12
Son-rise therapie geeft ouders autistisch kind weer hoop
Rondvaartboten in
haven redelijk veilig
Flessentrekkerij: kwestie van geld opstrijken en wegwezen
Docenten krijgen slechts
tien minuten Netelenbos
Studiemiddag over 'rugzak'
De schooltandarts: minder bullebak, meer vriend
Opheldering gevraagd
over taakstraf neo-nazi
ma
Portemonnee
afgenomen
Gewond
bij brand
Passagiers
tram lopen
Rotterdams Dagblad
Donderdag 19 maart 1998
Rotterdam Met veel bombarie
werd de komst van staatssecre
taris Netelenbos {Onderwijs) op
de studiedag voor het openbaar
onderwijs aangekondigd. Ruim
100 directeuren van Rotterdam
se openbare basisscholen zaten
gisteren dan ook met gespitste
oortjes te wachten op de woor
den van de belangrijke gast. Ti
neke Netelenbos, voor wier op
treden ruim een half uur was
uitgetrokken, was echter na
tien minuten al vertrokken. Mét
het eerste exemplaar van 'De
Affectieve school' in haar tasje,
dat wél...
'De Affectieve school' is de titel
van een brochure, die het derde
en laatste deel van een serie
vormt. De serie werd uitgege
ven door de dienst Openbaar
Onderwys Rotterdam. Affectief,
clat wil zeggen: zorgzaam, lief
devol, attent, herbergzaam, dis
creet. meelevend, warm, veilig...
en ga zo maar door. 'De Affectie
ve school' verenigt al die ele
menten in zich.
De serie boekjes is bedoeld om
openbare scholen met elkaar in
gesprek te brengen en als het
even kan iets van elkaar op te
steken. In de eerste twee delen
(De Effectieve School en De Ac
tieve school) stonden leerpres
taties en de plaats van de school
in de omgeving centraal.
Netelenbos liet weten veel te
zien in het concept van de Bre
de School, waar het idee achter
de Affectieve School naadloos
op aansluit. De Brede School be
oogt het verbeteren van het
schoolklimaat in de breedste zin
des woords. Daartoe moeten
scholen samenwerken met
'bondgenoten' in de .wijk, zoals
moskeeën, sportinstellingen,
wijkposten van politie en wat
dies meer zij, In Rotterdam wer
ken ai ruim vijftig basisscholen
en elf vbo-scholen op deze ma
nier.
De staatssecretaris prees Rot
terdam als een van de koplopers
in onderwij srenovatie. Ook
brak ze nog even een lans voor
klassenverkleining: „In Twen
te, waar ik onlangs op bezoek
was, zitten de lokalen overvol,
omdat het allemaal witte scho
len zijn. Die kennen de proble
matiek van 'zwarte' scholen
niet, maar zij zitten weer met
het probleem dat er werkelijk
geen plaats in de klas over is
vooreen computer."
Een docent in haar gehoor wist
daar wel raad op: „Geef ze alle-
maaleenlaptoppie!"
Rotterdam Wethouder Den Ou
dendammer (onderwijs) opent
woensdag 25 maart een studie
middag over de leeriinggebonden
finaeiering van onderwijs aan
kinderen met een handicap. De
studiemiddag, 'Gewoon naar
school maar dan wel met een rug
zak', wordt vanaf 13.15 uur gehou
den in Jeugdtheater Hofplein.
Leerkrachten en onderwijsinstel
lingen krijgen de gelegenheid
van gedachten te wisselen over de
ontwikkeling van leeriinggebon
den financiering, ook wel de rug
zak genoemd. De regeling, die be
oogt gehandicapte kinderen zo
veel mogelijk naar normale scho
len te laten gaan, maar dan wel
met wat geld voor eventueel nood
zakelijke aanpassingen, zou in
augustus dit jaar in gaan. De voor
bereiding duurt echter veel lan
ger dan staatssecretaris Netelen
bos (Onderwijs) had verwacht.
Streefdatum is nu augustus 1999.
Rotterdam—De veiligheid van de
rondvaartboten in de Rotterdam
se haven is redolijk in orde. Tot
die conclusie komt de Rotterdam
se Rivierpolitie na een onderzoek
naar 31 schepen. „We zijn niet
vreselijk geschrokken," zegt een
woordvoerder van de Rivierpoli
tie.
De politie onderzocht de 31 rond
vaartboten van januari tot okto
ber 1997. Er werden zeventien
waarschuwingen uitgedeeld en
zes processen-verbaal Deze be
keuringen betroffen de gebrekki
ge reddingsmiddelen (of het ont
breken daarvan), het ondermand
varen of fouten in het diensten
boekje.
