14
Rotterdam
Roep om centralisatie
kindergeneeskunde
Ambassadeurs bij EK moeten vooral Rotterdam aanprijzen
Naast Goeie Morgen! ook Morgu, Sabag Algair, Tsjo San en Selemat Indjing!
Extra politie
voor controle
in verkeer
Uitzendbureau
verslaafden
breidt uit
Overleden
'Grote werkdruk maakt 24-uurszorg kwetsbaar'
'Fusie van meer ziekenhuizen is het beste'
De Coolsi
Evolutie van de
deelgemeenten
RW RRV RZ
Rotterdams Dagblad
Woensdag 2 juni 1999
Rotterdam De regiopolitie Rot
terdam-Rijnmond krijgt er van de
Rijksoverheid 25 extra agenten
hij voor de hardere aanpak van
onder meer snelheidsduivels.
Ook zullen zij specifiek gaan con
toleren op het dragen van een
gordel door automobilisten en een
helm door bromfietsers. De extra
inzet maakt onderdeel uit van het
door het Openbaar Ministerie ge
financierde Regionaal Handba-
vingsplan dat deze zomer begint
De snelheids- en roodlichtcontro-
les zullen voornamelijk worden
uitgevoerd op de doorgaande we
gen in Rotterdam.
Bij snelheidscontroles in Rotter
dam werden gisteren 750 overtre
ders bekeurd.
Rotterdam Het uitzendbureau
voor verslaafden, Topscore, breidt
uit Volgende week wordt de twee
de vestiging die inmiddels in stil
te al bijna twee weken open is, of
ficieel geopend. Topscore, een ini
tiatief van de Rotterdamse Jun
kiebond, draait al vier jaar en
heeft inmiddels ongeveer zeven
honderd verslaafden in de boeken
staan.
Het nieuwe filiaal van Topscore
zit in de Millinxstraat, middenin
de gelijknamige buurt, een wijk
op Rotterdam-Zuid die al jaren
geteisterd wordt door enorme
drugsoverlast Veel panden zijn
dichtgetimmerd, in afwachting
van een grootscheepse herinrich
ting van de buurt.
Opgeknapt
„We zitten er middenin. Maar dat
wilde ik ook," zo zegt Nora Storm,
de drijvende kracht achter Top
score. Het hoekpandje wordt op
termijn ook gesloopt maar het is
inmiddels door de eigen mensen
opgeknapt „Het heeft zelfs gevel-
tuintjes. Dat wilden die jongens
graag." Storm lacht erom.
Aan de opening is veel overleg
vooraf gegaan. Met de deelge
meente die Topscore graag zag
komen, maar ook met bewoners
organisaties. „Die waren bang dat
v-ï nog meer verslaafden zouden
aantrekken. Maar ik heb ze uitge
legd dat we alleen met verslaaf
den werken die hier al zijn. Ze
hebben me uiteindelijk het voor
deel van de twijfel gegeven."
De felgeel geklede veegploegen
van Topscore zyn inmiddels in
opdracht van de deelgemeenten
Fejjenoord en Chariois volop aan
het werk. En particuliere op
drachtgevers dienen zich ook al
aan. Een bakker laat zijn zaak in
drie dagen door twee verslaafden
netjes in de verf zetten. Maar ook
huiseigenaren laten dichtgetim
merde panden door de medewer
kers van Topscore leegruimen.
Zo'n pand moet leeg opgeleverd
worden voor de slopersbal er te
genaan kan.
De verslaafden verdienen bij Top
score vijftig gulden per dag, con
tant in het handje. Ze moeten zich
stipt om acht uur 's ochtend mel
den. Wie twee minuien te laat is,
krijgt geen werk. Zo leren ze weer
een normaal ritme in hun leven
op te pakken. Ze beginnen alle
maal in de veegploegen, het op
stapje naar ander werk. En het
werkt Elke dag zijn tientallen
verslaafden via Topscore in Rot
terdam aan het werk. Vorig jaar
konden 33 Topscore-medewer-
kers doorstromen naar een regu
liere baan.
