Actueel
voetbalwedstrijd
rust op straat
n
"De signalen van seksueel misbruik
van de kinderen waren er gewoon niet'
Kater na vrijage
^Vingerafdrukken
leiden naar
kinderpornografen
Gratis groeten.
Rotterdams Dagblad Commentaar
Peuter verminkt door honden
Djanko
Rotterdams Dagblad
Vrijdag 26 juni 1998
Terrassen waren alleen
stampvol als, zoals op
de Cool si ngel i ri Rotter
dam, dè wedstrijd kon
worden bekeken, fow
N»cJsvanüej,Hpc^BJVRotle«lam&
Dagblad
Links: Het stadhuis
plein bleef leeg. FotoNieis
vanderHoeven/RotterdamsDag
olad
Rotterdam In spanning en met
hoge verwachtingen heeft een
groot deel van de Nederlandse be
volking gisteren van alles gere
geld en opzij gezet om de voetbal
wedstrijd Nederland-Mexico te
kunnen zien. Na afloop van de
wedstrijd was van een uitgelaten
stemming én feestgedruis in de
Nederlandse straten echter wei
nig te merken. Niet alleen het elf
tal zelf, ook de Oranjefans toon
den zich teleurgesteld over het
verloop van de wedstrijd.
De middagspits begon uitzonder
lijk vroeg. Hoewel in veel bedrij
ven op de werkvloer naar de wed
strijd werd gekeken, hadden hon
derdduizenden mensen eerder
vrij genomen. „Je kunt duidelijk
spreken van een vervroegde
avondspits," zei een woordvoer
der van het Korps Landelijke Po
litiediensten om drie uur's mid
dags. „Normaal staan er om deze
tijd twee of drie files, nu zijn. het
er tien. Wij denken dat ongeveer
de helft van de Nederlandse wer
kenden de wedstrijd thuis wilde
volgen. De andere helft kijkt op
het werk. We hebben zelf ook een
televisie in de kantine gezet. De
telefoon hebben we doorgescha
keld."
Ondanks het eerdere begin van
de wedstrijd stonden rond de klok
van Ï6.30 uur nog veertien files op
de Nederlandse wegen. Deze be
stuurders waren gedwongen Ne
derland-Mexico via de autoradio
te volgen,
Aan een groep leerlingen van de
Haagse Hogeschool is alle com
motie geheel voorbij gegaan. De
Hogere Europese Beroepen Om
leiding, een onderdeel van de
Haagse HBO-opleiding, had na
melijk uitgerekend van 16.00 tot
19,00 uur een herexamen ge
pland. Negentien studenten ston
den op de lijst voor het tentamen
Strategisch Management. „We
hebben alles geprobeerd, maar
het herexamen kon echt niet op
een ander moment worden ge
houden," aldus A Beute, de man
die de planning van de examens
op de Haagse Hogeschool doet.
„We hebben een krap schema
waarin tientallen examens en ten
tamens moeten worden geperst."
Zo'n 5500 mensen in de Groning
se plaatsen Oude Pekela, Nieuwe
Pekela en Muntendam hebben
gistermiddag driekwart van de
voetbalwedstrijd moeten missen.
Door blikseminslag in een elektri
citeitsstation in Winschoten kwa
men zij zonder stroom te zitten.
Pas kort voor het gelijkmakende
doelpunt van de Mexicanen de
den hun tv's en radio's het weer.
De kabelexploitant heeft beloofd
de gedupeerden als pleister op de
wonde 'een leuk presentje' te zul
len sturen.
Een belangrijk deel van de rest
van Nederland volgde in de na
middag de wedstrijd wel. Tussen
vier en zes uur waren veel Neder-
Kabinetsin-
formateurs
Borst en Kok
bekeken in
de ministers-
kamerde
wedstrijd. Fo
to Cees Zom/GPD
landse straten uitgestorven. Ook
in politiek Den Haag werden voor
even vrijwel alle werkzaamheden
stilgelegd. Gezamenlijk keken de
informateurs naar de wedstrijd.
In de Tweede Kamer heerste een
Door Carel van der Velden
Duisburg Vingerafdrukken op de rubberen rand
van de vrieskist vormden de sleutel tot de toedracht
en achtergronden van de gruwelijke moord op een
37-jarige Duitse vrouw in Schiedam. Dat vertelt R.
Pape van dë Duisburgse politie in een toelichting op
de spectaculaire ontknoping van de eind mei ge
pleegde moord.
De zaak leek eerder deze maand afgedaan toen de 32-
jarige vriend van het slachtoffer het delict bekende.
Een conflict in de relatiesfeer noemde hij als motief.
In werkelijkheid bleek de vrouw verstrikt te zijn ge
raakt in een web van kinderpornografen.
