15
Politie fotografeert drugsrunners
v
Salonboot Waterstad vaart door Schiedam en Delfshaven
Minister Sorgdrager
geeft telefoontaps vrij
Protesten advocatuur Justitie: 'Foto's zijn geoorloofd bewijs'
Ook wietkoning Dronkers noemt drugsbeleid 'een ramp'
Drugspand met
spoed gesloten
Kwekerij
ontmanteld
Bejaarde
bestolen
Zomercarnaval
op TV Rijnmond
De Coolsii
Met inpassen
uit de impasse
Rotterdams Dagblad
Zaterdag 25 juli 1998
Rotterdam Afgeluisterde tele
foongesprekken van een Sehoon-
hovense advocaat in verband met
een Rotterdamse cocaïnezaak
mogen worden doorgespeeld naar
de deken van de Haagse orde van
advocaten, mr. A.W. Beelaerts
van Blokland. Minister Sorgdra-
;ger (justitie) heeft dit standpunt
ingenomen in de bezwaarschrif
tenprocedure, die de advocaat
£aa aangespannen tegen het be
stuit van de Rotterdamse hoofdof
ficier van justitie de processen-
verbaal van de telefoontaps ter in
zage te geven.
De advocaat is in opspraak ge
raakt omdat hij wordt verdacht
van betrokkenheid bij de zogehe
ten Iglo-affaire. Dit gaat om smok
kel van duizend kilo cocaïne in
bevroren garnalen, Beelaerts wil
een klacht tegen de Schoonhove-
naar indienen omdat hij de goede
naam van 's lands advocatuur in
diskrediet zou hebben gebracht.
Tegenslag
De beslissing van Sorgdrager is
een tegenslag voor de in opspraak
geraakte advocaat. Eerder mocht
de Rotterdamse hoofdofficier mr.
L. de Wit van de rechtbank niet de
op schrift gestelde telefoonge
sprekken doorspelen. De Wit
krijgt alsnog gelijk.
Rotterdam De politie maakt in de strijd tegen drugsoverlast
in en rond het Centraal Station foto's van mogelijke drugsrun
ners. Als iemand uiteindelijk als verdachte voor de rechter
moet verschijnen, dan kan de foto als aanvullend bewijs die
nen. Volgens het Openbaar Ministerie heeft de rechter deze
methode al in een aantal zaken geaccepteerd.
Het politieteam heeft vanaf okto
ber vorig jaar op CS mogelijke
drugsrunners m kaart gebracht.
Personen die langer dan een haif
uur op het CS verblijven, contact
hebben mei andere potentiele
drugsrunners, reizigers uit inter
nationale treinen aanspreken of
drugstoeristen meenemen naar
bekende drugspanden worden
stiekem gefotografeerd.
De politie heeft zo enkele honder
den foto's verzameld. Een deel
van de gefotografeerde personen
is geïdentificeerd, een kiem deel
is onbekend. Het gaat vooral om
Marokkaanse jongeren in de leef
tijd van 13 tot 27 jaar.
De politie maakt van de foto's ge
bruik om op het CS mogelijke
drugsrunners te herkennen. Als
de persoon voorkomt in het foto
bestand gaan agenten in burger
hem volgen. Zodra de persoon
zich schuldig maakt aan een straf
baar feit, wordt hij aangehouden.
De raadsman van enkele
drugsrunners, mr. F. G. L. van Ar
den ne, heeft zware kritiek op deze
methode. Volgens hem handelt de
politie in strijd met de wet door op
het Centraal Station mensen te fo
tograferen en te volgen voordat
deze een strafbaar feit hebben be
gaan. „In tegenstehng tot andere
politieregisters komen in dit ge
val ook personen die nog niet zijn
veroordeeld in het fotobestand te
recht.'" Hij heeft de Registratieka
mer gevraagd om het fotosysteem
aan de wet Politieregisters en de
wet Persoonsregistratie te toet
sen.
