15 F 'En dan gaf Henk Zon me een kontje' Bob Janse: Bok de Korver 'magnetiseerde de bal met bliksemende ogen' "ff - y- Petr Korda wint zaak tegen ITF Samaranch legt bankfunctie neer J Rotterdams Dagblad Zaterdag 30 januari 1999 1 Bob Janse (78) was vanaf de eindjaren veertig tot midden zeventig een even populaire Jf als succesvolle trainer bij een jp handvol clubs. Zijn giorlejaren kende hij bljXerxesen Excelsi- fi or. Ook was hij werkzaam bij Hermes DVS, waar hij begon,'t I Gooi, Emma, NAC en FC Dor- drecht. P Vandaag aflevering 4. Ij Door PietOcks IN 1957 wordt hij trainer van Excelsior. Bob Janse is dan 38 jaar. De Kralingse club werd zijn grote liefde, vooral dankzij één man; voorzitter Henk Zon. „De eerste periode ben ik er zes jaar gebleven. Ik verdiende er een schijntje en al helemaal in verge lijking met deze tijd; twaalfdui zend piek per jaar. Maar Excelsior is voor mij altijd een bijzondere club geweest. Altijd vijfduizend man publiek en elk jaar waren er financiële problemen, maar Henk Zon kwam er altijd uit Prachtige man," „We moesten een keer naar een bruiloft van een speler, Jan Sla venburg. Henk, met een strijk plank onder zijn arm, en ik er heen. We komen binnen - Henk zet die strijkplank in een hoek - en wij gelijk inhaken in de polo naise. Kijk ik om me heen, zie ik geen enkele bekende. Zaten we in de verkeerde zaal. Buiten stond een ploegje spelers zich rot te la chen." „Vrijdags deden Henk en ik wei eens een rondje langs de cafés. We wisten dat Piet Slui wel eens flink aan de lik ging. Stonden we voor het raam van zo'n kroeg, maar dan kon ik net niet over het gordijntje heenkijken. Henk Zon gaf me dan een kontje. Noppes, Henk, zei ik dan. En wij naar de volgende kroeg. Stond-ie daar een onschuldig colaatje te drinken. Maar we hebben hem ook wel eens samen met zijn vader met een aardige slok op betrapt. Blijf jü hier maar lekker tot zondag middag staan, zei ik dan, ik heb je niet nodig." Janken „In die periode kwam er een keer een vent met zo'n grote honden kop naar me toe. Bleek de vader van Ton Thie te zijn. Die heeft ze ker wel een maand bij het bestuur lopen zeuren of ik zyn zoon een keer wilde testen. Op een middag zeg ik; vooruit dan maar. Ik zet hem in de goal, balletje links, bal letje rechts en ik ga nog even door en nog even. Ineens zit-ie met zijn rug tegen de paal te janken. 'Ik ben dat niet gewend, ik kan niet meer', zei-die. Maar je kon meteen zien dat 't een goed ventje was. Heb ik hem te rug laten komen, want ik zag wel wat in 'm. Ik heb nooit begrepen dat hij nooit het Nederlands elftal Bob Janse: „Ik zei tegen Hoogenboom: die Radovic kun je In de blind nemen." Foto Jaap Hi heeft gehaald." In 1963 keerde hij terug naar zijn eerste liefde: Her mes DVS. „Dick Lubeek.de secre taris, en Aad Stouthandei, de voorzitter, beloofden me koeien met gouden hoorns. Er stond een aardige ploeg met Jan Rijke, Henk de Blok, Hans Eijkenbroek, Ton Kemper, allemaal bandietjes. En Ton Thie ging met me mee. Zijn 2e bij Excelsior nog erg boos om geworden. Stapels brieven kreeg ik. Ik was een bedrieger, een oplichter en ik weet al niet wat. Maar hij wilde met mij mee. Ik had er een con tract voor twee jaar, maar ik vond het niks. Ben ik na een jaar weer weggegaan." Hij was in onderhandeling met DHC, het contract was bijna be klonken, toen Jan Middeldorp, elftalleider bij Xerxes, hem belde. 