2
Wim en Klazien houden het na
42 jaar voor gezien
Gary Barlow: de keurige jongen van Take That
Buurtpoelier 'opgejaagd wild'
van de stadsvernieuwing
Uitgesproken
Dagpuzzel
Vullen
Recept
Eenvoudige paté
met pistachenootjes
Strips
m
~c
c S
1/
Rotterdams Dagblad
Voor tips en reacties: 010-4004337
Donderdag 19 februari 1998
Door Rein Wolters
,,'t Is afgelopen. Zaterdag valt het
doek." Wim Poppeliers, eigenaar
van Berkhout's Marktwinkel op
de Nieuwe Binnenweg, kijkt
triest. „Na 42 jaar hard werken is
het voor Klazien en mij gedaan.
Nooit meer achter de toonbank,
geen praatje meer met de klanten
en ook niet meer het aan huis be
zorgen van een paar ons kipfilet.
Ik zal het missen - zeker weten!"
Opnieuw valt de 60-jarige geboren
en getogen Rotterdammer stil.
Het zit hem duidelijk dwars dat
de gemeente
Rotterdam
hem geen der
de kans gunt.
„In het kader
van de stads
vernieuwing wordt de kop van de
Nieuwe Binnenweg afgebroken.
Nabij de Lage Erfbrug komen al
lemaal flatgebouwen. Wij moeten
dus verdwijnen," vertelt Klazien
(62) terwijl ze de 78-jarige Marie-
Therèse Zeegers-Smeets helpt
aan een stuk gekookte worst.
„Jammer hóór, dat jullie de win
kel sluiten," klinkt het in het sap
pige dialect uit het bronsgroen ei
kenhout. „Meer dan veertig jaar
woon ik hier, ik ben met een Rot
terdammer getrouwd, en koop al
heel lang bij Wim en Klazien mijn
spulletjes. Dag gezellige buurt-
winkel. Nou moet ik voortaan
naar de supermarkt en daar koop
ik het lang zo vers niet."
Het gezicht van Wim klaart op,
„De bijval van de klanten is
enorm. Al meer dan twintig
bloemstukken hebben we ontvan
gen als afscheid. Dat doet ons best
iets. Niet dan, Klazien?" Ze knikt
bevestigend. „Ik zie op tegen de
leegte die na zaterdag ontstaat
Volgende week wordt het zeker
moeilijk, want dan moeten we nog
de winkel leegruimen. Op 1 maart
wil de gemeente hem schoon
overnemen om dicht te spijke
ren."
Kinderen
En: „Néé, we hebben geen hob
by's. Nóóit tijd voor gehad. Jaren
achtereen werkten we zes dagen
per week zeventig uur. Tussen
door hebben we ook nog drie kin
deren grootgebracht."
Wim vult aan: „Drie kanjers en
nog studiekoppen óók. Ze hebben
ons altijd in de winkel bijgestaan.
De oudste is bedrijfseconoom, de
jongste studeert voor dat vak en
onze dochter is lerares. Voor hen
is het na zaterdag ook gedaan,
want dan hoeven ze niet meer
achter de toonbank."
Het echtpaar zegt héél lang te
hebben gewikt en gewogen nog
een nieuwe zaak te beginnen, de
derde. Wim Poppeliers: „De ge
meente maakt ons dat onmoge
lijk. De huurprijs voor een winkel
in de nieuwbouw is ontzettend
hoog en voor ons volstrekt niet op
te brengen. Eigenlijk is dat de
werkelijke reden dat we stoppen.
Graag hadden
we nog jaren
doorgegaan,
want we zijn zo
gezond als een
vis en hebben
er nog steeds zin in."
De vader van Klazien begon het
poeliersbedrijf in 1936 (haar ge
boortejaar) in de Havenstraat in
een keldertje. Als kind al stond ze
achter de toonbank konijnen of
delen daarvan te verkopen. In
1957, toen getrouwd, nam ze met
Wim het bedrijf over. Na 27 jaar
moest het in Delfshaven erg be
kende echtpaar verdwijnen voor...
de stadsvernieuwing. De buurt
werd afgebroken voor nieuw
bouw.
