Van schoenverkoper tot operaster
ukste
Nederl
Honderden RotterdammerS
voor de jaarwisseling
naar Amsterdam
Hollywood boekt record
Neil zwijmelt Hollywood
Arnold Bezuyen debuteert
in Scala van Milaan
Expo platenhoezen
"toont tijdsbeelden
Bioscoop top 5
5
Francis ka van
Wedekind
voor 't eerst in
Nederlands
Kawm
Rotterdams Dagblad
Woensdag 30 december 1S98
Arnold Bezuyen verkocht zes
jaar geleden nog schoenen in een
Alkmaarse winkel. De operawe
reld was hem volkomen vreemd.
Tot een kennis hem adviseerde
auditie te doen voor het koor van
de Hoofdstad Operette. Hij werd
direct aangenomen als solist. Nu
bouwt hij in ijltempo aan een in
ternationale carrière. Dit jaar
debuteerde de tenor uit Den Hel
der op bet festival van Bayreuth
en binnenkort in de Scala van
Milaan. Wonen doet hij nu in
Bremen, waar hij is verbonden
aan de plaatselijke opera.
Door Hans Visser
BremenDe kantine van het Bre
mer theater loopt vol. Tien uur in
de ochtend. Arnold Bezuyen be
stelt koffie. Vanochtend staat een
orkestrepetitie voor 'Die Fleder-
maus' op het programma en van
avond zingt hij hier de hoofdrol in
'Cavalieria Rusticana'. Kortom:
een dag uit het leven van een Ne
derlandse operazanger. Een
Weense sopraan kust hem goede
morgen. „Goede zangeren een fij
ne collega," zegt ze. Even later is
hij Alfred en zij Rosalinde en re
peteren ze een liefdesduet. Hef
tig, want regisseur Ulrich Engel-
mann neemt geen genoegen met
operetteclichés. Niet alleen zin
gen, maar ook tónen datje van el
kaar houdt: 'Trinke Liebchen,
trinkeschnell'.
Na de ochtendrepetitie gaat ieder
een zijn eigen weg. „Dit zijn de
uren voor jezelf. Om te studeren,
voor je sociale contacten of om
even te lunchen met collega's.
Want 's avonds heb je vaak repeti
tie of een voorstelling." Arnold
kiest voor lunchen en dan ont
spannen voor de avondvoorstel
ling. In het theaterrestaurant
schuift hij aan bij wat collega's.
Aan tafel gaan de verhalen over
en weer.
Ritueel
Na de lunch wandelt Arnold door
het park langs de oude stadswal,
het gebruikelijke ritueel als hij 's
avonds een voorstelling heeft. Hij
mijmert over vroeger, over Den
Helder, waar het allemaal begon.
Waar een vriendje hem op zijn
zesde voor de grap meenam naar
kinderoperettevereniging De
Lentebloemen. Waar hij merkte
hoe leuk het is om te zingen en to
neel te spelen. Maar dat hij daar
mee stopte toen hij zo'n jaar of
zestien was. Via een andere
vriend kwam hij later bij operette-
vereniging Harmonie, waar hij al
snel hoofdrollen zong en al gauw
bij andere verenigingen gastrol
len speelde. Maar opera?
„Op een zeker moment zei een
vriendin dat ik auditie moest
doen bij de Hoofdstad Operette,
er was een vacature in het koor.
Maar bij het sollicitatiegesprek
Arnold Bezuyen'Als je voor de opera kiest moet je 'n beetje gestoord zijn. Het is ook een vorm van arrogantie, een soort exhibitionis
me'. Foto GPD
woegen ze mij solist te worden.
Een probleem want ik was bijna
27, net getrouwd en was manager
in een Alkmaarse schoenenzaak,
gespecialiseerd in orthopedisch
schoeisel. Toch koos ik voor de
operette. Gek genoeg was myn
eerste professionele rol die van de
schoenmaker in 'La vie Parisien-
ne' van Offenbach."
„Die keuze voor het zingen bleek
ook gevolgen te hebben voor mijn
leven en ook voor mijn huwelijk
want je groeit uit elkaar. Het be
gint al met de totaal andere we
reld waarin je verkeert. De verha
len waarmee je thuiskomt. Je
emoties en levensritme verande
ren. Je komt laat thuis, staat laat
op. Neemt rust voor een voorstel
ling en hebt daarna weer tijd no
dig om de spanning kwijt te ra
ken."
