12
Reddingsplan voor Campagne voor VOC-schip Delft gestart
trauma-helikopter
^Danssalon versus gemeente:
welles-nietes, nietes-welles
Nieuw zakelijk leider voor RO Theater
Spoedoverleg hulpverleners over
noodoplossing van 650.000 gulden
Nieuw wegdek bij Ridderster
Her-bruikbare traplift in opmars
aT
ZsÊaêkWtëre kans op i
Reuze-kraslot
r trekt bekijks
op Coolsingel
Geen treinen door brugkarwei
'Liftjes nu zelden of nooit
verplaatst, het is immers
precisiewerk'
Rotterdams Dagblad
Vrijdag 28 augustus 1998
Rotterdam Regionale hulpverleningsdiensten uit Zuidwest-
Nederland voeren vanavond in Spijkenisse spoedoverleg over
het in de lucht houden van de trauma-helikopter tot 1 januari.
Voor de tussenliggende periode is een reddingsplan ontwik
keld dat ongeveer 650.000 gulden kost.
De Rotterdamse brandweer-
comandant J. D. Berghuijs ver
wacht dat de regio's die gebruik
maken van de trauma-heli, geza
menlijk voor dit bedrag garant
willen staan, in afwachting van fi
nanciering door het ryk. Een tij
delijke oplossing is noodzakelijk
geworden omdat minister Borst
(Volksgezondheid) een beslissing
over de financiering heeft uitge
steld.
De trauma-heli, gestationeerd op
Rotterdam Airport, vliegt sinds
een jaar bij wyze van proefin Zee
land, West-Brabant en delen van
Zuid-Holland. De proef werd tot
nu toe betaald betaald door bedrij
ven in het Rotterdamse havenge
bied verenigd in de stichting Eu
ropoort Botlek Belangen (EBB),
de ANWB en Rijkswaterstaat
Zuid-Holland.
De heli verleent medische hulp
by ernstige ongevallen en ver
voert incidenteel patiënten. De
proef wordt algemeen als een suc
ces beschouwd en daarom vinden
de gemeente en de ANWB dat het
rijk de financiering moet overne
men. Volgens een wetenschappe
lijke studie kan de helikopter
dankzy zijn snelle inzet jaarlijks
twintig tot veertig mensenlevens
redden. Mede daarom vindt ook
de Ziekenfondsraad dat de heli
kopter moet blij ven vliegen.
Oorspronkelijk liep de proef af in
juli. De ANWB en EBB waren be
reid nog een maand als geldschie
ter te fungeren. Maar vanaf sep
tember hoeft vanaf die zijde niet
meer op geld te worden gerekend.
Volgens brandweercommandant
Berghujjs is het aan het publiek
niet uit te leggen om de helikop
ter vanaf september aan de grond
te houden totdat de minister een
beslissing heeft genomen. „Eerst
veel geld steken in een voorzie
ning, er dan tijdelijk mee stoppen
en een paar maanden later weer
vrolijk verder gaan, dat begrijpt
niemand," zegt Berghuijs.
Het ministerie liet onlangs weten
dat ervóór 1 december een beslis
sing over de financiering van de
trauma-heli zal worden genomen.
DoorConnyTaheij
Rotterdam Rotterdammers
kunnen de komende maanden
hun liefde voor de geschiedenis
van hun stad tonen. Willen ze dat
het historische linieschip De
Delft herbouwd wordt, dan moe
ten ze massaal voor tien gulden
een aanmonsterpakket kopen.
Want als er draagvlak is bij de be
volking, dan zal het Rotterdamse
bedrijfsleven niet achter kunnen
blijven en wil ook de gemeente
een flinke duit in het zakje doen.
Om de driemaster te kunnen her
bouwen is zo'n twintig miljoen
gulden nodig. En ais het even
kan moeten de bewoners van de
Maasstad van dat bedrag zelf één
miljoen gulden in het laatje bren
gen.