Aanvankelijk arresteerde de Schiedamse politie
naast de 32-jarige vriend ook de 29-jarige huisgenoot
van het stel. Dat gebeurde nadat de mannen de poli
tie hadden gebeld dat zij het lijk hadden gevonden in
eéh diepvriezer die niet was aangesloten op het elek
triciteitsnet. Na sporenonderzoek en enkele onder
vragingen leek de Schiedamse politie de zaak snel
rond te hebben. De vriend nam alle schuld op zich.
De 29-jarige huisgenoot werd vrijgelaten.
Naast de vingerafdrukken van de vriend trof de re
cherche op de vrieskist echter ook de vingerafdruk
ken van een onbekende aan. Deze gegevens werden
opgestuurd naar de Duitse politie. „Daarmee konden
wy wel wat," vertelt de woordvoerder van de politie
in Duisburg. „De gegevens bleken te corresponderen
met een bekende van ons, een 25-jarige Duisburger
uit het criminele milieu. Wij hebben hem opgepakt,
ondervraagd en zijn verder gaan rechercheren. Toen
is het ware verhaal op tafel gekomen."
De 25-jarige bekende als huurmoordenaar te hebben
geholpen bij het 'opruimen' van de 37-jarige vrouw.
Samen met de 32-jarige partner van het slachtoffer
sloeg hij op gruwelijke wijze toe.
De 25-jarige man verklapte dat hij was ingehuurd
door een 78-jarige man uit Düsseldorf, als producent
van kinderporno eveneens een oude bekende van de
politie. Duidelijk werd dat de huisgenoten de drie
kinderen seksueel misbruikten voor het maken van
pornofilms. De vrouw verzette zich tegen de mishan
deling van haar kinderen. Toen ze dreigde de politie
in te schakelen, kwam het moordplan op.
De kinderen krijgen op een geheim adres in Duits
land psychiatrische behandeling.
Door Marc Floor
Schiedam Niemand in Schiedam -
Oost heeft gemerkt dat het zo mis was in
het Duitse gezin. Het was een vreemde
combinatie, een vrouw en haar drie kin
deren met twee mannen, dat wel. Maar
het drietal volwassenen zonderde zich
zo af dat geen wijkbewoner er achter
kwam hoe de vork in de steel zat. Nie
mand die wist dat de vrouw na een moei
lijke scheiding haar vaderland was ont
vlucht met haar nieuwe 32-jarige vriend
en haar drie kinderen.
In de Schiedamse Van Marumstraat
vondhet vijftal onderdak, bij een29-jari-
ge Duitse kennis. Dat huis bleek al snel
te klein te zijn, zodat de huisbaas voor
stelde een andere woning te betrekken
in de Boerhaavelaan, zo'n vijfhonderd
meter verderop. Aan het pand moest al
leen nog het nodige worden verspijkerd.
Geen probleem vonden de Duitse man
nen: dat zouden ze zelf wel ter hand ne
men.
De drie kinderen werden ingeschreven
bij een school in de wijk. Een alledaagse
aangelegenheid, taxeerde directeur Ron
Abel in eerste instantie. Maar er was
toch iets. „Die vriend viel mij op," herin
nert Abel zich. „Ik vond het een vreem
de man, vooral door de wijze waarop hij
steeds de gesprekken domineerde.
Maar de kinderen waren niet bang van
hem of zo."
De twee jongste kinderen, een jongetje
van 4 en een meisje van 11konden zon
der al te grote problemen meteen mee
doen in de schoolklassen. Vooral de
kleuter had weinig moeite in te vallen,
omdat zijn Duitse spraak gezien zijn
leeftijd niet zo'n belemmering vormde.
Ook het meisje maakte snel vriendin
nen. Een kindje uit Duitsland, dat had-
aen ze nog niet op de school, dus dat
vonden de leerlingen wel interessant.
Alleen de oudste van 13 vormde een pro
bleem. Ze had een flinke leerachter-
stand, maakte haar stiefvader in het in
take-gesprek met de schooldirecteur
duidebjk. Abel voelde dat er iets scheef
zat bij het meisje. „Ze was opvallend
stil," beschrijft hij nu. De stiefvader ver
telde dat de oorzaak van de leerachter-
stand te maken zou kunnen hebben met
mishandelingen in het verleden. Die wa
ren niet door hemzelf gepleegd, beweer
de de man. De schooldirecteur besloot
het meisje in contact te brengen met de
leerplichtambtenaar. „Omdat ik zag dat
er mogelijk iets niet in orde was met
haar."
