2 1 u Conny Mus heeft 'het mooiste vak van de wereld' Miss Israël draagt 'historische' japon Meesterkok wordt 'kokshulpje' voor Oranje Uitgebroken 'Met de ellende leer je omgaan. Ook met de angst' Alvleesklier .^.Recept Strips Hartige ei-taart Rotterdams Dagblad Voor tips en reacties: 010-4004337 Woensdag 22 april 1998 Miss Israël, Hagit Raz, zal volgende maand tijdens de Miss Universeverkie- zingen in Hawaii on getwijfeld de nodige opzien baren. En dan niet alleen door haar knappe smoeltje. De 18-jarige Israëlische zal gehuld gaan in een avondjurk die herinneringen op roept aan de histori sche handdruk tus sen de vermoorde Is raëlische premier Yït- zak Rabin en de Pa lestijnse leider Yas ser Arafat op 13 sep tember 1993 in de tuin van het Witte Huis. Eya! Levy, die de japon samen met zijn echtgenote Galit ontwierp, wil dat de wereld zich dat histo rische moment herin nert. „Ik heb eerder _i> jurken gezien waar ontwerpers duiven opzetten, maar dat is erg saai," zei hij. Op de zwart-witafbeelding op de voorkant van de strapless jurk staan Rabln en Arafat met de Amerikaanse presi dent Bill Clinton. Verder staat in het Engels, Hebreeuws en Arabisch het woord vrede op de japon en „Shalom Haver" (Vaarwel vriend), de woorden die Clinton sprak na de moord op Rabin. Levy zei dat hij nu voor het eerst mode en poli tiek heeft vermengd. „We zijn geen politieke mensen. We zijn ontwerpers," zei hij. „Hier komen vrede en schoonheid samen." De jurk zal ook worden ge toond tijdens de modeshow die volgende week wordt ge houden bij de viering van de vijftigste Israëlische onaf hankelijkheidsdag. Foto Effl sna- rfr/EM Hans Alders, commisaris der Koningin in de provincie Groningen, in VARA TV-Magazine over televisie: „Je ziet het ook bij interviewers, dat men steeds meer op zoek is naar de mens achter de politicus, de sporter, de schrijver etcetera. Het stoort mij als j ournalisten met vragen komen als: 'hoe voelt u zich nu?' Dat gaatje niets aan, denk ik dan! Op die momenten moet ik mij aan de tafel vasthou den, anders treed ik buiten mijzelf! Al dat r _e- mel alsof je bij de psychiater op de canapé ligt Ik krijg daar de mazelen van." m Archieffoto GPD Oplossing vorige week Horizontaal: 1. lipvis; 4. o-benen; 8, met-alledaags; 9. elim; 10. vlot; 11. eel; 13. eva; 14, badmuts; 15. top; 17. sam; 18. rijsttafel; 19. maaltijdsoep; 22. mis tig; 23. bistro, Verticaal; 1, lijntoesteI;2. poedel; 3, Italiaans; 5, bedelstaf; 6. naaste; 7. nestwarmte; 12. smetlijn; 16. praats; 17. sliert; 20. lui; 21. ski. Ciyptocrack Horizontaal: 1. Adam zag'invlie gen (12); 7. was met een edel steen (5): 8. de priester heeft een luide stem ge hoord (7); 10, staat anders dagelijks in de krant (5); 12. kan een maandag zijn (7); 13. ang stig nauw (3); 14. flinke jongen (4); 15. een werelds karakter (4); 16. dat dier is in En geland groter dan bij ons (3); 18. on der die plaats ligt het er niet dik bo- venop(7);19.dathoutheeftminderwater(5);21.ze kronkelenbij debrand(7) 23. plaatsbewijs (5); 24. de toiletten zijn nu hier, maar morgen misschien heel ergens anders (12). Verticaal: 1. vader giste maar, naar ik hoor, waar de militairen voorbij zou den komen (6); 2. twee jonkens handelen automatisch(5); 3. niet van mij (3); 4. dat touw laat me niet veel vrijheid (6); 5, neemtu bij de frisdrank vis? (3);6. vogelvoer om af te vallen (7); 9. toonkunst van een middenstander (7); 11. men begaf zich door elkaar heen (7); 14, jongensachtig onhandig (7); 16. hij draagt haar licht (6); 17. eerst bekijken, dan begrijpen (6); 20. men ziet niets in Luik (5); 22. zij troefteen heeraf{3);23. in de lachbui klinkt toch wat mede lijden door (3). Het RTL