In dat boekje worden de vaartij-
den bijgehouden van de ongedi
plomeerde varensgezellen. AJs ze
genoeg vaaruren gemaakt heb
ben, kunnen ze hun diploma krij
gen.
De Rivierpolitie heeft het onder
zoek gedaan omdat men wilde be
schikken over een nulmeting',
een e ie vaststelling van het
veiligl. »dsniveau binnen de
rondvaartwereld. Het onderzoek
maakte deel uit van een landelij
ke actie.
„We gaan dit jaar weer verder,"
zegt een woordvoerder van de Ri
vierpolitie. Dat onderzoek zal
waarschijnlijk in mei of juni uit
gevoerd worden.
Op de vraag of mensen nog veilig
op de Rotterdamse rondvaartbo
ten kunnen stappen, antwoordt
de woordvoerder van de Rivierpo
litie bevestigend: „Als je even van
te voren kijkt waar de reddings
middelen zijn, kun je veilig mee
varen," zegt hij.
Twee 18-jarige jon
gemannen zijn gisteren op de
Binr.enrotte in het centrum be
roofd van hun geld en bankpas
sen. Ze werden voor de Laurens-
kerk aangevallen en bedreigd
door drie gemaskerde mannen.
Rotterdam Drie personen zijn
vannacht gewond geraakt bij een
binnenbrandje in een woning aan
de Tolhuisstraat in Katendrecht.
Een 24-jarige vrouw, een 21-jarige
man en een enkele maanden oude
baby konden zich aan de achter
kant van het pand in veiligheid
stellen. Omdat ze nogal wat rook
hadden ingeademd, werden ze
naar het ziekenhuis gebracht. De
brandweer had het vuur snel on
der controle.
De ontwikkelingsstoornis autisme is moeilijk te behandelen. Het Ca-
pelse echtpaar Jaap en Antoinette Koedood heeft echter goede erva
ringen met de uit de Verenigde Staten overgewaaide Son-Rise thera
pie, Nadeel van deze therapie is evenwel dat die zeer arbeidsintensief
is. Dagelijks moet eigenlijk zeven uur met het kind worden gewerkt.
Een schier onmogelijke opdracht voor iemand die daarnaast ook nog
een baan en andere kinderen te verzorgen heeft. En dus zoeken de
Koedoodshulpm/v.
Rotterdam/Oapelle aan den IJssel
Een half jaar geleden ervoeren
Antoinette en Jaap Koedood uit
Capelle aan den IJssel een klein
wonder. Hun zoon Lex, geboren
in oktober 1995, keek moeder An
toinette wel twee minuten lang
aan. Even later kwam hij zelfs uit
zichzelf op schoot zitten.
Nou en, zult u denken, dat is toch
normaal? In het geval van Lex is
het dat niet. Het is zelfs heel bij
zonder. Want Lex is autistisch.
Dat wil zeggen dat zijn contacten
met andere mensen, en dus ook
met zijn ouders, ernstig verstoord
zijn. Autisten hechten daarnaast
heel veel belang aan een onveran
derlijk levenspatroon. Bovendien
is hun spraakontwikkelmg ver
stoord.
Een veel voorkomend verschijn
sel bij autisten is dat zij hun ou
ders niet aankijken. De kleine
Lex wilde zelfs nooit worden op
gepakt. Ais zijn ouders hem optil
den, verstijfde hij als een plank.
Duurde de ongewenste intimiteit
hem te lang, dan beet hij zijn va
der of moeder, „Dat is zoiets ergs,
datje je eigen kind niet kunt op
pakken om hem te troosten," ver
telt Antoinette.
Tot die ene dag in september
1997toen de familie Koedood een
dagje naar het strand ging. Lex
had plezier en lachte veel. Zijn ou
ders begrepen er niets van. Na
vraag bij diverse specialisten le
verde niets op. Geen van hen kon
een verklaring geven voor die
plotselinge toenadering daar in
dat paradijsje van zon, zee en
zand.
Over de oorzaak tasten Jaap en
Antoinette nog steeds in het duis
ter. Maar Jaap vermoedt achteraf
dat het te maken heeft gehad met
de intensieve aandacht die er op
dat moment was voor Lex, plus
een rustige omgeving zonder in
tense prikkels.
Teruggetrokken
Zogeheten één-op-één aandacht
in een prikkelarme omgeving is
een van de belangrijkste pijlers
waarop de Son-Rise therapie rust.