Toch kregen de directeur en de buurt
geen echte signalen dat er ernstige pro
blemen in het Duitse gezin Werden de
drie volwassenen door hun teruggetrok
ken leefwijze al snel outsiders, de kinde
ren waren gezien in de wijk. Ze waren
heel beleefd, weet de uitbater van de
snackbar om de hoek. „Ze kwamen hier
bijna iedere dag om snoep te kopen. Net
jes en beleefd waren ze en ze zagen er
heel normaal uit. Niet onverzorgd of zo."
Het enige abnormale aan de kinderen
vond de snackbarmedewerker dat ze
van zonsopgang tot zonsondergang bui
ten waren. Gooide hij 's ochtends zijn
zaak open, dan waren de kinderen al aan
het spelen voor zijn deur. En waren alle
koters in de buurt al op bed, dan was het
drietal nog steeds op straat. „Ik dacht
eerst dat ze vakantie hadden. Soms za
ten ze de hele dag bij mij in de zaak. Dan
deed ik wel eens de Duitse tv-zender
voor ze aan."
Ook bij veel buurtbewoners konden de
kinderen regelmatig terecht. Een paar
bordjes extra aan de eettafel was voor
veel moeders geen probleem. Maar met
de ouders kwam memand in contact. De
kinderen waren daar zelf bijzonder wei
nig mededeelzaam over. Dat er sprake
was van een vreemde en harde opvoe
ding was de meesten wel duidelijk. Zo
moest het oudste meisje regelmatig in
haar eentje het huis schrobben.
Van het deze week op tafel gekomen
misbruik van de kinderen heeft nie
mand echter wat geweten. „Die signalen
waren er gewoon niet," zegt schooldirec
teur Abel, „Wij zijn op onze school heel
alert op dat soort dingen. We hebben er
ook cursussen voor gevolgd. Deze kin
deren leken hooguit wat ontheemd. Niet
zo gek natuurlijk, als je net naar een an
der land bent verhuisd."
Volgens Abel is de periode waarin de
kinderen op zijn school hebben gezeten
ook te kort om een leerling echt te Ieren
kennen. „Een kind gaat zich pas na een
half jaar profileren," is zijn ervaring.
„Ze zijn hier maar drie weken geweest
Als je kinderen zeven jaar op je school
hebt gehad kun je zeggen: waarom heb
ik niks gezien?"
Jacob Boven, coördinator van het On
derwijs Voorrang Gebied, sluit zich daar
bij aan. Bij zijn organisatie volgde het
oudste meisje een Nederlandse taalcur
sus. „Ze heeft bij ons misschien vijftien
dagen les gehad. Dat is zo'n korte perio
de, dat ik niets over het meisje kan zeg
gen."
Schiedam Oost is een volksbuurt waar
de bewoners een sterke sociale controle
koesteren. Toch kon niemand er achter
komen welke gruwelijke taferelen zich
afspeelden in het Duitse gezin. Het lijk
van de moeder werd in de nacht van 31
mei op 1 juni gevonden in de nieuwe wo
ning aan de Boerhaavelaan. Vermoord
door haarvriend, omdat ze met mee wil
de werken aan de seksuele exploitatie
van haar kinderen.
Abel b eschnj ft het gevoel dat nu bij hem
en in de wijk heerst. „Het enge aan de si
tuatie is dat je probeert zo goed mogelijk
op te letten, maar je daarin toch beper
kingen blijkt te hebben. Je probeert sig
nalen te herkennen, maar je moet tege
lijkertijd voorkomen dat je te ver door
slaat. Iemand moet natuurlijk wel ge
woon een kind een aai over de bol kun
nen geven."
licht opgewonden sfeer. Op de
laatste werkdag van de Tweede
Kamer voor het zomerreces - ge
woonlijk van 's ochtends vroeg tot
's avonds laat volgepropt met ver
gaderingen en stemmingen -
was nu maar één besloten overleg
gepland: over het onderzoek te
gen Bouterse. Dat was in record
tempo afgelopen. De leden gingen
liever voetbal kijken, gaf één van
hen besmuikt toe, en dat deden ze
fractiegewijs.
Helemaal ongestoord bleef dit
'parlementaire' kijken niet. Om
vijf over half vijf klonk door het
Kamergebouw de stemmingsbel,
ten teken dat iedereen zich naar
de grote vergaderzaal diende te
begeven om nog over een aantal
moties en wetsontwerpen te stem
men, Onwillig repten de Kamerle
den zich uit alle hoeken en gaten
naar de vergaderzaal. Toen voor
zitter Jeltje van Nieuwenhoven
meldde nog een laatste bericht te
hebben, riepen enkele leden en
thousiast: 3-0! Maar nee, het was
de CDA'er Biesheuvel die een
stemverklaring wilde afleggen.
