19 f
'Dit kampioe
is geen incide
'Het gaat om de jongens, niet om ons'
Voorzitter Van den Herik vindt
vergelijking met '93 niet opgaan
Feyenoord
Blije Feyenoord-vrouwen blijven ook bij kampioensfeest op de achtergrond
Dubbel E, 'n
keurig zijvak
in de Kuip
Rotterdams Dagblad
Maandag 26 aprü 1999
Door Piet Ocks
Rotterdam Een paar mooie ogenblikken hadden ze slechts
oog voor elkaar. Terwijl Fred Blankemeijer, Feyenoords seni
or-manager, even voor de uitreiking van de kampioensschaal
door Henk Kesler, voorzitter betaald voetbal van de KNVB,
door Kalou en Konterman op de schouders werd gehesen,
stonden Leo Beenhakker en Gerard Meijer ergens aan de zij
lijn in een innige omhel:' T
Don Leo en snelle Gerard, de trai
ner en de verzorger, die lij hun
lange loopbaansal zoveel hebben
meegemaakt, genoten oprecht
van hét moment. Even heten ze
de feestende Kuip voor wat-ie
was, even een moment voor zich
zelf. Een omarming zonder woor
den, maar met een gelijkgestemd
gevoel* Feyenoord.
Juventus
Een paar meter verderop genoot
jprien van den Herik van de fees
telijkheden. Anderhalf jaar gele-
vielen Feyenoords vooratter
en,'de trainer na de triomf op Ju-
yentus in de Champions League
$$aar ook in de armen. „Na een
eventuele landstitel zouden we el-
k^r opnieuw op het veld opzoe
ken, hadden we afgesproken." Nu
was het moment daar, „Maar dat 't
zo snel zou komen," erkende Van
den Herik, „had ik destijds niet
durven dromen."
Jean-Paul van Gastel, de aanvoer
der, moest zijn trainer uiteinde
lijk zelfvan de zijlijn ophalen om
hem in de feestvTf ..gde op het
veld te laten delen. Want ook hij,
Leo Beenhakker, moest de schaal
even omhoog houden. En ook hij
werd daarna op de schouders
rondgedragen. Een huldeblijk,
die later ook Gerard Meijer en
Dick van Toom ten deel viel.
Billen knijpen
„Het was weer even billen knij
pen," bekende Feyenoords fysio
therapeut, wiens brillenglazen,
nadat hij zich aan de uitgelaten
spelersgroep op het veld had ont
trokken, nog vochtig waren van
de champagnedruppeïs. Nee, de
spelers hadden hem met in het
bad gegooid, maar wel de dokter
en Gerard Meijer.
„De spelers leken voor de wed
strijd allemaal heel ontspannen,
maar ik merkte dat ze juist heel ge
spannen waren. Maar we zijn er.
En dat is een goed gevoel. Te
meer daar ik mijn steentje eraan
heb kunnen bijdragen. Er zijn ge
lukkig weinig blessures geweest
dit seizoen. Vooral door het pre
ventieve werken. Je kan beter een
blessure voorkomen, dan gene
zen," is Van Toorns stelregel.
„Om de juistheid van mijn visie
aan te geven, is mijn streven altijd
geweest om dit bij een club in de
praktijk te kunnen brengen. De
hele verdediging stond steeds 's
HetteamworkindeKuiptenvoetenuit.DeFeyenoordersbetrekkenookfysiotherapeutMarceldeGeusindehulde;hijgaatopcteschouders,métdeschaal.V.i.n.rChris
Gyan, Julio Cruz (met bril), Patrico Graff, Robin Nelisse, John DahlTomasson en Eilery Cairo. Geheel rechtsTininho. FotoCeesKuiper/Rotterdamsoagbiad
maandags vroeg in de ochtend bij
mij voor de deur. Als er iets was,
konden we snel handelen. Daar
om heeft Feyenoord dit seizoen
bijna altijd in dezelfde opstelling
kunnen spelen."
