2
1 u
Conny Mus
heeft 'het
mooiste vak
van de wereld'
Miss Israël draagt
'historische' japon
Meesterkok wordt 'kokshulpje' voor Oranje
Uitgebroken
'Met de
ellende leer je
omgaan. Ook
met de angst'
Alvleesklier
.^.Recept
Strips
Hartige ei-taart
Rotterdams Dagblad
Voor tips en reacties: 010-4004337
Woensdag 22 april 1998
Miss Israël, Hagit
Raz, zal volgende
maand tijdens de
Miss Universeverkie-
zingen in Hawaii on
getwijfeld de nodige
opzien baren. En dan
niet alleen door haar
knappe smoeltje. De
18-jarige Israëlische
zal gehuld gaan in
een avondjurk die
herinneringen op
roept aan de histori
sche handdruk tus
sen de vermoorde Is
raëlische premier Yït-
zak Rabin en de Pa
lestijnse leider Yas
ser Arafat op 13 sep
tember 1993 in de
tuin van het Witte
Huis. Eya! Levy, die
de japon samen met
zijn echtgenote Galit
ontwierp, wil dat de
wereld zich dat histo
rische moment herin
nert. „Ik heb eerder _i>
jurken gezien waar
ontwerpers duiven opzetten,
maar dat is erg saai," zei hij.
Op de zwart-witafbeelding op
de voorkant van de strapless
jurk staan Rabln en Arafat
met de Amerikaanse presi
dent Bill Clinton. Verder staat
in het Engels, Hebreeuws en
Arabisch het woord vrede op
de japon en „Shalom Haver"
(Vaarwel vriend), de woorden
die Clinton sprak na de moord
op Rabin. Levy zei dat hij nu
voor het eerst mode en poli
tiek heeft vermengd. „We zijn
geen politieke mensen. We
zijn ontwerpers," zei hij.
„Hier komen vrede en
schoonheid samen."
De jurk zal ook worden ge
toond tijdens de modeshow
die volgende week wordt ge
houden bij de viering van de
vijftigste Israëlische onaf
hankelijkheidsdag. Foto Effl sna-
rfr/EM
Hans Alders, commisaris der Koningin in de
provincie Groningen, in VARA TV-Magazine
over televisie:
„Je ziet het ook bij interviewers, dat men steeds
meer op zoek is naar de mens achter de politicus,
de sporter, de schrijver etcetera. Het stoort mij
als j ournalisten met vragen komen als: 'hoe voelt
u zich nu?' Dat gaatje niets aan, denk ik dan! Op
die momenten moet ik mij aan de tafel vasthou
den, anders treed ik buiten mijzelf! Al dat r _e-
mel alsof je bij de psychiater op de canapé ligt Ik krijg daar de mazelen
van."
m
Archieffoto GPD
Oplossing vorige week
Horizontaal: 1. lipvis; 4. o-benen; 8, met-alledaags; 9. elim; 10. vlot; 11. eel;
13. eva; 14, badmuts; 15. top; 17. sam; 18. rijsttafel; 19. maaltijdsoep; 22. mis
tig; 23. bistro,
Verticaal; 1, lijntoesteI;2. poedel; 3, Italiaans;
5, bedelstaf; 6. naaste; 7. nestwarmte; 12. smetlijn; 16. praats; 17. sliert; 20.
lui; 21. ski.
Ciyptocrack
Horizontaal: 1.
Adam zag'invlie
gen (12); 7. was
met een edel
steen (5): 8. de
priester heeft een
luide stem ge
hoord (7); 10, staat
anders dagelijks
in de krant (5); 12.
kan een maandag
zijn (7); 13. ang
stig nauw (3); 14.
flinke jongen (4);
15. een werelds
karakter (4); 16.
dat dier is in En
geland groter dan
bij ons (3); 18. on
der die plaats ligt
het er niet dik bo-
venop(7);19.dathoutheeftminderwater(5);21.ze kronkelenbij debrand(7)
23. plaatsbewijs (5); 24. de toiletten zijn nu hier, maar morgen misschien
heel ergens anders (12).