Het echtpaar Koedood stuitte na
melijk diezelfde maand stomtoe-
valhg op een BBC-documentaire
over deze methode, ontwikkeld
door het echtpaar Bears en
Samahria Kaufman.
Het verhaal van de Kaufmans
lijkt bijna te mooi om waar te zyn.
Begin jaren zeventig deden zij
wat de hele medische wetenschap
voor onmogelijk had gehouden.
Zij genazen hun zoon Raun van
autisme.
De jongen had een IQ van minder
dan dertig, sprak niet en was vol
ledig teruggetrokken m zichzelf.
De prognose was somber: uitein
delijk zou Raun in een instituut
moeten worden opgenomen.
Maar dat pikten zijn ouders niet.
De methode van de Kaufmans
was simpel maar arbeidsinten
sief. Twaalf uur per dag werd in
de eerste plaats zielsveri van
Raun gehouden, werd er i .iet hem
gespeeld in zijn eigen belevings
wereld. Zijn ouderdeden zijn be
wegingen na en aanvaardden
daarmee zijn gedrag.
Raun werd, kortom, geaccepteerd
zoals hij was. Vooral in dat laatste
schuilt het geheim van de metho-
de-Kaufman. Het is tenslotte he
lemaal niet prettig om bij iemand
te zijn die jou afkeurt.
„En dat is eigenlijk best moei
lijk," verklaart Jaap Koedood, die
naast Lex ook nog twee kinderen
van acht maanden en vier jaar
Het Capelse echtpaar Jaap en Antoinette Koedood met de kinderen Tom, Bas en Lex. Foto Peter de Jong/CorVos
heeft.Als je kind wordt geboren,
heb je er toch allemaal plannen
voor en verwachtingen van. Die
hoop moet jejeren los le laten."
Sprookje
In het geval van de Kaufmans
werd de hoop overigens alsnog
werkelijkheid. Hun zoon studeer
de af aan een Ivy League universi
teit. Want na drie jaar intensieve
therapie was hij veranderd in een
welbespraakte knaap met een IQ
dat grensde aan het geniale.
Het lijkt een ongeloofwaardig
sprookje, maar volgens de Koe-
doods werkt de methode echt. Lex
is dan nog wel niet briljant, zijn
gedrag begint te lijken op dat van
een normaal kind.
Hij vindt het fijn om door zijn ou
ders te worden opgepakt en ge
knuffeld, reageert op bezoekers
en kijkt ze soms zelfs aan en be
gint zowaar te huilen als zijn moe
der of vader de kamer verlaat.
Een halfjaar geleden was dit nog
ondenkbaar. Kenmerkend voor
autisme is niet alleen dat het kind
de ander niet aankijkt, maar ook
dat het de ouder niet volgt als die
de kamer wil verlaten. Autisten
vertonen kortom helemaal geen
hechtingsgedrag, hetgeen ouders
enorm veel verdriet doet.
Typerend is ook dat ze niet huilen
of troost zoeken wanneer ze zich
pijn doen en weglopen als een an
der kind contact met ze zoekt. Ze
vertonen enigszins neurotisch ge
drag, zoals eindeloos van het ene
op het andere been wippen, rit
misch heen en weer wippen in
een stoel, wapperen met de han
den en voorwerpen ronddraaien.
Lex spreekt nog steeds niet, stopt
alles in zijn mond, draait aan wiel
tjes en tolt met voorwerpen. Maar
de resultaten zijn tot zover zo
hoopgevend dat Jaap en Antoinet
te ermee door willen gaan. En dat
alles zonder echte training.
„In Amerika worden trainingen
voor Son-Rise Therapie gege
ven," vertelt Jaap, „maar een
twee-weeks verblijfkost ongeveer
ƒ30.000,-. Daar hebben wij het
geld niet voor, en dus moeten we
het op eigen kracht doen."
Het echtpaar Koedood heeft voor
een optimaal resultaat eigenlijk
een paar vrijwilligers nodig die
samen met Lex willen oefenen.
Immers, er zijn meer kinderen in
het gezin die aandacht behoeven.
Wie belangstelling heeft kan con
tact opnemen met Jaap of Antoi
nette Koedood, telefoon: 010-
202.12.20. Ook andere ouders met
autistische kinderen zijn wel
kom om te reageren.
