12
Gevangenen verboden
06-nummers te bellen
Afscheid van de trieste feestzaal van de stad
\jmE&
m- vi;-4^ J
'Toegankelijkheid nieuwe
gebouwen wordt vergeten'
Univé heeft hét medicijn tegen premieklachten!
Mmiatuurvoorstellingen openen
muziekseizoen Lantaren/Venster
Prohef krijgt nu ook
Europese aandacht
De Schie onderzoekt verruiming regeling
mM/4£p
Mensen voelen zich niet veilig op West-Kruiskade
-
7 <3i,
msm
Daar plukt de vruchten van!
I RW RRV RZ
Rotterdams Dagblad
Donderdag 10 september 1998
Door Paul Smits
Rotterdam Gedetineerden in penitentiaire inrichting De
Schie mogen uit veiligheidsoverwegingen geen 06-nummers
bellen. Advocaat mr. S.T. van Berge Henegouwen heeft de
zaak bij de directie aangekaart met handtekeningen van 177
'bewoners'.
De leiding van De Schie stelt dat
er al een vrij goede telefoonrege
ling is, maar is bereid de blokke
ring onder de loep te nemen.
Van Berge Henegouwen verbaast
zich over de maatregel in de Rot
terdamse gevangenis omdat in
andere inrichtingen gedetineer
den wel 06-nummers kunnen bel
len. Het is volgens hem een erfe
nis uit de tijd dat Hirseh Ballin
nog minister van Justitie was. De
ze CDA'er liet 06-nummers blok
keren uit veiligheidsoverwegin
gen.
Dit argument lijkt advocaat Van
Berge Henegouwen wat achter
haald. „Anno 1908 is vrijwel heel
Nederland mobiel. De tijd dat spe
cifiek boeven van 06-nummers
gebruik maakten is allang voor
bij. Sterker nog, doordat de politie
thans beschikt over zeer moderne
aümsterapar&tuur is het alom be
kend dat GSM-toestelIen vaak
makkelijker en zuiverder zjjn af
te luisteren dan gewone toestel
len," schrijft de advocaat, die vijf
cliënten in De Schie heeft.
Het gebruik van 06-nummers om
middels gesprekken met 'rijpe
Greet' of'hete Monique' rooie oor
tjes van luistergenot te krijgen is
ook al geen reden meer ze te blok
keren. Want dergelijke sekslijnen
lopen tegenwoordig via een 09-
nummer, houdt Van Berge Hene
gouwen de directie van De Schie
voor.
Zeifis de raadsman nogal mobiel;
door de maatregel is hij via zijn
06-nummer niet bereikbaar voor
cliënten. Ook veel werkende fa
milieleden zijn volgens hem vaak
slechts per mobiele telefoon te
spreken.
Nuanceren
Directeur E. Nijman van De Schie
is gevoelig voor de kritiek, maar
wil die wei nuanceren. „Wij heb
ben een vrij ruime teiefoonrege-
ling. Wettelijk moeten gedeti
neerden minimaal één keer per
week tien minuten kunnen bel
len. Bij ons kan dal veel vaker, zij
het wel onder de voorwaarde dat
abonneenummers makkelijk te
controleren zijn, zodat je die tot
huisadressen kunt herleiden. Bij
06-nummers is-dat een stuk inge
wikkelder.'*
Het is bekend dat gevangenen
soms vanuit de cel 'zaken doen'.
Zo is recent iemand veroordeeld
voor vrouwenhandel. Als gedeti
neerde zou hij leiding hebben ge
geven aan een seksclub.
Nijman geeft toe dat de blokkade
leeft onder de gevangenen. „Het
is een onderwerp dat door de ge-
detineerdencommissie ter sprake
is gebracht. We beseffen dat het
onderhouden van sociale contac
ten belangrijk is. We nemen de
klacht dus wel serieus. Je moet
wel beseffen dat in andere gevan
genissen wel 06-nummers mogen
worden gebeld, maar dan moet
wel worden verteld naar wie ze
bellen en wanneer dat gebeurt.
