9
Losse flodder van De Boer
over vliegveld op de Maasvlakte
De beulen van Pol Pot leven nog en besturen Cambodja
mm
m-ï
N abestaandenwet
Wim Kok (6)
Wim Kok (7)
Wim Kok (8)
PVM HM!
Tabee ouwe gulden?
Rotterdams Dagblad
Dinsdag 21 april 1998
Onder eindredactie van Annemiek van Oosten, tel.: 010-4004358
Ook iets op uw hart? schrijf naar. hoofdredactie Rotterdams Dagblad, postbus
2999,3000 CZ Rotterdam (E-maib dj£itaal@Juna.o]).
Houd het kort, lange brieven hebben weinig kans op plaatsing. En: één onderwerp
per brief. Vermeld altijd uw achternaam, vooriet te r(s>, adres en telefoonnummer
{onderuwbriefindekrant komen alleen naam en woonplaats). Plaatsing betekent
niet dat het Rotterdams Dagblad uw mening deelt.
Nu de versoepeling van de Nabestaandenwet is be
handeld in deKamer het volgende: Datdewetvoorwe-
duwen versoepeld wordtgun ik hen van harte, maar er
zijn welheel nare verschillen in inkomen opgetreden.
Daardoor voelen wij ons voor de zoveelste keer zo ge
pakt, dat we erdoor zijn verbitterd
Door een handicap van mijn man (schipper/eigenaar)
waren wij gedwongen te stoppen met varen. Krach
tens de Algemene Arbeidsongeschiktheidswet ont
vingen wij een uitkering van 80 procent van het mini
mumloon, maar omdat er niet van te leven viel, ben ik
gaan werken. In de jaren tachtig heeft de toenmalige
regering de AAW zo veranderd dat mijn man een uit
kering voor een alleenstaande kreeg, wat neerkwam
op een korting van ƒ700 bruto per maand. Een zus
werd in die tijd weduwe. Zij genoot het weduwenpen-
sioen en had een werkkring. Na een verloop van tijd
kwam een vriend inwonen. Mijn zushad toen al met al
een leuk inkomen. Het was voor ons heel zuur om te
ontdekken dat er zoveel verschillen in inkomen kun
nen zijn. Zeker als je zeifin zo'n rotsituatie verkeert.
Onze inkomenssituatie zet zich door tot mijn man de
65-jarige leeftijd bereikt, Hij krijgt dan het pensioen
voor alleenstaanden, totdat ik de 65-jarige leeftijd be
reik. Ik zie het zo: op alle uitkeringen is gekort, behal
ve cp de Weduwen- en Wezenwet. Ik geloof graag dat
er heel wat onrechtvaardigs aan die wetsverandering
zat,maar ook nu isersprake van veel onrechtvaardigs.
M. Schouten-Breugom, Rotterdam
Geachte heer Kok, ik heb een zoon van 48 jaar en nu
wordt er wel steeds gezegd dat er niet naar leeftijd
wordt gekeken... nou vergeet het maar. Mijn zoon
werkt al vijf jaar ais vrijwilliger op de christelijke
school Het Kompas, maar daar kan de schoorsteen
niet van roken. De school wil hem heel graag hebben,
maar degemeentezegtdaarvoorgeen geld te hebben.
Mijn zoon heeft al meer dan 4500 sollicitatiebrieven
gestuurd, maar hoortmeestal mets terug. Of hij krijgt
een briefje van 'u bent te oud' of'we zijn al voorzien'.
Nu beeftmijnzoon drie maanden geleden voortwintig
uur in de week werk gekregen; vier uur per dag. Maar
tijdens die vier uur is er meestal niets voor hem te
doen. Het is bij een kleine firma in kantoorbenodigd
heden in Krimpen aan den IJsseL Mijn zoon gaat
's morgens eerst van 8.30 tot 9.45 uur naar de school,
dan van 10.90 tot 14.00uur naar het bedrijf endan weer
van 14.15 tot 17.00 uur naar school.
Bijstand krijgt mynzoonniet,wantwij hebben een ei
gen huis waarvoor mijn man heeft gewerkt. Bij de ge
meente zeggen ze tegen mijn zoon: Tiet huis staat op
jouw naam dus dan eet j e je huis eerstmaar op'. Ikvind
dat een groot onrecht. Wilt u daar eens wat een doen?