„Overal zitten verslaafden. Maar
van de meesten merk je het niet,"
zegt Storm. Het stoort haar dan
ook enorm dat de Arbeidsvoorzie
ning verslaafden als 'onbemiddel-
baar' ziet En dat was voor haar
ook de reden om met Topscore te
beginnen. Het leverde haar begin
dit jaar de prestigieuze Bouman-
huis/Hoog Hullenprijs op voor in
novatieve ideeën voor drugsver-
slaafden.„Nu ik die prijs heb ge
kregen ben ik opeens een ge
sprekspartner. Het wordt ook tijd
dat officiële instanties inzien dat
dit gewoon werkloze Rotterdam
mers zijn. En op het moment dat
het arbeidsbureau deze mensen
juist bemiddelt, houd ik er ook
meteen mee op."
Maar Storm denkt zelf ook dat dat
nog wel even kan duren. „We
gaan dus ook zeker nog verder
uitbreiden. Alle probleemgebie
den in Rotterdam moeten een
Topscore-vestiging krijgea"
RotterdamHet zesjarige Rotter
damse jongetje dat maandag
avond gewond raakte bij een ver
keersongeval op de Schinnen-
baan (Beverwaard), is gistermid
dag in een ziekenhuis aan zijn
verwondingen overleden. Hij lag
op de intensive care-afdeling.
Door Tom Tibboel
Rotterdam De maatschappen voor kindergeneeskunde moe
ten worden uitgebreid om de kwaliteit van de 24-uurszorg in
ziekenhuizen te verbeteren. Daarvoor is het noodzakelijk dat
de eigen kinderafdelingen die de verschillende ziekenhuizen
in de regio Rijnmond nu nog hebben, in aantal worden terug
gebracht en op minder locaties gevestigd dan nu het geval is.
kenhuis zit te wachten op het inle
veren van taken. Er zal heel wat
moeten worden gepraat met de di
recties en ziektekostenverzeke
raars om onze wensen ingewilligd
te zien.
„Maar het is belangrijk," vervolgt
Smit, die zich gesteund weet door
de Nederlandse Vereniging voor
Kindergeneeskunde (1400 leden),
„dat de discussie nu is aange
zwengeld. De kindergeneeskun
de is lang een ondergeschoven
kindje geweest. Het vak heeft
zich echter verbreed en verdiept.
De behandelingen zijn een stuk
intensiever geworden, patiënten
en hun ouders zijn mondiger, al
lochtonen maken inmiddels veer
tig procent van het patièntenbe-
Centralisatie door verregaande
samenwerking tussen, of door fu
sies van de afdelingen kinderge
neeskunde leidt tot vermindering
van de grote werkdruk voor kin
derartsen. Hun overkoepelende
organisatie, de Vereniging van
Kinderartsen regio Rijnmond
(VKR), bepleit dit krachtig in een
discussiestuk by de elf ziekenhui
zen in de Rotterdamse regio.
VKR-voorzitter Frank Smit, kin
derarts in het Sint Clarazieken-
huis: „We gooien hiermee de
knuppel in het hoenderhok, want
wat wij willen heeft ook gevolgen
voor andere afdelingen, zoals gy
naecologie, verloskunde, kno en
heelkunde, zeg maaralle 'snijden
de' vakgebieden. Geen enkel zie-
stand uit en dat vraagt meer tijd
op het gebied van de communica
tie."