Verticaal: 1. vader giste maar, naar ik hoor, waar de militairen voorbij zou
den komen (6); 2. twee jonkens handelen automatisch(5); 3. niet van mij (3);
4. dat touw laat me niet veel vrijheid (6); 5, neemtu bij de frisdrank vis? (3);6.
vogelvoer om af te vallen (7); 9. toonkunst van een middenstander (7); 11.
men begaf zich door elkaar heen (7); 14, jongensachtig onhandig (7); 16. hij
draagt haar licht (6); 17. eerst bekijken, dan begrijpen (6); 20. men ziet niets
in Luik (5); 22. zij troefteen heeraf{3);23. in de lachbui klinkt toch wat mede
lijden door (3).
Het RTL Nieuws hield onlangs
weer de zogenoemde correspon-
dentendagen. De verslaggevers
die op de buitenlandse posten zit
ten, verzamelden zich in Hilver
sum en praatten bij met hun colle
ga's. Zo ook Conny Mus (47). sinds
1983 woonachtig in Israel en al ne
gen jaar correspondent voor RTL
in het Midden-Oosten. „Ik heb het
mooiste vak van de wereld en dat
mr ri ik voorlopig blijven uitoefe
nen."
De kennismaking met Pieter Por-
sius, de presi
dent-directeur
van de Holland
Media Groep,
beviel hem
wel. „Hij heeft
humor. Een
echte Amster
dammer, net
als ik," be
schrijft Conny
Mus de man
die de afgelopen weken met zijn
bezuinigingsplannen op de redac
tie van RTL Nieuws voor de nodi
ge onrust heeft gezorgd.
In Israël werd Mus voortdurend
op de hoogte gehouden van de
ontwikkelingen in Hilversum.
„Er is van alles geroepen, Toen
het verhaal ontstond dat er op de
nieuwsredactie gesneden zou
worden, werd natuurlijk al snel
gedacht aan het afstoten van de
correspondenten. Porslus heeft
ons echter te kennen gegeven dat
een dergelijke bezuiniging abso
luut niet aan de orde is. Porsius is
juist zeer tevreden over de
nieuwsbulletins van RTL en over
de werkwijze van de correspon
denten. Die wil hij zeker bewa
ren."
„Ongetwijfeld gaan er dingen ver
anderen bij RTL, maar dat lijkt
me niet meer dan logisch. Porsius
heeft de taak gekregen het bedrijf
meer rendabel te maken. Daarbij
zullen slachtoffers vallen, maar
op den duur is het alleen maar
goed voor HMG. Na de gesprek
ken met de directie en onze
hoofdredacteur heb ik in elk geval
de indruk dat wij als correspon
denten weinig
hoeven te vre
zen."
Verhalen
Mus vindt dat
niet meer dan
logisch. Het
RTL Nieuws
doet volgens
hem niet on
der voor de
voornaamste concurrent, het
NOS-Joumaal. „Op een heleboel
journalistieke vlakken zijn wij ge
woon flexibeler en daardoor beter.
De NOS is in mijn ogen erg vast
geroest, Hun correspondent in Is
raël (Eddo Rosenthal, red.) doet
bijvoorbeeld alles vanuit 2ijn
huis. Hij koopt beelden bij agent
schappen en zet daar zijn eigen
verhaaltje onder. Dat zou hij net
zo goed in Hilversum kunnen
doen. Ik heb daarentegen een ca
meraploeg tot mijn beschikking
en zoek het nieuws op. Ik haal
mijn verhalen bij de mensen en
niet via de officiële kanalen. Zo
ver ik weet is dat ook het uit-
Conny Mus: 'Ik ben vreselijk nieuwsgierig. Als klein jongetje fietste Ik al achter politieauto's met
loeiende sirenes aan.' Foto gpd
gangspunt bij de andere corres
pondentenvan RTL."
