9
T
Zelfanalyse Schiedam:
leerzaam,
maar diep triest
f
Hoe Tineke zich
onsterfelijk maakt
Passieve getuige van zinloos geweld niet laf of onverschillig
Roken
De Kuip
Hangplekken
Serviërs
Beethoven
Feyenoord 4
Rotterdams Dagblad
Rotterdams Dagblad
Zaterdag 27 maart 1999
Onder eindredactie van Annemlek van Oosten, tel.: 010-4004358
Dat de RET het roken strenger wil gaan aanpakken
juich ik van harte toe, maar waarom halve maatrege
len? Enkel op de ondergrondse perrons zou een rook
verbod komen, o a. wegens overlast van weggegooide
peuken. Is de mentaliteit van diezelfde rokers op de
bovengrondse stations dan anders?
Volgendsde RET'zouopdebovengrondse stations de
wind er toch doorheen blazen', Als niet-rookster (en
bovendien eara-patiente) kan ik dit volledig beamen,
want schuilen m de daarvoor bestemde ruimtes is
vaak onmogelijk als je ziek van rook wordt, want de ro
kers zoeken—uiteraard—ook beschuttingtegen on
draaglijke weersomstandigheiden. Zo ziet u, word je
metziek van rook, dan wordjehetwel 'van de winddie
door de perons waait'. Voor carapatienten een lastige
keuze dus! Daarom RET: laat ook de bovengrondse
perrons rookvrij zijn! Kortom: een rookverbod in alle
openbare gelegenheden. Hele maatregelen werken
ook met verwarrend lijkt mij.
Y. Haegens, Spijkenisse
Ineens moet er weer verbouwd worden aan het stadion
de Kuip. Van delaatsteverbouwmg is ons stadion flink
opgeknapt. Een enkel ding kan ik met moeiteverdra-
gen. De glazen cabines van de bobos.
Niets is mooier dan een continue mensenmassa die
het veld omsluit. Dat is publiek. Dat is juichen. De gla
zen cabines zijn een storend element hierm.Ook tij-
t dens de samenvattingen op TV zie ik steeds die verve
llende cabines waardoor je geen goede indruk krijgt
van het stadion gevuld met mensen.
Van de plannen van de nieuwe verbouwing heb ik nog
geen goed beeld. Ik maak me wel flink zorgen. Laat de
"architecten nou eens goed begrijpen dat die prachtige
ovaal diede Kuip vormtgevuld moetzijnmetmensen.
Dus alsjeblieft zomin mogelijkglas opde tribunes! Als
zij dit niet inzien is de 2e ring straks het mooiste deel
van de kuip.
A Munne, Rotterdam
Ik wou graag even reageren op het artikel in het RDB
van 25 maart jl. Dit artikel deed vermoeden dat de
jeugdhonken in Spijkenisse over het algemeen goed
bezocht worden. Wel, niets is minder waar.
Deze actie van de jongeren van de Ploegvoordebegrijp
ik volledig en hetzaldenk ik nietlangmeerduren voor
dit soort incidenten vaker gaan voorkomen. Dit was
geen zinloze daad, maar een uiting van onvrede over
de 'jops'.Ik ben zelf ook een 'hanggroepjongere' en wij
hebben ookeenjop toegewezen gekregen. Nou... wat
een pokkedïngen zijn dat zeg! Deze hangplekken
moesten onze groep (dik 15 man) een droog, windstil,
ruim en bovendien verlicht onderdak bieden.