Nieuws hield onlangs weer de zogenoemde correspon- dentendagen. De verslaggevers die op de buitenlandse posten zit ten, verzamelden zich in Hilver sum en praatten bij met hun colle ga's. Zo ook Conny Mus (47). sinds 1983 woonachtig in Israel en al ne gen jaar correspondent voor RTL in het Midden-Oosten. „Ik heb het mooiste vak van de wereld en dat mr ri ik voorlopig blijven uitoefe nen." De kennismaking met Pieter Por- sius, de presi dent-directeur van de Holland Media Groep, beviel hem wel. „Hij heeft humor. Een echte Amster dammer, net als ik," be schrijft Conny Mus de man die de afgelopen weken met zijn bezuinigingsplannen op de redac tie van RTL Nieuws voor de nodi ge onrust heeft gezorgd. In Israël werd Mus voortdurend op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen in Hilversum. „Er is van alles geroepen, Toen het verhaal ontstond dat er op de nieuwsredactie gesneden zou worden, werd natuurlijk al snel gedacht aan het afstoten van de correspondenten. Porslus heeft ons echter te kennen gegeven dat een dergelijke bezuiniging abso luut niet aan de orde is. Porsius is juist zeer tevreden over de nieuwsbulletins van RTL en over de werkwijze van de correspon denten. Die wil hij zeker bewa ren." „Ongetwijfeld gaan er dingen ver anderen bij RTL, maar dat lijkt me niet meer dan logisch. Porsius heeft de taak gekregen het bedrijf meer rendabel te maken. Daarbij zullen slachtoffers vallen, maar op den duur is het alleen maar goed voor HMG. Na de gesprek ken met de directie en onze hoofdredacteur heb ik in elk geval de indruk dat wij als correspon denten weinig hoeven te vre zen." Verhalen Mus vindt dat niet meer dan logisch. Het RTL Nieuws doet volgens hem niet on der voor de voornaamste concurrent, het NOS-Joumaal. „Op een heleboel journalistieke vlakken zijn wij ge woon flexibeler en daardoor beter. De NOS is in mijn ogen erg vast geroest, Hun correspondent in Is raël (Eddo Rosenthal, red.) doet bijvoorbeeld alles vanuit 2ijn huis. Hij koopt beelden bij agent schappen en zet daar zijn eigen verhaaltje onder. Dat zou hij net zo goed in Hilversum kunnen doen. Ik heb daarentegen een ca meraploeg tot mijn beschikking en zoek het nieuws op. Ik haal mijn verhalen bij de mensen en niet via de officiële kanalen. Zo ver ik weet is dat ook het uit- Conny Mus: 'Ik ben vreselijk nieuwsgierig. Als klein jongetje fietste Ik al achter politieauto's met loeiende sirenes aan.' Foto gpd gangspunt bij de andere corres pondentenvan RTL." Mus woont daarom bewust in Je ruzalem, terwijl de meeste van zijn collega's in het veiligere Tel Aviv bivakkeren. Daarnaast reist hij regelmatig naar de bezette ge bieden, ondanks de gevaren. „Als je het menselijke aspect wilt laten zien is dat nodig, Het is niet moge lijk als je de hele dag in een kan toor zit. Hetgeen ik overigens ook niet zou kunnen. Ik doe niets lie ver dan op zoek gaan naar een verhaal. Daarbij kom je inderdaad regelmatig de grootste ellende te gen. Korte tijd na alle bomaansla gen op bussen was ik met een ca meraploeg ter plaatse. Ik heb uit eengereten lichamen op straat zien liggen. Dat is geen pretje, maar ik vind dat ik met mijn ei gen ogen en oren de gebeurtenis sen moet registreren. Dat is goede journalistiek. En de tv is natuur lijk een plaatjesbedrijf. De beel den moeten het verhaal maken." Met die eigen waarneming hoopt Mus ook zijn objectiviteit te bewa ren. Nederlandse corresponden ten in Israël krijgen vaak het ver wijt dat ze een te nauwe binding met het land hebben. Ze zijn vaak zelf joods of wonen er al lange tijd. „Voor mij gaat dat niet op," zegt Mus. „Als er weer een aanslag van de Hamas is geweest, maak ik me wel boos om al