T
"Dat (AltuCi&...
'Aan veiligheid
kan je nooit
genoeg doen'
Landelijke registratie racisme kan veel beter
Malle charges
Het Kasteel
Wim Kok (9),
Wim Kok (10)
Wim Kok (11)
Wim Kok (12)
Communicant
Rotterdams Dagblad
Rotterdams Dagblad
Woensdag 22 april 1998
Onder eindredactie van Annemlek van Oosten, tel.: 010-4004358
Lopend vanaf mijn vaste plek op de tribune in de rich-
tin g het oude Kasteel, nam ik afscheid. En hoorde tus
sen de voetballiefhebbers NEC-bestuurders tegen el
kaar zeggen: „Wat een afseheid hier op Spangen; bij
ons hadden zeker honderd idioten het verpest."
Spartanen, weestrotsopuzelfenuwclub.Hetkon niet
beter! Op naar een nieuwe mooie toekomst.
Hans Cohen, Capelle aan denIJssel
Zou het bijvoorbeeld niet prachtig zijn als er hier en
daar (en zeker bij ons in de buurt) wat meer groen zou
komen? Struiken en planten. Zoals u waarschijnlijk
bekend is, wordt het 'Kasteelpark' in Spangen gehal
veerd omdat er een nieuw voetbalstadion moet ko
men. Wat moeter van hetrestant van het park terecht
komen?
Mijn voorstel voor meer groen doet wellicht enigszins
belachelijkaan,omdatikmijneigen tuin verwaarloos.
Ik ben 76 jaar en ik vind de kracht niet meer om de
grond te verfraai en. Een menigte planten en struiken
doet veel voor de bewoners van een stad. Het vormt
symbolisch gezien 'de longen van een stad'.
J. J. Truijcns, Rotterdam
Geachte heer Kok, door de opstelling en beloftes van
de regeringspartijen zie ik geen noodzaak meer om te
gaan stemmen. Ik zal u enkele van mijn redenen ge
ven.
De koopkrachtzougelykblijvenof verbeteren. Echter
na ontvangst van mijn AOWenpensioentje, blijkikals
gevolg van een belastingverhoging per maand ƒ31,60
minder te ontvangen. De invoering van de 'euro' en de
uitbreiding van de EU zijn op dit moment niet goed
voor de Nederlander, daar de euro een zwakke munt
wordt, ons te veel gaat kosten en de prijzen zal opdrij
ven. De euro dwingt ons te bezuinigen om aan de voor
waarden te voldoen, terwijl andere landen dat niet
(willen) doen. Ik maak mij zorgen over de veiligheid.
Erzouden duizenden politieagenten bijkomen. De on
veiligheid op straat wordt echter alleen maar groter,
zodanig dat ik de aanschaf van een wapen overweeg,
daar de overheid zijn plicht verzaakt.
Ikz ou n ogveel kunnen zeggen over de dingen die niet
deugen, zoals in hetonderwij s,de gezondheidszorg en
op het gebeid van asielbeleid, werkgelegenheid of eu
thanasie, Enzovoort. Ik hoop toch dat er nog eens een
beleid komt dat het belang van de bevolking wel be
hartigt.
J J. den Hoedt, Rotterdam
Geachte heer Kok, naar aanleiding van het artikel
'Lucht uwhartbij debaas van het land' verwijsik naar
de brief van 15 maart, die ik te uwer attentie verstuur
de naar de minister-president, Binnenhof 20 te Den
Haag.
De kern van de zaak is dat ik u en in u de gehele rege
ring verwijt dat er enerzijds zo nodeloos met geld
wordt gesmeten, terwijl en dat men, met name op de
gezondheidszorg, zo veel beknibbelt. Tot op heden
heb ik nog geen antwoord op mijn brief gekregen.
