9 I Kortzichtigheid aan de macht Stad Lftl Werkgelegenheid het stokpaardje van Paars T Wat'n TOI/ME Colijn Win Kok (21) Wim Kok (22) Televisie Ga stemmen Schooltas brugklasser Verantwoordelijk Rotterdams Dagblad 1998H Rotterdams Dagblad Dinsdag 28 april 1998 Onder eindredactie van Annemlek van Oosten, tel.: 010-4004358 Uit het artikel in het Rotterdams Dagblad over de on langs verschenen biografie van wijlen Hendrikus Co- lijn kwam duidelijk naar voren, dat deze man beslist niet de persoon is geweest, voor wie men hem voor de oorlog vooral in gereformeerde kringen wilde laten doorgaan. Colijn zorgde uitermate goed voor zichzelf en was niet vies van nepotismeen injuni 1940zelfs ge neigd tot collaboratie met de bezetter, zoals uit zijn brochure 'Op de grens van twee werelden' duidelijk naar voren komt. Wellicht was deze 'sterke figuur' on der de indruk van een ander 'sterke figuur' aan gene zijde van onze grens? Dankzij zijn bezuinigingen en verlagingen van lonen -zelfs op de armzalige steun van ƒ13,25 perweek moest nog twee kwartjes worden beknibbeld - is in de crisisjaren door zeer velen on noemelijke ellende geleden. Zijn naamis door duizen den vervloekt enhonderden heefthij totzelfmoordge- dreven. De statistieken uit die tijd vormen het bewijs. Drie jaar na de beurskrach van 1929, begonnen de meeste Europese landen alweer op te krabbelen. In Nederland kwam pas enige verbetering omstreeks 1935.0peenbevolkingvannauwelijksnegenmiljoen, telde Nederland toen bijna 650.000 werklozen, Ik heb als kind deze rottijd aan den lijve ondervonden. Hopelijkzal de auteur in het tweede deel vanzijn boek over Colijn ook deze periode op de juiste wijze belich ten. E.W.Th. Hanselman, Rotterdam Geachtermnister-president,ikben75jaar. Socialisme en democratie zijn mij met de paplepel ingegoten. Eens was u de voorzitter van mijn vakvereniging, nu bent u de baas van ons land; het land dat ik mijn land niet meer vind. Ik had dit al eerder willen schrijven, in de periode toen de eerste gouden handdrukken weggegeven werden. Toen subsidie aan bedrijven werd gegeven, die niet meer rendeerden (Verolme). De werknemer moest toen pas op deplaats maken, voorde toekomstige wel vaart. Ik dacht lang dat het beter zou worden. Ik ben zeer ontstemd, want de gevolgen van deze manier van regeren gaan niet over. Ikbenvanmeningdathetvreemdelingenbeleiduitde hand loopt, omdat er te veel illegale mensen zijn die niet meer zijn op te sporen. De grenzen vallen weg (Verdrag van Schengen) en mijns inziens vervagen daardoor normen en waarden. Het begint bij de jeugd. Kleine criminelen worden grote criminelen. De maf- fialoopt in en uit, zoekt naar een warm plekje. Er is te weinig politie op straat en ook over de zorg voor oude- ren is heel wat te zeggen. Ik zal u de details besparen; die zult u trouwens wel kennen. Zoniet, dankuntuze vinden in het Rotterdams Dagblad. Verder wens ik u sterkte en veel stemmen bij de verkiezingen. K. Heijnjan, Rotterdam Geachte heer Kok, my hoort u niet klagen; ik heb slechtere tijden meegemaakt. Ik ben namelijk nog van vóór de Tweede Wereldoorlog. En hoe slecht we het jaren né de oorlog nog hebben gehad, er waren twee doodzonden: lenen en je vrouw laten werken. Tegenwoordig kopen mensen als ze twintig zijn niet alleen een huis, maar ook een complete inboedel en een auto voorde deur; liefsttwee. Gelooft u mij, ik mis gun de jongeren dit absoluut niet, maar ik krijg wel eens de pest in als ik aan het pensioentje denk dat ik straks krijg; het pensioentje waarvoor ik krom gele gen heb. En nu moetik ook nog meebetalen aan de ver betering van de kinderopvang? Ik wil mijn bijdrage