Hier voorafgaand moesten wij (de 'hanggroep') een
dozijn vergaderingen doorstaan. Tijdens deze verga
deringen hebben we schetsen van goede, veilige en
bovendien goedkope jeugdhonken voorgelegcL.en
dan komt de gemeente met zo'n aftands houten play-
mobilhutje aan waar nog geen van ons droog, windstil
of verlicht staat. De gemeente denkt vreemd genoeg
nog dat de jeugd tevreden is met zo'n achterlijk wind-
hok en dat wij nou wel rustig zouden zijn. Je onvrede
kan je als jongere nergens meer kwijt want ze luiste
ren toch niet... Het lijktafen toewelofdegemeenteals
een doofstomme invalide aan de touwtjes trekt. Zij
luisteren niet naar goede inbreng van de jeugd want
de plannen zijn vaak al rond voordat ze met ons gaan
vergaderen. Gemeente Spijkenisse, vriendelijk be
dankt voor deze mesthuisjes en vergeet de volgende
keer niet eens naar de jeugd z'n inbreng te luisteren.
Remko Burger, Spijkenisse
Het dictaat aan de Serviërs heeft geen succes gehad.
De 'heldhaftige' kruisraketten-ridders kunnen zich
dus uitleven. Servische mensen zullen worden ge-
!"„dpo.d o.a. door onze F16's. Wij Nederlanders worden
daardoor verantwoordelijk gesteld. Nederland is
NaVö lid. Dat leek terecht. De bedoeling was een ver
dedigingsorganisatie. Nederland zou daardoor zo no-
dig óp hulp kunnen rekenen. Wat nu gebeurt, in feite
jwleën^anvalsoorlog tegen een staat die geen enkel Na-
■voLid bedreigt of aanvalt, behoort absoluut niet tot de
'aanhankelijke intenties. Het is uiterst verwonderlijk
k datfo-hier te landebijnageenkritiek of aarzeling te be
speuren is bij deelname aan een oorlog.
Sinds het begin van de menselijke geschiedenis zijn
erbijgeweldsdelictenhelaasonschuldigeslachtoffers
gevallen. Thans toont men die met o.a. televisie beel
den. Dit geschiedtzodanigdathetUjkt ofdeze beelden
gebruikt worden om de bevolking rijp te maken voor
deelname aan oorlogshandlingen. Een hoogst veront
rustende zaak!
E. Otten, Rotterdam
1 Heer Koolmees: Als trouwe bezoekster (ca. 20jaar) van
de Doelen en luisterend naar Beethoven, wil ik toch
'even reageren op 't zeer onsympathieke artikel van u
'in'het Rotterdams Dagblad. U mocht wiüen dat uw
muziek, u bent componist, nog twee eeuwen na uw
doodmetzoveelplezieren genot wordtgespeeld en be-
—luisterd, als de door u gesmade 'semi-muzikaal-bloe-
''metjes-behang-muziek' o.a. over enkele gelukkig nog
aanwezige concert2enders en in die 'slaapzaal' ten ge
hore wordt gebracht. Erzal bij de z.g. moderne muziek
„zeiler veel mooi's te horen zijn, maar vaak moetje je
"orenengevoelafsluitenofweggaanbijdemetteverte-
- ren, onmelodieuze en smakeloze klanken die ons te
gemoetkomen. De serie Zis gelukkignietmeerbij ge-
brekaanbelangstelling.Hetzalweleentekendestijds
zijn, maardan 'n zeer slecht teken, 't geeft onrustenaf-
keer, tegenover de rust en blijdschap van de ons zobe-
kende en geliefde componisten, en wat we zo nodig
hebben! Hiermede heb 'k mijn harteen beetjekunnen
luchten, zoals u blijkbaar 't uwe. Ik hoop nog vele
mooie uren in 'onze' slaapzaal' te kunnen doorbren
gen met vele gelijkgezinden!
W. Niessen-van Grol, Schiedam
Dat Feyenoord dit jaar kampioen wordt is heel nor
maal. Inzijnbriefd.d. 20 maartj.1. noemt de heer Fran
sen Ajax'FC Dubbelgeluk' maar hij vergeette zeggen
dat een heel elftal van Ajax in Europese topploegen
loopt te voetballen en van Feyenoord niet een.
