T "Dat (AltuCi&... 'Aan veiligheid kan je nooit genoeg doen' Landelijke registratie racisme kan veel beter Malle charges Het Kasteel Wim Kok (9), Wim Kok (10) Wim Kok (11) Wim Kok (12) Communicant Rotterdams Dagblad Rotterdams Dagblad Woensdag 22 april 1998 Onder eindredactie van Annemlek van Oosten, tel.: 010-4004358 Lopend vanaf mijn vaste plek op de tribune in de rich- tin g het oude Kasteel, nam ik afscheid. En hoorde tus sen de voetballiefhebbers NEC-bestuurders tegen el kaar zeggen: „Wat een afseheid hier op Spangen; bij ons hadden zeker honderd idioten het verpest." Spartanen, weestrotsopuzelfenuwclub.Hetkon niet beter! Op naar een nieuwe mooie toekomst. Hans Cohen, Capelle aan denIJssel Zou het bijvoorbeeld niet prachtig zijn als er hier en daar (en zeker bij ons in de buurt) wat meer groen zou komen? Struiken en planten. Zoals u waarschijnlijk bekend is, wordt het 'Kasteelpark' in Spangen gehal veerd omdat er een nieuw voetbalstadion moet ko men. Wat moeter van hetrestant van het park terecht komen? Mijn voorstel voor meer groen doet wellicht enigszins belachelijkaan,omdatikmijneigen tuin verwaarloos. Ik ben 76 jaar en ik vind de kracht niet meer om de grond te verfraai en. Een menigte planten en struiken doet veel voor de bewoners van een stad. Het vormt symbolisch gezien 'de longen van een stad'. J. J. Truijcns, Rotterdam Geachte heer Kok, door de opstelling en beloftes van de regeringspartijen zie ik geen noodzaak meer om te gaan stemmen. Ik zal u enkele van mijn redenen ge ven. De koopkrachtzougelykblijvenof verbeteren. Echter na ontvangst van mijn AOWenpensioentje, blijkikals gevolg van een belastingverhoging per maand ƒ31,60 minder te ontvangen. De invoering van de 'euro' en de uitbreiding van de EU zijn op dit moment niet goed voor de Nederlander, daar de euro een zwakke munt wordt, ons te veel gaat kosten en de prijzen zal opdrij ven. De euro dwingt ons te bezuinigen om aan de voor waarden te voldoen, terwijl andere landen dat niet (willen) doen. Ik maak mij zorgen over de veiligheid. Erzouden duizenden politieagenten bijkomen. De on veiligheid op straat wordt echter alleen maar groter, zodanig dat ik de aanschaf van een wapen overweeg, daar de overheid zijn plicht verzaakt. Ikz ou n ogveel kunnen zeggen over de dingen die niet deugen, zoals in hetonderwij s,de gezondheidszorg en op het gebeid van asielbeleid, werkgelegenheid of eu thanasie, Enzovoort. Ik hoop toch dat er nog eens een beleid komt dat het belang van de bevolking wel be hartigt. J J. den Hoedt, Rotterdam Geachte heer Kok, naar aanleiding van het artikel 'Lucht uwhartbij debaas van het land' verwijsik naar de brief van 15 maart, die ik te uwer attentie verstuur de naar de minister-president, Binnenhof 20 te Den Haag. De kern van de zaak is dat ik u en in u de gehele rege ring verwijt dat er enerzijds zo nodeloos met geld wordt gesmeten, terwijl en dat men, met name op de gezondheidszorg, zo veel beknibbelt. Tot op heden heb ik nog geen antwoord op mijn brief gekregen. Mijn brief aan u meldde dat mijn echtgenote drie jaar terug werd getroffen door een zware hersenbloeding en dat zij tot op heden nog steeds in het Capelse Ver pleeghuis verblijft. Ditlaatste komtmede door het feit dat ik, mede gelet op mijn leeftijd, de zware zorg voor haar niet gedurende 24 uur per dag aankan. Ik haai haar wel dagelijks naar huis en wel vanaf 13.30 uur tot 19.30 uur.Mijn brief aan uwas misschien wel wat lang, maar ik probeerde slechts een en ander onder de aan dacht van de medemens te brengen- W. Meulstee, Capelle aan den Ussel Excellentie. Terecht hebben wij allen een gezonde af keer van elke vorm van dictatuur, en omdat ze daar vaak de oorzaak van zijn, is het goed om dogma's en ideologische ve-en af te schudden. Maar als u dat doet en anderen niet, dan gaan wij de