16
Schiedams gitaartalent nieuwste
lid van
Focus
Grijpt Rotterdam definitief naast Culturele Hoofdstad?
Voskuil wint Libris-
literatuurprijs 1998
Drie debutanten in de race voor Gouden Strop
Menno Gootjes moet Jan
Akkerman doen vergeten
Techniek én concept
Poëzieprijs voor
Rutger Kopland
Dresselhuys
Prijs voor Porgy
Franssen
Rotterdams Dagblad
Dinsdag 26 mei 1998
Door Peter van Eijkeienburg
RotterdamDe kans is groot dat
de Europese cultuurministers
donderdag opnieuw geen over
eenstemming kunnen vinden
over Rotterdam als Culturele
Hoofdstad in het jaar 2001. De
Rotterdamse Europarlementariër
Peter Pex (CDA) voorspelt dat in
dat geval de chaos over de besluit
vorming compleet zal zijn en men
zal moeten afzien van het jaarlijks
benoemen van een stad tot Euro
pees cultuurcentrum. Rotterdam
is dan net niet aan de beurt ge
weest voor dit predikaat
Eind vorig jaar en eerder dit voor
jaar konden de Euro-ministers
het ook al niet eens worden. Zij
gaven zichzelf voor aanstaande
donderdag een allerlaatste kans
op unanieme steun voor de com
binatie van Rotterdam en de Por
tugese stad Porto voor het jaar
2001. Hun topambtenaren zouden
het besluit voorbereiden en het
zelf onderling al proberen eens te
worden. Dat is niet gelukt, zodat
de ministers het donderdag hele
maal zelf zullen moeten doen.
Vooral de Spaanse minister van
cultuur is nog steeds tegen Rot
terdam omdat Spanje de eigen
stad Valencia blijft promoten.
Komt er deze week geen overeen
stemming. dan wordt het volgens
alle betrokkenen langzamerhand
te laat om welke stad dan ook vol
doende voorbereidingstijd te ge
ven voor een bijzonder cultureel
feestjaar in 2001. Volgens CDA-er
Peter Pex betekent het dan te
vens een failliet voor het instituut
Culturele Hoofdstad.
In het bijzondere millenniumjaar
2000 mogen bij wijze van uitzon
dering vele steden in Europa tege
lijk zich Culturele Hoofdstad noe
men. Groot probleem bij de jaar
lijkse uitverkiezing van één stad
is steeds geweest dat alle Europe
se landen het over die ene kandi
daat eens moeten zijn. Mede daar
om werd eerder al besloten er een
soort duo-vorm van te maken, zo
als het voorstel Rotterdam-Porto.
Om aan het gesteggel elk jaar op
nieuw over de besluitvorming een
eind te maken, was nog weer later
besloten om voor de jaren 2002,
2003 en 2004 alle serieuze kandi
daten voor die jaren 'automatisch'
hun zin te geven. Het Europees
Parlement komt tot nu toe niet te
pas bij de besluitvorming. Vanaf
het jaar 2005 wil het Euro-parle
ment daarom een besluitvorming
bij meerderheid zien met boven
dien zeggenschap door het parle
ment zelf Maar dat hoeft allemaal
niet meer als het tussen de cul
tuurministers opnieuw niet lukt
tot unanieme besluitvorming te
komen, voorspelt Pex.
Als het overleg in Brussel mis
lukt, gaat ook Rotterdam er van
uit dat er geen nieuwe kans meer
zal komen om nog ooit Culturele
Hoofdstad te zijn. De stad over
weegt in dat geval op eigen initia
tief in het jaar 2001 een groot cul
tureel feest op touw te zetten.
Amsterdam - Rutger Kopland
krijgt de VSB Poëzieprijs 1998
voor zyn bundel Tot het ons los
laat'. Hij ontvangt op 9 juni in De
Rode Hoed te Amsterdam de on
derscheiding en de bijbehorende
50.000 gulden. Met de overige zes
dit jaar genomineerden ontvangt
Kopland als blijvende herinne
ring een bronzen kunstwerkje
van beeldend kunstenares fris Le
Rütte. De VSB Poëzieprijs is be
stemd voorde beste Nederlandse
poëziebundel dat in het jaar voor
de uitreiking in boekvorm is ge
publiceerd.
Voor de prijs van 1998 was het
maximaal toegestane aantal van
zeven bundels genomineerd.
