6
T
Het is almaar hetzelfde asiel-liedje
-ft
RK-kerk moet over condoomgebruik praten
Wat is er aan de hand met Oskar Lafontaine?
Kaderwet Arbeid en
Zorg loopt achter
de praktijk aan
Asielzoekers
Schaamteloos
Stemmen
Politiek
Klagen niet gevaarlijk
m 1
mm g
Rotterdams Dagblad
Woensdag maart 1999
Onder eindredactie van Annemlek van Oosten, tel.: 010-4004358
Ook iets op uw hart? schrijf na3r; hoofdredactie
Rotterdams Dagblad, postbus 2999,3000 CZ Rotter
dam (E-mail: digitaal@Tottcrdamsdagblad.nl).
Houd het kort, lange brieven hebben weinig kans
op plaatsing. En: één onderwerp per brief. Vermeld
altijd uw achternaam, voorletters), adres en tele
foonnummer (onder uw brief in de krant komen al
leen naam en woonplaats). Plaatsing betekent niet
dat het Rotterdams Dagblad uw mening deelt.
Vorige week ging de WD opnieuwin de fout. Het lijkt
bij de WD tot structureel beleid verheven om vlak
voor verkiezingen het asielzoekersvraagstuk ter dis
cussie te stellen. De WD van Hans Dij kstal i s naar een
verwerpelijk en bedenkelijk niveau afgedaald om te
eisen dat Bosniërs met een permanente verblijfssta
tus teruggestuurd zouden moeten worden. Het
voorstel is niet meer van deze tijd.
Een vraag die rest, is of Dijkstals partijgenoten mede
verantwoordelijkzijn voor de doorhem georganiseer
de klopjachtopasielzoekers.Hetantwoord kan alleen
'ja' zijn. Zowel de WD Rotterdam als de WD Zuid-
Holland hebben op het congres van de WD en in de
media volopgelegenheidzich van het landelijke WD-
standpunt te distantiëren. Aangezien zij hiervan geen
gebruik maken, zijn zij naar onze mening medever
antwoordelijk voor het door de VVD geventileerde
rechtse populisme. De beste manier om deze onder-
buikpolitiek te bestrijden is wat ons betreft een stem
op een rode of groene partij.
Piotr van Rij en Jesse Soesbergen, respectievelijk
voorzitter en vice-voorzitter van de Jonge
Socialisten Rijnmond
Hoe pervers, schaamteloos en obsceen de reclame
misbruik maakt van het vertrouwen en de argeloos
heid der kinderen, blijkt uit de prachtige foto van de
olifantjes Maxim en Timberin de krant van 25 februa
ri, waarop zij smullen van een reüzenverjaardagstaart
gemaaktdoor een twintigtal kinderenvandeBljjberg-
school in Rotterdam.
Dat vervolgens een groentenboer weer niet met zijn
poten van het kindercadeau kon afblijven en er een
oneetbaar reclamebord voor moest plaatsen, maakt
het ongetwijfeld spontane gebaar van de leerlingen
tot een goedkope reclamestunt.
Kan de krant voortaan een zwartbalkje over stiekeme
reclame plaatsen? De fotograaf valt niets te verwijten,
hij signaleert. De onderwijzer had 'nee' moeten dur
ven zeggen.
Otto Haitsma, Rotterdam
Het valt op dat partijen zich tegenwoordig vaker bena
deeld voelen door bepaalde regeringsmaatregelen en
dan naar de rechter stappen.
Blijkbaar heeft de rechter steeds het laatste woord.
Hoe zit dat? Als ik ga stemmen, kies ik immers geen
rechter?
Het moet toch duidelijk zijn dat door deze ontwikke
ling de animo om te stemmen er niet groter op wordt
J.W. van Kempen, Rotterdam
Als ik naar 'Opsporing verzocht' kijk of door bepaalde
wijken loop, denk ik wel eens aan de tijd dat Paul Ro-
senmöller nog in Rotterdam-west woonde en zei: *Wat
is het toch gezellig wonen tussen die multiculture sa
menleving'. Toen hij in de Tweede Kamer kwam ging
hij gauw in Beekbergen wonen. Nog zo'n goede uit
spraakvan hem was: 'Ikzitlieverin eenkantinedanin
een restaurant.'