Wilt u er voor zorgen dat mijn zoon op school een vaste
baan kan krijgen. Eris daarte weinigpersoneel.watde
gemeente ookzegt. Ik geef toe dat er geen geld overde
balk moet worden gesmeten, want dat gebeurt hier in
Nederland al genoeg. Maar mijn zoon wü heel graag 40
uur of meer in de week werken, al isdat tegenwoordig
niet meer in de mode.
Mevrouw J. W.Stolk-Groeneveld,
Krimpen aan den LfsseL
Geachte heer Kok, winst moet elk bedrijf maken om
overeind te blijven, dat is duidelijk. Een wereldcon
cern dient derhalve in zware tijden geholpen te wor
den. Voor Philips was een steuntje in de rug van 400
miljoen nodig. Afkomstig van de gewone man, betaald
uit de belastingsopbrengsten-
MeneerTimmergooidevervolgens enkele duizenden
mensenin WW in, wat uiteraard ookdoor de werkende
Nede rlander moe st worden betaald. Maar wat gebeur
de er toen het na een paar jaar veel beter ging met het
concern? Er werden steeds grotere winsten behaald;
miljoenen, nee miljarden. De opbrengst ging naar de
extra-grootverdieners, de directie-bobo's, die gouden
handdrukken kregen. De aandeelhouders kregen de
winst uitgekeerd in de vorm van dividend,
Waarom moet er in hemelsnaam geen centworden te
rugbetaald doorPhilips? Alsje dan nu naar dezorgsee-
tor kijkt, lopen de tranen je toch over de wangen? Me
neer Kok, ik had gedacht nog iets te kunnen herken
nen van uw vakbondswerk in uw premierschap. He
laas, u laat de zieke en zwakke mens volkomen in de
steek. Omdat er aan die mens nooit te verdienen is?
T.D. Aldus, Spijkenisse
Geachte minister-president Wim, zolang ik stemrecht
heb is de PvdAal mijn favoriete politiekerichtmg. Het
gezin waaruit ikkom is een SDAP-gezin. De leusdiede
partij voerde1 door ons, met ons en voor ons' heeft mijn
héle politieke denken beheerst
Solidariteitiseengrootgoed.Gelijkheid in voor-en te
genspoed moet worden gehandhaafd en dat Wim - ja
ik zeg Wim want ik ken je door vele jaren NW/FNV-
kaderwerk - moet zo blijven. Je stond pal voor de ar
beidersklasse. Je was een groot dienaar van de arbei
dersbeweging.
Helaas zie ik nu tot mijn verdriet het neo-liberalisme
in onze partij binnensluipen. Als partijleider en popu
lairste politicus in Nederland zal juist jij ervoor moe
ten zorgen dat onze sociaal-democratische principes
op een hoger peil komen. Je moet die Bolkestein-ge
dachten niet laten voortwoekeren; het is één van de
grootste gevaren die ons volk bedreigt. Hetindividua-
lismezal dan hoogtij vieren. Solidariteitisdan ten do
de opgeschreven.
Wim, laatje sociaal-democratisch denken niet verva
gen. Onthoud onze slogan 'door ons, met ons en voor
ons'. Neem alle fractieleden op sleeptouw. Jij bent de
gene die dat kan. Geef de liberalen een veeguitde pan.
Ik ben nu 75jaar, mijn echtgenote ook. Wij hebben het
financieel goed, na 38 jaar hard werken en strijd voe
ren in de Rotterdamse haven. Ik hou geen pleidooi
vooronszelf,maar voorde vele honderdduizenden die
zelfs in deze welvaart nog steeds de eindjes aan elkaar
moeten knopen. Jouw kiezers zijn dat Wim, dat mag
toch niet? Laat in de komende verkiezingscampagne
zien en horen wie je bentwaar je vandaan komt en wie
je wilt zijn. Doe wat gedaan moet worden, tracht te zijn
die je moet zijn, als sociaal-democraat
Ik wens je mede namens mijn echtgenote veel succes
toe in het belang van dit volk en onze partij.