Tv-presentator Ron Brandsteder in Televizier:
„De grote spelshow is een beetje passé. Te veel van I
het goede en een beetje te veel van hetzelfde. Daarbij
is er het uithollende effect van de grote prijzen. Het
is nog niet eens zo lang geleden dat Mies Bouwman
in Telebingo een auto weggaf. Een auto! Wat een sen
satie! Nu is het elke avond raak. De miljoenen vlie- S
gen je om de oren. De tijd is niet ver weg meer of het
gaat zo van: Ja, zet 'm daar maar neer, Goedemid- Archieffoto Rottw-
dams Dagblad
Oplossing dagpuzzel dinsdag
Horizontaal: 1. Bed; 3. ets; 7. gazelle; 10. af; 12. alp; 14. ma; 15. taal; 17.
adem; 19. cd; 20. pa; 21. meer; 23. prat; 25. al; 26. aga; 28. re; 31. krasser;
33. aak; 34. bat.
Verticaal: 2. Eg; 3. dag; 4, deel; 5. elk; 6. te; 8. batsman; 9. hamster; 11. fa;
12. aldra; 13. pappa; 14. me; 16. ace; 18. dar; 22. el; 24. ar; 27. gast; 29. ara;
30. leb; 31. ka; 32. ra.
OPGAVE: Ho
rizontaal: 1.
Verlegenheid;
8. planeet; 10.
moeraspalm;
12. delfstof; 14.
voegwoord; 15.
rivier (Sp.); 16.
voorzetsel; 17.
lor; 19. harle
kijn; 21. slaap
plaats; 22.
springstof; 23.
erfelijkheids
drager; 25.
halsbont; 26.
persoonlijk
vnw.; 27. ge
hoororgaan;
28. lidwoord;
30. derhalve;
32. helden
dicht; 34. partij
in een rechts
geding; 36, 'JP*52
dwangburcht.
Verticaal: 2. Ruiterpetje; 3. stookplaats; 4. regeringsreglement; 5. mu
ziektempel; 6. ijzerhoudende grond; 7. een zekere; 9. boom; 11. onkreuk
baar; 13. wervelwind; 18. lofdicht; 20. atmosfeer overdruk; 24. nimmer;
25. niet smal; 26. grasland; 29. Europeaan; 31. scheepstouw; 33. voor; 35.
Leger des Heils (Eng.).
Ingeburgerd
,Voor ons was het een behoorlijke
overstap naar de Nieuwe Binnen
weg, Al spoedig waren we echter
ingeburgerd en leek het alsof we
nooit ergens anders een zaak had
den gehad," vertelt Wim,
De vorige win
kel van het
duo op de
hoek van Ha
venstraat en
Korte
Schoonder
loostraat viel
ook al onder
de slopersha
mer. Foto prrvè
bezit
Wim en Kla
zien Poppe
hers staan
nog twee da
gen achter de
hun zo ver
trouwde toon
bank. En
daarna?
Nooit meer
achter de
toonbank en
geen praatje
meer met de
klanten.' Foto
Jaap Rozema/Rot
terdams Dagblad
Het duo wist weer een prima lo
pend winkelbedrijf op te bouwen,
maar moest met lede ogen aan
zien hoe de buurt steeds verder
verpauperde. Veel autochtone
middenstanders hielden het voor
gezien, veel allochtone winkels
kwamen er voor in de plaats. Ze
ven inbraken in een halfjaar kre
gen Wim en Klazien te verwerken
en werden steeds vaker gecon
fronteerd met bedreigingen door
junks en zwervers,
„Breek me de bek niet open," zegt
Wim bits. „Niet elke verandering
is een verbetering en dat komt op
dit deel van de Nieuwe Binnen
weg al jaren wel héél erg tot ui
ting."
Overmorgen is het dus de laatste
dag. „Een dag vol met afbraak-
prijzen. want de schappen moeten
leeg," wijst de bijna ex-poelier
naar de volle rekken. „Als het
even kan, dan nemen we liever
niks meer mee naar huis."
Wellicht alleen de geelwitte reela-
mevlaggen die altijd de winkelpui
extra aantrekkelijk maakten.