Mijn brief aan u meldde dat mijn echtgenote drie jaar
terug werd getroffen door een zware hersenbloeding
en dat zij tot op heden nog steeds in het Capelse Ver
pleeghuis verblijft. Ditlaatste komtmede door het feit
dat ik, mede gelet op mijn leeftijd, de zware zorg voor
haar niet gedurende 24 uur per dag aankan. Ik haai
haar wel dagelijks naar huis en wel vanaf 13.30 uur tot
19.30 uur.Mijn brief aan uwas misschien wel wat lang,
maar ik probeerde slechts een en ander onder de aan
dacht van de medemens te brengen-
W. Meulstee, Capelle aan den Ussel
Excellentie. Terecht hebben wij allen een gezonde af
keer van elke vorm van dictatuur, en omdat ze daar
vaak de oorzaak van zijn, is het goed om dogma's en
ideologische ve-en af te schudden. Maar als u dat doet
en anderen niet, dan gaan wij de verkeerde kant op.
Tenzij de politiek daar wat tegen doet, geeft kapitalis
me in de praktijk monopolie-overheersing, ondanks
de vrijemarkttheorie. Deze theorie is daarom een fic-
tiein strijd met de feiten, behoudens voor dorpsmark-
ten uit de tijd van Adam Smith. Het wordt mijns in-
zienssteedsduidelijkerdatdevrijemarktgeenecono-
mïsche wet of noodzaak is, maar een politieke ideolo
gie waardoor de rijken alsmaarrijker kunnen worden.
Indewereld(enookinonsland)wordtdeongelijkheid
daardoor in versneld tempo steeds groter. Zelfsde mil
jardair George Soros noemt kapitalisme daarom een
bedreiging voor de democratie en ook 2. H. de Paus
heeft de excessen van de vrije markt aangevochten.
Echte vrijheid en democratie staan dus niet alleen los
van kapitalisme, maar zijn er mee onverenigbaar.
De vrije markt moet dus worden beteugeld. Uw partij
heeft in het verleden gesproken over eerlijker verde
ling van inkomen, kermis en macht. Ik zou thans ar
beid willen toevoegen aan hetgeen eerlijker verdeeld
moet worden. Automatisering is een goede zaak. De
mensheid kan verlost worden van gevaarlijk, ver
moeiend en. vervelend werk. Maar voorlopig is auto
matisering een sociale rampen de wareoorzaak van de
problemen met de werkgelegenheid. Een eerlijker
verdeling van de welvaart gaat men wereldwijd reeds
50 jaar uit de weg met een obsederende economische
groei, welke thans een milieuramp dreigt te worden.
De sociale crisis en de milieucrisis zijn dus niet onaf
hankelijk.
Gezien het voorafgaande wil ik u vemoeken om geen
regeringtevormenwaardeideologischeverenvanan-
dere partijen de boventoon kunnen voeren.
Met de meeste hoogachting,
Dr. ir. EL Sanders, Rotterdam
Ik wij u attent op maken op een misverstand in het ar
tikel over Max van Heeswijk door Peter Ouwerkerk in
het Rotterdams Dagblad van II aprilDe redacteur
'verbetert' het woord communicant, dat Max van
Heeswijk gebruikt, in komediant. Ditis mijns inziens
niet terecht, daar in het roomse zuiden het woord com
municant (nog vaker communicantje) staat voor eitje,
aansteller, watje of iets van die strekking.
Verder mijn complimenten. Ik genietal jarenlang van
de reportages van Peter Ouwerkerk, vooral die over
het wielrennen.
M. Hoevenaars, Rotterdam
Het ministerie van Verkeer en
Waterstaat streeft emaar het
aantal verkeersdoden in 2000
met 20 procent en in 2010 met 50
procent terug te dringen. Secre
taris R. Grollé van de RAI, bran
chevereniging voor de rijwiel- en
automobielindustrie, vindt dit te
ver gaan. De politiek kan zich be
ter bezighouden met de gewen
ste vorm van mobiliteit, meent
hij. Het streven het aantal
slachtoffers verder terug te drin
gen, leidt tot onevenredig hoge
kosten. „Nederland lijdt aan een
verkeersveiligheidssyndroom,"
vindt Grollé.
