313 Een spartelende vis, een koeienvel en héél hard trainen |3 Piet Jonas zit niet bij de pakken neer n Ook trainer Pfaff blijft altijd lachen MM mè? i$J& Advocaat Priem in hoger beroep Laurent Dufaux kiest voor Saeco Eerste winst Jeroen Piket Handbaisters maken tussenstop in Schiedam wÊpft? IN- jteers. Trainer HBSS: 'We hebben gewoon een grote overwinning nodig om het tij te doen keren' Fusie sportverenigingen wordt modeverschijnsel Rotterdams Dagblad Breda—Advocaat Joost van Mier- lo gaat in hoger beroep tegen de beslissing van onderzoeksrechter Odile Madrolie. Ze verwees het verzoek tot versoepeling van de beschikbaarheid van TVM-ploeg- leider Cees Priem. „Op de kortst mogelijke termijn ga ik bij de rechtbank in Reims beroep aantekenen. Ik ga ervan uit dat het beroep binnen twee weken wordt behandeld," aldus de raadsman. De-fractievoorzitter van de Socia listische Partij in de Tweede Ka mer, Manjnissen, heeft zoals aan gekondigd vragen gesteld over het nog steeds vastzitten van Cees Priem m Frankrijk. Manjnissen wil van de ministers van Buitenlandse Zaken en Justi tie- en de staatssecretaris van Sport weten wat de regering tot dusver heeft gedaan of op korte termijn gaat doen om de ploeglei der van TVM naar Nederland te knjgen. Zurich De Zwitserse wielerprof Laurent Dufaux rijdt met ingang van het komende seizoen voor de Italiaanse fabrieksploeg Saeco. Dufaux stond onder contract bij de_ Spaanse equipe Festina. Eer der verliet de Zwitser Alex Zulle eveneens Festina. Hij maakte de overstap naar een andere Spaanse pltjeg. Once. Zowel Dufaux als Zulle maakte defcl uit van de ploeg, die tijdens de; laatste Ronde van Frankrijk wagens een dopingschandaal uit dewvedstrijd werd genomen. Bei den hebben by politieverhoren toegegeven tijdens hun loopbaan verboden prestatiebevorderende middelen genomen te hebben. Tilburg Jeroen Piket heeft in de vijfde ronde van het Fontys- scbaaktoemooi tn Tilburg zyn goede vorm in een zege vertaald. Na eerdere remises legende favo rieten Anand en Krammk was bet nu tyd voor een vol punt Slachtoffer Joel Lautier uit Frankrijk kreeg de openingspro- blémen niet opgelost Al op de veertiende zet werd hij verrast door een elegante paardzet van Piket Negen zetten later mocht defLei derdorper de felicitaties in ontvangst nemen. Loek van Wely had na afloop eveneens reden tot vrolijkheid. Nat als in de vorige ronde ont snapte de Tilburgse grootmeester aan een welhaast zekere neder laag. Ditmaal gebeurde dat tegen d&Brit Matthew Sadler. Koploper Aif&nd kwam niet verder dan een onbeslist tegen remisekoning Pe- tefLeko en zag het aantal achter volgers toenemen tot vier. Donderdag De reis naar China verloopt per fect By aankomst worden wij op gewacht door de secretans van de Chinese judofederatie. Op weg naar het hotel zyn we verbaasd over het verkeer. Fietsers crossen levensgevaarlijk over de weg. Hier geldt het recht van degene die het hardst duwt Travellers-cheques inwisselen is een hele toer. In het hotel lukt dat niet, dus wordt het een chaoti sche reis door de Chinese achter buurten naar het hoofdkantoor van de Chinese Bank. Daar wor den we uiteindelyk door drie mensen geholpen. Drie personen voor één functie, die eigenlijk mets doen in onze ogen. De eerste kennismaking met de Chinese judotramers verloopt moeizaam. Eén van hen spreekt gebrekkig Engels. We nemen het trainingsprogramma door, daarna het eten. Tweemaal per dag gaan we uitgebreid aan tafel, vaak zo'n twee uur. Eerst allerlei voorafjes en theeen, daarna drie verschil lende hoofdgerechten. Vrijdag De eerste training is een verras sing. De inleiding gaat op mu ziek. Toch modem voor zo'n lan d. De Chinesen zyn erg gehard in hun judo en gebruiken alle trucs om te winnen. Dan blykt dat zy vechten voor hun status. De Ne derlandse vrouwen hebben het in deze eerste training behoorlijk zwaar. 