Volgens persofficier van justitie
mr. C. de Kimpe is het geoorloofd
foto's rond het CS te maken. Ze
stelt ook dat de rechter deze af
beeldingen inmiddels in diverse
zaken tegen drugsrunners als be
wijs heeft geaccepteerd. „Die had
geen moeite met deze opsporings
methode," zegt ze.
Ook is het systeem aangemeld bij
de Registratiekamer. „We hebben
vervolgens niets meer gehoord."
zegt ze. „De foto's worden ge
maakt op de openbare weg. Het is
ook niet zo dat iedere Marokkaan
wordt gefotografeerd. Men moet
aan bepaalde criteria voldoen."
Ook het onopvallend volgen van
personen die nog niets strafbaars
hebben gedaan is volgens haar
rechtmatig. „De politie mag ob
serveren op plaatsen waarvan
men weet dat er regelmatig straf
bare feiten worden gepleegd."
Rotterdam Een drugspand aan
de Mathenesserdyk is gisteren
met onmiddellijke ingang geslo
ten op last van loco-burgemeester
Simons. Tot de spoedsluiting van
nummer 325b aan deze dijk is be
sloten omdat de openbare orde
rond het pand ernstig is ver
stoord. Omwonenden ondervin
den onaanvaardbare overlast door
de handel in drugs.
Daarnaast heeft de politie bij een
huiszoeking vorige week grote
hoeveelheden verdovende midde
len en versnijdingsinstrumenten
gevonden. Overleg met de eige-
naar'van het pand heeft niet tot
resultaten geleid.
RotterdamIn een huis aan de le
Middellandstraat in de wijk Mid
delland heeft de politie gisteren
een hennepkwekerij ontmanteld.
Op de zolder vonden de agenten
een kwekerij met 700 planten en
groei-apparatuur. Dit werd alle
maal in beslag genomen. De
stroom werd illegaal afgetapt. Te
gen de 32-jarige bewoonster en
haar 27-jarige vriend is proces
verbaal opgemaakt.
Rotterdam Een 87-jarige bewo
ner van de Willem Smalthof is gis
termiddag het slachtoffer gewor
den van een babbeltruc. Hij werd
in de maling genomen door een
vrouw in een wit jasje, die beweer
de dat ze voor een ziekenhuis
werkte. Er moesten nog wat pa
pieren worden ondertekend, be
toogde 2ij. De man liet haar bin
nen.
Toen de vrouw verdwenen was,
bleek dat ze haar slachtoffer voor
duizenden guldens heeft besto
len.,
Rotterdam De speciale uitzen-
•ding van TV Rijnmond over de
veertiende editie van het Rotter-
"Siamse Zomercarnaval is niet van
daag op de televisie te zien, zoals
gisteren per abuis is gemeld,
maar pas morgen. De regionale te
levisiezender laat zondagmiddag
van 16.30 tot 17.30 uur een repor
tage zien van de Straatparade, die
zaterdagmiddag door de stad |s
getrokken. Daarna zijn iedere
twee uur herhalingen te zien van
het festijn in de binnenstad.
Door ReinWolters
Rotterdam - Welkom, kom aan
boord," onthaalt Frans De Brune
(45) gastvrij de passagiers bij de
loopplank van zijn motorpassa
giersschip Waterstad. Binnen
geurt de koffie en glimlacht Joke
de Brune (43). Behendig schenkt
ze de kopjes vol en serveert slag
roomgebak. Haar echtgenoot
gooit onder een 'iedereen aan
boord' de trossen los. De vaar
tocht begint en eindigt pas vier
uur later bij de vertrekplaats in de
Leuvehaven.
„Mooie steiger, hè," wijst De Bru
ne vanuit de stuurhut naar de
drijvende plek van ijzer die steeds
kleiner wordt. „Dat is er een in de
serie die de gemeente Rotterdam
speciaal laat bouwen voor de pas
sagiers- en partyvaart. Er zun er al
in gebruik in het Boerengat, bij
het Maritiem Buitenmuseum en
het Infocentrum Kop van Zuid in
de Koningshaven. In voorberei
ding is de bouw van steigers bij de
watertoren bij De Esch, het Ko-
ningmnehoofd bij hotel New York
en in de Nieuwe Maas bij Sehiem-
ond."