Kanshebbers naast Kopland wa
ren Gerrit Krol voor 'De kleur van
Groningen', Erik Menkveld met
'De Karpersimulator', Tonnus
Oosterhoff voor 'Robuuste tong
werken', Kees Ouwens (Van de
„verliezer de lichtbron'), Toon
Teilegen ('Over liefde en niets an
ders') en Willem van Toom voor
'Tegen die tijd'.
Volgens de jury vormen Koplands
- gedichten 'de volmaakte uitdruk
king van zichzelf, ze zien er uit en
ze klinken alsof ze er altijd al zijn
geweest, ze zijn helderen geheim
zinnig tegelijk, ze zijn nooit het
laatste woord, maar altijd voorlo
pige verkenningen, ze willen
raadsels betrappen, niet oplos
sen'.
Rutger Kopland is de vijfde win
naar van de VSB Poëzieprijs. Hu-
go Claus beet in 1994 het spits af
met de bundel 'De Sporen'. De ja
ren daarna ging de prijs achter
eenvolgens naar Huub Beurskens
voor 'Aangod en de afmens', Leo
Vroman met 'Psalmen en andere
gedichten', terwijl in 1997 Gerrit
Kouwenaar de onderscheiding in
de wacht sleepte voor zyn 'De tijd
staat open'.
Amsterdam - Porgy Franssen heeft
gisteravond uit handen van Mary
Dresselhuys de naar haar ge-
„juoemde toneelprijs ontvangen.
'Dat gebeurde na afloop van de
voorstelling 'De Formidabele
-Yankee' van Orkater in de Am
sterdamse Stadsschouwburg, Ze
las de acteur zelf ook het juryrap
port voor.
Franssen krijgt de prijs wegens
zijn veelzijdige creativiteit en to
tale inzet voor het theater. De jury
noemt hem een voortreffelijk ac
teur die ook regisseert, schrijft,
musiceert en bovendien inven
tief, eigenzinnig en artistiek
avontuurlijk is.
De prijs bestaat uit een beeldje
van Eric Claus en een bedrag van
25.000 gulden dat hij kan beste
den aan verdergaande studie in
alle vormen van toneelspelen. De
prijs is eerder uitgereikt aan Je
roen Willems en Katelijne Da-
men, Mary Dresselhuys zat zelf in
de jury.
Door Louis Pu Moulin
Rotterdam Het zal je maar ge
beuren: als leergierige anonymus
worden opgenomen in een vetera-
nenfonnatie als Focus en dan me
teen te worden gebombardeerd,
tot hét nieuwe gitaartalent vanjj'
Nederland, Menno Gootjes.
(24) kan er zelf best om la-,
chen. De Sefriedamse
renaerobaat zegt het niet als
een zware belasting te be-,
schouwen dat de weer
de weg timmerende mu-
ziekelub rond Thijs van;
Leer hem waar mogelijk
bestempelt als degene die:
de illustere Jan Akker
man snel zal doen verged
ten. „Moet ik me daar
mee bezighouden? Men
roept maar wat men niet
laten kan. Ik ga lekker-:
m'n eigen gang»en zie wel';
waar ik terechtkom. Voor-'
Iopig hou ik me bezig me
de toekomst van deze groep,
Voor het roemrijke verleden
van Focus koopje niets, zolang
je er niet in slaagt aansluiting «té":
vinden met de actualiteit Om dat
kunstje te helpen klaren zullen
mij ook hebben gevraagd," aldus
Gootjes, die vanavond in het Bi
bliotheektheater z'n opleiding
Lichte Muziek aan het Rotter
dams Conservatorium afrondt
met een 'aangekleed' eindexa
menconcert.
Zijn principiële vader is niet van
plan z'n nieuwe muziekvrienden
de hand te schudden, want in
diens ogen gaan ze teveel voor het
grote geld. En z'n beide broers
Marcel en Matthijs, met wie Men
no beginjaren negentig de harde
kern vormde van de alternatieve
rockband Moon Of Sorrow, die
hadden wellicht ook liever een an
dere 'move' gezien, maar zijn ge
lukkig wel veel begripvoller, „Zij
zien Focus veel meer zoals ik. Als
een mooie kans om in één keer de
stap te kunnen maken naar het
echte professionele niveau. Kom
daar anders maar eens om in dit
landje. Je kunt wel volop de ster
ren van de hemel spelen, voor zo
genaamde gitaarhelden blijft het
klimaat uiterst onvriendelijk. Wiï
je van je instrument redelijk kun
nen leven, dan zul je moeten inha
ken op de schaarse mogelijkhe
den die zich voordoen."