'Die ouwe (hij bedoelt Piet Hoo- genboom) heeft het over jou ge had.' Of ik even langs wilde ko men. Ik naar de Gerrit Jan Mul derstraat, waar Xerxes een prach tig kantoor had ingericht. Dat was snel gepiept, binnen tien minu ten. Ik tekende voor twee jaar, maar ik ben er drie jaar gebleven. Dat was een geweldige tijd. Ik was de eerste trainer die met zo'n gro te sponsor werkte. Toen had - denk ik - nog nooit iemand van het woord sponsor gehoord. Het werd heel professioneel aange pakt. We trainden op Laag Zes tienhoven en we speelden op het Kasteel voor zo'n zeven-, achtdui zend mensen. We hadden een fan tastische ploeg met jongens als Nol Heijerman, Ah Fafié, Wim Kleinjan, Piet Kriesch, Eddy Treijtel en John Spinhoven. Lazar Radovic Op een dag kreeg ik het Duitse sportblad Kicker onder ogen, waarin een advertentie stond van een voetballer die in Griekenland speelde: Lazar Radovic. Heb ik hem laten overkomen en getest. Loopt-ie een keertje te pielen met die bal, laat ik 'm boven op zijn bek vallen. Hij staat op, wide hij me voor mijn muil slaan, Ik denk: die moet ik hebben. Die heeft ka rakter. Ik terug naar Hoogen- boom, die trouwens na elke ne derlaag riep dat de spelers hun Volkswagentje moesten inleve ren, en zeg: die kun je in de blind De selectie van Xerxes. Bob Janse (m), met rechts van hem Frans van der Helde, Ted Troost, Joop Stulvenberg. Links van de trainer. Kees van der Peppel, mevr. Middeldorp, Nol Heijerman, Martin Snoeck, John Spinhoven, Eddle Treijtel, Jan van der Peppel, Beb van der Heijden, Rob Jacobs en Plet Teuling. Archieffoto Rotterdams Dagütad Krijgt Troost hem nog net te pak ken en hup, allebei de sloot in. Van onder tot boven onder het kroos. Hoogenboom had op Laag Zes tienhoven een kantine laten bou wen, maar omdat er nogal vaak werd ingebroken, stelde ik voor er een waakhond in te zetten. Komt de kantinebaas met een bouvier aan, het leek wel een tijger. Is dat beest op een dag losgebroken. Ik schrok me rot. Ben ik in de eerste de beste vlaggenmast geklora- nemen. We spelen de eerste wed strijd uit tegen Holland Sport. Wim Visser van Excelsior was daar net heengegaan. Denis Ne ville was trainer. Na een kwartier was het 3-0, rust 5-0. Komt Neville naar me toe: 'Kun je het die gas ten niet wat rustiger aan laten doen. Ik sta hier voor lu), job. Het werd uiteindelijk 8-1. En die Ra dovic speelde me een wedstrijd? Dat was echt een kei. Maar het was ook wel een zeikerd. Dat deugde niet en dit moest anders. Nooit goed. Belde zijn vrouw Bea. Lazar is niet lekker. Hij had 't aan zijn hart. Ik zeg joh, je hebt niks. Dokter erbij gehaald. Gewoon aansteller^ „We trainden op Zestienhoven, zie ik Ted Troost, de verzorger, komen aanrijden. Ik zeg tegen Piet Kriesch: liggen, en als die Troost komt kijken, pakken we 'm met z'n allen beet en gooien we 'm in de sloot. Alles verloopt volgens plan, alleen wil Rob Jacobs hem nog een extra duwtje geven. men, waar ik zo'n twintig minu ten met die blaffende hond onder me heb gehangen voordat de kan tinebaas het in de gaten kreeg. We eindigen in dat eerste jaar gelijk met Roda Sport bovenaan in de tweede divisie. Beslissingswed strijd in de Goffert in Nijmegen. Nul-nul. Een week later verloren we met 1-0. Het jaar daarop pro moveerden we bij Blauw Wit in het Olympisch stadion. En weer kampioen, wij naar de eredivisie. Loop ik op een dag in de zaak van Piet Hoogenboom een commissa ris tegen het lijf. Die vertelde me dat het bijna afgelopen was met het bedrijf. Belastingschuld. Ik dacht: maken dat ik wegkom." NaarNAC Zijn volgende club is NAC, We schrijven 1967. Van Xerxes heeft hp Martin Snoeck meegenomen, die meestal op de bank zat. Het werd niet zyn vrolijkste periode. „In Breda had ik moeite om die lui te verstaan. Ze hadden er ook nog een elftalcommissie. Kreeg ik elke week een briefje in mijn han den gedrukt met de opstelling. Zonder Nico Reijnders, die nog bij Ajax en in het Nederlands elf tal heeft gespeeld, zonder Bertus Quaars, die later naar PSV is ge gaan. Maar toch eindigden we vijfde en in de bekerfinale verlo ren we van Ajax, dat kampioen werd en wij speelden Europa Cup 2. In de eerste ronde