47
Schiedamse Boys
heeft wel degelijk ambities
'Fortuna moet een gooi naar
een periodetitei kunnen doen'
O
'We gaan voor een periode
of kampioenschap. Dat
vind ik altijd van die
vreemde trainerspraat'
'Realiteitszin bij Vlaardingse
voetbalclubs is gewenst!'
11
Eric Faas sen ziet het bij CION weer helemaal zitten
Cock de Jong: „Ik zou
dolgraag iets doen
met de landelijke A-
jeugd van Sparta"
Rotterdams Dagblad
s 1 Donderdag 3 september 1998
Door Pim van der Helm
„Jij loopt zo langzaam, straks val je nog
om." En nadat hij tijdens een etentje een
bord tomatensoep krijgt opgediend en zijn
zoon die middag tegen een rode kaart op
was gelopen: „Ik heb vandaag al zoveel
rood gezien, dan kan dat bord tomatensoep
er ook nog we] bij." Het is Coek de Jong ten
voeten uit. trainer van zondag-vijfde-
klasser Schiedamse Boys kan aardig uit de
hoek komen.
Al met al acteert De Jong, toch geen 'rookie'
in het trainerscircuit (hij zit al zestien jaar
in het vak: red.), op bescheiden niveau. Hij
is begonnen aan zijn tweede seizoen bij 'de
Boys*. Zou de 50-jarige productiebegeleider
niet eens hogerop willen? „Ik verkoop me
zelf nu eenmaal niet graag. Ik zat bij de te
lefoon te wachten tot ik gebeld zou worden
,in plaats van zelf contact te zoeken met
clubs."
Zo'n zes jaar geleden stond De Jong ook al
aan het roer bij Schiedamse Boys. Een ge
brek aan motivatie bij de spelers noopte
hem er destijds toe na een aantal maanden
zijn biezen te pakken. „Ik heb een hekel
aan verliezen. Slechte prestaties zie ik als
een persoonlijk falen. Als uitblijvende re
sultaten een gevolg zijn van een inzet die te
wensen overlaat, dan kies ik eieren voor
mijn geld."
Gelukkig is het tij gekeerd, Middels de be
zielende leiding van voorzitter Koos Klein,
het in het leven roepen van een heuse spon
sorcommissie en het stapje terug van 'good
old' Cock Bruinsel zodat het tweede elftal
een stuk ervaring rijker is, timmert de club
uit sportpark Harga behoorlijk aan de weg.
„Daar komt nog bij dat we voor het eerst
sinds tijden een A-elftal in konden schrij
ven en dat we ons verzekerd weten van de
contributiebijdragen van maar liefst acht
seniorenelftallen. Kortom: qua ledenaantal
hebben de Boys mets te klagen."
De positieve aspecten kunnen
niet verbloemen dat de Schie
damse gezelligheidsclub ook dit
seizoen uitkomt in de kelder van
het zondagvoetbal. „En als je re-
eel bent, moetje concluderen dat
we daar voorlopig nog wel verblij
ven," relativeert De Jong, „Maar
dat geeft niet, de spelers moeten
in deze vereniging in eerste in
stantie een thuishaven hebben
waarin ze een stuk plezier kun
nen opdoen. Dat neemt niet weg
dat ik sportief gezien naar een an
dere club zou moeten en ook wel
zou willen."
Verborgen ambities? „Ik steek
niet onder stoelen of banken dat
mijn voorkeur ligt bij het werken
met landelijke A- of B-jeugd. Met
name naar de jeugd van Sparta
gaat mijn hart uit. Het lijkt me
prachtig voor die vereniging iets
te betekenen in de sfeer van scou
ting of iets dergelijks. Ik ben er
van overtuigd dat ik nog niet uit
geleerd ben. Mocht ik daar aan de
slag kunnen, dan zou ik enorm
veel nieuwe ervaringen op doen."
De welbespraakte coach heeft on
langs toch een mooi aanbod - wer
ken met de A-jeugd van een ver
eniging van naam - afgeslagen.
„Ik wist niet hoe ik dat met mijn
werk moest combineren, dus
train ik ook dit seizoen Schie
damse Boys. Dat doe ik, on
danks eerder genoemde aspira
ties, geenszins met tegenzin. Het
deed me goed te zien dat toen de
competitie stil lag. nog steeds een
vaste groep jongens elke vrijdag
avond een balletje kwam trap
pen."