Wat moeten wij toch goedgelovig zijn!
G. de Goederen, Rotterdam
Klagen is niet gevaarlijk en heeft wel degelijk zin. In
de column 'Klagen is gevaarlijk' in het Rotterdams
Dagblad van afgelopen zaterdag beschrijft Peter de
LangedatdeDCMRMilieudienstRijnmondhemnaar
aanleiding van een stankklacht uitnodigde voor een
bijeenkomst met het bedrijf dat die stankgolf had ver
oorzaakt. De DCMR was mensen aan het uitnodigen
die hadden geklaagd over het incident. Zo kunnen
mensen die last hebben gehad direct methet bedrijf in
contact komen en het bedrijf confronteren met hun
ongenoegen.
Voordat er misverstanden ontstaan, schets ik graag
hoe we omgaan met klachten die we bij de meldkamer
ontvangen. Nadat een klacht is binnengekomen
wordt de straat waarin de klager woont, aangegeven
op een kaait. Vaakkomt er een aantalklachten binnen
en ontstaat een patroon dat wijst naar het bedrijf dat
de overlast veroorzaakt. Vervolgens neemt de meld
kamer contact op methetbedrijfen neemtsamen met
het bedrijf maatregelen om de overlast te stoppen.
Voor deze gang van zaken is het nodig het adres van de
klager te weten. Alle gegevens over het incident wor
den met de gegevens van de klagers in een computer
bestand bewaard. Dit bestand is niet openbaar; gege
vens worden vertrouwelijk behandeld en nooit door
gegeven aan het bedrijf dat de klachten veroorzaakt.
De DCMR kan die gegevens wel zelf gebruiken om
klagers te informeren over de behandeling van de
klacht.
Bewonersplatforms zijn er om klagers te informeren
en onwonenden kunnen de bedrijven direct aanspre
ken op de milieuhinder die zij van hen ondervinden.
Dat deze directe communicatie zinvol is, bleek uit een
artikel in het Rotterdams Dagblad enkele dagen eer
der. Daarin stond dat na een soortgelijke bijeenkomst
met Shell Pemïs is afgesproken dat het bedrijf het
aantal fakkelintidenten met een kwart wil terugbren
gen. De DCMR waardeert de open houding van bedrij
ven die deze directe communicatie willen aangaan. De
DCMR voert natuurlijk het gebruikelijke handha
vingsbeleid om bedrijven aan te spreken op een over
treding van de milieuregels.
Dat klagen helpt en niet gevaarlijk is, blijkt uit de re
sultaten die bij de industrie en bij Rotterdam Airport
zijn gcboektcm overlastte verminderen. Desondanks
kunnen steeds opnieuw problemen ontstaan, die we
met strenge regelgeving en dankzij klachten op onze
meldkamer weerkunnenaanpakken.Bymilieu-over-
last in uw omgeving is een klacht op de meldkamer
van de DCMR in goede handen. Blijft u ons dus vooral
informeren als u overlast heeft van bedrijven.
Joris Al, afdelingshoofd a.i.
DCMR Milieudienst Rijnmond
Door Ans Bouwmans en
Jaco van Lambalgen
De inkt van het regeerak
koord was nog niet droog of
de discussie over de asielpa
ragraaf begon alweer. Daar
was ook reden toe. Maanden
lang was er onderhandeld
over dit politiek gevoelige
onderwerp, maar dat er een
noodsituatie in de asielop
vang dreigde, bleef de hele
zomer 'onder de pet'.
Of de politici de waarschuwingen
niet zagen of niet wilden zien doet
er achteraf weinig meer toe. Toen
de omvang van het probleem dit
najaar duidelijk werd, was het te
laat. Met wachtlijsten en afschrik
wekkende beelden van tenten in
de modder werd er voorlopig wat
aan het probleem gedaan. En de
toon was gezet: het asielprobleem
zit aan het plafond. Er moet iets
gebeuren. Sindsdien is het niet
meer stil geweest.
