44
Zwaluwen
iets met ex-betaald voetballers
Jaouad Fertoute: weer een nieuwe troef van Deltasport
Hoekse voetbalclubs willen eerherstel
'Ja, ik heb een echte WIK-tik'
Ls>± w
Een schat aan voetbalervaring
Ron van den Berg:
'Ik denk dat ik in ae
amateurwereld ook
mijn ei wel kwijt kan'
Theo van Dijk: 'MSV'71 is voor mij nog een open boek
De kromme benen zijn terug aan de Zwanensingel
Hart ^oor
de ciub
Rotterdams Dagblad
i
- t&hM
Donderdag 3 september 1998
Door Mikos Gouka
Het lijkt een gewoonte te worden bij het bestuur van de Vlaardingse
voetbalvereniging Zwaluwen: een trainer zonder ervaring in het be
taalde voetbal hoeft zich geen illusies te maken. Na Danny Molendijk,
Wim van Til en Aad Andriessen staat dit seizoen Ron van den Berg
voor de spelersgroep. Voor Van den Berg, die aan zijn Sparta-jaren de
bijnaam 'Witlof dankt, is het voor het eerst dat hij als hoofdtrainer de
verantwoording draagt. Ervaring deed hij op bij Nieuwenhoorn waar
hij de A-jeugd onder zijn hoede had.
Nieuwenhoorn- Ik vond dat wij
beter waren, maar we hadden
toen ook een uitzonderlijk goed
elftal voor die afdeling."
„Toch denk ik ook dat het zondag
voetbal iets beter is dan op de za
terdag. Het is jammer dat er twee
voorhoedespelers zijn weggaan.
„Via de vorige trainer, Aad Andriessen, is
Zwaluwen bij mij terechtgekomen," doet
Van den Berg uit de doeken. „Aad ging
naar Capelle en vroeg of ik interesse had
om bij Zwaluwen aan de slag te gaan. Ik
heb een goed gesprek met het bestuur ge
had en Zwaluwen was op dat moment de
club van het hoogste niveau die mij een
aanbieding deed. Nadat ik had getekend,
bleken er nog andere clubs geïnteresseerd
te zijn, maar ik zit bij een goede zaterdag-
dub. Zwaluwen is in mijn ogen een vereni
ging met ambities. We gaan proberen zo
hoog mogelijk te eindigen. Vorig seizoen is
de ploeg zevende geëindigd, maar alles zat
heel dicht bij elkaar. Zwaluwen had bij
winst op de laatste speeldag zelfs nog op de
vierde plek kunnen komen."
Er zfin wat spelers vertrokken uit Holy:
Francisco dos Santos, Ricardo Pinto, Mark
van Krieken, Jos Opschoor, Martin van Bal
legooien en Mark van der Roer. „Ik heb de
ploeg zien spelen maar dat was helemaal
aan het einde van het seizoen. Of het ni
veau me tegenviel? Ik heb zelf nog een jaar
in de tweede klasse op zondag gespeeld met
Ricardo Pinto gaat naar RKC waar hij een
kans hoopt te krijgen. Ik heb hem nog ge
sproken; zijn keuze is logisch. Francisco
dos Santos heeft gekozen voor TOGR, die
komen we dus dit jaar tegen, want die ploeg
zit bij ons in de afdeling. Er zijn wat jon
gens uit Hellevoetsluis (Envin van der Lee,
Hans van Bommel, Michel de Krieger; red.)
voor teruggekomen. Het is toeval dat die
jongens bij mi] in de buurt speelden, het
zijn allemaal knapen die in de buurt van
Rotterdam gaan wonen en graag hier willen
spelen. Ik denk dat we achterin en op het
middenveld goed zitten, de voorhoede is
nog even afwachten."
Nieuwe trainers brengen vaak ook nieuwe
ideeen mee naar de club. Zwaluwen speel
de in het verleden nooit spectaculair aan
vallend voetbal. De vraag of Van den Berg
de eeuwenoude speelwijze drastisch gaat
veranderen, is misschien dan ook wel ge-
Zwaluwens trainer Ron van den Berg mag
dan voor het eerst als hoofdtrainer voor
een groep staan, hij brengt in elk geval
een schat aan ervaring mee.
