17 7
Een dag in het teken van Het D alkon
'Eigenlijk wilden we helemaal niet zo snel van het veld af
Feyenoord: 23 spelers
voor kampioenschap
--*/-'
Beenhakkers
zesde titel
in loopbaan
Pagina 21
Van derlaan
wijst Sparta
de weg in
Leeuwarden
Pagina 21
Willem II
tweede
na zege
op Ajax
Ook feest in
Crooswijk:
HOVisal
kampioen
Beenhakker: 'Ik ben waanzinnig trots op iedereen, maar laat mij het lekker op mijn manier verwerken'
vBoogerd sprint®
szich'dekrampei!:;;
achterle
r inQiitóÉE&|^
S weken voor „2
Ei Ja, noteer mij voor zo'n voordelig proefabonnement
Of bel gratis
0800 0642
Maandag 26 april 199?
Rotterdams Dagblad
Rotterdam Leo Beenhakker
(56) veroverde gisteren met
Feyenoord zijn zesde landsti
tel in zyn trainersloopbaan, die
in 1965 begon by SV Epe. Met
Ajax was hij in 1930 en 1990 de
beste ploeg van Nederland. Bij
Real Madrid werd hij in 1986,
1987 en 1988 kampioen van
Spanje.
De erelijst van Beenhakker
telt slechts twee nationale be
kers: m 1979 met Ajax en in
1989 met Real Madrid. Een Eu-"*
ropese beker won hij nooit.
Voor de meeste spelers van
Feyenoord is de landstitel de
eerste hoofdprijs. Peter van
Vossen is het meest gelouterd.
Hjj won eerder kampioen
schappen met Ajax (1994) en
Glasgow Rangers (1996 en
1997) Met Ajax veroverde hij
in 1995 de Europa Cup voor
landskampioenen. Igor Kome-
jev pakte in 1991 met CSKA
Moskou de dubbel. Julio Cruz
werd in 1997 met River Plate
kampioen van Argentinië.
Van de huidige selectie maak
ten alleen Ulnch van Gobbel,,
en Henk Fraser het laatste,
kampioenschap van Feyff~'
noord in 1993 u. Van Gobbel
won daarnaast nuv vijf natioja»»
nale bekers (vier met Feygjg*
noord, een met GalatasarayX^*
Fraser veroverde met Feye^
noord eveneens vier KNVB-be-
kers.
De plaats waar iedere Feyenoorder ten minste een keer in zijn leven hoopt te komen: Het Balkon. Jean-Paul van Gastel (zonnebril op het hoofd) leidt met Jurek I
Dudek (met schaal) de emotionele samenzang. Fotocees Kuiper/Rotterdams Dagblad I
Door Marcel van der Kraan
Rotterdam Feyenoord-NAC? Onderweg, "in de bus naar de
Coolsingel, vloeide de wedstrijd en de uitslag ervan (2-2) al
weer weg uit het geheugen van de spelers. Zondag 25 april
stond voor de Feyenoorders in het teken van slechts één ding:'
het balkon. Daar, op dat betonnen bordes van het Rotterdam
se stadhuis, moest en zou de ontlading komen, van een sei
zoen dat alle verwachtingen heeft overtroffen.
En die kwam er. De drang am met
de schaal naar buiten te stormen
was groter dan alle ceremonie
meesters in de burgerzaal van het
gemeentehuis voor mogelijk had
den gehouden. Alsof er een vrije
trap op de rand van het straf
schopgebied mocht worden geno
men met nog drie seconden op de
klok, zó hard knalde Jean-Paul
van Gastel door de deuren van het
balkon: 'Kampioeneeeeeeeeen'
Peter Houtman, spreekstalmees-
ter in de kolkende Kuip én op het
bordes, keek schaterlachend toe.
„Ik had een draaiboek gekregen
en was voorzichtig bezig om de
menigte een beetje op te warmen
voor de entree van de spelers. Dat
zou nog wel even duren, maar op
eens vloog die Van Gastel met dat
zilveren ding naar buiten. Die
gasten wilden hier zo graag staan.
Maar geef ze eens ongelijk,"
sprak Houtman grijnzend en be
gripvol.
Unieke gevoel
Van het balkon waren de spelers
vervolgens niet meer weg te
stéan. Bij' John Metgod en Ukich
van Gobbel hadden ze in de afge
lopen weken geïnformeerd naar
het unieke rood-witte gevoel, dat
je daar zou krygen. De enige twee
Feyenoorders met 'bordes-erva
ring' hadden het zo goed en zo
kwaad als dat ging verwoord.
Maar het bleek 'nog geen vijf pro
cent' te zijn van de werkelijke eu
forie, die zich van ieder van Been
hakkers volgelingen meester
maakte.
Paul Eosveit stond op dat mo
ment waarschijnlijk symbool voor
het nieuwe Feyenoord. „Van tevo
ren had ik een beetje gefiloso
feerd over wat het zou losmaken
als je kampioen wordt Het is ab
normaal dat zoveel "mensen voor
ons de straat opgaan. Al die hon
derdduizenden mensen, want zo
veel waren er, hebben de club zo
diep in hun hart zitten. Datzelfde
gevoel heb ik nu ok. Jk denk niet
dat er ooit nog iets dit zal kunnen
overtreffen."
