9
Duitse Groenen in diep dal
Kreukel het Devellandschap
De onzin van 'n
Maasvlakte Airport
Marcoumar
Gravin Aleidazaal
oetoverheveling
Licht overdag
Zorgen om de zorg
Fundamenteel debat over
kaartverkoop door FIFA
is nog nooit gevoerd
Rotterdams Dagblad
Donderdag 26 maart 1 998
Onder eindredactie van Annemiek van Oosten, tel.: 010-4004358
Hierbij een reactie op het anti-stollingsmiddel Mar
coumar.'Vreselijk dat er een testis gedaanmet dit mid
del en dat daarbij in 1996 zeventien doden zijn geval
len als gevolg van een hersenbloeding. Deze mensen
zij n helaas met deemgenMij n moedersiiktoookMar-
coumar. Op 2 januari 1990 kreeg zij een hersenbloe
ding door deze troep. Zij overleefde het, maar heeft
wel vier jaar verlamd en al seen volwassen baby in een
rolstoel gezeten. Door de trombosedienst, het zieken
huis en het verpleeghuis werd deze hersenbloeding
afgedaan met een 'het zal wel een zwak bloedvat ge
weest zijn'. Ik snap niet dat dit middel een geregi
streerd bruikbaar produet is en dat het steeds wordt
voorgeschreven. Het veroorzaakt al jaren hersenbloe-
^■dfngen. Mensen, kijk uit! X
's' G. M, Wilbrink. Rotterdam
Als rechtgeaarde Schiedammer juich ik het initiatief
van de voorzitter van de Historische Vereniging
Schiedam toe om de nieuwe raadszaal Gravin Alei
dazaal te noemen. Deze naamkeuze is er een die recht
doet aan hel historisch besef van de Schiedammer. De
cultuurbarbaar die het in zijn hoofd heeft gehaald om
ons nieuwe theater aan de Sch ie 'op te fleuren' met de
aanvulling *VSB' moet niet opnieuw de kans krijgen
de vervlakking vorm te geven. Het betreft hier name
lijk een vervlakking die is ingezet met introductie van
de zogenoemde RTL-normenen -waarden. Waarom in
de toekomst hetbouwbudget niet wat lager gehouden
om ten koste van alles te voorkomen dat dergelijke
projecten gesponsord moeten worden? Degene die
destijds de naam bedacht heeft van hel theater, zal ze
ker niet begonnen zijn met de naam van de bank te
noemen. Dus, nieuwe stadsraad: Gravm Aieidazaal!
Ger Lems, Schiedam
Door het afschaffen van de voetoverheveling toont dit
kabinet wederom zjjn dubbelhartigheid. Men zou
zelfs kunnen spreken van zijn Januskop. Het is nu
eenmaal zo dat een aantal vrouwen bewust niet aan
het arbeidsproces deelneemt, omdat zij het belangrij
ker vindt om thuis te zijn om de kinderen (zo lang zij
jong zijn) op te vangen.
Aan de ene kant klaagt de overheid dat kinderen met
twee werkende ouders vaak tussen wal en schip vallen
en zodoende afwijkend gedrag gaan vertonen Aan de
andere kant neemt de overheid, mcasu minister Zalm
van Financien, een maatregel die duidelijk deze posi
tieve houd mg doorkruist. De maatregel is hem kenne
lijk ingegeven door het bedrijfsleven, dat immers om
arbeidskrachten zit te springen.
De opmerking dat de fiscus iemand 2.400 gulden per
jaar cadeau geeft als hij zijn vrouw kan thuishouden,
getuigt van weinigburgerlijk fatsoen. Nu hoeftonsdat
niet te verwonderen. Dit paarse kabinet is al sinds jaar
en dag gewend om te liegen en te bedriegen; als de re
geringsploeg de eindstreep maar haalt.
Komt u binnenkort weer fietsend de Erasmusbrug af,
geachte heer Kok, om de burger de illusie te geven dat
u zo dicht bij hen staat'?
E.W.Th. Hanselman, Rotterdam
Onder de kop'Licht overdag spaart levens' las ik in het
Rotterdams Dagblad van 20 maart dat uit een rapport
van de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Ver
keersveiligheid (SWOV) in Leidschendam blijkt, dat
als alle auto's en motoren in deEuropese Unie overdag
met groot of dimlicht rijden, dat een afname betekent
van 1,9 miljoen ongevallen. Daar tegenover staat wel
een toename in de kosten voor extra brandstof, lam
pen en milieu.