B. v.d. Berg,CapeIlea/d IJssel
Tekening
Theo Gootjes
Door Kor Kegel
Je kunt het falend management
noemen. „Het zal toch niet zo zijn
dat al die managers gewoon dom
me pech hebben gehad?" vroeg
het Rotterdamse PvdA-raadslid
Peter Aubert zich af, toen hem
werd gevraagd wat hij vond van
automatiseringsproblemen en
miljoenenverliezen bij de ge
meentediensten OBR, de Roteb,
SoZaWe en de Belastingdienst.
Volgens Aubert is de gemeente
raad toe aan een nieuw bestu
ringsmodel. Er is een gezagspro
bleem tussen wethouders en
diensthoofden. De verzakelijking
van de lokale overheid geeft di
recteuren bij de gemeente de illu
sie d at ze de eerstverantwoordelij
ke wethouder (te) vaak met rust
kunnen laten. Er is een arrogantie
naar de politiek. Het lykt wel eens
of de ambtenarij vergeet dat de
gemeenteraad het hoofd van de
gemeente is.
Tot zover het ^tterdams Dag
blad van vorige week zaterdag. En
prompt kwam daar Schiedam
overheen. Baas boven baas. In het
weekend verscheen een 'zelfana
lyse' van de gemeente Schiedam
met onthutsende conclusies. Wet
houders die eerst aan hun eigen
portefeuille denken, waardoor ze
elkaar niet inspireren en aanvul
len. Seetormanagers (diensthoof
den) die moeilijk doen over proce
dures, maar over het beleid niet
met elkaar communiceren. Amb
telijke afdelingen, die de raadsbe
sluiten niet kennen. Dat leidt tot
willekeur. Een organisatiever
nieuwing, die tot verstarring en
verkokering heeft geleid, terwijl
deze vier jaar geleden bedoeld
was om verstarring tegen te gaan.
Helaas, een wel zeer averechts ef
fect.
Er is gewoon slecht gemanaged,
Wethouders waren bang een ne
derlaag te lijden en seetormana
gers probeerden zich tijdens de
organisatievernieuwing zo dik
mogelijk te maken. Hoe groter je
apparaat, hoe hoger de rang op
grond waarvan je je salaris krijgt.
Politiek Schiedam m rep en roer.
De bij actieve Schiedammers al
langer bestaande kritiek is nu ste
vig vastgelegd door een project
groep onder leiding van Gerrit
Kruijt. Burgemeester en wethou
ders hebben de belangrijkste kri
tiekpunten tot de hunne gemaakt.
Dat is een eerste stap. Onderkend
wordt dat het beter moet, maar
hoe, daar is het Schiedamse ge
meentebestuur niet uit. Maandag-
Rotterdam is toe aan een nieuw besturingsmodel, meent Peter Aubert (midden). Rotterdam en
Schiedam staan nu Stevig in de kijker, en in alle andere gemeenten loeren politiekevoyeurs verlek
kerd meehoe het afloopt, maarhetzou voorbarig en gemakzuchtig zijn om te denken dathet in an
dere gemeenten veel beter gaat. Fotoarchief Rotterdams Dagblad/Jaap Rozema
avond vergadert de gemeente
raad erover.
Voyeurs
Het zou zonde zijn als het feilen
van het Rotterdamse besturings
model en de zelfanalyse van de
gemeente Schiedam slechts tot
discussie in eigen stad leiden.
Rotterdam en Schiedam staan nu
stevig in de kijker, en in alle ande
re gemeenten loeren politieke
voyeurs verlekkerd mee hoe het
afloopt, maar het zou voorbarig en
gemakzuchtig zijn om te denken
dat het in andere gemeenten veel
beter gaat.
Ik ken geen gemeente waar de be
volking tevreden is over de ge
meenteraad. Er is overal wat. En
het is waarschijnlijk dat juist in
gemeenten, waar bestuurders
doen alsof hun neus bloedt, de
kwaliteit van de lokale overheid
het minst is.