Golven
Het water van de Nieuwe Maas is
met echt rustig. Een stevige wind
zweept de golven op. Een passe
rende vierbaksduwboot doet er
nog een schepje bovenop. Gek ge
noeg voelen we er weinig van. Het
schommelen is minimaal, zelfs de
glazen achter de bar weigeren te
rinkelen. De 21 meter lange salon
boot kan het aan.
„Het bouwjaar is 1929, de breedte
is 3.85 meter en we steken 1.18
meter diep," begint De Brune zijn
technisch verhaal. Uiteraard is
zijn schip voorzien van centrale
verwarming, maar ook van een
heus, aan de vloer genagelde, op
antraciet brandende kolenkaehel.
„Om het extra nostalgisch te ma
ken," lacht hij.
De Parkhaven doemt op. Via de
marifoon klinkt het verzoek voor
een 'sehuttinkie' door de Park-
sluis. Nog geen tien minuten na
het verzoek schuift de sluisdeur
open en gaat de klapbrug om
hoog. Wederom tien minuten ver
der op de klok vaart de Waterstad
de Coolhaven in. De passagiers,
een groep van 53 personeelsleden
van een bedrijf uit Amersfoort,
krijgen uitleg. 2e luisteren vol
aandacht.
„Nog wel," weet Frans uit erva
ring, „straks verflauwt dat en ge
ven we alleen nog antwoord op
vragen. „Deze mensen zijn een
dagje uit, die moet je, behalve
wanneer ze dat nadrukkelijk ver
zoeken, niet overmatig veel infor
matie door de strot duwen."
Joke: „Ik heb, voordat Frans en ik
Frans de Bru
ne, geflan
keerd door
zijn vrouw JO-
keen hun zes
tien maanden
oude zoon
Frans Dirk:
TVe zijn de
kleinste rede
rij van Rotter
dam, met ais
bijzonderheid
dat we zowel
binnen- als
buitendijks
varen Foto mi
chelBlerhuteetVCor
dit bedrijf zijn begonnen, altijd in
de horeca gewerkt. Op een schip
als Waterstad moet je ontzettend
creatief zijn. Elke vaartocht is an
ders, elke groep heeft eigen wen
sen."
Frans, intussen varend door de
Hoge Brug by Overschie en bak-
boorduit draaiend in de richting
van Schiedam, beaamt dat. „Wij
doen niets anders dan het varend
verzorgen van recepties, borre
luurtjes, feestavonden, perso-
neelsuitstapjes, het rondvaren
van mensen in een rolstoel, noem
maar op. Dat doen we naar de
maat en wens van de klant. Dat
kunnen we met een gerust hart
aan, want we zijnde kleinste rede
rij van Rotterdam en met als bij
zonderheid dat we zowel binnen-
als buitendijks kunnen en mogen
varen."
Frans zwaait naar de brugwachter
die de Rolbrug over de Schiedam-
se Schie bij de Polderweg in
Schiedam en langs Oversehiese-
weg in de Rotterdam deelge
meente Overschie opent. „Dit is
een van de twee rolbruggen die
Nederland nog rijk is, wijst De
Brune. Achter het schip neemt de
brug weer de vaste plek in en
even later opent dezelfde brug
wachter de Klapbrug tussen de
De Brauwweg en de Vlaarding-
weg. „Die man fietst de gehele
route met ons mee en opent alle
bruggen die voor ons een hinder
nis zijn ."legt De Brune uit.
„Hun medewerking, en die van de
gemeente Schiedam, is enorm. Al
tijd staat iedereen klaar voor een
zo gunstig mogelijke doorgang.
Pet al' voor die gasten, ze doen
hun werk perfect."