Op scherp
Waarmee Menno Gootjes niet
heeft gezegd dat Focus voor hem
slechts een gemakkelijke brood
winning betekent. „Ik ben een ty
pe dat graag alles uitprobeert, er
van uitgaande dat je daar altijd
van leert. Als ik alleen al zie hoe
het er zakelijk bij Focus aan toe
gaat, dan rollen m'n ogen soms uit
J.J. Voskuil wordt gefeliciteerd nadat hem de Libris Literatuur
prijs is toegekend. De schrijver krijgt de prijs a 100.000 gulden
voor zijn boek 'Plankton', het derde deel van de romanreeks 'Het
Bureau. FotoANP
Menno Gootjes (uiterst rechts) bij Focus als de lachende vierde man. Naast hem kopman Thijs van Leer, middenonderdrummer Hans
Cleuver en geheel links bassist Bert Ruiter. Foto Showbiz Evenementen
m'n kassen. Natuurlijk zitten we
een beetje in het warme circuit
van Joop van den Ende en Henk
van der Meyden, maar daar weten
ze wel hoe ze de zaken moeten
aanpakken. Niets wordt aan het
toeval overgelaten. Moet deze act
weer op de rails? Ga er dan maar
van uit dat het ook gebeurt," weet
de tekenaarszoon inmiddels. „Het
verschil met
de bandjes die
je met je
vriendjes op
richt is dan
ook levens
groot Daar
gaat het puur om de lol. Hier
wordt alles zakelijk benaderd en
moet en zal je presteren, dus moet
je voortdurend op scherp staan.
En dat is ook wei eens goed. Want
als je zelf beter wilt worden en om
je heen is er alleen maar sprake
van vrijblijvendheid, dan kan dat
zeer frustrerend zijn. Met Moon
Of Sorrow ben ik er destijds hele
maal voor gegaan, totdat de zaak
klapte door problemen met de
zanger. Ik ben daar toen een jaar
kapot van geweest, kan ik je ver
tellen."
Gootjes heeft bij Focus nog geen
moment het gevoel gehad dat hij
als 'de junior' alleen maar mag
mgehobbelen met de oude rotten
(naast fluitende, 'toetsende' en
zingende kopman Van Leer
drummer Hans Cleuver en bassist
Bert Ruiter). „Het is om te begin
nen niet zo dat Thijs de dienst uit
maakt, zoals menigeen zal den-
ken. De rollen zijn zo verdeeld dat
iedereen evenveel inspraak heeft.
Dat leidt vaak tot discussies op
het scherpst van de snede, waar
bij ik zonodig word uitgedaagd
om ook voor m'n kritische' me
ning uit te komen. Ik moet me
dan mengen in knalharde tegen
stellingen, die natuurlijk zijn ge
voed door de niet geringe ego's
van mijn oudere collega's. Het
voordeel daarvan is wel dat je
daar heel snel zelf ook weerbaar
der van wordt, anders overleef je
het niet."
Voorzover Menno Gootjes kan in
schatten heeft Focus' - waarvoor
hij overigens pas in aanmerking
kwam nadat de eerste (middelba
re) kandidaat z'n baan als leraar
Engels uiteindelijk niet durfde op
te geven - alles in 2ich om aan te
pikken bij de huidige tijdgeest.
„De anderen zijn dooïdat ze al
door in de muziek actief zijn ge
bleven eigen
lijk gewoon
meegeëvolu-
eerd. De nieu
were namen
zijn voor hen
net zozeer ge
meengoed als voor mij. Je moet
ook niet meer denken aan die
klassiek aandoende, lang uitge
sponnen nummers van weleer.
We gaan'nu veel neer uit van
compacte songs met een eigen
tijdse sound. Watje hoort zijn de
jaren negentig en niet meer de ja
ren zestig en zeventig, de oude
hits waar je onder deze vlag niet
omheen kunt even daargelaten."
Menno Gootjes heeft bij Focus
een zogeheten exclusiviteitócon-
tract, waardoor andere muzikale
avonturen tot nader order uit den
Amsterdam - Maar liefst drie debu
tanten zijn genomineerd voor de
Bruna Gouden Strop 1998, de
prijs voor het beste Nederlandsta
lige spannende boek. Het gaat om
Mirjam Boelsums (met 'Slangen
aaien'), Onno te Rijdt ('Het spel')
en Ed Sanders ('De frontmnners')
Het trio Iaat ervaren auteurs als
René Appel, Tomas Ross en Peter
de Zwaan achter 2ieh. De overige
genomineerden, Jac. Toes ('Foto
finishen Charles den Tex ('Code
„39'), draaien al wat langer mee in
het thrillergenre. De prijs, be
staande uit 25.000 gulden en een
plastiek, wordt op vrijdag 19 juni
in Amsterdam uitgereikt.