De WD gaf de aftrap. De libera
len wilden alsnog het moeizaam
bereikte compromis met PvdA en
D66 aanscherpen. Het was vooral
de toonhoogte van de WD die de
PvdA in de gordijnen joeg. De
nieuwe liberale asiel-woordvoer
der Kamp werd in een keer Be
kende Nederlander. Maar hij zei
in feite alleen maar watde WD al
tijd zegt, heeft gezegd en zal zeg
gen: er komen te veel asielzoekers
naar Nederlanden er worden er te
weinig uitgezet.
Eigenlijk is dit ook het standpunt
van de hele paarse 'vriendenclub'.
Alleen willen PvdA en D66 dat
niet zo hard zeggen. Asielbeleid is
al snel emotioneel, aangezien het
om mensen gaat die huis en haard
niet voor niets verlaten hebben.
Zolang asielzoekers geen gezicht
hebben is het makkelijk praten.
Zodra ze individuen met een le
vensverhaal zijn, raken mensen
betrokken.
Na de ruzie met de WD gooide de
PvdA het roer om. Het ongenoe
gen over de WD die almaar aan
de haal ging met harde opmerkin
gen over het asielbeleid, groeide.
Reden voor fractievoorzitter Mel-
kert om in oktober de eerste
'vlucht naar voren' te maken: hij
riep PvdA-staatssecretaris Cohen
«wss
Asielbeleid is al snel emotioneel, aangezien het om mensen gaat die huis en haard niet voor niets verlaten hebben. Zolang asielzoe
kers geen gezicht hebben, zoals deze Somaliërs in Strijen, is het makkelijk praten. Zodra ze individuen met een levensverhaal zijn,
raken mensen betrokken. Archieffoto Rotterdam Dagblad/ C«es Kuiper
van asielbeleid op om voor de
Kerst met zijn pakket maatrege
len - een uitwerking van het re
geerakkoord - te komen. Iedereen
wist dat dat niet kon, maar het sig
naal was afgegeven.
Onder leiding van premier Kok
werden de plooien weer gladge
streken. De fracties zouden een
lijn trekken en er geen emotio
neel debat van maken. Maar dat
duurde niet lang, D66 lanceerde
vrijwel meteen een klein 'brand-
bommetje': ook Bosnische vluch
telingen met een permanente ver
blijfsvergunning moesten terug
als het gebied waar zij vandaan
kwamen weer veilig was. De WD
wilde al langer Mie Bosniërs te
rugsturen. De opstelling van D66
zorgde voor veel onrust bij de
PvdA. Volgens bronnen zou Kok
zelfs met een kabinetscrisis heb
ben gedreigd.
D66 boog onder de druk van het
kabinet en vroeg alleen om een
onderzoek. De WD volhardde in
haar mening, gesteund door het
CDA Het probleem bleef dus op
tafel, en de verwijten gingen over
en weer. De sfeer in de coalitie
daalde tot het vriespunt.
Windstilte
Eigenlijk is er sindsdien een soort
windstilte ontstaan. De sfeer ver
beterde niet. Iedereen wachtte op
de plannen van Cohen. Deze voer
de zelf de spanning op met zijn
waarschuwing dat het asielbeleid
op 'ontploffen' staat. De staatsse
cretaris maakt het land daarmee
rijp voor de harde maatregelen,
die hij deze en volgende maand
presenteert Het weigeren van op
vang aan asielzoeker die geen
kans maken - en uitgeprocedeer-
den kan immers schrijnende beel
den opleveren. Wellicht nog dra
matischer dan de lekkende ten
ten van vorig jaar.
Het was weer de WD die de ver
houding op scherp zette. Kamer
lid Kamp zei te vrezen dat de
nieuwe harde aanpak niet ver zou
genoeg gaan. De liberalen erger
den zich aan Cohen. Deze zou di
verse malen onder druk van de
PvdA en maatschappelijke orga-»
nisaties zijn teruggekomen op
eerder genomen besluiten, zoals
het opnieuw beoordelen van de
witte illegalen en het heroverwe
gen van Iraanse asielaanvragen.
De PvdA was, met de Statenver
kiezingen in zicht, bang dat de
WD weer aan de haal zou gaan
met het asielbeleid. In een tweede
vlucht naar voren stelde PvdA-
fractievoorzitter Melkert voor niet
langer opvang te bieden aan uit
geprocedeerde asielzoekers die in
eigen land niet meer welkom zijn.
