9
Hoogbouw met beide voeten
stevig op de grond
T
Soeharto-aanhangers domineren Volkscongres
Zinloos geweld
Pinnen
Verwoeste Stad
Zwanenzang D66
Geschift
iö-i Ufl ib\W-
- -,n ui iut
li
Binnenrotte
Rotterdams Dagblad
Rotterdams Dagblad
Dinsdag 10 november 1998
Onder eindredactie var» Annemlek van Oosten, tel.: 010-4Ö04358
Ook iets op uw hart? schrijf naar: hoofdredactie Rotterdams Dagblad,
postbus 2999,3000 CZ Rotterdam (E-mail: digitaal@luna.nl).
Plaatsing betekent niet dat het Rotterdams Dagblad uw mening
deelt.
Zinloos geweld op straat voert nu de boventoon m de
kranten. Er wordt weer een platform opgericht en het
vergaderen begint weer Rijkelijk laat omdat zinloos
geweld al jaren voortkomt uit de maatschappij waarin
wij nu verzeild zijn geraakt in ons land. Een probaat
middel van afschrikking zou zijn het Singapore-re-
cept: stokslagen op je blote achterste zodat je een week
lang met kan zitten. Kan by ons niet. Wat absoluut no-
dig is is een uitgebreide pohtie-patrouille op de uren
waarbij geweld op straat voorkomt. Meer agenten dus
en genoeg zyn de viernonderd die onder Paars I uit de
hoed zijn getoverd! Daar ik onder geweld ook bedoel
het beroven en treiteren van omstanders volgtdat jus
titie over een scala van straffen moet beschikken.
Werkstraffen zullen veelal worden gegeven dat is de
praktijk van nu. Ik ben benieuwd wanneer we wat na
der horen, het heeft al zo lang geduurd, het verpesten
van ons leefklimaat.
JJ. Baidenmann, H.I. Ambacht
Even een reactie op wat myn man meemaakte bij de
VSB bank Er hing namelijk een bord met daarop de
tekst 'vanaf 1 januari I999moetenaIle bedragen onder
de 1000 buiten gepind moet worden'. Hy kon zich ge
woon niet voorstellen dat de VSB bank de wat oudere
mensen hoge bedragen buiten laat pinnen, omdatan-
ders de ryen binnen te langworden. Het is met verant
woord om mensen hoge bedragen buiten te laten pin
nenmaar volgens de bank is het even veilig als binnen
geld opnemen. Er hangen buiten camera's en de pin
automaat is beveiligd.
Maar die mensen van de bankbedenken zich met,dat
wanneer je tien meter by de pinautomaat vandaan
bent, je niet meertezien bentopdezeeamera's. Endus
toch nog overvallen Kunt worden. Zy hebben dan als
tegenargument dat ais mensen binnen geld opge
haald hebben, ze ook buiten overvallen kunnen wor
den. Maar de kans is natuurtyk veel kleiner, omdat
een overvaller niet kan zien of je net geld gehaald of
gebracht hebt.
Omdat alle andere banken deze regeling invoeren zui-
fen ook wy dat moeten doen, was het volgende argu
ment. Het is toch belaehelyk. Er zyn toch andere mo-
gclykheden om de ryen in te korten, neem bijvoor
beeld wat extra mensen m dienst. Binnen geld halen
geeft de mensen toch een veiliger gevoel. En ik neem
aan dat ze toch hun klanten willen behouden. Het be-
angnjkste is toch de veiligheid van de klanten van de
VSB, of gaat het hen toch alleen maar om geld?