moesten we naar Malta. Kwamen we moeite loos doorheen. Daarna naar Car diff. Nou had de voorzitter onge veer heei Europa afgebeld voor de goedkoopste vlucht en eindelijk had-ie er eentje gevonden. Zit ik in dat toestel, kijk ik dwars door de bodem. Ik zag zo de grond on der me. Zat me daar een scheur in die bodem - dat wil je niet weten. We zijn in de tweede ronde onge lukkig uitgeschakeld, maar ik kan zeggen dat ik Europa Cup-er varing heb." „Intussen had ik Bob Maaskant als verzorger van Excelsior over genomen. Hjj volgde de ouwe Wa- gtmans op, de vader van Rini, de wielrenner. Die gaf toen al doping met zo'n grote spuit Ik werd al enf&ls ik ernaar keek" „In het tweedejaar ging het fout. De spelers en de supporters wil den het bestuur weg hebben. Dat was te conservatief Ben ik na tuurlijk een klootzak geweest, want ik ging me er ook voor inzet ten en dat vond het bestuur niet leuk. Moesten we zondags tegen Xerxes, zegt zo'n bestuurslid te gen me: ik heb gehoord dat u vol gend seizoen teruggaat naar Xer xes. We willen u veertien dagen op non-actief stellen. Ik zeg: of ik ga trainen, of ik ga naar huis en je geeft mij m'n geld mee. Ben ik meteen opgestapt." Volgende week aflevering 5: „Ik heb het voetbal en alles erom heen gemist." Londen De Internationale Ten nis Federatie (ITF) moet haar po gingen staken om de Tsjech Petr Korda alsnog te schorsen wegens het gebruik van een verboden spierversterkend middel. Dat heeft het Hooggerechtshof in Londen gisteren beslist in een door Korda aangespannen zaak. Korda (31) werd afgelopen zomer positief bevonden bij een doping controle op Wimbledon. De straf- commissie van de ITF bepaalde vervolgens in december dat Kor- - da alleen zijn ranglijstpunten enK prijzengeld van Wimbledon moest inleveren. Het bestuur van i de federatie liet, stevig onder A druk gezet, naderhand weten toch een schorsing van Korda te over- wegen,-omdat de dopingregels on- juist zouden zijn geïnterpreteerd. Het CAS zou uitsluitsel moeten geven, De Tsjechische tennisser, die al tijd heeft ontkend dat hij bewust het anabole hormoon nandrolon heeft gebruikt, pikte die omme- zwaai niet en besloot de Engelse rechter mke schakelen. Korda's advocaat betoogde daar dat het oordeel van de strafcommissie volgens de regels bindend is en dat de ITF een beslissing van een eigen commissie niet kan aan vechten. Het hof in Londen was eveneens van mening dat de ITF geen stap pen kan ondernemen tegen haar j eigen besluit. De internationale tennisfederatie, gevestigd in Lon- 1 den, stond echter op het stand punt dat een uitspraak pas bin dend is als er geen beroep wordt aangetekend. Madrid IOC-president Juan An tonio Samaranch heeft onder j druk van de negatieve publiciteit over het omkoopschandaal rond het IOC zijn baan als voorzitter van de raad van bestuur van de grootste spaarbank van Spanje, de Caixa d' Estalvis i Pensions, neergelegd. „Hij heeft de schijn tegen en daar om besloten dat het beter is zijn functie ter beschikking te stellen. Bovendien wil Samaranch zich honderd percent op het IOC rich ten en op alle verwikkelingen daaromtrent," aldus de bank. Het Chileens olympisch comité heeft zijn voorzitter Sergio San tander Fantini voorlopig van zyn taken ontheven. Santander (62) is een van de zes leden die door het IOC voor royement zijn voorge dragen. Hij zou 4700 dollar heb ben aangenomen van Salt Lake City. organisator van de Winter spelen in 2002. Het IOC heeft de organisatoren van de Spelen van 1996 tot en met 2004 opgeroepen mee te helpen aan de onderzoeken naar corrup tie. IOC-preses Samaranch deed gisteren brieven de deur uit naar Atlanta, Nagano, Sydney, Salt La ke City en Athene. In het schrij ven staan talrijke vragen over eventuele omkoping. Samaranch hoopt voor 15 februari