dat onzinnige moorden. Maar dat geldt ook als extreme joden dat doen. Ik kies geen partij. Ik probeer het conflict te begrijpen en bericht over mijn waarnemingen." Helpen „In principe heb ik niets met Isra el. Ik ben er vijftien jaar geleden toevallig terechtgekomen. Ik zat net in een sle_«;t> periode. Privé ging het niet goed. Net geschei den, dat soort dingen. Bij een vriend in Israël ben ik toen een beetje op adem gekomen. Op een dag li ep ik daar iemand van de EO tegen het lijf. Hij was bezig met het maken van reportages en vroeg of ik hem kon helpen. Zo ben ik erin gerold." En van die stap heeft Mus nog geen seconde spijt. „Ik heb het mooiste vak van de wereld. Alleen al bij de gedachte op pad te gaan om een verhaal uit te zoeken, raak ik opgewonden. Ik ben nu een maal vreselijk nieuwsgierig. Als klein jongetje fietste ik al achter politieauto's met loeiende sirenes aan. Bij elk ongeluk stond ik voor aan. Daarmee ben ik nu nog be zig. Zeven dagen per week, 24 uur per dag. En ik vind het machtig „Met de ellende leer je omgaan. Ook met de angst. Ik ben regel matig bang en heb littekens van granaatscherven. Maar ik weet in middels het risico goed in te schatten. In Israël heb ik tot nu toe nooit gedacht dat mijn tijd voorbij was. Wel een keer in Liba non en in Roemenië. Een collega die op vijftig meter afstand stond, kreeg daar een kogel door zijn hoofd. Als journalist moet ik ech ter dat risico nemen. Zeker, soms is het wel eens moeilijk. Dan loop ik ook te janken. Gelukkig kan ik altijd een paar goede vrienden bellen en mijn hart uitstorten." Door Cees van Zweeden Sinds hij dertig jaar geleden een restaurant begon in Versailles, heeft Gérard Vié de aardappels mogen schillen voor de grootsten der aarde. Hij kookte voor de pre sident van Frankrijk, de koningin van Engeland en 33 andere staats hoofden. In juni ontvangt hij ook Oranje in zijn restaurant, dat deel uitmaakt van het prestigieuze Tri anon Palace Hotel in Versailles. Maar terwijl president Git card en koningin Elisabeth hun lot volgaarne in de handen legden van de vermaarde meester, b; engt het Nederlands elftal zijn eigen kok mee. Die kok zal Gé rard Vié (twee sterren) vertellen wat hij wel en niet mag bereiden in de aanloop naar de wedstrijd Nederland-België. „Dat hindert me in het geheel niet," grijnst Vié. „Hij is'de "man die precies weet hoeveel gram vlees een speler mag eten op een trainingsdag of voor de wedstrijd. Wij hebben de neiging om een te rijke maaltijd te bereiden, ëen te complexe maaltijd misschien voor een voetballer." Vlé heeft wel eens vaker voetbal lers in zijn restaurant gehad, en het consigne van hun. koks is al tijd hetzelfde. „Ze willen wil graanprodukten, rijst, groenten en licht verteerbare schotels zoals salades, en verder vooral wit vlees en vis," zegt Vié met een ietwat vies gezicht. „Rood vlees is uit Gerard Vié kookte voor de groten der aarde, maar het Neder- ands elfta brengt zijn ei gen kok mee. •we doen hier geen pogin gen om bul tenlandse elf tallen te aten verliezen zelfs niet als die tegen Frankrijk moeten aan treden. Foto den boze, of hooguit toegestaan in kleine hoeveelheden." Hoewel Vié vaak in Nederland is geweest, heeft hij daar nog nooit iets van een cuisine ontwaard. Ge vraagd of hij de jongens wellicht enkele Nederlandse schotels gaat voorzetten, zegt de meesterkok: „Wilt u soms dat zeverliezen?" Als zijn eigen lachsalvo is wegge storven, wil hij echtT ^aarne en kele geruststellende woorden spreken aan het adres van Oranje. „Ik ken de Nederlandse cuisine helemaal niet," zegt hij. zijn lach met moeite onderdrukkend. „En misschien bestaat die ook hele maal niet." Nog steeds