Watdeextra brandstofkosten betreft,dezekunnenbe
perkt blijven door het gaspedaal minder diep in te
trappen, minder snel op te trekken en door met een la
gere snelheid rijden.
Wat de extra kosten voor lampen betreft, ik zou om
twee redenen het rijden met groot licht in plaats van
dimlicht willen aanbevelen. Overdag (in het daglicht)
verblindt groot licht niet. 's Nachts wordt dimlicht,
vooral binnen de bebouwde kom, zwaarder belast dan
groot licht. Het gevolg van gebruik van groot licht
overdag in plaats van dimlicht is. dat de slijtage van
dat deel van de verlichting (tweede spiraal of aparte
lamp) afneemt.
H.L. van Veelo, Spijbenisse
Wat zijn er toch veel mensen die. als ze de kans krijgen,
via tv, radio, kranten en persberichten, gaarne blijk
geven van hun zorgen om de zorg. Elke dag krijgt men
een dergelijke hartekreet voorgeschoteld, vaak van
personen die geacht worden het land, de gemeenten of
de deelgemeenten te besturen. Want, zo zeggen allen,
ineen beschaafd landals Nederland maghet niet voor
komen dat er ouderen zijn die door eenzaamheid weg
kwijnen. Dat er ouderen zijn die niet voldoende wor
den verzorgd. Dat er sinds jaar en dag wachtlijsten in
de gezondheidszorg zijn. Dat er ouderen zijn, die hun
- laatste levensdagen niet door kunnen brengen zoals
zedit gaarne zouden willen. Dat er wat betreft de hulp
aan ouderen zowel in medisch als huishoudelijk op
zichteen heel groot tekort is. En nog vele onbegrijpe
lijke toestanden meer.
Zodra je over deze toestanden spreekt, is eenieder het
met je eens dat dit dergelijke hiaten in de zorg in een
voortvarend en welvarend landals Nederland niet mo
gen voorkomen. En dan volgt altijd weer 'Maar het
geld ontbreekt om dit probleem nu op te lossen. Dat
laatste is mijns inziens echtereen pertinente onwaar
heid. Er is geld voldoende, het wordt alleen verkeerd
besteed.
In Nederland gaat het goed. De economie blijft nog
steeds aantrekken, maar toch begint onze minister
van Financiën met het oog op de volgende kabinets
formatie al te zeuren over bezuinigingen in de zorg
sector. Er zijn echter voldoende andere, minder be
langrijke sectoren, waarop een volgend kabinet in
dien nodig, zou kunnen bezuinigen.
Gezien de resultaten in de zorgsector gedurende de
laatste jaren zou het misschien wel goed zijn als me
vrouw Terpstra weer ging zwemmen en mevrouw
Borstweer een ziekenhuis ging runnen. Wij ouderen
wachten inmiddels op een zeer sterke vrouw, man of
organisatiedie eens flink met de vuist op tafel durft te
slaan en is opgewassen tegen minister Zalm van Fi
nanciën. Hoop doet leven.
W. Akkermans, Rotterdam
KOK'J
Tekening
Theo Gootjes
Door Peter van Nuijsenburg
Dg afgelopen dagen heeft de lei-
^dervan de Duitse Groenen, Josch-
^ka Fischer, weer eens moeten
doen waar hij onderhand een gro
te vaardigheid in heeft ontwik
keld: het blussen van door partij
genoten gestichte branden. „We
hebben geen tegenstanders nodig
om ons te dwars te zitten. Dat
doen we zelf wel", zei hij na een
crisisberaad over de onverwacht
grote nederlaag bij de gemeente
raadsverkiezingen in de deelstaat
Sleeswij k-Holstein
Wat was de aanleiding tot deze
sombere zelfanalyse?
Ruim twee weken geleden heb
ben de Groenen op hun verkie
zingscongres in Maagdenburg
een programma aangenomen dat
een poging tot politieke zelf
moord genoemd kan worden. Dat
de afgevaardigden de deelname
van Duitse troepen aan de Sfor in
Bosnië afwezen, was al een slag
voor de partijtop, die de Groenen
voor de Bondsdagverkiezingen
van september ook in de buiten
landse politiek als een serieuze
regeringspartij hadden willen
presenteren.