Van den Berg begon bij D JS en vertrok op
zfjn twaalfde jaar al naar Sparta waar hy
alle jeugdelftaUen doorliep. Met Sparta
haalde Witlof Europees voetbal waarna
hij werd verkocht aan FC Groningen waar
eerst Han Berger en later Rob Jacobs de
trainers waren. Ook daar speelde Van den
Berg Europees voetbal alvorens
terug te keren naar Sparta. Zijn
betaald voetbalcarrière sloot hij
af bij Excelsior Rotterdam; in de
eerste divisie. Dat jaar was hij
echter veel geblesseerd en
speelde hij weinig. Twee seizoe
nen geleden kwam hij terecht
bij Nieuwenhoorn waar hij te
vens als jeugdtrainer aan de slag
ge
rechtvaardigd. „De ploeg speelt
met twee spitsen en vier midden
velders. Ik geloof dat heel de ver
eniging zo speelt, dus is het moei-
lyk dat om te gooien. De voorbe
reiding zal uitwijzen hoe we pre
cies gaan spelen. We gaan uit van
een plek in de middenmoot, ho-
wel ik weinig zicht heb op de con
currentie. Er is een aantal kapi
taalkrachtige clubs bij gekomen.
Spijkemsse. Ter Leede en Strijen
zijn net terug uit de hoofdklasse
en waarschijnlijk favoriet voor
het kampioenschap. Ik heb voor
een jaar getekend en dan zien we
wel verder."
Van den Berg is wel degelijk am
bitieus als beginnend trainer. „Ik
wil kijken hoe het me afgaat. Het
trainersvak trekt me wel en het
liefst werk ik op een zo hoog mo
gelijk niveau. Assistent betaald
voetbal lijkt me mooi als die kans
zich voordoet. Noodzakelijk is het
niet, want ik denk dat ik in de*
amateurwereld ook mijn ei wel
kwijt kan. Ik ken de profVoethal-
wereld goed, al is het natuurlijk zo
dat het als trainer een andere in
steek heeft dan als speler. Van al
de trainers die ik zelf heb gehad,
sprak de werkwijze van Theo
Vonk bij Sparta me het meest aan.
Zyn aanpak was hard en kritisch
maar hij gaf de spelers vee! ver
trouwen en ik heb mijn beste pe
riode onder hem gehad."
Na Aad Andriessen heeft Zwaluwen weer een oud-Spartaan als trainer aangetrokken. Ron van de Berg: „Ik heb voor
een jaar getekend en dan zien we wel verder." Foto Peter Moikenboer
Door Fred Louter
Voor Deltasport lijkt er geen weg terug. Na
het succesvolle seizoen dat het kampioen
schap en een plek in de eerste klasse ople
verde, lijkt het er op dat ook dit jaar in de
Broekpolder geen genoegen wordt geno
men met een anoniem plekje ergens in de
middenmoot. De club wil meer. Het kan
even duren, maar dat Vlaardingen binnen
een paar jaar een hoofdklasser bezit, daar
twijfelt bij Deltasport niemand meer aan.
Toch zal de laatste stap - promotie naar het
hoogste amateumiveau - gelijk ook de
moeilijkste worden. Door de jaren heen is
gebleken dat het verschil tussen de eerste
en de hoofdklasse aanzienlijk is. Een eerste
vereiste voor dubs die de grote sprong wil
len maken is het aantrekken van spelers
die gewend zijn op dat niveau te acteren en
Deltasport lijkt die boodschap goed te heb
ben begrepen. De Vlaardingers hebben dit
seizoen de beschikking over vier spelers
die vorig jaar nog in de hoofdklasse actief
waren: Mario Truptac (Zwart Wit'28), Ed
win Wildenberg en Goran Bogovac (Strijen)
en niet te vergeten Jaouad Fertoute die vo
rig seizoen met zaterdaghoofdklasser SHO
op de laatste speeldag de titel verspeelde
aan zijn ex-club Barendrecht
Fertoute: „Dat was inderdaad niet zo'n leu
ke ervaring, zeker niet voor onze trainer
Bep van der Heijden die het jaar daarvoor
weg moest bij Barendrecht en vervolgens
die club in de laatste wedstrijd ten koste
van zijn nieuwe vereniging SHO kampioen
zag worden. Maar goed, dat was vorig jaar
en nu kijk ik al weer uit naar het nieuwe
seizoen met Deltasport. Voor mij is de club
niet zo bekend, maar wat ik er over hoor is
dat de club heel ambitieus is en graag de
stap wil maken naar het hoogste niveau.