Gebleken is dat de kindergenees
kunde door een nog altijd be
staand tekort aan kinderartsen,
een landelijk probleem maar
vooral in de Randstad merkbaar,
en een te beperkt aantal formatie
plaatsen voor deze artsen per zie
kenhuis kwetsbaar is. Eind 1997
moest de kinder- en kraamafde-
ling van het IJsselland Zieken
huis enkele weken sluiten we
gens afwezigheid van de drie daar
werkzame kinderartsen. Smit:
„Door grotere kinderartspraktij
ken te formeren kan de werklast
beter worden verdeeld en de ex
pertise beter worden benut. Het
resultaat is dat de 24-uurszorg ge
woon goed tot zijn recht zal ko
men."
ïn het Sint Franciscus Gasthuis
(SFG) is kinderarts D.J. Pot mo
menteel een maand lang afwezig.
Hy verblijft in Macedonië, waar
hij hulp verleent aan zieke kinde
ren in een vluchtelingenkamp.
Zijn vier collega's gunnen hem
Rotterdam Van Hans Böller,
hoofd kindergeneeskunde in het
Sophia Kinderziekenhuis, mag
de samenwerking tussen zieken
huizen in Rotterdam en regio
nog veel verder gaan dan de
voorgestelde in de kinderge
neeskunde. Zonder veel omhaal
pleit hy voor meer fusies bij de
algemene ziekenhuizen. „Dat is
verreweg het beste voor de conti
nuïteit. Het is m elk geval ver
standig om de 24-uurs zorgplek-
ken terug te fe/ec&ea. want ai-
leen op die manier kan de
dergeneeskundige zorg blijvend
worden gegarandeerd. Het klopt
dat dan het aantal locaties terug
loopt, maar als je daarover goed
duidelijkheid verschaft aan het
het humanitaire uitstapje van
harte, maar zien zich wel gecon
fronteerd met een nog grotere
werkdruk.
Ralph Spritzer, medisch manager
kindergeneeskunde in SFG:
„Kinderarts is een ontzettend
zwaar vak. Er is juist een nieuwe
vacature vervuld, daarvoor heb
ben we trouwens zelf kandidaten
moeten benaderen, zodat het bij
ons nog wel te doen is. Maar werk
weken van minimaal zestig tot ze
ventig uur zijn heel normaal. We
draaien afwisselend avond- en
weekeindediensten. Met kleine
kinderartspraktijken is het eigen
lijk niet te doen dag en nacht voor
publiek, is dat geen punt"
Büller noemt met het oog op de
kindergeneeskunde de aan
staande fusie van het Holy Zie
kenhuis (Vlaardingen) mét het
Schieland Ziekenhuis (Schie
dam) een positieve ontwikke
ling. Ook het Zuiderziekenhuis
en het Sint Clara Ziekenhuis
hebben de intentie om, per 2000,
samen te gaan. Naar Büliers
overtuiging kan het 'kleine' Ika-
2ia Ziekenhuis maar beter op
gaan in het Ruwaard van Putten
Ziekenhuis (Spijkenisse), zodra
laatstgenoemde fusie zijn beslag
krijgt. „Zeker als er één groot
nieuw ziekenhuis in Rotterdam-
Zuid wordt gebouwd."
Ook beveelt hij meer samenwer-
patiènten klaarte staan. Het komt
steeds vaker voor dat een huisarts
ons 's nachts vraagt om naar een
kindje te kijken, omdat hij het
niet vertrouwt. Dat is vooral het
geval bb onder-éénjangen, baby's
dus."
Afspraken
J. Versloot, directeur beheer van
het Ikazia Ziekenhuis, heeft wei
nig op mei ziekenhuisfusies. „De
kinderartsen willen minder wer
ken, dat begrijp ik best. De vraag
is wie dat moet oplossen: de zie
kenhuizen of de artsen zelf. Op
zich zijn er in Rotterdam genoeg
kindei uil en. Zeker zou centrali-
king aan tussen het Sint Fran
ciscus Gasthuis en het IJssel
land Ziekenhuis. „Werken in elk
van al deze ziekenhuizen nu drie
tot zes kinderartsen, dat aantal
verdubbelt in de nieuwe situatie.