mevr. J. Westervoorde, Rotterdam
Hieronder enkele gedachten over een mogelijke toe-
komstige plaa ts voor het beeld Verwoeste Stad, dat als
gevolg van bouwplannen en aanpasingen waarschijn
lijk van de huidige lokatiezal moeten verdwijnen, Op
zich niet zo'n ramp, want het komt daar toch niet tot
zijn recht. Mijn voorstel is het te verplaatsen naar het
Schouwburgplein, waar het de ruimte zal krijgen die
het nodig heeft. Dit plein, mooi of lelijk, kan worden
gezien als een symbool van De Grote Leegte van het
naoorlogse Rotterdam en het beeld van Zadkine zou
de2e symboliek enorm versterken, waarbij jezeïfs van
een dramatise h e impact zou kunnen spreken: plein en
- beeld vullen elkaar op een vanzelfsprekende manier
aan, direct herkenbaar voor bewoners en bezoekers
van de stad. Hoewel een verplaatsing nog helemaal
niet terdiscu ssie staat is het met het oogop Rotterdam
Culturele Hoofdstad in 2001wanneer de stad vele be
zoekers zal ontvangen toch wel nuttig nu al over één
en ander na te denken.
G. Wenink-Peltenburg, Rotterdam
Staatssecretaris vluchtelingbeleid Elisabeth Schmitz
liet zich onder Paars I verkeerd voorlichten door haar
vertegenwoordigers in Iran. Het 'ambtsbericht' bleek
'onjuist te zijnDe onthulling van het onvermogen om
adequate informatie uit het buitenland te krijgen via
"de ambassade werd gedoogd. Zij mocht haar ambts
termijn uitdienen. Alleen al de open grenzen van Eu
ropa maken het onmogelijk om een nationaal vluchte
lingenbeleid te voeren, Onze ambassades, met ander
halve man en een paardenkop, zijn absoluut niet ge-
1 schikt zich objectief te verdiepen in de politieke toe
stand van hun vestiging. Al veel te lang ontberen we
een Europees vluchtelingenbeleid. We zijn niet het
land dat de meeste vluchtelingen opvangt, we zyn al
lang niet meer het land met de uitstekende sociale
voorzieningen. Nationaal vluchtelingenbeleid houdt
het gevaar in zich dat een politieke partij zich het ima
go gaat toeëigenen van vreemdelingenhaat.
Vroeger heeft DS'70 haar tanden stuk gebeten op het
vraagstuk van de buitenlanders. Die partij bestaat
niet meer. Het lijkt erop dat D66 diezelfde weg wil in
slaan. Het gebruik maken van een ambstbericht uit
Bosnië duidt, gezien de voorgeschiedenis, op dilet
tantisme. De voortvarendheid waarmee de mensen
riie al enkele jaren in Nederland wonenen erkendzyn
met een A status' moeten worden teruggestuurd
duidt op politieke paniek.
.Ik hou van de vasthoudenheid van D66 om de Neder
landse politiek meer democratische inhoud te geven.
De gekozen burgemeester en het referendum zijn de
parels van de d emocatieMaar wat moeten we metD66
als ze zichzelf onmogelijk maken?
Hans Goo sen, Rotterdam
Als nuchter (en dus logisch denkend) mens, heb ik mij
verbaasd en geërgerd bij het zien van in mij n ogen de
biele handelingen van de veeg-ploeg van de Roteb: in
een storm van winkracht 10 dwarrelende boomblade
ren op een hoop vegen. Om dat te bedenken, dan zit
het toch niet best in je'bovenkamer'. Want hoe is het in
godsnaam mogelijk, dat men mensen op pad stuurt
met de opdracht om deze doldwaze handelingen te
verrichten. En dit is geen Incident Het zal de stuctuur
wel zijn van bovengenoemde instelling, men kan dit
elk jaar opnieuw (weer!) waarnemer.. Zijn wij Rotter
dammers (Nederlanders?) dan zo geschift, dat wij dit
doodnormaal vinden want 'wy verbazen ons er toch
niet over?!'.
John Maliepaard, Rotterdam
Tekening
TTwo Gootjes
Door Herman Moscoviter
Het Witte Huis
viert dit jaar
zijn eeuwfeest
mede waarom
het opeens het
jaar van de
hoogbouw
werd. Mogelijk
herinnert u het
zich niet meer,
maar het begon met twee hoog-
bouwdiscussies die kortstondig
de vlam in de pan deden slaan.
