'Een kampioenschap zonder Witte is toch anders
'Ben ik net een paar
maanden burgemeester...'
«S»
ft r.-r
er een
van
Rotterdams Dagblad
j W O;;?" li '<é£f O;? iViviw-'J 0 ts 'f4ï5;!<ï#i'
Maandag 26 april 1999
Rotterdam Op het grasveld van
de Kuip spelen de spelers van
Feyenoord voor het kampioen
schap en proberen 47.000 toe
schouwers hen met verbaal ge
weld naar de overwinning te dra
gen, De gelukkigen zitten binnen.
Buiten/hét stadion vertoeven on-
:deM^SêirVele honderderminctei
^oiiuin^Sn, die geen'^^rtae
'Vddr^dg^^sU'ijd^h^betf be
machtigd. Ze zwaaien Baar met
4aall^versieaie^tol5^die al-4
Als de Küipjuicht.juichen zij/een
seconde later, ook. 4"
Samen met het échte legioen
wandelen zy na de wedstrijd van
Zuid naar Noord, van stadion naar
Coolsingel. Het wordt een waardi
ge roodwitgekleurde mars over de
Laan op Zuid, Erasmusbrug en de
Schiedamsedijk. De teneur: 'Jam- -
mer dat het maar 2-2 geworden is,
maar fijn dat 'het' nu eindelijk zo
ver is. Wie in de stoet meewan-
delt, hoort soms het gezang van
verre aankomen. En hoort het
weer in de verte verdwijnen. Eén
prachtig geluid.
De meesten hebben een nep-
scjiaal in de hand, een vlag of an-
pgre feestattributén. Een vrouwe
lijke aanhanger heeft een bos
jpod-witte bloemen stevig in de
armen geklemd. „Van wie deze
gijn? Van Dudek," zegt ze beslist
pn ze lijkt ook zeker niet van plan
debos van de Feyenoord-doelman
aan wie dan ook af te staan.
Langs de kant houden de blauwe
wagens van de Mobiele Eenheid,
waarvan enkele voorzien van Fey-
enoord-emblemen, de zijstraten
van de Laan op Zuid
voor het verkeer. Af en toe rijdt ér
een taxi langs, getooid met een
vlaggetje achterop. Een 'stille'
van de politie maakt op een Puch
een praatje met zijn.collega'si Lo-
pen en fietsen overeen helemaaiy*
lege Laan op^^.Hë^hèeftii^s^
weg van een autovaje^zoadag#^^»
Tramlijn
müsbrug, de vermgmezwijH^bij'-
na .onder.-dev/w'r-r--r.-'
springende^
fans.Een
„Ze konden niet langer wachten,"
zegt speaker Peter Houtman.
Aanvoerder Jean-Paul van Gastel
toont het uitzinnige legioen de
schaal. Enorme rookwolken van
het vuurwerk ..maken het gezel-
^apHiijpa omi^tbaai;:Mensen?
«öeêevé
oenen
op een genoeglijk f
harige fan-ba-tir':.
lanceert als"'""
een volleerd
ober met volle
dienbladen,
terwijl de be
stuurder de
passagiers tot
een nieuw lied uitnodigd. De met
bier gevulde bekertjes komen uit
café Het Spinnewiel. Het harde
vuurwerk en de polonaises in de
Beijerlandselaan hebben de
trampassagiers opgewarmd.
Als de rellen nog niet begonnen
zijn, is het prettig toeven op de'
volgepakte Coolsingel. Het is
druk, heel druk.De politie
spreekt over 200.000 mensen. Re-
clamepalen, lichtmasten, ver
keerslichten en boomtoppen wor
den beklommen om het bordes zo
goed mogelijk te kunnen onder
scheiden. Dat zyn de ereplaatsen,
Maar de meeste mensen moeten
toch gewoon een plaatsje zien te
vinden op de straatstenen zelf.
Laatkomers zien mets.
Even na zeven uur, iets eerder
dan gepland, verschijnen de spe
lers van Feyenoord op het bordes.
nebril in het
haar&™
^j^^sch'ahl.'gght/^
hC'.lrah'v hand .tóf-',
'-'•■■■hand. Bjjhaiê--
dereen mag
zyn zegje
doen: van doel
man Jurek Du-
dek, die hele
maal uit zün
dak gaat, tot Peter van Vossen.
Maar ook van Edwin Zoetebier tot
Robin Nelisse. Ook Julio Cruz
mag nog wat zéggen. Dat valt niet
mee voor de Argentijn die de Ne
derlandse taal nog niet echt
machtig is. „Dit is zo mooi," sta
melt hij.