Een keurige jongen. Zal in het
openbaar nooit uit zijn slof schie
ten en zeker zijn collega's niet af
vallen, Loopt nooit op schoenen
waarvan de kleur vloekt bij zijn
broek en heeft altijd zijn haar in
de juiste kuif. Op zanger Gary
Barlow valt niets aan te merken.
Tenzij je met hem samenwoont
en rijn onhebbelijkheden leert
kennen, waarschijnlijk. Maar zo
dra camera's snorren, micro
foons open staan en fotocamera's
klikken, is Gary Barlow van on
besproken gedrag. Zo bouwt hij
steentje voor steentje aan een so
locarrière dii- hem naar een ho
ger moet tillen dan hij ooit
als het creatieve brein achter de
jongensgroep Take That had
kunnen bereiken.
Door Harry de Jong
In de loop van vorig jaar lanceer
de Barlow zijn solo-album Open
Road en sindsdien zijn daar bijna
twee miljoen exemplaren van ver
kocht. Deze week ging zijn eerste
Europese solo-tournee van start
in Milaan en op 4 maart staat hij
voor een inmiddels uitverkocht
Vredenburg in Utrecht. Voor de
verstokte Take That-fans moet
die tournee toch voor een groot
deel een feest der herkenning
zij n, want Barlow heeft vy f van de
zeven oorspronkelijke muzikan
ten opgetrommeld die jarenlang
met de onvolprezen boy-band het
podium hebben gedeeld.
Daar komt bij dat ook nog enkele
Take That-hits als Never Forget
en Back For Good op het pro
gramma staan. „Want dat zijnten-
slotte mijn eigen liedjes," glim
lacht de jongeman die zes jaar
lang samen met Howard Donald,
Jason Orange, Robbie Williams en
Mark Owen de wereld van tiener-
Gary Barlow: 'Jongensgroepen zullen er altijd blijven zo langer meisjes zijn.' Foto gpd
meisjes op stelten zette. „Ik heb
sinds de release van Open Road
eigenlijk niets anders gedaan dan
de wereld rondreizen en promotie
doen. Interviews geven van Afri
ka tot Azië. Ik ben nu dus echt wel
aan optreden en muziekmaken
toe. Want daar ben ik tenslotte
voor geboren."
„Ik denk dat het publiek mij zo
langzamerhand wel als soloartiest
heeft geaccepteerd," constateert
Gary Barlow. „Ik heb het afgelo
pen jaar ongelooflijk veel positie
ve reacties gehad van fans uit de
hele wereld. Door op te gaan tre
den heb ik het gevoel eindelijk
iets terug te kunnen doen. Mijn
nieuwe show is veel kleinschali
ger dan de vroegere Take That-
concerten, maar dat heeft zijn
voordeel. Ik kan daarmee een
sfeer van intimiteit scheppen. Op
het programma staan trouwens
ook steden als Praag en Boeda
pest. Die lijken me heel interes
sant, want ik ben daar nog nooit
geweest. Er is zeker een markt
voor mijn muziek, want ik heb er
heel wat platen verkocht."
„Amerika is nog steeds een
droom, maar ik zal wat dat betreft
nog een beetje geduld moet heb
ben. Open Road is er net uitgeko
men en de promotie is pas op
gang. In de loop van dit jaar zullen
we weten of ik het in Amerika ga
maken. Als het niet lukt, heb ik
pech gehad. Ik wil de zaken in ie
der geval niet overhaast aanpak
ken. Maar ik doe wel mijn uiterste
best. Dat is mijn natuur. Ik wil
geen half werk doen. Nergens in.
Ik moet altijd van mezelf weten
dat ik me honderd procent heb in
gezet. En dat ik verdiend heb wat
ik krijg. Ik zou er trouwens niet
aan moeten denken om in Ameri
ka te wonen. Ik ben wat dat be
treft een hele chauvinistische En
gelsman."
Al zit hij nu midden in een grote
tournee, Barlow vindt altijd nog
wel tijd om liedjes te schrijven.
