9
I
Kortzichtigheid aan de macht
Stad
Lftl
Werkgelegenheid het stokpaardje van Paars
T
Wat'n
TOI/ME
Colijn
Win Kok (21)
Wim Kok (22)
Televisie
Ga stemmen
Schooltas brugklasser
Verantwoordelijk
Rotterdams Dagblad
1998H
Rotterdams Dagblad
Dinsdag 28 april 1998
Onder eindredactie van Annemlek van Oosten, tel.: 010-4004358
Uit het artikel in het Rotterdams Dagblad over de on
langs verschenen biografie van wijlen Hendrikus Co-
lijn kwam duidelijk naar voren, dat deze man beslist
niet de persoon is geweest, voor wie men hem voor de
oorlog vooral in gereformeerde kringen wilde laten
doorgaan. Colijn zorgde uitermate goed voor zichzelf
en was niet vies van nepotismeen injuni 1940zelfs ge
neigd tot collaboratie met de bezetter, zoals uit zijn
brochure 'Op de grens van twee werelden' duidelijk
naar voren komt. Wellicht was deze 'sterke figuur' on
der de indruk van een ander 'sterke figuur' aan gene
zijde van onze grens? Dankzij zijn bezuinigingen en
verlagingen van lonen -zelfs op de armzalige steun
van ƒ13,25 perweek moest nog twee kwartjes worden
beknibbeld - is in de crisisjaren door zeer velen on
noemelijke ellende geleden. Zijn naamis door duizen
den vervloekt enhonderden heefthij totzelfmoordge-
dreven. De statistieken uit die tijd vormen het bewijs.
Drie jaar na de beurskrach van 1929, begonnen de
meeste Europese landen alweer op te krabbelen. In
Nederland kwam pas enige verbetering omstreeks
1935.0peenbevolkingvannauwelijksnegenmiljoen,
telde Nederland toen bijna 650.000 werklozen, Ik heb
als kind deze rottijd aan den lijve ondervonden.
Hopelijkzal de auteur in het tweede deel vanzijn boek
over Colijn ook deze periode op de juiste wijze belich
ten.
E.W.Th. Hanselman, Rotterdam
Geachtermnister-president,ikben75jaar. Socialisme
en democratie zijn mij met de paplepel ingegoten.
Eens was u de voorzitter van mijn vakvereniging, nu
bent u de baas van ons land; het land dat ik mijn land
niet meer vind.
Ik had dit al eerder willen schrijven, in de periode toen
de eerste gouden handdrukken weggegeven werden.
Toen subsidie aan bedrijven werd gegeven, die niet
meer rendeerden (Verolme). De werknemer moest
toen pas op deplaats maken, voorde toekomstige wel
vaart. Ik dacht lang dat het beter zou worden. Ik ben
zeer ontstemd, want de gevolgen van deze manier van
regeren gaan niet over.
Ikbenvanmeningdathetvreemdelingenbeleiduitde
hand loopt, omdat er te veel illegale mensen zijn die
niet meer zijn op te sporen. De grenzen vallen weg
(Verdrag van Schengen) en mijns inziens vervagen
daardoor normen en waarden. Het begint bij de jeugd.
Kleine criminelen worden grote criminelen. De maf-
fialoopt in en uit, zoekt naar een warm plekje. Er is te
weinig politie op straat en ook over de zorg voor oude-
ren is heel wat te zeggen. Ik zal u de details besparen;
die zult u trouwens wel kennen. Zoniet, dankuntuze
vinden in het Rotterdams Dagblad. Verder wens ik u
sterkte en veel stemmen bij de verkiezingen.
K. Heijnjan, Rotterdam
Geachte heer Kok, my hoort u niet klagen; ik heb
slechtere tijden meegemaakt. Ik ben namelijk nog
van vóór de Tweede Wereldoorlog. En hoe slecht we
het jaren né de oorlog nog hebben gehad, er waren
twee doodzonden: lenen en je vrouw laten werken.
