Gun je zo'n kind nog een Fanta ■Sbgjr SLIPS, DE 4E Nederlanders stuiten op massa Sijken 'Ik had mijn buik vol van verhuizen' GRATIS iff Voedselbureau sio^for J§. 4^# I g Jg| ifl-1 3 SLOGGI wöViw< V\ Rotterdams Dagblad Commentaar^ DAMES- OF HERENSLiPS Djanko LE&BaTTeR^En nA 2o« VtfcgoDEN Rotterdams Dagblad l'-y M 0-%■<*-*•u fiV5*"7 Woensdag 16 juni 1999 prtor Carel van der Velden Rotterdam Een warme dinsdag op een muf kantoor, tijd voor een koele verfrissing. Voor een gul den levert de drankenautomaat een ijskoud blikje Fanta. Een paar slokken later komt een bezorgde collega buurten „Ben je niet in orde? In Belgie worden kinderen ziek van die rotzooi. De limonade- fabnek moet vandaag bij minister Borst op het matje komen. Mis schien zit er in dat blikje van jouw ook wel gif." De theorie vormt een interessant uitgangspunt voor een speur tocht. Bij het opstaan is er even een licht gevoel in het hoofd, maar dat zal toeval zijn. De ano nieme machine wordt gevuld door medewerksters van Van Hecke Catering. In de kantine spreken de dames geruststellende woor den. „Dit partijtje drank hebben we al een paar dagen. De machine is elke dag leeg en bij mijn weten is er nog niemand van het perso neel ziek geworden." Het is tijd voor een nauwkeurige inspectie. Op het blikje staat ver meld dat het een produkt is van CocfcCola Nederland, gevestigd te Schiedam. Het oogt geruststel lend, maar het zegt nog niks. Hol landse Nieuwe komt tenslotte in veel gevallen ook uit de netten van Deense vissers. De speur tocht gaat verder, naar de holle onderkant van de verpakking. De lange produktcode eindigt met de letters DP. Even later overhandigt de kanti nejuffrouw een blikje Coca-Cola, produktcode DW. Opdnnken? Of toch laten staan? De twijfel wint voorlopig. Zo'n kantoor heeft één voordeel. Er is meer informatie beschikbaar dan by de gemiddel de coladrinker thuis. Het moet een fluitje van een cent zijn om uit te zoeken of de frisdrank 'koosjer' is. Alarmfase 1 De speurtocht wordt verlegd naar de bron. In een Belgische krant van maandag spellen we een ad vertentie van Coca-Cola Belgium uit. Het bedrijf maakt bekend dat alle 33cc blikjes Coca-Cola, Coca- Cola light, Fanta en Sprite met de codes DU, DV, DW, DX en DP uit de winkel worden gehaald. 'Onze' codes DP en DW zitten er dus óók bij. Volgens de annonce betreft het blikjes afkomstig uit de limo- nadefabriek in Duinkerken Alarmfase 1 treedt m. Van paniek is echter nog geen sprake. We zyn onbekend met het distributie- en codesysteem van Coca-Cola, dus waarom zou het niet kunnen dat de Colafabriek in Schiedam zich eveneens van dergelijke code's Overal m Ne derland wordt, zoals hierbij Kon marin Leid schendam,ae ca Cola ver wijderd uit de schappen, omdat in Bel gie enkele honderden mensen ziek zijn geworden na het drin kenvan de frisdrank. Foto Koen Vertieyden/ bedient? Uit voorzorg volgt toch een ontboezeming. „Ik heb geen testament. Meldt m'n nabestaan den dat ik begraven wil worden in een eikenhouten kist." Wellicht weet de leverancier vun de blikjes hoe het zit. De leveran cier van de blikjes is GVA, de drankgroothandel van het Ahold- concern. Ook marketing manager Ronald Waardenburg zaait niet graag paniek. „We hebben zater dag van Coca-Cola op schrift ge kregen dat alle produkten veilig zijn. De in België genoemde codes zij n derhalve niet relevant voor de Nederlandse markt" Op zoek naar een bevestiging belt de Fantadrinker naar de bron van alle kwaad. Coca-Cola reageert echter niet op viagen. Gelukkig belegt het bedrijf een persconfe rentie om tekst en uitleg te geven over de mogelijke vergiftiging van blikjes en flessen cola in Bel gie. Algemeen directeur W. Zijer- veld houdt het echter bij een wel heel korte verklaring: de Neder landse produkten