De grootste schade werd echter
aangericht door een ander voor
stel. De Groenen willen de benzi
neprijs in tien jaar verhogen tot
vijf mark per liter. Die verhoging
zou onderdeel zijn van een nieuw
in te voeren milieu gericht belas
tingsysteem en gepaard gaan met
een verlaging van andere belas
tingen. Dat zijn helaas nuances
die in een verkiezingscampagne
verloren gaan en waarmee je bij
een bevolking, die de auto veraf
goodt zoals een Braziliaan Ronal-
do, geen stemmen wint. Waar
schuwingen in deze trant van met
name gedelegeerden uit de ooste
lijke deelstaten werden door het
congres in de wind geslagen.
Hun gelijk konden ze zondag na
de verkiezingen in Sleeswijk-Hol-
steïn halen. Normaal zijn dit soort
verkiezingen geen betrouwbare
graadmeter voor de landelijke po
litiek. Plaatselijke factoren en lo
kale partijen spelen daarvoor te
vaak een te prominenW rol. Maar
die wijsheid bleek zondag niet
voor de Groenen op te gaan. Het
eerste grote verlies, 3,5 procent,
dat de milieupartij sinds jaren
De leider van
de Duitse
Groenen,
Joschka Fi
scher (links)
overlegt met
partijgenote
Kerstin Muel
ler tijdens het
over de onver
wacht grote
nederlaag bu
raadsverkie
zingen in de
Sleeswijk
Holstein. Foto
Arnd Wlegmans/
moest incasseren, was volgens
analyses van de uitslag voor een
belangrijk deel te wijten aan het
Maagdenburger Benzinebesluit
(MBB).
Vliegvakanties
Het effect van het MBB werd op
de dag van de verkiezingen nog
versterkt door het pleidooi van de
Groene toerisme-expert in de
Bondsdag voor een krachtige ver
hoging van kerosineprijs, zodat
de vliegvakanties fors duurder
zouden worden. Een keer in de
vijf jaar per vliegtuig nasr de zon
was bovendien mooi genoeg, had
ze er in de grootste boulevard
blad, Bild am Sonntag.ter toelich
ting aan toe gevoegd. Om de om
vang van deze flater enigzins op
waarde te kunnen schatten, is het
nuttig om te weten dat misschien
alleen de auto voor de modale
Duitser belangrijker is dan zijn
jaarlijkse trip naar Maliorca.
De ravage werd niet alleen door
de partijtop met grote zorgen op
gemeten. Ook bij de SPD, die met
de Groenen na zestien jaar een
einde hopen te maken aan het
tijdperk-Kohl fronste men de
wenkbrauwen. De lijsttrekker
van de sociaal-democraten, Ger
hard Schroder, verklaarde in Isra
el, waar hij zich als toekomstig
staatsman probeerde te profile
ren, dat de Groenen een 'risico
worden voor de regeringswisse
ling in Bonn'. En SPD-voorzitter
Lafonlaine raadde de beoogde co
alitiepartner aan nog eens goed
na te denken over haar verkie
zingsprogramma.
Dat is een advies waar de Groe
nen niet veel mee opschieten.
Door het programma te verande
ren, zouden ze toegeven dat ze
aan de hand van de SPD lopen en
als zelfstandige factor niet vee!
waard zijn. Maar of de zelf geko
zen oplossing, de kiezers duide
lijk maken wat het MBB echt is,
veel soelaas zal bieden, staat nog
te bezien.
Kiesdrempel
De eerste gelegenheid daartoe
zijn de landdagverkiezingen op 26
april in de oostelijke deelstaat
Saksen-Anhalt. Het is de enige
staat in de voormalige DDR waar
de Groenen in het parlement ver
tegenwoordigd zijn en met de
SPD een minderheidsregering
vormen. Deze coalitie wordt ge
doogd door de ex-communisten
van de PDS en dat is een toestand
waar beide regeringspartijen van
af willen. Maar de Groenen halen
volgens de peilingen de kies
drempel van vijf procent niet en
deze horde is door het MBB ver
moedelijk alleen maar hoger ge
worden. En als rood-groen in Sak
sen-Anhalt sneuvelt, ziet het per
spectief voor Bonn er evenmin ge
zond uit.