bestleveren,maar wieguntmij eeninkomensverbete ring? Ik behoor tot de categorie mensen die per 1 janu ari minder geld krijgen in deze welvaartsstaat L.H. den Ouden, Zwijndrecht Ik wil even reageren op de column 'Krom' van Martha Wesenhagen. "Wat een herkenning! Ik zou het zelf ge schreven kunnen hebben. Ze brengt zeer goed onder woorden wat echt krom is! We hebben overal een mening en grote mond over, als er iets gebeurt in onze samenleving dat niet door de beugel kan. Terwijl half Nederland en veel kinderen naar kotsmisselijke programma's als Jerry Springer zitten te kijken. Veel kinderen krijgen al op jonge leef tijd een tv op hun kamer, daar ben ik erg op tegen. Ze kunnen op die manier overal naar kijken. Ik heb twee zoons van 13 en 14 jaar, die van ons geen eigen tv krij gen. Ik wil weten waar ze naar kijken, zodat we het sa men kunnen hebben over de programma's. Wat ookzo irritantis, onder meer van SBS 6, isdatzen- ders voortdurend aankondigen wat er in 'Actie nieuws' wordt uitgezonden. Op een tydstip dat veel kinderen kijken, wordt je het ene irritante onderwerp na het andere opgedrongen. Bijvoorbeeld onderwer pen als 'heel veel mensen hebben een dwangmatig sexleven', 'het groeiende drugsgebruik' en nog veel meer. Hetwordttijd dat we met z'n allen grote ophef maken over zulke uitzendingen. Zo niet, dan vind ik net als Martha dat er in Nederland wel degelijk iets mis is en dat de verloedering alleen maar toeneemt. S. van der Linden, Barendrecht De PvdA moet en kan gemakkelijk de grootste partij worden als alle, normaal gesproken thuisblijvende, PvdA'ers 6 mei wel gaan stemmen. Verloochen je af komst niet en stem PvdA. Thuisblijvende PvdA'ers moeten zich realiseren, dat VVD-aanhangers vrijwel allemaal naar de stembus komen. Werk er niet aan mee dat de WD de grootste wordt. A, van Keeken, Rotterdam Het zit mjj als ouder al jaren niet lekker dat de kinde ren naar de middelbare school zo'n zware tas moeten dragen. Wij hebben twee dochters en hun tassen we gen vaak negen kilogram. Waarom kunnen er niet in elk lokaal per vak zo'n 30 boeken liggen, zodat onze kinderen helemaal geen boeken meer naar school hoeven te zeulen? Wij ouders betalen al veel boekengeld. Als nu iedere ouder ƒ5 of ƒ10 meer zou betalen voor de boeken op school, zou dit probleem dan niet de wereld uit zijn? H.E. Laterveer, Rotterdam I i r Tekening Tneo Gootjes Door Herman Moscoviter Wie de krant kritisch leest, valt op sommi ge dagen van de ene verba zing in de ande re. Dat is ook een deel van de opzet van het dagblad: infor matie, attractie ende vermaak. Donderdag 23 april 1998. Drie be richten op twee Rotterdampagi na's die los van elkaar een indruk geven van openbaar vervoer in onze regio en het denken daar over. Eerste bericht: Meer reizigers voor RET sinds 1993. Ongeveer 695 miljoen. Geen reden voor opti misme omdat het rijk zijn bijdra ge aan de RET structureel zal ver minderen. De RET is nog altijd bezig de kwaliteit van het vervoer te verbeteren. Dat gebeurt onder meer door het inzetten van bus sen met een lage vloer en door het aanleggen van de Beneluxlijn. Tweede bericht: Intercitytreinen van de NS stoppen met ingang van 23 mei niet meer op station Blaak. Dit blijkt uit de nieuwe dienstregeling. Om meer interci ty's per uur naar Dordt en Breda te laten rijden, moeten de be staande sneltreinen minder vaak stoppen. Ze racen daarom van nu af aan voorbij Blaak. Derde bericht: Het nieuwe open baar vervoerssysteem tussen Rot terdam en Haaglanden, Randst- adRail, wordt 'vereenvoudigd' om het financieel haalbaar te maken. Deze zogeheten tramtreinen op de bestaande sporen van de Hof pleinlij