De twee ervaren thrillerschrijvers
Jac. Toes en Charles den Tex heb
ben in het verleden al nominaties
voor de Bruna Gouden Strop in de
wacht gesleept: Toes in '93 en '94
voor respectievelijk 'Dubbel
spoor' en 'Aftekening', Den Tex in
'95 en '96 voor 'Dump' en 'Claim'.
De drie debutanten publiceerden
ook al eerder, de inzendingen
voor de thrillerprijs zijn echter
hun eerste spannende roman.
Sociologe Mirjam Boelsums
1955) heeft onder meer scenario's
voor docudrama en animatiefilm
op haar naam staan, terwijl Onno
te Rijdt (1959) twee jaar geleden
de roman 'Ciao Padua! Over de
vloer bij een Italiaanse familie'
publiceerde, een roman geba
seerd op zijn ervaringen als coach
van een vrouwenhockeyteam in
Italië. Achter het pseudoniem Ed
Sanders schuilt de in 1944 gebo-
ren fiscaal junst Ewoud Lietaert
Peerbolte, schrijver van onder
meer een column in de Volks
krant en enkele non-fictie boeken
over geld en belastingen-
De jury, bestaande uit Ed Hooir-
ing (Haagsche Courant), Guido
Schuring (Nederlands Biblio
theek en Lectuur Centrum), Bert
Vuijsje (hoofdredacteur HP/De
Tijd), KPN-topman Wim Dik en
Peter Kuijt (Geassocieerde Pers
Diensten), constateerde met ge
noegen dat een relatief groot aan
tal debutanten onder de inzendin
gen waren: dertien op de longlist
van 38 titels (geschreven door tien
vrouwen en 27 mannen). Een on
gekende hoeveelheid. „Wellicht is
de droom van Bob Mendes dan
toch uitgekomen," opperde jury
voorzitter Kuijt tijdens de be
kendmaking. De Vlaamse auteur
Mendes, vorig jaar winnaar van
de thrillerprijs, zei toen dat hij er
van droomde dat de uitgevers net
zoveel energie stoppen m het ver
kopen van misdaadliteratuur uit
het Nederlandse taalgebied als
het aanprijzen van Angelsaksi
sche thrillers.
De grot
Op de longlist nnf hreekt het boek
'De grot' van Tim Krabbé. De
schryver, drie jaar geleden win
naar van de Bruna Gouden Strop,
wilde niet dat zijn boek werd inge
zonden. Hij wenst ook niet als
thrillerauteur te worden bestem
peld. Kuijt: „Het zij zo. Je hoeft
niet per se een misdaadschrijver
te zijn om een spannende roman
te kunnen afleveren. Wat ons be
treft mogen bestuurskundigen,
zeezeilers, gemeentevoorlichters
of filmregisseurs dat ook."
De juiy omschreef 'Fotofinish'
van Jac. Toes als 'real suspense'.
In dit boek wordt een ambitieuze
advocaat tijdens een serie hard
loopwedstrijden slachtoffer van
een serie bizarre gebeurtenissen.
Vooral Toes' stilistische kwalitei
ten en de overtuigende ontkno
ping in Fotofinish worden door de
jury geroemd. In 'Het spel' van
Onno te Rijdt, staat de eenling
Nïek Wouda centraal, een zonder
linge vogel met psychopatische
gedachten. En zijn dorp worden
beestachtige moorden gepleegd
en Niek vermoedt dat zijn 'hoe-
keyvrinden' ermee te maken heb
ben. „Een taalkundig juweellje
waarin het milieu van bovenmo-
dale opscheppers genadeloos
wTdt neergezet," meent de jury.
M.ijam Boelsums verhaalt in
'Slangen aaien' over de 17-jarige
Mariecke. Zij is betrokken bij de
dood van een leraar en verblijft in
een inrichting. Gaandeweg wor
den de details van deze gebeurte
nis uit de doeken gedaan, in een
'adembenemend verhaal, fraai in
zijn opbouw'.