ingehou den proestend, vervolgt de mees terkok: „We doen hier geen pogin gen om buitenlandse elftallen te laten verliezen, zelfs niet als die tegen Frankrijk moeten aantre den. Het bewijs is gemakkelijk te leveren; we zijn er zelfs in ge slaagd de Bulgaren te laten win nen." Niet dat het Trianon Palace Hotel de Bulgaren over één kam zou willen scheren met het Neder lands elftal. Terwijl het team uit Oost Europa verbleef in een scha mele annex van het eigenlijke 4- sterren hotel, waar een kamer slechts een 'luizige' 500 gulden doet, zal Oranje van 11 tot 14 juni zijn intrek nemen in het eigenlij ke hotel. Na hun veredelde brood maaitijd in het restaurant Les Trois Marches van Gérard Vié kunnen de spelers de tijd doden in de ballroom waar na de Eerste Wereldoorlog het vredesverdrag werd getekend of vanaf hun ka mers de zon zien dalen over het park van het kasteel van Versail les. Die kamers, waarvan de KNVB er 30 heeft gehuurd, kos ten ruim 700 gulden de nacht. De vier besproken suites doen (maxi maal) 2.500 gulden. Het Trianon Palace Hotel is het meest majes tueuze hotel van de Amerikaanse Westin-GroepinFrankrijk. Het onderkomen van Oranje staat in schril contrast tot dat van bijvoor beeld van het Engelse nationale team, dat in een soort Fawlty To wers wordt weggemoffeld. Slechts de Brazilianen worden ri anter gehuisvest - in een kasteel met 88 kamers onder de rook van Disneyland Europe. Het hotel van Oranje, dat dateert ui?. 1910, ligt met een beetje geluk op niet meer dan 30 minuten van het fonkelnieuwe Stade de Fran ce, waar de Rode Duivels versla gen moeten worden. De matineu- ze looptraining ken worden ge daan in het kasteelpark, dat groot genoeg is voor een marathon. En voor het werk met de bal kan ge bruik worden gemaakt van een terrein van de Parijse club PSG. Al te opdringerige supporters worden in stijl op afstand gehou den met een gietijzeren hek met scherpe punten van bladgoud. Maar anders dan Engeland heeft de KNVB niet het complet4; hotel afgehuurd, zodat filmsterren en industriëlen zich naar believen kunnen mengen onder de spelers. Als alles achter de rug is, en Oran je heeft zijn wedstrijd gewonnen, stelt Gérard Vié het naar hem ge noemde gastronomische menu voor. Dat doet 330 gulden per per soon, maar heeft een oranjekleu rig dessert van gedroogde abriko zen, gemarineerd in een Sauter- nes-wijn. Vier weken heeft de envelop on geopend op tafel gelegen. Als u homo bent, heeft u er waarschijn lijk niet eens een gehad. Als u geen homo bent, kent u 'm wel. Een sobere envelop, met een blauw kadertje, omgeven door een geel rouwrandje, met daarin het woord donorregister. Donor staat rechtop. Register hebben ze cursief gezet. Ook een donorregis ter ontkomt niet aan de modieuze nuffigheden des tjjds. Zoals Ene- co alleen nog maar in belachelijk schreeuwende kapitalen vermeld wil worden, en de Amsterdam Arena zonodig een grote a achter aan wil hebben, zo kon ook het do norregister niet achterblijven. Le ve de typografische kolderitis. Gisteren, tijdens een ongepast moment, durfde ik de envelop eindelijk open te maken. Als eer ste tuimelt daar een folder naar buiten. Tien mensen kijken mij gepijnigd aan. 'Donor worden' luidt de titel. 