„Het hoogtepunt in die tijd was
het jubileumconcert van de
Hoofdstad Operette in het Am
sterdamse Concertgebouw met de
grote aria 'Dein ist mein ganzes
Herz', In die jaren heb ik enorm
veel geleerd, maar makkelijk was
het niet. Als omhooggevallen
amateur, zonder conservatorium
werd ik aanvankelijk niet geac
cepteerd. Uiteindelijk viel dat
mee, al hebben ze me nooit een
première laten zingen. Maar je
leertje staande te houden en je te
schikken naar de discipline van
een gezelschap. En dat je altijd
goed moet zijn, of het nu de pre
mière is of de driehonderdste
voorstelling. Ach, wat is er ver
keerd aan om te beginnen bij de
operette. Ren Koüo komt er van
daan en Nicolai Gedda."
Fouten
Bepalend was daar zijn samen
werking met dirigent Walter Al-
thammer, die bij die koorauditie
„Na die paar jaar Hoofdstad Ope
rette dacht ik: 'Moet ik 'hier blij
ven of naar het buitenland gaan?'
Want Nederland heeft naast de
operette met drie operagezel
schappen voor zangers weinig
mogelijkheden, terwijl Duitsland
er met zijn stadstheaters 63 opera-
de solist in Bezuyen ontdekte.
„Hij heeft me enorm gestimu
leerd. Liet me studeren: piano,
zang, theorie. Mes, elke dag, in
plaats van minstens urie jaar con
servatorium. Dankzij hem kwam
ik in Amsterdam terecht by de
Operastudio. Daar leerde je alles
over het vak. Ook auditie doen.
Belangrijk, want toen ik voor het
eerst in Wenen bij een theatera
gent voorzong, was ik totaal on
voorbereid. Ik zat nog bij de ope
rette toen ik bij het beroemde bu
reau van Raab und Böhm kwam
en totaal onvoorbereid de eerste
grote tenoraria uit 'Tosca' zong.
Helemaal fout. Ze zeiden: U heeft
een mooie stem en u zult zeker
carrière maken, maar nog niet bij
ons. Toch moetje die fouten dur
ven maken."
huizen heeft. In 1996 haalde ik in
Wenen de finale van de Belvedère
Competitie voor operazangers. Ir.
de juiy zat de intendant van de
opera uit Augsburg. Hij vroeg me
te auditeren voor de rol van Loge
in hun nieuwe productie van 'Das
Rheingold'. Zodoende werd Augs
burg mijn eerste Duitse engage
ment. De juiste stap op het juiste
mament. Daar zong ik toen hoofd
rollen in 'Madama Butterfly4, 'Na-
bucco' en 'Electra'. Met zulke rol
len op je repertoire kom je verder.
Dan mag je hier en daar invallen:
Stuttgart, Aken, Saarbrücken, de
Tiroler Festspiele, Napels en To
kyo."
Grote stap
Zijn komst naar het Beierse Augs
burg betekende ook zijn kennis
making met het internationale
zangersvak. „Een grote stap. Ik
moest Duits leren spreken en was
heel erg onzeker. Maar dankzij de
professionele opvang begon ik me
na een half jaar al op mijn gemak
te voelen."
„Maar de mentaliteit blijft toch
anders, strakker. Dat heeft voor
delen, maar ik mis toch wel het
vriendelijke informele karakter
van Nederland. En ook mijn
vrienden in Amsterdam. Bremen
ligt op drie uur afstand, maar van
uit Augsburg kostte Nederland
me zeker drie tot vier dagen. Toen
ik naar een beter operahuis wilde
en na twaalf audities kon kiezen
uit negen steden koos ik daarom
voor Bremen. Kv/alitatiefon artis
tiek de beste keuze, maar ook om
dat Bremen het dichtste bij Ne
derland ligt."
Toch niet dicht genoeg om zyn
huwelijk te kunnen redden. Dat
betekent dat hij alleen verder
moet. Maar eenzaam? „Hetligt er
aan, Om veel na te denken is het
te druk. Het is altijd repeteren,
optreden of studeren. Zo ben ik
nu bezig met 'Idomeneo' van Mo
zart, omdat ik binnenkort met een
reisgezelschap op tournee ga."
Tussen Augsburg en het veel gro
tere operahuis van Bremen lag
deze zomer zyn onverwachte de
buut op het festival van Bayreuth.