Bosvelt, toch al een van de vrolijk
ste en gezelligste spelers in het
Feyenoord-gezelschap, zong op
het bordes zijn keel schor. Een
prachtige aanleiding om achter de
coulissen diezelfde keel weer te
smeren. Toen hij een paar uur la
ter de trappen van het stadhuis
weer afdaalde, kletterden de poi-
celeinen borden van het warme
buffet die hij even crver het hoofd
zag, in stukken. Het wekte slechts
op'de lachspieren van de spelers
en stond in geen verhouding met
wat zich op dat moment buiten af
speelde.
Emoties
Toen het op het Stadhuisplein
nog goed ging, richtte ook Leo
Beenhakker zich tot de menigte
en liet hy voor het eerst iets van
zijn emoties blijken. „Ik ga hier
niet roepen dat we de beste van
Arnhem Eindhoven of Amster
dam zyn stak hij een beetje de
draak met de inmiddels legenda
rische speech van Louis van Gaal.
„Ik zeg alleen maar dat ik waan
zinnig trots ben. Trots op de spe
lers, trots op iedereen die bij Fey
enoord aan dit succes heeft mee
gewerkt."
Beenhakker was een van de laat-
sten, die op de Coolsingel zijn
stem verhief. In de Kuip had hij
na afloop van het duel met NAC
ook al op de achtergrond gestaan.
De'spelers moesten hem achter
een rood-wit lint vandaan rukken
om hem by de huldiging op het
veld te betrekken. „Ek wil niet bla
sé doen. Maar ik heb zo myn ei
gen manier om dit allemaal te ver
werken, Ik heb inmiddels wat
kampioenschappen meegemaakt
en ze zyn allemaal anders. In '80
werd ik kampioen niet Ajax. dat
jongens als Krol, Schrijvers n Ar-
nesen telde. In '90 behaalde ik de
titel met de 'jonkies' op een mo
ment dat Ajax in de 'shit' zat en bij
Madrid heb ik het ook kunnen
meemaken. Deze titel is niet beter
of slechter dan de vorige. Ik zou
het het kampioenschap van de
voldoening willen noemen."
Voldoening omdat hij samen met
Rob Baan dit seizoen precies de
goede spelers binnenhaalde.
Beenhakker: „Vijf van de zes heb
ben het grootste deel van dit sei
zoen m de basis gestaan. We heb
ben gekeken naar de mens achter
de speler toen we inkochten en
dat is een goede zet geweest."
Voldoening ook omdat hy met
Feyenoord in anderhalf jaar van
uit de ellende naar de - vader
landse - top is gestegen. „De eer
ste training, de eerste wedstrijd
zal ik nooit meer vergeten. Er
heerste een sfeer van woede en
van gelatenheid. Nu weet ik dat
iedere Feyenoorder weer over
straat durft te gaan. Iedereen in
Rotterdam is vijf tot tien centime
ter groter geworden..."
Door Sjoerd Bootsma
Rotterdam „Jongens, jongens,
schiet nou eens op. We moeten zo
naar het stadhuis en jullie zyn
nog niet eens aangekleed. Kom op
nou, kom op!" Als een volleerd ce
remoniemeester probeerde Fred
Blankemeijer de dansende, sprin
gende en halfnaakte spelers in
hun clubkostuum te praten.
De strenge woorden en de bijbe
horende blik van Feyenoords se
nior manager hadden in eerste in
stantie weinig invloed op de ge
adresseerden. De kwajongens
dromden samen in de hoeken en
gaten van de kleedkamer en
dansten nog intensiever verder.
Het was dat de reis naar de Cool
singel nog wachtte, anders was
het wel heel Iaat geworden, alvo
rens" de voetballers de catacom-
benvan de Kuip hadden verlaten.
„Ei||nlijk," verklapt Paul Bos-
veltfde eerste speler in het Feye-
noofd-grijs, „wilden we ook hele-
madtniet zo snel het veld af. We
kregen er geen genoeg van, wil
den nóg een ereronde lopen. Z
iets doen we niet voor onszelf,
maar voor al die mensen die het
hele seizoen achter ons hebben
gestaan.' Maar ja, dan ligt er er
gens een draaiboek en moeten we
toch naar binnen."
De middenvelder moet in het eer
ste uur na het behalen van de
landstitel alles even goed tot zich
laten doordringen. „Ik heb nog
niet het idee dat ik kampioen ben.
Misschien komt dat omdat je het
feest al weken ziet aankomen. Na
zo'n laatste fluitsignaal van de
scheidsrechter is het allemaal on
werkelijk. Een heel seizoen schiet
als in een flits aan je voorbij. Maar
ik ben wel blij. Net zo blij als een
kind dat voor het eerst een fiets
krijgt"
Dokter John Badloe loopt in de
De schaalgaat mee in bad. Om kwart voorvljf moesten dekampïoenen van het veldaf, luttele minuten later lagen zemetelkaarin het
verfrissende bad. Foto CeesKuiper/Rotterdams Dagblad
gang de waterstralen uit z'n over
hemd te knijpen. „Heeft er ie
mand misschien nog een droog
pak by zich?" vraagt de arts, die
door enkele grappenmakers in
het bad van de kleedkamer is ge
gooid, grijnzend om eerste hulp.