Dat is goed voor de ontwikke
ling, kwaliteit en verdieping van
de kindergeneeskunde. Er ont
staan niet langer onmiddellijk
problemen by ziekte of vertrek
van een arts. Met risico's van
overbelasting voor de collega's.
En er komt meer ruimte voor na
scholing, congressen, overleg en
contact met de patiëntjes.
Directies zullen dit onderschrij
ven als zij over de grenzen van
hun eigen belangen heen kij
ken."
satie van de kindergeneeskunde
een uitkomst zijn. Wij zitten nu
ook weer met een vacature. Maar
als het gaat om het vervullen van
de aparte diensten, zouden kin
derartsen gezamenlijk afspraken
kunnen maken wie 's nachts op
scherp in zijn bed ligt en wakker
gebeld kan worden voor een
spoedgeval. Dan zouden er 's
nachts minder artsen op pad hoe-
ven.„Te denken dat alles wel
goedkomt als er één groot zieken
huis op 'Zuid' staat, is wel erg
makkelijk. Eer dat er staat, ben je
twintig jaar verder. Grote zieken
huizen kosten bovendien meer
dan kleine."
Ze vielen gisterochtend absoluut
op tussen de autochtone Rotter
dammers. Met hoofddeksels en
kleren in alle kleuren, soorten en
maten. De allochtone deelne
mers aan de Goeie Morgenl-cam-
pagne. Ze zijn met steeds meer
en minstens zo enthousiast Dat
bleek gisteren maar weer eens
tijdens de officiële start van de
campagne. Tout' Rotterdam is
er klaar voor.
Rotterdam Klokslag tien uur
breekt de zon door vanachter het
wolkendek. Alsof het zo had moe
ten zijn. Vijf sportvliegtuigjes ge
ven in de lucht het refrein aan,
maar de meesten kennen de tekst
al uit hun hoofd.
De drie tribunes naast de Cruise
Terminal op de Kop van Zuid zijn
afgeladen, met ruim honderd ou-
derenteams die dit jaar meedoen
aan de Goeie Morgenl-campagne.
Ze zijn er helemaal klaar voor.
Het wachten is op de bus uit Hoek
van Holland. Die staat - hoe kan
het ook anders - voor een open
Erasmusbrug te wachten. Maar
wachten doet iedereen, want Op-
zoomeren doe je met z'n allen.
De tijd wordt gedood met het oefe
nen van de stembanden. 'Hand in
hand kameraden' klinkt het uit
volle borst. Wat maakt het uit. Het
clublied van Feyenoord is net zo'n
Rotterdams boegbeeld als het fe
nomeen Opzoomeren.
Maar als iedereen binnen is, gaat
het grootste koor van Rotterdam
echt van start Het Goeie Morgen!
-lied klinkt uit 1800 kelen, de wa
gens van de Roteb, Gemeentewer
ken en de politie toeteren het re
frein lustig mee. Dit alles onder
aanvoering van een trots gemeen
tebestuur: gelegenheidsdirigent
en burgemeester Ivo Opstelten en
de wethouders Els Kuijper en
Herman Meijer.
Tussen de vele creatieve Goeie
Morgenhmutsen in het publiek
vallen ze zeker op. Plukjes met
Marokkaanse hoofddoekjes, In
donesische tjepiis en Surinaamse
anisa's.
Het merendeel van het autochto
ne publiek komt niet verder dan
enthousiast zitten, zingen en de
Tussen de ve
le creatieve
Goeie Mor
gen!-mutsen
in het publiek
zijn nu ook
plukjes met
hoofddoek
Jes, Indonesi
sche tjeplls
en Surinaam
se anisa's te
vinden. Foto
Jaap Roze ma/Rot
terdams Dagblad
handen in de lucht steken. Maar
bij de Surinaamse vrouwen werkt
dat anders. Als zij muziek horen,
is er de onbeheersbare drang om
te bewegen. En dat doen ze dan
ook. Heupwiegend dansen ze op
de tonen van hel Goeie Murgeni-
lied.