zijn veilig. „Maar wat zijn Nederlandse pro dukten? Hoe zit het de codes DW en DP op mijn bbkjes? De vragen blijven onbeantwoord, na acht minuten stapt de direc teur alweer in de gereedstaande taxi. Hij heeft geen tijd, hij moet 'de consument informeren'. De toehoorders blijven verward ach ter. Zijerveld heeft net verteld over de grote fabriek in het Fran se Duinkerken, waar blikjes cola voor heel Europa worden gevuld. De Franse regering besloot een deel van die productie uit de markt te nemen. Die producten komen ook in Nederland terecht, verzekeren andere groothandele laren. Ah, dus toch. Maar op de vraag waarom het blikje Fanta in Nederland wél veilig is en in Frankrijk mogetijk niet, wil Coca- Cola Nederland niet ingaan. Pas 's avonds volgt nadere infor matie. Tien procent van de produ- ken van Coca-Cola wordt uit de handel genomen. Minister Borst reageert instemmend. Teletekst meldt dat de consument kan bel len met 0900-8474. Ik heb één vraag. Komen de blikjes met het kenteken DP en DW nu uit Duin kerken of niet? Na honderd po gingen geef-ik het op. De lijn is permanent in gesprek. Eep huis genoot wil uit troost een blikje bier overhandigen, raaar twijfelt even, „Er is toch niks met dat bier aan de hand, hoop ik?" Door Bouke Bergsma Krusha e Madhe De Nederland se Gele Rijders hebben gisteren na een tip van het Kosovo Bevrij dingsleger U£K de plek van een massaslachting ontdekt in het dorp Krusha e Madhe, tussen Prizren en Orahovac. In een bijge bouw bij een boerderij lagen on geveer twintig verbrande licha men, vrijwel zeker van Kosovo-Al- banezen, Zeer waarschijnlijk zijn de men sen op 28 maart - vier dagen na het begin van de NAVO-luchtac- ties tegen Joegoslavië- gefusil leerd, waarna het gebouwtje met de lijken in brand, is gestoken. De tichamen zijn volgens waarne mers uiteengetrokken en aange vreten door honden. In de twee kamertjes van het gebouw liggen lichaamsdelen door en elkaar en op en onder het puin van het in eengezakte dak. Op het erf ligt een dode hond, op de drempel lig gen de eerste losse botten, in het gebouw stikt het van de vliegen. De Nederlanders kregen de tip over de massaslachting toen zij maandagavond met de plaatselij ke UQK-commandant in het dorp Orahovac gesprekken voerden. De volgende ochtend reed afde- lingscommandant Van Loon met een UQK-strijder naar de bewuste plek, .Daar werden de doden ge vonden. „Het is onze taak oorlogs- n}isda,den vastte stellen, de plaats van de misdaad te bewaken en de ver ^woordelijkheid daarna over te-.dragen aan het KFOR-onder- zoeksteam en het Joegosiavië-Tri- bunaal," aldus Van Loon. Hij heeft zoiets nog nooit gezien. ..Dit is schokkend, ook voor een beroepsmilitair. Ik ben ook een mens en hoef zoiets nooit weer te zien. Het was een gruwelijk ge zicht, nok al wist ik ongeveer wat ik kon verwachten." De Gele Rijders hebben met hun snelle reactie op de UQK-tip het vertrouwen gewonnen van de De Nederlandse adjudant Van Eijkel Brouwer bekijkt de resten van ongeveer twintiglichamen in deschuur van een boerderij in Krushe e Mahde. Foto Ed Oudenaarden/AN? strijders Eerst kwam Van Loon met de Serviërs razendsnel over een dat zij voortijdig zouden ver trekken uit de regio Orahovac door ze te verzekeren dat de Ne derlanders en Duitsers zouden zorgdragen voor de veiligheid v de achtergebleven Servische \u- gers. P-oma sprak hij met het UQKaf onmiddellijk hun tip over het huis in Krusha e Madhe (in het Ser visch Velika Krusha) na te trek ken. Meer als diplomaat dan als militair heeft de luitenant-kolonel van de dertiende gemechaniseer de brigade in Oirschot daarmee bij het U£K bedongen dat ze de terugtrekkende Serviërs niet las tig zouden vallen. Resultaat van het Nederlands optreden afgelo pen dagen «s dat het UQKzich