Een paar tellen later tovert hij pak
nummer 2 uit de auto tevoor
schijn.
De fotografen en cameraploegen
hebben inmiddels de kleedka
mers weer verlaten. Ook zij heb
ben hun plek op de eerste rij met
het nodige vocht moeten beko
pen, al ruiken de meesten naar
een champagnedouche.
Sigaar
„Is er nog een fotograaf?" klinkt
het dan toch nog onverwachts uit
de kleedkamer. Eerst komt een
grote sigaar om de hoek t -•or-
schijn, met vlot daarna Kee- van
Wonderen. „Is er nog een foto
graaf?'' buldert de Utrechter nog
maals over de gang.
Gelukkig komt Piet Bouts, Feye
noords huisfotograaf sinds decen
nia, aangelopen. Een aantal spe
lers - het merendeel mét sigaar -
wil met de kampioensschaal op de
foto met Norma, de charmante
spil van het spelershome. Zin
gend en swingend gaat het gezel
schap bij 'ome Piet' op de plaat.
Patncio Graff, die tegen FC
Utrecht zyn emge optreden m de
competitie maakte, is dubbel ge
lukkig. „Een jaar geleden was ik
zwaar geblesseerd. Het eerste
waar ik aan dacht was om weer fit
te worden. Van kampioen worden
heb ik alleen maar durven dro
men. Dat ik nu fit ben en kampi
oen, maakt mij extra blij. Ik ga
straks helemaal uit mijn dak."
Jon Dahl Tomasson, met zijn elf
de treffer verantwoordelijk voor
de 1-1, baalt van het gelijkspel.
„Ik dacht even 'shit!' Maar dat
gevoel was snel weer weg. We zyn
kampioen, daar gaat het om. Ik
ben heel blij. Ik wil feestvieren en
dat zal wel lukken. In Denemar
ken ben ik met Koge twee keer
gepromoveerd, dus ak weet hoe
het moet"
„Het was mooi dat mijn vader in
het stadion was," vertelt Bona-
venture Kalou. „Dat gaf deze dag
extra glans."
„Ook al zat ik op de bank, het is
mooi dat Feyenoord kampioen is
geworden," zegt een blije TLnin-
ho. „Want kampioen, dat zijn we
met z'n allen geworden. Zo wil ik
het ook beleven."
Ellery Cairo moet zich om een uur
melden by bondscoach Han Ber
ger van Jong Oranje. „Maar daar
om ga ik niet mulder feesten. Ik
weet tenslotte niet wanneer we
wéér een keer kampioen worden'
John Metgod
John Metgod beleefde het kampi
oenschap van 1993 nog als aan
voerder. Voor de assistent van Leo
Beenhakker is dit een ander soort
kampioenschap. „Als speler ben
je directer betrokken en heb je
echt het gevoel van de ontlading.
Als trainer sta je meer op de ach
tergrond, maar het is wel genie
ten."
„Ik heb helaas dit seizoen vaak
maar een paar een minuten mo
gen spelen, maar een kampioen
schap maakt veel goed,'' klinkt
het oprecht uit de mond van Henk
Vos, die waardering heeft voor het
Legioen. „Toen ik kwam had ik er
veel over gehoord. Nu ik er mid
denin sta, weet ik veel van het
Feyenoord-leven. Wat mij betreft
mogen we een hele week op de
Coolsingel blijven staan!"
Rotterdam—Voor het behalen van de veertiende landstitel heeftFey-
enoord 23 spelers gebruikt. Doelman Dudek miste als enige geen en
kele seconde in 29 wedstrijden. Ook Konterman, Bosvelt,Tomasson
en Van Wonderen waren in alle competitiewedstrijden basisspeler.
Zij misten evenwel de nodige speelminuten door blessures of ver
vangingen.
Peter van Vossen is de meest gewisselde speler bij Feyenoord Coach
Leo Beenhakker haalde hem in 25 duels elf keer naar de kant Het
kleinste aantal minuten kwam op naam van René Bot. De verdedi
ger, die tussentijds werd uitgeleend aan De Graafschap, speelde dit
seizoen welgeteld zes minuten voor Feyenoord.
Orfta «nhortlng vim m», Itefst;
(6 wejreri voor slechts 29,-)
Naam:, jfoorl: .„..mj
Adrest-l,....!j. ,1.SJ...ISfr...
Postcode:Plaats:„JwzL
Telefoon:.- (ivsri. -controle bezötglr
Bank/gironr.: HarKttekeningi.v.„
-Stuur de2e bon ïn een envelop zoridér'postzegel haar:
Rotterdams Dagblad, Afd„ Abonnee Service
f Antwoordnummer 1579, 300Q VB Rotterdam