Wie deelt de mening van de se
cretaris van de RAI?
Woordvoerder B. Woudenberg
van Veilig Verkeer Nederland:
„Deze uitspraken kunnen niet.
Wij zijn hier zeer ongelukkig mee.
Op het gebied van de verkeersvei
ligheid mogen geen concessies
worden ge
daan. We moe
ten alles in het
werk stellen
om het verkeer
nog veiliger te
maken. Ook en
vooral wat be
treft de twee-
wielers, de risi
cofactoren bij
die vervoer
middelen zijn
vele malen
groter."
R. van Toor, coördinator van Bu
reau Slachtofferhulp Rijnmond:
„Ik ben vooral gevallen over het
feit dat de RAI de inspanningen
om de vekeersveïligheid te verbe
teren voldoende vindt in vergelij
king met de maatregelen in ons
omringende landen. De vergelij
king met andere landen doet niet
ter zake. Ons land, onze politiek,
kiest voor een hoge verkeersvei
ligheid.
Onze ervaring met slachtoffers,
de mensen die het overleven,
sterkt mij in de mening datje niet
lijk zijn, we in
verkeersveilig
heid moeten
bljjven inves
teren. Sommi
ge ongevallen
kun je nooit
voorkomen,
maar andere
wel."
te ver kunt gaan in het nemen van
maatregelen om ongevallen te
voorkomen. Wij krijgen vooral te
maken met de traumatische kan-
m, met de verwerking, van onge
lukken. Het zijn net als misdrij
ven onverwachte gebeurtenissen
die het hele leven veranderen,
nog los van allerlei praktische vra
gen, bijvoorbeeld op - verzeke-
Het standpunt van het Bureau
Slachtofferhulp Rotterdam is dat
er zo lang er nog talloze ongeluk
ken gebeuren die niet noo<Luke-
T.van der Steen, de afgelopen
vier jaar wethouder voor ver
keersveiligheid in Vlaardingen,
een gemeente die als verkeers
veilig te boek staat:
,Ik denk dat Nederland heel ver
keersveilig is. Maar tegelijk is het
zo dat er in Nederland elke dag
drie of vier mensen omkomen in
het verkeer. Mijns inziens zyn dat
er drie of vier te veel. Als ik het
verhaal van die meneer goed be
grijp, vindt hij dat de investerin
gen in de verkeersveiligheid niet
meer opwegen tegen de op-
Archleffoto Jasper Juinen
brengst. Hoewel elke vergelijking
mank gaat, vind ik wat dat de mil
joenenuitgaven om een margina
le verbetering van het milieu te
bewerkstellingen eerder ter dis
cussie kunnen worden gesteld.
Als je datzelfde bedrag zou inves
teren in landen als Polen of Tsje
chië zou je daar veel meer milieu-
overlast mee kunnen oplossen.
Maar met betrekking tot de ver
keersveiligheid is erin Nederland
nog genoeg te investeren."
F.H. Breeman, directeur/eige
naar F. Breeman BMW te Rotter
dam:
„Ik kan me niet voorstellen dat
die uitspraken van de heer Grollé
zo zijn bedoeld. Met zulke uitspra
ken maak je je niet populair. Aan
verkeersveiligheid kan je nooit
genoeg doen. Bij ons product
BMW is veiligheid een hoofdon
derwerp. Elk verkeersslachtoffer
is er één te veel. Je moet altijd blij
ven streven naar optimalisering
van de verkeersveiligheid. Dat
moet op alle gebieden. Niet alleen
de auto's zelf, maar ook de wegen,
de vangrails en noem maar op."
Voorlichter O, Beaujon van de
Verkeerspolitie Rijnmond:
„De keus tussen veiligheid of mo
biliteit is een rare. Ik kan mij ech
ter voorstellen dat de opmerkin
gen van de secretaris van de RAI
provocerend zijn bedoeld. Je kunt
verkeersveiligheid namelijk niet
kopen, ook niet tegen elke prijs,
als je het gedrag van weggebrui
kers niet kunt beïnvloeden.