n en de Zoetermeerlijn zijn lichter en trekken sneller op dan bestaande treinen. Deze light railtreinen kunnen zodoende in dezelfde tijd meer haltes bedie nen. Koninkrijkjes Het denken over openbaar ver voer in Nederland is en blijft een chaos. Om maar wat te noemen: sinds jaar en dag reden en rijden er in Amsterdam, Rotterdam en Den Haag verschillende soorten trams. Wanneer het dezelfde wa ren geweest, hadden ze goedko per aangeschaft kunnen worden, was de uitwisselbaarheid gewaar borgd en was ook het onderhoud eenvoudiger geweest. De beslissers van alle openbaar vervoerdiensten bestieren hun ei- gen koninkrijkjes en doen iets dat zogenaamd het 'openbaar belang dient', maar in feite geen reke ning houdt met de werkelijke bre de vraag. Gaat het bij het aanleg gen van de nieuwe light-rail om Rotterdam-Zoetermeer-Den Haag of zou het moeten gaan om Rotterdam-Zoetermeer-Den Haag-Leiden-Haariem-Amster- dam-Utrecht-Gouda -Rotterdam, de Randstad-ringiijn? Gaat het om het aanleggen van een ver voerssysteem dat inmiddels 100 jaar bestaat (geëlektrificeerd openbaar vervoer, met de Hof- pleinlijn als allereerste voorbeeld) en dus volstrekt verouderd mag heten in comfort en snelheid, of gaat het om een wissel te trekken op de toekomst en te kiezen voor iets dat werkelijk soelaas biedt, zoals bijvoorbeeld de magneet trein? Ik weet het antwoord van de politici en directeuren al: te duur. Maar wat is duurder? Eerst een achterhaald systeem aanleg gen en dan na nog geen twintig jaar merken dat je toch alsnog moet zwichten voor de magneet trein, of direct het geld in zo'n in novatie investeren? Het lijkt mij de kortzichtigheid aan de macht. Waarom stoppen de intercity's niet meer op Blaak? Zogenaamd iy om ruimte te maken. In feite om dat ze te langzaam afremmen en te traag optrekken. Zou dat kun nen met dc snelheid van een mag neettrein dan was Blaak interci tystation gebleven. Dat bedoel ik met verouderde systemen. Plan uit 1946 In het bericht over de aanleg van light-raii staat dat 'de dure koppe ling aan het Rotterdamse metro net' vervalt. Maar, heren toch, de metro is een sinds jaar en dag be proefd systeem van light-rail. En wat degenen die het hebben over de 'dure koppeling' vergeten, is dat juist die koppeling een meer waarde voor dc passagiers ople vert: zonder overstappen en rede lijk sne! meer haltes kunnen be reiken met een en hetzelfde ver voerssysteem. Niet weer een nieuw soort openbaar vervoer er- bil. Nog steeds kan ik uitzonderlijk boos worden over de politieke on benullen die het hoogspoor Üucht- spoor) in Rotterdam hebben laten afbreken, terwijl het een nieuwe, interlokale metro-railverbinding tussen enerzijds Zwijndrecht of Barendrecht en anderzijds Den Haag bad kunnen zijn,-wanneer het gekoppeld was pan dej'Hof- pleinlijn. Beide sporen gihgénim- mers al hoog-door de stack Met een aantal financieel te behappen aanpassingenyvas daar eenitievi- ge meerwaarde bereikt. Het onno zele kopstation Hofplein "Zotf "dan opeens een normale doorgangs halte zijn geworden. Wie met deze interlokale metro uit Den Haag, Zoetermeer of Zwijndrecht kwam zou by station Blaak kunnen overstappen op de oost-westme tro. Ongekende openbaar ver voersmogelijkheden. Nee, het hoogspoor moest naar de schroot hoop, de geschiedenis diende af gevoerd te worden, omdat de be slissers niet hadden voorzien dat de regio Rotterdam nog steeds maatschappelijk 'in de groei is' en al evenmin zicht hadden op het feit dat het lawaai van de treinen door betere isolatie voor de lichte metrovoertuigen zou veranderen in een acceptabel geluid. De kort zichtigheid aan de macht Toen ik in een aantal