eerlijke antwoorden te ontvangen. Sport is van alle eeuwen. Maar wie waren de Nederlandse top sporters van déze eeuw? Rang lijsten zijn definitief, lijstjes echter veelal arbitrair. De top-50 van deze eeuw is een rangschik king, opgesteld door de sportre dactie van deze krant, met hier en daar een stevig Rotterdams accent. Iedere zaterdag in bet Rotterdams Dagblad een portret van een van die vijftig belden. Vandaag nummer 47 in 'Eeuwige roem', de legendarische Sparta- en Nederlands XI-voetballer Bok de Korver. Volgende week num mer 46: zwemmer Marcel Wouda De lijst tot nu toe: 50. Just Gdbel, voetbal 49. Bep van Klaveren, boksen 48. Betty Stöve, tennis 47. Bok de Korver, voetbal Door Ruud Paauw NOOIT MEER is een voet baller met zoveel lyriek bewierookt als JM. (Bok) de Korver (1883-1957), spil van Sparta (van 1902-1923) en van het Nederlands elftal (1905-1913). Een mooi staaltje daarvan leverde de Rotterdamse journalist Doe Hans in een terugblik op De Korvers loopbaan: 'In de jaren van zijn groote kracht stond hij als een on genaakbare, bracht hij de toe schouwers tot ongekend enthou siasme. Zijn populariteit klom ie dere week. Bok van Sparta is niet alleen geweest de onweerstaanba re verdediger, maar ook de felle aanvaller. Talloze malen heeft hij met onstuimige kracht de voor hoede tot een vurig offensief aan gevoerd. Zijn spel was vol soepel heid, vol verrassingen, vol intel lect. Want hij magnetiseerde den bal. Alles leek zo eenvoudig, als Bok het deed. Maar het was zoo prachtig van berekening, van tac tiek, van overleg, van intuïtie. Hij was de Jaap Eden van het Hol- landsche voetbal.' Het heeft er na de vorige zinnen verdacht veel van weg dat De Kor ver van een andere planeet tot ons was gekomen. Bovenaards lijkt ook deze weergave van Hans waar het De Korvers houding in het veld betreft: 'Hij was een stan daard-voetballer. Hebt ge hem ooit hooren spreken op het veld? Heeft hij ook maar één oogenblik zieh-zelf vergeten? Zyn tegen stander was hem nooit een vijand, altijd een vriend, dien hy vinnig bestreed, maar dien hij onder alle omstandigheden hartelijk de hand der vriendschap toereiken kon. Bok was de kalmte in per soon. Een prachtige overwinning, die ons allen in vurige vreugd deed opsteigeren, beroerde hem nooit. Hij bleef nuchter. Als we hem zagen na een nederlaag dan benijdden we hem. Hij droeg de voetbalsmart zooals hij de vreugd droeg'. Gelukkig is er ook iemand getui ge van geweest dat De Korver niets menselijks vreemd was. Hij kon ook 'degelijk werk' afleveren, aldus zijn mede-international Ed dy de Neve die eens met hem uit kwam in een wedstrijd in Boeda pest. De Hongaarse linkshalf speelde buitengewoon gemeen en had al twee Nederlandse spelers van blessures voorzien. De Korver ging daarop even rechtsbuiten spelen. 'De Hongaar wachtte hem al op. Maar Bok gaf hem met zijn hoekige schouders een opdoffer dat de man vrij van de grond over de touwen tusschen het publiek verdween'. Degelijk werk, geen twijfel aan. Bijnaam Johannes Marius de Korver werd op 27 januari 1883 geboren in Rot terdam, als zoon van een pakhuis knecht die later een winkel in ijzerwaren en huishoudelijke arti kelen dreef. Zijn voornaam Jo werd alleen in familiekring ge bruikt. Voor de rest van Neder land was hij 'Bok'. Hoe hij aan die bijnaam kwam, kon hij zich later niet meer herinneren, maar hij moet hem al heel jong hebben ge- 3 kregen. Het zal wel met zijn on- Johannes Marius (Bok) de Korver, geboren 27 ja nuari 1883 in Rotterdam, overleden 22 oktober 1957 in Rotterdam, speelde als stoere spit voor het eerste van Sparta van 1902 tot 1923 en werd vier keer landskampioen. Was enorm populair. Kwam 31 keer uit voor het Nederlands elftal en won met het Oranje-team de bronzen medaille op de Olym pische Spelen van 1908 en 1912. verzettelijkheid én 5'jn bijzonde re kopvaardigheid te maken heb ben gehad. De Korver leerde het spel op straat. 