Als directie heb je dan het recht
eventueel een gesprek niet toe te
staan."
Het meest gevoelig is de directeur
van De Schie voor het argument
dat in sommige gevallen advoca
ten moeilijk bereikbaar zijn.
„Daarom zullen we onderzoeken
of er toch iets kan veranderen."
Door Esther Rosenberg
Rotterdam Twee toeschouwers
worden vervoerd in een stoeltjes-
lift Ze zijn in die luttele minuten
getuige van een ritueel van geluid
en licht en worden aan het einde
van de rit onverwachts aange
staard door bezoekers die in de rij
staan voor een andere voorstel
ling.
In een willekeurige volgorde
doorkruist de bezoekeT in het
weekend van 12 september het
gebouw van Lantaren/Venster, op
zoek naar de mmiatuurvoorstel
lingen van winzig/kleintjes.
De voorstelling markeert de ver
huizing van het muziekprogram
ma van Zaal De Unie naar Lanta
ren/Venster, Liefhebbers van he
dendaagse muziek, voor wie het
theater aan de Gouvemestraattot
voor kort nog onbekend terrein
was, maken op deze manier direct
kennis met het gebouw. De Unie
profileert zich in het nieuwe sei
zoen ais podium voor cultuurde-
batin Rotterdam.
Winzig/kleintjes van de Duitse
componist Manos Tsangaris be
staat uit negen voorstellingen die
elk door twee tot zeven man be
zocht kunnen worden. Ze vinden
plaats in een piepkleine ruimte
zoals de lift of de directiekamer.
De minivoorstellingen duren en
kele minuten en komen voort uit
een kruisbestuiving tussen thea
ter en muziek. Winzig is een rit
misch spel van licht en muziek,
van tijd en ruimte. De klank kan
variëren van geluiden van schui
vende voorwerpen tot complete
aria's. Door het programma uit te
breiden met nieuwe muziek wil
het theater de multidisciplinaire
mogelijkheden vergroten.
Het is de eerste keer dat winzig in
Nederland te zien is. ïn Duitsland
speelde het stuk verschillende
malen en werd voor iedere locatie
aangepast aan de ruimte. Voor de
Rotterdamse versie komt meer
dan de helft van de acteurs en mu
sici uit het Rijnmondgebied. De
Winzigfkleintjes speelt zich af in kleine ruimtes zoals hier in de
lift, goed voor slechts twee tot zeven bezoekers Fotoiantaren/venster
spelers zijn tijdens de voorstelling
de bewoners van het theater die
de bezoeker verrassen en bekij
ken. Het publiek wordt bekeken
en in de war gebracht door bij
voorbeeld de deurwachters en de
Tijdmeester.
Een miniatuur als Dia-loog bij
voorbeeld laat twee zangeressen
zien die in een beklemmende
sfeer dia's op elkaar afschieten.
Vanwege het minieme aantal be
zoekers per voorstelling is in de
foyer café Winzig geïnstalleerd als
wachtruimte en ontmoetings
plaatsnaafloop.
De verhuizing van de muziekpro-
grammering bevat zowel de orga
nisatie en de presentatie van de
muziekvoorsieilihgen in het nieu
we seizoen. Enkele voorstellingen
zjjn buiten het theater gepro
grammeerd, in de Doelen of in het
Nederlandse Foto Instituut, van
wege de sfeer van bijvoorbeeld de
reeks 'luistermuseum', waarin de
componisten en musici elkaar
ontmoeten.
De woensdagavonden zijn gere
serveerd voor muziek. De huidige
programmeur nieuwe muziek van
De Unie en een mu2iektechnicus
worden voor een periode van twee
jaar bij het theater ingelijfd. De
aanpassingen in de theaterzalen
zelf zijn miniem. Het laatste ob
stakel in de verhuizing is de
Bösendorfer, de spectaculaire
vleugel van De Unie die Lantaren/
Venster in bruikleen krijgt. De
vleugel is erg kwetsbaar en nog
nooit eerder verhuisd.