Fluitconcert
Burgemeester' Ivo Opstelten
toont zich ook even buiten, maar
op hem zitten de supporters niet
te wachten. De bestuurder valt
een licht fluitconcert ten deel en
maakt zich al gauw weer uit de
voeten.
Leo Beenhakker oogst meer suc
ces door vanaf het balkon Louis
van Gaal op de korrel te nemen,
die als trainer van. Ajax een kam
pioenschap iets te uitbundig vier
de: „Nee," zegt Beenhakker tot de
massa op de Coolsingel, „wij gaan
niet zeggen dat wij de beste zijn
van Arnhem, of van Eindhoven, of
zelfs van Amsterdam.:; Nee, wij
zijn gewoon de beste§ï$fïi Neder
land" Dat: gaat ^r.bijfi^Degioen
wel injnefalajeenanderlied: „Het
is stil,
kleine-
ajsfeest
Üefestyn,
lPPige -
met
;^pfee:^teifiS^nïg£Beten op
:'dëï(^püdérs^óh-pa 'oT ma, opdat
ook het' krobst'ee'riblik kan wer
pen op Don Leo en dezynen.
Er zijn ook veel ouderen. Zeer
gryze zeventigers zelfs, echtparen
die trots voor Feyenoord applau-
diseren. En of het nu gaat om het
aloude 'Hand in Hand'.of de mo
dernere liederen van Cock van
der Palm en Lee Towers, ze be
heersen de tekst tot in detail.
Dit is geen gewoon stadionpu-
blj.ek, dat zich nogal eens onder
scheidt door rauw gevloek en ge
scheld. Dit zijn mensen die er
trots op zijn 'voor Feyenoord' te
zyn. Niet alleen Rotterdammers,
ook Zeeuwen, Limburgers, Gro
ningers, Friezen en Drenten - dat
hoor je aan hun accenten.
En ze willen in 20C0 graag terug
komen naar dé straat van Rotter
dam. „Tot volgend jaar," gilt een
meisje met overslaande stem tot
de spelers, die zojuist het balkon
verlaten hebben. Leo Beenhakker
vraagt iedereen het rustig te hou
den en naar huis te gaan. „Ik be
loof jullie een ding, tot volgend
jaar." Helaas wordt de oproep niet
Devolge
Coolsingel
viert feest.
men n ree a-
mepalen,
lichtmasten,
verkeerslich
ten en boom
toppen omde
kamoioenen
Zien. Foto Jaap
Rozema/Hotter
damsPaeoiad
opgevolgd. „En nu slopen," kraait
een puber in een trainingspak al
rorid.half acht.
Op sommige hoeken van de Cool
singel is het te druk. Tussen kios-
léifrten winkelpromenaden ko
men de verschillende publieks-
stromen elkaar, af en. toe degen,
waardoor
Wieü 'HiHsborougfrirchtige^rtoe-
staridèh' uit.de weg wiTgaan, kiest
Terwijl
juicht, beklagen drie" Feyënóord-
fans zich in een visrestaurant aan
de Lijnbaan over de gang van za
ken.,Mensen die niet eens in het
stadion zijn geweest, staan op het
balkon. Wij als echte fans kunnen
er niet bijkomen."
Anderen malen er minder om. Zie
bestellen nog maar eens een rond
je in het stamcafé, waar de tv beel
den van de Coolsingej vertoont.
En zelfs wie alleen door de stad
wandelt, kan zich moeilijkaan het
feestgedruis onttrekken. Auto's
toeteren, plukjes fans zijn overal.
Zelfs de in aanbouw zijnde KPN-
wolkenkrabber is in Feyenoord-,
sferen. Hoe ze het geflikt hebben
is onbekend, maar op de bovenste
verdieping hangt een vlag van de
officieuze supportersvereniging
SCF. 'Feyenoord kampioen 1999-
2900' voorspelt het dundoek.
Aan de verslaggeving over hot kampioens
feest werkten mee: Carol van der Velden,
Marcel Pottere, Yvonne Keunen, Wessel
Penning, Gert Onnink, Sandra de Vllegh, Pe
ter Louwerse en Jaap Rozema.
Foto's voorpagina: Cees Kuiper en Niels van
der Hoeven.
Onderonsje tussen twee bazen: burgermeester Opstettenfelictteerttrainer Leo
Beenhakker. Foto Jaap Rozema/Rotterdams Dagblad
Rotterdam André van der Louw staat
middenin de burgerzaal, en hult zich in
een wolk van rook, afkomstig uit zijn on
afscheidelijke pijp. Burgemeester van
Rotterdam van november 1974 tot 1981 -
nét een periode waarin Feyenoord nu niet
bepaald succesvol was. En daar, een stuk
je verderop, staat Ivo Opstelten, koud eer
ste burger van de Maasstad, en nu al in
het bezit van de kampioensschaal.