In Rotterdam hebben enkele be
stuurde tenminste de moed om
te zeggen waar het op staat, waar
bij vooral de PvdA-fractie uiterst
kritisch is over de gemeentelijke
'dikkedeuren'. Raadsleden als Pe
ter Aubert, Bert Cremers en Ge
rard Peet maken een speerpunt
van betere uitvoering van demo
cratisch genomen besluiten. Hun
pijlen richten ze daarbij vooral op
diensthoofden.
Daar zit iets in. Als een dienst
hoofd verzuimt, kan de betrokken
wethouder er de dupe van wor
den. De wethouder moet dan af
treden, terwijl het falende dienst
hoofd blijft zitten, beschermd
door het waanzinnig opgepompte
ambtenarenrecht. Het ligt voor de
hand dat topambtenaren steeds
meer op contractbasis worden in
gehuurd. Dat is duurder, maar als
ze voor hun vak niet deugen, kom
je sneller van ze af.
Zwier
In Schiedam tracht men de ver
nietigende zelfanalyse met enige
zwier te presenteren, in de trant
van: kijk eens hoe dapper wij zijn
dat wij de hand in eigen boezem
steken. AI was die zelfanalyse er
nooit gekomen als het ministerie
van Binnenlandse Zaken en Ko
ninkrijksrelaties niet die eis had
gesteld als voorwaarde voor subsi
die uit het Grote-stedenbeleid.
Het bewijst dat bemoeienis van
de rijksoverheid met het lokale
bestuur wel degelijk zinvol is. Er
bestaan in de grote steden m Ne
derland bezwaren tegen de detail-
zucht van Binnenlandse Zaken,
maar het is bijzonder verstandig
dat het ministerie zo optreedt.
Zonder de verplichting een zelf
analyse te maken, zouden de be
trokken gemeenten van alles ver
zinnen om voor subsidies in aan
merking te komen. Het is goed
dat het ministerie eerst het naad
je van de kous wil weten.
Daarmee wordt niet getornd aan
de lokale beleidsvrijheid. Want de
gemeenteraden kunnen zich in
alle vrijheid tot afspraken met het
rijk verplichten. Daar zijn ze zelf
bij.
Voor Schiedam betekent dat tijde
lijk. een helletocht Veel maat
schappelijk actieve inwoners voe
len zich eindelijk bevestigd in
hun kritiek, ze zullen hun onvre
de uitleven, de plaatselijke poli
tiek kan nog geruime tijd ervaren
het mikpunt te zijn van Schie
dammers die hun cynisme willen
botvieren.
Het is noodzakelijk dat b en w met
heldere plannen komen, waaruit
iedereen begrijpt dat het de ge
meente ernst is om de situatie te
verbeteren. Duidelijke ingrepen,
harde beloften. Pas als die sfeer
gezet is, kan Schiedam met suc
ces werken aan een stadsvisie tot
2020, waar het ministerie ook om
vraagt.
Trouwens, mocht de Schiedamse
raad er maandag van afzien spij
kers met koppen te slaan, dan zou
ondubbelzinnig blijken dat de
eerste les van de zelfanalyse nog
niet geleerd is. Nu niets eisen ter
verbetering tast de geloofwaar
digheid aan.
Initiatieven
Pijnlijke zelfanalyses zijn onont
koombaar. Peper, In 't Veld, Tops,
Elzinga, autoriteiten met een me
ning over de teloorgang van loka
le democratie, hebben al vaker
aanbevelingen gedaan om tot be
ter gemeentebestuur te komen.
Raadsleden zouden meer coach
moeten zijn van actieve inwoners,
coöperatiever moeten zijn, zelf
meer initiatieven moeten nemen.
Maar zelden trokken gemeente
raadsleden hier persoonlijk lering
uit. Van de honderden raadsleden
die ik ken, zie ik maar bij enkelen
een neiging om assertiever of ori
gineler te worden of om hun wijze
van opereren te veranderen,
waardoor ze aantoonbaar meer
het volk zouden vertegenwoordi
gen.