Het is een feit dat er in Nederland,
netzoals in Seandinaviè, heel veel
is en wordt geïnvesteerd in ver
keersveiligheid. Alleen al ons net
werk van separate fietspaden
kent in de wereld z'n weerga niet.
Het is een voorziening die aan
toonbaar levens spaart. Maar wat
je ook investeert, de component
'menselijk gedrag' zul je nooit
kunnen wegbeveiligen. In 26 pro
cent van alle dodelijke ongevallen
komt alcoholgebruik om de hoek
kijken, of bij het slachtoffer of bij
de veroorzaker.
Ik ben een paar weken geleden op
een congres geweest over ver
keersveiligheid in Europa, Ik heb
daar horen spreken over elektro
nische geleiding via de vangrail,
over vangnetten boven ravijnen,
over gecapitonneerde middenber
men en over vloerverwarmde we
gen. Je hebt het dan over geweldi
ge inspanningen, die zeer margi
nale effecten zullen hebben. Het
is toch vooral ongewenst gedrag
(drinken en het zoeken naar een
kick ofwel machogedrag) dat
eventuele effecten van zulke in
vesteringen teniet zal doen. Zo
lang vooral jongere weggebrui
kers op de weg hun persoonlijke
grenzen blijven aftasten en som
mige fabrikanten hun motoren
'Kamikaze' noemen, zul je de
vraag moeten stellen of devoorge
nomen investeringen wel de j as-
te zijn."
Door Cyriel IVjesscheijn, Kïnus
Visser en Paul Nootenboom
Nederland heeft een infrastruc
tuur aan voorzieningen tegen dis
criminatie en racisme waarnaar
in menig buurland jaloers én ver
wonderd wordt gekeken. Lande
lijk timmert een rijke schakering
anti-racisme organisaties actief
aan de weg. Lokaal en regionaal
vormen de anti-discriminatie bu
reaus en meldpunten een fijnma
ziger netwerk dat racisme en an
dere vormen van discriminatie
signaleert en aan de kaak stelt.
Ook politie en justitie zijn steeds
actiever in de opsporing en ver
volging van racistische delicten.
Toch is Nederland recent op niet
mis te verstane wijze gegispt door
de W-Commissie die toeziet op
de uitvoering van het Internatio
naal Verdrag inzake de uitban
ning van alle vormen van rassen
discriminatie, ook wel aangeduid
als het 'Verdrag van New York'.
Elk land worstelt met met racis
me. Wordt het erger of wordt het
beter en wat zijn de relatieve ver
schillen en problemen per ge
bied? Discussies over dergelijke
vraagstukken hebben af en toe
meer het karakter van een geloof-
strijd dan dat ze zakelijk worden
gevoerd. De ene partij roept dat
het hand over hand toeneemt en
blaast, onder verwijzing naar 'on
derrapportage', het aantal inci
denten op tot ongeloofwaardige
proporties. Tegenvoeters in dit
debat stellen, vanwege het gerin
ge aantal geregistreerde gevallen,
dat het allemaal wel meevalt en
laden al snel de verdenking op
zich te bagatelliseren.
Zeker is dat de daadwerkelijke
frequentie van racistische en dis
criminerende voorvallen moeilijk
is te duiden. Er is wijdverbreid ta
boe op openlijk diserimerend ge
drag en velen zijn zich er ook van
bewust dat discriminatie door de
wetgever strafbaar is gesteld. Het
eenvoudigweg passeren van een
allochtone kandidaat die aan de
beurt is voor een huis of uiterst
gekwalificeerd is voor een baan,
brengt minder imago- en stral-
baarheidsrisico's met zich mee
dan formele uitsluiting door
openlijke discriminatie. Discrimi
natie in het geniep is moeilijk vast
te stellen en is dus veelal ook niet
in formele registraties terug te
vinden, maar ook manifeste vor
men van discriminatie beklüven
niet altijd in registraties.