's Avonds worden de fysiothera peute en ik meegenomen naar een Chinees restaurant in één van de kleinere, nauwe straatjes van Peking. Bij binnenkomst kijken wij onze ogen uit; plakkende vloer, slurpende mensen en aardi ge Chinese bedienden. Het begint met allerlei kleine voorgerechten en even later wordt een spartelen de vis getoond. Of deze goed is... Wei, hy smaakt prima. Ik klop mijn collega-trainer een aantal malen op zyn schouder om hem duidelijk te maken dat het eten geweldig is. Alleen attendeert fy siotherapeute Mirjam van de Els- hout my erop dat het juist beledi gend is om iemand op de schou ders te tikken. De Chinese collega beaamt dat. Alleen als men elkaar héél goed kent is het geoorloofd. Wel adviseert hy ons om het eten dat overblijft m doggy-bags mee te nemen voor de judoka's. Hy doet dit ook altijd voor zijn ploeg, die intern verblijft. De vrouwen krygen een opleiding voor coach of sportinstructrice en verdienen omgerekend vijfhonderd gulden per maand. Een gemiddelde Chi- Donderdag 29 oktober 1998 Het recept is vaak het geheim. Als het luik dan toch opengaat, ontstaat de ver leiding om een kijkje in de keuken te ne men. In de sportwereld worden trai ningsmethoden soms angstvallig voor de concurrentie verborgen gehouden. Het Nederlands vroowenjudo- team reisde desondanks vori ge week af naar China. In de hoofdstad Beijing mag het se lecte gezelschap twee weken de krachten meten met een con current voor olympisch goud in Sydney 2000. Voor deze krant houdt bondscoach MARJOLEIN VAN UNEN een dagboek bij. Vandaag deel één. Marjolein van Unen: „Ik ben gevraagdom een warming-up op muziektegeven. Dat had den ze mij zaterdagzien doen, toen Ik de Nederlandse vrouwen aerobics gaf. De warming-up wordt een succes. Men vindt het geweldig!" Fotocorvos nees moet het doen met tweehon derd gulden. Zaterdag Na nog een nacht slecht slapen staan we om negen uur weer op de mat We vallen met onze neus in de boter, want we worden uitgeno digd voor een competitie. Onze vrouwen mogen het in een echt judogevecht opnemen ^tegen de Chinesen. Hei gaat er zéér hard aan toe. De Nederlandsen leren snel en passen zich goed aan de knokkersmentaliteït aan. Dat is belangryk om te kunnen overle ven. De training wordt na twee uur afgesloten. Na de lunch wordt gerust en volgt opnieuw een uur werken, verdeeld over kracht- en techniektraining. Zondag Een rustdag Tenminste... We zijn uitgenodigd om de Chinese muur te bekijken en wandelen naar het hoogste punt is een flinke trai ning op zich. Jammer genoeg re gent het aan één stuk, waardoor het uitzicht beperkt is. Het toeris me viert hoogtij. In de kraampjes kun je afdingen tot iets eigenlijk haast mets meer kost. Vervolgens gaat het naar de Ming-Tombes, waar dertien Mingkeizers liggen begraven. Het bezoek valt een beetje tegen Misschien hebben we er te veel van verwacht. Maandag Terug in de realiteit. De ochtend- training begint weer om negen uur. Ik ben gevraagd om een war ming-up op muziek te geven. Dat hadden ze mij zaterdag zien doen, toen ik de Nederlandse vrouwen aerobics gaf. De warmmg-up wordt een succes. Men vindt het geweldig' Daarna begint de bandori-trai- ning