verkeerde kant op. Tenzij de politiek daar wat tegen doet, geeft kapitalis me in de praktijk monopolie-overheersing, ondanks de vrijemarkttheorie. Deze theorie is daarom een fic- tiein strijd met de feiten, behoudens voor dorpsmark- ten uit de tijd van Adam Smith. Het wordt mijns in- zienssteedsduidelijkerdatdevrijemarktgeenecono- mïsche wet of noodzaak is, maar een politieke ideolo gie waardoor de rijken alsmaarrijker kunnen worden. Indewereld(enookinonsland)wordtdeongelijkheid daardoor in versneld tempo steeds groter. Zelfsde mil jardair George Soros noemt kapitalisme daarom een bedreiging voor de democratie en ook 2. H. de Paus heeft de excessen van de vrije markt aangevochten. Echte vrijheid en democratie staan dus niet alleen los van kapitalisme, maar zijn er mee onverenigbaar. De vrije markt moet dus worden beteugeld. Uw partij heeft in het verleden gesproken over eerlijker verde ling van inkomen, kermis en macht. Ik zou thans ar beid willen toevoegen aan hetgeen eerlijker verdeeld moet worden. Automatisering is een goede zaak. De mensheid kan verlost worden van gevaarlijk, ver moeiend en. vervelend werk. Maar voorlopig is auto matisering een sociale rampen de wareoorzaak van de problemen met de werkgelegenheid. Een eerlijker verdeling van de welvaart gaat men wereldwijd reeds 50 jaar uit de weg met een obsederende economische groei, welke thans een milieuramp dreigt te worden. De sociale crisis en de milieucrisis zijn dus niet onaf hankelijk. Gezien het voorafgaande wil ik u vemoeken om geen regeringtevormenwaardeideologischeverenvanan- dere partijen de boventoon kunnen voeren. Met de meeste hoogachting, Dr. ir. EL Sanders, Rotterdam Ik wij u attent op maken op een misverstand in het ar tikel over Max van Heeswijk door Peter Ouwerkerk in het Rotterdams Dagblad van II aprilDe redacteur 'verbetert' het woord communicant, dat Max van Heeswijk gebruikt, in komediant. Ditis mijns inziens niet terecht, daar in het roomse zuiden het woord com municant (nog vaker communicantje) staat voor eitje, aansteller, watje of iets van die strekking. Verder mijn complimenten. Ik genietal jarenlang van de reportages van Peter Ouwerkerk, vooral die over het wielrennen. M. Hoevenaars, Rotterdam Het ministerie van Verkeer en Waterstaat streeft emaar het aantal verkeersdoden in 2000 met 20 procent en in 2010 met 50 procent terug te dringen. Secre taris R. Grollé van de RAI, bran chevereniging voor de rijwiel- en automobielindustrie, vindt dit te ver gaan. De politiek kan zich be ter bezighouden met de gewen ste vorm van mobiliteit, meent hij. Het streven het aantal slachtoffers verder terug te drin gen, leidt tot onevenredig hoge kosten. „Nederland lijdt aan een verkeersveiligheidssyndroom," vindt Grollé. Wie deelt de mening van de se cretaris van de RAI? Woordvoerder B. Woudenberg van Veilig Verkeer Nederland: „Deze uitspraken kunnen niet. Wij zijn hier zeer ongelukkig mee. Op het gebied van de verkeersvei ligheid mogen geen concessies worden ge daan. We moe ten alles in het werk stellen om het verkeer nog veiliger te maken. Ook en vooral wat be treft de twee- wielers, de risi cofactoren bij die vervoer middelen zijn vele malen groter." R. van Toor, coördinator van Bu reau Slachtofferhulp Rijnmond: „Ik ben vooral gevallen over het feit dat de RAI de inspanningen om de vekeersveïligheid te verbe teren voldoende vindt in vergelij king met de maatregelen in ons omringende landen. De vergelij king met andere landen doet niet ter zake. Ons land, onze politiek, kiest voor een hoge verkeersvei ligheid. Onze ervaring met slachtoffers, de mensen die het overleven, sterkt mij in de mening datje niet lijk zijn, we in verkeersveilig heid moeten bljjven inves teren. Sommi ge ongevallen kun je nooit voorkomen, maar andere wel." te ver kunt gaan in het nemen van