Dat moet ook wel, anders was ik echt niet
gekomen. Dat wil natuurlijk niet zeggen
dat het ook zomaar even gaat gebeuren. We
moeten reëel zijn, de ploeg is net gepromo
veerd en het is niet eerlijk nu al te denken
aan een eventueel kampioenschap. Voor
mij is het seizoen geslaagd als we mee kun
nen doen om een periode en ik zeif net zo'n
goed seizoen kan draaien als vorig jaar bij
Jaouad Fer
toute op een
trapveldje In
Rotterdam-
Zuid. Hij zou
bij Deltasport
wel eens een
perfect kop-
gaan vormen
met topsco
rer Jamo van
dar Wilde. Foto
SHO."
De 27-jarige Rotterdammer mag
dan de club Deltasport nog niet zo
goed kennen, dat geldt niet voor
de spelersgroep. Fertoute heeft -
met een aantal spelers al een of
meer seizoenen gespeeld. Het was
ook een van de spelers die na
mens Deltasport het eerste con
tact legde met de aanvaller. „Jar-
no van der Wilde belde mij en
vroeg of ik zin had naar Vlaardin
gen te komen. Hij vertelde dat
een aantal spelers mij er graag bij
wilde hebben. Dat streelde mij
enorm, een mooier compliment
kun je niet krijgen. Meestal word
je door een trainer gehaald, maar
dit gaf echt een kick. Trainer Ton
Pattinama kende mij overigens
ook wel, want we hebben vorig
jaar een keer met SHO geoefend
tegen Deltasport en toen speelde
ik wel een aardige wedstrijd. Hij
vond mij een beweeglijke speler, hoorde ik
later."
Met die karakterisering is Fertoute het vol
komen eens. Het lijkt dat de geboren Ma
rokkaan die op zijn vijfde jaar vanuit zijn
geboorteland naar Oud-Beyerland verhuis
de, een perfect koppel kan gaan vormen
met topscorer Jamo van der Wilde.
„Laten we hopen dat dat inderdaad gaat
lukken. Als je ons naast elkaar zet, lijken
we inderdaad goed bij elkaar te passen. Ik
ben iemand die enorm veel beweegt. Met al
dat lopen kan ik vaak hele verdedigingen
uiteen spelen en wellicht dat Jamo daarvan
kan profiteren. Kijk, Jamo is natuurlijk een
echte spits en echte spitsen zijn mensen die
altijd op de goede plaats staan om het laat
ste tikje te geven. Ik bezit die gave niet,
maar maak dat goed door enorm veel vuil
werk te verrichten en als dat een goal ople
vert, geeft mjj dat ook veel voldoening.
Waarmee ik niet wil zeggen dat ik nooit
scoor. Ik heb er het afgelopen seizoen toch
nog acht ingelegd. Voor een speler als ik is
dat een acceptabel aantal."
Het heeft niet veel gescheeld of
Fertoute had een paar jaar gele
den zijn opwachting gemaakt bij
een betaalde voetbalclub. Op 20-
jarige leeftijd kreeg de verzeke
ringsagent de kans zich geduren
de drie wedstrijden in de kijker te
spelen bij RBC. Dat lukte, maar
een goed contract er uit slepen
was weer een ander verhaal. „Ik
kon voor een jaar tekenen en dat
vond ik te weinig. Kijk, als men
mij een contract voor driejaar had
voorgelegd, had ik het waar
schijnlijk wel gedaan. Nu vond ik
het iets te riskant. Toch heb ik er
geen spijt van want ook in het
amateurvoetbal kun je tegen
woordig goed aan je trekken ko
men. Deltasport is wat dat betreft
ook een uitstekende ciub. Ik kan
haast niet wachten er aan het
werk te gaan."
MSV71 heeft via een omweg een opvolger
gevonden voor trainer Han van Leeuwen.
Aanvankelijk stelde het bestuur oud-speler
Henk Boon aan als de nieuwe eindverant
woordelijke man, maar daar kwam al voor
de zomervakantie verandering in. Boon
kreeg van de medici te horen dat het niet
raadzaam was naast het uitoefenen van zijn
beroep - sportdocent aan de HES in Rotter
dam - oefenmeester te worden. Vervolgens
kwam Boon zelf met de oplossing bij het be
stuur van de Maassluizers. Theo van Dijk,
collega op de HES, die ook in het bezit is
van het diploma TC I, had na vier jaar Ha-
zerwoudse boys geen club en was bereid de
opengevallen plek op te vullen. Hij doet uit
de doeken waarom.