De Groenen behaalden hun winst
van de afgelopen jaren voorname
lijk ten koste van een zwakke,
verdeelde SPD. De sociaal-demo
craten hebben zeker na de verkie
zing van Schroder tot lijsttrekker
de wind weer vol in de zeilen en
zijn er in geslaagd de rollen om te
draaien. Ze kapen de kiezers nu
weer bij de Groenen weg. Per sal
do schiet rood-groen daar niets
mee op en dat geeft de aangesla
gen regering van bondskanselier
Kohl weer hoop.
Door ir. Willem Bos
Een nieuwe episode van de soap
opera over de Hogesnelheidslijn
(HSL) breekt aan. Het kabinet
buigt zich over het tracébesluit,
waarover eind vorig jaar inspraak
is geweest. Op de valreep zijn
kortgeleden verrassende plannen
ontvouwd voor een betere land
schappelijke inpassing van de
lijn.
Een groep ontwerpers, verenigd
in 'Het Atelier' van de ministers
De Boer en Jorritsma, heeft ge
werkt aan innovatieve en creatie
ve voorstellen. 'Breng ons maar in
verlegenheid, kom met ideeën die
wij vergeten zijn,' had HSL-pro-
jectieider Wim Korf als opdracht
meegegeven. Dat was niet aan do
vemansoren gericht. Het Atelier,
waaraan ook de architect Ashok
Bhalotra deelnam, troont ons mee
in een toekomstige wereld van
magneettreinen en fietssnelwe-
gen. Met als bekroning een spec
taculaire spoorbrug over de
Dordtsehe Kil, die reizigers een
adembenemend uitzicht biedt op
de Hollandse wateren. 'Wij heb
ben bepaalde abstracties weten te
concretiseren en illustreren wat
verder gaat dan het zoveelste plan
Bos,' schrijft het Atelier vol trots.
Uit nood geboren vermoedelijk,
want een nieuw tracé mocht van
de opdrachtgever niet uit de hoge
hoed worden getoverd. De
Drechtstedenvariant langs de
Dordsche Kil bleef dan ook buiten
het gezichtsveld. De creativiteit
werd gericht op het geven van een
bijzondere waarde en uitstraling
aan de beklonken lijn.
Onder de boeiende titel 'Grand
design for the smaller scale' heeft
het Atelier met aansprekende
voorbeelden willen aangeven hoe
de lijn in het nationale én lokale
maatschappelijke landschap kan
worden ingepast.
Deze integratie is vooral een po
ging twee vliegen in één klap te
slaan. Zoals het voorbeeld het
idee van een nieuwe waterrecrea-
tievaart door het Groene Hart,
waaronder een afgezonken spoor
tunnel ligt in plaats van een dure
boortunnel. In hun wedijver voor
grootse gebaren hebben de ont
werpers tenminste één kleinood
over hel hoofd gezien. Het schil
derachtige groene Develland
schap aan de noordelijke oever
van de Oude Maas. Ingeklemd
tussen rangeerterrein Kijfhoek
en de oprukkende bebouwing van
Zwijndrecht dreigt de HSL het
kleine broertje van het Groene
Hart te doorklieven.
Hier woedt al jaren een zware
strijd tussen het nationale en het
lokale belang. Al jarenlang wordt
de strijd fantasieloos gevoerd, in
de vorm van touwtrekken om een
tunnel. Wanneer de gemeentelij
ke 'Calimero's' aan het langste
eind trekken, komt de rekening
bij de belastingbetaler te liggen
en heeft de reiziger het nakijken
in een donkere buis. Het departe
ment dreigt het gebied op te zade
len met een horizonvervuilende
spoordijk. Het touwtrekken heeft
tot nu toe slechts geleid tot een
halve meter verlaging van de
spoordijk tot vlak boven maai
veld. Dour deze subtiele verlaging
- het is als wisselgeld achter de
hand gehouden- dreigt echter
het kind met het badwater te wor
den weggegooid.
Door het hart van het Develland
schap stroomt het riviertje de De-
vel. Het verlaagde spoorwegvia
duct ligt straks als een balk op het
water waardoor het riviertje voor
kanovaarders, roeiers en schaat
sers in twee stukken wordt ge
hakt. Dat zou de toekomstige na-
tuur-recreatieve waarde van het
Devellandschap doorkruisen.
Durven kiezen voor een hooggele
gen spoorlijn is aan het Devel
landschap een herkenbare meer
waarde geven. Je zou in de oksel
van de kronkelende Devel een
stuwwal kunnen opwerpen, waar
in de spoorlijn als een tunnel in
een berg verdwijnt. Om deze op
geworpen stuwwal meandert de
Devel dan op een schijnbaar na
tuurlijke wijze. Vanaf de ruim
tien meter hoge heuvelrug is er
een mooi uitzicht op de landelijke
omgeving.