De nieuwe vierpiloons hefbrug bij
de Nieuwpoortweg is de volgende
die open staat om de 3.85 meter
uit het water oprijzende Water
stad doorgang te verlenen. Voor
weggebruikers is het minder
leuk. ze moeten wachten tot het
zingende gezelschap (het is in
eens feest en polonaise aan boord)
voorbij is. Schaapachtig reageert
'de wal' op het 'proost' en de gehe
ven glazen op het achterdek.
De volgende brug is die van de 's-
Gravelandseweg met links het
voormalige Proveniershuis en
aan de overzijde het Doelenplein.
Rustig stuurt De Brune het schip
door de smalle doorgang. „Dade
lijk. na de brug bij de Ooievaar
straat, wordt het nog smaller. Bij
het Zakkendragershuis bevindt
zich naar de Lange Haven de Ou
de Sluis."
Als wordt verteia over de monu
mentale Korenbeurs, die is aange
kocht door Jan des Bouvrie, valt
het even stil. „Die goser barst van
de poen, geen wonder," klink het.
Bij het passeren van de brug naar
de Korte Haven refereert De Bru
ne naar zijn eerste commerciële
ervaring met rondvaren. „In de ja
ren tachtig woonde ik opeen tjalk
in die haven en verhuurde toen
roeiboten, waarmee men een
rondje door de Schiedamse grach
ten kon varen."
De Appeimarktbrug is de volgen
de passage. Daarna, de Koemarkt-
brug bij de Gemt Verboonstraat,
wijst De Brune op een 'kleine Am
sterdammer', het rondvaartschip
Lentefeest van de gelijknamige
Schiedamse stichting die zich in
zet voor ouderen en gehandicap
ten. „Leuk bootje," zegt hij.
„Doen ze goed werk mee."
Thuishaven
Wederom een sluis in, nu de Bui-
tensluis om opnieuw de Nieuwe
Maas te kunnen bevaren voor de
route naar de thuishaven. Ruim
drie uur vaart de Waterstad al.
„Mijn wieg stond in Indië," ver
telt De Brune over zijn roots. „Vijf
was ik toen ik in Hillegersberg in
Rotterdam kwam wonen. Na
twaalf ambachten en dertien on
gelukken kocht ik in 1990 deze
boot, toen geheten De Waterland,
uit bet faillissement van veer
dienst De Nieuwe Maas. Uiter
aard is veel tijd gestoken in het
opknappen en moderniseren.
In aanvang was het best moeilijk
om greep op de markt te krijgen,
Sinds drie jaar hebben we het
druk, zijn vaak onderweg en va
ren het water dun, bij wijze van
spreken. Uiteraard varen we, op
nieuw bij wijze van spreken, 24
uur per dag en dat 365 dagen per
jaar."
De Brune benadrukt dat de be
langstelling voor het varen in de
wateren van de Rijnmond, zowel
binnen- als buitendijks, wereld
wijd in de belangstelling staat. In
de Scheepmakershaven krijgt hij
zijn eigen ponton. Het oude, dat
lag in de Voorhaven in Delfsha
ven bij het CabaRestaurant Schei-
lings, is al verkast. Ook zijn twee
de rondvaartschip, een lifeboot
voor twaalf personen, krijgt er een
vaste plek.
Na iets minder dan vier uur meert
De Brune weer aan. De passagiers
willen niet van boord. „Vaar nog
maar een keer," daagt een van
hen uit. „Maar dan moet Joke
mee, want die heeft ons geen mo
ment droog laten staan."
'Puinhoop'
De Brune zegt, als de rust is terug
gekeerd en hij en Joke de achter
gelaten 'puinhoop' opruimen:
„Néé, ik doe beslist niet aan regu
liere vaarten, dus het opstappen
per persoon op een vaste tijd. Dat
is niet haalbaar. Ik vaar alleen
met groepen en dat verloopt uit
stekend. Wat het kost? Nou, elf
honderd gulden als huurprijs
voor de boot. Daarnaast natuur
lijk de consumpties en eventueel
de kosten van buffet of lunch. Het
is net zo goedkoop of duur als de
klant zelf wil."
