat
'Jenseits der Stille' goed was voor
diverse Duitse filmprijzen en een
Oscar-nominatie voor de beste
buitenlandse film, waardoor het
nu met 'Karakter' en een aantal
andere niet-Amerikaanse films
mag concurreren voor de hoogste
eer.
In Venster 2.
Rotterdam Ter nagedachtenis
aan de in april vorig jaar overle
den musicus Addie de Jong wordt
zaterdag een concert gegeven in
de Goede Herderkerk in Schie-
broek. De Jong bespeelde jaren
lang het orgel in die kerk.
Vanaf eind 1967 was hij cantor-or
ganist van de Goede Herderkerk.
Verder was hij stadsbeiaardier
van Rotterdam, - op de torens van
de Laurenskerk en van het stad
huis Schiedam, Vlaardingen en
Voorschoten. De hoogste onder
scheiding voor een organist, de
'Prix d'Excellence' won hij op ze-
ventwintig jarige leeftijd in 1968.
De Jong schreef talrijke werken
voor koor, orgel, piano, orkest en
beiaard. In 1996 schreef hij orgel-
bewerkingen van psalmen en ge
zangen. Het was zijn voornemen
deze werken zelf op cd te zetten.
Bij de aanvang van de opname
werd hij echter onwel en de vol
gende dag, op 3 april, overleed hij.
Zijn orgelbewerkingen zijn later
toch opgenomen; nu gespeeld
door de organisten aan wie ze zijn
opgedragen. Tijdens het concert
zal de orgel-ed worden gepresen
teerd en vier van de organisten
zuilen verschillende stukken la
ten horen.
Aan dit bijzondere concert wordt
medewerking verleend door on
der anderen Lisette Emmink (so
praan), Jane Harvey (hobo), Wil
liam Beyk (fagot), Sander van Ma
rion (orgel), Bas de Vroome (orgel)
het stykorkest 'L'Estro Armoni-
co' onder leiding van Jouke van
der Leest en de Cantorij van de
Goede Herderkerk onder leiding
van Wiecher Mandemaker.
Te beluisteren is onder meer het
concert voor altviool en strijr «j
en de 'Passacaglia' uit de
hem geschreven Marcus Pasw,
Bijzonder is ook zijn 'Koraal So
nate' voor fluiten orgel. De zange
ressen dragen solistisch of met de
Cantorij aan dit concert bij met
werken van Bach, Handel en Al
fred Hollins. Het in memoriam
concert Addie de Jong begint om
19.00 uur. De toegang is vrij."'"
<r?ael ziet schilderij van leer
meester. Denkt: hm, kan beter.
Leermeester geefi hém het,schil
derij mee. Gezel gaat rap aan de
slag en beschouwt z'n docent in
middels vrijmoedig als collega
en vriend. Die moet bekennen
dat z'n schilderij er inderdaad
beter is van geworden.
Welke kunstenaar staat het een
collega toe zijn geestesproduct
aan te raken, te veranderen
zelfs? Rotterdammer Arie van
Geest (1948) ging, hoewel sidde
rend van angst, akkoord met het
dringende verzoek van zijn leer
ling en stadgenoot Martyn te
Winkel (1974). Met een gewone
bla»rv°alpen voegde Te Winkel
zijn bri arre associaties en soms
zijn zeLjwrtret toe aan de teke
ningen inCiostindische inkt van
Van Geest.
Beiden zijn even trots op de
vrachten van hun bijzondere sa
menwerking. De bewerkte teke
ningen zijn te zien in Galerie
Delta, waar zowel Van Geest als
TCVftnkel eerder diverse keren
som exposeerden. Binnen een
weekwas de helft van de 26 wer-
kenverkocht, ondermeer aan de
Rotterdamse Willem de Kooning
Academie voor Beeldende
Kunst.
jNotlties van een soms chaotisch,
soms hilarisch, soms absurd ge
sprek, dat afgelopen vrijdag door
een fout van de persen in ver
minkte vorm In de krant ver
scheen en dat we daarom van
daag herhalen.
Door Peter van Eijkelenburg
RotterdamArie: „Bijna vier jaar
terug meldde Martij n zich by de
toelatingscommissie- vair de Laea-c
demie. Ik vond z'n werk-niks,
maar hij werd toegelaten. Een jaar
later kwam hij bij mij in de klas en
ging meteen eigenzinnig zijn
gang. Hij wilde geen lessen vol
gen, voelde zich geen student, wil
de autonoom werken. Zijn metho
de is alles te observeren, of het nu
mode is, porno of een schilderij
van Van Gogh. Door die afbeel
dingen te bewerken met potlood
of pen maakt hij een soort totaal-
registraties."
Martijn: „Ik 2ag een expositie
van Arie in Delta. Ik vond z'n te
keningen leuk, maar wel met erg
veel wit. Ik wilde er dus iets mee
doen. Uiteindelijk kreeg ik van
hem tien tekeningen mee uit z'n
atelier."