artikelen daar een lans voor brak meer dan tien jaar geleden, dacht ik innova tieve gedachten te hebben. Niets bleek minder waar: ex-Woning- dienstdirecteur en ondernemer Auguste Plate had al in 1946 een soortgelijk idee (zonder metro, natuurlijk) geopperd. Het boven grondse, gepotnagelde, illustere station Blaak zou in deze optie niet alleen nog bestaan hebben, maar ook in zijn waarde zijn ver sterkt. Nu de NS met hun interci ty's voorbij het ondergrondse sta tion Blaak zoeven en alleen de boemel er nog stopt, vraag ik me af wie er aan de bel trekt over dit dure station dat half zo klein had kunnen zijn, als de NS wat beter had nagedacht. Wat een geldver spilling. In september 1993 door Hare Majesteit geopend, in mei 1998 gedevalueerd tot een overst applaats voor stadsvervoer. De kortzichtigheid aan de macht. Intercltytrel nenvandeNS stoppen met Ingang van 23 me niet meer op station Blaak. Dit blijkt uit de nieuwe dlenstrege llng. Om meer Intercity sper Oordt en Bre da te laten rij den, moeten sneltreinen minder vaak stoppen. Ze racen daarom van nu af aan voorbij Blaak Aren lelToto Rotter dams Dagblad/ Niels van der Hoe Doorprof.dr. A.B. Ringeling De ontsnapping van een le vensgevaarlijke gek heeft in België tot het aftreden van twee ministers geleid. En waarnemers aarzelen over de vraag of het bij die twee zal blijven. Of niet het hele Belgische kabinet moet verdwijnen. Bovendien is de vraag aan de orde welke ambtelijke carrières op het spel staan. De publieke sector kan hard zijn, schreven we al eens eerder in deze kolommen. Want persoonlijk valt de minister van Binnenlandse Zaken en de minister van Justitie waarschijnlijk wei nig te verwijten. Zij hebben de gevangene niet laten lopen. Waarschijnlijk hebben zij de betrokkene nog nooit van dichtbij gezien. De organisatie waarvoor zij verantwoordelijk zijn, heeft fouten gemaakt. En de fouten zijn van een dergely ke politieke betekenis, dat zij hun ontslag moesten indienen. Zij zijn politiek ver antwoordelijk. En ontsiag kan de sanctie van die ver antwoordelijkheid zijn. Dat geldt in de eerste plaats voor politici en in bepaalde gevallen ook voor verant woordelijke ambtenaren. Ontslag kan een sanctie zijn, schrijf ik met nadruk. Want uitdemediakrijgjeweieensde indruk dat ieder een die tot verantwoording wordt geroepen ook gelijk wordt ontslagen. Zo ligt dat natuurlijk met. Ontslag is de uiterste sanctie. Verantwoording is ineen democra tie een volstrekt normaal proces. Zonder verantwoor- ding kan het stelsel van volksvertegenwoordiging niet werken. Op het afleggen van verantwoording volgt normaliter helemaal geen sanctie. Het is een noodzakelijk onderdeel van een proces waarin som migen verantwoordelijkheid dragen en over wat zij met die verantwoordelijkheid hebben gedaan verant woording afleggen aan degenen dte zij vertegenwoor digen. Alleen in bijzondere gevallen is een sanctie in het geding. En ontslag is weer een extreem geval van sanctie. Laten we over het normale geval wat verder gaan. By democratie behoort het afleggen van verantwoording. Dictators behoeven dat niet te doen. Democratische politici wel. En verkiezingen zyn het moment bij uit stek waarin politici verantwoording afleggen over wat zij met hun mandaat hebben gedaan. Wat dat aangaat, beleven we in deze verkiezingscampagne een droevig dieptepunt. Ik heb het dan niet over het feit dal ver schillende partijen een strategie voeren waarin zij zo weinig mogelijk proberen te zeggen. Ze wensen zo weinig mogelijk kiezers van zich te vervreemden en houden zich daarom op de vlakte. En de leuzen zijn daarnaar. 'Samenleven doe je niet alleen' is een schoolvoorbeeld van dubbelop. 