Naast het gebouw van de Neder
landse Bank aan de Boompjes
moest volgens een ontwikkelaars
combinatie een gebouw komen
van 200 meter (Nationale Neder
landen is 151 meter) en de Euro
mast moest van eigenaar Media-
max worden vervangen door een
opvolger van 350 meter. Dat alles
onder het motto: Rotterdam is toe
aan superhoogbouw.
Op basis van die uitdagende slo
gan toog architect-stedenbouw
kundige Jan Hoogstad aan het te
kenen en spiegelde ons allen voor
hoe er aan de oever van de Maas
boulevard en Boompjes super
hoog kon worden gebouwd, Alsof
het zo zou gaan gebeuren. Maar
de incidentele gedachtespinsels
werden door de dienst Stedebouw
en Volkshuisvesting (dS+V) sa-
mengeveegd met de prangende
vraag: Is Rotterdam wel toe aan
superhoogbouw? En zo ja, waar
.ISLIJlUXLL'... söIZ
Do Kracht van het Groothandelsgebouw is zijn multifunctionali
teit, ofwel zijn meervoudig gebruik: er zit een garage onder, win
kels, kantoren, woningen kun je er in huisvesten al naar gelang
de vraag van de markt is. Foto Ben Blumers/archlef Rotterdams Dagblad
moet die dan komen? En levert
dat de meerwaarde voor de stad
op waar we op zitten te wachten?
Bij de dS+V waren er wel ideeën
over maar men achtte het toch be
ter om een extern bureau zo'n on
derzoek te laten doen. Die kijken
op een heel andere wijze naar Rot
terdam. En in het verleden had
DEGW uit Londen gekeken hoe
het moest met hoogbouw aan de
Coolsingel, wat naar behoren was
opgelost Dus waarom niet nog
eens John Worthington van
DEGW gevraagd7
Sommige onderzoeken die de ge
meente presenteert gaan voor de
niet-betrokkenen, de niet-inge-
wijden en de buitenwacht in een
flits voorbij. Een keer een bericht
in de krant en nooit meer enig
verder gerucht. Alsof ze een stille
dood zijn gestorven. Vreemd ge
noeg is kortstondigheid soms om
gekeerd evenredig met het be
lang van zo'n bericht. Niemand
herinnert zich de oplossing die
Worthington te samen met ambte
naren van de dS+V aandroeg in
1988. Een zonering van de hoog
bouw die deze extreme bouwvorm
alleen toestond op bepaalde plek
ken in de stad en dan liefst met
pal aan de stoep, maar in de twee
de lijn. Inmiddels is een aantal ge
bouwen op die manier neergezet
(onder andere WTC, MeesPier-
son).
Lage vallei
Wrat nu te doen met die roep om.
superhoogbouw? Worthington
maakte desgevraagd een tweede
rapport, tien jaar na het eerste.
Hij hield vast aan de zonering van
hoogbouw, vond dat Rotterdam
moest voJdoen aan hoogtebeheer-
sing per project. Deze steden
bouwkundige is daarmee de laat
ste die tegen Rotterdams politici
zegt: omarm de superhoogbouw,
want dan pas word je een stad die
meedoet op het internationale to
neel. Worthington staat wat dat
betreft dichter bij de realiteit.