maatregelen om ongevallen te voorkomen. Wij krijgen vooral te maken met de traumatische kan- m, met de verwerking, van onge lukken. Het zijn net als misdrij ven onverwachte gebeurtenissen die het hele leven veranderen, nog los van allerlei praktische vra gen, bijvoorbeeld op - verzeke- Het standpunt van het Bureau Slachtofferhulp Rotterdam is dat er zo lang er nog talloze ongeluk ken gebeuren die niet noo<Luke- T.van der Steen, de afgelopen vier jaar wethouder voor ver keersveiligheid in Vlaardingen, een gemeente die als verkeers veilig te boek staat: ,Ik denk dat Nederland heel ver keersveilig is. Maar tegelijk is het zo dat er in Nederland elke dag drie of vier mensen omkomen in het verkeer. Mijns inziens zyn dat er drie of vier te veel. Als ik het verhaal van die meneer goed be grijp, vindt hij dat de investerin gen in de verkeersveiligheid niet meer opwegen tegen de op- Archleffoto Jasper Juinen brengst. Hoewel elke vergelijking mank gaat, vind ik wat dat de mil joenenuitgaven om een margina le verbetering van het milieu te bewerkstellingen eerder ter dis cussie kunnen worden gesteld. Als je datzelfde bedrag zou inves teren in landen als Polen of Tsje chië zou je daar veel meer milieu- overlast mee kunnen oplossen. Maar met betrekking tot de ver keersveiligheid is erin Nederland nog genoeg te investeren." F.H. Breeman, directeur/eige naar F. Breeman BMW te Rotter dam: „Ik kan me niet voorstellen dat die uitspraken van de heer Grollé zo zijn bedoeld. Met zulke uitspra ken maak je je niet populair. Aan verkeersveiligheid kan je nooit genoeg doen. Bij ons product BMW is veiligheid een hoofdon derwerp. Elk verkeersslachtoffer is er één te veel. Je moet altijd blij ven streven naar optimalisering van de verkeersveiligheid. Dat moet op alle gebieden. Niet alleen de auto's zelf, maar ook de wegen, de vangrails en noem maar op." Voorlichter O, Beaujon van de Verkeerspolitie Rijnmond: „De keus tussen veiligheid of mo biliteit is een rare. Ik kan mij ech ter voorstellen dat de opmerkin gen van de secretaris van de RAI provocerend zijn bedoeld. Je kunt verkeersveiligheid namelijk niet kopen, ook niet tegen elke prijs, als je het gedrag van weggebrui kers niet kunt beïnvloeden. Het is een feit dat er in Nederland, netzoals in Seandinaviè, heel veel is en wordt geïnvesteerd in ver keersveiligheid. Alleen al ons net werk van separate fietspaden kent in de wereld z'n weerga niet. Het is een voorziening die aan toonbaar levens spaart. Maar wat je ook investeert, de component 'menselijk gedrag' zul je nooit kunnen wegbeveiligen. In 26 pro cent van alle dodelijke ongevallen komt alcoholgebruik om de hoek kijken, of bij het slachtoffer of bij de veroorzaker. Ik ben een paar weken geleden op een congres geweest over ver keersveiligheid in Europa, Ik heb daar horen spreken over elektro nische geleiding via de vangrail, over vangnetten boven ravijnen, over gecapitonneerde middenber men en over vloerverwarmde we gen. Je hebt het dan over geweldi ge inspanningen, die zeer margi nale effecten zullen hebben. Het is toch vooral ongewenst gedrag (drinken en het zoeken naar een kick ofwel machogedrag) dat eventuele effecten van zulke in vesteringen teniet zal doen. Zo lang vooral jongere weggebrui kers op de weg hun persoonlijke grenzen blijven aftasten en som mige fabrikanten hun motoren 'Kamikaze' noemen, zul je de vraag moeten stellen of devoorge nomen investeringen wel de j as- te zijn." Door Cyriel IVjesscheijn, Kïnus Visser en Paul Nootenboom Nederland heeft een infrastruc tuur aan voorzieningen tegen dis criminatie en racisme waarnaar in menig buurland jaloers én ver wonderd wordt gekeken. Lande lijk timmert een rijke schakering anti-racisme organisaties actief aan de weg. Lokaal en regionaal vormen de anti-discriminatie bu reaus en meldpunten een fijnma