De ledenlijst van 'de Boys'
De prognose. Iedere trainer en voetballer,
een uitzondering daargelaten, waagt zich er
wel eens aan. Hoe zijn de kaarten dit sei
zoen geschud? Kunnen we voor het kampi
oenschap? Of eerst maar eens zien of er een
periodetitei in zit? Of wordt het een anonie
me plek in de middenmoot, of - nog erger -
moet er worden geknokt tegen degradatie?
Ton de Leede en Sander Sonnemans gin
gen bij DVO'32, TSB, SVDPW, DRGS, De
mos en Ursus op zoek naar lieden die zich
aan een prognose wensten te wagen.
Ambitieus
Vierdeklasser DVO'32 heeft met trainer Be
né Oomeu. afkomstig van VFC, een ambiti
eus man aangetrokken. „Natuurlijk val ik
wat moois bij DVO'32 neerzetten, maar ik
hoop hier eerst weer het plezier in het spel
letje terug te brengen. Vorig seizoen wer
den er te veel rode en gele kaarten gepakt,
dat moet er in elk geval uit. We zitten in de
Goudse afdeling waarin feller en harder
wordt gespeeld dan in de Westiandse poule.
Afhankelijk van de kwaliteit en het geluk
zien we wel hoe ver we komen. Het blijft
jammer dat er geen nieuwe spelers zijn bij
gekomen en dat de jongens met ervaring
zoals John Naujoks en Robert
Kortleven er niet meer bij zijn.
Prestatiegericht
Met Hans Campen heeft TSB een
oude bekende als trainer aange
trokken, De opvolger van Pim van
Reij speelde jarenlang in de
Vlaardingse hoofdmacht en heeft
laatstelijk bij DHZ als hoofdtrai
ner gewerkt. „Ik weet bijna alles
van TSB, de cultuur en de struc
tuur. Ook de voetbalvisie ken ik
en daar wil ik iets aan gaan veran
deren. Ik wil meer prestatiege
richt gaan werken - zo was ik als
voetballer ook - en het vrijblijven
de zien uit te bannen. Ik denk dat
ik best goed tot mijn recht kan ko
men, hoe eigengereid dat ook
mag klinken. Er zijn wat nieuwe
spelers gekomen, onder wie Jeny
van Schijndel van Ursus, van wie
ik wel iets verwacht. Mij hoor je
echter niets zeggen over een pe
riodetitei of een kampioenschap,
dat vind ik altijd van die vreemde
trainerspraat."
niet meer aan.
Cock de Jong. „Ik heb een hekel aan verliezen
Slechte prestatieszie ik als een persoonlijk falen.
Als uitblijvende resultaten eengevolgzijn van een
inzet die te wensen overlaat, dan kies Ik eieren
VOOr mijn geld-'* Foto PeterMolkenboer
Ursus-doelman Ri
cardo Gokke. Dit
seizoen speelt hij
met zijn ploeg een
klasse lager én op een
ander sportcomplex, tv
cWeffoto Peter Molkenboer
ziet er gemêleerd uit. „Die wordt gevormd
door een verzameling mensen van een ver
schillend pluimage, uit verschillende cultu
ren," aldus De Jong. „Er is een seniorenelf
tal met overwegend Turkse leden, een gro
tendeels Marokkaans team en zelfs een Ita
liaans elftal. We schakelen die mensen in
om de vrijdagavonden wat op te sieren. Zo
is er al eens Italiaans gekookt, een andere
keer schafte de pot Turks eten en ook de
Marokkaanse keuken kwam aanbod."
Schiedamse Boys staat met een dergelijke
bevolkingssamenstelling midden in de rea
liteit, Cock de Jong met zijn toekomstvisie
evenzo. „De realiteit is tegenwoordig zo dat
veel clubs zichzelf met moeite kunnen be
druipen. Vroeger had elke gemeente een
kerk, een café en een voetbalvereniging.
Tegenwoordig zoeken clubs noodgedwon
gen hun heil in samenwerkin
gen of fusies. Waarschijnlijk
ontkomt Schiedamse
Boys daar op den duur ook
Door Fred Louter
Er is de afgelopen tijd al veel over
gesproken in Vlaardingen en de
komende jaren zal dat zeker niet
veranderen. Fusies tussen clubs,
want daarover gaat het, blijven de
gemoederen in het Vlaardingse
voetbalcircuit bezighouden'. Dat
een samensmelting gevoelig ligt
bij bepaalde - vooral oudere - gele
dingen binnen de clubs is duide
lijk. Toch lijkt volgens Herman
Berkhout, jarenlang de voorzitter
van HSC, de tijd aangebroken om
beslissingen te nemen die op rea
liteitszin gebaseerd zijn en niet op
emotionele achtergronden.