We waren er vroeger bijna allemaal bang voor: de schcolCandarts. Maar er is in de loop der jaren wel iets veranderd. De tandarts
is minder dan vroeger een bullebak en meer een aardige vriend die tracht een vertrouwensband aan te knopen met zijn patiënt
jes. Die ontwikkelingen wilde de stichting Jeugdtandverzorging Rotterdam gisteren laten zien door middel van een terugblik en
een vooruitblik op de jeugdtandheelkunde. De bijeenkomst had plaats in het pand van de stichting aan de Strevelsweg in Rotter
dam-Zuid. Maar hoeveel er ook veranderd is: de meeste kinderen zijn toch weer blij als ze naar huis kunnen.
Foio Jaap Rozema/Rotterdanis Dagblad
Rotterdam - De anti-faseistiche or
ganisatie AFA heeft opheldering
gevraagd over de alternatieve
straf die de Arnhemse neo-nazi C.
Kusters dinsdag kreeg opgelegd
van de politierechter in Rotter
dam.
Kusters kreeg zestig uur dienst
verlening wegens het dragen van
een spandoek met onder andere
een hakenkruis en een adelaar.
Daarmee zette hij volgens de poli
tierechter aan tot haat en discri
minatie tijdens een demonstratie
in Rotterdam op 3 februari 1996.
Ook had hjj tijdens zijn aanhou
ding een agent geduwd.
In een brief aan het Openbaar Mi
nisterie in Rotterdam stelt AFA
dat alternatieve straffen in de
vorm van dienstverlening niet
zijn bedoeld voor mensen die bij
herhaling dezelfde strafbare fei
ten plegen. „De veroordeelde Arn
hemmer is aan te merken als een
van de meest fanatieke Neder
landse rechts-extremisten en
wordt ook gezien als neo-nazi.
Kusters is geen onbekende bij
Justitie en politie en is dan ook
aan te merken als recidivist."
In 1994 kreeg Kusters zes maan
den cel van de politierechter we
gens verboden wapenbezit en
openlijke geweldpleging. Officier
van Justitie N. Leeman verzette
zich toen bij voorbaat tegen een
alternatieve straf. „Het is niet te
verkopen dat dit soort mensen
gaat schoffelen en stofzuigen",
zei Leeman toen.
AFA wijst er ook op dat projectlei
ders van taakstraffen in de regio
Arnhem weigeren Kusters op te
nemen. Zij wezen problemen met
andere gestraften in de groep om
dat Kusters geen geheim maakt
van zijn overtuiging.
Verder wijst AFA op een richtlijn
van 2 juni 1997, vastgesteld door
ue procureurs-generaal. Daarin
staat dat het Openbaar Ministerie
„een betrouwbare en geloofwaar
dige bondgenoot moet zijn in de
strijd tegen discriminatie". Vol
gens AFA staat de straf voor Kus
ters in Rotterdam haaks op deze
richtlijn. Het Openbaar Ministe
rie in Rotterdam en het ministerie
van Justitie kunnen nog niet rea
geren op de kritiek van AFA.
Rotterdam Het tramverkeer
vanaf Schiedam naar het Marco-
niplein is vanmorgen zo'n ander
half uur gestremd geweest. De
oorzaak daarvan was een botsing
tussen twee personenauto's op de
kruising van de Schiedamseweg
en de Galileistraat. Passagiers
van de lijnen 1 en 4 moesten de
laatste meters naar het Marconip-
lein lopend afleggen.
Door Peter Louwerse
Rotterdam „Gieren," noemt de
advocaat mr. R.A Kiaassen de
talrijke flessentrekkers die mis
bruik maken van de goedgelovig
heid (en de inhaligheid) van bona
fide bediijven. „Enge circuits,
waar normen en waarden ver te
zoeken zijn. Het is een grote
groep scharrelaars, die zich van
een faillissement weinig aantrek
ken." Mr. Kiaassen gooit er in zijn
kantoor in het Groothandeisge-
bouw een diepe zucht tegenaan:
„Ja, het zit me hoog."
Kiaassen behandelt als currtor
jaarlijks zo'n twintig faillissemen
ten, en het valt hem op dat hij de
laatste tijd wel erg veel faillisse
menten van 'foute' figuren te be
handelen heeft.
Het meest schrijnende geval was
wel dat van Vaga bv. „Oorspron
kelijk een keurig bedrijf," vertelt
Kiaassen. „Ze handelden in woon
decoratie. Maar van de ene dag op
de andere werd de onderneming
verkocht aan vreemde jongens
die hun adres hebben in een deal
pand. Hoe dat kan? Daar verbaas
ik me ook over."
De nieuwe mensen van Vaga pak
ten de zaken direct groot aan. „Ze
kochten alles wat los en vast zit,"
vertelt Kiaassen. „Vrachtwagens
vol met boormachines, stofzui
gers." Toen het op betalen aan
kwam, waren de heren van Vaga
uiteraard niet thuis.