Tegenwoordig kopen mensen als ze twintig zijn niet
alleen een huis, maar ook een complete inboedel en
een auto voorde deur; liefsttwee. Gelooft u mij, ik mis
gun de jongeren dit absoluut niet, maar ik krijg wel
eens de pest in als ik aan het pensioentje denk dat ik
straks krijg; het pensioentje waarvoor ik krom gele
gen heb. En nu moetik ook nog meebetalen aan de ver
betering van de kinderopvang? Ik wil mijn bijdrage
bestleveren,maar wieguntmij eeninkomensverbete
ring? Ik behoor tot de categorie mensen die per 1 janu
ari minder geld krijgen in deze welvaartsstaat
L.H. den Ouden, Zwijndrecht
Ik wil even reageren op de column 'Krom' van Martha
Wesenhagen. "Wat een herkenning! Ik zou het zelf ge
schreven kunnen hebben. Ze brengt zeer goed onder
woorden wat echt krom is!
We hebben overal een mening en grote mond over, als
er iets gebeurt in onze samenleving dat niet door de
beugel kan. Terwijl half Nederland en veel kinderen
naar kotsmisselijke programma's als Jerry Springer
zitten te kijken. Veel kinderen krijgen al op jonge leef
tijd een tv op hun kamer, daar ben ik erg op tegen. Ze
kunnen op die manier overal naar kijken. Ik heb twee
zoons van 13 en 14 jaar, die van ons geen eigen tv krij
gen. Ik wil weten waar ze naar kijken, zodat we het sa
men kunnen hebben over de programma's.
Wat ookzo irritantis, onder meer van SBS 6, isdatzen-
ders voortdurend aankondigen wat er in 'Actie
nieuws' wordt uitgezonden. Op een tydstip dat veel
kinderen kijken, wordt je het ene irritante onderwerp
na het andere opgedrongen. Bijvoorbeeld onderwer
pen als 'heel veel mensen hebben een dwangmatig
sexleven', 'het groeiende drugsgebruik' en nog veel
meer.
Hetwordttijd dat we met z'n allen grote ophef maken
over zulke uitzendingen. Zo niet, dan vind ik net als
Martha dat er in Nederland wel degelijk iets mis is en
dat de verloedering alleen maar toeneemt.
S. van der Linden, Barendrecht
De PvdA moet en kan gemakkelijk de grootste partij
worden als alle, normaal gesproken thuisblijvende,
PvdA'ers 6 mei wel gaan stemmen. Verloochen je af
komst niet en stem PvdA. Thuisblijvende PvdA'ers
moeten zich realiseren, dat VVD-aanhangers vrijwel
allemaal naar de stembus komen. Werk er niet aan
mee dat de WD de grootste wordt.
A, van Keeken, Rotterdam
Het zit mjj als ouder al jaren niet lekker dat de kinde
ren naar de middelbare school zo'n zware tas moeten
dragen. Wij hebben twee dochters en hun tassen we
gen vaak negen kilogram. Waarom kunnen er niet in
elk lokaal per vak zo'n 30 boeken liggen, zodat onze
kinderen helemaal geen boeken meer naar school
hoeven te zeulen?
Wij ouders betalen al veel boekengeld. Als nu iedere
ouder ƒ5 of ƒ10 meer zou betalen voor de boeken op
school, zou dit probleem dan niet de wereld uit zijn?
H.E. Laterveer, Rotterdam I
i r
Tekening
Tneo Gootjes
Door Herman Moscoviter
Wie de krant
kritisch leest,
valt op sommi
ge dagen van
de ene verba
zing in de ande
re. Dat is ook
een deel van de
opzet van het
dagblad: infor
matie, attractie ende vermaak.
Donderdag 23 april 1998. Drie be
richten op twee Rotterdampagi
na's die los van elkaar een indruk
geven van openbaar vervoer in
onze regio en het denken daar
over.
Eerste bericht: Meer reizigers
voor RET sinds 1993. Ongeveer
695 miljoen. Geen reden voor opti
misme omdat het rijk zijn bijdra
ge aan de RET structureel zal ver
minderen. De RET is nog altijd
bezig de kwaliteit van het vervoer
te verbeteren. Dat gebeurt onder
meer door het inzetten van bus
sen met een lage vloer en door het
aanleggen van de Beneluxlijn.
Tweede bericht: Intercitytreinen
van de NS stoppen met ingang
van 23 mei niet meer op station
Blaak. Dit blijkt uit de nieuwe
dienstregeling. Om meer interci
ty's per uur naar Dordt en Breda
te laten rijden, moeten de be
staande sneltreinen minder vaak
stoppen. Ze racen daarom van nu
af aan voorbij Blaak.
Derde bericht: Het nieuwe open
baar vervoerssysteem tussen Rot
terdam en Haaglanden, Randst-
adRail, wordt 'vereenvoudigd' om
het financieel haalbaar te maken.