„We moeten beseffen dat het in
middels vijf voor twaalf is en dat
we als bestuurders niet meer weg
moeten en kunnen lopen voor be
paalde ontwikkelingen in het
voetbalgebeuren. Komende
maand staat in elk geval een ge
sprek op de rol en wellicht dat er
dan weer wat meer duidelijk
wordt. Vlaardingen telt nu tien
voetbalclubs en dat is gewoon te
veel, dat staat voor mij vast. Ik zie
hier in de toekomst maar voor
vier of maximaal vijf clubs een rol
weggelegd. HVO en Zwaluwen
zijn zo sterk dat die als zelfstandi
ge club ongetwijfeld zullen over
leven, maar voor de andere clubs
kan de toekomst er wel eens heel
anders uït gaan zien,"
Als het aan Berkhout ligt kan een
fusie van zijn club met eventueel
RKWIK en/of VFC niet snel ge
noeg plaatsvinden. „Een fusie
kan beter plaatsvinden op basis
van kracht dan op basis van ellen
de. Nu zijn de clubs nog sterk en
kunnen ze elkaar wellicht naar
een hoger niveau lillen. Het is
maar de vraag of dat over een paar
jaar nog zo is want op alle gebie
den loopt het terug. Subsidies
voor de sport worden minder, het
Vorig seizoen," beweert doelman Timo
van der Sluijs van DRGS (zat), „draai
den we best aardig mee in de vijfde
klasse. Mede door blessures van
de oudere spelers, zoals Cees
van Os, Jan Keimpcma en
Ron Windhorst misten we de
I nacompetitie. In de bclangrij-
ke' wedstrijden Konden we
het niet waarmaken. Nu zijn
die oudere spelers lager gaan
voetballen en gaan we met een
vrjj jong team de competitie
in. Er zijn veel jonge spc-iers bij
gekomen. Ik ga er van uit dat
we maar eens kampioen moe
ten worden. En waarom ook
niet?
In de top
„We willen," weet Martin Groen-
horst, de 28-jarige aanvoerder
van Demos, „gewoon in de top
eindigen. We eindigden vorig sei
zoen als derde en dat had zeker ho
ger gekund. Als we tweede waren
geworden, hadden we nog kunnen
promoveren. We krijgen
nu een nieuwe uitdaging
met een spelersgroep die
jp niet is veranderd en met
dezelfde trainer (Henk
van Loenen; red.) omdat
de zesde klasse is opge
heven. We starten met
zes ploegen tot de herfst
en spelen tien wedstrij
den. De bovenste twee
aantal vrijwilligers neemt af maar ook spor
ters zelf kiezen vandaag de dag natuurlijk
weieens voor iets anders. Het gevaar be
staat dat over een paar jaar clubs elkaar dan
met hun problemen opzadelen waardoor
het niet meer interessant is om samen te
gaan."
Bij HSC lijkt er voor sentimenten geen
plaats. Dat kan te maken hebben met het
feit dat de club al is ontstaan uit een fusie;
die tussen Hollandiaan en Satelliet. HSC
vormt het levende bewijs dat de identiteit
van een club in het geheel niet hoeft te lij
den onder een fusie. „HSC is nog steeds
een heerlijke club waar het voor mij plezie
rig werken is met hele leuke mensen. Dat
lijkt tegenstrijdig met mijn beslissing om
te stoppen als voorzitter, maar dat heeft
meer te maken met het feit dat ik vind dat
het tijd wordt voor ook andere dingen. In
totaal heb ik het met een onderbreking van
vijfjaar in totaal nu acht jaar gedaan en ik
vind het mooi geweest."
Alle komende ontwikkelingen ten spijt,
Berkhout (38) ziet de toekomst van HSC
zonnig in. „Of we in de toekomst onze eigen
naam kunnen behouden, vind ik van on
dergeschikt belang en ook het merendeel
van onze leden zegt geen moeite te hebben
met het feit dat door een eventuele fusie on
ze naam zou veranderen. Wat wij wel heel
belangrijk vinden is dat we een mooie en
leuke plek krijgen om te voetballen. Of dat
nu bij ons is of dat het een andere locatie
wordt, dat vinden we niet zo belangrijk.