„In feite heb ik nu alweer heel wat
nieuw materiaal klaar. Ik ben niet
zo iemand die zich twee maanden
uit de wereld terug moet trekken
om nieuwe songs te componeren.
Ik ben elke dag honderd procent
met muziek bezig. Ik kan niet
zonder. Stel dat het me niet zou
lukken als soloartiest, dan ga ik
toch door in deze business. Maar
dan als producer of liedjesschrij
ver voor anderen. Dit wereldje is
nou eenmaal onvoorspelbaar."
„Het is bijvoorbeeld mijn oude
makker Howard Donald nog
steeds niet gelukt een single op
de markt te krijgen. En hoe de
carrière voor Mark Owen zich vol
trekt. weet ik ook niet. Ik betwijfel
alleen of zij zich er wel zo voor in
willen zetten als ik. Want voor hen
kwam de echte interesse in mu
ziek pas toen Take That al op z'n
laatste benen liep. Ze hadden tot
die tijd nooit eigen nummers ge
schreven. Maar of ik za! overleven
en zij niet? Dat weet ik niet. Wel
weet ik dat de muziekindustrie
van dag tot dag verandert. Elke
dag staan er weer nieuwe sterren
op en sommigen laten sporen na
op de ontwikkeling van de pop
muziek. En of je wilt of niet, als
gevestigd liedjesschrijver pak je
toch iets op van al die nieuwe ont
wikkel] ngen. Zo ulijf ik zelf altijd
in beweging. En ik blijf Ieren.
Want als je je opsluit in je eigen
kleine wereld, kom je nergens."
„Jongensgroepen zullen er in ie
der geval altijd blijven zo lang er
meisjes zijn," filosofeert Barlow.
„En dat is een goede zaak. Want
als jonge kinderen door een jon
gensgroep in muziek geïnteres
seerd raken, dan is het doel im
mers bereikt. Want daardoor ko
men ze vanzelf wel andere inte
ressante muziek op het spoor."
Men doet wat men kan. Men doet
waar men goed in is. De een vult
vakken in de supermarkt, een an
der vult bladzijden met woorden.
Het doel is in beide gevallen ver
koop. Ik ben vooral heel bedreven
in kopen wat anderen mij aanbie
den. bet zij Albert Heijn of Connie
Palmen. Toevallig hebben beide
partijen vorige week ongeveer op
hetzelfde moment een groots of
fensiefingezet dat appelleert aan
die bedrevenheid.
Heijn biedt mij een bonuskaart
die korting geeft op veel wat mijn
hebberige hartje begeert, slechts
tegen inlevering van mijn per
soonlijke gegevens. Niet uit naas
tenliefde uiteraard, maar om een
beter klantenprofiel te kunnen
schetsen. In het besef dat AH
dank zij mijn elektronische beta
ling mijn profiel toch a] kan uitte
kenen en omdat ik geen dief van
eigen portemonnee wil zijn. heb
ik mijn bonuskaart inmiddels op
zak maar de sleutelring- reserve-
kaarten uitgedeeld aan kind en
kraai, zodat er minstens enige
verwarring kan ontstaan in de sta
tistieken.
Palmen biedt mij, tegen betaling
van ƒ45, haar allerpersoonlijkste
gegevens omtrent liefde en ver
driet, want zij vond dat er 'zo wei
nig boeken geschreven waren
over verdriet'. Ik achtte Palmen
belezen en was dan ook verbaasd
dat haar het hoge verdrietgehalte
in de meeste romans niet was op
gevallen. Sommige mensen moe
ten kennelijk eerst zelf in Zuid-
Afrika zijn geweest voor ze weten
dat het bestaat.
Auteur Palmen was zondagmid
dag in de VPRO-Plantage te gast
en gooide er nog een schepje bo
venop met de uitspraak 'dat alles
wat haar verder in het leven kon
gebeuren peanuts was. vergele
ken met het verlies van baar grote
liefde Iseha Meijer.' Hoe dik moe
ten de oogkleppen van deze 42-ja-
rige zijn om niet te weten hoeveel
erger het ook nog zou kunnen?