De Develheuvel zou kunnen ogen
als een fraai Schots hoogland
schap. Zoals in Zoetermeer nota-
bene is ontstaan op een voormali
ge bouwafvalplaats. waai' nu oer
ossen en wilde paarden grazen.
Ook is tegen de flanken daarvan
de grootste overdekte skibaan
van Europa te vinden. Naar de
Oude Maas laatje de Develheuvel
dan afdalen in een sleuf, waarbij
de spoorlijn kwartverdiept in het
landschap ligt. Vanuit de Lindt-
sche sleuf omzoomd met lage ri
vierdijken. Op ooghoogte houden
de reizigers dan zicht op het waar
devolle Devellandschap, zonder
dat bewoners ruw gestoord wor
den door de trein. De meerkosten
van dit idee zijn 50 miljoen. Zij
zijn uiterst bescheiden ten op
zichte van een tunnel van 300 mil
joen.
Het Devellandschap is nu zo vlak
als een biljartlaken. In plaats van
de Spoordijk ook fantasieloos plat
te slaan, kan juist beter gekozen
worden voor het 'kreukelen' van
het landschap. De spoorlijn krijgt
daarbij vanzelf zijn plaats in de
plooien. Het gaat hierbij om niet
anders dan een landschapsvari
ant op het in de volkswijken be
kende 'opleuken' of op het op-
zoomeren. waarin Rotterdam
mers zo bedreven zijn.
(Ir. Willem Bos is bekend van de
jBos-uancmt, waarbij hij de HSL
bundelde met de snelweg langs het
Groene Hart. Ook bedacht hij de
Drechtstedenuariant langs de
Dordtsehe Kil)
Door Gijsbert Spierenburg
Het WK-voetbal, komende zomer in Frank
rijk, werpt z'n schaduw vooruit met een rei
rond de kaartverkoop die uitzonderlijk is
en voor straks weinig goeds belooft. Een sportieve
en betrouwbare indruk maakt de Franse campagne
zeker niet en van fair play, het hooggeprezen motto
van de wereldvoetbalbond (FIFA), lijkt al helemaal
geen sprake.
L'état, c'est moi: de staat, dat ben ik. Duister en
schimmig zijn, op het eerste gezicht, de wegen van
het Franse organisatiecomité, het CFO. De belang
rijkste kritiek is dat de toegangskaarten voor het
grootste sportevenement ter wereld schaars zijn en,
zeker voor de gewone man, amper betaalbaar. De
sponsors, de officials en de Fransen zijn eerst aan
de beurt, tot grote woede inmiddels van 'Brussel'.
De Europese Unie hekelt de aanpak van de organi
satoren omdat het merendeel van de kaarten, bijna
tachtig procent, bij het Franse publiek terecht
dreigt te komen, met alle gevolgen van dien. Op de
zwarte markt zullen de prijzen naar recordhoogte
worden opgedreven. Europees commissaris Van
Miert houdt het CFO verantwoordelijk en heeft
zware sancties aangekondigd.
De dreigementen maken op het CFO vooralsnog
weinig indruk. De Franse gastheren zeggen vol
gens de reglementen van de FIFA te handelen en
geheel ongelijk hebben ze niet. Een fundamenteel
debat over de toewijzing van de kaarten is binnen
de FIFA nog nooit gevoerd. Pas vorige week wer
den in Parijs enkele wijzigingen gemeld, meer tic
kets in het vervolg voor pers en sponsors.
Het CFO maakt strikt economische afwegingen, zo
als elke goede koopman dat zou doen. De WK-be-
groting (circa 400 miljoen gulden) bestaat voor de
helft uit stadionrecettes. Het belang om de kaarten
ver voor de loting aan de man te brengen, mag dui
delijk zijn. Verkoop na de vaststelling van het
speelschema zou onverantwoorde risico's met zich
mee brengen: tickets voor volstrekt oninteressante
wedstrijden zijn niet te verkopen.
Uit zakelijk oogpunt valt de Fransen nauwelijks
iets kwalijk te nemen. De economische risico's zou
den anders te groot zijn geweest. De garanties van
de FIFA ontbreken nu eenmaal. Over de uitwassen
moet men daarom niet verbaasd zijn.