Na het teleurstellende gelijkspel
tegen Mexico bleef een uitgelaten
stemming in de straten van Ne
derland achterwege; luid toete
rende auto's werden in de grote
steden nauwelijks gesignaleerd.
Na een voorzichtige vrijage van amper vier maanden is het
huwelijk tussen de Rotterdamse havenbedrijven Van
Ommeren en Pakhoed van de baan. De megafusie had
moeten leiden tot een krachtig internationaal concern met 9000
werknemers dat wereldwijd 30 procent van de tankopslagmarkt zou
beheren - in Europa en Afrika zelfs 65 procent. De fusie is afgebla
zen door Pakhoed, omdat de Europese Commissie eiste dat meer
opslagcapaciteit in de Rotterdamse zou worden afgestoten, want er
zou anders geen enkele concurentie meer overblijven.
Pakhoed vindt dat de pijn van de fusie te eenzijdig werd verdeeld,
want door aanvullende eisen van Brussel moest niet de Botlek-ter
minal (1 miljoen kubieke meter, 290 werknemers) van Van Omme
ren in de verkoop, maar de tegenoverliggende grotere terminal van
Paktank (1,5 miljoen kubieke meter. 190 werknemers).
De eisen van Brussel kunnen niemand hebben verrast, want vanaf
het begin lieten beide concerns weten grondig te beseffen dat er be
drijfsonderdelen zouden moeten worden afgestoten. Men zou eerst
eens goed gaan luisteren wat de wensen van Brussel waren. Niet
doorgaan van de fusie komt niet door de strikte Europese concur
rentieregels, maar heeft uiteindelijk vooral te maken met puur
menselijke zaken als emoties en gekrenkte trots: het gaat het er
niet om hoe de pijn wordt verdeeld, maar hoe krachtig een nieuw
bedrijf kan zijn. Het heeft kennelijk ontbroken aan een gemeen
schappelijke visie op de toekomst.
De onzekere ontwikkelingen door de economische crisis in Zuid-
Oost-Azié kunnen op de achtergrond de blik op de toekomst wat
hebben versluierd. Een bedrijf als Van Ommeren is in dat deel van
de wereld wat sterker, maar dus ook kwetsbaarder. Maar juist in de
Chinese havenstad Zhuhai houden Pakhoed en Van Ommeren een
gemeenschappelijk belang in de gigantische terminal die ze daar
samen ontwikkelen en beheren. Aan die situatie verandert niets.
Door het afketsen van de fusie worden grote kansen gemist, omdat
de bedrijven elkaar wereldwijd op een natuurlijke wijze aanvullen.
Financieel zouden ze samen ook sterker staan voor het ontwikkelen
van nieuwe activiteiten en het verbreden van de basis door nieuwe
overnames in het buitenland. Er blijft dan ook een redelijke kans
dat na het herstel van de kater, waar beide partijen nu ongetwijfeld
mee zitten, het realiteitsbesef overwint: de fusie is immers niet ver
boden door Brussel, maar vastgelopen op fouten in de regie.
Nijmegen Twee agressieve hon
den hebben gisteren in Nijmegen
een 3-jarig jongetje gegrepen. Het
kind ligt zwaargewond in het zie
kenhuis en moet plastische chi
rurgie ondergaan. Eerder kreeg
de politie al vijfmaal klachten
over het agressieve gedrag van de
herder en de boxer. De honden
liepen vaak los op straat. De mi-
lieupolitie vaardigde onlangs een
aanlyn- en muilkorfgebod uit,
maar dat was nog niet van kracht.
De 31-jarige vader van het kind
wilde met zijn zoontje op bezoek
bij de hondeneigenaar. Toen die
de deur opende grepen de honden
het kind en sleurden het de straat
op. De vader probeerde zijn kind
te redden, maar telkens als hij een
hond de baas was begon de ander
opnieuw te bijten. Het kind liep
over het hele lichaam en in het ge
zicht bijtwonden op. De vader
raakte gewond aan zijn benen. De
politie heeft de honden gevangen
en naar het asiel gebracht, De ei
genaar heeft afstand gedaan.
H.ERMEE
UTe^
MAAR
De TNT Post Groep.de holding waaronder TNT en PTT Pest zijn ondergebracht, krijgt maandag
29 juni een eigen beursnotering. En dat viert PTT Post met heel Nederland. In de postcatalogus
die iedereen in januari thuis heeft ontvangen, vindt u op pagina 1 een zegel van o cent. Deze zegel
i;> alleen op 29 juni So cent waard. Iedereen mag die dag aus met die zegel een kaartje ot brief naar
wie dan ook in Nederland sturen. Gratis. Van ons voor u. Wij zorgen ervoor. BS58BI