Daarmee ging hij net iets verder
dan het regeerakkoord, waarin
voor deze uitgeprocedeerden een
uitzondering was gemaakt.
Deze vlucht naar voren kwam als
een boemerang terug. D66 opper
de een staatscommissie voor het
asielbeleid in te stellen en was ge
belgd toen dat meteen werd afge
schoten. De WD incasseerde de
winst. Dagenlang hield fractie
voorzitter Dijkstal de spanning
erin: de WD zou met een eigen
plan komen en zelfs aan het
Vluchtelingenverdrag morrelen.
Uiteindelijk kwam de WD niet
verder dan een herhaling van eer
der ingenomen standpunten (alle
Bosniërs het land uit). Ondertus
sen domineerde het asielbeleid
wel weer de campagne voor de
Statenverkiezingen.
De oogst van enkele weken: ieder
een haalt uit naar iedereen, de
sfeer in de coalitie is nog killer
dan kil en nieuwe inzichten zijn
er eigenlijk niet.
Het kabinet moet deze maand de
knoop doorhakken over het toe
komstige beleid. Uitgangspunt
daarbij zijn de afspraken in het re
geerakkoord en de aanscherpin
gen (bijvoorbeeld geen opvang
van Dublin-gangers) die al aange
kondigd zijn. Daarover zal de
Tweede Kamer dan het zoveelste
debat voeren.
Het kabinet en de Tweede Kamer
kunnen voorlopig echter niets
doen aan het grootste probleem:
Europa. Alleen de Europese lan
den gezamenlijk kunnen de asiel
stroom indammen en eerlijker
over Europa verdelen. Zolang er
nog geen begin van overeenstem
ming is, blijft het in Nederland
dweilen met de kraan open.
Door Wilfred Scholten
In de rooms-katholieke kerk
dient een fundamentele discussie
te worden gevoerd over het ge
bruik van condooms als middel
tegen de verspreiding van aids.
Het belangrijkste adviesorgaan
van de Nederlandse bisschoppen,
de Rooms-Katholieke Raad voor
Kerk en Samenleving (RKKS), zal
dit komende week aan de bis
schoppen adviseren. De RKKS
vindt het gebruik van condooms
in 'levensbedreigende situaties'
geoorloofd.
De adviesraad, bestaande uit een
twintigtal vooraanstaande katho
lieke leken, reageert hiermee wel
willend op het recente pleidooi
van bisschop T. Muskens van Bre
da om in Afrika condooms in te
zetten in de strijd tegen aids. Voor
de camera's van Netwerk zei Mus
kens onlangs: „Als je dag in dag
uit, maand in maand uit zoveel
mensen in je eigen handen ziet
doodgaan aan aids, dan kun je het
niet over je hart verkrijgen om
geen condooms te geven."
De uitspraak kwam de bisschop
op felle kritiek pit behoudend ka
tholieke kringen te staan, omdat
het pleidooi strijdig is met de ker
kelijke leer. Het Vaticaan ver
biedt het gebruik van alle voorbe
hoedsmiddelen, ook als het erom
gaat ziektes te voorkomen. Alleen
de progressieve Acht Mei Bewe
ging en de rk-ontwikkelingsorga-
nisatie Bilance steunden Mus
kens publiekelijk. Muskens' Ne
derlandse collega-bisschoppen
lieten weten dat de Bredase kerk
leider niet namens hen had ge
sproken en deden er verder het
zwijgen toe.
De RKKS vindt het jammer dat
het debat in de rooms-katholieke
kerk over het gebruik van con
dooms hierna is stil gevallen.
„Niets in de theologie en traditie
van onze kerk verzet zich tegen
een discussie over dit onder
werp," zegt voorzitter P.A van
Gennip desgevraagd. Hij geeft toe
dat Muskens 'strikt genomen zijn
boekje te buiten ging'. Maar de
opmerkingen van de bisschop van
Breda waren 'heel genuanceerd
en verstandig'. Van Gennip:
„Muskens heeft gelijk dat con
dooms een van de middelen kun
nen zijn om de aids-epidemie een
halt toe te roepen. Ik kan het me
niet voorstellen dat iemand hier
moeite mee zal hebben."