„Gek verhaal. Gp een maandag
deed ik daar auditie voor een rol
in 'Lohengrin', volgend jaar. Een
dag later zat ik in Heerhugowaard
lekker bij mijn broer in de tuin,
toen opeens myn handtelefoon
ging. Bayreuth: Wat doe je dit
weekeinde, kun je zondag de rol
van Loge zingen?' Graag dus. Die
vrijdag vloog ik naar Bayreuth.
Een chauffeur wachtte me op en
bracht me naar het hotel. Na een
douche moest ik meteen door
naar een repetitie van anderhalf
uur. Zaterdag was er weer een re
petitie en werd me de maat geno
men voor mijn kostuum."
Verrassing
Wandelend is hij thuisgekomen.
Tijd om wat te rusten, liefst te sla
pen. Of anders lezen: Hubert
Lampo, Bordewijk, Mulisch,
Schnitzler. En dan naar het thea
ter. Deze 'Cavalieria Rusticana'
speelt in een decor met de sombe
re tinten van een oude zwart/wit
foto. De jonge soldaat Turiddu
brengt daar het mooie maar reeds
getrouwde dorpsmeisje Lola het
hoofd op hol. Arnold zingt en be
wijst dat zijn ster écht rijzende is.
Een dorpsfeest, een climax en dan
vindt Turiddu de dood. Doek, ap
plaus.
Na afloop naar een Italiaans res
taurant, want operazangers eten
pas na de voorstelling, als het li
chaam moe, de geest uitgeput en
de maag leeg is. „Het is puur pres
teren, slopend werk als je niet op
past. Er toch is dit het leven dat ik
wil. Kijk: op een kantoor kun je
vaak nog een fout herstellen,
maar tijdens een voorstelling niet.
Maar de spanning dje dat werk
met zich meebrengt is ook een
van de mooiste elementen van het
vak."
„En toch: als je voor de opera
kiest, moet er iets mis met je zijn.
Je moet een beetje gestoord zijn.
Het is ook een vorm van arrogan
tie, een soort exhibitionisme."
Scala
„Ik zal er op den duur rekening
mee moeten houden, dat ik ik free
lance ga werken, steeds vaker en
langer van huis. Volgend jaar al
zingik in de Scala van Milaan on-
tder Sinopoli de gebochelde in
'Frau ohne Schatten' van Straüss.
Ik ben dan zeker zes weken weg.
Pas in 2000 zing ik weer in Neder
land in Wagners 'Der Meistersin-
ger', bij De Nederlandse Opera."
„En daarna? Afgaande op de ont
wikkeling van mijn stem zal ik
waarschijnlijk moeten kiezen,
misschien voor de grote Wagner-
roflen. Iri ieder geval wordt het
werk met een enorme diepgang."
„Maar ach, ik ben nog maar net
begonnen, al gaat mijn carrière
snel omhoog. Het is moeilyker om
aan de top te blijven dan om er te
komen. Toen ik bij de Hoofdstad
Operette voorzong, besefte ik dat
natuurlijk allemaal niet. Ik moest
eerst alles ervaren. Maar achteraf
ben ik toch blij met deze keuze, al
heb ik er privé een hoge prijs voor
moeten betalen."
Rotterdam'Off the Record' luidt
de naam van de tentoonstelling
^over veertig jaar platenhoezen die
"nog tot 10 januari is te zien in het
Centrum Beeldende Kunst in
Rotterdam. De expositie gaat
over bedoelde en onbedoelde
boodschappen die spreken uit de
verpakking van muziek. Heeft
- surfmuziek vooral te maken met
meisjes in bikini's? Geeft het
-groepen status zich als bikers-
gang te laten fotograferen?
Platenhoezen en -labels vormen
een afspiegeling van artistieke,
culturele en maatschappelijke op
vattingen. De jonge popmuziek
werd verpakt in vertrouwde beel
den om het onwennige publiek
vooral niet te laten schrikken, La
ter werd de visualisering van de
"hoezen voor de bands juist een
middel zich te onderscheiden. Op
vallend is dat goede ideeën steeds
'terugkomen, vaak vertaald naar
een ander tijdsbeeld. Zijn biues-
artiesten vaak herkenbaar aan ou
de, vervallen huizen en auto's,
rock 'n roll-artiesten profileren
•zich met glimmend chroom. Pun-
kers zetten het zaakje in de fik.
