Tourillusies, mooi
en meedogenloos
Voor Boogerd rest
slechts Alpe dPHuez
Lance Armstrong een
raket, Bobby Julich
een zielig hoopje mens
Schumacher aan
dood ontsnapt
fffplI
(-)
Braziliaans trio
in trainingskamp
met Feyenoord
weken voor
Sfögiölgi
Maandag 12juli 1999
9
Lance Arm
strong heeft
na Abraham
Olano ook
Tom Steels (I)
ingehaald en
gaat op in
dru kwekken
de wijze op
weg naar de
winst In de
tijdrit en de
gele trui- Foto
Cc* Vos
Het lukt Michael Boogerd amper om op eigen kracht de bus lit
te klauteren. Ook de tweede tijdrit werd voorde Hagenaar een
drama. Toch zei hij: 'Voor mijn gevoel heb ik niet slecht gere
den. Maar alles doet pijn.' Foto eüoudenaken/anp
Door Joop Holthausen
MetzDe Tour en de States: Lan
ce Armstrong en Bobby Julich,
twee renners met illusies, die to
taal tegendraads uitpakten. Zon
dag, tijdritdag, leverde twee kan
ten aan één verhaal. Voor de een-
mooi. voor de ander meedogen
loos. Het verschil tussen een gele
trui en een gebroken elleboog.
Lance Armstrong, terug van heel
ver, als een raket door de Moezel,
volledig uitgewoond, maar op weg
naar zijn mooiste zege als wielren
ner ooit. Bobby Julich, de num
mer drie van vorig jaar, kermend
in een greppel langs de kant van
de weg, even voorbij halfkoers,
een zielig hoopje mens, over een
sluiten.
Beide Amerikanen hadden zich
voorbereid op de Tour als op geen
ander evenement in het jaar. Van
wielersport heeft Amerika alleen
weet als het om 'Perieroebeex? en
om de Tour gaat Dus gingen Lan
ce en Bobby alleen dMrvoor,
Julich was vorig jaar de opvolger
van Armstrong
bij Cofidis, een
handelsfirma
in 'krediet per
telefoon', uit
Noord-Frank
rijk. In de van
kanker gene
zende Arm
strong was
geen vertrou
wen meer, er werd geïnvesteerd
in een nieuwe Yank. Maar direc
teur Migraine zal er flinke hoofd
pijn van hebben gekregen, toen
hij gisteravond de balans op
maakte.
Julich had zijn gang mogen gaan,
dit jaar. Had niettemin een sei
zoen vol tegenslag gehad: spier-
operatie in het vroege vooijaar,
griep, pollenallergie - hoever
stond hij? Zijn Tourproloog was
Door Peter Ouwerkerit
bemoedigend, zijn attentie in de
Passage du Gois correct, de eerste
test was de tijdrit.
La nee Armstrong had zich al wat
meer laten zien, in het westerse
gewoel. Was slinks afgetroefd
door Boogerd in 'de Amstel', had
eind april een dubbele verken
ning gemaakt in en rond Metz,
had moed geput uit zijn Tourpre
paratie, droeg een dag geel na de
proloog, was vol vertrouwen, zei
zondag na een laatste inspectie te
gen alleen zyn ploegmaats dat de
afdaling van de Gravelotte er iink
Julich was er vol ingevlogen, km
30. Hoe het precies gebeurde, we
ten maar weinigen. Feit is dat hij
in de bocht naar links keihard on
deruit keilde, niet meer opstond,
twintig minuten moest wachten
op de ambulance (er was op dat
punt geen telefoonverkeer moge-
lijkt) en hij de Tour moest verla
ten nog voor de bergen.
„Ik heb hem zien liggen," zei
Armstrong, die er rustig in weg
draaide, veel meer problemen had
gehad meteen knulletje, dat even
plotseling de weg was overgesto
ken. „Het lijkt een nieuw spelle
tje: wie kan er nog net tussen de
auto's door. Ik schok me wezen
loos, moest een manoeuvre min
ken, maar het ging
Het ging zelfs heel erg goed. Arm
strong was op 100% begonnen, ra
cete vol door in het tussenstuk,
kwam full speed de finish over en
had het pas daarna flink be
nauwd. „Muintenant, je suis mort
Hij was hartstikke dood. En dat
voor iemand die de dood in de
ogen heeft gekeken. „Echt, ik ben
nog nooit zo stuk geweest. Ik heb
me helemaal leeggereden. Ik zag
na een kwartier het bord: 40 kilo
meter. Ik dacht: dat red ik nooit!"