Zyn suggesties: bouw hoogbouw-
verzamelingen bij het CS en bij
het Hofplein en, wanneer de Kop
van Zuid aan zyn taks zit, by het
meuwe Varkenoordse Viaduct, of
wel op de zuidgrens van de Kop
van Zuid, het oude zuid en de
noordgrens van de Veranda (het
voormalig Piet Smit-terrein). Hou
de Nieuwe Maas als 'een lage val
lei tussen de hoogbouwciusters
van noord en zuid. Accepteer in
die hoogbouwzone torens van 100
tot 150 meter, maar stimuleer in
het bijzonder gebouwen van 25 tot
.100 meter hoog en daar weer de
middelhoge klasse is. John
Worthington noemde die gebou
wen van zo'n 50 meter grounds-
crapers ('grondkrabbers') als te
genhanger van de skyscrapers
(wolkenkrabbers). Hij ziet voor
een middelgrote stad als Rotter
dam daar veel meer in, mede om
dat zijn voorbeeld het Groothan
delsgebouw is, Vijftig jaar na dato
een eerbetoon voor de gebruiks
waarde van dit wederopbouwmo-
nument, Worthington is verliefd
geworden op dat gebouw. De
kracht van het Groothandelsge
bouw is zijn multifunctionaliteit,
ofwel zijn meervoudig gebruik; er
zit een garage onder, winkels,
kantoren, woningen kun je er in
huisvesten al naar gelang de
vraag van de markt is. Het kun
nen grote zowel als kleine ruim
ten zijn. Alles is mogelijk. Kort
om: altyd kans op effectief ge
bruik. De flexibiliteit van dit ge
bouw staat lynrecht tegenover
veel gerealiseerde hoogbouw
waar één eigenaar-gebruiker het
gebouw helemaal naar zijn hand
heeft gezet. De inwendige op
bouw is dan zo star dat tweede ge
bruik altyd moeilijkheden ople
vert en hoge kosten meebrengt.
16-uurs stad
Daarnaast reikt het rapport nog
een beleidsonderwerp aan: maak
in de stad 16-uurs gebieden waar
verschillende activiteiten elkaar
overlappen. Dat is zijn pleidooi
voor levendigheid op de begane
grond.
Een stad waar de winkels en kan
toren om vyf uur dichtgaan, loopt
op dat moment leeg en verandert
in een zee van troosteloze en dode
gebouwen. Een stad waar het uit
gaansleven, de recreatie, het toe
risme, het buiten de geijkte uren
werken, het middag- en avond-
gebruik uitnodigend is, houdt de
mensen vast. Zorg daarvoor en de
stad oogt voller, aangenamer, le
vendiger en dient daarbij een ho
ger economisch doel. Laat zo de
vicieuze ciikel van de verdichting
beginnen. Het idee van de com
pacte stad, zegt dit rapport, ligt
niet alleen in meer bouwen in het
centrum, maar minstens even
zeer in de 16-uurs economie.
Hoogbouw kan daarbij helpen,
maar vernieuwende middelhoog-
bouw als het Groothandelsge
bouw nog veel beter.
Hoogbouw met de voeten stevig
op de grond.
Door Paul van de Laar
Het hoogste staatsorgaan in Indonesië,
het Volkscongres, begint vandaag een spe
ciale sessie van vier dagen om afspraken
te maken over de verkiezingen. President
Habibie spreekt van 'een mijlpaal op de
wegnaar democratisering'. De oppositie
verwijt de grotendeels door Soeharto be
noemde volksvertegenwoordigers alles
weer onder elkaar te bekokstoven. Het le
ger is op oorlogssterkte om rellen te voor
komen.
Door Theo Haerkens
De spanning in de Indonesische hoofdstad
Jakarta stijgt met de dag. Voor de kust krui
sen vijftien oorlogsbodems en er zijn vlieg
tuigen en helikopters paraat. In totaal staan
30.000 militairen en nog eens 125.000 leden
van de burgermilitie klaar om ongeregeld
heden de kop in te drukken.
Het parlementsgebouw is beveiligd als
nooit tevoren, want een nieuwe bezetting
van het complex waar president Soeharto
onder druk van studenten zijn politieke
einde vond, wordt niet getolereerd. Het
hekwerk dat twee maanden geleden nog
'per ongeluk' werd omgeduwd is van stalen
steunen voorzien die dat onmogelijk ma
ken. Daarachter is een tweede barricade
aangebracht van gemeen prikkeldraad.