Rotterdam Ruim 65 procent van de bezoekers van
de West-Kruiskade voelt zich in de donkere uren niet
veilig opde West-Kruiskade. Het blijkt uit onderzoek
dat studenten van Hogeschool Rotterdam Omstre
ken hebben verricht. De overlast op de West-Kruis
kade, Ie Middellandstraat en Tiendplein is groot,
hoewel acties van de politie die al hebben vermin
derd. De resultaten van het onderzoek staan vermeld
in de Korpskrant. De studenten hebben enquêtes ge
houden onder bezoekers (388) en winkeliers (zestien)
Meer dan 250 ondervraagden klaagden over de vei
ligheid op de West-Kruiskade. Zes procent vond dat
het er niet alleen 's avonds en 's nachts maar ook op
klaarlichte dag niet veilig is. De politie is ai bezig wat
meer greep te krijgen op West-Kruiskade en omge
ving, luidt de reactie van het korps. Het is een gebied
waar de algemene politieverordening van kracht is.
Samenscholing, alcoholgebruik op straat of het han
gen in portieken kunnen op basis daarvan worden
aangepakt.
Zelf beseft de politie dat het een moeilijke klus is van
de West-Kruiskade weer een 'normale' straal te ma-
ken. „Op dit moment verspreiden de dealers zich,
maar we moeten er continu bovenop blijven zitten en
'die gasten' een rot gevoel geven," citeert de Korps
krant een agent van basiseenheid Oude Westen.
Het tijdperk
vandeMuller-
pierals eve
nemententer-
rein is voorbij.
De 'feestzaal
van Rotter
dam krijgt een
andere be
stemming. Fo
io Cees Kuiper/Rot
terdams Dagblad
Door Ben Maandag
Rotterdam Echt een
plek is het natuurlijk nooit ge
weest, die Müllerpier. Het kan er
Qink waaien, op die platte asfalt-
vlakte zo dicht Lugs het water.
Verschraald havengebied was het,
in onbruik geraakt toen de haven
activiteiten zich steeds verder
westwaarts verplaatsten.
In de verste verte was nauwelijks
leven te bekennen. Je zag de Eu
romast. Het Sint Jobsveem. De
Schiecentrale. Ook al geen verte
genwoordigers van uitbundige
gezelligheid.
Daarom deed het toch altijd wat
wezensvreemd aan. Feest? Hier?
Draaimolens die niet in hartje
stad voor een gezellige sfeer borg
stonden, maar op dit vergeten
punt, verbannen naar een verre
verlatenheid, afgelegen van het
stadshart, langs het kille water
hun rondjes draaiden. Een reu
zenrad als eenzaam baken van
vermaak en vertier.
Kwam je 's avonds met de tram
over de deerniswekkende West
zeedijk, dan reed je daar ineens
langs die glimmende sehitterwe-
reld van klatergoud, van brutale
Iichtorkanen en suikerspinnen,
van knipperlichten en sirenes.
Stapte je uit, ja. dan kon je je
moeiteloos onderdompelen in de
ze onverwachte oase van ker-
misamusement en baden in de
wereM van cake-walk en smart
lap, van boksbal en kop van Jut,
van suikerspinnen en vette friet.
Reed je door, dan was dat een en
kele reis duisternis, Rotterdam by
night.
Wat een plek. Zo ver van de be
woonde wereld, dat niemand last
kon hebben van het lawaai, van de
loeiende toeters van de botsau
to's, het gegil uit al die attracties
die de evenwichtsorganen zo on
genadig op de proef stellen. Hier
vierde Rotterdam zijn feestjes,
geen hond die er last van had, be
halve dan degenen die in het Sint
Jobsveem hun kantoorruimte
hadden gekozen.
Grijze vlakte
Gebeurde er niets, dan gebeurde
er ook werkelijk niets. Het water
klotste voort, de Euromast keek
over alles uit. Maar verder was het
eegrot e grijze vlakte, asfalt waar
je ook keek, gek genoeg met een
hek ervoor. Auto's reden er wel
eens heen en weer. Even bij het
water kijken en weer weg. Soms
werd er met roodwitte pilonen een
zigzag-parcoursje uitgezet, voor
wie zich wilde bekwamen in het
berijden van een motorfiets.