'Dat deden we met een ten nisbal en die was heel wat lastiger te bespelen dan de grote voetbal later op het veld,' zei hij in een in terview in de jaren vijftig. Pas op zijn 17de, na de middelbare school, werd De Korver lid van een club, Constantia. In 1902 stap te hij over naar Sparta en twintig jaar lang was hij hart en ziel van die vereniging. Hij leidde Sparta naar zes afdelingstitels en vier landskampioenschappen. Vooral het in 1912 veroverde kampioen schap bleef lang in het geheugen gegrift, omdat het temidden van enorme spanning werd behaald. Bok de Kor- Bok scoorde in de laatste minuut ver, voor- van de laatste competitiewed- beeldig, be- strijd tegen Ajax de beslissende genadigd treffer. Journalist Doe Hans be- voetballeren loofde het doelpunt 'tot aan m'n voor alles: kinds- kinderen, stoeiend aan Spartaan. m'n krakende knieën' te zullen door vertellen. Heel Rotterdam zong in 1912: 'Meisjes geeft een lekkere zoen, op Bok de Korvers voetbalschoen'. Niet alleen Sparta profiteerde van De Korvers briljante spel, ook het Nederlands elftal voer er wel by. In de periode 1905-1913 kwam hfj uit in 31 interlands, waarbij hij 15 keer aanvoerder was. Een respec tabel aantal, want in die tijd wer den slechts enkele interlands per jaar gespeeld. Hoezeer hij ook in het Nederlands elftal zijn stempel op een wedstrijd kon dmkken, be schreef de al eerder genoemde De Neve eens op schilderachtige wij ze. Lees er. huiver: 'Ineens duikt Bok ergens op midden in het veld en pikt den bal mee. Ik zag het di rect, daar stond iets te gebeuren. Die wasbleeke kop, die klemvaste kaken, die bliksemende oogen! Daar kwam weer zoo'n echte, staalharde, furieuze stormloop van onze Bok. Hy tippelde, rende door met blikkerende tanden en gebalde vuisten. De Belgische achterhoede was voor geen kleintje vervaard, toch kwam geen mensch hem aan zijn lijf. Hij ging door de verdediging als koek en met een lenigen knik van zijn athletischen figuur, als van een stalen veer. die los springt, poot hij den bal op een af stand van 4 M. van den doelverde- diger knalhard en onhoudbaar in het doel. Een wolk van hoeden vloog omhoog'. De Korver maakte ook deel uit van het Nederlands elftal dat in 1913 voor het eerst Engeland ver sloeg (2-1). Voor dat duel een aan-' vang nam werd hij getooid met een enorme krans vanwege zijn 30ste internationale wedstrijd, 's Avonds, toen hy met de andere" spelers de overwinning in een ca---* fé vjerde, probeerde hy de krans 'j kwijt te raken door het ding stie-j kem onder het biljart te schuivend Hij hield niet van dat soort uiter- j lijk vertoon. Maar de caféhouder,* holde hem 's nachts op straat nar* 'Meneer de Korver, u bent uwfj krans vergeten'. Zijn echtgenote^ sprak jaren later het vermoeden"* uit dat al de kransen die hij door de jaren heen kreeg uitgereikt door hem gewoon bij het vuilnis vat waren gezet. 'Ik ben al te vaak gehuldigd,' zou hij eens hebben gezegd. NadeEe Na de Eerste Wereldoorlog achtte hij zichzelf niet goed genoeg meer om voor het Nederlands elftal uit te komen, ofschoon hij daar nog wel voor werd gevraagd. Op 23 maart 1923, hij was toen veertig jaar oud, speelde hy (tegen Feye- noord) zijn laatste wedstrijd voor Sparta. Ruim twintig jaar maakte hfj vervolgens deel uit van het Sparta-bestuur. In het gewone leven was De Kor ver ambtenaar bi} de gemeente Rotterdam. Hij bracht het tot chef van het bureau voor lichamelijke opvoeding. Na een lang ziekbed overleed hij op 74 jarige leeftijd. Bok de Korver, voorbeeldig, bege nadigd voetballer en voor alles: Spartaan.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1999 | | pagina 5