Ook belangrijke verkeersknooppunten,
overheidsgebouwen en zakencentra wor
den streng bewaakt om desastreuze rellen
zoals in mei te voorkomen.
De duizend leden van het Volkscongres
kunnen in alle rust hun werk doen, verze
kert legerleider en minister van de defensie
en veiligheid, generaal Wiranto. Demon
stranten die zich niet aan de onlangs nog
aangescherpte regels houden, riskeren een
confrontatie met de harde hand van het ge
zag. Studentenleiders hebben al laten we
ten niet uit te zijn op botsingen. Niettemin
blijft het risico op onlusten groot omdat ook
Habibiegezïnde moslim-jongeren massaal
de straat op gaan. Het is niet duidelijk wat
er gebeurt als die twee partyen elkaar tegen
het lijf iopen. De financiële markten heb
ben zich in de afgelopen week ingedekt te
gen narigheid: de roepia verzwakte flink en
ging ondanks interventie van de centrale
bank van 7500 naar bijna 9000 voor een dol
lar.
Studenten en oppositionele politieke party-
en hebben grote moeite met de vergadering
van het Volkscongres, omdat nu al duide
lijk is dat voorbij wordt gegaan aan 'de ver
langens van het volk'. Zo staat al vast dat er
geen eind komt aan de fel omstreden aan
wezigheid van het leger in het parlement.
Tien procent van de parlementariërs zal ge
üniformeerd zal zijn. En vergeefs hebben
de studenten gevraagd Soeharto te berech
ten wegens corruptie en schending van de
mensenrechten.
De voorgekookte bijeenkomst plaatst de
oppositie voor een groot dilemma. Ze wil de
vergadering beïnvloeden, maar niet versto
ren. Zonder de speciale sessie komen erin
mei of juni geen verkiezingen, zo conclu
deerde Amien Rais de afgelopen week. Ook
het verdnjven van Habibie kan alleen maar
leiden tot uitstel. "Uit vrees voor chaos en
anarch ie besloot hij zij n aan hang niet in het
geweer te brengen. Ook Megawati Soekam-
oputn - „Wij zyn tegen geweld" - wil zo snel
mogelijk verkiezingen om zo, volgens de
regels, aan de macht te komen. Presidents
verkiezingen staan voor december volgend
jaar op de agenda.
Het Volkscongres dat tot en met vrijdag bij
een is, zal twaalf wetten aannemen. Onder
meer wordt geregeld dat er meer dan drie
partijen aan de verkiezingen kunnen deel
nemen. Tot nu toe was dat slechts voorbe
houden aan Golkar, de PDI en de moslim
partij PPP. Verder wordt het president
schap beperkt tot maximaal twee periodes
van vijf jaar. Eerder wilde Golkar daar niet
aan onder het motto dat het volk te allen tij
de het recht heeft zijn eigen president te
kiezen. De speciale volmachten voor de pre
sident worden geschrapt.
De overgrote meerderheid van het Volks
congres bestaat uit voormalige Soeharto-
aanhangers die hem in maart nog unaniem
voor vijfjaar herkozen. De onlangs tot een
politieke partij getransformeerde organisa
tie Golkar, die intern ruziet over excuses
wegens tientallen jaren jaknikken, heeft in
de aanloop tot deze sessie een aantal libera
le leden vervangen. Van overleg met oppo
sitionele groepen is geen sprake geweest.
Slechts werd te elfder ure geopperd de lei
ders van drie belangrijke politieke groepe
ringen - Amien Rais, Megwati Soekamo-
putri en Gus Dur - aan de beraadslagingen
mee te laten doen. Maar het trio voelde wei
nig voor de rol van democratische schaam
lap.