A. Pee tors, Rotterdam,
Tekening
Theo Gootjes
Door Onno Brnter
Bekend Rotterdams spreekwoord
zegt: er moet nog heel wat water
door de Maas stromen voordat dat
gebeurt. Hoewel het qua daad
kracht een heel on-Rotterdamse
uitdrukking is, is het wel aardig
van toepassing op plannen voor
een nationale luchthaven op de
Maasvlakte. Minister De Boer
(Volkshuisvesting, Ruimtelijke
Ordening en Milieubeheer) mag
nu in het NPS-programma 'Het
Schaduwkabinet' een voorschotje
hebben genomen op de studie
naar alternatieven voor Schiphol
door nu al haar keuze voor de
Maasvlakte kenbaar te maken, de
uitkomst staat nog allerminst
vast. Het nog steeds de vraag of
die Tweede Maasvlakte er komt
en of zo'n zo'n overlooplocatie
economisch rendabel zalzyn. Ook
wordt het plaalje van economi
sche ontwikkeling versus milieu
in het Rijnmondgebied weer der
mate door elkaar geschud, dat een
diepe bezinning daarop volgens
de milieuorganisaties hard nodig
is.
De Boer loopt vooruit op de studie
van het kabinet voor een alterna
tieve lokatie voor Schiphol. Daar
voor zijn een eiland in de Noord
zee, de Maasvlakte en het Marker
meer de alternatieven. Schiphol
heeft een voorkeur voor de Noord
zee, omdat dan het grootste deel
van het luchtverkeer kan worden
verplaatst. De Maasvlakte is keu
ze nummer twee, met als nadeel
dat dit als overlooplocatie alleen
ruimte biedt voor een bescheiden
uitplaatsing van hetluehtverkeer.
In de ogen van De Boer is die
tweede luchthaven vooral bedoeld
voorvrachtvluchten.
Daar zit 'm dan, na de kneep of er
überhaupt een Maasvlakte komt,
kneep twee. Hoewel de keuze
voor de Maasvlakte de helft kost
van een eiland in de Noordzee,
zo'n 13,8 miljard gulden, blijft de
vraag hoe rendabel een VTaeht-
vliegveld is. In opdracht van het
Gemeentelijk Havenbedrijf Rot
terdam heeft bureau Haskoning
in 1995 een onderzoek gedaan
naar een vrachtvliegveld en
kwam tot de conclusie dat dat ui
terst onrendabel zal zijn.
Er zal nauwelijks uitwisseling zijn
met zeevracht. Bovendien is
luchtvracht grotendeels een zaak
van gecombineerd passagiers-/
vrachtvervoer. In de buik van pas
sagierstoestellen, of achterin in
zogenaamde 'combi's', wordt de
vracht vervoerd. Echte vracht
vliegtuigen zijn er wel, maar dat
zijn er procentueel maar weinig.
Die vliegen bovendien meestal
Luchtvracht op Schiphol. De vracht gaat grotendeels in gecombineerde passagiers- en vrachttoestellen op lijndiensten. Voorechte
vrachtvliegtuigen is de mari<t nog klein. Archieffoto ANP/cor Muider'
niet op lijndiensten. In de toe
komst verwacht Schiphol wel een
groei van dat verkeer, maar het is
nog niet te voorspellen hoe zich
dat ontwikkelt.
De gemeente Rotterdam heeft vo
rig jaar 'puur technisch' meege
dacht bij het opstellen van het al
ternatief Maasvlakte, dat nu in
het kabinet ter studie voorligt.
Daaruit rolde een schets met twee
start- en landingsbanen, een in
zuidwestelijke richting en een
noordwestelijke richting, op een
terrein van circa 1500 hectare. Om
enigszins rendabel te zijn moeten
er volgens die schets ook passa
giers van deze luchthaven ge
bruik kunnen maken.
In zijn. maximale vorm moeten
dat vliegveld jaarlijks twintig mil
joen passagiers en 4,8 miljoen ton
vracht worden vervoerd. Er zou
den direct en indirect 40,000 ba
nen in de regio ontstaan. De ont
sluiting vindt plaats via een Oran-
jespoor- en verkeerstunnel en een
speciale afsplitsing van de ha-
venspoorlijn. Bij Maassluis zou
een luchthaventerminal 'op af
stand' kunnen komen, met vol
doende parkeerruimte. De capaci
teit van de A15 zal dan zijn ver
groot.