Mus woont daarom bewust in Je
ruzalem, terwijl de meeste van
zijn collega's in het veiligere Tel
Aviv bivakkeren. Daarnaast reist
hij regelmatig naar de bezette ge
bieden, ondanks de gevaren. „Als
je het menselijke aspect wilt laten
zien is dat nodig, Het is niet moge
lijk als je de hele dag in een kan
toor zit. Hetgeen ik overigens ook
niet zou kunnen. Ik doe niets lie
ver dan op zoek gaan naar een
verhaal. Daarbij kom je inderdaad
regelmatig de grootste ellende te
gen. Korte tijd na alle bomaansla
gen op bussen was ik met een ca
meraploeg ter plaatse. Ik heb uit
eengereten lichamen op straat
zien liggen. Dat is geen pretje,
maar ik vind dat ik met mijn ei
gen ogen en oren de gebeurtenis
sen moet registreren. Dat is goede
journalistiek. En de tv is natuur
lijk een plaatjesbedrijf. De beel
den moeten het verhaal maken."
Met die eigen waarneming hoopt
Mus ook zijn objectiviteit te bewa
ren. Nederlandse corresponden
ten in Israël krijgen vaak het ver
wijt dat ze een te nauwe binding
met het land hebben. Ze zijn vaak
zelf joods of wonen er al lange tijd.
„Voor mij gaat dat niet op," zegt
Mus. „Als er weer een aanslag van
de Hamas is geweest, maak ik me
wel boos om al dat onzinnige
moorden. Maar dat geldt ook als
extreme joden dat doen. Ik kies
geen partij. Ik probeer het conflict
te begrijpen en bericht over mijn
waarnemingen."
Helpen
„In principe heb ik niets met Isra
el. Ik ben er vijftien jaar geleden
toevallig terechtgekomen. Ik zat
net in een sle_«;t> periode. Privé
ging het niet goed. Net geschei
den, dat soort dingen. Bij een
vriend in Israël ben ik toen een
beetje op adem gekomen. Op een
dag li ep ik daar iemand van de EO
tegen het lijf. Hij was bezig met
het maken van reportages en
vroeg of ik hem kon helpen. Zo
ben ik erin gerold."
En van die stap heeft Mus nog
geen seconde spijt. „Ik heb het
mooiste vak van de wereld. Alleen
al bij de gedachte op pad te gaan
om een verhaal uit te zoeken, raak
ik opgewonden. Ik ben nu een
maal vreselijk nieuwsgierig. Als
klein jongetje fietste ik al achter
politieauto's met loeiende sirenes
aan. Bij elk ongeluk stond ik voor
aan. Daarmee ben ik nu nog be
zig. Zeven dagen per week, 24 uur
per dag. En ik vind het machtig
„Met de ellende leer je omgaan.
Ook met de angst. Ik ben regel
matig bang en heb littekens van
granaatscherven. Maar ik weet in
middels het risico goed in te
schatten. In Israël heb ik tot nu
toe nooit gedacht dat mijn tijd
voorbij was. Wel een keer in Liba
non en in Roemenië. Een collega
die op vijftig meter afstand stond,
kreeg daar een kogel door zijn
hoofd. Als journalist moet ik ech
ter dat risico nemen. Zeker, soms
is het wel eens moeilijk. Dan loop
ik ook te janken. Gelukkig kan ik
altijd een paar goede vrienden
bellen en mijn hart uitstorten."
Door Cees van Zweeden
Sinds hij dertig jaar geleden een
restaurant begon in Versailles,
heeft Gérard Vié de aardappels
mogen schillen voor de grootsten
der aarde. Hij kookte voor de pre
sident van Frankrijk, de koningin
van Engeland en 33 andere staats
hoofden. In juni ontvangt hij ook
Oranje in zijn restaurant, dat deel
uitmaakt van het prestigieuze Tri
anon Palace Hotel in Versailles.