ziger netwerk dat racisme en an dere vormen van discriminatie signaleert en aan de kaak stelt. Ook politie en justitie zijn steeds actiever in de opsporing en ver volging van racistische delicten. Toch is Nederland recent op niet mis te verstane wijze gegispt door de W-Commissie die toeziet op de uitvoering van het Internatio naal Verdrag inzake de uitban ning van alle vormen van rassen discriminatie, ook wel aangeduid als het 'Verdrag van New York'. Elk land worstelt met met racis me. Wordt het erger of wordt het beter en wat zijn de relatieve ver schillen en problemen per ge bied? Discussies over dergelijke vraagstukken hebben af en toe meer het karakter van een geloof- strijd dan dat ze zakelijk worden gevoerd. De ene partij roept dat het hand over hand toeneemt en blaast, onder verwijzing naar 'on derrapportage', het aantal inci denten op tot ongeloofwaardige proporties. Tegenvoeters in dit debat stellen, vanwege het gerin ge aantal geregistreerde gevallen, dat het allemaal wel meevalt en laden al snel de verdenking op zich te bagatelliseren. Zeker is dat de daadwerkelijke frequentie van racistische en dis criminerende voorvallen moeilijk is te duiden. Er is wijdverbreid ta boe op openlijk diserimerend ge drag en velen zijn zich er ook van bewust dat discriminatie door de wetgever strafbaar is gesteld. Het eenvoudigweg passeren van een allochtone kandidaat die aan de beurt is voor een huis of uiterst gekwalificeerd is voor een baan, brengt minder imago- en stral- baarheidsrisico's met zich mee dan formele uitsluiting door openlijke discriminatie. Discrimi natie in het geniep is moeilijk vast te stellen en is dus veelal ook niet in formele registraties terug te vinden, maar ook manifeste vor men van discriminatie beklüven niet altijd in registraties. Klacht of aangifte Slachtoffers van discriminate hebben met altijd vertrouwen m de instanties tot wie zij zich moe ten wenden met een klacht of aan gifte. Dat leidt tot structurele on derrapportage. Onderzoek in het De afgelopen tien jaar is in de politieregio Rotterdam in samen- werkingmet Radar en hetOpenbaar Ministerie veelgeïnvesteerd in het opzetten van een infrastructuur om gevallen van racisme en discriminatie vroegtijdig te kunnen waarnemen. Archieffoto Cor V08 Verenigd Koninkrijk wijst in de richting dat de cijfers van de Brit se politie moeten worden verme nigvuldigd met een factor tussen 4 en 40 (Van Donseiaar; 1997). Maar ook klachten die wel bij or ganisaties worden ingediend ha len lang met altijd de formele re gistraties. Naast onderrapportage is ook sprake van onderregistra tie. Ook gemelde delicten 'sneu velen' regelmatig in de registratie door bureaucratische nalatigheid of onzorgvuldigheid. En is er spra ke van registratie van een racis tisch incident, dan is dat vaak op decentraal niveau. Voor rapporta ges in het kader van het Verdrag van New York' moet dan nog de horde naar een centrale registra tie worden genomen. Daarbij ont brak het de rijksoverheid tot dus verre aan een eenduidige defini tie van het begrip 'racistisch inci dent. Een belangrijke taak bij de aan pak en registratie van racistische incidenten ligt bij politie en justi tie. Dat wordt ook tot uitdrukking gebracht in de in september 1997 vernieuwde richtlijn Discrimina tiezaken van het College van pro cureurs-generaal aan de hoofdof ficieren. Deze richtlijn heeft de praktijk echter niet wezenlijk ver anderd Ook andere zaken dan discriminatie vragen terecht de aandacht van de politie. Daarbij komt dat de richtlijn door justitie wellicht te lichtvaardig by de poli tie 'over de schutting is gegooid'. Er zijn onvoldoende instrumen ten aangereikt om de aandacht voor en signalering van het feno meen discriminatie effectiever te organiseren. Bij de ontwikkeling van die in strumenten is in de politieregio