De boodschap van de 'koorlei
ding' is duidelijk. „We laten de
tuien van de Erasmusbrug met
ons zanggeweld zwiepen en over
stemmen Katja Schuurman die in
de Cruise Terminal bezig is met
opnamen voor het MTV-program-
ma5oid Nineties."
Nou is voor dat laatste niet zoveel
nodig. Katja denkt er ook nog een
mooie promotiestunt uit te hal°n.
Vijf oudjes van ruim 90 jaar oud
worden na het zingen pardoes
met rolstoel en al de Opzoomer-
arena uitgereden en voor de MTV-
camera's geposteerd
Nee, Goeie Morgen! hoeven ze
niet uit te leggen. Of ze Engels
verstaan? Waarschijnlijk niet ais
Katja het uitspreekt. Ze hoeven
alleen maar luidkeels 'yesss!' te
roepen op de vraag of zij ook naar
MTV kijken.
Gelukkig gaat het er binnen in de
Cruise Terminal echt 'opzoomers'
aan toe. Daar hoefje niemand uit
te leggen waarom iedereen nu op
eens Goeie Morgen! tegen elkaar
zegt.
„Hoe Goeie Morgen! in het Suri
naams klinkt? Nou, gewoon,
Goeie Morgen!" De groep van de
Surinaamse vrouwenvereniging
Sroejema kirt „Maar als je een
echt Surinaams woord zoekt, dan
zegje Morgu!" De dames genieten
zichtbaar van het gebeuren. „Het
is belangrijk dat het gezellig is
daar waar je woont en leeft," vindt
een van de dames.
Enkele tafels verderop zit de Ma
rokkaanse vrouwengroep van De
Akker uit Crooswijk bij elkaar. Zij
begroeten mekaar 's ochtends
met Sabag Algair!. „Het is erg ge
zellig en lekker warm," vinden
Fatima en Latifa. „Het is goed dat
zoveel verschillende mensen sa
menwerken en samen wonen."
Als uitdaging voor de actiedag in
september hebben ze al een idee:
Marokkaans koken voor ouderen
in Rubroek. Of ze volgend jaar
weer meedoen? „Jazeker!"
Voor de Chinese ouderen van
Chun Pah is het de eerste keer dat
ze meedoen aan een Opzoomer-
campagne. Ze hebben zich in het
ontmoetingscentrum m de Graaf
Florisstraat uitgebreid laten voor
lichten over de campagne.
Want niemand wist wat Goeie
Morgen! precies was. Maar inmid
dels weten ze dat wel: „Iedereen
moet samen de stradt schoon hou
den en gezellig maken. Rotter
dam is van ons," klinkt het strijd
lustig. Op een papiertje is de Chi
nese vertaling van het inmiddels
beroemde lied afgedrukt.
„Tsjo San!" zegt de 76-jarige Chan
Fung Ping, Ofwel: Goeie Morgen!
Ze vindt het een leuk initiatief.
„Het is ook belangrijk dat de Chi
nese ouderen meedoen. Dat is
goed voor de integratie in de Ne
derlandse samenleving."
Dat is ook wat teamleider S. Mar-
toaikromo i64j van de Surinaams-
Javaanse ouderengroep uit Car-
nisse onderschrijft (In Indonesië
zeggen ze: Selamat Indjing.').
„Het is erg leuk om zo bij elkaar te
komen," zegt hij. „In het bijzon
der voor de ouderen. Het gaat om
saamhorigheid. Wij zitten hier in
Rotterdam en daar wonen ook al
lochtonen. Het is zeer belangrijk
dat er contacten zijn, zodat die
groepen niet geïsoleerd raken.