Maar terwijl president Git card en
koningin Elisabeth hun lot
volgaarne in de handen legden
van de vermaarde meester,
b; engt het Nederlands elftal zijn
eigen kok mee. Die kok zal Gé
rard Vié (twee sterren) vertellen
wat hij wel en niet mag bereiden
in de aanloop naar de wedstrijd
Nederland-België.
„Dat hindert me in het geheel
niet," grijnst Vié. „Hij is'de "man
die precies weet hoeveel gram
vlees een speler mag eten op een
trainingsdag of voor de wedstrijd.
Wij hebben de neiging om een te
rijke maaltijd te bereiden, ëen te
complexe maaltijd misschien
voor een voetballer."
Vlé heeft wel eens vaker voetbal
lers in zijn restaurant gehad, en
het consigne van hun. koks is al
tijd hetzelfde. „Ze willen wil
graanprodukten, rijst, groenten
en licht verteerbare schotels zoals
salades, en verder vooral wit vlees
en vis," zegt Vié met een ietwat
vies gezicht. „Rood vlees is uit
Gerard Vié
kookte voor
de groten der
aarde, maar
het Neder-
ands elfta
brengt zijn ei
gen kok mee.
•we doen hier
geen pogin
gen om bul
tenlandse elf
tallen te aten
verliezen
zelfs niet als
die tegen
Frankrijk
moeten aan
treden. Foto
den boze, of hooguit toegestaan in
kleine hoeveelheden."
Hoewel Vié vaak in Nederland is
geweest, heeft hij daar nog nooit
iets van een cuisine ontwaard. Ge
vraagd of hij de jongens wellicht
enkele Nederlandse schotels gaat
voorzetten, zegt de meesterkok:
„Wilt u soms dat zeverliezen?"
Als zijn eigen lachsalvo is wegge
storven, wil hij echtT ^aarne en
kele geruststellende woorden
spreken aan het adres van Oranje.
„Ik ken de Nederlandse cuisine
helemaal niet," zegt hij. zijn lach
met moeite onderdrukkend. „En
misschien bestaat die ook hele
maal niet." Nog steeds ingehou
den proestend, vervolgt de mees
terkok: „We doen hier geen pogin
gen om buitenlandse elftallen te
laten verliezen, zelfs niet als die
tegen Frankrijk moeten aantre
den. Het bewijs is gemakkelijk te
leveren; we zijn er zelfs in ge
slaagd de Bulgaren te laten win
nen." Niet dat het Trianon Palace
Hotel de Bulgaren over één kam
zou willen scheren met het Neder
lands elftal. Terwijl het team uit
Oost Europa verbleef in een scha
mele annex van het eigenlijke 4-
sterren hotel, waar een kamer
slechts een 'luizige' 500 gulden
doet, zal Oranje van 11 tot 14 juni
zijn intrek nemen in het eigenlij
ke hotel. Na hun veredelde brood
maaitijd in het restaurant Les
Trois Marches van Gérard Vié
kunnen de spelers de tijd doden
in de ballroom waar na de Eerste
Wereldoorlog het vredesverdrag
werd getekend of vanaf hun ka
mers de zon zien dalen over het
park van het kasteel van Versail
les. Die kamers, waarvan de
KNVB er 30 heeft gehuurd, kos
ten ruim 700 gulden de nacht. De
vier besproken suites doen (maxi
maal) 2.500 gulden. Het Trianon
Palace Hotel is het meest majes
tueuze hotel van de Amerikaanse
Westin-GroepinFrankrijk. Het
onderkomen van Oranje staat in
schril contrast tot dat van bijvoor
beeld van het Engelse nationale
team, dat in een soort Fawlty To
wers wordt weggemoffeld.
Slechts de Brazilianen worden ri
anter gehuisvest - in een kasteel
met 88 kamers onder de rook van
Disneyland Europe.