Maar Lanee uit Texas reed de race
van zijn leven, en de concurrentie
op grote achterstand. Zelfs een
specialist als Alex Zülle - die za
terdag weer
eens gevallen
was, en tot
zichzelf had
gezegd: alles
of niets
moest uitein
delijk van de
eerste plaats.
Een minuut
langzamer dan
de Amerikaan, die andere specia
listen als Moreau, Olano en
Boardman op forse aelerstand
wist
Vooraf was gezegd: wie de tijdrit
wint, die pakt het geel van Kirsi-
puu (verdienstelijk 30e) en trekt
meteen ook een forse wissel op
het klassement. Achteraf is het
simpel te balansen: Armstrong
sloeg in Metz een grote slag, al
gaat het veel te ver hem nu al tot
Een begelei
der wenkt om
de ambulan
ce, anderen
omringen de
gewonde
Bobby Julich
met bezorg-
- de gezichten, De Tour is voor
rde Amerikaanse favoriet voor
bij. FotoJoSISag»t/EPA
gedoodverfd eindwinnaar te ver
klaren. Hoe helderde papieren si
tuatie ook moge zijn:
Armstrong heeft in het klasse
ment definitief geen last meer
van Boogerd, Gotti, Beltran, Ro
bin en Belli, die allen al een kwar
tier aan hun broek hebben en nog
slechts op dagsuccessen mogen
hopen.
Armstrong weet gereputeerde
klimmers als Cerezo, Escartin,
Guerini, Hamburger, Virenque,
Zülle, Bolts, Gaizeüi en Vinokour-
ov op zeven minuten en meer. Het
is slechts opletten dat er van dat
groepje niet stiekem iemand mee-
sluipt in de bergen,
Armstrong heeft slechts werke
lijk gevaar te duchten van het col
lectief van ONCE, aangevoerd
door Olano, maar ook met Peron,
Gonzalez, Perez Rodriguez, Exte-
barria en Serrano nog bij de eer
ste 27; en voorts van individuen
als Dufaux, Casero (met Gonzalez
Galdeano ais outsider) en wellicht
Tonkov, hoewel die last heeft van
een blessure aan het zitvlak.
Verleidelijk
Het is verleidelijk te gaan specu
leren. Zoals vorig jaar bij UÜrich,
na de tijdrit in de Corrèze. Ullrich
zou zijn tweede Tour gaan win
nen. Het pakte anders uit Maar
toen was er een Pantani, die de ge
le trui kon uitdagen en aanvallen
in de .cols, JToën waren eritómri
mers, die nu-lijken té -ontbreken^
althans in voldoende perspectief
rijke positie staan.
Lance Armstong was gisteren te
vermoeid om zinvol over de ko
mende twee weken te kunnen
praten. Móet ook gissen in het on
gewisse. Armstrong kent de Tour
nog amper. Kent de Tour zeker
niet vanuit een positie als leider.
Weet niet of het voordeliger voor
hem zou uitpakken aan te vallen
in het hooggebergte of te verdedi
gen. Weet niet hoe het is nog twee
weken onder stress te moeten rij
den, Weet niet of zijn ploeg - zon
der Vaughters! - daar wel vol
doende voor is ge equipeerd.
^De-twee dagèn na de rustdag van
^vandaag zullen belangrijk worden
voor zijn positie naar eind volgen
de week. H&het symbool van de
wilskracht, van hoe het mogelijk
toch is strijdbaar een ernstige
ziekte te overwinnen, hoe de wie
lersport karakters vormt - Lance
Armstrong kon alleen maar zeg
gen dat het goed is geweest dat hij
en zijn ploeg een week buiten de
stress van de, gele trui zijn geble
ven. Maar dat hij hem weer terug
heeft, dat vond hij toch wel heel
erg mooi. „So does America."