se rieus genonen voelt en mee werkt, dat de Serviërs weg zijn en de Nederlanders en Duitsers de situatie rond Orahovac goed on der controle hebben. De Senders hebben afgelopen maanden vreselijk huisgehouden m de dorpjes tussen Prizren en Orahovac, blijkt uit getuigenver klaringen, Zo'n negentig procent van de huizen is m brand gesto ken en gisteren keerden pas heel voorzichtig een aantal oorspron kelijke bewoners, samen met UQK-strijders, terug naar hun verlaten dorpen. Ze vertellen mi litairen en journalisten over de verschrikkingen die ze hebben doorstaan. Een Albanees vertelde de Neder landse kolonel en plaatsvervan gend commandant van de Duits- Nederlandse brigade Van den Akker dat er zes kilometer verder op een massagraf kgt. De Albane zen zouden daar zeker vijftig ver moorde dorpsgenoten hebben be graven, met op elk lichaam een cola-fles'met 'dë naam van de do de. Van den Akker zegde toe een onderzoek in te stellen. Moskee Een andere ooggetuige,is Fejzul- lah Duraki die in het dorp Engelse les gaf. Hij vluchtte de bossen op de heuvels by Krusha e Madhe in, waar hij drie weken bleef met een groot deel van de zesduizend in woners van het dorp. „Van de vijf honderd huizen zijn er misschien nog vijftig intact. De rest is leeg gehaald, kapotgeschoten en in brand gestoken door de Serviërs, toen zij hier op 25 maart kwamen. We weten het nog niet, maar we denken dat er vierhonderd men sen vermoord zijn.1' Fejzullah DuraM vertelde het ver haal over de moskee in het dorp. Hier werden op 27 maart 150 man nen, vrouwen en kinderen bijeen gedreven. Volgens de dorpelin gen hebben de Serviërs vroeg in de ochtend van zondag 28 maart de mannen uit de moskee gehaald en naar het bos gebracht. In het dorp waren even later schoten te horen. De vrouwen en kinderen werden diezelfde dag nog afgevoerd. Wat met hen is gebeurd, is nog niet be kend, In de moskee liggen de zak ken kleding als stille getuigen. Als een achtergelaten spoor en een aanwijzing over het lot van de vrouwen, hangt boven de ingang van de moskee een bv.ha Wat hier is gebeurd, laat zich raden. Staatssecretaris J. W. Rem- kes van Volkshuisvesting gooide de knuppel zaterdag maar weer eens in hethoen- dertiok, Tijdens een faijeen- - komst van de VVD zei hij het rS^onder slecht'te vinden pdattegenwoordig zoveel hoge gemeentelijke ambtenaren rniet-m de stad wonen waar ze t werken. Het getuigt, vindt hij, vaöjveinig betrokkenheid, f Harde woorden, maar Rotter- dainse ambtenaren schrikken j daar al niet meer van. „Eerst - worden we de stad uitgë: jaggd. En nu moeten we zeker opééns weer terugkomen," jzeg|yoorzitter E. Brugge van j; i*de ondernemingsraad. En K Voormeulen, topambtenaar bij dé Roteb en woonachtig in Rijswijk: „Nazes keer verhui zen vond ik het welwelletjes." Door Wessel Penning Rotterdam De allerhoogste ambtenaar van Rotterdam, ge meentesecretaris N. van Eek, woont m Rotterdam. Da's alvast een meevaller. De directeuren van bepaald niet onaanzienlijke diensten als Ge meentewerken (C. de Wijs), Ha venbedrijf (W. Scholten) en Ont wikkelingsbedrijf (H. Stam) mo gen ook Rotterdammers worden genoemd, al moet gezegd worden Jat het huis van Stam precies een meter buiten de stadsgrenzen ligt Een flinke groep topambte naren woont bovendien binnen de stadsregio: in Rhoon, Maassluis, Schiedam, Vlaardingen, Baren- drecht, Ridderkerk of Capelieaan den IJssel Over hen worden geen (of nauwelijks) klachten gehoord. Er zijn evenwel ook veel Rotter damse topambtenaren die net buiten die regio wonen. Die hui zen in Delft," Nieuwerkerk aan den IJssel, Oud-BeijerlandDor drecht of Zoetermeer. Er zijn er zelfs die hun huis nog verder weg van de Coolsingel hebber staan. In Prinsenbeek, in Geertruiden- berg. In Zwolle zelfs. Ga de woonplaatsen