Kwikkie
Een ander voorbeeld was het
transportbedrijf LPW, dat volgens
mr. Kiaassen ook werd gerund
door een stelletje oplichters. „Ze
deden net alsof ze heel belangrijk
waren," herinnert de curator zich.
„Ze plaatsten opdrachten bij be
drijven. Ze werkten tegen bijzon
der lage prijzen, dus ze hadden
volop klanten. Betalen was er niet
bij, de opbrengsten staken ze in
hun eigen zak."
Binnen de oplichtersbranche heet
zoiets een 'kwikkie'. Snel geld op
strijken en wegwezen zonder stil
te staan bij de ellende die ze ver
oorzaken. Een transportbedrijf in
het noorden van het land gtng er
aan kapot. „Het was een familie-
bedrijfje," vertelt Kiaassen. „Ze
hadden een vordering van een ton
op LPW, maar dat geld zagen ze
nooit meer."
Op dit moment werkt Kiaassen
aan de afwikkeling van het bank
roet van twee bedrijfjes rond
Henk B., die eerder bemoeienis
had met het failliet gegane Singe-
ling Ltd. „Er werden bouwmateri
alen besteld bij bouwmarkten,"
zegt Kiaassen. „Die werden ver
kocht in West-Brabant."
B., die aanvankelijk als katvanger
fungeerde bij Singeling, liet later
zelf de stroman V. voor zich wer
ken, zegt mr. Kiaassen. En zo gaat
het maar door.
B. werd vorig jaar door de curator
van Singeling nog gegijzeld, en
verbleef dagen in het Huis van
Bewaring in Schevemngen. Hij
heeft daar, volgens zijn vader,
weinig van geleerd.
„Hij is weer begonnen met rom
melen," aldus B. senior. Alle
maal rotzaakjes. Goederen bestel
len en niet betalen. Wij worden er
als ouders helemaal ziek van.
Maar mijn zoon luistert niet, hij
heeft agressieve buien."
Natuurlijk kun je je afvragen of
bedrijven niet te gemakzuchtig in
zee gaan met oplichters. „Tja,"
zegt mr. Kiaassen, „Bedrijven wil
len allemaal veel verkopen. Ze
winnen over dienten wel infor
matie in bij bedrijven Dun and
Bradstreet en Graydon. Maar die
informatie is niet altijd up to date.
Vaga stond bijvoorbeeld nog be
kend als een bonafide bedrijf, dat
goed was voor zijn geld."
Het gaat bij oplichting en flessen
trekkerij om strafbare feiten,
waarvoor mensen vervolgd kun
nen worden door het Openbaar
Ministerie. Mr. Kiaassen heeft
echter met zo'n hoge pet op van
de inspanningen van de politie en
justitie op dit gebied.
„Je moet enorm veel moeite doen
om de politie in beweging te krij
gen," is zijn ervaring. „De Econo
mische Controledienst en de poli
tie wijzen naar elkaar. Een slechte
zaak, want als er weinig aan ge
daan wordt, moedigt dit mensen
uit het criminele milieu alleen
maar aan."
Kiaassen meent dat de samenle
ving zich niet wezenlijk druk
maakt over deze vormen van frau
de. „Het wordt gezien als iets dat
erbij hoort. Het wordt toegelaten
omdat het in de massa niet zicht
baar is. Banken willen het niet
weten, bedrijven die er het slacht
offer van geworden zijn dekken
hun fouten liever af."
Kiaassen vindt die houding niet
terecht. „Uiteindelijk moet de sa
menleving de lasten dragen. Je
ziet het terug in verhoogde verze
keringspremies en meer inzet v?n
de politie."
Oplichters
Bij de Economische Controle
dienst werken vijftien van de 170
rechercheurs aan faillissements
fraude. Teamcoördinator B. Doo-
renberg van de Economische Con
troledienst in Utrecht bevestigt
dat zijn opsporingsdienst vaak op
flessentrekkerij stuit en ontkent
dat zijn dienst nauwelijks actie
onderneemt tegen dit soort op
lichters. „We maken processen
verbaal op. Uiteindelijk moet de
rechter zich erover buigen."
Hij geeft toe dat de opsporingsin
stanties niet alle zaken aanpak
ken. „Het is een capaciteitspro
bleem. Wie gaat het betalen? In
feite is fraude-opsporing een taak
van de politie. Dat heeft de com
missie-Van Traa vastgesteld."
Mr. Kiaassen over flessentrekkers: 'Ja, het zit me hoog'. Foto Roei Dijkstra