Een uitzondering vormde Henk
Fraser, die vocaal werd geeerdDe
verdediger, die als gevolg van 2ijn
Puntenverdeling ha 29/30 wedstrijden
Eredivisie seizoen '98 '99
aantak
punten -
~A
tal
wedstrijden 5
71 puntert
na29 wedstrijden
Na 30 wedstrijden:
Willem li - 56 punten1
Vitesse - 55 punten
PSV-54 punten
Ajax - 47 punten
(op de 7e plaats)
blessures zo veel tegenslag te ver
werken kreeg, werd met vergeten
door het legioen. 'We willen
Fraserzien', werd bijna smekend
gezongen. Maar de afgekeurde
stopper zat met zijn dochter op de
tribune te genieten van het feest
gedruis, zoals ook John de Wolf
een stukje verderop met kinderen
en kippenvel de huldiging
beleefde. „Dit kampioen
schap," genoot Jorien van
den Herik nog even na,
„geeft mij enorm veel vol-
-jv doening-: Hier hebben we
Jjipt jhele, jaar voor gewerkt
- "Voonééh dag ben Ik dolblij.
Morgen gaan we ons weer
druk maken om volgend
seizoen. We moeten alert
blijven om alle ontwikke
lingen te kunnen blijven
volgen."
„Deze titel," vond Van den
Herik ook, „is heel anders
dan die van '93. Let wel,"
wilde Feyenoords voorzit
ter benadrukken, ik wil
niets afdoen aan het kampi
oenschap van zes jaar gele
den, maar dat was heel an
ders. Dat kwam onver
wacht. Ik zie dat nog steeds
als een incident. Het elftal
was toen nog in de groei.
Deze titel is geen incident."
Hij doelde op de voor
sprong waarmee Feye
noord vijf wedstrijden voor
het einde de vlag al in top
mocht hijsen. En op de con
tinuïteit van de spelers
groep, waarvan hij voorals
nog uitgaat.
„Alleen jammer," merkte
Gerard Cox op in dc spon
sorunit 't Oude Noorden
Voorzitter Jorien van den Herik omhelst Leo Beenhakker, zoals anderhalf jaar geleden beloofd na
de triomf op Juventusin de Champions League. „Na een landstitel zouden we elkaaropnïeuwop het
veld opzoeken, hadden we afgesproken." Nu was het moment daar. „Maar dat 'tzo snel zou ko
men," erkende Van den Herik, „had ik destijds niet duiven dromen." Foto cor Muider/ANP
van Willem van 't Wout, „dat 't
geen beste wedstrijd was. Ai ben
ik er natuurlijk net zo blij mee."
Zoals ook Koos Postema verguld
zei te zijn met het succes. „Alleen
moet Sparta zich nog zien te red
den van degradatie," zo vertolkte
hij de gevoelens velen in de Kuip.
„Dat zou het seizoen helemaal
goed maken. Daarom ben ik bUj
met de winst tegen Cambuur.
Want het kan toch niet, dat een in
stituut als Sparta straks in de eer
ste divisie uitkomt?"
„Zelfs mijn schoondochter Leon-
tien van Moorsel," verklapte
gangmaker Joop Zijlaard, „is voor
Feyenoord, terwijl haar man Mike
voor Ajax is. Zij heeft meer op met
Rotterdammers." „Maar hoeveel
Rotterdammers spelen dan bij
Feyenoord in het eerste?" vroeg
Peter Post, ook Feyenoord-sup-
portef, zich hardop af. Gerard
Cox: „En hoeveel Amsterdam
mers spelen dan bij Ajax in het
eerste?"
Terwijl het feestgedruis langzaam
afliep in de Kuip, zei Nico Jalink
te genieten van de fantastische
sfeer. „Alleen jammer van het ge
lijke spel," legde hij meteen de
link naar Sparta.Misschien dat
wij op het Kasteel over enige tijd
ook zo'n feest hebben als wij ons
handhaven m de eredivisie."