„Na Hazerwoudse Boys wilde ik graag ho
gerop. Pe clubs waar.ik in beeld was (Rljs-
oord en Excelsior Perm's) kozen aüebei voor
een voormalig betaald voetballer zodat ik
gedwongen werd een jaar niks te doen.
Toen Henk Boon me vroeg of ik interesse
had in MSV*7l. heb ik daar rustig
een nacht over geslapen. Ik ben
gaan praten en heb ja gezegd. Of
ik MSV71 ken? Mijn zoontje
heeft er een keer met de F-pupil-
len gespeeld en ik heb inmiddels
kennis gemaakt met de spelers
groep- Toen Henk Boon aangaf
niet als trainer aan de slag te kun
nen, had de club een probleem en
Henk vond dat ook zijn probleem.
Met mijn aanstelling is dat pro
bleem weg. Henk blijft wel bij de
groep maar niet met een functie,
meer als supporter.De groep heeft
ongetwijfeld talent want anders
word je geen twee keer kampioen.
Daarnaast is ook het tweede kam
pioen geworden. Waarschijnlijk
wordt het consolideren en probe
ren leuk mee te draaien. Vervol
gens kunnen we kijken wat er mo
gelijk is. In het verleden was het
voor de ploeg mogelijk met die snelle spit
sen een achterstand weg te werken. Dat
za! nu veel moeilijker worden.
Het zaterdagvoetbal zegt me als trainer
heel weinig. Ik heb zeif bij BVCB en
TOGB gespeeld en ben vervolgens trainer
geworden bij Hoekse Boys (een half sei
zoen; red.), Smitshoek (jeugd; red.) en Ha-
zerswoudse Boys (vier seizoenen;rcd,). Ik
kan echt niks zeggen over de indeling.
Normaal kun je als nieuwe trainer de
ploeg een paar wedstrijden zien spelen
maar dat is nu met het geval. Natuurlyk
weet ik wat van de spelers maar ik moet
het allemaal nog met eigen ogen gaan
zien. Je kunt dus rustig zeggen dat de
club voor mij een open boek is. In principe
wil ik aanvallend voetbal spelen en daar
hebben we geloof ik ook de spelers wel
voor. Toch komen we nu als nieuwkomer
in een onbekende afdeling. We gaan eerst
wennen aan het niveau en dan zien we
wel."
Door Mikos Gouka
Het afgelopen seizoen is in de Hoekse voet
balhistorie als een rampjaar de boeken in
gegaan. De kustbewoners begonnen de
competitie fier, met twee formaties - Hoek
se Boys en Hoek van Holland - in de derde
klasse maar beide verenigingen degradeer
den. Dit seizoen moet de jaargang van de
rehabilitatie worden.
Johan Voskamp, trainer van de zondagclub
Hoek van Holland, denkt dat de klap 'aar
dig verwerkt' is. „We dachten al gauw weer
aan het nieuwe seizoen. Waar ik het meest
mee zit, is het vertrek van keeper Marcel
Jansen. Hij was een belangrijke man in de
ploeg en werd zelfs topscorer met zes tref
fers. In één wedstrijd maakte hij er drie. Hij
had eerst toegezegd te blijven, maar kreeg
een telefoontje uit Naaldwijk. Volgend sei
zoen keept hij dus bij Westlandia. Ik heb
moeite om een vervanger te vinden. De
tweede doelman keept pas twee jaar en de
derde is vrachtwagenchauffeur
en traint nooit. We zyn dan ook op
zoek geweest naar een goede
sluitpost, die al een paar jaar ge
stopt is en het weer op wil pak
ken."
Naast Jansen stapte ook verdedi
ger Jeffrey Smits op. „Beide jon
gens zaten in het Westlands elftal.
Dat geeft wel aan hoe belangrijk
ze waren voor ons. Smits verhuist
naar Made en gaat daar voetbal
len. Een aantal jeugdspelers
krijgt nu de kans zich te bewij
zen."
Aan een prognose weigert Vos
kamp, die aan zyn vierde seizoen
begint in 'De Hoek', zich te wa
gen. „Ik ga geen gekke dingen
roepen; dat we binnen een jaar te
rugkeren naar de derde klasse.
Wy moeten gewoon lekker mee
kunnen draaien en wie weet waar
we dan eindigen. Toen het slecht ging,
heeft het hier nooit gerommeld. Het be
stuur heeft altijd vertrouwen gehad in de
werkwijze. Ik heb het nog net zo naar mijn
zin als in mijn eerste jaar."