Zakenvliegveld
Als die plannen werkelijkheid
zouden worden, is de regio Rotter
dam dadelijk twee vliegvelden
rijk: vliegveld Maasvlakte én Rot
terdam Airport. Want voor de goe
de verstaander mag het duidelijk
zijn, dat het zakenvliegveld aan
de noordkant van Rotterdam niet
kan worden vervangen door de
tweede nationale luchthaven op
de Maasvlakte. Dat ligt hemels
breed nog verder van Rotterdam
af dan Schiphol nu en is dan ook
geen alternatief voor de zakenrei
ziger. Het voordeel is dan wel dat
Rotterdam Airport wordt verlost
van de vrachtvliegtuigen en de
chartertoestellen.
Kneep drie is de milieubalans, die
door de milieuorganisaties uiter
aard nogal dringend onder de
aandacht wordt gebracht. Die zien
een 'wangedrocht' op de Maas
vlakte ontstaan, waardoor volgens
hen de regio uit zijn verband
wordt gerukt A. Steekelenburg
van de Zuidhollandse Milieufede
ratie voorziet door de komst van
een vliegveld op de Maasvlakte
een verdere verstedelijking van
het gebied en een toenemende
verkeersdruk, naast de herrie van
de luchtvaart. De stiltegebieden
op Voome kunnen het dan wel
vergeten, vreest hij. Dit is volgens
hem een 'ziekenfondsachtige'
Door prof. dr. G.P. Hoefnagels
idee, „bijzonder voorbarig van de
minister". Volgens hem kunnen
de miljarden beter worden ge
stopt in het ontwikkelen van een
duurzame economie. „In plaats
een verkeersplein te zijn zou de
regio Rotterdam zijn economi
sche basis moeten verbreden,"
vindt hij,
Kortom: er zijn nog te veel ondui
delijkheden om nu al zo'n keus te
kunnen maken. Minister De Boer
antwoordde gisteren in het televi
sieprogramma weliswaar met de
woorden „als u mij het pistool op
de borst zet, neig ik naar de Maas
vlakte". Haar antwoord was ech
ter nog niet veel meer dan een los
se flodder. De reactie van burge
meester Peper dat het een uitgele
zen kans is om economische
structuurversterking van de zuid
vleugel ter hand te nemen is ook
wat te ambitieus geredeneerd.
/'i eaehti
•wwoorc
naast
eaehte-«olksvertegen-
irdigers, die euro blijft
naast het geweld op straat
toch het belangrijkste verkie
zingsitem, gewoon omdat we er als
burgers het meest mee te maken
hebben. Een nsico van tien tot der
tig procent minder koopkracht is
toch meer debat waard dan het kunstgebit of een paar
procent loonsverhoging. Uw beslissing over de euro is
een belangrijker beslissing dan u als parlement door
gaans neemt. Er is door u, laten we eerlijk zijn, te lang
over gezwegen en het iste weinig mzetvoor de verkie
zingen. Vooral voor Nederland en de Nederlanders
met zijn harde gulden, is de beslissing belangrijker
dan voor andere Europese landen. Alle andere mun
ten van de deelnemende landen staan er zwakker voor
en, wat nog erger is, zullen er zwakker voor staan. Als
er nu al gesjoemeld wordt met de toelatingscriteria,
wat zal er tijdens de rit. in de jaren 2000 en volgende
dan niet gesjoemeld worden?
We worden niet voor mets gewaarschuwd door vrijwel
alle ex-machthebbers die met de totstandkoming van
deeuro temaken hadden; zelfs Delors is niet enthousi
ast meer, André Szasz, oud-directeur van de Neder-
landsehe Bank, is ronduit tegen en onze eigen An-
driessen zegt dat de tij d en Europa er niet rijp voor zijn.
Ik noem er slechts enkelen die de 'ins' en 'outs' ken
nen van de euro.