Wij hopen volgend jaar in ieder
geval weer mee te doen
Door Peter de Lange deze positieve boodschap uit te kers door de haven en zijn vele be- bruiken." Wim Noordzij, project- gersfuncties is vergelijkbaar met de tweede helft van deze maand
dragen. Een aantal waarvan de zienswaardigheden. leider EK20GÖ en belast met de wat de gemeente Rotterdam voor van start
Rotterdam Een vriendelijke
blik, een gedegen kennis van Rot
terdam en een voorbedrukt pa
piertje met een paar Engelse be
leefdheidsfrasen, Meer hebben de
ambassadeurs die volgend jaar tij
dens EURO 2000 de schare voet
balliefhebbers uit binnen- en bui
tenland moeten opvangen niet
nodig, Afgezien natuurlijk de
rotsvaste overtuiging dat Rotter
dam niet de reputatie verdient
van een stad waar bij ieder voet
balfeestje de glasscherven lustig
in het rond vliegen.
Want dat zal toch, naast het wijzen
van de weg naar het Feijenoord-
stadion, een belangrijke taak wor
den van het legioen vrijwilligers
dat de gemeente tijdens het Euro
pees kampioenschap wil inscha
kelen. De bezoeker verzekeren
dat Rotterdam vooral een gast
vrije stad is met een ontspannen
leefklimaat en leuke attracties
waar het goed toeven is.
Duizend van zulke ambassadeurs
zijn er naar schatting nodig om
deze positieve boodschap uit te
dragen. Een aantal waarvan de
haalbaarheid hier en daar scepsis
oproept Maar over die twijfel ha
len de deskundigen weer lachend
de schouders op. Wedden dat er
meer dan genoeg Rotterdammers
op de wervingsadvertenties zul
len afkomen? De kans om mee te
werken aan zo'n wereldvermaard
evenement krijg je immers niet
elke dag.
Het gevoel belangrijk te zijn, een
klein maar onmisbaar radertje in
een groot geheel, is vaak de moti
vatie van de onbetaalde krachten
die by massa-evenementen langs
dranghekken patrouilleren, toe
gangskaartjes controleren of be
zoekers de weg wijzen naar het
toilet. „Iedereen vindt het leuk
een beetje on stage te staan," weet
Monica Lundström van de stich
ting Wereldhavenfestival, Het ha-
venfestïval maakt al jaren ge
bruik van vrijwilligers. De ene
groep is er voor de publieksbege
leiding - dingen als toezicht hou
den en de weg wijzen de andere
voor het rondleiden van bezoe
kers door de haven en zijn vele be
zienswaardigheden.
Zonder de inzet van deze mede
werkers, zegt Monica Lundström,
zou het driedaagse gebeuren in de
haven geen enkele kans van sla
gen hebben. „Geen enkele evene
mentkan draaien zonder vrijwilli
gers," meent zy, Daarom is de
stichting zuinig op de paar hon
derd mannen en vrouwen die
jaarlijks belangeloos een paar
ochtenden of middagen bijsprin
gen om het havenfeest in goede
banen te leiden. Voor die inspan
ningen worden ze beloond met ca
deaubonnen, een boottochtje en
natuurlijk op de dagen zelf met
een smakelijk etentje.
Veel mensen, en dan vooral ge
pensioneerden uit de haven, blij
ven het leuk vinden aan het festi
val mee te werken. Het grootste
deel van het legioen keert ieder
jaar trouw terug. Een kleiner deel
houdt het na een of meer keren
voor gezien. Monica Lundström:
„We hebben er nooit genoeg. Ook
voor de komende aflevering kun
nen we weer nieuwe mensen ge
bruiken." Wim Noordzij, project
leider EK20GÖ en belast met de
werving van de ambassadeurs, zal
deze ervaringen zeker betrekken
in zijn advertentiecampagne. Zo
als hij ook zal overleggen met de
organisatoren van de Rotterdam
Marathon, een ander groot sport
evenement dat gebruik maakt
van ambassadeurs. Al vindt chef
de bureau Piet Hartog ambassa
deurs een wat overdreven aandui
ding. „Bij ons heten 2e gewoon
medewerkers," zegt hij.