In de financiële thriller Code 39
van bedrijfsadviseur Den Tex
wordt de zwaarlijvige vertegen
woordiger Jan Stegger naar Dubai
gestuurd om de verdwijning van
een collega uit te zoeken. Hij moet
naar China om achter de waarheid
te komen. „Een met vaart ge
schreven verhaal, met veel aan
dacht voor couleur locale," stelt
de jury. Ed Sanders tenslotte ver
telt in 'De frontrunners' over Edu-
ard Grahl. een Amsterdamse uit
gever van internationale faam.
Hij raakt in opspraak door toe
doen van een computerhacker en
een jonge advocate die ook een
graantje willen meepikken. Het
gaat hier volgens de jury om een
'imposant thrillerdebuut, dat
mooi inhaakt op de actualiteit'.
boze 2ijn. „Dat klinkt misschien
lullig, maar is gezien alle plannen,
ook voor het buitenland, wel be
grijpelijk. Laat ik me eerst maar
lekker hierop concentreren, er
voor zorgen dat ik aan alle hoog
gespannen verwachtingen vol
doe. En dan wel op m'n eigen ma
nier. Men moet niet denken dat ik
ga proberen aan te sluiten bij de
stijl van Jan Akkerman. Die heb
ik altijd wel een goeie gitarist ge
vonden, maar ook niet meer dan
dat."
Op het podium van het Biblio
theektheater kan Gootjes straks
nog wel even alles naar z'n eigen
hand zetten. Maar liefst vijftien
bevriende mede-studenten zullen
hem daarbij ter zijde staan. Die
welkome steun noemt hij illustra
tief voor de algehele verrijking
die vijf jaar Rotterdams Conser
vatorium hebben opgeleverd.
„Wat zo mooi is aan die opleiding
is het netwerk dat je gaandeweg
opbouwt. Je komt binnen en je
kent niemand, maar na een paar
jaar besef je ineens datje een heel
netwerk aan muzikale relaties
hebt opgebouwd," recapituleert
de specialist op de elektrische gi
taar, die zich als zeventienjarige
al aanmeldde voor de klassieke
afdeling, toen werd geweigerd,
maar twee jaar later wel werd toe
gelaten tot de opleiding Lichte
Muziek. „Verder is dit instituut
uniek, omdat je in aanmerking
met alle mogelijke soorten mu
ziek. Wat ik altijd heel -inspire
rend hebt gevonden is dat als je
alleen maar een rondje door het
gebouw maakt je op het ene mo
ment een pianosonate tegemoet
komt, twee tellen een flamencogi
tarist hoort, weer verderop wordt
geconfronteerd met een popen
semble en bij de volgende deur
kan meemaken dat een jazzmuzi
kant uit z'n bol gaat. Als je dat af
zet tegen de opleidingen aan die
rockacademies die er gaan ko
men, dan denk ik datje daar toch
de basis veel minder breed zal
zijn. Zoals men in Tilburg van
start wil gaan, dat lijkt best inte
ressant en gegeven het etiket
rockacademie zal Rotterdam er
ook best last van krijgen, maar ik
duif te wedden datje hier aan het
eind van de rit meer bagage zult
hebben."
Eindexamenconcert Menno
Gootjes in Bibliotheektheater,
vanavond, aanvang: 20.00 uur.
Door Jan-Hendrik Bakker
Amsterdam De schrijver J.J. Vos
kuil heeft voor 'Het Bureau 3:
Plankton' de Libris-iiteratuur-
prijs 1998 gekregen. De prijs is
hem gisteravond toegekend tij
dens de jaarlijkse uitreiking
van de onderscheiding in
Amsterdam. Aan de roman
prijs is een bedrag van
100.000 gulden verbonden.
Voskuils eerste reactie was
dat hij vooral blij was voor
zijn uitgevers, die dit 'idi
oot dikke werk' uit hebben
willen geven en nu daarmee
door kunnen gaan. Een groot
deel van het prijzengeld zal de
schrijver gebruiken om zyn
schuld af te betalen die hij
heeft moeten maken in
verband met de campag
ne voor het welzijn van
de varkens in Neder
land. De woordspeling
dat Voskuils werk 'parels
voor de zwijnen' is, was dan
'ook al snel gemaakt.