Arie: „Ik scheet in m'n broek.
Want het waren goed verkoopbare
tekeningen uit verschillende pe
riodes, geen winkeldochters. Hij
ging gewoon met een paar keer
tienduizend gulden van mij de
deur uit. Daarover scheet hij weer
in z'n broek.
Martijn: „Ik heb een paar dagen
goed gekeken en nagedacht maar
daarna ging ik heel snel. Op zeker
moment belde ik hem op: ik begin
nu aan de laatste, dus morgen
kom ik met de hele serie van tien
bij je terug."
Arie: „De prent op de uitnodiging
Dezeteke
ning had Arte
van Geest
(links) hori
zontaal ge
dacht, maar
Martijn te
(rechts) heeft
er een staan
de prent van
gemaakt.
Diagonaal
mag ook, vin
den beiden.
Foto Jaap Rozema/
Rotterdams Dag-
Glibbers en harige poten
13 en 14 februari
Twee nachten kuntu terechtin de sprookjesachtig verlichte Hortus:
u komt oog in oog* te staan met spannende dieren en kunt zich
vergapen aan diverse shows. Hortus Botanicus.
Indië omlijst
12 februari t/m 3 januari 1999
"Expositie van vier eeuwen schilderkunst in Nederlands-Indië.
Met bruiklenen,van onder andere het Museum voor Volkenkunde
en het Rijksmuseum. Tropenmuseum.
Poppenkast op de Dam
11 januari t/m 26 april
Beroemde poppenkastvoorstelling, vanwege het ween nu knus
- binnen. Met gratis koffv* en limonade. Elke zondag om 13.30 en
15.30 uur. Theater Panbjn.
VBcJ voor informatie 0900-400 40 40 (VW Amsterdam) a 1 g./min.
voor onze expositie was een lig
gende man. Maar Martijn heeft 'm
gekanteld. Nu is het een man die
op twee hartjes danst tussen twee
vrouwen."
Martijn: „Ik moest snel werken.
Arie was al klaar, hij hoefde niet
meer over het werk na te denken.
Ik moest als het ware opnieuw be
ginnen."
Arie: „Z'n talent is dat hij heel
snel reageert op de dingen die hij
ziet. Ooit zei Martijn dat hij de zij
kant van een orkaan wil schilde
ren. Dat vind ik het beste bewijs
dat hij ver wil gaan. Hij wil het bij
na onmogelijke realiseren."
Martijn: „Ik wilde groter gaan
schilderen. En een orkaan is rede
lijk groot, dacht ik."
Arie: „Elke kunstenaar wil het ul
tieme kunstwerk maken, maar
niemand doet het. Martijn zie ik
er toe in suat Ik kwam eens in
zijn jongenskamertje op bezoek
en zag al die spullen daar van
hem. fit dacht: ik ben letterlijk in
zijn hoofd. Ik zag al zijn verlan
gens en zijn depressies. Zo ver ga
je niet snel met een student. Ik
wist toen nog niet hoe dit project
zou uitpakken. Ik zag dat hij
dwars tegen mijn werk intekende.
Maar wel respectvol en inventief.
Ik dacht dat misschien twee van
de tien stuks zouden lukken. In
zyn werk komt hy naar me toe en
neemt hy tegelijk afstand van me.
Op de eerste tekening kom ik
hem letterlyk de strot uit."
Geheimzinnig
Martijn: „Hij werkt heel surrea
listisch. Daar heb ik wel over na
gedacht. Ik gebruik elementen uit
zo'n tekening. Ik dacht: ik ben
niet zo helder in mijn bewoordin
gen, dus ik teken mijn commen
taar wel voor Arie."
Arie: „Die eerste tien tekeningen
waren allemaal goed. Toen mocht
hij meer tekeningen van my on
derhanden nemen. Uiteindelijk
zijn het er zesentwintig gewor
den."
Martijn: „Ik kreeg tekeningen
van hem mee die normaal al 1750
gulden per stuk opbrengen. Gek
idee."
Arie: „Het is ontroerend en ge-
heimzinig geworden. Kijk hier
bijvoorbeeld, ik heb zelden zo'n
mooie masturbatietekening ge
zien. Martyn doet ingrepen die
kloppen en mijn eigen werk ver
rijken. Hij gebruikt ook veel ver
wijzingen naar werk van Picasso,
Dali, Magritte, Klaas Gubbels, Hy
is de ideale kunststudent. Gaat
dialogen aan, ook in zijn eigen
hoofd."
Martyn: „We laten elkaar met
rust maar we zien elkaar wel veel.