Het Centrum Beeldende Kunst is
'gevestigd aan de Nieuwe Binnen-
weg 75 in Rotterdam.
4 too te.!wi,K
Brigitte Kaan
dorp; gestaag
opgebouwde
reputatie. Foto
Patricia Steur/ar
ctiiefoto Rotte r-
Door Martin Hermens
Rotterdam Wat doet de popu
lairste artieste van 1998 op het
moment dat half journalistiek Ne
derland haar wil spreken? Ge
woon rustig over het strand wan
delen met de kinderen. Maar ma
nager Hans Kik neemt met op
rechte trots de honneurs waar.
„We zijn blij," zegt hy over de uit
verkiezing van 'zijn' Brigitte
Kaandorp als populairste artieste
van dit jaar. „Het streelt ons, maar
we gaan dit succes zeker niet uit
buiten."
Vijftien jaar draait ze inmiddels
mee. Blijkens de jaarlijkse steek
proef van onderzoeksbureau La
gendijk verslaat Kaandorp op dit
moment qua populariteit moeite
loos andere Bekende Nederlan
ders als Marco Borsato en René
Froger. „Het is voor mij een be
vestiging van wat ik al jaren
weet," zegt manager Kik beschei
den. „In die zin verbaast my die
verkiezing niet
Kik wijst op de grote successen
van Brigitte Kaandorp dit jaar. Al
lereerst was daar de veel bejub-
belde theaterproductie 'Brigitte,
de musical' die vijf maanden lang
in Amsterdam speelde. En zojuist
heeft de cabaretière een vier
maanden durende tournee met
een liedjesprogramma afgesloten.
„Ze is een heel toegankelijk ie
mand. Een puur en waarachtig ar
tiest die in een paar seconden een
hele zaal kan meenemen," zo
klinkt de loftrompet van Kik nog
even door.
„Ik weet zeker dat Bngitte zich
vereerd voelt met deze verkie
zing. Omdat het een onderschei
ding te die 7.P van haar pubhek
krijgt. Eerder dit jaar weigerde ze
de Scheveningen Cabaret Prijs
omdat die wordt toegekend door
zogenaamde deskundigen. Ze
vindt nog altijd dat ze de grootste
prijs van haar publiek krijgt."
Komend voorjaar verschijnt een
cd met daarop een registratie van
haar recente liedjesprogramma.
Vervolgens gaat ze aan de slag
met een nieuw solo-programma,
het eerste sinds zeven jaar. „Bri
gitte is een theaterbeest; ze hoort
op de planken te staan. En neem
maar van mij aan dat ze de leuk
ste vrouw van Nederland is."
Uit de uitslag blijkt verder dat
Paul Witteman de meest geliefde
discussieleider blijft. And ré van
Duin voert bij de mannelijke ar
tiesten de lijst aan. Sonja Barend
is de best gewaardeerde presenta
trice. Bij de mannelijke journalis
ten staat Jeroen Pauw op de twee
de plaats. Op drie staan Ivo Niehe,
Willibrord Fréquin en Karei de
Graaf. Bij de vrouwen is Loretta
Schrijver tweede, gevolgd door
Catherine Key!.
Rotterdam De Duitse acteur en
toneelschrijver Frank Wedekind
(1864-1918) staat de laatste jaren
nogal in de belangstelling. Niet zo
lang geleden was zijn destijds ge
ruchtmakende 'Lulu' in de Neder
landse theaters te zien, nu is het
de beurt aan zijn 'Franciska' uit
1912. De Vlaamse toneelgroep Het
Toneelhuis heeft het onder regie
van Luc Perceval afgestoft en van
muziek voorzien. Op dinsdag 5 en
woensdag 6 januari is het stuk in
de grote zaal van de Schouwburg
te zien. Het is trouwens de eerste
keer dat dit stuk in het Neder
lands wordt opgevoerd.
Die herontdekking van Wedekind
valt voor een deel te verklaren uit
zijn thema's als vrouwelijke pas
sie, ondergang, decadentie, maar
ook het zich bevrijden van de
knellende banden van een burge-
lijke moraal. In zijn tijd werden
de stukken van "Wedekind door
hun vrijmoedige seksuele opvat
tingen regelmatig verboden. Zo
ook met BYanciska, dat al na twee
opvoeringen door de censuur
werd verboden. De reden in dit
geval was de wijze waarop het hu
welijk volgensde autoriteiten in
diskrediet werd gebracht.