Deze zogeheten tramtreinen op
de bestaande sporen van de Hof
pleinlij n en de Zoetermeerlijn
zijn lichter en trekken sneller op
dan bestaande treinen. Deze light
railtreinen kunnen zodoende in
dezelfde tijd meer haltes bedie
nen.
Koninkrijkjes
Het denken over openbaar ver
voer in Nederland is en blijft een
chaos. Om maar wat te noemen:
sinds jaar en dag reden en rijden
er in Amsterdam, Rotterdam en
Den Haag verschillende soorten
trams. Wanneer het dezelfde wa
ren geweest, hadden ze goedko
per aangeschaft kunnen worden,
was de uitwisselbaarheid gewaar
borgd en was ook het onderhoud
eenvoudiger geweest.
De beslissers van alle openbaar
vervoerdiensten bestieren hun ei-
gen koninkrijkjes en doen iets dat
zogenaamd het 'openbaar belang
dient', maar in feite geen reke
ning houdt met de werkelijke bre
de vraag. Gaat het bij het aanleg
gen van de nieuwe light-rail om
Rotterdam-Zoetermeer-Den
Haag of zou het moeten gaan om
Rotterdam-Zoetermeer-Den
Haag-Leiden-Haariem-Amster-
dam-Utrecht-Gouda -Rotterdam,
de Randstad-ringiijn? Gaat het
om het aanleggen van een ver
voerssysteem dat inmiddels 100
jaar bestaat (geëlektrificeerd
openbaar vervoer, met de Hof-
pleinlijn als allereerste voorbeeld)
en dus volstrekt verouderd mag
heten in comfort en snelheid, of
gaat het om een wissel te trekken
op de toekomst en te kiezen voor
iets dat werkelijk soelaas biedt,
zoals bijvoorbeeld de magneet
trein? Ik weet het antwoord van
de politici en directeuren al: te
duur. Maar wat is duurder? Eerst
een achterhaald systeem aanleg
gen en dan na nog geen twintig
jaar merken dat je toch alsnog
moet zwichten voor de magneet
trein, of direct het geld in zo'n in
novatie investeren? Het lijkt mij
de kortzichtigheid aan de macht.
Waarom stoppen de intercity's
niet meer op Blaak? Zogenaamd
iy
om ruimte te maken. In feite om
dat ze te langzaam afremmen en
te traag optrekken. Zou dat kun
nen met dc snelheid van een mag
neettrein dan was Blaak interci
tystation gebleven. Dat bedoel ik
met verouderde systemen.
Plan uit 1946
In het bericht over de aanleg van
light-raii staat dat 'de dure koppe
ling aan het Rotterdamse metro
net' vervalt. Maar, heren toch, de
metro is een sinds jaar en dag be
proefd systeem van light-rail. En
wat degenen die het hebben over
de 'dure koppeling' vergeten, is
dat juist die koppeling een meer
waarde voor dc passagiers ople
vert: zonder overstappen en rede
lijk sne! meer haltes kunnen be
reiken met een en hetzelfde ver
voerssysteem. Niet weer een
nieuw soort openbaar vervoer er-
bil.