Ver voordat de bussen naar het
stadhuis vertrokken, was burge
meester Ivo Opstelten al op weg
naar de Coolsingel. „Ik ga alvast
de stoelen recht zetten."
En weg was hij.
Hij kan de straat niet op zonder
te worden nagestaard of aange
klampt voor een handtekening.
Zij gaat redelijk anoniem door
het leven. Of het nou mevrouw
Cruz, Van Gastel, Dudek of Van
Wonderen is, de grote massa
kent hen niet. Maar gisteren wa
ren de felicitaties en zoenen in
het stadion en stadhuis ook voor
hen. Ook z(j stonden een beetje
in de schijnwerpers. Er rustte
slechts één smetje op hun kampi
oensfeest. In het stadhuis moch
ten zij niet het bordes op en
moesten zij zich in allerlei boch
ten wringen om een glimp op de
vangen van de fans op de Cool
singel en hun mannen op het bal
kon. De Feyenoord-vrouwenover
hun beleving van het kampioens
feest: „Het is het feestje van de
jongens, maar het was leuk ge
weest als wij ook iets hadden
kunnen zien van wat er buiten
gebeurt."
DoorNevinAtiei
Rotterdam Op de Coolsingel, zo
schatte ze in, zouden de tranen
vanzelf uit haar ogen rollen en de
rillingen over haar rug lopen. He
laas voor Moniek Bosvelt moest
ze op het stadhuis genoegen ne
men met een plekje op de achter
grond en moest ze de toejuichin
gen van de grote massa voorna
melijk langs zich heen laten gaan.
Een rol die de Feyenoord-vrou-
wen eigenlijk al een seizoen lang
vervullen. Ze zijn er elke wed
strijd bij om hun mannen aan te
moedigen, met sjaals, vlaggen en
al. Maar vrijwel niemand kent
Jean-Paul van Gastel met kampioensbril, schaal en echtgenote Claudia. „Dit istoch te gek," zegt
zij. „Nu weet ikookweerwaar we hetvoor doen." Achter Claudia een al even blije Norma, Vie vrouw
van alle spelers', die het hele seizoen in de Kuip de maaltijden voor de Feyenoordersve' gt. Foto
Jaap Rozema/Rotterdains Dagblad
hen en bij het feestje gisteren
moesten ze, net als altijd, genoe
gen nemenmet een zeer beschei
den rol op de achtergrond.
Ze was in het stadhuis even flink
pissig, omdat ze eenjroot deel
van de officiële huldiging moest
missen, maar al met ai had Mo
niek Bosvelt toch een 'fantasti
sche' dag en was ze zeer blij met
het behaalde kampioenschap. Dat
de aandacht vooral naar de man
nen uitgaat, begrijpt ze goed.
„Het is hun werk, zij doen het
goed en krijgen daar de aandacht
voor. Ik krijg dat weer op mijn
werk als ik goed presteer."
Verboden gebied
Dat het bordes verboden gebied
was voor de aanhang van de Feye-
noord-spelers was jammer, vond
ook Claudia van Gastel. „Toen ik
vanochtend aankwam in Rotter
dam zag ik al overal mensen met
vlaggen en andere dingen van
Feyenoord. Dat was fantastisch.
Ik woon in Tilburg en daar leeft
Feyenoord natuurlijk een stuk
minder. Ik was echt verbaasd en
zeer benieuwd hoe het op de Cool
singel zou zjjn. Het is jammer dat
ik daar nu zo weinig van heb ge
zien."
Maar ook bij Claudia van Gastel
overheerste het blije gevoel. „Dit
is toch te gek. Nu weet ik ook weer
waar we het voor doen. Geduren
de het seizoen heb ik wel eens ge
baald als Jean-Paul er weer eens
met was. Hij is heel vaak weg. Ik
heb bij wijze van spreken een half
jaar alleen thuisgezeten. Dat is
met altijd even leuk. Zeker met
als je dan bijna in je eentje je
dochtertje moet opvoeden. Maar
op een moment als nu vergeet je
dat allemaal en ben je alleen maar
bljj. Heel erg blij."