De marathon kan beschikken
over twaalfhonderd vrijwilligers.
Hun beloning bestaat uit een ori
gineel T-shirt, een medaille en
een lunch. Ook hier is, zegt Har
tog. het gevoel te delen in de ver
antwoordelijkheid rond een inter
nationaal evenement, de belang
rijkste drijfveer om mee te doen.
De functies zijn zeer divers. De
meeste vrijwilligers verrichten
hand- en spandiensten langs het
parcours, een stuk of tachtig van
hen treden op als begeleiders van
de atleten.
Maar geen van al deze vrijwilli
gersfuncties is vergelijkbaar met
wat de gemeente Rotterdam voor
ogen staat bij de ambassadeurs
voor het FX Deze groep hulp
krachten heeft goed beschouwd
nauwelijks een relatie met het
toernooi in de Kuip: ze zijn er niet
om de wedstrijden gladjes te laten
verlopen, maar om de supporters
die zij opvangen en begeleiden,
de zegeningen van de stad Rotter
dam te verkopen.
Hoe zij geacht worden dat te doen,
is een vraag die projectleider
Noordzij nog niet goed kan beant
woorden. Hij hoopt ondermeer ge
bruik te kunnen maken van de
kermis van de RET, die speciaal
met het oog op EUR02000 voor
wagenbegeleiders en chauffeurs
de cursus 'You're welcome' heeft
ontwikkeld. „De deelnemers le
ren een beetje toeristisch Engels
zodat ze vragen van supporters
kunnen beantwoorden en hen de
weg kunnen wijzen," legt een
woordvoerder van de RET uit
Hoe groot de animo is moet wor
den afgewacht. De cursus gaat in
de tweede helft van deze maand
van start
Noordzij gaat in september Rot
terdammers werven voor het am
bassadeurschap. Bronnen waar
uit geput zal worden zijn het me
dewerkersbestand van onder an
dere de Rotterdam Marathon en
de Dienst Recreatie. Noordzij:
„En misschien kunnen we aanha
ken bij het Opzoomeren."
Maar wie zij ook zijn, ook deze
vrijwilligers zullen geen aan
spraak kunnen maken op een gel
delijke vergoeding voor hun in
zet. Hun beloning blijft voorlopig
beperkt tot T-shirts, kaartjes voor
oefenwedstrijden en tripjes met
de Spido. Geld, denkt Noordzij,
zal niet de eerste reden zijn om
het uniform van Rotterdam-am
bassadeur aan te trekken. „Het is
de verantwoordelijkheid die men
sen aantrekt. Het gevoel dat ze
een belangrijke rol spelen. Wij
gaan dat dan ook heel goed rege
len. We maken geen piepeltjes
van ze die er maar een beetje
bijlopen. We gaan hen het gevoel
geven dat ze er echt bij horen."
Als uit één ding blijkt dat mensen
geen interesse hebben voor poli
tiek, dan is het wel dat onthut
send veel Rotterdammers met
weten in welke deelgemeente ze
wonen. Leuke opdracht voor het
Centrum voor Onderzoek en Sta
tistiek (COS): ga maar eens in
Spangen of Bospolder vragen of
de bewoners weten dat ze in de
deelgemeente Delfshaven wonen.
Menigeen zal het met klem tegen
spreken, want ze denken datje de
wijk Delfshaven bedoelt en ze we
ten eefi wel het verschil tussen
Spangen, Bospolder en historisch
Delfshaven. En als het COS dan
volhoudt dat Spangen en Bospol
der delen van Delfshaven zijn,
kun je werkelijk ruzie verwach
ten. De naam van de deelgemeen
te is dus fout gekozen. Het had ge
woon Rotterdam-West moeten
zijn. Dat begrijpt een ieder.