Het comité van aanbeveling
sprak gisteren tijdens de presen
tatie van de plannen alle vertrou
wen uit dat binnen een halfjaar
10,000 tot 25.000 mensen zich
aanmelden als vriend van De
Delft. Het aanmonsterpakket
met een bouwtekening en het
eerste scheepsjournaal is al ver
krijgbaar op een groot aantal
plaatsen in de stad, zoals bij deel
gemeenten, postkantoren, 's
lands grootste kruidenier en de
centrale bibliotheek in de Hoog
straat, waar vanaf september tot
gn met begin november een mo
del staat te pronken. Een model
van het schip dat in 1782 is ge
bouwd op de werf van De Hoop
en de Wit in Deifshaven en op 11
oktober 1797 bij de zeeslag van
Camperduin kapot werd gescho
ten door de Engelsen.
Zo'n tweehonderd jaar later is
het idee ontstaan om De Delft te
herbouwen als toeristische at
tractie voor het gebied Deifsha
ven dat de gemeente de komen
de jaren wil opkrikken. Boven
dien kunnen er twee- tot driehon
derd mensen werkervaring op
doen bij de bouw van het schip,
en is dat werk al een beziens
waardigheid op zich.
Burgemeester en wethouders en
vier raadscommissies willen het
plan met negen miljoen gulden
steunen als er voldoende animo
bestaat bij de bewoners en het
bedrijfsleven. „We willen niet al
leen de moderne kant van de
stad laten zien, maar ook de luis
terrijke geschiedenis," aldus
wethouder H. Kombrink. De be
stuurder mocht even later samen
met onderzoeker F. Fischer op de
kade, getooid met 'echte' VOC-
hoeden, een kanon ontsteken.
Om te zorgen dat De Delft bjj de
Rotterdammers gaat leven, kun
nen ze zich aanmelden om zelf de
handen uit de mouwen te steken
tijdens de bouw of rondleidingen
te verzorgen. Als alles meezit be
gint de bouw in het jaar 2000 op
de kop van de Lloydspier of in de
Schiemond tussen Croon en het
Scheepvaart- en Transportcolle
ge Jan Backx De bouwplaats in
het VOC-kwartier aan de Achter
haven is te klein.
tier tot vijfjaar later kan de vlag
in top. Of de nieuwe driemaster
straks kan varen, is nog niet dui
delijk, Hoogstwaarschijnlijk zal
het dan niet volledig onder zeil
zijn. De voornaamste functie is
immers om publiek te trekken
naar Deifshaven. Dat betekent
ook dat De Delft niet voor hon
derd procent exact nagebouwd
zal worden. Want vergaderen of
borrelen op het dek in originele
grootte is nauwelijks mogelijk.
Je zou er niet rechtop kunnen
staan en dat is niet erg aantrek
kelijk.
Door Bemadette Neelissen
n Een duidelijke zaak
kon je het niet noemen, het kort
geding van de Danssalon tegen de
gemeente Rotterdam dat gisteren
in de rechtbank plaats greep. Mis
verstanden en elkaar tegenspre
kende verklaringen vlogen over
en weer, en rechtbankpresident
mr. J. P, G. Foell zat regelmatig
met een boekdelen sprekende
glimlach op het gelaat te luiste
ren. De videobsnd met beelden
van de gewiaakte_ schietpartij
hoefde hij, uiteraard na overleg
met de advocateri'vaM'béjdél.'par-
tijen, dan ook niet eens te zien.
De Danssalon wil het besluit'van
de burgemeester om de zaak van
af 14 augustus jongstleden drie
maanden dicht te gooien ge
sehorst zien. De burgemeester
nam dat besluit naar aanleiding
van een schietincident in de vroe
ge ochtend van 2 mei, waarbij
twee portiers van De Danssalon
werden beschoten door mannen
met bivakmutsen. Een andere
portier zou daarop vanuit de zaak
hebben teruggeschoten.
Dat er teruggeschoten is door een
portier van De Danssalon lijdt
geen twijfel. Maar hoe is dat pre
cies gebeurd (op de band is vol
gens de politie zelf niet te zien
waarvandaan geschoten is), en
van waaruit, en wa'. hebben de ex
ploitanten van De Danssalon
daarna gedaan om eer veiliger si
tuatie te creëren? Vragen met, zo
als bleek, uiteenlopende 'ant
woorden'.