Anonimiteit
Dat zij als vtouw van een bekende
Nederlander toch redelijk in de
anonimiteit doorbrengt, vindt zij
niet erg. „Het gaat om de jongens,
met om ons," vindt Claudia van
Gastel. „Voetballers kunnen niet
tot hun 65ste doorgaan, zij moe
ten binnen een korte tijd probe
ren het beste uit hun carrière te
halen. En als het dan lukt, is dat
helemaal te gek. Maar nog steeds
voor de jongens en niet voor ons.
Ik krijg waardering van hem. Dat
is genoeg voor mij."
Margriet van Wonderen is zelfs
blij dat de schijnwerpers niet op
de spelersvrouwen zijn gericht.
Zij ziet zichzelf met graag in de
rol van iemand als Truus van Ha-
negem die als 'vrouw van' zelf
(eens) nationale bekendheid ver
wierf. „Gelukkig mei,aldus Mar
griet van Wonderen „Het is hele
maal met erg om op de achter
grond te staan. Het kampioen
schap is een bekroning voor Kees,
hij heeft er jaren naar toe geleefd.
Ik niet."
Ze was er overigens met helemaal
gerust co dat Feyenoord daadwer
kelijk kampioen zou worden. „In
het eerste seizoen dat Kees hier
speelde -het seizoen dat Koe
man hier ook nog voetbalde - za
ten ze er ook erg dicht bij, maar
toen ging het ook mis. Dat kon nu
natuurlijk ook weer gebeuren.
Pas de laatste twee weken ging ik
er echt in geloven."
Optimistisch
Patncia Vos bleef ondanks de ge
ringe inzet van haar Kenk toch
optimistisch over een goed resul
taat, Het seizoen kende voor haar
door de zware blessure van haar
man twee kanten. Ze was dolblij
dat haar henk twee wedstrijden
in Feyenoords voordeel besliste,
minder blij was ze met zijn lange
afwezigheid. Maar dat nam niet
weg dat zij als fan 'in voor- en te
genspoed' -op twee gemiste uit
wedstrijden na- het team en
thousiast van de ene naar de over
winning toejuichte. „Dit Feye
noord is één team, iedereen is van
belang voor dit elftal. Iedereen is
nu ook blij. Hier zijn geen woor
denvoor."
Bianca van der Sloot (van Ferry
de Haan) wist ook niet wat haar
gisteren overkwam. „Dit is met
voor te stellen als je het zelf niet
meemaakt." Ook zij vond het te
leurstellend dat de vrouwen op
het feestje op de achtergrond
moesten blijven. Maar Bianca
bleef positief. ,3i) het vorige
kampioenschap stond ik bene-
<k :i. Nu hoor ik er toch een beetje
bij. En dat is fantastisch. Zeker
als je een Feyenoord-fan bent, die
geboren en getogen is m Rotter
dam."
Door Wessel Penning
RotterdamGisteren werd
vak EE landskampioen. Dat
werd tijd ook. Wij, seizoen
kaarthouders van 'dubbel E',
vonden dat we zo langzamer
hand wel weer eens recht had- r
den op een mooie prijs. „Hier
doe je 't toch al die seizoenen -
voor," zei een man, die bij vak-'
genoten bekend staat als een
van de Henk Vos-fans. 1
Dubbel E is een keurig zijvak
in de Kuip. Rottigheid vind je
er nooit Op het vak is nog iwi
nooit een klap gevallen. Vech->,JU
ten doe je niet op dit vak. Zin-
gen wol. 'Alice, Alice? Who the - -<
fuck is Alice', was gisteren te
horen tussen alle Feyenoord- ,r
hymnes door.
Vak EE herbergt al jaren de
zelfde mensen. Iedere thuis
wedstrijd zie je dezelfde kop
pen, Al jaren mopperen we sa
men en juichen we samen. Sa
men beleefden we het diepte
punt van de laatste jaren: vorig
seizoen, een dik verloren
avondwedstrijd tegen Fortuna
Sittard. Die Hamming scoorde ,'r
twee weergaloze doelpunten.