HSC is een vereniging waar gewoon ieder
een zijn balletje kan trappen en voor de rest
proberen we vooral zo gewoon mogelijk te
blijven. Er wordt al genoeg geluld over een
in principe zo simpel spelletje als voetbal
eigenlijk is. Daarom zijn we vorig jaar ook
helemaal niet in paniek geraakt toen onze
zondagafdeling na een aantal wedstrijden
nog puntloos was. Mensen vroegen dan
weleens aan mij of het nog geen tijd was om
in te grijpen. 'Ben je gek, zeg', zei ik dan.
Nee, als die jongens en de trainer goed hun
best doen en als het klikt tussen trainer en
dub, dan gaan we toch gewoon lekker door
met elkaar."
worden vervolgens ingedeeld in
serie A en de rest komt in serie B.
Vanuit serie A, en misschien ook
serie B maar dat is nog niet geheel
duidelijk, kun je bij een kampi
oenschap promoveren naar de
vierde klasse."
Titel
„Voor mij," bekent SVDPW-tral-
ner Rob van Vliet, „was vorig sei
zoen zeer teleurstellend. Ik had
nooit gedacht dat we terug zou
den zakken naar de vijfde klasse.
Door slechte trainingsopkomst,
blessures, scheidsrechters die we
tegen hadden en een tekort aan
kwaliteit verzopen we toch. Ik kan
niemand iets veiwijten want er is
keihard gewerkt en we zyn nooit
weggespeeld. Ik hoop in de vijfde
klasse met onze werklust en nieu
we spelers als Martin Vermeulen,
die op het middenveld hopelijk
rust kan brengen, en aanvallers
als Dave van der Hurk en Berry
van Diem voor de titel te kunnen
gaan."
Lelyk eendje
„Met de komst van trainer Ran-
dell Mauricio," aldus Piet Schef-
fers, de niet meer weg te denken
doelman van DRGS (zon), „kwam
de ommekeer. Vooral door hem
zijn we in de vierde klasse geble
ven. Wij hebben allemaal een gro
te muil en hij weet dat aardig te
onderdrukken. We krijgen weer een hoop
derby's en met onze voetbalmentaliteit
moet dat gaan lukken. We hebben er met
Edward Molenaar, die van WRW komt maar
voorheen bij SMC voetbalde, een goede
voetbalier bij gekregen. Er zit zeker voor
ons een periodetitei in en. misschien wel
meer. Met DRGS weet je het maar nooit. W e
worden vaak als lelijk eendje, beschouwd,
maar ineens kunnen we toeslaan."
Linkerrijtje
„Handhaven," is het motto van Jaap van
der Nol, trainer van Ursus. „De oefenmees-
ter heeft een chaotische voorbereiding ach
ter de rug en is bly zich met zijn ploeg volle
dig te kunnen richten op de competitie nu
de verhuizing naar ODC een feit is. „Het
was telkens zoeken naar een plek om te
trainen. In het Beatrixpark was het geen
doen. Uiteindelijk 2ijn we op een stukje
groen achter tenniscentrum Kethelhage te
recht gekomen."
"Gezien de enorme leegloop richten we ons
op handhaven. Tijdens het Schiedams
kampioenschap zijn we - ook voor mij - ver
rassend goed voor de dag gekomen en met
een beetje geluk hadden we zelfs de halve
finale bereikt, Ik beschik nu over een mix
van jonge spelers en wat oudere voetballers
die eigenlijk lager wilden gaan spelen maar
zeker de capaciteiten bezitten om in de
vierde klasse van waarde te zijn. Hoewel ik
over een smalle basis beschik, ga ik vol ver
trouwen de competitie in. Ik ga er vanuit
dat we zeker in het linkerrijtje moeten kun
nen eindigen."
Door Bas van den Berg
Het enige dat Hans Schop aan zijn vader
doet denken is zijn gedrevenheid en disci
pline. Voor de rest zijn ze vroeger twee to
taal verschillende spelers geweest. Pa was
in de zestiger jaren een bikkelharde links
back bij Sparta en zoon Hans genoot be
kendheid als pingelaar bij toenmalig hoofd
klasser DHS.