De crux van het verhaal is dat de
gemeente De Danssalon laksheid
in het uitvoeren van beveiligings
maatregelen verwijt, zoals het
zorgvuldig gebruik van detectie
poortjes en het opgeven van na
men en adressen van portiers bij
het Bureau Bijzondere Wetten.
Bovendien zou De Danssaion de
identiteit van de schietende por
tier hebben achtergehouden, hoe
wel bedrijfsleider J. W. Veerbeek
'met zjjn neus op het ontladen van
het vuurwapen' zou hebben ge
staan.
De Danssalon ontkent bij monde
van advocaat J.W.T.M. Usseï-
dijk verantwoordelijk te zijn voor
het gebeurde. Veerbeek laat we
ten niets van dat al gezien te (kun-
nen) hebben, dat het gebruikelijk
is dat collega-portiers elkaar niet
controleren bij het doorlopen van
de detectiepoortjes en dat, hoewel
De Danssalon die avond was ver
huurd aan derden, de verantwoor
delijkheid nog altijd bij de Dans
salon blijft. Daarom is er op 'ver
huurde' avonden altijd iemand
vanhetexploitanten-trioN.Schre-
gardus, R. Mans en Veerbeek aan
wezig. Bovendien zouden er zowel
voorafgaand aan het incident als
daarna alle mogelijke veiligheids
maatregelen getroffen zijn.
De Danssalon vindt de sluitings
maatregel dan ook veel te zwaar
('een straf, terwijl dit een bestuur
lijke zaak is'). Er is immers sinds
het gewraakte incident geen spra
ke van overlast meer geweest, en
er is door De Danssalon alle me
dewerking aan het politie-onder-
zoek verleend.
Volgens pleitbezorger voor de ge
meente T. Zanen spreken de fei
ten voor zich: „Er is een schietin
cident geweest met eemgewonde,
de aanwezigheid'van eeh persoon
met vuurwapen in de zaak staat
vast en die persoon is er ook nog
eens heel gemakkelijk binnenge
komen." En: „Hij zou bekend
moeten zijn bij de exploitant en
de overige portiers. De exploitant
zegt dat hy de naam niet kan los
krijgen bij collega's of portiers."
Volgens Zanen heeft Schregardus
gezegd dat hij 'bjj verhuur aan
derden niet verantwoordelijk is
voor wat er gebeurt, laat staan te
weten wie er dan aan de deur
staat"
Volgens Schregardus is dat alle
maal lariekoek. Hij mag de identi
teit van de dader dan niet kennen,
maar volgens hem is de politie di
rect na het incident gebeid met de
mededeling 'de schuttter is nog
hier' maar kwam de politie een
voudig niet op tijd opdagen. Bo
vendien zou hij nooit gezegd heb
ben dat De Danssalon niet voor de
veiligheid verantwoordelijk is bij
verhuur aan derden. En is er
sinds die mei-ochtend nog iets
aan de knikker geweest? Nou
dan?
Zanen: „Het is goedkoop om te
zeggen: 'Het gaat nu goed'. Dat is
mosterd na de maaltijd. Waar het
de gemeente om gaat is: ze is bang
voor herhaling. Of er nou een
week of zes maanden niks ge
beurd is maakt niets uit, het erom
dat de situatie onzeker is."
Zanen geeft toe dat De Danssalon
economische schade lijdt door de
sluiting, en dat terwijl ze na een
donkere periode juist weer in de
lift zat. Maar veiligheid, het be
lang van de openbare orde, gaat
voor economisch belang. Boven
dien is de gemeente nog clement
geweest, zegt Zanen: „We hebben
niet eens hun vergunning inge
trokken."
De gemeente vindt het ook
vreemd dat De Danssalon recen
telijk een aantal faxbrieven heeft
gestuurd heeft waarin men de
hand in eigen boezem stak en
aankondigde 'er wat aan te gaan
doen', „Waarom dat allemaal belo
ven als er niets aan de hand is, zo
als ze nu zelf zeggen?" vraagt Za
nen zich af. „Dat had vanaf 2 mei
moeten al gebeuren. Als het kalf
verdronken is dempt men de
put."
Poell wil weten waarom den ge
meente pas op 14 augustus actie
ondernomen heeft. Zanen: „De
burgemeester is pas op de hoorzit
ting van eind juli geschrokken."