Franciska is een jonge vrouw die
meer wil van het leven dan dat de
maatschappij van rond de eeuw
wisseling haar toestaat. Een ver
bond met een zangleraar stelt
haar in staat om gedurende twee
jaar ais een man te leven met alle
rechten vandien, op voorwaarde
dat ze daarna zijn vrouw wordt en
als zijn slavin zal leven. De ver
wandschap met Faust is duide
lijk, maar de vraag waarom men
sen zo ingewikkeld omgaan met
de liefde en hoe tot een vrijere
maatschappij te komen staat bij
Wedekind meer centraal.
Aanvang 19.00 uur.
Door Louis Du Moulin
Rotterdam De aanleiding, lo
catiegebrek, is zeker niet om te
juichen, maar de uitwerking kan
toch positief worden uitgelegd.
De noodsprong van danceparty-
fenomeen MTC (lees: Ted Lan-
genbach) naar Amsterdam voor
het vieren van Oud en Nieuw zal
morgenavond/nacht uitdraaien
op een ware volksverhuizing.
„Want er zijn in de voorverkoop
in Rotterdam meer kaarten ver
kocht dan overal elders. Voor
mij eens te meer het bewijs dat
ook het publiek het belachelijk
vindt dat er in de eigen stad door
de gemeentelijke overheid zo
weinig medewerking wordt ver
leend als het gaat om wat de jon
geren bezighoudt," aldus Lan-
genbach, nu een van de drie or
ganisatoren van 'United '99' in
de hoofdstedelijke Docklands,
waar rond 6000 bezoekers Over
de drempel van het nieuwe jaar
zullen dansen.
De aanbieding om middels TJni-
ted'99'de belangrijkste randste
delijke danee-party-krachten
eenmalig te bundelen kwam
voor hem als een géschenk uit
de hemeL Waardoor de bitter
heid over het niet kunnen vin
den van een geschikte feestplek
tot op zekere hoogte heeft
plaatsgemaakt voor veèl pretti
ger energie. ,3et is natuuriyk
toch een enorme uitdaging om
eens te zien hoe je met twee an
dere, geestverwante organisa
ties een nieuw evenement uit de
grond kunt stampen;" bekent
Langenbach, doelend op de co
productie met Chemistry (Am
sterdam) en Silly Symphonies
(Den Haag). „Op deze manier
komen we misschien eindelijk
eens af van dat rare Hotterdam-
-Amsterdam-gedoe, dat trou
wens in de dancewereld hele
maal niet leeft. Ik heb geen en
kele Amsterdammer horen roe
pen datfie het vervelend vindt
'dat er zovéél Rotterdammers
overkómen. Andersom vinden
yeej^otterdammers het, net ais
ik, ^el. geinig om eens elders de
Uit deze veelomvattende flirt
met Mokum (aan de draaitafels
-opgeleukt door ónder anderen
Rerny, Marcello, Michel de Hey,
Steve Rachmad, Erick E, Quin-
ten'en Kenny Larkin) mag zeker
niet worden geconcludeerd dat
Langenbach z'n thuisbasis zat
is. „Ik ben al gebeld door heel
veel mensen, die bang waren dat
MTC Rotterdam voorgoed de
rug zou toekeren. Maar niets is
minder waar. In februari organi
seren we gewoon weer een MTC-
party in de dan wd beschikbare -
HAL. (Holland Amerika Lyn).
Eerder al hoop ik metCLB.R, in
conclaaf te kunnen gaan, want
eerlijk gezegd.is men op het
stadhuis best wel geschrokken
van deze uitwijkmanoeuvre. An
ders zij ds, het is toch te gek dat
geschikte panden als Thalia,
Corso en Calypso worden bezet
door anti-kraakgroepjes aange
voerd doormakelaarszoonljes of
alleen maar staan te verpiete
ren, terwijl de behoefte aan par
ty-locaties zo groot is. Ik kom
net uit Leeds, waar je op zo'n
400.000 inwoners wel veertig he
le goeie dance-tentenhebt Zou
Rotterdam dan als verzorgings
gebied voor "pakweg 70Q.0Ö0r"~
mensen genoegen moeten ne-
men met amper een handjevol?"-;
Andere party's
In MTC-loos' Rotterdam zijn er"
(alleen) by de overgang naar
1999 overigens wel-net even
meer dance-gelegenhedeni %a
"vindt inde Energiehal de *Me-
garave '99', gericht op de liefheb-
bers van hardcore plaats, met als
'aanjagers' onder anderen Rot
terdam Texro Corps, Buzz Fuzzp
"Neophyte, Darkraver, alsmede^
diverse striptease-acts. Extra
service: een gratis pendelservice*""
van en naar Rotterdam CS.