Rotterdam-Rijnmond door een coalitie tussen het anti-discrimi natie bureau Radar, de politie en het Openbaar Ministerie (OM) - met vallen en opstaan vooruit- ganggeboekti De afgelopen tien jaar is veel geïnvesteerd in het op zetten van een infrastructuur om gevallen van racisme en discrimi natie vroegtijdig te kunnen waar nemen. Zo heeft de politie in elk van de twaalf Rotterdamse poli tiedistricten een contactpersoon benoemd. Intussen, hebben ook de basiseenheden dergelijke fun- tionarissen. Deze districtscontact personen, Radar en de coördine rende officier van justitie treffen elkaar regelmatig om signalen uit te wisselen en om de voortgang van lopende zaken te bespreken. 'Rotterdamse methode' Op verzoek van de politie heeft Radar een aantal instrumenten ontwikkeld, zoals een handboek 'Aanpak discriminatie' en een daaruit afgeleide pocketversie. Geen politiefunctionaris in Rot terdam kan nog met recht bewe ren dat hy/zy de weg niet weet in het geval van een concreet geval van discriminatie Het Rotter damse OM heeft Radar opdracht gegeven voor de ontwikkeling van een voorbeeldenboek. Daarin wordt van a tot z beschreven hoe concrete strafzaken tot een goed einde zijn gebracht. Ook heeft Ra dar voorlichtingsmateriaal ont wikkeld. waarmee de politie het publiek duidelijk kan maken dat zij een betrouwbare partner is by de aanpak van discriminatie. Het moet de drempel om aangoifte te doen wegnemen en onderrappor tage dus tegengaan. Deze 'Rotterdamse methode' be gint ook ten aanzien van registra tie vruchten af te werpen. Dat is ook een van de redenen dat de Eu ropese Commissie Radar recent een subsidie heeft toegekend om deze aanpak ook in andere politie regio's te introduceren. Belang rijk met het oog op de registratie is dat een meldingsformulier voor discriminatie is ontwikkeld. Het stelt de politie in staat discrimina tiezaken goed te registreren en te rug te vinden. Vergeleken met voorgaande jaren leidt dit tot een verveelvoudiging van het aantal 'registraties, tot zo'n300 in 1997. Registratie is geen doel op zich. Het is van belang omdat het aan vullend inzicht in de werkelijk heid oplevert, omdat het duidelijk maakt waar zich in versterkte ma te problemen voordoen en waar extra aandacht gewenst is, Daar om worden er in Rotterdam ver schillende relevante bestanden geïntegreerd in één datasysteem, een zogenaamde monitor. De re gistratie van de politie wordt (ano niem) geïntegreerd in het databe stand, waarin Radar jaarlijks de ongeveer 700 zaken opslaat, die dit bureau en vergelijkbare orga nisaties in de regio rechtstreeks bereiken. Structurele screening van lokale media op incidenten met een mogelijke racistische of discriminatoire achtergrond le vert een derde informatiestroom. Deze wordt wordt gecompleteerd met de meldingen over racisti sche graffiti bij verschillende in stanties. Op basis van dit 'multi- agency'-bestand zal het steeds be ter mogelijk zijn om gekwalifi ceerde waarnemingen te doen over aard, locatie en frequentie van verschillende vormen van discriminatie. De mogelijkheden voor prakti sche actie op basis van een derge lijk informatiebestand zijn legio. Die mogelijkheden vormen ook een belangrijk argument om te in vesteren in de ontwikkeling van een dergelijke registratiesyste matiek. In de eerste plaats geeft een dergelijke bestand, mits goed bijgehouden, structureel inzicht in de effecten van beleid. Zo heeft Radar de indruk dat het aantal klachten over discriminatie op de woningmarkt is gedaald na de in voering van het zogenaamde 'aan- bodmodel'. Blijkbaar biedt deze wijze van woningverdeling dus een effectiever middel tegen wil lekeur en discriminatie dan de tot dusverre gehanteerde werkwijze. Maar de monitor kan natuurlijk ook aanwijzingen leveren voor de noodzak van aanvullend beleid, wanneer een bepaalde categorie