Het hotel van Oranje, dat dateert
ui?. 1910, ligt met een beetje geluk
op niet meer dan 30 minuten van
het fonkelnieuwe Stade de Fran
ce, waar de Rode Duivels versla
gen moeten worden. De matineu-
ze looptraining ken worden ge
daan in het kasteelpark, dat groot
genoeg is voor een marathon. En
voor het werk met de bal kan ge
bruik worden gemaakt van een
terrein van de Parijse club PSG.
Al te opdringerige supporters
worden in stijl op afstand gehou
den met een gietijzeren hek met
scherpe punten van bladgoud.
Maar anders dan Engeland heeft
de KNVB niet het complet4; hotel
afgehuurd, zodat filmsterren en
industriëlen zich naar believen
kunnen mengen onder de spelers.
Als alles achter de rug is, en Oran
je heeft zijn wedstrijd gewonnen,
stelt Gérard Vié het naar hem ge
noemde gastronomische menu
voor. Dat doet 330 gulden per per
soon, maar heeft een oranjekleu
rig dessert van gedroogde abriko
zen, gemarineerd in een Sauter-
nes-wijn.
Vier weken heeft de envelop on
geopend op tafel gelegen. Als u
homo bent, heeft u er waarschijn
lijk niet eens een gehad. Als u
geen homo bent, kent u 'm wel.
Een sobere envelop, met een
blauw kadertje, omgeven door
een geel rouwrandje, met daarin
het woord donorregister. Donor
staat rechtop. Register hebben ze
cursief gezet. Ook een donorregis
ter ontkomt niet aan de modieuze
nuffigheden des tjjds. Zoals Ene-
co alleen nog maar in belachelijk
schreeuwende kapitalen vermeld
wil worden, en de Amsterdam
Arena zonodig een grote a achter
aan wil hebben, zo kon ook het do
norregister niet achterblijven. Le
ve de typografische kolderitis.
Gisteren, tijdens een ongepast
moment, durfde ik de envelop
eindelijk open te maken. Als eer
ste tuimelt daar een folder naar
buiten. Tien mensen kijken mij
gepijnigd aan. 'Donor worden'
luidt de titel. 'De 10 meest gestel
de vragen'. Ik kan me niet herin
neren ooit een vraag over het do
nor worden te hebben gesteld.
Toch schijnen er tien vragen te
z(jn, die hierover het meest wor
den gesteld. Zijn het deze tien
sombermansen, die de vragen
steeds maar stellen? Ze lijken in
derdaad ergens mee te zitten, zo is
uit hun gelaatstrekken op te ma
ken. Er kan geen lachje af. Ze
hebben hun handen onder hun
kin gevouwen, in hun wang ge
priemd, op hun voorhoofd rus
tend, De letters dwarrelen voor
mijn ogen. Wat er staat dringt
nauwelijks door. Die tobberige
ogen trekken voortdurend de aan
dacht. Donor worden is geen pret
je, zeggen ze. Dat kan ik me al le
zend ook wel voorstellen. Wan
neer ik meer vragen mocht heb
ben dan de tien diehipr worden
beantwoord, kan ik een telefoon
nummer bellen. Dat kost me 22
cent per minuut. Zo gaat de lol
van het schenken der organen er
snel af.