Trouwens, waarde volksvertegenwoordigers, wie zijn
er nu eigenlijk voor? De banken, de grote bedrijven en
de politici die u moet controleren. Kortom, het groot
kapitaal en de macht. Dat is toch geen betrouwbaar
sample? Die zijn, als het om groot geld gaat, nooit de
beste vertegenwoordigers geweest van het volk. (Let
wel.ikbedoel niet eens wat de intemationalezegtover
de wet en de staat als leugen, en ik bedoel ook niet te
zeggen dat grote bedrijven met noodzakelijk zijn en
niet goed voorde mensen. Nee, het gaat mij eenvoudig
om de man en de vrouw die dachten 15.000 gulden
spaargeld te hebben in 2005 en dan tot de ontdekking
komen dat hun spaargeld maar 10.000 koopkracht
geeft).
Uit een oogpunt van democratie bestaat Europa nau
welijks. Brussel beslist Brussel is Europa is 10.000
ambtenaren die soms, een beetje, gecontroleerd wor
den door het Europees parlement, maar zonder enige
parlementaire controle honderd miljard per jaar uit
geven. We dragen onze democratie langzaam maar ze
ker naar Brussel. Vindt u dat geen enge zaak?
U weet ook dat de voorstanders in het Kamerdebat
straks zullen zeggen dat er via de euro tenminste nog
iets terecht kan kom en van Europa of van 'de Europe
se eenheid' (sic!) of zelfs dat er dan 'geen oorlog meer
komt' in Europa. Sorry, maar dat is luchtfietserij, Het
tegendeel is waar: Als enkele deelnemende landen
zich straks niet aan de criteria houdt - en dat ziet er
naar uit - dan vrees ik de ergste conflicten in Europa.
Met het huidige gebrek aan onderlinge economie tus
sen de Europese landen is er ook geen politiek draag
vlak vooreen eenheidsmunt. Als je nog nieteens kunt
samenleven, moetje zeker geen huwelijk sluiten. Die
euro is een vlucht naar een trouwring. We zijn in Euro
pa slechten zeer ongelijke samenwoners die maar
moeten hopen dat het straks in het huwelijk beter
gaat. Omdat we dan een trouwring dragen? Met zijn
ellven?Toenou.
Laten we naar de werkelijkheid van vandaag kijken.
Zolang de Franse of Spaanse vrachtwagenchauffeurs
hun Europese collega-chauffeurs nog tegenhouden
voor een beter salaris of een beter pensioen, zien we
met onze eigen ogen dat het Europa van de burger niet
bestaat. En als meneer Kok of u met de euro wil berei
ken dat we solidair moeten zijn met de Portugezen en
de Italianen, als u voor het 'sociaal Europa' onze soli
dariteit wil en daaraan deNederiandsegulden wilt'wa
gen, dat moetu dat eerst aan ons voorleggen, alvorens
te gaan sjoemelen met de toelatingscriteria.
Trouwens, als die landen in de volgende jaren weer
nietaandetoelatingscriteriavoldoen.endieelf minis
ters moef* n gaan beslissen of ze een 'boete' krijgen,
hoeveel gesjoemelzal dat opleveren om geen oorlog te
krijgen in Europa? Jean Monnet, de pionier van Euro
pa zei het al: eerst de cultuur. Dat wil zeggen: eerst de
mensen, dan de economie en afhankelijk van de uit
komst daarvan, misschien ooit een euro.
Ik hoop van harte dat u bij uw stem over de euro het
volk, en met iets anders, zult vertegenwoordigen.
Sterkte.
(Prof. dr. G.P. Hoefnageteisemeritus-hoogJermrcri-
minologieen Jcinderrechtaon de Erasmus Universiteit
Rotterdam en voor D66 oud-lid van de Eerste Kamer)
Door Robert Hom
Pol Pot is dood, maar veel van zijn
kameraden van de Rode Khmer die
honderdduizenden mensen hebben
gefolterd en omgebracht leven nog.
Sommigen bekleden hoge posten in
bet bestuur.
Een handjevol Rode Khmers vecht
nog een verloren strijd tegen het le
ger in bet grensgebied met Thailand.