Klacht of aangifte
Slachtoffers van discriminate
hebben met altijd vertrouwen m
de instanties tot wie zij zich moe
ten wenden met een klacht of aan
gifte. Dat leidt tot structurele on
derrapportage. Onderzoek in het
De afgelopen tien jaar is in de politieregio Rotterdam in samen-
werkingmet Radar en hetOpenbaar Ministerie veelgeïnvesteerd
in het opzetten van een infrastructuur om gevallen van racisme
en discriminatie vroegtijdig te kunnen waarnemen. Archieffoto Cor
V08
Verenigd Koninkrijk wijst in de
richting dat de cijfers van de Brit
se politie moeten worden verme
nigvuldigd met een factor tussen
4 en 40 (Van Donseiaar; 1997).
Maar ook klachten die wel bij or
ganisaties worden ingediend ha
len lang met altijd de formele re
gistraties. Naast onderrapportage
is ook sprake van onderregistra
tie. Ook gemelde delicten 'sneu
velen' regelmatig in de registratie
door bureaucratische nalatigheid
of onzorgvuldigheid. En is er spra
ke van registratie van een racis
tisch incident, dan is dat vaak op
decentraal niveau. Voor rapporta
ges in het kader van het Verdrag
van New York' moet dan nog de
horde naar een centrale registra
tie worden genomen. Daarbij ont
brak het de rijksoverheid tot dus
verre aan een eenduidige defini
tie van het begrip 'racistisch inci
dent.
Een belangrijke taak bij de aan
pak en registratie van racistische
incidenten ligt bij politie en justi
tie. Dat wordt ook tot uitdrukking
gebracht in de in september 1997
vernieuwde richtlijn Discrimina
tiezaken van het College van pro
cureurs-generaal aan de hoofdof
ficieren. Deze richtlijn heeft de
praktijk echter niet wezenlijk ver
anderd Ook andere zaken dan
discriminatie vragen terecht de
aandacht van de politie. Daarbij
komt dat de richtlijn door justitie
wellicht te lichtvaardig by de poli
tie 'over de schutting is gegooid'.
Er zijn onvoldoende instrumen
ten aangereikt om de aandacht
voor en signalering van het feno
meen discriminatie effectiever te
organiseren.
Bij de ontwikkeling van die in
strumenten is in de politieregio
Rotterdam-Rijnmond door een
coalitie tussen het anti-discrimi
natie bureau Radar, de politie en
het Openbaar Ministerie (OM) -
met vallen en opstaan vooruit-
ganggeboekti De afgelopen tien
jaar is veel geïnvesteerd in het op
zetten van een infrastructuur om
gevallen van racisme en discrimi
natie vroegtijdig te kunnen waar
nemen. Zo heeft de politie in elk
van de twaalf Rotterdamse poli
tiedistricten een contactpersoon
benoemd. Intussen, hebben ook
de basiseenheden dergelijke fun-
tionarissen. Deze districtscontact
personen, Radar en de coördine
rende officier van justitie treffen
elkaar regelmatig om signalen uit
te wisselen en om de voortgang
van lopende zaken te bespreken.
'Rotterdamse methode'
Op verzoek van de politie heeft
Radar een aantal instrumenten
ontwikkeld, zoals een handboek
'Aanpak discriminatie' en een
daaruit afgeleide pocketversie.
Geen politiefunctionaris in Rot
terdam kan nog met recht bewe
ren dat hy/zy de weg niet weet in
het geval van een concreet geval
van discriminatie Het Rotter
damse OM heeft Radar opdracht
gegeven voor de ontwikkeling
van een voorbeeldenboek. Daarin
wordt van a tot z beschreven hoe
concrete strafzaken tot een goed
einde zijn gebracht. Ook heeft Ra
dar voorlichtingsmateriaal ont
wikkeld. waarmee de politie het
publiek duidelijk kan maken dat
zij een betrouwbare partner is by
de aanpak van discriminatie. Het
moet de drempel om aangoifte te
doen wegnemen en onderrappor
tage dus tegengaan.