Omdat het prettig is. Soms praten
we alleen over muziek. We ont
dekten dat Bob Dylan een geza
menlijke liefde is. Op de dag voor
de begrafenis van Diana belde
Arie en we vertelden wat we aan
het doen waren. Ik dacht: als Di in
de hel komt. dan is zij daar de
baas. Dan hebben we eindelijk
Hitier eens aangepakt, die er nu
de leiding heeft. Want Diana had
twee miljard aanhange-s, zoveel
heeft Hitier er nooit gehad. Als zij
een kind ontmoette vroeg ze hoe
ze kon helpen. Als Hitier een kind
zag zei hij: jij bent fout."
Arie: „Martijn wil dit project over
tien jaar herhalen. Ik weet het nog
niet. Hij heeft me op een speelse
manier onderuit gehaald. Zo rela
tief is je werk, weet je dan weer.
Hoewel ik zelf altijd m'n werk al
behoorlijk relativeer."
Martijn: „Tekenen met balpen is
onherroepelijk maar ik ben niet
bang om een foutje temaken."
Arie: „Hij gebruikt een tekening
van mij van mijn vrouw toen ze
vijftig werd om Jan Dibbets een
snier te geven."
Martijn: „Met die ontzettend
saaie perspectiefstudies van
hem."
Arie: „Het was tussen ons geen
spel van de meerdere en de min
dere. Het was een dialoog van
twee tamelijk zieke geesten die el
kaar proberen te troosten. Maar
het interessante is de samenhang
die Martijn aangebracht heeft. Ik
zou dwars over het werk van die
ander heen gewalst zijn. Hij ge
bruikte de vrije ruimte, vrijwel
nooit ging hij met zijn balpen echt
over mijn tekeningen heen. Hij
heeft'het hfgemaakt."
Martijn: „Maar hij heeft hét pa
pier betaald."
Arie: „We hebben er eigenlijk nog
niet over nagedacht wie de gees
telijk vader is. Wij als duo, denk
ik. De opbrengsten delen we in ie
der geval. Voor de expositie heb
ben we ieder dertien stuks geko
zen. Een paar willen we zelf hou
den."
Martijn: „Ik luister veel naar mu
ziek. Boeken lees ik nooit. Ik kijk
alleen naar kunstplaatjes."
Arie: „Je hebt twee soorten stu
denten. De trendvolgers, de sla
ven, die nu bijvoorbeeld allemaal
op de multimedia duiken. En je
hebt er die zeggen: ik kom ge
woon werken. Dat zijn de beteren,
Ik heb met Martijn een risico ge
nomen, maar het is goed uitgeval
len. Ik ontdekte het associatieve,
het romantische, het pornografi
sche in hem. Die jongen heeft een
ziel."
Martijn: „Ik kon alleen maai' met
Arie werken omdat hij ook een
ziel heeft."
Arie: „Een student moet z'n do
cent vermoorden, alles uit hem
zuigen en gebruiken."
Martijn: „Ik wilde niet afstude
ren op de academie. Ik ben eerder
weggegaan. Eerst studeerde ik
verpleegkunde maar werd na
twee jaar weggestuurd. Je kunt
trouwen, werken en in je vrije tijd
een beetje knutselen. Of je kunt
kunstenaar, filosoof worden. M'n
tweelingzus heeft voorbeeldig al
haar studies afgemaakt. Ik ging
van VWO naar HAVO naar
MAVO."
Arie: „Op de academie paste hy in
geen enkel leerplan. Mede-stu
denten van destijds kunnen in
middels zijn bloed wel drinken,
want hij is gewoon goed."
Face Face: Artie van Geest -
Martijn te Winkel, t/m 21 februa
ri. Galerie Delta, Oude Binnen
weg 113, Rotterdam.
Rotterdam Drie Rotterdamse
kunstenaars vinden RKS-diree-
teur Robert de Haas te vergelij
ken met de vernielers van
kunstwerken van Newman- en
Malevich. Ernstvan der Hoé
ven, Geer Pouls en Guus Vree
burg .schrijven.':in een Open
Brief aan De Haas: „Met ver
wondering en verbijstering heb
ben wij vastgesteld dat u beel
dend kunstenaar Milou van
Ham heeft gelast haar werk
'Scheldwoorden en koosnamen'
te verwijderen van de vensters
van café De Unie."
De drie begrijpen niet- dat De
Haas aanvankelijk het kunst
werk met daarin ondermeer de
woorden 'teringjood' en 'Afdüy-
der' toeliet, maar het ha de eer
ste protesten al liet weghalen.-
„Kunst moet zich bij een open
bare kunstinstelling veilig voe
len, beschermd en verdedigd.
De RKS heeft dit kunstwerk
niet beschermd, maar doen ver
nietigen. Een ingrijpende daad.
die nauwelijks het gevolg lijkt
van enige openbare discussie
over de fundamentele vragen
die het werk van Van Ham wel
degelijk aan de orde wil stellen."