De huidig technisch coördinator van Excel
sior Maassluis was in zijn succesvolle jaren
een trainer die weinig risico's nam. De am
bities van zijn zoon Hans (40) gaan zó ver
dat hij met Fortuna snel terug wil naar de
derde klasse. Om dat te realiseren is het
zaak dat het elftal met de twaalf nieuwelin
gen er op de eerste competitiedag staat.
Want als trainer die voor het eerst op eigen
benen staat, wordt op Hans Schop gelet.
Alle ogen zullen op me gericht zijn als ik
de opstelling voor de eerste competitiewed
strijd maak," stelt hy vast „En niet ten on
rechte, want Fortuna heeft veel goed te
maken. Het afgelopen seizoen is
een afgang geweest met de
degradatie. Ik zou
gewoon nog
assis
tent bij Fortuna zijn geweest als
G Libert de Wil dt niet op de aanbie
ding van Xerxes was ingegaan.
Toen Fortuna mij voorstelde dat
ik de technische leiding in han
den moest nemen, ging een schok
door me heen. Voor het eerst in
mijn leven was ik hoofdtrainer en
dat met een competitie voor de
deur waarin elke wedstrijd in de
vierde klasse met clubs uit de re
gio weereen finale is."
In tegensteling tot veel andere
clubs die degraderen, heeft Fortu
na het verloop kunnen beperken.
Alleen Jan de Klerk en Ron Ber-
veling 2ijn verdwenen, terwijl de
komst van twaalf spelers als een
drastische versterking wordt ge
zien. Schop: „Toen het bestuur de
plannen voor dit seizoen bekend
maakte, heb ik gezegd dat aan
drie voorwaarden moest worden
voldaan: selectie behouden, maxi
male begeleiding en spelers erbij.
In feite ben ik op mijn wenken be
diend. Ik voel me ook gesteund
door de gedachte dat de spelers
mij zelf hebber, gekozen. Door op
discipline, veel baltraining en po
sitiespel te trainen, moet Fortu
na in staat zijn een gooi te
doen naar een pe
riodetitei."
Hoe
wel het trainerschap nog pril is, kan Hans
Schop als speler bogen op een grote staat
van dienst. Hij begon in de jeugd van SW
en belandde via Sparta bij de A-jeugd van
Feyenoord. De pingelaar rekende op een
betaalde carrière, maar had tegen dat zijn
school te veel tijd in beslag nam. „Ook
speelde een rol dat Ron Stevens, die van de
zelfde lichting als mij was, een contract van
Sparta kreeg. Ik mocht ook bij Sparta ko
men spelen, maar eerst een jaar als ama
teur. Eigenwijs als ik toen was, heb ik toen
die kans niet gegrepen. Ik heb daarna de
mavo en havo gehaald en betaald voetbal
snel uitm'n hoofd gezet. Toen ik 18 jaar was
en me aanmeldde bij DHS, werd ik door
trainer Harry Bouquet direct in het eerste
elftal gezet. Ik heb er zes jaar gespeeld,
waarvan ik de periode van Rob Jacobs nooit
zal vergeten. Hij speelde constant met vijf
aanvallers en joeg elke hoofdklasser de
stuipen op het lijf."
Toen Schop dertig jaar was, is hij noodge
dwongen gestopt, „Mijn kniebanden wer
den aan flarden geschopt. Toen ik weer te
rugkeerde op de velden, was ik veel voor
zichtiger geworden. Ik was niet meer de
speler die er met volle kracht tegenaan ging
örj veel incasseerde. Hoewel dat s! weer tien
jaar geleden is, voel ik tot op de dag van
vandaag nog steeds de pijn. Bij de minst ge
ringste actie op het trainingsveld speelt de
knie weer op en wordt zelfs dik. Als hoofd
trainer van Fortuna is voor mij alles weer
nieuw. Ik heb van Gilbert de Wildt veel ge
leerd en dat zal ik bij Fortuna in de praktijk
brengen."
Door Fred Louter
Een van de opvallendste over
schrijvingen na afgelopen seizoen
bij CION was die van Eric Faas-
sen. De man die nog maar een jaar
geleden de club aan de Marathon-
weg verliet om zijn geluk te gaan
beproeven in Kralingseveer bij
CKC keerde na een - min of meer
mislukt - seizoen terug bij CION,
de club waarmee hij vorig jaar nog
Vlaardings kampioen werd.