Een neiging!
Niet eens gezegd dat ze het ook
doen.
Door Bart Verkade
Door Gerhard Hormann
Deze week is de zoveelste cam
pagne van start gegaan tegen zin
loos geweld. Daarbij wordt op
nieuw vergeten dat omstanders
die actief ingrijpen iridit soort si
tuaties vaak meer op de dadeRs)
lijken dan we zouden willen.
Omstanders die getuige zijn van
zinloos geweld en-daarop passief
reageren, worden vaak laf of on
verschillig genoemd. In werke
lijkheid zijn het meestal juist bra
ve burgers die zelf in conflictsitu
aties nooit hun toevlucht zouden
nemen tot fysiek geweld. Ze rea
geren als verlamd op de aanblik
van agressie en vertonen een ver
klaarbaar vluchtgedrag. Dat is
geen onverschilligheid, maar on
macht.
Zelf was ik tweemaal getuige in
een situatie van zinloos i
zo ben ik in Amsterdam ooit
spontaan uit de tram gestapt na
dat ik in het voorbijgaan had ge
zien hoe iemand, op klaarlichte
dag en op een stampvol Damrak,
de ruit van een geparkeerde Mer
cedes insloeg. De enige reden
waarom ik de dader niet persoon
lijk uit die auto heb gesleurd, was
dat de politie hem net iets eerder
op heterdaad had betrapt. Maar
handelde ik op dat moment uit
burgerplicht? Nee, eerder uit
blinde woede.
Het tweede voorval is van recen
ter datum. Tijdens een demon
stratie van de Centrumdemocra
ten in Leerdam was ik er - als
journalist - getuige van hoe een
rechts-extreme demonstrant
werd gemolesteerd door een aan
tal woedende anti-racisten. Zon
der nadenken stapte ik uit mijn
dubbele rol van objectief waarne
mer en ooggetuige en trok zijn
belagers van hem af. Van de poli
tie hoorde ik later dat een van
hen een mes op zak had.
Agressief
Maar maakt mij dat dapper? Nee,
zelf zou ik het liever driftig willen
noemen. Want dit verhad komt
meteen in een heel ander dag
licht te staan, wanneer ik eraan
toevoeg dat ik mij op de snelweg
regelmatig schuldig maak aan
een aantal vormen van agressief
weggedrag: kleven, rechts inha
len, seinen. Ik ben namelijk hele
maal geen voorbeeldburger voor
wie alle campagnes tegen zinloos
geweld gesneden koek zijn; ik
ben een voorbeeld van iemand
die irritatie gemakkelijk omzet
in agressie.
Wanneer mensen onverwacht in
een gewelddadige of gevaarlijke
situatie verzeild raken, treedt de
reflex op die psychologen betite
len als de fight or flee-response.
Mensen met een hoge gewelds-
drempel zullen het in zo'n situa
tie op een lopen zetten of verval
len in een soort apathie. Dat is
geen verontschuldiging voorhun
gedrag, maar wel een verklaring.
Bij degenen die in actie komen,
spelen zich ongeveer dezelfde
biochemische en psychologische
processen af als bij de dader(s).
Ze reageren zonder na te denken
over eventuele consequenties
voor hun eigen welzijn en lijken
alleen nog te worden voortge
stuwd door de plotseling vrijge
komen adrenaline in hun li
chaam die hen roekeloos maakt
Bij alle terechte en o zo noodza
kelijke campagnes die in de toe
komst nog gevoerd moeten wor
den als het om dit onderwerp
gaat, mag dan ook nooit uit het
oog verloren worden dat omstan
ders die wel in beweging komen
doorgaans diegenen zijn die net
zo'n korte lont bezitten als ple
gers van zinloos geweld en van
binnen eenzelfde soort smeulen
de woede bezitten.