van wat di recteuren van gemeentelijke diensten voor de aardigheid maar eens na* Directeur R Claydenvnn de RET woont in Prinsenbeek en GGD-directeur F. Sturmans (Geertruidenberg) mag ook een Brabander worden genoemd. M. Masthoff van de Sociale Dienst (SoZaWe) treint dagelijks op en neer uit Zwolle en G. C. Reusink (dienst Recreatie Rotterdam) woont in Gouda. Het huis van E. van der Bent (archiefdienst) staat in Den Haag en K. Voormeulen (Roteb) reist iedere avond terug naar Rijswijk. Zij behoren tot de groep waarte gen staatssecretaris Remkes za terdag zo ageerde. Die ambtena ren die het w^gen niet te wonen in de stad waar ze werken. Die amb tenaren die op die manier geen voeling krijgen met de stad. Die ambtenaren die ooit kozen voor een privéleven buiten de stad, die zelfs de regio niet genoeg vonden om er te wonen. Buiten Ze zijn in Rotterdam met velen. Liefst 308 van de 475 best verdie nende ambtenaren woont buiten Rotterdam. Van die groep heeft zeventig procent zijn domicilie buiten de Stadsregio, En -hoewel de meesten van hen ooit wel in Rotterdam woonachtig waren, piekeren ze er nauwelijks over m die stad terug te keren. Een door de gemeenteraad bedachte ver huiskostensubsidie verandert dat standpunt nauwelijks. De ambte naren vinden het wel goed zo; daar ver buiten Rotterdam. Waarom ook niet, zegt voorzitter E. Brugge van ae ondernemings raad, zelf woonachtig in Maas sluis. „Wij ambtenaren zyn vroe ger de stad uitgejaagd. Toen we, nu jaren geleden, wilden verhui zen was in de stad geen fatsoenlij ke woning te vinden. In Zeven kamp? Daar waren de prijzen toen juist de pan uitgerezen. We moesten dus wel weg. Het ge meentebestuur heeft dat toen ge accepteerd. Moeten we nu opeens weer terug?" Klopt, zegt gemeenteraadslid P. Aubert (PvdA), „We kunnen nie mand van de ambtenaren dwin gen in Rotterdam te wonen, maar het zou wel wenselijk zijn. Waar om? Als je dagelijks tijdens je werk met deze stad te maken hebt, moet je weten waarover het gaat. Zoals raadsleden geacht worden contact te hebben met de stad en zijn burgers - en dus bij voorbeeld tijdens een zondagse fietstocht dienen uit te zoeken wat de consequenties van een be stemmingsplan voor de buurt zijn - zo moeten ambtenaren ook weten, hoe het met de stad gesteld is." Brugge: „Daar hoef je echt niet voor Li een stad te wonen F een kwestie van je oren en o, i n openhouden. Je loopt eens door de stad. Je gaat eens langs in het Cityinformatiecentrum. Zo kom je vanzelf achter de ins en outs." Brugge heeft overigens begrip voor de in de gemeenteraad le vende wens dat meer ambtenaren in de stad moeten wonen. „Het helpt wel ais je 'feeling1 wilt krij gen voor wat in een stad leeft, merk het zelf. Bij het schrijven van beleidsnotities, bij het ont vangen van delegaties. Je moet wel weten over wat voor een stad je praat," zegt ze. Buik vol „Had ik dan wéér moeten erhui- zen?" roept directe K. Voor meulen van de R v it „Ik had de buik vol va^ erhuizen. Ik vond het na _er wei welle tjes.11 Voormeulen is sinds een paar jaar directeur bij de Roteb. Zyn woon plaats Rijswijk heeft hij er met voor willen verlaten. Al een paar jaar reist hij dagelijks naar Rot terdam. Hij gelooft met dat zijn dagelijkse werk eronder bjdt dat hij geen inwoner van Rotterdam is. „Er ligt veertien kilometer tus sen mijn huis en mijn kantoor. Dat is goed te doen. Had ik op tachtig kilometer gewoond, dan zou het moeilijker worden om te weten wat in een stad leeft." Verhuisplannen heeft hij niet. Nog niet. „Wij zijn bijzonder op Rotterdam georiënteerd. Zelfben ik Hagenaar, maar ik vind Rotter dam duizend keer leuker dan Den Haag. Bovendien zit mijn zoon er op school en is mijn vrouw een Rotterdamse. Verhuizen wordt pas over een jaar of zeven, acht een optie