oftewel gevechten maken. De Nederlandse vrouwen hebben de Chinese slag goed te pakken. Het gaat al stukken beter. In de middag staat een looptraining op het programma met veel sprint- werk. Na de sessie slenteren we door één van de achterbuurtjes van Bejing. We zien veel winkel tjes waar je je bijvoorbeeld voor een gulden kunt laten masseren. Ook stuiten we op veel eetkraam- pjes waar de Chinezen zich tegoed doen onder meer honderdjaarsei- eren, saté's en zoete aardappelen. Dinsdag Een ochtend- en middagtraining. De ochtendtraining doen we met onze ploeg. Tegely'kertijd werken de Chinesen in het krachthonk. We kijken onze ogen uit. Alles wat bij ons ais onveilige oefening geldt, wordt door hun gedaan. Na de middagtraining duiken we snel onder de douche. We moeten naar het Chinese staatscircus. Ik ben daarna weer uitgenodigd voor een diner in één van Pekings bes te restaurants op het gebied van fireball. Dit is een soort kookbakje met kokend water. Op de terugweg naar het hotel wil mevrouw, de assistent-trainer van de Chinezen, aldoor naar onze handen kijken. Ze wil weten of wij ook zulke bobbels op onze vingers hebben. Die bobbels ontstaan door het vaak kneuzen van vin gers en het pakken van judojas- sen en het weer losslaan door de tegenstander. Ze ziet dat het alle maal best meevalt. Woensdag Na een week hard trainen en weer een competitiedag worden de eer ste blessures zichtbaar. In de mid dag duiken we in het krachthonk, 's Avonds hebben we als team een banket met de federatie. Waarde vol voor de contacten. Alleen smaakt een koeienvel wel anders dan gedacht! Oostende Jean-Marie Pfaff glunderde gistermiddag toen hy als nieuwe trainer van Oostende werd voorgesteld. 'El Sympatico' poseerde op de hem kenmerken de manier voor de fotografen; glimlachend, blik recht in de ca mera, zeker van zijn stuk. „Zelfs als Oostende straks niet in de eer ste klasse blijft, zal ik blijven la chen. Ik krijg een kans als trainer, maar als dit niet lukt, ben ik niet gedoemd uit de voetbalwereld te verdwijnen." De opvolger van de ontslagen Dennis van Wijk begrijpt niet waarom hij als een rariteit in de trainerswereld moet worden be schouwd. „Ik heb sinds 1993 mijn trainersdiploma, studeerde af met mensen als Gerets en Clijsters. Ik ken het voetbal door en door. Toen ik als keeper van Beveren naar het grote Bayem M mehen vertrok, zei iedereen dat ik het niet langer dan drie maanden zou volhouden. Ik bleef zes jaar in München. Ook als trainer wil ik een blijver worden. Ik begrijp die vooroordelen tegen mijn persoon niet. Ik heb al veel van mensen moeten incasseren. Dat raakt me niet. Domme mensen kunnen me niet beledigen en intelligente mensen proberen het niet." Het gebrek aan ervaring als trai ner beschouwt Pfaff niet als een nadeel. „Frank Rijkaard was ook nog nooit trainer. Nu is hij bonds coach van Nederland. Ik bedoel: je moet een kans krygen om te be wijzen wat je kan. Ik weet wat Oostende van my verwacht." Natasja Bur gers, goed voor zes doel punten, schiet op het doe van Ma cedonië» Foto victor van Breuhe Schiedam De Nederlandse handbaisters zullen de eindzege in het Holland-toernooi deze week niet kunnen herhalen. De bezetting in Schiedam is aan merkelijk sterker dan vorig jaar. "Vijf overwinningen zijn ditmaal ondenkbaar, dat past ook niet in de plan- ning van bondscoach Bert Bouwer die zondag tevre den zal zijn met de derde plaats. In de eerste wedstrijd werd gisteravond gelijk ge speeld tegen Macedonië (.25-25). Olga Assink maakte