„De leden willen de status» quo handha
ven," verklaart de woordvoerder van het
Volkscongres onomwonden. Tegelijkertijd
tekent hij aan dat de demonstranten niet al
leen buiten het gebouw staan, maar ook
buiten het systeem. „Zij willen invloed,
maar dat kan niet, want ze maken nog geen
deel uit van het systeem."
De oogm open. Wordt Rotterdam
een goed gebouwde stad?
Zo luidde de titel van een in
1926 verschenen brochure
die was bedoeld om Rotter
dam wakker te schudden. Vol
gens de schrijver was dat hardno-
dig. Door zyn onstuimige groei
was de vermaarde koopmansstad
m eenhalve eeuw uitgegroeid tot het lelyke eendje
van de Hollandse steden. De brochure riep de stad op
om zich te bezinnen op zijn toekomst Nietalieen
door vooruit te kijken, maar ook naar het verleden.
Tenslotte waarschuwde hij zijn stad om voort te ma
ken. Rotterdam moest zijn taak als woon- en cul
tuurstad serieus nemen. Want steeds vaker trokken
ontevreden Rotterdammers uit de stad weg en dat
feit kon Rotterdam toch niet negeren.
Het vertrekpatroon geldt nog altijd als een betrouw- *-
bare graadmeter om de aantrekkingskracht van Rot
terdam te beoordelen. Het Centrum voor Onderzoek
en Statistiek doet bijvoorbeeld regelmatig onderzoek
naar de motieven van mensen om uit Rotterdam te
vertrekken. Uit een recente studie blijkt dat Rotter
dam nog niet tevreden kan zijn. Want het is nog
steeds moeilijk om koopkrachtige stedelingen aan
de stad te binden. Rotterdam kan alleen investeren
in grootstedelijke voorzieningen wanneer voldoende
groepen in de stad of regio er gebruik van maken.
Dus Rotterdam schiet er niets mee op wanneer ex-
Rotterdammers naar Amsterdam of Den Haag ver
huizen. Ook stelden de onderzoekers vast dat wie de
stad eenmaal heeft verlaten er vermoedelijk niet te
rugkeert. En dat is natuurlijk zuur voor een stad die
zijn uiterste best doet om zich als woon- en cul
tuurstad sterker te profileren.
Rotterdam kan niet worden verweten dat het te wei
nig overzijn toekomst nadenkt. Het ene stadsge
sprek volgt op het andere en inmiddels ligt ereen
nieuwe ambtelijke discussienota, "Meer stad. Meer
toekomst', waar deze krant al het nodige over heeft
geschreven. Mij interesseerde vooral of Rottergam
voor zijn toekomstplannen en vergroting van zijn -
aantrekkingskracht gebruik maakt van de voor
beeldfunctie van het verleden. Eén duidelijk thema
sprong er wat dat betreft uit. De relatie tussen stad, 1
haven en rivier. De nota roept bewust het havenbeeld
op van de zwoegende, gezellige, nostalgische, drukke
en stoomfluitende haven. Dit is de haven die we ken
nen van schilderijen, ansichtkaarten, tekeningen en
vooral uit de herinneringen van de Rotterdammers
zelf. Deze sympathieke haven is niet alleen uit het
stadsbeeld verdwenen; hij bestaat niet meer. Een
modern, anoniem, industrieel en gerobotiseerd ha
vencomplex is er voor in de plaats gekomen. De pro
motie van de herontwikkeling van de oude havenge
bieden (Kop van Zuid, Katendrecht enSchiehaven/
Müllerpier) zou echter geen kans'van slagen hebben
wanneer het moderne havenbeeld als logo van de
nieuwe stad werd gebruikt.
Maar het ontwikkelen van nieuwe woongebieden
buiten het centrum is niet voldoende..Roftardam
moet meer stad worden, gezelliger, interessanter,
aantrekkelijker, drukker en er moeten meermensen
in het centrum gaan wonen. En dat kan best want
Rotterdam heeft daar voldoende ruimte voor. Wan
neer de discussienota over de aantrekkingskracht
van het centrum spreekt, wordt het beeld van histo
risch Rotterdam niet benut. Dat is opvallend want
veel oud-Rotterdammers vergelijken de saaiheid
van hun huidige stad met de gezelligheid van toen.