Jaloers? De huidige president-commissa
ris van de NV Stadion Feijenoord schudt
het besnorde hoofd. „Nee, ik zou dat
woord niet over m'n lippen kunnen krij
gen. Bovendien zou ik dit als hartstochte
lijk Feyenoord-fan wel elk jaar willen
meemaken. Alhoewel, dan is het mis
schien niet zo leuk meer.
Hij draagt een Feyenoord-sjaaitje. Opstel
ten keurig zijn ambtsketen. Zegt: „Ben ik
net een paar maanden burgemeester, en
bieden ze me dit al aan, Nee, het kampi
oenschap heeft geen rol gespeeld bij mijn
komst naar Rotterdam, al zag ik het wél
aankomen. En dit is niet eenmalig, hoor.
Ik had het er pas nog over met de direc
teur van de hoofdsponsor van Ajax. Feye-
noordgaat.de komépdejarentie toon zet
ten"-. -
Het stadhuis, de Coolsingel, Rotterdam.
Een uurtje, of watné de ietwat teleurstel
lende 2-2 tegen NAC. Volop colbertjasjes
en stropdassen in de ruimte achter het
bordes. Flauw dringen flarden van Feye-
noord-liedjes, het geknal van vuurwerk
en geschreeuw de zaal binnen. Op de bar
staan glaasjes wijn, champagne en jusd'o-
range in slagorde opgesteld.
Ordelgk
Ze zijn er bijna allemaal. Raadsleden, po
litiemensen, hoge ambtenaren en andere
genodigden. En daar beent hoofdofficier
van Justitie mr. Leo de Wit binnen, een
glimlach van oor tot oor." Hij is gelukkig
dathet rondom dewedstrijdindeKüip or
delijk is verlopen. En ja, hij is blij dat Fey
enoord heeft gewonnen.
Alhoewel: „Voor Rotterdam heb ik ander
half jaar in Breda gewoond. Dus ik was
vanmiddag ook een beetje voor NAC. Met
die 2-2 werd ik feitelijk op m'n wenken be
diend."
Daar treedt Feyenoord-voorzitter Jorien
van dèn Herik binnen, Z'n rode hoofd
goed zichtbaar voor iedereen. Met in zyn
kielzog Don Leo. „Kijk, da's Beenhak
ker," weet een mevrouw zeker. Bestuurs
lid technische zaken Rob Baan volgt en
daarna - laat het feest maar losbarsten -
Jean-Paul van Gastel
Het tot dan toe ordelijke feestje begint
een chaotisch karakter te ieder
een wil de spelers aanraken, iedereen wil
een handtekening, iedereen wil met ze op
de foto, of een interview. Een mevrouw in
een bloemetjesjurk, óók al met zo'n rood
hoofd, filmt elke seconde. Lee TowêFs
wordt het balkon opgestuurd als opwai-
mertje, waarna De Kampioe m ten tone
le verschijnen. .nu
Wat er op de Coolsingel en i.et Stadhuis
plein gebeurt, kan binnen slechts worden
geraden. Wél valt in eerste instantie een
dichte, kleurige mist te zien, veroorzaakt
door vele lichtfakkels. en vuurwerk. De
stropdassen en mantelpakjes lijken nu
nergens meer mee te zitten; ze klimmen
op stoelen en tafels, balanceren op de te
nen en strekken de nekken om maar een
glimp van 'buiten' te kunnen opvangen.
Gejoel
Het enige wat echt goed valt te zien, is de
kampioensschaal die telkens boven de
hoofden wordt uitgetild. You'll newer uxtlfc
alone, meldt de Coolsingel Ongetwijfeld
zal menig Feyenoord-sjaaitje met gestrek
te armen nu boven de hoofden worden ge
houden. De deuren van het-bordes gaan
weer open, gejoel eh gefluit klinkt Been
hakker treedt binnen.
Iedereen is onder de indruk. Pe spelers,
die het hele jaar naar dit moment hadden
toegeleefd. En Opstelten, die zoiets in
Utrecht nog nooit had meegemaakt „Ik
vond het fantastisch," luidt zijn commen
taar, „wat een kracht straalt er van die
mensen af. W* kunnen trots zijn. Dit is de
mooiste dag, sinds mijn installatie."