Nog steeds kan ik uitzonderlijk
boos worden over de politieke on
benullen die het hoogspoor Üucht-
spoor) in Rotterdam hebben laten
afbreken, terwijl het een nieuwe,
interlokale metro-railverbinding
tussen enerzijds Zwijndrecht of
Barendrecht en anderzijds Den
Haag bad kunnen zijn,-wanneer
het gekoppeld was pan dej'Hof-
pleinlijn. Beide sporen gihgénim-
mers al hoog-door de stack Met
een aantal financieel te behappen
aanpassingenyvas daar eenitievi-
ge meerwaarde bereikt. Het onno
zele kopstation Hofplein "Zotf "dan
opeens een normale doorgangs
halte zijn geworden. Wie met deze
interlokale metro uit Den Haag,
Zoetermeer of Zwijndrecht kwam
zou by station Blaak kunnen
overstappen op de oost-westme
tro. Ongekende openbaar ver
voersmogelijkheden. Nee, het
hoogspoor moest naar de schroot
hoop, de geschiedenis diende af
gevoerd te worden, omdat de be
slissers niet hadden voorzien dat
de regio Rotterdam nog steeds
maatschappelijk 'in de groei is' en
al evenmin zicht hadden op het
feit dat het lawaai van de treinen
door betere isolatie voor de lichte
metrovoertuigen zou veranderen
in een acceptabel geluid. De kort
zichtigheid aan de macht
Toen ik in een aantal artikelen
daar een lans voor brak meer dan
tien jaar geleden, dacht ik innova
tieve gedachten te hebben. Niets
bleek minder waar: ex-Woning-
dienstdirecteur en ondernemer
Auguste Plate had al in 1946 een
soortgelijk idee (zonder metro,
natuurlijk) geopperd. Het boven
grondse, gepotnagelde, illustere
station Blaak zou in deze optie
niet alleen nog bestaan hebben,
maar ook in zijn waarde zijn ver
sterkt. Nu de NS met hun interci
ty's voorbij het ondergrondse sta
tion Blaak zoeven en alleen de
boemel er nog stopt, vraag ik me
af wie er aan de bel trekt over dit
dure station dat half zo klein had
kunnen zijn, als de NS wat beter
had nagedacht. Wat een geldver
spilling. In september 1993 door
Hare Majesteit geopend, in mei
1998 gedevalueerd tot een overst
applaats voor stadsvervoer. De
kortzichtigheid aan de macht.
Intercltytrel
nenvandeNS
stoppen met
Ingang van 23
me niet meer
op station
Blaak. Dit
blijkt uit de
nieuwe
dlenstrege
llng. Om meer
Intercity sper
Oordt en Bre
da te laten rij
den, moeten
sneltreinen
minder vaak
stoppen. Ze
racen daarom
van nu af aan
voorbij Blaak
Aren lelToto Rotter
dams Dagblad/
Niels van der Hoe
Doorprof.dr. A.B. Ringeling
De ontsnapping van een le
vensgevaarlijke gek heeft
in België tot het aftreden
van twee ministers geleid. En
waarnemers aarzelen over de
vraag of het bij die twee zal blijven.
Of niet het hele Belgische kabinet
moet verdwijnen. Bovendien is de
vraag aan de orde welke ambtelijke carrières op het
spel staan. De publieke sector kan hard zijn, schreven
we al eens eerder in deze kolommen.
Want persoonlijk valt de minister van Binnenlandse
Zaken en de minister van Justitie waarschijnlijk wei
nig te verwijten. Zij hebben de gevangene niet laten
lopen. Waarschijnlijk hebben zij de betrokkene nog
nooit van dichtbij gezien. De organisatie waarvoor zij
verantwoordelijk zijn, heeft fouten gemaakt. En de
fouten zijn van een dergely ke politieke betekenis, dat
zij hun ontslag moesten indienen. Zij zijn politiek ver
antwoordelijk. En ontsiag kan de sanctie van die ver
antwoordelijkheid zijn. Dat geldt in de eerste plaats
voor politici en in bepaalde gevallen ook voor verant
woordelijke ambtenaren.
Ontslag kan een sanctie zijn, schrijf ik met nadruk.
Want uitdemediakrijgjeweieensde indruk dat ieder
een die tot verantwoording wordt geroepen ook gelijk
wordt ontslagen. Zo ligt dat natuurlijk met. Ontslag is
de uiterste sanctie. Verantwoording is ineen democra
tie een volstrekt normaal proces. Zonder verantwoor-
ding kan het stelsel van volksvertegenwoordiging
niet werken. Op het afleggen van verantwoording
volgt normaliter helemaal geen sanctie. Het is een
noodzakelijk onderdeel van een proces waarin som
migen verantwoordelijkheid dragen en over wat zij
met die verantwoordelijkheid hebben gedaan verant
woording afleggen aan degenen dte zij vertegenwoor
digen. Alleen in bijzondere gevallen is een sanctie in
het geding. En ontslag is weer een extreem geval van
sanctie.
Laten we over het normale geval wat verder gaan. By
democratie behoort het afleggen van verantwoording.
Dictators behoeven dat niet te doen. Democratische
politici wel. En verkiezingen zyn het moment bij uit
stek waarin politici verantwoording afleggen over wat
zij met hun mandaat hebben gedaan. Wat dat aangaat,
beleven we in deze verkiezingscampagne een droevig
dieptepunt. Ik heb het dan niet over het feit dal ver
schillende partijen een strategie voeren waarin zij zo
weinig mogelijk proberen te zeggen. Ze wensen zo
weinig mogelijk kiezers van zich te vervreemden en
houden zich daarom op de vlakte. En de leuzen zijn
daarnaar. 'Samenleven doe je niet alleen' is een
schoolvoorbeeld van dubbelop. 'Sterken sociaal' lijkt
mij een leus van het type 'morgen mooi weer'. Menige
advertentie van Albert Heyn heefteen pittiger karak
ter.