Deze 'Rotterdamse methode' be
gint ook ten aanzien van registra
tie vruchten af te werpen. Dat is
ook een van de redenen dat de Eu
ropese Commissie Radar recent
een subsidie heeft toegekend om
deze aanpak ook in andere politie
regio's te introduceren. Belang
rijk met het oog op de registratie
is dat een meldingsformulier voor
discriminatie is ontwikkeld. Het
stelt de politie in staat discrimina
tiezaken goed te registreren en te
rug te vinden. Vergeleken met
voorgaande jaren leidt dit tot een
verveelvoudiging van het aantal
'registraties, tot zo'n300 in 1997.
Registratie is geen doel op zich.
Het is van belang omdat het aan
vullend inzicht in de werkelijk
heid oplevert, omdat het duidelijk
maakt waar zich in versterkte ma
te problemen voordoen en waar
extra aandacht gewenst is, Daar
om worden er in Rotterdam ver
schillende relevante bestanden
geïntegreerd in één datasysteem,
een zogenaamde monitor. De re
gistratie van de politie wordt (ano
niem) geïntegreerd in het databe
stand, waarin Radar jaarlijks de
ongeveer 700 zaken opslaat, die
dit bureau en vergelijkbare orga
nisaties in de regio rechtstreeks
bereiken. Structurele screening
van lokale media op incidenten
met een mogelijke racistische of
discriminatoire achtergrond le
vert een derde informatiestroom.
Deze wordt wordt gecompleteerd
met de meldingen over racisti
sche graffiti bij verschillende in
stanties. Op basis van dit 'multi-
agency'-bestand zal het steeds be
ter mogelijk zijn om gekwalifi
ceerde waarnemingen te doen
over aard, locatie en frequentie
van verschillende vormen van
discriminatie.
De mogelijkheden voor prakti
sche actie op basis van een derge
lijk informatiebestand zijn legio.
Die mogelijkheden vormen ook
een belangrijk argument om te in
vesteren in de ontwikkeling van
een dergelijke registratiesyste
matiek. In de eerste plaats geeft
een dergelijke bestand, mits goed
bijgehouden, structureel inzicht
in de effecten van beleid. Zo heeft
Radar de indruk dat het aantal
klachten over discriminatie op de
woningmarkt is gedaald na de in
voering van het zogenaamde 'aan-
bodmodel'. Blijkbaar biedt deze
wijze van woningverdeling dus
een effectiever middel tegen wil
lekeur en discriminatie dan de tot
dusverre gehanteerde werkwijze.
Maar de monitor kan natuurlijk
ook aanwijzingen leveren voor de
noodzak van aanvullend beleid,
wanneer een bepaalde categorie
incidenten ineens een hoge
vlucht blijkt te nemen.
Het zal duidelijk zijn dat het op
basis van dergelijke monitorin-
systemen ook mogelijk moet rijn
beter te voldoen aan internationa
le verplichtingen omtrent regi
stratie en rapportage van racisti
sche incidenten. Daarvoor is het
nodig dat ook in andere regio's
dergelijke bestanden, gebaseerd
op de inbreng van verschillende
partners, worden opgebouwd, De
regionalisering van anti-discrimi
natie bureaus, zoals onder andere
voorgestaan door het Landelijk
Bureau ter bestrijding van Ras
sendiscriminatie (LBR), is een be
langrijke voorwaarde. Regionale
registratie kan immers worden
geïntegreerd in een landelijk be
stand. Naast een belangrijk be
leidsinstrument voor de rijks
overheid, kan ditbronnenbestand
ook de basis vormen waarop de
Nederlandse overheid aan haar
internationale registratiever
plichtingen kan voldoen. Ook in
dat opzicht zou het LBR, in sa
menwerking met de landelijke
vereniging van anti-discriminatie
bureau's en meldpunten, een
voortrekkersrol kunnen spelen.