De Tour de France 1999 is niet
langer open. Maar de deur staat
nog wel op een kier.
Zie verder pagina 17
Na proloog Voor tijdrit Metz Na tijdrit Metz
59) Kirsipuu
0.40
1)
0.00
11)
4.57
1) Armstrong
0.00
5)
0.54
1)
0.00
2) Zülle
0.07
75)
7.04
(34)
7.08
3) Olano
0.11
6)
1.05
3)
2.33
7) Vinokourov.
0.21
11)
1.15
29)
6.53
12) Dufaux
0.23
16)
1.17
7)
4,19
17) Casero
0.26
17)
1.20
12)
5.01
20) Tonkov
0.28
18)
1.22
13)
5.10
22) Jultch
0.28
20)
1.22
26) Dekker
0.29
22)
1.23
(20)
6.09
27) Jonker
0.32
24)
1.26
(23)
6.20
90) Gotti
0.47
93)
7.44
94)
15.46
(103) Garzelli
0.50
53)
1.44
30)
6.59
(107) Escartin
0.51
f 54)
1.45
40)
7.27
(109) Virenque
0.51
55)
1.45
37)
7.21
(127) Hamburger
0.56
61)
1.50
38)
7.24
0.58
(103)
7.55
(116)
1757
(146) Boogerd
1.02
(108)
7.59
(97)
16.01
RotterdamDe selectie van Feye
noord telt de komende weken een
aantal nieuwe gezichten. Drie
spelers van de Braziliaanse prof
club America Futebol Clube uit
Belo Hori2onte melden zich van
daag in het trainingskamp van de
landskampioen in Doorwerth.
Middenvelder Fabricio Souza (19)
en de aanvallers Somalia Sabino
(23) en Alvaro Dos Santos (19) ko
men juist nu, na afloop van de
Braziliaanse competitie, naar Ne
derland in het kader van het sa
menwerkingsverband dat Feye
noord met hun dub heeft. Het
Züid-Amerikaanse trio blijft in
elk geval voor een proefperiode
van twee weken onder de hoede
van coach Leo Beenhakker.
„Afhankelijk van hun fysieke ge
steldheid zal ue trainer bepaien of
ze ook in wedstrijden spelen," al
dus manager Hans Hagelstein.
Na die periode bekijkt de ciublei-
ding welke spelers komend sei
zoen voor langere tijd bij Feye
noord mogen terugkeren.
Het wrak van Michael Schumachers Ferrari wordt na de crash weggetakeld. Foto Max Nash/AP
Sitverstone Michael Schumacher heeft bij een
crash in de eerste ronde van de Grote Prijs van
Groot-Brittanniè op het circuit van Silverstone een
dubbele breuk in zijn rechterbeen opgelopen. De
tweevoudig wereldkampioen werd gisteravond in
een ziekenhuis in Northampton! al geopeerd aan
zijn been. Volgens de artsen is de ingreep ge
slaagd. In het been is een metalen plaat gezet.
„Zijn herstel zal zes weken duren. Hij heeft ver
schrikkelijk veel geluk gehad," vond Ferrari-voor-
lichter Buchinger.
Schumacher vloog met een snelheid van zo'n 200
km uit de eerste bocht. De Duitser knalde tegen de
bandenstapel doordat de voorwielen, van zijn Fer
rari blokkeerden. Dit werd veroorzaakt door een
probleem met de achterste remmen. Schumacher
was enkele minuten buiten bewustzijn en werd
met een helikopter naar het ziekenhuis vervoerd.
„Hij was dood geweest als de banden de klap niet
hadden opgevangen," aldus Buchinger.
De race was op het moment van het ongeluk al ge
staakt. De Canadees Jacques Viileneuve had bij de
start mechanische problemen en zijn bolide bleef
staan. Wereldkampioen Mika Hakkinen viel in de
36e ronde uit, nadat er een band van zijn bolide
was afgevlogen. Zijn ploeggenoot David Coulthard
was na 60 ronden uiteindelijk de snelste.