Zijn collega, Louis Knipscheer van buur
man Hoekse Boys, rekent wel op een 'podi
umplek'. „Bij ons zijn er na de degradatie
geen gekke dingen gebeurd. Vaak hoor je
dat er dan onrust ontstaat binnen een ver
eniging, maar rare bijverschijnselen waren
er niet. Er zijn zelfs zes spelers bijgekomen
van wie er vier, zoals ik hel nu inschat, in de
basis moeten kunnen komen. Gezien het
materiaal dat we hebben, moeten we mee
doen om de bovenste posities. Die druk leg
gen we onszelf gewoon op. Over de indeling
ben ik niet ontevreden. Alleen Boszoom
had ik er liever niet bij gehad. Een sterke
ploeg en zoals ik het nu kan inschatten een
zware concurrent Wc gaan er in elk geval
alles aan doen om weer terug te keren naar
Door Erwin van der Lee
Pe cirkel is rond. Ed van Zelm is terug by
de club waar hij ooit zijn carrière begon. De
club ook die hy vier jaar geleden beledigd
en met pijn in zijn hart verliet om te gaan
voetballen bij CION. De wonden lijken ge
heeld en de laatste man houdt zjjn traditie
in ere door de vakantie aan te passen aan de
voorbereiding van trainer Dick Suiker. „Ik
heb nog nooit een voorbereiding gemist."
Hij geeft toe de weken voor de competitie
harder nodig te hebben dan voorheen. Maar
ondanks zijn 32 jaar en versleten enkels
praat de Vlaardinger nog altijd met fanatis
me en humor over het spelletje. De verloren
zoon is temg. De positie waarop Van Zelm
de laatste jaren werd opgesteld, is bij HVO
juist een groot probleem. Na het afscheid
van Ad de Jong was seizoenen lang de vaca
ture van laatste man vacant. Slechts door
noodgrepen kon deze worden opgevuld.
Van Zelm nuchter. „Ik heb aangegeven in
de selectie te willen voetballen. Niet meer
en niet minder."
Zijn toegevoegde waarde ziet
hij in zün organiserende
kwaliteiten. „Het
zijn vaak
kleine dingen waardoor je wat
meer rust kan brengen. Ik denk
vooral corrigerend van waarde te
zijn." De terugkeer naar HVO
kwam toch voor menigeen als een
verrassing. Vier jaar geleden
sloeg de aanvoerder de HVO-
deur met een klap dicht. „Ik zag
HVO naar de knoppen gaan maar
kreeg absoluut geen gehoor bij
het toenmalige bestuur. Het was
natuurlijk geen toeval dat een rits
trainers het einde van de competi
tie niet haalde. Het geld werd er
doorheen gejaagd en qua organi
satie stond er niets."
De afgelopen drie jaar genoot Ed
van Zelm van zyn biertje en shag-
gie bij CION. Maar hij hield zyn
eerste liefde nauwlettend in het
oog. Daarbij kwamen de positieve
verhalen die hij hoorde langs de
velden en in zijn stamcafé. „Het is
natuurlijk niet voor niets dat nie
mand is vertrokken bij HVO. Er is
weer een beleid op poten gezet en
de jeugd krijgt voldoende gele
genheid naar een hoger niveau te
groeien. Zo hoog mogelijk voet
ballen vind ik best alleen moet
dat niet ten koste gaan van alles.
Dan kryg je haat en nijd bin
nen de groep terwijl de
basis toch
vriendschap en werklust moet zijn."
Dat laatste ontbrak tot ergernis van de
maatschappelijk werker nogal eens by
CION. In de beginfase werd de polonaise
zelfs na een verloren wedstrijd nogal eens
ingezet. „Cion heeft de naam een feestver-
eniging te zijn maar voetballend is het de
laatste jaren ook vooruit gegaan. We zijn
niet voor niets Vlaardings kampioen gewor
den."
Fanatiek
De affaire Cees Goudswaard zette Ed van
Zelm aan het denken. „Cees stierf voor de
club. Hij was te fanatiek voor CION. Hij had
echter geen middelen om sancties op te leg
gen. De club staat ook op een tweesprong.
Of gezelligheidsvereniging blijven of spor
tief hogerop willen met alle (financiële) con
sequenties vandien."