-Door Bernadette Neelissen
.Rotterdam De Sensi-coffee-
•shops van Ben Dronkers gaan
dicht. Niet op last van de politie,
"inaar.op last van de eigenaar. De
'wietkoning van Nederland' heeft
het Vijftien jaar lang geprobeerd,
maar het bleek een gevecht tegen
de bierkaai: tegen het drugsbeleid
in Nederland valt niet op te knok
ken.
J^rer^ers, eigenaar van de in to-
4aaLvier 'Sensi'-coffeeshops in
•Rotterdam, Amsterdam en Gro-
i^Irigên, gaat zich nu richten op
jzijn bv's Kempflax (hennepteelt
Noor industrieel gebruik) en Sen-
siSeed (zadenveredeling), plus
zijn Hash Marihuana Museum
in Amsterdam. Waarom hij stopt
met 'de Sensi's' wil hij best vertel
len. Dat moet dan wel per mobiele
telefoon, want hij is onderweg
naar zijn coffeeshop Amsterdam.
Met de trieste taak zijn medewer
kers daar hun ontslag aan te zeg
gen. Dat gebeurde al eerder in
Rotterdam, bij de 'afhaal' aan de
Henegouwerlaan en het grote
Sensi Café aan de Nieuwe Bin
nenweg.
Er is een brief onderweg naar de
klanten. Daarin worden ze be
dankt voor hun jarenlange trouwe
support en er wordt uitgelegd hoe
het zover heeft kunnen komen.
'Wij klimmen van de barricade en
capituleren in de DRUGSOOR
LOG,' luidt het in de eerste alinea.
Het nieuwe ontmoedigingsbeleid
heeft 'de eerste bonafide coffee
shop in Rotterdam' tenslotte op
de knieën gekregen. Qua eigen
gebruik mag je nog maar 5 gram
wiet per persoon per keer aan
schaffen, en wie een coffeeshop
moet bevoorraden is helemaal in
de aap gelogeerd: die moet het
zien te rooien met 500 gram. Bo
vendien mag er geen wiet worden
verkocht in combinatie met de
verkoop van alcoholische dran
ken. Zeg maar dag tegen je bar-
omzet.
De windmolens waar Ben Dron
kers al die tijd tegen vocht lijken
met het aantreden van Paars II
onverslaanbaar te zijn geworden.
Met drie van zijn vier coffeeshops
kreeg Dronkers het aan de stok
met gemeente. Invallen, inbeslag
name van apparatuur, arrestaties,
niets bleef de Sensi-coffeeshops
bespaard: „Tot aan invallen bij
ouders van personeelsleden toe,"
zegt hij met nauwelijks verholen
minachting.
„Ik ben er doodongelukkig over,
maar ik ben het zat. De criminali
sering, de repressie.... drie maan
den cel voor 10 gram wiet..." Dron
kers' stem klinkt bitter: „En dat
terwijl ik dacht dat we de goede
kant op gingen met dit land." Met
het aantreden van het eerste
Paarse Kabinet in 1994 had hij
nog hoop. „D66 had soft drugs
hoog op het prioriteitenlijstje
staan. Met Sorgdrager waaide er
een nieuwe wind." Nederland
leek eindelijk 'verstandig' te zijn
geworden. Maar lang duurde de
pret niet. „Gelijk sprongen Frank
rijk, Amerika en Duitsland in het
zadel," foetert een gedreven
Dronkers. „En Wim Kok knikte
rietjes van 'ja'. De bureaucratie
loopt nu eenmaal braaf aan de lei
band als het gaat nm politieke
druk uit deze landen."
Theehuis
Dronkers doelt op het compleet
omslaan van het Nederlandse
drugsbeleid na de buitenlandse
kritiek. Het eerdere liberale be-
Ben Dronkers: „Nederland kan in een adsmgsneemdwerden met
landen als Thailand, Columbia, Pakistan. Ook daarzitten politici
en militairen in de drugshandel'. Archieffoto Rotterdams Dagblad
leid werd omgegooid, de regelge
ving aangepast.