Rechter Poell: „Maar de burge
meester leest toch ook wel kran
ten?"
IJsseldijk oppert of er soms spra
ke zou kunnen zijn van 'miscom
municatie'tussen de partijen. „Er
blijkt bijvoorbeeld helemaal geen
wapen ontladen te zijn onder de
ogen van meneer Veerbeek (dat is
op de videoband niet zichtbaar,
zegt de politie),"
Als al die dingen eerder verwoord
waren had het misschien niet
eens tot een zaak hoeven komen,
denkt hij. „Mijn cliënt vindt het
verschrikkelijk wat er gebeurd is,
maar er zijn —ook vóór het inci
dent— veiligheidsmaati egelen
genomen waar je U tegen zegt. Ik
vind dit een zware straf."
Zanen sputtert nog wat tegen, De
Danssalon had 'meteen actie moe
ten ondernemen', maar aan de
patstelling, het welles-nietes-ver-
haal, is weinig meer te verande
ren. Poell zal vandaag uitspraak
doen.
Drie abseilers openen de vakjes van het enorme kraslot aan de gevel van C A aan de Coolsingel.Foto Niels van der Hoeven/Rotterdams Dagblad
Rotterdam De Lotto is deze
week begonnen met de verkoop
van nieuwe krasloten die een
hoofdprijs van een miljoen gul
den hebben. Dit heugelijk gok-
nieuws werd gistermiddag opge
sierd met het onthullen van een
10 bij 15 meter hoge kraslot aan de
pui van C&A op de Coolsingel.
Na het openingspraalje van Lotto
directeur Tj. Veenstra kregen de
tientallen toeschouwers de kans
om onder leiding van Radio iO
Gold-presentator Jos van Eerden
een prijs te winnen door één voor
één de 78 vakjes op het reuzelot
door drie abseilers te laten ope
nen. Zelfs de regen kon de lange
rij gewillige kandidaten niet de
ren. Schuilend onder hun para
plu's bleven ze geduldig wachten
tot zij aan de beurt waren om een
vakje te openen en te zien wat zij
hadden gewonnen.
Velen gingen naar huis met tien
duizend dropguldens, een straatje
krasloten of een Monopolyspel.
Maar de hoofdprijs ging naar de
26-jarige Diana Vergeer. Zij koos
om 14.15 uur het juiste vakje uit
en won een miljonairsweekend
voor twee personen in het Amster
damse Krasnapolsky Hotel met
alles erop en eraan. Vrolijk gillend
en springend nam de Rotterdam
se de prijs in ontvangst. „Ik ga ge
lijk mijn zus bellen, want ik neem
haar mee," zie de gelukkige win
nares.
Rotterdam Er rijden geen trei
nen tussen Rotterdam CS en Rot
terdam Alexander op dinsdag 1 en
woensdag 2 september. Dan wor
den de spoorbruggen over de Rot
te en het Noorderkanaal vervan
gen.
Tussen de stations Blaak en
Alexander worden de reiziger met
de metro vervoerd. De RET zet ex
tra treinstellen in en rijdt met een
hoge frequentie.
Tussen Alexander en Noord ko
men bussen te rijden en tramlijn
4 moet worden gebruikt tussen
CS en Noord
Het NS-kaartje is op die dagen
geldig in bus, metro en tram.
Dordrecht
Rotterdam Geert ter Steeg (36)
is de nieuwe zakelijk leider van
het RO Theater. Hij was bestuur
der van de FNV-vakbond voor
Kunsten, Informatie en Media.
Met zijn benoeming per 1 oktober
is het Rotterdamse toneelgezel
schap na een lange directiecrisis
weer compleet, in een geheel
nieuwe structuur. Directeur en
eerste regisseur is de al eerder be
noemde Vlaming Guy Cassiers.
Alize Zandwijk is de tweede regis
seur. De artistieke kerngroep be
staat verder uit oude getrouwen
en nieuwkomers: Catherine ten
Rruggencate, Guus Dam, Herman
Güis, Joop Keesmaat, Mark Riet
man, Esther Scheldwacht, Ina
Veen, Walter Verdin, Stefan de
Walle en Marc Waning.