negen doelpunten, Natasja Burgers zes. De komende ontmoetingen met het sterke kwartet Tsjechië, Spanje, Polen en Zweden dienen als proeve van be kwaamheid in de aanloop naar het Europees kampi oenschap, dat in december in Amsterdam en Den Bosch wordt gespeeld. Voor dat evenement bereidde de nationale selectie zich de afgelopen anderhalfjaar in zelf gekozen een zaamheid voor. De speelsters verlieten de competi tie, trainden veel, speelden vele toernooien in bin nen- en buitenland, alles met het doel de Olympische Spelen in Sydney te halen. Dat is het gezamenlijk streven. Voor de wedstrijd stellen de speelsters zich in een (olympische) kring op om naar het volkslied te luisteren, ook het grootste reclamebord in de hal ver wees al naar 2000. Schiedam is in dat traject slechts een tussenstop. „Om te laten zien hoe we ervoor staan," aldus Bou wer. De eerste indrukken waren niet overweldigend, Oranje speelde nerveus en het gemis van het gebles seerde duo Nicole Vaassen en Diane Ordelmans liet zich gevoelen. Vooral uit de tweede lijn kwam te wei nig dreiging. Toch heeft Bouwer allesbehalve spijt van de ingesla gen weg. Jarenlang werd internationaal wat meewa rig om het Nederlandse vrouwenhandbal gelachen, inmiddels behoort die situatie tot het verleden. „We worden nu serieus genomen, onze wedstrijden wor den geanalyseerd, we krijgen over en weer compli mentjes," aldus Bouwer, die tijdens bezoeken aan Tsjechië, Polen en Zweden ook gevraagd werd voor lezingen. „Ik moest steeds uitleggen hoe ons plan werkt," aldus de voormalig international. „De homo geniteit van onze ploeg valtveleiLVOOralpp." In de Margriethal in Schiedam, waar het Holland- toernooi voor de tiende keer is gehuisvest, wil Bou wer vooral de mentale weerbaarheid van het team testen. „Tegen de ene tegenstander zyn we vier doel punten zwakker, tegen de andere misschien vier doelpunten sterker. Het is aan ons om die marges te bepalen," aldus de coach. Bouwer is er zich van bewust dat het handbal ook een hoge amusementswaarde verdient. „Ik hoop dat na afloop van dit toernooi op de videobeelden terug te zien. Dan hebben we nog vyf weken om met die plus jes en minnetjes aan de slag te gaan." De nabije toekomst is het Europees kampioenschap. „Er zijn prettige kriebels," aldus Bouwer.„Nooit is een trainer klaar voor zo'n toernooi, de ene keer komt het te vroeg, dan weer te laat. Maar het gegeven ligt er nu eenmaal. Er is de afgelopen anderhalfjaar ontzettend veel progressie gemaakt. Als ik een meis je als Natasja Burgers hoor zeggen dat ze aan het ho gere niveau verslaafd is geraakt, doet mij dat goed." VU* «tóf* Door Bas van den Berg Schiedam - Bij voetbalvereniging Strijen stond Piet Jonas bekend als een hard werkende midden velder die niet snel opgaf. Vanaf zijn zevende totdat hij stopte toen hy 35 jaar was, droeg hij onafge broken het kanariegele shirt. De huidige trainer van de Schiedam- se derdeklasser HBSS werd ge vormd door Geert Meijer, momen teel assistent van Leo Beenhak ker bij Feyenoord, en Jaap Vierge ver, die ooit RKC trainde. Opgeven? Over zijn lijk. Met die wetenschap heelt HBSS mis schien wel dé geknipte trainer in huis, want zo florissant doet de Harga-club het nou ook weer niet in de competitie. Juist nu heeft HBSS iemand nodig die het kop- pie niet laat hangen, de jongens weet te motiveren en bereid is te knokken voor een goede afloop van de competitie. Piet Jonas is zo'n figuur. Hij blijft ondanks het blessureleed waardoor zijn ploeg werd en wordt geplaagd en