Zie verder pagina 19
Metz Michael Boogerd koes
tert na zijn mislukte Tourweek
een droom. De droom van een
zege op Alpe d'Huez, de berg
reus die woensdag het eindpunt
vormt van de tweede Alpenetap
pe. Om in de voetsporen van de
laatste Nederlandse winnaar,
Gert-Jan Theunisse (1989), te
kunnen treden, heeft de kop
man van de Rabo-formatie zo
ongeveer alles over. „Be win lie
ver op Alpe d'Huez dan dan ik
alsnog bij de eerste vijf eindig in
het eindklassement,"
Hij keert optimistisch terug in'
hotel Campanile even buiten
Metz. Samen met zijn schaduw,
Mark Lotz, komt hij fietsend van
het tijdritparcours. „Voor mijn
gevoel heb ik niet slecht gere
den. Maar alles doet pijn. Ik heb
hetzelfde gevoel als na de etap
pezege in Aix-les-Bains in 1996,
toen moesten ze mij ook zo on
geveer van de fiets dragen."
Het was niet zijn parcours ge
weest. De eerste helft ging goed,
maar op de lange rechte stukken
van het tweede gedeelte, waarop
de wind hem recht in het gezicht
blies, had hij veel prijs moeten
geven. Teveel, al wist hij dat nog
niet op het moment dat hij zijn
fiets bij de mecanicien inlever
de.
Later, toen de balans werd opge
maakt, bleek Boogerd een dra
matische prestatie te hebben ge
leverd. Op plaats 103 eindigde
hij. op 8.56 minuten van winnaar
Lance Armstrong. Sprinter Ci-
pollini (71ste) was nog 1.15 min.
sneller... In het klassement staat
de voormalige podiumkandi
daat op plaats 97.
Michael Boogerd heeft zichzelf
niet gespaard in de alleengang
over ruim 56 km. Hij heeft geen
krachten gereserveerd voor de
Alpen. „Een tijdrit rijd je altijd
volle bak. Maar het is natuurlijk
welandersalsjekort staat in het
klassement. Vorig jaar had ik de
leiderstrui in de Catalaanse
Week. Dan voel jé je zo sterk,
ben je 20 geconcentreerd, datje
veel meer kunt dan anders. Be
versloeg toen Jalabert en eindig-'
^e toen net achter Zülle."
Te licht bevonden
MichaeTBoogerd is in deze Tour
de France gewogen en te licht
bevonden voor een podium
plaats. In een tijdrit kun je je
niet verschuilen. Daarom voor
spelt zijn ondermaatse prestatie
in de tijdrit ook weinig goeds
voor de komende dagen, als we
'zijn' terrein, de Alpen, intrek-
km'.
Michael Boogerd tast in het
duister over zijn mogelijkheden,
net zoals ploegleider Theo de
Rooy, die slechts een diepe
zucht laat horen. Ploegarts Lein-
ders heeft geen lichamelijke
verklaring voor Boogerds falen,
wel een mentale. „Wat kun je
verwachten van een renner, die
al in de tweede etappe uit het
klassement is?" Boogerd is niet
alleen in zijn falen. Het zal een
schrale troost voor hem zijn dat
Ivan Gotti, winnaar van de Ron
de van Italië, op. dezelfde uit
zichtloze plek 103 eindigde.
Maar ook Gotti behoorde vorige
week tot de slachtoffers van de
cruciale rit naar Saint Nazaire.
Hoop doet Boogerd nog leven.
„Voor mij is de rit van morgen
naar Sestrière heel belangrijk.
Klim ik daar met de tien besten
naar boven, dan moet ik ook nog
bij de tien besten in het eind
klassement kunnen eindigen.
Maar kom ik daar met bij d e top-
twin tig' over de finish, dan hoef
ik daar helemaal niet over te pie
keren. Morgenavond weet ik
dus meer."
nu een Droef
Eatt*»©n
EfJa, noteer mO voor2o'n
Naam:....
Adres:.;.-
Postcode:
Telefoon:...;
Bank/glronr.:
Plaats:
Stuuc deze bon in ëen „nveioozonder oostzëjjetoaar:"
Rotterdams Daebls.dAMI .Ï&orir éo Siorvfca "'"It
Antwoordnummor 1579, - V0 Rotterdam c