De afwijzing van condooms door
het Vaticaan, zelfs als middel om
de gezondheid te beschermen,
noemt Van Gennip 'rigide en niet
meer van deze tijd'. De 'fanatieke
reactie' van voorzitster Stienstra
van het Contact Rooms-Katholie-
ken dat Muskens 'verwarring
zaait' en in strijd handelt met de
katholieke leer, vindt Van Gennip
'van een verbetenheid getuigen
die de zaak en de onderlinge ver
houdingen geen goed doet'. „Ka
tholieken die zo zwart-wit den
ken, hebben zich bij voorbaat al
gediskwalificeerd voor het de
bat"
De discussie moet in eerste in
stantie door deskundigen in ka
tholieke kring worden gevoerd,
vindt de raad. Daarna kunnen ook
anderen meepraten. Een discus
sie over deze gevoelige kwestie
past prima in het 'dialoog'-proces
binnen de Nederlandse katholie
ke kerk om de onderlinge verhou
dingen te verbeteren, meent Van
Gennip. „We hebben lang genoeg
een dialoog gevoerd over de dia
loog. Nu kunnen we een gesprek
voeren over de dingen die werke
lijk aan de orde zijn."
„Ik ben benieuwd hoe de bis
schoppen op ons voorstel zullen
reageren," zegt Van Gennip. De
door de bisschoppen ingestelde
adviesraad mag gevraagd en on
gevraagd adviezen geven. Lid zijn
onder meer de CDA-Tweede-Ka-
merleden Ross en Van Wijmen,
oud-werkgeversvoorzitter Wei-
ienberg, KPMG-topman Molen
kamp en de feministisch-theologe
Korte.
Het steuntje in de rug van de
voornaamste lekenadviesraad
kan Muskens op dit moment goed
gebruiken. Naar verluidt zoekt hij
steun en argumenten voor zijn
condoompleidooi. Op dinsdag 9
maart zal hij zijn collega's in de
bisschoppenconferentie ervan
trachten te overtuigen dat zijn uit
spraken misschien het kerkelijk
ideaal -huwelijkse trouw- niet
dichterbij brengen, maar prakti
sche gezien voor de Afrika de bes
te oplossing vormen.
Door Hans van Soest
De kaderwet Arbeid en Zorg komt eigenlijk tien jaar
te laat. De wet moet het werknemers makkelijker
maken hun baan te combineren met de opvoeding
van een kind of de verzorging van een ziek familie
lid. Ook moet het de mogelijkheid scheppen flexibe
ler om te gaan met vrije dagen. Een wet dus die ach
ter een maatschappelijke ontwikkeling aanloopt die
al jaren geleden is ingezet,
Staatssecretaris Verstand van Sociale Zaken wilde
eind vorig jaar al met een nota komen waarin de con
touren van de nieuwe wet zouden worden aangege
ven. Nu het voorstel er eindelijk is, wordt duidelijk
dat Verstand vooral wil aanhaken bij de praktijk zo
als die nu al in veel bedrijven bestaat. In de kaderwet
worden bestaande wettelijke verlofregelingen ge
bundeld en wordt het huidige verlofrecht uitgebreid
met regelingen die voor veel werknemers al lang ge
meengoed zijn.
De kaderwet bestaat uit drie belangrijke onderdelen:
•Het wettelijk rechtop deeltijdarbeid.
Verstand heeft inmiddels een desbetreffend wets
voorstel ter goedkeuring naar de Tweede Kamer ge
stuurd. Hierin wordt geregeld dat ondernemers een
verzoek van een werknemer om korter of langer te
gaan werken niet mogen weigeren. Alleen als een
werkgever aantoont dat hij hierdoor in grote proble-
1 men komt kan dit verzoek worden geweigerd. Dit
recht geldt overigens alleen voor werknemers die
minstens een jaar bij een bedrijf in dienst zijn.
•Uitbreiding en bundeling van het verlofrecht.