HVO kent die tweestrijd niet. De vereni
ging is kerngezond en heeft een aanzienlij
ke jeugdafdeling. De man met 'de enkels
van een 80-jarige' hoopt een steentje bij te
dragen. Met de kromme benen en het
staartje parmantig in de nek geknoopt wil
hij vooral een voorbeeld zijn voor de jeugd.
„Al weet ik niet meer hoe ik op die eigen-
wijzelingen moet reageren. Maar mis
schien dat ik ze een beetje respect voor de
ervaren jongens bij kan brengen. Voorop
gesteld, ik heb de wijsheid niet in pacht.
Maar tegenwoordig krijg je alliju ecii weei-
woord. Er zullen ook jongens teleurgesteld
worden. Het is aan de trainer om de vrede
te bewaren. Dat vraagt om flexibiliteit van
spelers maar ook van de trainer. Ik denk
dat HVO daar best uit komt."
i
Vrijwilligers. Hoewel ze veelal
werken échter de schermen en
dus eigenlijk in de anonimiteit
hun steentje bijdragen, kunnen
voetbalclubs niet zonder hen.
Ria Lubrecht (59) is er zo eentje.
Ze regelt en draait bij bet Vlaar
dingse RKWIK al ruim twintig
jaar lang bardiensten, doet de in
koop en administratie, zorgt
voor de was en helpt ook nog
eens bij de productie van het
clubblad De V izier.
Door Sanuer Sonnemans
„Waarom ik? Er zyn zo veel men
sen die wat voor de club doen. Ik
hoef niet in de schijnwerpers. Ik
Koffietijdl Ook doordeweeks staat Ria Lubrecht paraat bij RKWIK. Bij
voorbeeld om de stolle werfcers van een'bakkie' te voorzien. FotoPeterMot-
kenboer
doe het voor de club en niet om in de
krant te komen. Nee, zoek voor mij maar
een ander." Ria Lubrecht gaat uiteinde
lijk toch overstag. Er is heei wat overre
dingskracht voor nodig geweest haar toch
aan tafel te krijgen voor een gesprek over
haar clubliefde. Die bescheidenheid siert
haar. Ze vindt zichzelf een schakeltje in
de organisatie die RKWIK draaiende
houdt. Niets meer en niets min
der. Ze is niet de enige die al jaren
lang enorme hoeveelheden vrije
tijd in de club steekt. Uiteindelijk
stemt 7f> er toch mee in.
De sociale contacten. Daar is het
Ria Lubrecht om te doen.Ja, je
kan thuis niet blijven zemen na
tuurlijk," dacht de zonnig gehu
meurde Vlaardingse. „De omgang met
mensen, daar kan ik van genieten. Er is
elk jaar een reünie van twee elftallen die
een potje voetbal tegen elkaar spelen. Ik
vind het heerlijk om al die jongens dan
weer eens te zien. Dan ga je graag achter
de bar staan."
Ria Lubrecht kwam via haar zoons terecht
bij de club in sportpark 't Nieuwlant. Tij
dens een toernooide van één van haar
drie jongens bood ze aan te helpen met de
afwas en daar is het niet bij gebleven. Ze
bleef 'plakken' in de keuken, verkaste
naar de bar en inmiddels is ze verantwoor
delijk voor de kantinezaken. Ze regelt
niet alleen de barbezetting, maar laat zelf
ook veel te graag haar handjes wapperen.
„Elke veertien dagen staan we met een
ploegje van vier personen op zondag ach
ter de bar en in de keuken. Van 's och
tends tot 's avonds. Het is hartstikke leuk
werk, maar we zijn natuurlijk ook geen
twintig meer. Na zo'n dag kunnen je poot
jes het Wilhelmus zingen. Het kost ook
wel eens de nodige moeite de bar bemand
te krijgen. Ja, wantje komt toch telkens
weer bij de zelfde mensen terecht. Men
sen van onze generatie. Je kan wel van on
ze generatie op aan. Jongeren zeggen nu
eenmaal makkelijker af."
Omdat Lubrecht ook de inkoop en boek
houding van het 'bargebeuren' doet, gaat
er per seizoen een behoorlijk geldbedrag
door haar vingers. „Soms denk ik er wel
eens over daarmee te stoppen en alleen
nog maar bardienst te doen, want het is
best een hele verantwoording natuurlijk.
Maar ja, die stap terug, ik weet niet of ik
die wel zou kunnen maken. Ik heb zo veel
plezier in het werk. Ja, ik heb een echte
WIK-tik."