De Librisprijs is Voskuil overi
gens pas na heftige discussie bin
nen de jury toegekend. De jury,
onder voorzitterschap van Henk
van Os, voormalig directeur van
het Rijksmuseum, maakt geen
-melding van unanimiteit, zelfs
niet van een overgrote meerder
heid in de jury, zoals meestal ge
bruikelijk, maar van het zuinige
'een meerderheid'. „Ik besef heel
goed," was de bescheiden reactie
van de schrijver gisteren dan ook,
„dat bij een iets andere samen
stelling van de juiy een andere
genomineerde gewonnen zou
hebben,"
Voskuils grote romanreeks 'Het
Bureau', die in het totaal acht de
len zal bestrijken, waarvan nog
vier delen moeten verschijnen, is
dan ook wisselend gewaardeerd.
Vooral de genadeloze afrekening
met zijn voormalige werkkring in
het P. J. Meertens Instituut wordt
hem door deze en gene aangere
kend.
Over de kwestie zegt de jury: .Als
Voskuil wraak heeft willen nemen
op het P,J. Meertens Instituut...
dan niet op het onbenul waarmee
hij tijdens zijn arbeidzame leven
te maken had, maar op het leven
zelf." -'I
Voskuil begon zijn schrijfwerk
pas na zijn pensionering. Dè^üry
vindt dat Voskuil niet zijn eigen
verleden gekopieerd heeft;hij
heeft „door tot op zekere hoogte
afstand té nemen van de werke
lijkheid, deze naar zyn hand ge
zet, haar symbolisch gemaakt, be
tekenis gegeven aan het onbete
kenende, op een manier die de le
zer in staat stelt zich terug te vin
den in het verhaal".
Volgens de jury gaat het in Het
F ureau om het existentiële pro
bleem van 'de onmacht om deel te
nemen aan het maatschappelijk
leven, maar dat desondanks wel
te doen'. Maarten Koning, de
hoofdpersoon van de reeks,
noemt de jury 'de held van deze
tijd', iemand zonder religie of po
litiek idealisme.
Voskuils eerdere nominaties van
delen uit Het Bureau hebben
nooit een prijs opgeleverd. Vos
kuil gaf onlangs te kennen dat dit
de laatste nominatie zou zijn
waaraan hij mee zou werken. Vo
rig jaar werd hij wel onderschei
den met de Bordewijkprijs.
Andere genomineerden waren dit
jaar: Arnon Grunberg met 'Figu
ranten', Geerten Meijsing: .'.Tus
sen mes en keel', Helga Ruebsa-
men: 'Het lied en de waarHpjd',
Nelleke Noordervliet: 'Uithcc pa
radijs' en Manon Uphoff: 'Gemis'.
artiest
Jesse van
Ruller
U IJl
Herbs, fruits,
bairns and
spices
label
Sue Music/Red
Bullet
d u u
55:15 mm.
Een technisch begenadigd gitarist is Van Ruller nog steeds, maar er is
iets essentieels bijgekomen. Hij is een volledig jazz-muzikant geworden
is die zin dat hij nu geheel zelfstandig een smaakvol artistiek concept
draagt. Hij schreef de meeste stukken voor deze nieuwe cd zelf. En hjj
wist uitstekende collep's aan zich te binden. Tenorsaxofonist Jan Menu
en trompettist Angelo Verploegen bijvoorbeeld. Dat hij ook koos voor
een bijdrage in twee nummers van bandeon-speler Dick van der Harst is
natuurlijk uiterst modieus, maar daarmee maakt hij er nog geen com
merciële uitbuiting van. Evenmin ais van de medewerking in één stuk
van drie bata-slagwerkers,
Jesse van Ruller zelf speelt meesta l een prachtige hoofdrol maar at sole
rend eist hjj niet eens altijd de volledige aandacht op. Bj geeft boven
dien zijn collega's regelmatig volop de ruimte en dan beperkt lüj zich tot
een begeleidende rol of eentje die diendend is voor het bereiken van het
beoogde totaalgeluid.
Behalve de niet door Van Ruller gecomponeerde stukken 'Love for Sale'
en 'Touch Her Soft Lips and Part' is er nog 'Albatros', de klassieker van
Fleetwood Mac. De gitarist verklaart deze keuze als zijn eerste muzikale
anker toen hij een jochie was. Hij neemt het tempo aanzienlijk sneller
dan het orginee] en aanvankelijk herken je het liedje niet eens. Als dat
eenmaal wel het geval is, hoor je pas wat een armzalig themaatje het ei
genlijk is. De platenmaatschappij brengt juist dit stuk niettemin op cd-
single uit, een betrekkelijk nieuw verschijnsel in de hedendaagse jazz.
Peter van Eijkeienburg