De belangrijkste onderdelen hieruit heeft Verstand
nu op papier gezet Volgende maand stuurt ze een
wetsvoorstel ter advies naar de Raad van State, waar
in ouders die een kind adopteren het wettelijk recht
krijgen op vier weken betaald verlof om aan het kind
te 'wennen'. Tot nu toe gold dit recht alleen voor
ambtenaren. Voor overige werknemers was het vaak
per CAO geregeld. Dit wetsvoorstel zal waarschijn
lijk niet voor de zomer worden ingevoerd.
Verder heeft Verstand in haar nota enkele voorstel
len gedaan over zorg- en kraamverlof. Werknemers
moeten volgens haar het wettelijk recht krijgen op
tien dagen betaald verlof per jaar om een ziek kind of
familielid te verzorgen. Vaders mogen twee dagen
thuis blijven na de bevalling van hun vrouw zonder
daar loon of vrije dagen voor in te hoeven leveren.
Voor beide verlofvormen geldt dat ze nu al in veel
CAO's zijn geregeld, maar nog lang niet voor alle
werknemers.
Daarnaast mogen werknemers die langer vrij willen
nemen tien proeent van hun loon opzij zetten en zo
vrije dagen bij elkaar sparen. Als ze die dagen niet
opnemen, maar alsnog als salaris laten uitbetalen,
moeten ze er gewoon loonbelasting over betalen.
Bijstandsmoeders met kinderen moeten in het ver
volg een aangeboden baan accepteren. Tot nu toe
zijn bijstandsgerechtigden met kinderen tot 5 jaar
vrijgesteld van sollicitatieplicht.
Voor al deze voorstellen wint Verstand nu advies in
b(j de betrokken instanties. Waarschijnlijk pas na de
zomer buigt dé Tweede Kamer zich over het defini
tieve wetsvoorstel. Er kan dus nog van alles aan ver
anderd worden. Eind 1999 moeten de verschillende -
wetswijzigingen in werking treden.
Langdurig betaald zorgverlof.
Verstand onderzoekt de mogelijkheid voor werkne
mers om voor langere tijd betaald verlof op te nemen,
bijvoorbeeld om een terminaal zieke ouder te verzor
gen. Hiervoor heeft ze nog geen concrete voorstellen.
Het belangrijkste probleem is: wie moet dat betalen?
Verstand hoopt over twee jaar met een wetsvoorstel
te komen.
Al met al kan het nog lang duren voordat de moderne
werknemer die een baan combineert met zorgtaken.
voor een kind of zieke moeder, terug kan vallen op
wettelijke regelingen. Tot die tijd moeten dit soort
zaken vooral in onderling overleg met de werkgever
worden afgesproken.
Door Peter van Nuijsenburg
Wat is er aan de hand met Oskar Lafontaine?
De Duitse superminister van Financiën, te
vens voorzitter van de grootste regeringspar
tij SPD en tevens co-kanselier van de rood
groene regering, wankelt de laatste weken als
een murw geslagen bokser door Bonn. De da
gen dat hij als de zwaargewicht van de SPD
triomfen vierde, lijken definitief voorbij.
Kanselier en rivaal Gerhard Schroder staat
mede dankzij lichtvoetig optreden in talk- en
amusementshows zo ver in punten voor, dat
niemand in Bonn nog rept van een machts
strijd tussen de twee machtigste mannen van
de SPD. Oskar Lafontaine is uitgeteld en dat
is aan zijn humeur te merken.
Deze neergang ligt voornamelijk aan hem
zelf. Lafontaine heeft twee taken op zich ge
nomen, die voor de meeste politici elk afzon
derlijk al te zwaar zijn. Hij moet als voorzitter
de chronisch door verdeeldheid bedreigde
SPD bijeen houden en als minister van Fi
nanciën zijn stempel drukken op het frnanci-
eel-economisch beleid van de regering. Het
eerste ging hem tot voor kort beter af dan het
laatste.