Club A2Ö hqudt een Totally
New Years Ballonic Party4 metr-
als dj's Enrico, Ton T.B. en Miss 7
Monica. - 7' 1
De Euromast heeft voor de mid-,
demachtèLijke pret de code
naam 'New Yéars Eve Dance ge
kozen en voert dj MartinXop als
voornaamste gangmaker.
Vaste *hot spot* Nighttown ver-
trouwtop de kunstgrepen van
met name Ronald ^Molendijk,
Michel de Hey en Nick K.
De Blauwe Vls gaat boven-
gronds/ Om? del jaarlijks groter
wordende toeloop met Oud
Niëmf; lé'ykuimm fopvangen
'dérgrófidté^n
aanhèt_Weenaneergezet^:-v^l
De VlerknoenttrzJrrftestie hetr'
De Vï&és-hbüdt: 't;bKT)ia»n
19907 "V iViy.
En dan de HAL, dit keer géén
MTC Party, maar-het 0udok
Nieuwjaarsfeest' mét ^Ardy,"
Beesemer, Face Thé fact én di
verse surprise acts.
Hollywood Hollywood heeft in
1998 met inkomsten van bijna 14
miljard gulden aan de bioscoop
kassa's een recordjaar achter de
rug. De omzet van de kaartjesver
koop steeg dit jaar met 9 procent
vergeleken met vorig jaar. Het
aantal bioscoopbezoekers nam toe
met bijna 5 procent tot bijna an
derhalf miljard. Ook de Franse
bioscopen blikken terug op een
gunstig jaar. Hun inkomsten ste
gen met 15 procent vergeleken-
met 1997. Dit resultaat is voor een'
goed deel te danken aan de kas--
kraker Titanic. In Frankrijk Tokte
deze twintig miljoen bioseoopgan-
gers.
artiest
Neil Diamond
album
The Movie
Album, AsTime
Goes By"
I a b o I
Columbia
d u u
67.07 mm.
Wie weet nog hoe en wanneer Neil Diamond (55) in Nederland voor het
laatst hitgevoelig was? Om een flink potje piekeren te voorkomen: in
maart 1981 stond hij voor het laatste in onze top tien met 'Heüo Again'.
Dat de aankondiging van z'n concertbezoek aan Ahoy' op 17 maart aan
staande heeft geleid tot een regelrechte run op de kaarten plus aanslui
tend een extra optreden een etmaal later, is dan ook vooral te danken
aan de platensuccessen die de New Yorkse zanger (en acteur) geduren
de de hele jaren zeventig op zyn conto schreef. In die periode wilde Dia
mond nog wel eens de zoete ballad verruilen voor een portie 'gentle
man's rock'. Denk in dat laatste verband aan z'n concertalbum 'Hot Au
gust Night (Live'), destijds op feesten en partijen als 'sfeerverlosser'
steevast een schot in de roos. Die ruigere kant blijft volledig buiten
beeld op deze dubbelaar die gemakkelijk op een enkele schijf had ge
past. Aan de hand van 'good old' Eimei Bernstein en diens mega-strijk-
orkest heeft Neil Diamond een rondgang gemaakt door de muziekar
chieven van Hollywood en aanverwante filmcentra. Voor wat is gewor
den een zwijmeimarathon langs vrijwel uitsluitend herkenningspun
ten. Met deze slepende romantiek^ te beschouwen als een mannelijke
variant op Barbra Streisand en Céline Dion, kan Neil Diamond wel uit
de voeten, zou je denken. Maar dat valt soms tegen. Met name 'Suite Si
natra', zijn ode aan The Voice, komt door de verkeerde liedjeskeuze ge
forceerd over: 'One For My Baby' vereist nu eenmaal meer affiniteit met
de donkerste uren van de nacht dan Diamond kan laten doorklinken.'
Louis DaMoulin