Europees observatorium
Niet alleen de VN-kritiek noopt
tot snelle maatregelen van de Ne
derlandse overheid om de kwali
teit van de registratie en de rap
portage te verbeteren. Eind janua
ri vond in Oostenrijk de oprich
tingsvergadering plaats van het
Europees Waarnemingscentrum
voor Racisme en Vreemdelingen
haat Dit prestigieuze Europees
observatorium heeft als hoofddoel
het verzamelen en verstrekken
van 'objectieve (betrouwbare en
vergelijkbare) gegevens aangaan
de verschijnselen van racisme,
vreemdelingenhaat en anti-semi-
tisme op Europees niveau'. Den
Haag kan dus binnenkort een te
lefoontje verwachten uit Wenen
met de vraag wat men het afgelo
pen jaar in Nederland heeft waar
genomen. Het zou pas echt gê
nant worden als Nederland, rile
inspanningen van anti-discrimi
natie bureau's, politie en coördi
nerende officieren van justitie ten
spijt, dan het antwoord schuldig
zou moeten blijven.
(Rinus Visser - inspecteur bij de
regiopolitie Rotterdam-Rijn
mond - is regionaal coördinator
discriminatiezaken; mr. Paul No
tenboom is coördinerend officier
van justitie voor de aanpak van
discriminatie in Rotterdam; Cy
riel Triesscheijn is directeur van
het anh-disenminatie bureau Ra
dar in Rotterdam)
Frans Vanderwilt is zelfstandig
journalist, gespecialiseerd in politiek
en overheidsbeleidVoor deze krant
werpt hij wekelijks een blik achter de
coulissen van het verkiezingstheater.
De kiezer heeft niet te klagen. De verkiezingscam
pagne is begonnen met een hoop spektakel. De po
litici zijn niet meer van de buis te slaan. De hoofd
rolspelers doen, ieder op hun eigen wijs, dagelijks
een duit in het zakje. De WD organiseert zelfs iede
re morgen een persconferentie waar een kopstuk
een Iel mag uitdelen naar de tegenstander. Voor de
WD is dat de PvdA. Wim Kok als Kop van Jut. Wie
ramt hem als eerste over de rooie?
De eerste beurt was vry dag voor Annemarie Jorrits-
ma. Maar zij liet de kans om een harde klap uit te
deden wijselijk passeren. Haar politiek leider had
de voorgaande dagen al voor genoeg vuurwerk ge
zorgd. Misschien had hij er zelfs wel z'n handen aan
gebrand.
Maandag was de beurt aan minister Zalm. Hij het
weten geen minister van Financiën meer te willen
zijn als Kok en de zijnen na de verkiezingen weer
ouderwets s'ocialistisch gaan potverteren. Gisteren
mocht het Tweede Kamerlid Johan RempkesDe
PvdA(H) uitmaken voor de Partij van de Heffingen.
Wie vandaag de beurt heeft, hoort en ziet u van
avond.
Het voordeel van deze aanpak voor de partij in
kwestie is datje elke dag de toon van de campagne
kan zetten. De andere partij wordt wel gedwongen
te reageren. Zo gaat het althans in Engeland, waar
twee partijen zyn en de WD dit idee heeft opge
daan. De journalisten worden gedwongen om te ko
men. Stel je voor dat er iets gebeurt, datje mist. Als
er dan toch
tijd, geld en
mankracht in
gestoken is, zal
je er -zeker
als televisie-
ook wat mee
doen.
Een nadeel is
dat je wel iede
re dag iets
moet zeggen,
dat de moeite
waard is. En
dat kan mis
gaan, Het on
derwerp kan
zich tegen je
keren. Of de
media begin
nen je belache
lijk te maken
als het niets
voorstelt. Bo
vendien, in ons
land hebben
we meer dan
twee partijen.
Je weet dus nooit zeker wie er reageert.