Het buffet staat al te pruttelen. De borden
worden gevuld, de sfeer is even ontspan-
nen. Tot het moment dat hoge politie
ambtenaren plots in beweging komen, en
ook Opstelten en De Wit wat zorgelijke be
richten in het oor krijgen gefluisterd. De
lange gordijnen van de burgerzaal gaan
dicht.
„Voor veel supporters is het kampioen
schap het hoogtepunt in hun leven," heeft
Van den Herik net nog gezegd. Aan Ogr
stelten overhandigt hij een mooi ingelyst
Feyenoord-shirtje, voorzien van de hand
tekeningen van de spelers. 3
Feyenoord-invaller Henk Vos loopt, gé-'
alarmeerd door enkele supporters, naai;1
één van de ramen. Schuift het gordijn'
weg, en ziet hoe de politie wordt bekogeld
met hekken en stenen. Daa. blijft het pij.
„Wegwezen," bromt een bode, „als je hier
gaat staan, dan heeft dat een negatief ef
fect op buiten."
Vos mompelt wat en blaast de aftocht. Het
feest is voorby, de rellen zijn begonnen.
Het,c»fé"yan:Jan
aLinssen op vrijdagavond. Twee
JJ dagen voor'het-officiële-kampi-
a oenschap, van Feyenoord vindt
asie plaats Wat als PSV vanavond
al verliest en Vitesse zondag?: Wat
Het groepje ^vrienden: grapt en
«grolt. Nee, niemand; twyfeltlèr
niiog aartWat det^ncihrentie ook
«doet,, Feyenoord pakt dietitel.
*Het aftellen bereikt het nulpunty
S*Dë': euforie :is 'groter .dan -ooit/
^evenals het zelfvertrouwen.
Natuurlijk zijn 'we hartstikke
irblijzegt Peter-Paul „Maar het
J zal nooitm'eer hetzelfde zijn." De
sgroep om hem heei^Beaamt het
Immers, dejvHendërigroep,: hoe
"hecht ookymist de belangrijkste
schakeL De bindende factor Pe
ter Jan van Schalk; beterbekend
als Witte.
Wie was Witte? Frank eri- Mem-
dèrthoevéhmètIahg"nate den-
ken." „Witte; was een joviaal ie-
die mét-iedereen
^schictèit DyliQd nooit ruziemet
iemand."
Zus Eckd:Mijn broer kénde zo
veel mensen. Hij had vrienden in
alle sóórten kringen. Hjj had een
hekel aan Ajax, maar hy had ook
Ajarieden in zijn vriendenkring."
Witte was open en eerlijk. Alles
was'goud'en'geniaal'. Hij kwam
uit gegoede kring, maar bleef lie-
ver de eenvoud zelve. Witte was,
•iéén brok humor, maar op de ge
voelige momenten bloedserieus.'
Een levensgenieter, een nuchtere
spring-ïn-'t-vdd.
-Bovenal was Witte idolaat van
Feyenoord. Hy reisde de dub
f, overal achtemafuit- en thuiswed-
t 'strijden, in' binnen-, en buiten
land.-Meiriderttwas,-daarbij zijn
onafscheidelijke kameraad.
- Witte gteg blind voor Feyenoord.
Toen hij in Italië werkte, vloog hij
één keer in de twee weken terug
naarRottetóa^. om de thuiswed-
sfryden van Feyenoord by te wo-
-tien. Witte was het brein' achter
de verbranding van het kampi-
oensshirt van Ruud Gullit uit
1984i':De onverwachte .overstap
naar PSV werd uitgelegd als 'ver-
kaad'. Het embleemwerder keu-
:.rig: uitgeknipt, maarGullits shirt}
-ging eraan;
Zyn Srilankese vriendin Shami
dié, >41tydèns; eéif vair^tik'éle
reizen in 1992 in India ontmoet
te - kan de liefde voor Feyenoord
beamen. „Witte was in De Kuip,
keek de wedstrijd tijdens Studio
Sport, 's avonds laat nog een keer j
en de volgende ochtend tijdens
het ontbijtuieuws. En dat terwijl
hij net anderhalf uur in dat stadi
on had gezeten. We hadden dan
'Witte'van Schalk (tweede van links) In 1992 temidden van zijn vrienden en vriendinnen bij Feye-
noord-AS Monaco, de halve finale van het EC ll-toemooi, waarvoor hij vanuit Nepal terugreisde
tiaar Rotterdam. Foto uit prlvé-arohief
ook twee televisies." halsoverkop vanuit Nepal terug ropa Cup n tegen het Franse AS
Witte onderbrak zijn wereldreis naar Rotterdam om de return- Monaco te kunnen zien. Na een 1-
voor Feyenoord. Hy vloog in 1992 wedstrijd van de halve finale Eu- 1 gelijkspel in de uitwedstrijd
wasde.kans op een finale groter
dan ooit Het werd:2-2 in de Kuip,
en Feyenoord lag eruit -
De tragiek is misschien wel teke-
nend voor het levensverhaal van
Witte. Na raadplegingyan? %'n
zus Kickel durfde hy in.4997:dé
stap te wagen: hij zou Shami ten
huwelijk vragen. Maar'eerst gin-/?