De bittere toon komt met zomaar
uit de lucht vallen: „Nederland
kan in een adem genoemd wor
den met landen als Thailand, Co
lumbia, Pakistan. Ook daar zitten
politici en militairen in de drugs
handel. Wat dacht je van die mari
niers laatst, dat coke-transport? Is
toch duidelijk? Of de ÏRT-afFaire.
Met de hoeveelheden die daarbij
om zijn gegaan kun je een coffee
shop tien jaar lang bevoorraden.
Dacht je nou echt dat die wiet be
doeld was om boeven mee te van
gen? Een 'volgoperatie'? Ga toch
weg. Ik wacht met smart op de
eerste politici die door de mand
gaan."
Sensi Smile verkocht zon 1000 ki
lo per jaar. Het was een populaire
tent. die enorme omzetten draai
de. „Zo'n zaak kun je niet bevoor
raden met 500 gram. Da's geen
doen." In de kelder stond altijd
een kluis met de weekendvoor-
raad. „Die is bij een inval meege
nomen, zodat onze mensen nu
met gevaar voor eigen leven over
straat moeten met grote hoeveel
heden stuff en geld. Daar kan en
wil ik geen verantwoording voor
dragen. Trouwens, zie nog maar
eens mensen voor zo'n job te vin
den. Als dokter in de wielrennerij
kun je meer verdienen. Ik kan he
laas niet betalen wat Cees Priem
Dronkers had in de 'goeie ouwe
tijd' 47 mensen in vaste dienst.
Wit, keurig netjes. De 34 die daar
van nog over zijn staan met in
gang van vandaag óók op straat.
„Ik heb dit jaar zo'n 200.000 gul
den verlies gedraaid. Mijn omzet
is ingezakt als een pudding."
„Het is te gek om waar te zijn. Stel
je voor: mensen uit Hoogvliet of
Capelle zitten een uur in de bus
naar de Rotterdam voor vijf lulli
ge grammetjes. Vroeger konden
ze vier, vijf zakjes kopen, dan
boefden ze wekenlang niet meer
in de bus."
Ondanks zijn teleurstelling heeft
Dronkers wel begrip voor de pat
stelling waarin rechters, burge
meesters, politici en media zich
geplaatst zien. Zelfs voor zijn
bank, de bank, die hem 'eruitgooi-
de'. „Ze snappen wel dat de situa
tie te gek voor woorden is, maar je
mag dat niet openlijk zéggen, laat
staan er naar handelen. Weet je
hoe ik er over denk. en dat mag je
best upsehiijven: ik ben oiij mei
dat internationaal strafhof in Den
Haag. Ik zou er niet gek staan te
kijken als de Nederlandse rege
ring voor dat hof werd gedaagd.
Want het Nederlandse drugsbe
leid is een ramp. Een misdaad te
gen de mensheid."
De brochure 'Een verzonken A4'
begint met een onwaarheid.
Er staat dat de noodzaak van de
rijksweg tussen Delft en Schie
dam niet ter discussie staat.
Alleen de inpassing zou nog aan
discussie onderhevig zijn. Maar
die benadering getuigt van non
chalance. Kennelijk is de wens zo
zeer de vader van de gedachte ge
weest, dat alle tegenstanders van
de A4-Noord gemakshalve over
het hoofd worden gezien. Dat zijn
onder andere de gemeenteraden
van Schiedam en Vlaardingen, de
vereniging Milieudefensie, de
werkgroep Stop Rijksweg 19 (de
oude benaming voor dit wegvak)
en bewonersgroepen langs het
tracé op de gemeentegrens van
Vlaardingen en Schiedam. Deze
organisaties betwisten wel dege
lijk de noodzaak van een extra
rijksweg. Ze hebben daar argu
menten voor. Het stedelijke leef
milieu staat onder druk. Open
baar vervoer is nog altijd een ver
waarloosd alternatief. En de weg
zal zoveel auto's aanzuigen dat er
zelfs voor een dubbele Benelux-, i
tunnel alleen maar langere files
ontstaan, zoals de Delftse ingeni
eur Ben van der Chijs aantoonde.