Dan wonen de kinderen met meer thuis." Maar zou het met mooi zijn als de directeur van de Roteb dagelijks zelf aan den lijve kan ondervin den of de stad wel goed wordt op geruimd? Voormeulen: „Ik hoef niet in deze stad te wonen om de kwaliteit van de dienstverlening van de Roteb te kunnen beoordelen. Ek krijg brieven van mensen. Opmerkin gen. Er. ik ga af en toe mee met myn erkers - zo krijg je vanzei. beeld" Ferlyk gezegd heeft het volgens hem ook goede kanten dat de di recteur Roteb met in Rotterdam zelf woont. „Ik hoor het weieens van medewerkers. Als bij hun m de buurt vuil op een onjuiste tijd buiten is gezet, waagt de buur man of zij dat even kunnen oplos sen. Moet je je eens voorstellen. Ik zou gek worden." De net aangetreden minister voor Landbouw, Brinkhorst, laat er geen gras over groeien. De bewindsman wil niet wachten op initiatieven uit Brussel en heeft een advies bureau in de arm genomen dat hem moet vertellen hoe hij in Ne derland affaires met dioxmekippen en gifcola kan voorkomen. Met deze voortvarende aanpak wekt Brinkhorst de indruk dat hij weinig vertrouwen heeft in de snelheid waarmee de Europese Commissie zaken aanpakt. Kennelijk vreest hij dat er nog heel water door de Maas zal stromen voordat een voedselbureau de kwaliteit van ons dagelijks eten bewaakt en ingrijpt als dat nodig is. Brinkhorst, lange tijd in Brussel als topambtenaar belast met mi lieu en afval, kent de werkwijze van Europa als geen ander. Maar onverbiddelijk rijst de vraag of hij de gang van zaken m Nederland wel in de vingers heeft. Zijn aanpak verschilt weinig van wat zijn voorgangers deden na andere schokkende incidenten. Je hoeft maar te denken aan de vele afvalschandalen in de afgelopen decen nia. Na de affaire rond de afvalbedrijven Uniser/EMK bijvoorbeeld. Zo'n zwendel mocht nooit meer gebeuren, was de overheersende gedachte toen. Een MIOD, zeg maar het mitieubroertje van de FIOD, moest de milieucriminaliteit een halt toe te roepen. Maar de publieke verontwaardiging verstomde en de MIOD raakte uit beeld. Totdat met dioxine 'verrijkte' afvalolie in veevoer terechtkwam. Het is ronduit triest te moeten constateren dat 'incidentenpolitiek' het beleid bepaalt als het gaat om ons voedsel en dus onze gezond heid, De Amerikaanse deskundige dr. F. Kaferstein van het Ameri kaanse voedselbureau FDA zei deze week op een congres in Am sterdam dat gifkipsehandalen en problemen met de Cola 'een zegen voor de vooruitgang van de voedselveiligheid' zijn, omdat ze de geesten rijp maken voor vergaande maatregelen. Terloops merkte hij op dat het met de macht van de gevreesde FDA ook wel meevalt: president Clinton slaagt er ook niet in de betrokken ministeries (volksgezondheid, landbouw en visserij) op één lijn te krijgen. Daar voor zijn de belangen kennelijk te tegenstrijdig. Ook in Nederland is de kans levensgroot dat de ministeries van Landbouw en Volksgezondheid de initiatieven van Brinkhorst, hoe goed ze ook bedoeld mogen zijn, weer behendig de grond weten in te boren. Om dat te voorkomen moet Brinkhorst nu al aangeven dat 'zijn' voedselinformatie en -opsporingsdienst VIOD een gelijke sta tus dient te krijgen als de FIOD en dus wordt opgetuigd met af doende bevoegdheden om kwalijke praktijken echt aan te pakken. Daarmee is niet gegarandeerd dat ons dagelijks eten voor honderd procent veilig is, maar wordt wel bereikt dat de consument weer vertrouwen krijgt in al hetgeen hij op zijn bordje krijgt. LXRA Geldig voor olie modellen en kleuren van l i/m 30 [uni 1999. Runderbiefstuk Met de gratis kruidenboter smaakt het nog lekkerder Vers bij onze slager. Per 2SO gram van 8.73 voor ROOM** JAhAVOnD NiEuwS PP6 N HumorTI r-^TTLS-Lii )Tn

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1999 | | pagina 1