de daaruit voortvloeiende matige re sultaten, positief gestemd Over het verschil in beleving in de Hoeksche Waard - waar hij op groeide - en de 'grote stad' hoeft de trainer van HBSS niet lang na te denken. „ïk ben trainer van Goudswaardse Boys geweest en daar gingen de spelers voor je door het vuur. Bij HBSS zijn de spelers veel mondiger en vragen ze eerst waarom ze op een andere plaats moeten spelen. Hier zeg gen ze op zaterdag na de wed strijd: 'tot volgende week dinsdag op de training'. In de Hoeksche Waard wordt nog lang nagepraat en worden de fouten besproken. Ik heb er mee moeten Ieren leven dat het voetbal hier zo afstande lijk wordt benaderd." Rampspoed Toch heeft Piet Jonas het naar zijn zin bij HBSS, al weet hij dat de mogelijkheden beperkt zyn, „Toen mijn voorganger Jos Hou- weling naar Heerjansdam ver trok, nam hij Ieo Verhoeven, Cor nell Kramer, Wim Andriessen en Wim van der Put mee. René Snij ders stopte en bovendien stapte HBSS van het vergoedingssys teem af. Nu krijgen de spelers met de kerst een paar voetbal schoenen en op donderdagavond na de training wordt met de groep gegeten. We hebben ons vorig sei zoen op de vijfde plaats kunnen handhaven. Maar de rampspoed herhaalde zich dit seizoen toen de routiniers Faust van der Meer, Wout Griep en John van der Zou- wen vader werden en stopten met voetballen. Daarmee was de as uit het elftal verdwenen en daar kwam nog bij dat Ron de Jager naar Zwaluwen vertrok. Wat ik dit seizoen tot mijn beschikking heb, zijn spelers die elke zaterdag op de toppen van hun tenen moeten lopen om het niveau aan te kun nen." Met de van stadgenoot PPSC Het gezicht van trainer Piet Jonas staat op on weer. Het is behelpen bij HBSS dit seï zoen. „Ik kan wei blijven schuiven met de spelers op andereplaat sen, maar dat lostnietsop. Foto Peter Molken overgekomen Rob van Vliet, Remco van der Lugt en Marco van Veen dacht Piet Jonas het even wicht in bet elftal te kunnen her stellen. „ïn beperkte mate is dat ook zo. Remco van der Lugt is een sierlijke, technische speler die zijn waarde nog moet bewijzen. Marco van Veen is een uitsteken de doelman en Rob van Vliet is een gewaardeerde speler links op het middenveld. Onverwacht keerde René van Dalen, met 38 jaar veruit de oudste speler, terug op zijn besluit te stoppen. Ten koste van Rob van Vliet nam hij zjjn vertrouwde plaats als laatste man weer in. Ik heb hem ook een keer op het middenveld gezet, maar dat kon hij niet meer vol houden. Jaeo van Tilborg, een be langrijke speler op het midden veld, is nog steeds niet speelklaar. Hij liep een hamstnngblessure op, maar kreeg na de eerste trai ningen een terugslag. Dan heb ik ook nog Michel Rademaker van Excelsior'20 erbij. Hij is met zijn 18 jaar jeugdspeler en kan het met moe:' 1 i;henen. Alles bij el kaar get Ttal me nogal wat problems. Scoren Een ander probleem waarmee Piet Jonas geconfronteerd wordt, is het geringe scorend vermogen. De trainer moet er zelf om lachen dat HBSS in de competitie nog maar één keer heeft gescoord. „Dat kan er ook nog wel bij," zegt hij berustend. „Omdat het eerste h elftal voor een aantal spelers te hoog gegrepen is, worden nauwe lijks kansen gecreëerd. We heb ben gewoon een grote overwin ning nodig om het tij te doen ke ren. Afgelopen zaterdag in de be kerwedstrijd tegen Spirit zag het er naar uit dat we uit het dal kwa men. We scoorden twee keer, maar daar schrok de ploeg kenne lijk zó van, dat het ook weer snel gelijk was. Uit alles blijkt dat HBSS een onevenwichtig