Daarom deugt er van de namen
Chariois, Feijenoord en IJssel-
monde ook niks. Die namen staan
zowel voor wijken als voor deelge
meenten, maar het wordt er by de
kinderen niet zo ingeramd als dat
Groningen de hoofdstad is van de
provincie Groningen en Utrecht
de hoofdstad van de provincie
Utrecht. Over deelgemeenten leer
je niks op school. Naamgeving is
toch al een probleem, ook bij ech
te gemeenten. Oostvoome, Ro-
ckanje en Tinte staan wel op de
plattegrond, maar ze behoren tot
de gemeente Westvoome en die
staat niet op de kaart. De naam Al-
brandswaaid is al helemaal hope
loos. Normale mensen spreken
nog steeds van Rhoon en Poortu-
gaal. Naamsverwarring draagt bij
tot desinteresse in de overheid.
En toch zie je dat de mensen het
kantoortje van de burgerlijke
stand in Chariois wel weten te vin
den. Het ligt op korte loopafstand
van het Zuidpiein. Ze komen er
hun paspoort en rijbewijs ophalen
en geven de geboorte aan van hun
kind, maar hoeveel zouden by
vertrek weten dat ze bij de deelge
meente Chariois zijn geweest?
Misschien wel de meeste mensen
zullen denken dat ze bij een filiaal
van het stadhuis waren.
De deelgemeenten worstelen nog
steeds met hun identiteit. In de
deelraden zitten veel enthousias
te volksvertegenwoordigers en
velen hebben het goed voor met
hun stukje Rotterdam, maar ze
hebben het moeilijker dan auto
nome gemeentebesturen. Terwijl
ze „steeds meer een eigen gezicht
krijgen en zich duidelijker als
zelfstandige organisatie willen
profileren," constateren de mana
gement consultants van Emst
Young tegelijkertijd, in hetzelfde
rapport, dat de deelgemeenten
„steeds sterker de uitvoerder van
het stedelijk beleid" worden. Die
twee ontwikkelingen staan op ge
spannen voet met elkaar. Hoe
meer een deelgemeente het ver
lengstuk van de Coolsingel wordt,
hoe minder reden er is om voor
deelraden verkiezingen te hou
den. Dus als we zo'n sehij.ndemo-
cratie willen voorkomen, dan zal
de politieke vrijheid van de deel
raden groter moeten zijn.
Ernst Young doet de aanbeve
ling om de rol van de deelgemeen
ten als (mede-)opdrachtgever van
de gemeentediensten beter te om
schrijven. Die schimmige relatie
is al jaren een probleem en het
leek opgelost te worden door de
deelgemeenten te promoveren tot
gemeenten-nieuwe-stijl, maar
daar werd met het referendum
van 1995 een stokje voor gesto
ken. De Rotterdammers hadden
zich door demagogen laten aan
praten dat de stad zou verdwer
gen. Te weinig kiezers realiseer
den zich dat het juist ging om een
verdubbeling van Rotterdam, om
dat de stadsprovincie ook de an
dere Rijnmondgemeenten zou
omvatten.
De deelgemeenten zijn danig te
leurgesteld geraakt dat het feest
niet doorging, maar één succes
heeft die periode wel gehad. De
relafies, vooral met Gemeente
werken en de dienst Recreatie
Rotterdam, zijn aanmerkelijk ver
beterd. Ook andere diensten rich
ten zich meer in naar de deelge
meenten. Dat duidt toch op voor
uitgang.
Nu de gemeenteraad nog. De
deelraden komen 38 ambtenaren
tekort, volgens E&Y. Ze hebben
compensatie nodig voor ai het ex
tra werk aan een Schoon Heel
Veilig Rotterdam, Kosten: vier
miljoen extra. Dat is nog altijd te
weinig voor een versnelde evolu
tie van het lokale bestuur, dus laat
de raad maar ruimhartig zijn.
i