Er valt nog een briefje op mijn
schoot. Vier keuzes lonken vanaf
een gelig yeld,to,e. De keuzejik
weet het niet' ontbreekt. Ook het
beschikbaar stellen van organen
vóór het overlijden blijkt onmoge
lijk. Ik inventariseer. Zijn er orga
nen of weefsels die ik niet wil af
staan? Eigenlijk kan me dat niet
zoveel schelen, denk ik. Veel ver
velender is datje niet kan bepalen
b(j wie je alvleesklier, bloedvaten,
hoornvliezen, longen of nieren te
recht komen. Straks gaat mijn
grootste vijand er monter met
mijn lang gekoesterde lever van
door, Niets beschikbaar stellen
kan gelukkig ook. Maar dat is
weer zo asociaal. Ik bel mijn nabe
staanden, Die zijn er ook nog niet
uit. Toch willen we dolgraag een
gebaar maken. „Als jjj nou je al-
vleesklier..." „...en dan ik m'n
hartkleppen?" We worden het
snel eens. Allemaal vullen we
keuze 1 in (Ik stel mijn organen
en weefsels ter beschikking),
maar op de achterkant zetten we
bij alle organen en weefsels een
kruisje, Daar moeten ze met hun
tengels vanaf blijven, omdat we
die eigenlijk niet willen missen.
Toch beklijft een gevoel van onbe
hagen. Ik kyk nog eens naar de
folder. Staat ons nu ook die geteis
terde tronie van orgaandonateur
te wachten? Over mijn lijk.
Bereiding: Snijd hetuifie in ragfijne
ringetjes. Breek boven 3 kommen
elk 4 eieren. Voeg aan de eerste kom
het lente-uitje, de peterselie een le
pel melk en peper en zout naar
smaak toe. Voeg aan de tweede kom
de kaas en peper en zout toe en aan
de derde de tomatenpuree en peper
en zout naar smaak. Klop de eieren
schuimig. Smelt boter in een koe
kenpan. Bak van de helft van betpe-
terselie-eimengseleen dunne ome
let. Roerintussendesourcreamglad
met peperen zouten knip er debies-
look boven fijn, Leg de gare omelet
op een bord. Smelt opnieuw wat bo
ter in de pan en bak van de helft van
het kaas-ei mengsel een omelet. Be
strijk de ui-peterselieomelet met
wat bieslookroom. Leg de kaasome-
Iet op de è«i slcomtfleten bak deder-
de omeiet (tomaat) in de koekenpan
van de helft van het tomaat-eimen-
sel. Bestrijk ook de kaasomelet met
bieslookroom en leg hierop de toma-
tenomelet Maak zo nog 3 omeletten
en stapel ze allemaal op elkaar met
bieslookroom ertussen. Snijd de
taart tn vier of zes punten.
De rechter
mr. Jesse van Muylwijde
Heinz
Rene Windig en Eddie de Jong
Ingrediënten
voor 4-6 perso
nen: 1 lente
uitje, 12 eie
ren, 3eetlepels
gebakte peter
selie, 100 gram
geraspte Kaas,
I eetlepel to
matenpuree, 3
eetlepels
melk, boter om
te bakken, 1
bekertje (1?81)
sour cream,
klein bosje
bieslook.
«4V Z/£T<Sf&M
Pie is cjoo/nj, vüf
PAcGM Bil DE RBCHTEK Z'aJ le/WRR
TOTAAL POOR&EDftAAlD, CnE JOMS&J
i« HEB V/I* t/^TERHWr SCN
VAtcA*JT|E«0<SjS VOOR. «STA eetHWRP
///iCTö- STAAT£T£A/
•/C&ZDEM&SS V/W<5fSAM
HOE MOET MTWU)P»J 7
AfoS M
Fred Basset
Charles M. Schulz
nuts
KAN NIET..ZE ZEIPEN
BLIJF AAN DE &UIS
VOOR EEN VOORUITBLIK
OP DE AFLEVERING VAN
VOLGENDE WEEK
IK MOET AAN DE BUIS
BLIJVEN VOOR EEN VOOR
UITBLIK OP DE AFLEVERING
VAN VOLGENDE WEEK.,
Br opklim-
men fè wei
moeilijk...
O
,K DACHT
IK ZOU WILLEN
DAT IK MET JE
MEE KON..
f I k vind Het al tijd prett ig op
V haar schoot...
NOU, IK GA
WEL NAAR
BUITEN
DAT JE NAAR
BUITEN ZOU
GAAN