Er is alleen een verschil tussen
zinloos geweld en gecontroleerde
agressie, net zoals er ook een ver
schil is tussen de Duitse inval in
Pelen in 1939 en de acties van de
NAVO om een einde te maken
aan de ellende in Kosovo.
Gerhard Homanrt is politicoloog
en publicist
Et zijn van die momenten
dat ik het spoor even bijs
ter ben. Dan denk je bij
voorbeeld dat het goed is voor het
land als zo veel mogelijk mensen
gebruik maken van het openbaar
vervoer. En dat de prijs daarvan j 4
dus zo laagmogehjkmoetzijn.Hoe
kan het dan dat de minister van Verkeer besluit datde
Spoorwegen een paarhonderdmiljoengulden perjaar
extra moeten betalen om over die rails te mogen rij
den? Die kosten zullen toch weer door dereiziger moe
ten worden opgehoest. Natuurlijkis hetwaardat al die
bielzen en spoorstaven ooit op kosten van dehelenatie
zijn neergelegd, maar is het niet een beetje zonde als
net gebruik ervan straks te duur wordt?
Tineke Netelenbos is een slimme meid. Begonnen als
schooljuf werktezezichoptotstaatssecretarisvanOn-
derwijs. En toen de verkiezingen eraan kwamen was
ze de eerste om zichzelf te tippen als minister. Alleen
zag ze met dat heel onderwijzend Nederland haar in
middels spuurgzat was. Be begreep dat heel goed. Als
vader van schoolgaande kinderen heb ik me ooit laten
strikken voor het schoolbestuur en daar in een mo
ment van zwakte de functie van secretaris aanvaard.
Dan mag je de post van Tineke openmaken, en da's
een dagtaak. Stilstand is achteruitgang, vindt dezepo
litica, en dus veranderde ze elke dag iets in het onder
wijs. Gek werd ik ervan en wat erger is: veel schooldi
recteuren en onderwijzers ook.
Toch kwam Tineke op de trappen van het paleis te
recht. En niet eens op zo'n gekke tree. Alsministervan
Verkeer en Waterstaatrust op haar de loodzware taak
de herinnering aan voorgangsters ais Annemarie,/
HanjaenNeelie uitte poetsen. Dustrokze, alweerheel
verstandig, lessen uit de puinhoop die ze op al die"
scholen heeft achtergelaten. Haar lijfspreuk (Het
hoeft niet goed te zijn, als 't maar veel is) draaide ze
voortaan om. Zezochtééngrootprojectdathaarna'am
voorgoed in ons geheugen zal branden. En dan liefst
op een andere manier dan bij haar voorgangsters, An-
nemarieherinnerenwealsdevleesgewordenBijlmer-
ramp, Hanja was het ijsblok dat de hele Betuwebevol-
king witheet maakteen Neelie komt na deTCR-affaire
niet meer van het etiket gangstermeisje af.
Tineke weet hoe ze onsterfelijk kan worden. Ze lost de
files op. Mooi, zult u zeggen, want wie staat er niet om
de haverklapzijn tijd te verdoen in een rij? Opderadio
wordt tijdens de spits al gesproken over'het gebruike
lijke verkeersbeeld' als de wegen weer helemaal ver
stopt zitten. Tegen betaling, vol chagrijn en met ge
vaar voor het milieu duwen weduizend kilo s taal van A
naar B. En toch sluit ik elke dag weer gedienstig aan.
Alternatieven zijn er immers niet. Ikheb een maandje
noodgedwongen gebruik gemaakt van het openbaar
vervoer en heb nu beiligontzag voorde mensen die el
ke dag weer bereidzijn die vemederingte ondergaar
Ik wist al dat je slechte verbindingen, overvolle bus
sen en rijtuigen en onverklaarbare vertragingen voor
lief moet nemen. Verbijsterd was ik datje in de bus of
metro ni ets eens fatsoenlijk een krant kunt lezen, dat
sommige bussen zo oud zijn datje nieren er uittrillen
ais demotor stationair loopt,datje aardige chauffeurs
met een lampje moet zoeken, dat er zo weinig controle
is datje eigenlijk gek bent als je nog een kaartjekoopt.