Knopen
Met de benoeming van Cassiers
(die inmiddels is verhuisd naar
Rotterdam) is het RO terug bij
een model met slechts een direc
teur. Cassiers is de man die kno
pen doorhakt, eindverantwoorde
lijk is en aanspreekpunt voor het
bestuur. Geert ter Steeg wordt ad
junct, maar in financiële zaken
mag Cassiers hem niet monddood
maken. Kunstwethouder Kom
brink kreeg gisteren in de raads
commissie op zijn verzoek uit
drukkelijk die verzekering van
RO-voorzitter Van Rossen (ook
burgemeester van Hellevoetsluis)
Als zakelijk leider Ter Steeg
vindt dat directeur Cassiers be
slissingen neemt die fmancieel
onverantwoord zijn, moet hij dat
zelfstandig melden aan het stich
tingsbestuur van het RO Theater.
Het nieuwe RO Theater brengt de
eerste première op 10 oktober in
de Rotterdamse Schouwburg: De
Sleutel van Junichiro Tanizaki, in
regie van Cassiers. De tweede is
op 21 november in het eigen RO-
theater: Nacht^siel van Maxim
Gorki, in regie van Alize Zand
wijk.
Om allereerst het Rotterdamse
publiek kennis te laten maken
met het vernieuwde gezelschap
speelt het RO de eerste helft van
het seizoen uitsluitend in deze
stad.
Niet alleen op de A20 en
aan de Van Brienenoord-
brug wordt op dit moment
hard gewerkt. Bij het
knooppunt Ridderster,
tussen Rotterdam-Zuid,
Ridderkerk en Baren-
drecht, zijn wegwerkers
dag in dag uit bezig met
het asfalteren van het
wegdek.
Ook dit weggedeelte
moet, zo verwacht Rijks
waterstaat, na de zomer
maanden klaar zijn.
Foto Nlek. van der Hoeven/Rotter
dams Dagblad
Door Peter de Lange
Rotterdam Voor veel gehandi
capten is een traplift het tover
middel dat hen in staat stelt in
hun eigen huis te blijven wonen.
Maar trapliften zijn duur en daar
om is niet iedere gemeente er
even gul mee. Rotterdam behoort
tot de gemeenten die aanvragen
terughoudend behandelen. Ko
men de kosten van een lift boven
de 3825 gulden, dan krijgt de aan
vrager het advies maar te verhui
zen naar een woning zonder trap.
Alleen in de allernoodzakelijkste
gevallen, bijvoorbeeld als de ver
zorging door
een verhuizing
in gevaar zou
komen, wordt
de aanvraag
goedgekeurd.
In Rotterdam
komen jaarlijks
niet meer dan
dertig aanvragen door de keuring.
Een terughoudend beleid kan tot
vreemde situaties leiden. Zo
trachtte een Rotterdammer,
wiens aanvraag was afgewezen en
die per se niet wilde verhuizen, bij
de woningbouwvereniging ge
daan te krijgen dat de traplift in
het leegstaande huis een paar
nummers verderop in de straat, in
zijn eigen huis zou worden geïn
stalleerd. Volgens de corporatie
was dit onmogelijk: trapliften, zo
luidde het argument, zijn maat
werk, die kun je niet zomaar in ie
der huis her-gebruiken. Toen de
woning een niet-invalide huurder
kreeg, werd de bewuste lift eruit
gesloopt en met de vuilnisdienst
meegegeven.
De Rotterdammer gaf de moed
niet op en wist via een adverten-
tiekrantje een tweedehands trap-
liftje te bemachtigen. Hij mon
teerde het eigenhandig in huis en
logenstrafte daarmee de bewering
van de woningbouwvereniging
dat een liftje dal voor het ene huis
is gemaakt, niet past in een ander
huis.
Verhuizen
Eind goed, al goed - maar niet
heus. De gezondheid van de Rot
terdammer en zijn vrouw nam
zienderogen af en zij moesten ver
huizen naar een verzorgingscom
plex. Wat gebeurde er met de lift?
Die werd door de huisbaas ge
sloopt en als schroot naar de Ro-
teb gebracht. Het toeval wilde dat
de volgende huurder eveneens
zwaar invalide was. Het huis werd
voorzien van een nieuwe traplift.