DoorHan Geurts
Rotterdam —De nieuwste mode
bij de Romeinen is een te kort
hemd en een merkonderbroek
die tot boven de lange broek
wordt gehesen. Daartussen
spreekt de blote navel lichaams
taai en laat zien hoe de dames en
heren bevangen zyn door sco
ringsdrift, hoe ze bevrediging
van hun lusten zoeken en wel di-
rekt. Denken valt deze lieden
zwaar, doen heel gemakkelijk.
Een moord meer of minder is
niet iets waar ze wakker van lig
gen.
'Dood Paard' speelt 'Titus An-
dronicus' van Shakespeare los
jes als hangerige jeugd. De spe
lers werpen met handgebaren
verontschuldigingen in eikaars
gezicht of simuleren buigingen
waar geen enkel eerbetoon van-
afstraalt. Het is echt een stuk
voor in verkiezingstijd, met het
optimistische, van democrati
sche rechtvaardigheid door
drenkte 'Waarde burgers van
Rome' aan het begin en het slot.
Leunstoelen
Tussen dat kiezen van nieuwe
keizers door zien we hoe
kwaardaardige ellendelingen el
kaar een kopje kleiner maken.
Niemand is een haar beter dan
een ander, hooguit slechter,
dommer of kortzichtiger. De
wirwar van leunstoelen waartus
sen 'Dood Paard' speelt staat
model voor het grillige strijdto
neel der politici, waar iederepo-
sitie weer nieuwe gevaren met
zich meebrengt, Een teil vol ta
felpoten is het wapendepot,
waar rijkelijk uit wordt geput.
Vertrouw niemand, moet hier
het devies zijn.
Andronicus zelf is een beste ge
neraal maar ook een hardvoch
tig mens en een buitengewoon
slecht politicus. Zyn trots is zo
gemakkelijk te krenken en tege
lijkertijd is hij zo goed van ver
trouwen dat hij een willoos
slachtoffer is in handen van de
genen die er lol in hebben om
een verdenking te ensceneren
of een intrige in elkaar te zetten.
Dan wordt Utus boos en ver
moordt zijn eigen toeverlaten.
'Dood Paard' brengt leven in de
brouwerij met hectische aan
kondigingen en afkondigingen
en laat verder vooral heel Veel
weg. Moorden zijn een kwestie
van pief paf poef. Een over
hemdsmouw gedrenkt in bloed
voor een afgehakte hand is het
enige spectakel Een paar spe
lers zetten tientallen personages
neer en dat is niet altijd even
overzichtelijk
Toch voel je in de alom aanwezi
ge desinteressee de agressie, het
gevaar, knaagt het cynisme, en
het totale gebrek aan morele be
denkingen. Aan het slot schet
tert Bom to be Alive door de
luidsprekers en swingen de
moordenaars door de zaal. Vrij
actueel, nu afranselingen steeds
vaker op klare dag plaatsvinden
door groepjes jongeren 'die op
zoek zijn naar de kick
'Titus Andronicus' naar WU$t
liam Shakespeare door Dood
Paard. Gezien: gisteravond in -
de Rotterdamse Schouwburg.
(kleine zaal). Herhaling: van*'
avond.
1
artiest
Youpvan 'tHek
I b
Scherven
d u u
124.37 min
Youp van 't Hek was op 31 december niet op televisie te zien, de oude
jaarsconference werd ditmaal verzorgd door Freek de Jonge. Maar Youp
zat wel een dag of wat eerder bij de Vara met de registratie van zyn pro
gramma 'Scherven'. Inmiddels is daarvan ook de dubbel-cd verschenen.
Pit album is ten eerste een mooie herinnering aan de voorstelling, maar
laat ook weer goed horen hoe de 'kunst' van Van 't Hek in elkaar steekt,
ditmaal fraai muzikaal ondersteund door de veelzijdige Rens van der
Zalm.
De conference is ook nu meer dan een reeks grappen. Het is een subtiel
en geestig spel met het publiek, verpakt in een verhaal dat niet domi
neert en zijn humor een kader geeft. De voorstelling heeft daardoor by-
na iets literairs en laat zich daarom als luisterwerk weer eens genieten.
Maar voorop staat toch de kunst van het spel met het publiek, zoals met
die mevrouw die het aandurfde in legging op de eerste rij te gaan zitten
en 'dus' daarmee het risico bleek te hebben genomen de pispaal van de
avond te worden. Inmiddels is de grofheid van Youp zo innemend ge
worden. dat hier het aloude principe 'publiek ik veracht u' zijn scherpe
kantjes heeft verlorenen ervan hem nauwelijks anders tneer wordt ver
wacht. En toch: Youp blijft zijn publiek wakker schudden, via het thea
ter, de televisie èn via de geluidsdrager, die rtu functionéert als een repe
terende wekker.
Hans Visser