Of dan lag die hele pier opeens
weer volgestapeld met tinnen of
aluminium broodjes, omdat er el
ders geen plaats voor was. Het
metaal blikkerde in de zon, als die
er was, natuurlijk. Nee, voor je lol
ging je op zulke dagen niet naar
de Müllerpier.
En toch... Jarenlang was uitgere
kend die Müllerpier de feestzaal
van Rotterdam. In 1988 werd be
sloten dat dit maar het epicen
trum van Rotterdams volksver
maak moest worden. Er werd met
voortvarendheid een laag asfalt
over uitgewalst en ziedaar; de bal
zaal van een havenstad. Elk jaar
streek de kermis er minstens
twee keer neer, toen het Pompen-
burg, ooit kermisplaats, al lang
was volgebouwd met superleuke
kabouterwoninkjes.
Natuurlijk, er waren in de stad
ook andere terreinen, waar het
een en ander kon gebeuren. Aan
het Weena lag jarenlang zo'n
braakliggende lap grond, waarop
nog wel eens een grote publieks
tentoonstelling neerstreek. Het
Pompenburg hadden we. In het
Park wilde wel eens een activiteit
plaatsgrijpen. En we hadden ook
nog zoiets als een Schouwburg
plein. Om er maar een paar te noe
men.
Maar het asfalt van de Müllerpier
was de laatste jaren toch wel bij
uitstek het tapijt van Rotterdam
se festiviteiten. Wanneer er iets te
vieren was en er mensen werden
verwacht, veel mensen, dan we
zen de vingers onmiddellijk naar
die gekke, lege feestpier. Vaak
bleef het hooggespannen optimis
me trouwens beperkt tot alleen
die verwachting van een miljoe
nenpubliek.
In 1990 werd gevierd dat Rotter
dam 650 jaar bestond. Een van de
grote attracties was een kruising
tussen tentoonstelling en kermis,
een permanent pretpark, ge
naamd Rivoli. De kruising bleek
onfortuinlijk. Rivoli droeg in niet
geringe mate bij aan het enorme
debacle, waarop het stadsfeest
uitliep. Boze kermisonderne
mers, weinig bezoekers en elkaar
voor de voeten lopende camera
ploegen die de ellende voor heel
Nederland in beeld brachten. Dat
is eigenlijk het beeld dat van de
treurige vertoning beklijft.
Tennis
Circussen, beaeh-volleybal toer
nooien, vlooienmarkten, ach, wat
streek er niet neer om in deze lan
ge leegte te verzuipen? De com
plete vaderlandse tennistop trad
in de zomer van 1994 aan in een
midden op de pier opgetrokken
tennisstadion, waar met de Ver
enigde Staten de verdere tocht
naar de lonkende Davis Cup zou
worden uitgevochten. Dit tennis
feest was misschien nog het suc
cesvolste hoofdstuk in de feest-
historie van de Müllerpier.
Een dolenthousiaste supporters-
schare bevolkte de pier, het pu
bliek was uitzinnig in de blaken
de zon en moedigde de dappere
strijders in de piste hartstochte
lijk aan, Jammer alleen dat de
Amerikanen gehakt van 'onze'
tennissers maakten.
Maaspop, nog zoiets. Een gewel
dig popfestival moest het worden,
in 1995. Artiesten van naam, die
een groot publiek zouden aan
spreken. Plaats van handeling: de
Müllerpier. Het werd het treurig
ste popfestival ooit. Artiesten ble
ven weg en het publiek viel in het
niet op de eindeloze asfaltvlakte.
Einde
Wat verstaan Rotterdammers ei
genlijk onder gezelligheid, wan
neer juist deze plek hun vaste
feestgelegenheid is? We hoeven
het ons niet langer meer af te vra
gen. He. einde is in zicht.
Hoewel velen nog probeerden de
Müllerpier als stedelijke feestzaal
te behouden, de plek waar grote
manifestaties en evenementen
gehouden kunnen worden, koos
de gemeenteraad uiteindelijk
toch voor het verwezenlijken van
grootse bouwplannen op uitgere
kend deze plek.