De noodzaak niet ter discussie?
De Stadsregio Rotterdam verga
loppeert zich onbehoorlijk met
die zinsnede. Regiobestuurder
Sjaak van der Tak heeft de tekst
misschien niet zelf goedgekeurd,
maar hij is als opdrachtgever wel
verantwoordelijk. Hij béd het
goedbedoeld. De brochure moet
de impasse rond de A4 doorbre
ken met groengetinte ideeën over
een acceptabele inpassing. Mani
pulatie met de feiten doet echter
bepaald niet de weerstand afne
men. Bij de tegenstanders staan
de haren weer overeind.
De brochure werd onlangs uitge
reikt bij de opening van een stuk
je A4 langs Delft. Er zyn de laatste
tijd verschillende trajecten in het
zuidwestelijk deel van Den Haag
opengesteld. De Veilingroute tus
sen Naaldwijk en het Hamasch-
knooppunt by Rijswijk. De zuide
lijke randweg van Den Haag. En
een stukje A4, zowel vanaf de
Prinses Beatrixlaan naar Har-
nasch als vanaf dit knooppunt
naar de Kruithuisweg by Delft-
Zuid. Bij het bestuurlijk feestje
rond de opening hiervan toverde
Van der Tak de brochure te voor
schijn. Maar de verkeerswethou
ders van Schiedam en Vlaardin
gen wisten van niks. Ze kenden
de tekst niet, de hele brochure
niet. „Is dit normaal?" schamper
de het Vlaaxdingse PvdA-raadslid
George Wicart deze week tegen
CDA'er Van der Tak. Nu heeft
Wicart een lachstuipjes opwek-
kende redeneertrant, maar er-^j',
gen s komt het dan nog harder aan-,
als hij iemand kapittelt. Hij is er
niet minder ernstig om als hij
olijk doet. Wicart wees er fijntjes
op dat hetViaardingse standpunt
(„tegen de A4, maar als deze on
vermijdelijk is, dan in een tun
nel") in de brochure met voeten
getreden is. Formeel geldt dat ook
voor het Schiedamse standpunt,
maar na het geschutter van enke
le Schiedamse afgevaardigden in
de regioraad is mist ontstaan. Er
zijn daarna twee maatregelen ge
troffen. De Schiedamse afgevaar
digden zijn vervangen door bur
gemeester en wethouders zelf. En
in september praten Vlaardingen
en Schiedam om weer met elkaar
in het reine te komen en als van
ouds gezamenlijk op te trekken
tegen het rijksbeleid.
Dat is nodig. Rijkswaterstaat pro
beert steeds weer iets af te knab
belen van de harde garanties, die
toenmalig minister Neelie Kroes
gaf om het stiltegebied Midden-
Delfland zo veel mogelijk te vrij
waren van autolawaai: hooguit 40
decibel op 250 meter afstand van
de weg, met geluidswallen van
maximaal 4,30 meter hoog. Maar
dat lukt alleen als de weg in een
diepe bak of in een tunnel komt.
Bovendien realiseert het kabinet-
Kok zich kennelijk niet dat er
langs het tracé tussen Midden-
Delfland en het Kethelplein een
paar duizend woningen staan,
Paars I wilde niet betalen voor het
'verzinken' van de weg in het be
staande zandlichaam. De rege
ring had voor die o zo belangrijke
A4 een schamele 370 miljoen gul
den over. In de brochure beveelt
de Stadsregio een variant aan, die
op 425 miljoen komt en waarbij de
weg enigszins aan oog en oor ont
trokken wordt. Maar nog steeds
niet in die mate, dat het milieu er
op vooruitgaat. Met inpassen uit
de impasse? Dan is er wel meer
nodig dan een sleufje graven.