Maar verantwoording wordt er in deze verkiezings
campagne bijna niet afgelegd. Het is nog een graadje
erger. Er wordt vreemd aan gekeken tegen het optre
den van D6C. Deze partij lijkt ongeveer als enige be
reid om het beleid van het kabinet Kok te verdedigen.
Mij lijkt dat politiek zeer correct. Voor het beleid van
dat kabinet isdezepartij medeverantwoordelijk. Door
het gevoerde beleid te verdedigen, verantwoordt je je
tegenover de kiezer.
Helemaal grijs maakt de politiek leider van de WD
het. De heer Bol kestein probeert alsnog een aantal be
sluiten die in de afgelopen vier jaar genomen zijn, te
rug te draaien. Maar voor die besluiten is hij medever
antwoordelijk. Misschien vond hy die besluiten niet
leuk en was het vervelend dat daar een compromis
over moest worden gesloten. Dat vermindert echter
zijn verantwoordelijkheid niet Over die beslissingen
dient juist tegenover de kiezers verantwoording te
worden afgelegd. In de verkiezingstijd verkondigen
datje eigenlijk een ander besluit had gewild, is een
manier om je verantwoordelijkheid te ontlopen.
In de private sector geldt het gezegde 'afspraak is af
spraak'. Wie iets heeft gekocht, kan in het algemeen
niet van die koop af, tenzij er aan het gekochte gebre
ken zitten. In beginsel gelden binnen de publieke sec
tor strengere normen. Wat Bolkestein demonstreert is
een ergerlijke vorm van opportunisme. Het proberen
te ontlopen van verantwoordelijkheid is een gedrag
dat de publieke sector onwaardig is.
Prof. dr. A. B. Ringeling is hoogleraar bestuurskunde
aan de /uculteii der Sociale Wetenschappen uan de
Erasmus Universiteit Rotterdam
Opgericht 2 april 1991
Hoofdredactie: J. Prins en LP. Pronk.
Chef Central Desk: FJ. Eckhardt
Rubriekschefs:
Eindredactie Vormgeving: R.LJ. van Zeeist
Stadsredactie Rotterdam: J.S. Booister.
Editie Voame-Putten: C.G, Buitendijk.
Editie Waterweg: J.A. Rozendaal.
Editie Ussel en Lek: M.E. Verwaaijen
Editie Regio Zuid: M. Schreuder.
NieuwsdlensVBinnen/buitenland: B.V. Verkade.
Cultuur Leven: M.J.F. Maas.
Economie: N.P. de Vries
Sport: P. Ouwerkerk.
Illustratie: F. van Someren.
Informatiebeheer: GJ. van den Hll.
'Ach, de politiek belooft zovéél.' Meest ge
hoorde uitspraak van het stemvolk vooraf
gaand aan de Tweede-Kamerverkiezingen.
De burger heeft gelijk, de politici beloven
erg veel, In 1994 was dat zo, en nu in 1998
weer. We blikken terug: maakten de partij
en iets van hun beloften waar in de afgelo
penjaren? En hoe kijken ze er nu tegen
aan?
Door Hans Van Soest
„Werk, werk en nog eens werk," zei de toen
nog kersverse premier Kok tijdens het afleg
den van de regeringsverklaring aan dc Twee
de Kamer. Het zou het credo worden van het
Paarse kabinet. En waarschijnlijk ook van
het volgende, want alle partijen zetten in op
meer banen. Hoe stonden we ervoor in 1994?
Toen Paars van start ging in augustus 1994,
telde ons land 484.000 geregistreerde werklo
zen. Dit is het aantal mensen dat geen werk
heeft en direct beschikbaar is voor de ar
beidsmarkt. Het aantal mensen dat werk
zoekt, ligt overigens aanmerkelijk hoger dan
het officiële cijfer werklozen. Dit getal
schommelt rond de miljoen. Het kabinet be
loofde bij haar aantreden 350.000 banen in
vier jaar. De vooruitzichten waren gunstig.