Als minister van Financiën, behoort Lafontai
ne tot het soort dat in de meeste andere wes
terse landen sinds het begin van de jaren
tachtig is uitgestorven. Terwijl vrijwel ai zijn
collega's paars als modekleur hebben ont
dekt, zweert Lafontaine met zijn Franse
geestverwant Strauss-Kahn nog bij het ou
derwetse rood. Dat breekt hem elke keer op
wanneer er een frnancieel-economische top
Als minister van Financiën behoort Lafontaine tot het soort dat in de meeste andere
westerse landen sinds het begin van de jaren tachtigls uitgestorven. Terwijl vrij wei al
zijn collega's paars als modekleur hebben ontdekt, zweert Lafontaine nog bij het ou
derwetse rood. Archieffoto Reuters/Jochen Eckel
plaats vindt. Niemand neemt hem eigenlijk
nog serieus behalve zijn belangrijkste econo
mische adviseur, mevrouw Lafontaine. En zij
heeft haar opvattingen over staathuishoud
kunde opgedaan in de jaren zeventig.
Begin deze week ging het gemor van het be
drijfsleven over de belastingplannen van La
fontaine over in dreigementen. De grootste
verzekeraar van het land, Allianz, trok het
eerst aan de bel. Wanneer de door Lafontaine
voorgestelde lastenverwaring doorgaat, over
weegt het bedrijf (34.000 werknemers) zijn
heil over de grens te zoeken. Het energiecon-
cem RWE (150.000 werknemers) volgde. RWE
'denkt er over na' voornamelijk nog in het
buitenland te investeren. Nu zal de verhuis
wagen niet gelijk bij Allianz en RWE voorrij
den, maar het is een signaal dat buitenlandse
ondernemingen die eventueel in Duitsland
willen investeren aan het denken zal zetten,
En het is vooral funest voor het 'bondgenoot
schap voor werk', waarmee Schroder samen
met de vakbeweging en de werkgevers de
massale werkloosheid (4,5 miljoen) te lijf wil
gaan.
Op vrijwel het zelfde moment barstte op-
nieuwde discussie los over de samenwerking
tussen SPD en de Oost-Duitse (postl-ccmmu-
nistische PDS. Die discussie werd ontketend
door een SPD-bons van de tweede garnituur,
die echter de. steun kreeg van Lafontaine.
Een aantal sociaal-democraten, onder wie de
voorzitter, wil de deur voor de PDS open zet
ten, omdat deze partij in de oostelijke deel
staten eigenlijk de enige potentiële coalitie
partner is. De liberale FDP en de Groenen
spreken de Oost-Duitse kiezers niet aan en
'grote' coalities met de conservatieve CDU
blijken niet of nauwelijks te werken. In vier
van die zes deelstaten worden dit jaar verkie
zingen gehouden, dus die discussie moest er
wel komen.
Maar het vooruitzicht van een coalitie met
hun voormalige kwelgeesten stuit met name
sociaal-democraten uit de toenmalige dissi
dentenbeweging zeer tegen de borst. Zij ver
wijten Lafontaine dat hij het maar al te graag
op een akkoordje wil gooien met de (post>
communisten.
Daarin hebben ze niet helemaal ongelijk. La
fontaine zei zondag in een tv-interview dat
samenwerking met de PDS mogelijk moet
zijn. Bovendien, zo zei hij, er wordt al in twee
oostelijke deelstaten met de PDS samenge
werkt. In Saksen-Anhalt wordt de SPD-rege-
ring door de PDS gedoogd en in Meeklen-
burg-Vorpommem regeert sinds een paar
maanden een heuse SPD-PDS-coalitie. Het
anti-PDS-standpunt is met andere woorden
al lang door de werkelijkheid achterhaald. En
daarin heeft Lafontaine niet helemaal onge
lijk.
Afsplitsing
De kwestie is intussen zo hoog opgelopen dat
sociaal-democraten zich in Mecklenburg-
Vorpommem van de SPD hebben afgesplitst
en een nieuwe, 'sociaal-liberale' partij, de
SLP, hebben opgericht. De SLP telt nog maar
26 leden en het ziel er niet naar uit dat promi
nente oostelijke SPD-ers de overstap zullen
maken. Maar de 'keuze voor de PDS' heeft
ook bij de rechtervleugel van de SPD grote
onrust veroorzaakt. Zij vreest dat de partij
naar links opschuift en daarmee de winst die
ze vorig jaar bij de Bondsdagverkiezingen
heeft geboekt en haar na zestien jaar weer
aan de macht heeft gebracht, weer verspeelt.