'De 10 meest gestel de vragen'. Ik kan me niet herin neren ooit een vraag over het do nor worden te hebben gesteld. Toch schijnen er tien vragen te z(jn, die hierover het meest wor den gesteld. Zijn het deze tien sombermansen, die de vragen steeds maar stellen? Ze lijken in derdaad ergens mee te zitten, zo is uit hun gelaatstrekken op te ma ken. Er kan geen lachje af. Ze hebben hun handen onder hun kin gevouwen, in hun wang ge priemd, op hun voorhoofd rus tend, De letters dwarrelen voor mijn ogen. Wat er staat dringt nauwelijks door. Die tobberige ogen trekken voortdurend de aan dacht. Donor worden is geen pret je, zeggen ze. Dat kan ik me al le zend ook wel voorstellen. Wan neer ik meer vragen mocht heb ben dan de tien diehipr worden beantwoord, kan ik een telefoon nummer bellen. Dat kost me 22 cent per minuut. Zo gaat de lol van het schenken der organen er snel af. Er valt nog een briefje op mijn schoot. Vier keuzes lonken vanaf een gelig yeld,to,e. De keuzejik weet het niet' ontbreekt. Ook het beschikbaar stellen van organen vóór het overlijden blijkt onmoge lijk. Ik inventariseer. Zijn er orga nen of weefsels die ik niet wil af staan? Eigenlijk kan me dat niet zoveel schelen, denk ik. Veel ver velender is datje niet kan bepalen b(j wie je alvleesklier, bloedvaten, hoornvliezen, longen of nieren te recht komen. Straks gaat mijn grootste vijand er monter met mijn lang gekoesterde lever van door, Niets beschikbaar stellen kan gelukkig ook. Maar dat is weer zo asociaal. Ik bel mijn nabe staanden, Die zijn er ook nog niet uit. Toch willen we dolgraag een gebaar maken. „Als jjj nou je al- vleesklier..." „...en dan ik m'n hartkleppen?" We worden het snel eens. Allemaal vullen we keuze 1 in (Ik stel mijn organen en weefsels ter beschikking), maar op de achterkant zetten we bij alle organen en weefsels een kruisje, Daar moeten ze met hun tengels vanaf blijven, omdat we die eigenlijk niet willen missen. Toch beklijft een gevoel van onbe hagen. Ik kyk nog eens naar de folder. Staat ons nu ook die geteis terde tronie van orgaandonateur te wachten? Over mijn lijk. Bereiding: Snijd hetuifie in ragfijne ringetjes. Breek boven 3 kommen elk 4 eieren. Voeg aan de eerste kom het lente-uitje, de peterselie een le pel melk en peper en zout naar smaak toe. Voeg aan de tweede kom de kaas en peper en zout toe en aan de derde de tomatenpuree en peper en zout naar smaak. Klop de eieren schuimig. Smelt boter in een koe kenpan. Bak van de helft van betpe- terselie-eimengseleen dunne ome let. Roerintussendesourcreamglad met peperen zouten knip er debies- look boven fijn, Leg de gare omelet op een bord. Smelt opnieuw wat bo ter in de pan en bak van de helft van het kaas-ei mengsel een omelet. Be strijk de ui-peterselieomelet met wat bieslookroom. Leg de kaasome- Iet op de è«i slcomtfleten bak deder- de omeiet (tomaat) in de koekenpan van de helft van het tomaat-eimen- sel. Bestrijk ook de kaasomelet met bieslookroom en leg hierop de toma- tenomelet Maak zo nog 3 omeletten en stapel ze allemaal op elkaar met bieslookroom ertussen. Snijd de taart tn vier of zes punten. De rechter mr. Jesse van Muylwijde Heinz Rene Windig en Eddie de Jong Ingrediënten voor 4-6 perso nen: 1 lente uitje, 12 eie ren, 3eetlepels gebakte peter selie, 100 gram geraspte Kaas, I eetlepel to matenpuree, 3 eetlepels melk, boter om te bakken, 1 bekertje (1?81) sour cream, klein bosje bieslook. «4V Z/£T<Sf&M Pie is cjoo/nj, vüf PAcGM Bil DE RBCHTEK Z'aJ le/WRR TOTAAL POOR&EDftAAlD, CnE JOMS&J i« HEB V/I* t/^TERHWr SCN VAtcA*JT|E«0<SjS VOOR. «STA eetHWRP ///iCTö- STAAT£T£A/ •/C&ZDEM&SS V/W<5fSAM HOE MOET MTWU)P»J 7 AfoS M Fred Basset Charles M. Schulz nuts KAN NIET..ZE ZEIPEN BLIJF AAN DE &UIS VOOR EEN VOORUITBLIK OP DE AFLEVERING VAN VOLGENDE WEEK IK MOET AAN DE BUIS BLIJVEN VOOR EEN VOOR UITBLIK OP DE AFLEVERING VAN VOLGENDE WEEK., Br opklim- men fè wei moeilijk... O ,K DACHT IK ZOU WILLEN DAT IK MET JE MEE KON.. f I k vind Het al tijd prett ig op V haar schoot... NOU, IK GA WEL NAAR BUITEN DAT JE NAAR BUITEN ZOU GAAN

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1998 | | pagina 2