Natuurlijk lees ik haar liefdevolle
herinneringen aan het ontroeren
de fenomeen Ischa. want ook ik
ben een van de vele voyeurs die
maar niet genoeg krijgen van de
troostende pijn van anderen De
manier wuaro> >k aangemoedigd
word het bock tv t geen roman is.
hoe vaak Palmen i*. k zegt van
wel) te kopen bezorgt mij echter
hevige jeuk in de hurken. Zoals
de supergrutter onnodige spullen
op ooghoogte en dc suiker sn een
donkere hoek te koop aanbiedt, zo
legt de boekhandel de gebonden
uitgave van het blad Palmen-Prs-
vé in onontkoombare stapels bij
de kassa's en Palmen zelf kirt in
alle media zonder terughoudend
heid over haar grote liefde ('is het
nietjaloersmakend?').
Voor Albert Heijn ben ik bonus-
kaartnummer tig met consumen
tengedrag C2, voor Conny Palmen
ben ik een van de honderddui
zend eerste-drukkopers die zij
wel even uit zal leggen wat een
grote liefde en groot verdriet bete
kenen.
Hierbij een Ingezonden Medede
ling (IM) voor beide kwaliteitsbe
wuste groothandelaren: als de
producten deugen, verkopen ze
zichzelf wel, ook zonder zelfinge
nomen gekrijs.
200 g varkens-
Bereiding: Oven voorverwarmen of kalfslever,
op 200 graden Celsius. Kalfslever ca. 750 gTam
kleinsnijden. Worstevlees uit vel- verse (braad)
letje nemen. Lente-uitje in ragfij- worst, I lente-
ne reepjes snijden. Stukjes lever, uitje, 1 eetle-
worstevlees, lente-ui, peterselie en pel gehakte
Italiaanse kruiden mengen, Eie- peterselie, 1
ren loskloppen met slagroom en theelepel ge-
cognac of vieux en samen met de droogde Itali-
nootjes door het patémengsel aansekrui-
mengen. Patévorm (met deksel) den, 2 eieren, 2
vullen met mengsel en in een eetlepels slag
braadslede met heet water plaat- room, evt. 1
sen. Geheel onderin oven plaatsen eetlepel cog-
en paté gaar laten worden in onge- nacof vieux,75
veer anderhalf uur. Paté laten af- gram (gepel-
koelen en in koelkast plaatsen, de) pistache-
Voor serveren in plakken snijden, nootjes
De rechter
TFélSMWOOR.piö fe SR OOK AL
oevoepT&ceFooM j
OA Ad KCWMEM O.rA AAR AVJM
OUPSKS aJ/AARTOE, VAOSR 6SE5fiWiKTe
bcl-cbn! al-s ze vroe&er. ook
*r /Jier* /aeer AW pe opvosc?-
VJETgfJ. TSueFOOfJ.
rar. Jesse vanMuylwyck
O-ja? ja... AUS
STOOT WAP-efJ
KReeew we EEN
PREUN met oe rtOORAi,
Fred Basset
vrijefcijd&oufcfït «iét J alle? flo hoorJe er hier uit te zied
H ij gaat op
zak, erdaa,
altijd even
naar de kroeg
ReneYVindigen Eddie dejong
waasv oAoeACHT o&gqss&j
P£T MP/S T£ O0S£/iv£M£jJ
B£M£mc£ PGMM££L &£BTVSA
ff/JG£/VAAAl£> D£ &AO-AAP':
/AT MAP M£T &erOAP/£» SNI//T £ff-
OPt//TtS£Sr(/P&l> OM TWEE PaiAABIS
ACO*lT-/£ T£f?i£r M£T T
PATATJES CDPIC3
JA, MEVROUW .NOU,
EIGENLIJK KWAM IK HIER
OM EEN LEGITIMATIE
BEWIJS VOOR MIJN HOND
TE HALEN.
Charles M. Schuiz
PER ONGELUK
KREEG HIJ EEN
TIJDELIJK
rijbewijs..
NEE, IK HEB HET
LEGITIMATIEBEWIJS
NOG NIET..IK DENK
DAT ER WEER EEN
FOUTJE 15 GEMAAKT
15 DIT GEEN
VI5AKTE?