Steevast keren in de beeldvorming van het oude Rot
terdam terug de pantoffelparade op de Hoogstraat,
het flaneren voor de gezelligheid en deavondlyke
binnenstadswandeling. Kortom aspecten die wijzen
op een intiemere stadsbeleving.
Het Rotterdam van vóór 1940 kan natuurlijk niet te
rugkeren, En dat is ook zeker niet mijn bedoeling. Ik
pleit niet voor een centrum opgevuld met replica's
van gebouwen die vóór 1940 het stadsbeeld domi
neerden. De binnenstad is geen museum. Ook een
experiment zoals het Heliportcomplex van Jan Ver-r
hoeven lijkt niet voor herhaling vatbaar (Om boze in-
gezonden brieven te voorkomen; ik Woon er zelf).
Maar is het niet mogelijk om de aantrekkelijke kan-'"
ten van historisch Rotterdam tot uiting te laten ko-
men in een moderne stadscentrum? Als het met de
oude havens kan, waarom dan niet met de binnen
stad?
Laat ik een voorbeeld geven dat ik aan de nota 'Meer
stad. Meertoekomst' ontleen. Daarin wordt gewezen
op de mogelijkheid om de Binnenrotte onderhanden
te nemen. De Binnenrotte is in de vorige eeuw ge
dempt voor de aanleg van het spoorviaduct. Toen dat
werd gesloopt gingen er stemmen op om de rivier
weer te voorschijn te toveren. Het lijkt me nog altijd
een goed idee om de Rotte, waar Rotterdam zijn
naam aan dankt, een prominente plaats in het mo
derne stadsbeeld te geven.Technisch schijnt het
geen probleem te zyn, alleen de marktmeester vindt
het vermoedelijk niet leuk. Maar daar vinden we wel
wat op. Ik geef er graag de dinsdag- en zaterdag-
markt voor op, want de rest van de week kijk ik aan
tegen een leeg plein. Dat is toch geen reclame voor -
een stad met grootstedelijke allures. is vast een ar
chitect die met de Binnenrotte raad weet. De broehu-:
re uit 1926 kan hij misschien nog aisbron van inspira
tie gebruiken. Ik leen hem graag uit. 's
(Prof. dr. P.Th. mn de Laar is bijzonder hoogleraar
geschiedenis uanRotterdam aan de Erasmus Uniuer-
sited Rotterdam, ingesteld door het Historisch Ge-
nootschap Roterodamum.)
Opgericht 2 april 1991
Uit de statuten:
Het Rotterdams Dagblad is een onafhankelijke regionale
krant, zonder binding met enige levensbeschouwelijke
organisatie, politieke partij of belang
engroepering. De krant ste/t zich ten cfoel door middel van
berichtgeving In woord en beeld, analyse en
achtergrondartikelen haar lezers zo actueel, objectief en
veelzijdig mogelijke Informatie te verschaffen.
Hoofdredactie; S. Prins en LP. Pronk,
Chef Central Desk: F J. Eckhardt.
Rubriekschefs:
Eind rod actie Vormgeving; R.LJ. van Zeelst,
Stadsredactie Rotterdam: J.S. Boolster, Editie Voome-
Putten: C.G. Buitendijk, Editie Waterweg: J A Rozendaaf,
Editie Usselen Lek: M.E. Verwaaijen, Editie Regio Zuid:
C.H.Soeters, Nieuwsdienst/Binnen/buItenland: B.V.
Verkade, Cultuur Leven: MJ.F. Maas, Economie: N,P. de
Vries, Sport: P, Ouwerkerk, Illustratie: F. van Someren,
Informatiebeheer G J. van den Hit.