Wie allemaal nog op de Kop van Jut mag slaan, is af
wachten, Misschien, komt het Tweede Kamerduo
Rijpstra-Kamp uitleggen hoe de WD de stroom
asielzoekers 'wil stoppen en op de kosten daarvan
bezuinigen. Bij een campagneoptreden in Nijme
gen hadden de WD-ers dat vorige week in het voor
uitzicht gesteld. Maar Rijpstra moest tegenover een
woedende Tweede Kamer verklaren dat zijn mede
fractiegenoten in het Nijmeegse een tikje te kort en
te ongenuanceerd door de bocht waren gegaan. De
zoveelste keer dat de WD buiten het parlement
aankondigt met voorstellen te komen op dit electo
raal emotionele terrein, maar het vervolgens haas
tig laat afweten.
Het is u misschien niet eens opgevallen. Immers al
les werd vorige week overschaduwd door de actie
van Frits Bolkestein met zijn motie over hoe Neder
land de Fransen eindelijk eens mores kan leren.
Daarmee staat hij voorlopig boven op de Kop van
Jut ranglijst.
Het was wel een merkwaardig schouwspel. Depoli-
tiek leider van een van de twee grootste regerings
partijen die een motie indient waarvan hij by voor
baat weet dat hij wordt verworpen. Dat doe je niet.
Het parlement, de volksvertegenwoordiging, is niet
voor goedkope partijpolitieke stunts. Als het alleen
maar de bedoeling is om je Grote Tegenstrever op
de kast te jagen, moetje dat buiten de Kamer doen.
Het mooiste was nog de vermoorde onschuld-scène
achteraf. Waarom dit niet mocht in Den Haag? In
Parijs en Londen is dat toch de gewoonste zaak van
de wereld, aldus Bolkestein? De bijval de volgende
dag van de WD-bewindslieden was opmerkelijk.
Minister van Landbouw Josias van Aartsen had er
zelfs van „genoten". Geen wonder.
Nog geen 48 uur later werd hij door Bolkestein on
verwijld tot toekomstig WD-minister van Buiten
landse Zaken gebombardeerd. Nadat Wim Kok had
opgemerkt dat het „geen geslaagde poging was als
een proeve van een sollicitatiegesprek" van WD-
leider Bolkestein naar de betrekking die hij een
week geleden nog graag wilde hebben. Nee, het zijn
een beetje malle aanvallen van de WD. Charges a
la de Lichte Brigade. Met de blanke sabel van leer
tegen de kanonnen. Toegegeven, het is wel theater.
Goed voor veel openingen in de krant en vele minu
ten op de televisie. Die kun je ook krijgen als je, sa
men met de journalisten, kiezers gaat zoeken op
een verlaten Spaans strand. Zoals mevrouw Nijpels
van de Senioren 2ÖQ0. Maar stem je op een party,
die je zoekt waar je niet bent?
Opgericht 2 april 1991
Uit de statuten;
Het Rotterdams Dagblad Is een onafhankelijke regionale
krant, zonder binding met enige levensbeschouwelijke
organisatie, politieke partij of belang
engroepering. De krant stelt zich ten doel doormiddel van
berichtgeving In woord en beeld, analyse en
achtergrondartikelen haar lezers zo actueel, objectief en
veelzijdig mogelijke informatie te verschaffen.
Hoofdredactie: J. Prins en LP. Pronk.
Chef Central Desk: FJ. Eckhardt.
Rubriekschefs:
Eindredactie Vormgeving: R.LJ. van Zeelst
Stadsredactie Rotterdam: J.S. Booister.
Editie Voome-Putten; C.G. Buitendijk.
Editie Waterweg: J,A. Rozendaal.
Editie Ussel en Lek; M.E. Verwaaijen
Editie Regio Zuid: M. Schreuder.
Nieuwsdienst/Binnen/buiteniand: B.V. Verkade.
Cultuur Leven: MJ.F. Maas.
Economie: N.P. de Vries
Sport: p. Ouwerkerk.
Jilustratie: F. van Someren.
Informatiebeheer. GJ. van den HU.