Over bureaucratie gesproken.
Maar gaat het altijd zo? Nee, ver
zekert Michel Tettero van Voor
zieningen Gehandicapten, de
'dochteronderneming' van de so
ciale dienst die beschikt over aan
vragen om woningen geschikt te
maken voor minder valide bewo
ners. Tettero: „Dit is de eerste
keer dat ik hoor van een geval
waarin een traplift wordt wegge-
mieterd. Ik veronderstel dat het
ding technisch niet in orde was,
Sommige aannemers streven een
bepaalde norm na en houden bij
de bouw rekening met latere aan
passingen voor gehandicapten.
Maar dat gebeurt nog maar op
heel kleine schaal,"
Bij de invoering van de Wet Voor
zieningen Gehandicapten e§n
jaar of vjjf geleden, werd de be
slissingsbevoegdheid over hulp
middelen voor zieken en gehandi
capten van het rijk naar de ge
meenten overgeheveld. Iedere ge
meente is sindsdien vrij zijn ei
gen invulling te geven aan het ge
handicaptenbeleid. Daardoor
wijst de ene gemeente eerder een
traplift toe
dan de ande
re.
een andere reden kan ik niet be
denken." Meestal, voegt Tettero
hier aan toe, reserveren corpora
ties die huizen waar een lift is aan
gebracht, voor gehandicapte
huurders.
Dit wordt bevestigd door het Wo
ningbedrijf Rotterdam, de groot
ste huisbaas van de stad. „We bie
den zo'n huis aan in de Huur
huiskrant en pas als er na verloop
van tijd geen reacties op komen,
gaat de lift eruit, zodat de woning
aantrekkelijk wordt voor andere
huurders."
Het WBR erkent dat er zelden of
nooit trapliften worden verplaatst
van de ene woning naar de ande
re. „Dat kan ook niet. Trapliften
zijn precisiewerk. Hooguit kun je
bepaalde onderdelen hergebrui
ken."
„We zoeken naarstig naar een sys
teem waardoor trapliften herge
bruikt kunnen worden," zegt de
v»^idvoerder van Tbyssen de
Reus, een fabriek in Krimpen aan
den IJssel die al ruim twintig jaar
trapliften maakt. Voorlopig, laat
deze fabriek weten, zijn alleen de
stoelen geschikt voor hergebruik.
De rails zijn slechts voor eenmalig
gebruik bedoeld. Ze worden op
maat gemaakt.
Enorm
Verklaring: „De trappen in hui
zen van dertig, veertig jaar oud
verschillen enorm met de trappen
uit tegenwoordige woningen.
Veel gemeen
ten redene
ren dat oude
ren zelfstan
dig thuis la
ten wonen
goedkoper is dan het optuigen
van intensieve zorg. Een traplift
van gemiddeld 10.000 gulden
wordt dan niet gezien als een ex
cessieve uitgave.
„De meeste gemeenten gaan door
de knieën voor een aanvraag van
iemand die al veertig jaar op het
zelfde adres woont en die niet wil
verhuizen," weet de zegsman van
Thyssen de Reus uit de praktijk.
Het nieuwe beleid heeft er voor
gezorgd dat de productie van trap
liften de laatste jaren fors is geste
gen. Thyssen de Reus maakte
twintig jaar geleden jaarlijks 250
trapliften, tegenwoordig zijn dat
er circa drieduizend.
Inzinking
De belangrijkste concurrent, Otto
Ooms in Bergambacht, geeft een
productie op van 95 stuks per
week. Ook hier zit de productie,
na een tijdelijke inzinking direct
na de invoering van de WVG, ste
vig in de lift.
Anders dan veel fabrikanten,
claimt Ooms liften te vervaardi
gen die wèl geschikt zijn voor her
gebruik. Deze uitvinding,
Flexirail geheten, is inmiddels
door veel gemeenten 'geadop
teerd' omdat hij mei enkele sim
pele aanpassingen van de ene wo
ning in de andere is over te mon
teren. Zo kunnen gemeenten
meer aanvragers van een traplift
van dienst zijn, terwijl de kosten
toch binnen de perken blijven.