De Müllerpier moet met zijn op
zienbarende, aan de haven refere
rende bebouwing een opvallend
stukje Delfshaven worden. De
bouwwerkzaamheden zullen niet
lang meer op zich laten wachten.
Daarmee is de festival-historie
van deze kille pier bezegeld. Hij
gaat binnenkort een nieuw leven
in.
Dan komen de zware machines,
waarmee het ?>falt zal worden
weggeroffeld. Dan komen de kra
nen, de heistellingen, de beton
molens. Van feestterrein tot
bouwput.
Nooit meer kermis op de Müller
pier. Zeg 'ns eerlijk: zal iemand er
een traan om laten?
RotterdamNieuwe gebouwen in
Rotterdam, waaronder het nieuw
te bouwen Luxortheater op de
Kop van Zuid, worden in de ont
werpfase onvoldoende getoetst op
toegankelijkheid voor ouderen en
anderen die slecht ter been zijn.
PvdA-raadslid J. Ellenkamp vindt
dat onaanvaardbaar en stelt voor
al in bestemmingsplannen vast te
leggen dat gebouwen voor ieder
een goed toegankelijk moeten
zijn.
Ze neemt geen genoegen met be
weringen van Rotterdamse amb
tenaren dat haar voorstel 'juri
disch niet zomaar mogelijk' is.
Gisteren, tijdens een vergadering
van de raadscommissie stadsver
nieuwing en volkshuisvesting,
toonde Ellenkamp vurig haar er
gernis over het volgens haar 'zo
veelste bestemmingsplan' zonder
'toegankelijkheidstoets'.
Tijdens de eerste commissiever
gadering na de zomer diende de
raadscommissie in te stemmen
met bestemmingsplannen voor
de Camisse Driehoek (onderdeel
Klaverkat), Het Nieuwe Westen
(Nozeman) en Middelland (Beu-
kelsdijk).
Dat deden Ellenkamp en de ande
re raadsleden, maar de PvdA-poli-
tica nam wel van de gelegenheid
gebruik om haar verbazing uit te
spreken over het feit dat toegan
kelijkheidsnormen keer op keer
ontbreken in Rotterdamse be
stemmingsplannen. „Het nieuwe
Luxortheater bijvoorbeeld," zei
Ellenkamp.
„Ik heb het Ontwikkelingsbedrijf
Rotterdam al eens gevraagd of de
toegankelijkheid gewaarborgd is.
Ik wacht nog steeds op een ant
woord."
Een aanwezige ambtenaar van de
gemeente was niet onder de in
druk van de kritiek. „Een bestem
mingsplan regelt iets, maar kan
niet eisen. Een bouwplan wordt
pas getoetst als het wordt inge
diend. Als nergens in een ge
meenteverordening staat dat toe
gankelijkheid wordt geëist, heb je
een probleem."
Ellenkamp liet zich niet uit het
veld slaan. „Een bestemmings
plan gaat toch ook over de inrich
ting van de buitenruimte. Die
moet toch ook toegankelijk zijn."
En ze ging door: „Ik hoor te vaak
dat iets juridisch onmogelijk is. Ik
stel voor dat ambtenaren eens
creatief gaan denken hoe iets wél
mogelijk kan worden. Vooral als
het om toegankelijkheid van ge
bouwen gaat. We hebben het hier
over iets basaals. Dit raakt de es
sentie van de samenleving. Ik stel
voor dat er een projectgroep van
positief creatieve ambtenaren
wordt opgericht die eens wat gaat
nadenken over dit soort kwes
ties."
Volgens Ellenkamp leeft bij som
mige ambtenaren wat onwil om
werkelijk wat extra's te doen om
een soort toegankelijkheidstoets
ook juridisch mogelijk te maken.
„Ik wil daarom nu gewoon een
antwoord op een legitieme en lo
gische vraag. Als het bestem
mingsplan inderdaad zo'n toets
niet verdragen kan, neem ik geen
genoegen met juridische verha
len, maar wil ik precies weten
waarom."