Maar veel meer wonen er rustig in
dorpen en steden tussen de mensen
die zij vroeger hebben geterrori
seerd. Dat een van hen ooit verant
woording zal moeten afleggen voor
zijn rol in het terreurbewind van
1975-1979, toen de Rode Khmers
twee miljoen Cambodjanen de dood
injoegen, is onwaarschijnlijk, in de
negentien jaar die zijn verstreken
sinds de Rode Khmers door een Viet
namese Invasie uit de macht werden
gestoten heeft de internationale ge
meenschap nooit een serieuze po
ging gedaan hen ter verantwoording
te roepen, recente oproepen van de
VN en de VS ten spijt. En in Cambod
ja zelf zijn „alle partijen altijd bereid
geweest mensen die zich aan de
meest grove misdaden schuldig heb
ben gemaakt te belonen en te be
schermen als dat in hun politieke
kraam te pas kwam", zegt Rode-Kh-
merspeciaiist David Ashley.
Vonge week zei woordvoerder Khieu
Khanarith dat de regering de vroege
re guerrillaleiders wil arresteren en
terecht laten staan voor misdaden te
gen de menselijkheid. Dan kan ze be
ginnen met haar eigen leider Hun
Sen, een vroegere Rode Khmer die
verantwoordelijk wordt gesteld voor
het huidige politieke geweld in Cam
bodja. Dat Hun Sen zich tijdens het
Rode-Khmerbewind aan wreedhe
den heeft bezondigd staat niet vast
en hij vluchtte al in 1977 naar Viet
nam, toen Pol Pot zuiveringen in de
party begon door te voeren. Maar
Hun Sen was er wel bij toen de Rode
Khmer de bevolking de werkkampen
in dreef en zijn terreur begon. Hij
heeft de les kennelyk goed geleerd,
want toen hij in juli zyn co-premier
Norodom Ranariddh afzette liet hij
meteen enkele tientallen van diens
medestanders vermoorden.
Andere voormalige Rode Khmers die
nu deel uitmaken van Hun Sens re
gering zijn parlementsvoorzitter
Chea Sim en co-minister van Bin
nenlandse Zaken Sar Kheng. Ook
onder de generaals bevinden zich
voormalige Rode Khmers. Terwijl
Hun Sen zich afficheert als de enige
leider die in staat is een terugkeer
van de guerrillabeweging te voorko
men heeft hij met enkele van de
meest beruchte Rode Khmers deals
gesloten en hun het bestuur over gro
te delen van Cambodja in handen ge
geven. Onder deze figuren zyn:
Leng Sary, vice-premier onder Po
Pot en in 1996 met 10.000 Rode Kh
mers overgelopen naar Hun Sen
Thans verrijkt hij zich met van Hun
Sen verkregen concessies voor de
verkoop van edelstenen en hout üit
de westelijke provincie die onder zijn
gezag is geplaatst.
Ke Pauk, kortgeleden overgelopen
naar de regering. Hij staat bekend als
de meest meedogenloze Rode Khmer
na Ta Mok, de als 'slager' bekende
generaal die nog met een klein
groepje in de jungle vecht.
Mam Naym, hoofa-ondervrager in
Tuol Sleng, het martelcentrum waar
meer dan 20.000 Cambodjanen de
dood hebben gevonden. Later werd
hij hoofd van een gevangenis van de
Rode Khmer. Tegenwoordig is hij
een welvarende maisteler in een door
de regering bestuurde westelijke
provincie.
Sam Bith, commandant van Rode-
Khmertroepen die in 1978 duizenden
Vietnamese dorpelingen vermoord
den. Werd in 1996 door Hun Sen tot
generaal bevorderd.
In de jungle zitten behalve Ta Mok
nog Nuon Chea, ooit de tweede hand
van Pol Pot en mede-opsteller van de
Rode Khmer-ideologie, en Khieu
Samphan, de officiële opvolger van
Pol Pot als1 eider van de guerrillaor
ganisatie.
Samen zyn al deze mannen verant
woordelijk voor de 'killing fields'
maar wat voor ieders rekening aizon-
derlijk komt is moeilijker vast te stel
len. „Zowel Cambodjanen als buiten
landers waren er dik tevreden mee
hun aandacht te richten op Pol Pot
als een soort almachtige moordlusti
ge psychopaat", zegt Ashley. „On
danks al het documentatiewerk dat
de afgelopen jaren is verricht weten
we eigenlijk schrikbarend weinig
over hoe het veiligheidsapparaat van
de Rode Khmer werkte en wie in fei
te de meeste moorden heeft ge
pleegd."