elftal heeft. Ik kan wel blijven schuiven met de spelers op andere plaat sen, maar dat lost niets op." PPSC Met PPSC zaterdag voor de deur denkt Piet Jonas met angst weer aan vorig seizoen terug. „Hoewel we toen thuis met 2-1 wonnen, was het èen slappe vertoning. Als ik in de Hoeksche Waard een der by moest spelen, haalde ik alles uit de kast. Er wordt vooraf wel gesproken over de confrontatie met PPSC, maar meer ook niet. Een derby leeft hier veel minder dan in de Hoeksche Waard. Nee, dan heb ik grote bewondering ^oor René van Dalen. Toen ik 35 jaar was, was ik versleten. Als ik zaterdag had gevoetbald, had ik op zondag zoveel last van mijn kniegewrichten dat ik er uiteinde lyk maar mee gestopt ben. René van Dalen komt gewoon terug op zijn besluit en eist vervolgens ge woon de plaats van laatste man voor zich op. Dat is toch klasse. Daar heb ik bewondering voor." Door Sander Sonnemans RotterdamDe voetballerij is hard cp weg haar sta tus van volkssport nummer één te gaan verliezen. Stijgende kosten, een dalend ledenaantal en steeds minder vrijwilligers die bereid zijn voor de club de handen uit de mouwen te steken. Sportverenigin gen, en voetbalclubs in het bijzonder, ibijgen het als maar moeilijker. Fusie: het wordt een modever schijnsel, voor veel clubs ook het toverwoord. In Vlaardingen zijn ze daar ook achter. De voetbal verenigingen VFC, RKWIK en Deltasport - om er een paar te noemen - mogen van hun leden op zoek naar een fusiepartner. Dat zal dan wel bittere noodzaak zijn, wantje gooit natuurlijk niet zomaar het clubka rakter en de sentimenten overboord. Clubs hoeven zich er niet voor te schamen dat het aantal elftallen terugloopt en het alsmaar moeilijker wordt de finan ciële positie gezond te houden; het is immers een lan delijke tendens. En het is beter in het huwelijk te tre den als je alletwee in een blakende gezondheid ver keert dan dat één van de twee al met één been in de grafkist staat te wankelen. Voorde mooiste voorbeelden van een fusie moetje in Schiedam zijn. SW en SMC groeiden in één seizoen tijd samen tot een vereniging waar daadkracht en ambities hand in hand gaan. Het schitterend opge knapte complex is daar ondermeer het bewijs van. Een stukje verder in Harga woont Ventura, ook al een fusieclub die met groot genoegen kan terugkij ken op de geslaagde operatie. De handbal{stXl)ers van UVG en HVC hebben hun draai gevonden en vor men één gezonde familie die best een treetje hoger wil op de handballadder. Een nobel streven. Fuseren moet je niet alleen doen om te overleven. Fuseren moetje vooral ook doen omdat je iets in het (lokale) sportcircuit wil blijven betekenen. Ben je ambitieus, dan moetje - binnen de mogelijkeheden uiteraard - op het hoogst haalbare niveau willen acte ren. Als ik naar een hockeywedstrijd van Asvions eerste vrouwenteam tegen het Vlaardingse Pollux sta te kijken, verbaas ik me niet dat er slechts zo'n twintig vaders en moeders het zelfde doen. Geen ni veau, zou ik me bijna laten ontvaüen. Ik wil hockey zien waar de vonken van af springen, met honderden enthousiaste toeschouwers rond het kunstgras Dus fuseren Asvion, Spirit, Pollux en van mij apart ook Evergreen. Eén grote topclub in de Waterweg, be grijpt u wat ik bedoel? En nu ik toch bezig ben: PPSC en HBSS. Ik hoor het woord fusie weer fluisteren. Praten en daadkrachtig optreden, In elk geval niet wachten tot je alletwee aan d^monitor ligt Want dan is het te laat

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1998 | | pagina 5