('Waarom kopen we die vent
niet', riepen we tegen elkaar).::^
Samen beleefden we ook het,^
hoogtepunt van de laatste ja*£raA
ren. Die 2-0 tegen Juventus. nnftj
Samen zijn we nu kampioenen'/
geworden. Gisteren zaten we-^0
met z'n allen in onze mooiste" --
Feyenoord-attributen, 'onze
Feyenoordmoking', klaar voor
een mooie kampioenswed
strijd. We zaten stukken vroe
ger dan anders op onze stoel
tjes en groetten elkaar met
blije gezichten.
We groeten elkaar altijd. Maar
we kennen eikaars namen
niet. Laat staan eikaars woon
plaats, beroep, seksuele voor
keur of burgerlijke staat. We
weten alleen dat we allemaal
Feyenoorders zijn.
In EE woont van alles. Er is een
groepje Henk Vos-fans, een
zeldzaamheid'in hetstadion.
Een lange jongen, twee jon
gens met ronde gezichten en
baseballpetten (broers?)eft*Ir*
een meisje met raar blondrood
geverfd haar en een bleek ge
acht.
En dan is er nog dat kleine ge
zinnetje. Vader, moeder en
roodharige dochter, die alleen
bij topwedstrijden meekomt
Het zjjn rustige mensen. Tot
dat Ajax op bezoek komt en
wint. „Ze moeten ze allemaal
ophangen," gilde moeder ooit
uit. Naast het gezinnetje zit
meestal een kale man in het
zwarte jack met Feyenoordem-
bleera. (Tijdens de Open Dag
in de Kuip had hij zijn dochter
bij zich, nog geen twee jaar
oud. Arm kind. Volgend jaar
moet ze mee), susa
En dan is er nog die man met011*}
een ouderwetse Feyenoordpef
In zijn binnenzak heeft hij eejjH
rode en gele kaart, die hij op
gepaste momenten pontificaal" i
aan de vijandelijke partij
toont. Voor de scheidsrechter1
heeft hij nogal eens een mid- 0
dHvinger klaar. De man gaat
k ule halen als het doelpunt
maar niet vallen wil. De 'gele
kaartenman' wordt meestal
vergezeld door een man in ro
de bodywarmer.
Laatstgenoemde kwam giste
ren aL heupwiegend de Kuip
in. Hij had duidelijk zin in een
flink aantal doelpunten. Tri
omfantelijk haalde hij een tup- j
perwaredoosje tevoorschijn.
Erin: een moorkop met Feye-
noordembleem, In de loop van k
de tweede helft peuzelde hij de
lekkernij op.
Het zat gisteren een beetje te-1 f
gen op vak EE. Ons vak grenst'1
aan het vak van de vijandelijke-1 <-;
supporters. Op dagen dat de te-
genpartij ons net weet te vin- 1
den, is dat pijnlijk. Dan moe-
ten wij allerlei plagerijen over 1
ons heen laten komen. 'Feessie
gaat niet door, 0lé, olé,' zongen
de NAC-supporters hatelijk na
dat ze ons 0-1 hadden gezet
Maar toen. Cruz en Tomasson
Feyenoord naar 2-1 tilden,
sloeg 'dubbel E' terug. Succes
tegen Heracles', riepen we te
gen de NAC'ers, die mogelijk
degradatie naar de eerste divi
sie wacht En: 'NAC op SBS olé,
olé.Wat hadden we een lol.
NAC kwam nog terug tot 2-2.
Een een helft lang scholden we
op Feyenoord. „Wat is er met
die klootzakken aan de hand,"
riepen we. Maar toen het kam
pioenschap een feit was, vierde
EE alsnog feest. De Henk Vos-
fans pakten elkaar liefdevol
beet. De kaartenman sloot de
'rode bodywarmer' in de ar
men.
Dankzij dit vroege kampioen
schap kan hij zijn kaarten voor
de rest van dit seizoen op zak
houden.