'Sterken sociaal' lijkt mij een leus van het type 'morgen mooi weer'. Menige advertentie van Albert Heyn heefteen pittiger karak ter. Maar verantwoording wordt er in deze verkiezings campagne bijna niet afgelegd. Het is nog een graadje erger. Er wordt vreemd aan gekeken tegen het optre den van D6C. Deze partij lijkt ongeveer als enige be reid om het beleid van het kabinet Kok te verdedigen. Mij lijkt dat politiek zeer correct. Voor het beleid van dat kabinet isdezepartij medeverantwoordelijk. Door het gevoerde beleid te verdedigen, verantwoordt je je tegenover de kiezer. Helemaal grijs maakt de politiek leider van de WD het. De heer Bol kestein probeert alsnog een aantal be sluiten die in de afgelopen vier jaar genomen zijn, te rug te draaien. Maar voor die besluiten is hij medever antwoordelijk. Misschien vond hy die besluiten niet leuk en was het vervelend dat daar een compromis over moest worden gesloten. Dat vermindert echter zijn verantwoordelijkheid niet Over die beslissingen dient juist tegenover de kiezers verantwoording te worden afgelegd. In de verkiezingstijd verkondigen datje eigenlijk een ander besluit had gewild, is een manier om je verantwoordelijkheid te ontlopen. In de private sector geldt het gezegde 'afspraak is af spraak'. Wie iets heeft gekocht, kan in het algemeen niet van die koop af, tenzij er aan het gekochte gebre ken zitten. In beginsel gelden binnen de publieke sec tor strengere normen. Wat Bolkestein demonstreert is een ergerlijke vorm van opportunisme. Het proberen te ontlopen van verantwoordelijkheid is een gedrag dat de publieke sector onwaardig is. Prof. dr. A. B. Ringeling is hoogleraar bestuurskunde aan de /uculteii der Sociale Wetenschappen uan de Erasmus Universiteit Rotterdam Opgericht 2 april 1991 Hoofdredactie: J. Prins en LP. Pronk. Chef Central Desk: FJ. Eckhardt Rubriekschefs: Eindredactie Vormgeving: R.LJ. van Zeeist Stadsredactie Rotterdam: J.S. Booister. Editie Voame-Putten: C.G, Buitendijk. Editie Waterweg: J.A. Rozendaal. Editie Ussel en Lek: M.E. Verwaaijen Editie Regio Zuid: M. Schreuder. NieuwsdlensVBinnen/buitenland: B.V. Verkade. Cultuur Leven: M.J.F. Maas. Economie: N.P. de Vries Sport: P. Ouwerkerk. Illustratie: F. van Someren. Informatiebeheer: GJ. van den Hll. 'Ach, de politiek belooft zovéél.' Meest ge hoorde uitspraak van het stemvolk vooraf gaand aan de Tweede-Kamerverkiezingen. De burger heeft gelijk, de politici beloven erg veel, In 1994 was dat zo, en nu in 1998 weer. We blikken terug: maakten de partij en iets van hun beloften waar in de afgelo penjaren? En hoe kijken ze er nu tegen aan? Door Hans Van Soest „Werk, werk en nog eens werk," zei de toen nog kersverse premier Kok tijdens het afleg den van de regeringsverklaring aan dc Twee de Kamer. Het zou het credo worden van het Paarse kabinet. En waarschijnlijk ook van het volgende, want alle partijen zetten in op meer banen. Hoe stonden we ervoor in 1994? Toen Paars van start ging in augustus 1994, telde ons land 484.000 geregistreerde werklo zen. Dit is het aantal mensen dat geen werk heeft en direct beschikbaar is voor de ar beidsmarkt. Het aantal mensen dat werk zoekt, ligt overigens aanmerkelijk hoger dan het officiële cijfer werklozen. Dit getal schommelt rond de miljoen. Het kabinet be loofde bij haar aantreden 350.000 banen in vier jaar. De vooruitzichten waren gunstig. De overheidsuitgaven liepen terug en de markt trok aan. Wat is er gebeurd? De afgelopen vier jaar zijn er een half miljoen banen bijgekomen. Dit be tekent overigens niet dat de het aantal werk lozen met een even groot getal is gedaald, want de