En ik heb werkelijk gloeiend de pest aan al die opdrin
gerige types ophet metroperron die je de kans niet ge
ven fatsoenlijk uit te stappen.
Vier weken bussen en treinen hebben mij genezen.
Een streep door de rekening van Tineke. Haar plan
nen voor tolheffing zijn gedoemd te mislukken. Lie
ver elke dag vijf piek extra kwijt voor een rustig ritje,
dan met gekromde tenen in een veewagon. Als ik me-
neerNouwen van de ANWB mag geloven denken acht
van de tien Nederlanders er zo over, dus wordt dat re-
keningrijden hooguit finaneieeleen succes. Dat zalTi-
neke geen eeuwige roem bezorgen, want de files wor
den geen meter korter. Toch is ze vastbesloten zich te
laten kronen tot de Koningin van het Tolkordon. Ze
heeft zelfs het standaardwerk 'Sleutels voor succes
volle onderhandelingen' uit het hoofd geleerd. Regel
10: als je dreigt de slag te verliezen, doe je een voorstel
dat voor je tegenstrevers volstrekt onaanvaardbaaris.
Dan vegen ze de vloer met je aan, maar stemmenlvan
ellende alsnog in met het oorspronkelijke plan. Niïbe-
grijpt u waarom Tineke deze week voorstelde alj§ au
to's in de toekomst vanuit de ruimte te laten volgen,
rod at elke gereden kilometer in rekening kan worden
gebracht. Dikke kans dat ze de Tweede Kamer ermee
mpakt. De parlementariërs lieten zich eerder immers
ook al door Neelie, Hanja en Annemarie zand in de
ogen strooien.
Het wachten is op iemand met slimme plannen in
plaats van stokpaardjes. Iemand die de honderden
miljoenen van de tolpoorten gebruikt om écht iets te
verbeteren aan het openbaar vervoer. Iemand die
durft toe te geven dat er wel degelijk meer wegen no
dig zijn om het 'gebruikelijke verkeersbeeld' in de
Randstad weer normaal te makenIemand die een mi
nister behoeft voor een milj oenenflop die haar niet be
faamd, maar onsterfelijk belachelijk maakt.
Opgericht 2 april 1991
Uit de statuten;
Het Rotterdams Dagblad is een onafhankelijke regionale
krantzonder binding met enige levensbeschouwelijke
organisatiepoMöeke partij of belangengroepering. De
krant stelt zich ten doel doormiddel van berichtgeving In
woord en beeldanalyse en achtergrondartikelen haar'
lezers zo actueel, objectief en veelzijdig mogelijke
Informatie teverschaffen.
Hoofdredactie; J. Prinsen LP. Pronk.
Chef Centra) Desk; FJ. Eckhardt
Rubriekschefs:
Eindredactie Vormgeving: R.LJ. van Zeelst
Stadsredactie Rotterdam:S. Booister.
Editie Voome-Putten: C.G. Buitendijk.
Edrtie Waterweg: J.H. Bunte.
Editie Ussel en Lek: M.E. Verwaaijen
Editie Regio Zuid: C.H. Soeters.
Nieuwsdienst/Binnen/buitenland: B.V. Verkade.
Cultuur Leven: MJ.F. Maas.
Economie: N.P. de Vries
Sport: P. Ouwerkerk.
Illustratie: F.vanSonteren.
Informatiebeheer: Th. C. Kiffers.
Deze podium pagina bevat analyses en meningen van
redacteuren, gastschrijvers en lezers. Het commentaar op
pagina3vertolktdemeni,igvandekrant