gen Shami en Witte samen op reis;
door Afrika. Witte reisde nooit
"•eerste;klas, maar voor deze!ene
gelegenheid had hij dé duurste
tickets voor de trein gekocht 45jr
dens die reis zou hij Shami;-fen;
huwelijk vragen.
Zover is het nooit gekomen. Het
aankomend bruidspaar raakte
betrokken bij een busongeluk in:
Kenia. Shami overleefde het ón-
geluk, Witte'overleed,aan inwen-
dige bloedingen./ Hy v?as 35-jaar.
Shami: „Het laatste wat hij droeg
was een Feyenoord-shirt Het ws
ook altijd het eerste dat hij inpak
te als hij op reis ging." Zyn laat
ste woorden: Sweetie, things only
can get better.
Het was 20 januari 1997. Zyn fa-
milie en vrienden hoorden het
een dag later. De klap was im-
mens. Het ongeloof groot Dit kon
niet waar zijn. Witte kon een cha
oot zyn, maar uiteindelijk kwam
bij hem toch altijd alles weer op;
zijn pootjes terecht?
Zijn'vrienden verzamelden zich
in. sportcafé Grandstand. Peter-
Paul: ,;Ik had het gevoel dat. ik
niet thuis kon zitten." De begra-
s fenis op 27/januari was indruk-
Feyenóord-stijl. Witte lag opge
baard in het Maasgebouw. Bij de
Kuip hingen dé vlaggen halfstok.
Over "rijn kist lag een Feyenoord-
vlag}aangritóden door; het be-}
stuur. De vlag woidt wekelijks
tiaar de wedstrijden meegëno-
'mém
Het is moeilijk om in de verleden
tyd óver Witte te praten. Want ei
genlijk is Witte nog altijd aanwe-
- zig. Jaarlijks komt de grote vrien-.
dengroep op 21 januari bij elkaar
in het café van Jan Linsseti (oud-
voetballer van Feyenoord,'die zelf
een'uitvaart vanaf de middenstip
in de Kuip heeft gehad). Jaarlijks
staat er ook een In Memoriam in
de krant Ook in de Kuip blijft
Witte aanwezig. Shami heeft een
clubcard, zodat er altijd een stoel
voor Witte is.
Nu, in april 1999, wordt Feye
noord weer kampioen. Het is het
eerste kampioenschap zonder
Witte. Vandaar- de' ingetogen
vreugde in het café. Allemaal
hebben ze de laatste weken toch
iets meer aan Witte gedacht dati
normaal.
f Peta'-Paul denkt temg aan het-
seizoenna de dood van Witte.:X^/;
- uitwedstrijd van Feyenoord "bij
-;Votend^:V»4^eti;we;-in hét vdk5
stonden, hoorden we <^8t PSv
achter ste n-1 Toen konden we'bri^
eens kampioen tititiien. Ik daéhtf
verdomme, dadelijk wórden-we^'
kampioen zonder Witte"'*v']
En nu het zover is? Kickel: rJn'
ihet eerste jaar na zijn dood koh ik1
geen Feyenoord ziem Dit seizbén'
beniköokgeenéén keer naar een
wedstrijd geweest "Natuurfflk'!.
gaan we wel. weer. Maar de sfèéf"
is dan toch anders;. Kè zal tióoït
- meer hetzelfde zyn.":--
Shami:. „Ht/ vind het zelfs heel
jtioeilyk otii naar" Fcryenoord op
de televisie te kijken; Dit is Witte,
dit is zyn leven. Tydens de mara-
thon werden óp de Coolsingel ook
Feyenoord-liedjes gezongen.
Toen moest ikéven huilen."
Zondag, staan ze gewoon op de
Coolsingel Met - zijn ziel onder
hun arm. Eén ding is zekér. „We
houden het niet droog," zegtKic-
keL ,Maar Witte zou ook niet ge-
wild hebben aai we stil in een
hoekje zouden gaan zitten." -
Hoe Witte dit kampioenschap be
leefd zou hebben? Er wordt hard
gelachen. „Hij zou maandag vrij
hebben genomen, en misschien
dinsdag ook nog wel En de omzet
van Heineken zou omhoog zyn