Niet het CFO, maar de FIFA is het die de chaos rond
de kaartverkoop laat bestaan. Het zijn economische
motieven die tellen, geen sportieve In het grote
rijk van voorzitter Joao Havelan go de FIFA telt
meer leden dan de Verenigde Naties - moet alles
eerst en vooral commercieel een succes zijn. Waar
bij alle middelen lijken toegestaan.
Door Paul van Oosterhout
De lobby voor een luchthaven op de Maas
vlakte brengt zijn boodschap gedoseerd on
der de inwoners van Rotterdam en omstre
ken. De berichten over zo'n luchthaven kruipen de
laatste maanden echter steeds vaker als slangen uit
een mand. Zo maakte het Rotterdams Dagblad don
derdag 12 maart melding van een rapport van de
Werkgelegenheids Advies Raad (WAR) waarin
wordt beschreven dat een Maasvlakte Airport -
hoewel het niet veel werkgelegenheid zal opleve
ren - van groot belang is voor de ontwikkeling van
de Rotterdamse regio als multimodale mainport.
Rob Lubbers, directeur van HIM Furness NV en lid
van de WAR, vroeg die dag in de krant aandacht
voor de economische ontwikkelingen inclusief de
groei van werkgelegenheid in de noordelijke vleu
gel van de Randstad, Hij schrijft die gunstige ont
wikkelingen toe aan Schiphol Airport. Lubbers
speelt in op het gevoel van Wat Amsterdammers
kunnen, kunnen wij Rotterdammers beter.
In het voorjaar van 1997, toen de discussie over de
Twee Maasvlakte volop speelde, werd ik voor het
eerst geconfronteerd met het idee van een Maas
vlakte Airport, Op dat moment speelde namelijk
ook de discussie over iokaties waar Schiphol zou
kunnen uitbreiden. De opties waren toen: Flevo
land, Markerwaard of de kust voor IJmuiden.
Een collega van mij meldde me toen dat 'de nieuwe
luchthaven' door het Gemeentelijke Havenbedrijf
Rotterdam al in de modellen voor een Derde Maas
vlakte was gepland. Het leek mij een krankzinnig
idee. De Maasvlakte werd en wordt toch vooral uit
gebouwd voor de chemische industrie? Wie wil er
dan vliegtuigen laten landen in de buurt de groot
ste opslag van olie en olieproducten in Noordwest-
Europa én in de buurt van zeer veel petrochemi
sche industriële activiteit? Bovendien, eerst moe
ten we die Tweede Maasvlakte nog aanleggen.
Gelukkig zijn er velen die kiezen voor nieuwe acti
viteiten die Rotterdam méér werk opleveren, bij
voorbeeld activiteiten in de toeristische indrustrie
of de dienstverlenende, culturele en recreatieve
sectoren. Het is daarom van groot belang in Rotter
dam een klimaat te scheppen, waarin het plezierig
wonen en werken is. Bij deze benadering van eco
nomische groei in onze stad passen ontwikkelingen
als de Erasmusbrug, de Kop van Zuid, Rotterdam
als culturele hoofdstad van Europa, de toeristische
ontwikkeling in Delfshaven en de herinrichting
van het Zuiderpark. Een groio Uvhthaven past hier
niet bijwant een Maasvlak* /a!zo geeft
de heer Lubbers ook aan. '.vliegtuigen
ontvangen, de mees t lawa est vervuilen
de toestellen,
Het is absoluut niet zo dat wij met een Maasvlakte
Airport een basisvoorwaarde scheppen voor econo
mische en sociale groei, zoals op het ogenblik in het
noordelijke deel van de Randstad plaatsvindt Ais
we de heer Lubbers en de Maasvlakte Airport-lobby
volgen dan nemen we met het luchtvrachtverkeer
niet bloei maar de sores van Amsterdam Airport
over. Deze sores hebben we in Rotterdam niet no
dig.
De regio Rotterdam is gebaat bij de versterking van
het beeld dat de regio Rotterdam mooi is. Dat het er
plezierig wonen is, omdat je er een combinatie
vindt van rust en dynamiek. Omdat er een cultureel
inspirerend klimaat heerst en omdat er in de buurt
volop water is, en bos en open ruimte.
(Paul va n Oosterhout is lid van de Partij uan de Ar
beid in Rotterdam en beleidsadviseurop het gebied
van milieu bij een particulier adviesbureau in Drie
bergen)