incidenten ineens een hoge vlucht blijkt te nemen. Het zal duidelijk zijn dat het op basis van dergelijke monitorin- systemen ook mogelijk moet rijn beter te voldoen aan internationa le verplichtingen omtrent regi stratie en rapportage van racisti sche incidenten. Daarvoor is het nodig dat ook in andere regio's dergelijke bestanden, gebaseerd op de inbreng van verschillende partners, worden opgebouwd, De regionalisering van anti-discrimi natie bureaus, zoals onder andere voorgestaan door het Landelijk Bureau ter bestrijding van Ras sendiscriminatie (LBR), is een be langrijke voorwaarde. Regionale registratie kan immers worden geïntegreerd in een landelijk be stand. Naast een belangrijk be leidsinstrument voor de rijks overheid, kan ditbronnenbestand ook de basis vormen waarop de Nederlandse overheid aan haar internationale registratiever plichtingen kan voldoen. Ook in dat opzicht zou het LBR, in sa menwerking met de landelijke vereniging van anti-discriminatie bureau's en meldpunten, een voortrekkersrol kunnen spelen. Europees observatorium Niet alleen de VN-kritiek noopt tot snelle maatregelen van de Ne derlandse overheid om de kwali teit van de registratie en de rap portage te verbeteren. Eind janua ri vond in Oostenrijk de oprich tingsvergadering plaats van het Europees Waarnemingscentrum voor Racisme en Vreemdelingen haat Dit prestigieuze Europees observatorium heeft als hoofddoel het verzamelen en verstrekken van 'objectieve (betrouwbare en vergelijkbare) gegevens aangaan de verschijnselen van racisme, vreemdelingenhaat en anti-semi- tisme op Europees niveau'. Den Haag kan dus binnenkort een te lefoontje verwachten uit Wenen met de vraag wat men het afgelo pen jaar in Nederland heeft waar genomen. Het zou pas echt gê nant worden als Nederland, rile inspanningen van anti-discrimi natie bureau's, politie en coördi nerende officieren van justitie ten spijt, dan het antwoord schuldig zou moeten blijven. (Rinus Visser - inspecteur bij de regiopolitie Rotterdam-Rijn mond - is regionaal coördinator discriminatiezaken; mr. Paul No tenboom is coördinerend officier van justitie voor de aanpak van discriminatie in Rotterdam; Cy riel Triesscheijn is directeur van het anh-disenminatie bureau Ra dar in Rotterdam) Frans Vanderwilt is zelfstandig journalist, gespecialiseerd in politiek en overheidsbeleidVoor deze krant werpt hij wekelijks een blik achter de coulissen van het verkiezingstheater. De kiezer heeft niet te klagen. De verkiezingscam pagne is begonnen met een hoop spektakel. De po litici zijn niet meer van de buis te slaan. De hoofd rolspelers doen, ieder op hun eigen wijs, dagelijks een duit in het zakje. De WD organiseert zelfs iede re morgen een persconferentie waar een kopstuk een Iel mag uitdelen naar de tegenstander. Voor de WD is dat de PvdA. Wim Kok als Kop van Jut. Wie ramt hem als eerste over de rooie? De eerste beurt was vry dag voor Annemarie Jorrits- ma. Maar zij liet de kans om een harde klap uit te deden wijselijk passeren. Haar politiek leider had de voorgaande dagen al voor genoeg vuurwerk ge zorgd. Misschien had hij er zelfs wel z'n handen aan gebrand. Maandag was de beurt aan minister Zalm. Hij het weten geen minister van Financiën meer te willen zijn als Kok en de zijnen na de verkiezingen weer ouderwets s'ocialistisch gaan potverteren. Gisteren mocht het Tweede Kamerlid Johan RempkesDe PvdA(H) uitmaken voor de Partij van de Heffingen. Wie vandaag de beurt heeft, hoort en ziet u van avond. Het voordeel van deze aanpak voor de partij in kwestie is datje elke dag de toon van de campagne kan zetten. De andere partij wordt wel gedwongen te reageren. Zo gaat het althans in Engeland, waar twee partijen zyn en de WD dit idee heeft opge daan. De journalisten worden gedwongen om te ko men. Stel je voor dat er iets