beroepsbevol king groeit door onder anderen schoolverla ters en herintredende vrouwen. In het eerste kwartaal van dit jaar stonden er volgens het Centraal Bureau van de Statistiek (CBS) nog 329.000 werklozen geregistreerd. De banen die er zijn bijgekomen, zijn niet al lemaal op het conto te schrijven van de maat regelen die Paars heeft genomen. Econo misch heeft het de afgelopen jaren flink mee gezeten. En de werknemers hebben Paars een goede dienst bewezen door in overleg met de werkgevers {het roemruchte polder model) vast te houden aart loonmatiging. Van deze twee punten heeft de regering zonder veel inspanning de vruchten kunnen pluk ken. Wel heeft het kabinet zich ingezet voor lastenverlichting. Als de kosten gedrukt wor den, nemen werkgevers meer mensen in dienst, zo luidt de redenering, Het effect van deze maatrege len is echter niet goed meet baar. Wel meetbaar is het aantal zo genoemde Melkertbanen, Eind 1398 moeten er 40.000 langdu rig werklozen aan het werk zijn geholpen. De door de overheid gefinancierde banen worden geschapen in de bewaking, de kinderopvang en de gezond heidszorg. Tot nu toe zijn er 26.000 werklozen via deze regeling aan het werk geholpen. Daarnaast zijn er werkervaringsprojecten op gezet. zoals de zogenoemde Melkert 2-rege- ling. Werkgevers die een langdurig werkloze in dienst nemen, krijgen de helft van het loon door de overheid betaald. Na twee jaar vervalt de subsidie van 18.000 gulden per jaar, in de hoop dat de werkgevers vanaf dat moment de ex-werklozen in dienst houden en helemaal zelf betalen. Tot nu toe zyn 21.000 van derge lijke contracten afgesloten. Andere experi menten die zijn gestart, zijn onder meer pro jecten om werklozen vrijwilligerswerk te la ten doen met behoud van uitkering. Naast het scheppen van de Melkertbanen en werkervaringsplaatsen heeft Paars een kli maat geschapen van deregulering en flexibi lisering. AI vier jaar lang propageren de kabi netsleden de eigen verantwoordelijkheid van de burger, de 24-uurs economie (winkelslui tingswet), flexibiliteit (niet langer een baan voor het leven) en een leven langleren (werk nemers moeten zich voortdurend bijscholen). Hoe nu verder? Bij een gestage economische groei komen er de komende jaren 250.000 ba nen bij. zegt het Centraal Planbureau (CPB). Los van deze voorspelling, willen alle partijen in de volgende kabinetsperiode meer men sen aan het werk krijgen. De regeringspartij en PvdA, D66 en WD beloven zo'n 100.000 banen extra. De sociaal-democraten laten vooral de collectieve sector groeien. De demo craten en de liberalen willen meer lastenver lichting dan de PvdA, hetgeen leidt tot meer werk in de marktsector. Het CDA doet nau welijks aan lastenverlichting waardoor die partij volgens het CPB slechts 25.000 extra banen schept. Onderwerp van de verschillende banenplan nen zijn vooral oudere werklozen. Zeventig procent van de langdurig werklozen is 40 jaar of ouder. Via allerlei fiscale voordelen moet het werkgevers aantrekkelijker worden ge maakt een ouder iemand in dienst te nemen. De PvdA zet verder in op 15.000 extra Mel kertbanen op scholen, waar ze aan de slag kunnen als toezichthouder of conciërge. Hoe wel de WD vier jaar geleden nog veel kritiek had op gesubsidieerd werk, komen de libera len nu zelf met het plan om 20.000 Melkertba- ners aan een reguliere baan te helpen met be hulp van overheidsgeld (de zogenoemde De Grave-banen). Of al deze prestigieuze banen plannen ook doorgang vinden by een inzak kende economie, is niet duidelijk. Want daar houden de partijen nog niet echt rekening

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1998 | | pagina 4