Rotterdam Het succes van het
Rotterdamse experiment met pro
ductieheffing klinkt door in het
Europees Parlement. Volgens D66
moeten ondernemers in de grote
steden kunnen kiezen uit het hui
dige belastingregime of het mode!
met prohef, de populaire aandui
ding voor productieheffing. Bij
di t systeem worden de loonkosten
aanzienlijk beteugeld en krijgen
werkgevers feitelijk een bonus op
het aantrekken van extra perso
neel.
D66-Europarlementariër J. Bo-
gerd val prohef op de Europese
vergadertafels krijgen. Zij is on
der de indruk van de Rotterdam
se resultaten, zei zij na een werk
bezoek aan een buizenfabrikant
in Rotterdam, een autodealer die
van Hoogvliet naar Spijkenisse
verhuisde en een drukkerij-uitge
verij op de grens van Rotterdam
en Schiedam.
De directeuren van deze onderne
mingen waren zonder meer posi
tief over het experiment, dat door
sociaal vernieuwer H. Stenfert
Kroese als een Copernicaanse om-
fmkuEtrZSS
BERKEL RODENRIJS l'ane Midden-Holland baNoordeindsetteg ft.iel löiüt M9 19 19»DORDRECHT IL.-.eDortlrccfii. Krommedijk 94. tel (078)614 7400
GIESSENBURG l'ime Gtttscithurj Peursumvewesr 30, lei (0184)65 16 88 CROOT-AMMERS OVM Orooi-Ammers. Kerkstraat 52. lei (0184)66 14 41
HARfil.WVELD-GIESSENDAM Umw Hardmudd. PeuIenMra.il 253, tel (0184) 61 713 88 HELLEVOETSLl'IS t'nné Hellevwtsluis e oWaterpoortsiraat 22, tel (0181131 18 f7
MAASLAND l'nué Wculjnci. Diepenburcbsi«jf44. tel fOJOt 591 73 44 N'lEl'Ht'RKEKK a/d L'SSEL l'nné De Us«l. Kerklaan 83. tel (0180) 390600
MEUW-LEKKERLAND L'imcNieu»-Lekkerland. Kie> burgplein l. iel (0184(68 52 11 'SCHIEDAM l'nnj-Schiedam-Viaardm2cn-0\erschie. Schiedamseweg41 F, tel. (010)470 20 11
Kom nu langs voor een offerte. Of bel (038) 498 66 66. U ontvangt dan het boekje 'Hto doe ik? Neem ik medicijnen? 'gratis.
wenteling in het belastingstelsel
wordt beschouwd.
Vanavond buigen Rotterdamse
gemeenteraadsleden zich over de
evaluatie van het experiment
door het Nederlands Economisch
Instituut. Begeleider P. W. Voogt
vindt het opvallend dat prohef
niet alleen werkgelegenheid ople
vert, maar ook het innovatief ge
drag van ondernemers blijkt te
bevorderen.
„Nieuwe ideeën moeten van men
sen komen. Ik heb nog nooit een
computer een nieuw idee zien ver
zinnen. Dus als het gemakkelij
ker wordt om mensen in dienst te
nemen, dan haal je ook inspiratie
binnen," aldus Voogt, die dat be
vestigd vond in het relaas van de
ondernemers tegen de D66-politi-
ca.
Kansrijk
De Rotterdamse gemeenteraad
heeftal vaker de produüieheffing
bij regering en Tweede Kamer be
pleit. Bij dit model wordt de om
zet belast, niet de arbeid. Na de
pleidooien kreeg Rotterdam on
der minister Melkert toestem
ming ermee te experimenteren.
Volgens het NEI is het kansrijk,
maar burgemeester en wethou
ders willen het experiment stop
pen omdat doorgaan alleen zin
heeft als het op grote schaal wordt
ingevoerd.
Hierover gaat de vergadering
vanavond van de commissie soci
ale zaken, arbeidsmarkt, deelge
meenten en regionale samenwer
king, Ondertussen zal D66 het op
de nationale en Europese politie
ke agenda's laten plaatsen.'