gebeurt, datje mist. Als er dan toch tijd, geld en mankracht in gestoken is, zal je er -zeker als televisie- ook wat mee doen. Een nadeel is dat je wel iede re dag iets moet zeggen, dat de moeite waard is. En dat kan mis gaan, Het on derwerp kan zich tegen je keren. Of de media begin nen je belache lijk te maken als het niets voorstelt. Bo vendien, in ons land hebben we meer dan twee partijen. Je weet dus nooit zeker wie er reageert. Wie allemaal nog op de Kop van Jut mag slaan, is af wachten, Misschien, komt het Tweede Kamerduo Rijpstra-Kamp uitleggen hoe de WD de stroom asielzoekers 'wil stoppen en op de kosten daarvan bezuinigen. Bij een campagneoptreden in Nijme gen hadden de WD-ers dat vorige week in het voor uitzicht gesteld. Maar Rijpstra moest tegenover een woedende Tweede Kamer verklaren dat zijn mede fractiegenoten in het Nijmeegse een tikje te kort en te ongenuanceerd door de bocht waren gegaan. De zoveelste keer dat de WD buiten het parlement aankondigt met voorstellen te komen op dit electo raal emotionele terrein, maar het vervolgens haas tig laat afweten. Het is u misschien niet eens opgevallen. Immers al les werd vorige week overschaduwd door de actie van Frits Bolkestein met zijn motie over hoe Neder land de Fransen eindelijk eens mores kan leren. Daarmee staat hij voorlopig boven op de Kop van Jut ranglijst. Het was wel een merkwaardig schouwspel. Depoli- tiek leider van een van de twee grootste regerings partijen die een motie indient waarvan hij by voor baat weet dat hij wordt verworpen. Dat doe je niet. Het parlement, de volksvertegenwoordiging, is niet voor goedkope partijpolitieke stunts. Als het alleen maar de bedoeling is om je Grote Tegenstrever op de kast te jagen, moetje dat buiten de Kamer doen. Het mooiste was nog de vermoorde onschuld-scène achteraf. Waarom dit niet mocht in Den Haag? In Parijs en Londen is dat toch de gewoonste zaak van de wereld, aldus Bolkestein? De bijval de volgende dag van de WD-bewindslieden was opmerkelijk. Minister van Landbouw Josias van Aartsen had er zelfs van „genoten". Geen wonder. Nog geen 48 uur later werd hij door Bolkestein on verwijld tot toekomstig WD-minister van Buiten landse Zaken gebombardeerd. Nadat Wim Kok had opgemerkt dat het „geen geslaagde poging was als een proeve van een sollicitatiegesprek" van WD- leider Bolkestein naar de betrekking die hij een week geleden nog graag wilde hebben. Nee, het zijn een beetje malle aanvallen van de WD. Charges a la de Lichte Brigade. Met de blanke sabel van leer tegen de kanonnen. Toegegeven, het is wel theater. Goed voor veel openingen in de krant en vele minu ten op de televisie. Die kun je ook krijgen als je, sa men met de journalisten, kiezers gaat zoeken op een verlaten Spaans strand. Zoals mevrouw Nijpels van de Senioren 2ÖQ0. Maar stem je op een party, die je zoekt waar je niet bent? Opgericht 2 april 1991 Uit de statuten; Het Rotterdams Dagblad Is een onafhankelijke regionale krant, zonder binding met enige levensbeschouwelijke organisatie, politieke partij of belang engroepering. De krant stelt zich ten doel doormiddel van berichtgeving In woord en beeld, analyse en achtergrondartikelen haar lezers zo actueel, objectief en veelzijdig mogelijke informatie te verschaffen. Hoofdredactie: J. Prins en LP. Pronk. Chef Central Desk: FJ. Eckhardt. Rubriekschefs: Eindredactie Vormgeving: R.LJ. van Zeelst Stadsredactie Rotterdam: J.S. Booister. Editie Voome-Putten; C.G. Buitendijk. Editie Waterweg: J,A. Rozendaal. Editie Ussel en Lek; M.E. Verwaaijen Editie Regio Zuid: M. Schreuder. Nieuwsdienst/Binnen/buiteniand: B.V. Verkade. Cultuur Leven: MJ.F. Maas. Economie: N.P. de Vries Sport: p. Ouwerkerk. Jilustratie: F. van Someren. Informatiebeheer. GJ. van den HU.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1998 | | pagina 4