De overheidsuitgaven liepen terug en de
markt trok aan.
Wat is er gebeurd? De afgelopen vier jaar zijn
er een half miljoen banen bijgekomen. Dit be
tekent overigens niet dat de het aantal werk
lozen met een even
groot getal is gedaald,
want de beroepsbevol
king groeit door onder
anderen schoolverla
ters en herintredende
vrouwen. In het eerste
kwartaal van dit jaar
stonden er volgens het
Centraal Bureau van
de Statistiek (CBS)
nog 329.000 werklozen
geregistreerd.
De banen die er zijn bijgekomen, zijn niet al
lemaal op het conto te schrijven van de maat
regelen die Paars heeft genomen. Econo
misch heeft het de afgelopen jaren flink mee
gezeten. En de werknemers hebben Paars
een goede dienst bewezen door in overleg
met de werkgevers {het roemruchte polder
model) vast te houden aart loonmatiging. Van
deze twee punten heeft de regering zonder
veel inspanning de vruchten kunnen pluk
ken. Wel heeft het kabinet zich ingezet voor
lastenverlichting. Als de kosten gedrukt wor
den, nemen werkgevers meer mensen in
dienst, zo luidt de redenering,
Het effect van deze maatrege
len is echter niet goed meet
baar.
Wel meetbaar is het aantal zo
genoemde Melkertbanen, Eind
1398 moeten er 40.000 langdu
rig werklozen aan het werk zijn
geholpen. De door de overheid
gefinancierde banen worden
geschapen in de bewaking, de
kinderopvang en de gezond
heidszorg. Tot nu toe zijn er 26.000 werklozen
via deze regeling aan het werk geholpen.
Daarnaast zijn er werkervaringsprojecten op
gezet. zoals de zogenoemde Melkert 2-rege-
ling. Werkgevers die een langdurig werkloze
in dienst nemen, krijgen de helft van het loon
door de overheid betaald. Na twee jaar vervalt
de subsidie van 18.000 gulden per jaar, in de
hoop dat de werkgevers vanaf dat moment de
ex-werklozen in dienst houden en helemaal
zelf betalen. Tot nu toe zyn 21.000 van derge
lijke contracten afgesloten. Andere experi
menten die zijn gestart, zijn onder meer pro
jecten om werklozen vrijwilligerswerk te la
ten doen met behoud van uitkering.
Naast het scheppen van de Melkertbanen en
werkervaringsplaatsen heeft Paars een kli
maat geschapen van deregulering en flexibi
lisering. AI vier jaar lang propageren de kabi
netsleden de eigen verantwoordelijkheid van
de burger, de 24-uurs economie (winkelslui
tingswet), flexibiliteit (niet langer een baan
voor het leven) en een leven langleren (werk
nemers moeten zich voortdurend bijscholen).
Hoe nu verder? Bij een gestage economische
groei komen er de komende jaren 250.000 ba
nen bij. zegt het Centraal Planbureau (CPB).
Los van deze voorspelling, willen alle partijen
in de volgende kabinetsperiode meer men
sen aan het werk krijgen. De regeringspartij
en PvdA, D66 en WD beloven zo'n 100.000
banen extra. De sociaal-democraten laten
vooral de collectieve sector groeien. De demo
craten en de liberalen willen meer lastenver
lichting dan de PvdA, hetgeen leidt tot meer
werk in de marktsector. Het CDA doet nau
welijks aan lastenverlichting waardoor die
partij volgens het CPB slechts 25.000 extra
banen schept.
Onderwerp van de verschillende banenplan
nen zijn vooral oudere werklozen. Zeventig
procent van de langdurig werklozen is 40 jaar
of ouder. Via allerlei fiscale voordelen moet
het werkgevers aantrekkelijker worden ge
maakt een ouder iemand in dienst te nemen.
De PvdA zet verder in op 15.000 extra Mel
kertbanen op scholen, waar ze aan de slag
kunnen als toezichthouder of conciërge. Hoe
wel de WD vier jaar geleden nog veel kritiek
had op gesubsidieerd werk, komen de libera
len nu zelf met het plan om 20.000 Melkertba-
ners aan een reguliere baan te helpen met be
hulp van overheidsgeld (de zogenoemde De
Grave-banen). Of al deze prestigieuze banen
plannen ook doorgang vinden by een inzak
kende economie, is niet duidelijk. Want daar
houden de partijen nog niet echt rekening