Een opmerkelijke stap, al doet
Faassen voorkomen alsof dat nog
wel meevalt: „Nee hoor, ben je
gek. Ik ben vorig jaar tijdens de
promotiewedstrijden die CION te
gen Zuidland speelde, gescout
door CKC. Daaruit volgde dus dat
ik daar ben gaan spelen. Ik kon
wat centen pakken en ook had de
club heel mooie plannen. Men wil
de hogerop en zag in mij iemand
die hen daarbij kon helpen. Pro
bleem was alleen dat ik na een
paar wedstrijden weer last kreeg
van een oude blessure aan mijn
vinger waardoor ik het hele jaar
niet meer heb kunnen spelen. Art
sen raadden mij aan een seizoen
aan mij voorbij te laten gaan zodat
die vinger eindelijk eens de kans
zou krijgen goed te herstellen.
Honderd procent wordt 'ie nooit
meer maar ik kan er in elk geval
wel weer mee keepen."
Toch is nog niet afdoende ver
klaard waarom de blonde agent
die sinds kort werkzaam is in Rot
terdam-Zuid, dan toch terugkeer-
poelman Enk
Faassen is weer
terug bij CION.
Het is en blijft
toch eeii hele
speciale club
binnen het
Vlaardingse"
voetbal J'
de bij uitgerekend CION. Er zijn immers
genoeg clubs in de regio die zitten te sprin
gen om een goede keeper. „Dat is zo, maar
wat ik vooral miste bij CKC was de gezellig
heid. CION is en blijft toch een hele specia-
1p dub binnen het Vlaardingse voetbal en
het seizoen dat ik er speelde waren de re
sultaten natuurlijk ook heel behoorlijk met
als hoogtepunten uiteraard de finale om het
Vlaardings kampioenschap waarin we For
tuna versloegen en de twee beslissingswed
strijden om promotie op het terrein van Ro
zenburg. Een promotie die we op een haar
na misten want ik zie John van Spronsen in
de eerste wedstrijd die gelijk ein
digde, nog in de laatste minuut al
leen op de doelman van Zuidland
afgaan. Als hij toen had gescoord,
was de wedstrijd gelopen geweest
en waren we gepromoveerd. Maar
ja. John was toen al een tijdje ge
blesseerd geweest en was ai lang
blij dat hij nog een halfuurtje in
kon vallen."
Nadat het afgelopen seizoen voor
CION een ware martelgang werd
met een hoop interne problemen
die vooral in de publiciteit werden
uitgevochten, dicht Faassen zijn nieuwe
'oude' club weer goede kansen op een prijs
je toe. „We moeten weer gaan voor het kam
pioenschap. De poule is de zelfde als twee
jaar geleden met clubs als WDS, Soccer
Boys en dergelijke, clubs waartegen we
toen heel goed voor de dag kwamen. Als ik
zo om me heen kijk heeft CION nog steeds
een uitstekende spelersgroep en met een
goede trainer erboven (Arwin Verburg;
red.) moeten we mee kunnen doen om de
bovenste plaatsen. Al bestempel ik MW27
nu al als een van de favorieten in onze afde
ling want ik heb gehoord dat die club er
weer een aantal goede spelers by heeft ge
kregen. Ook voor wat betreft het Vlaar
dings kampioenschap zie ik genoeg kan
sen. Dat beviel trouwens uitstekend toen
met die cup in mijn handen. Dat wil ik nog
wel een keer meemaken. Toen de voorzitter
(Jaques Spanjersberg; red.) mij vorig sei
zoen belde en mij vroeg of ik zin had om te
rug te keren bij CION, hoefde ik dan ook
niet lang na te denken."
Een nieuwe vrouw, een nieuwe baan, een
nieuwe club. Het lijkt dat Faassen op zijn
32ste jaar aan een nieuwe episode in zyn le
ven is begonnen. „Dat lijkt misschien zo,
maar ik noem het een toevallige samenloop
van omstandigheden. Eigenlijk wil ik er
niet te veel over uitweiden maar wat ik wel
wil zeggen is dat het ik nu enorm naar mijn
zin heb. Ook in het dagelijks leven vermaak
ik mij prima. Ik hou enorm veel van spor
ten, maakt niet uit wat en ook mijn hond is
op dit moment heel belangrijk voor me.
Daarnaast doe ik veel leuke dingen met
mijn vriendin zoals lekker uit eten, een bio-
scoopje pakken of af en toe even lekker rol
lerskaten. Nee, ik vermaak me wel."
