Zweten over zeven miljoen voor een moskee Niet meer inhalen ««uÉk p h f| W fey 'èar ^Is7 xf Provincie koos volgens ambtenaren zelf voor bankieren Weldoener uit Dubai wil nu wel eens duidelijkheid van gemeente Rotterdam Sjeik rijker dan Beatrix Rotterdams Dagblad Commentaar Djanko Jy M O? Telfort Rotterdams Dagblad K* ef5 fcgs&Ss i?$ Donderdag 15 juli 1999 9 Door Henk de Kat Den Haag Ambtenaren in het Zuid-Hollandse Provinciehuis er geren zich steeds meer aan de ver bazing die hun politieke bazen aan de dag leggen over het 'ban- kiertje spelen'. „Er is helemaal niks geheimzin nigs aan de hand. Gedeputeerde Staten hebben er zelf voor geko zen om geld te gaan uitlenen met geleend geld. Dat levert inmid dels miljoenen guldens winst per jaar op. Over 1998 werd er zeven miljoen mee verdiend. Op zo'n moment delen de politici pluimen uit. Niemand die dan echt is geïn teresseerd in de herkomst van die zeven miljoen. Maar nu het mis loopt met een lening aan één be paald bedrijf, wordt gedaan of er iets heel smoezeligs aan de hand is. Er is echter absoluut niet iets verbloemd of geboemeld." Het bankieren door de provincie Zuid-Holland is in 1995 begonnen na een discussie m de politieke top (Gedeputeerde Staten) over wat daar toen 'Reinventing gover nment' werd genoemd, vernieu wing van het bestuur. Het moest er voortaan actiever, slagvaardi ger en marktgerichter aan toe gaan. By de stapel ideeen die ambtenaren daarvoor aandroegen zat ook het voorstel om te gaan bankieren: de boer op om geld te lenen, om dat (vaak met zeer smalle winstmarges) weer uit te lenen. Tegenstander Commissaris van de koningin Leemhuis was van meet af aan te gen. Zij vond dit geen rol voor een provincie. Maar Leemhuis was de enige m Gedeputeerde Staten. Haar WD-partijgenoten Van der Goot (toen gedeputeerde be stuurszaken) en Nolten (destijds belast met economische zaken) waren er wel voor te porren, even als PvdA-collega Brouwer, toen malig gedeputeerde voor financi ën. Met overgrote meerderheid van stemmen besloot GS tenslotte om concreet aan de slag te gaan, Vervolgens werd collectief het po litieke zicht verloren op de han del, Niemand scheen te beseffen dat de provincie eerst zelf giganti sche bedragen moest lenen, om uiteindelijk zo'n zeven miljoen gulden als jaarresultaat te kun nen opstnjken. Cynisch genoeg drong ook by Leemhuis de omvang van de geld handel niet door, ook al tekende zy de afgelopen jaren vrijwel alle leencontracten die haar door de speciaal daarmee belaste trea- sury-ambtenaar Baarspul werden voorgelegd. Ook de leden van Provinciale Sta ten beseften niet wat met politie ke instemming van de top in gang was gezet. Bij hun jaarstukken kregen ze niet de lijsten te zien met alle verstrekte leningen. Vol gens ambtenaren was dat omdat er soms delicate transacties bij za ten. 'Er werd bijvoorbeeld geld by de ING-bank geleend, dat via een broker weer werd uitgeleend aan de Rabobank. Maar dat wilden die banken van eikaar niet weten', Maar ook al kregen Provinciale Staten de leningen niet onder ogen, de politieke partijen hebben al die ty d zelf ook nooit actieve be langstelling getoond. 'Zolang het goed ging was het hosanna.' Het stoort ambtenaren daarom dat in de media nu met een beschuldi gende vinger wordt gewezen naar de collega's op de afdeling finan ciën, die 'op eigen houtje' voor bankier zouden hebben gespeeld. Volgens ambtenaren werden de lijsten met uitstaande gelden ech ter, overeenkomstig delFLO-wet, elke maand door Zuid-Holland voorgelegd aan het ministerie van Financiën. De accountant van de provincie, Moret Young, keek er tweemaal per jaar naar. Steeds werd goedkeuring verleend voor de gang van zaken. Gedeputeerde Staten waren for meel gezien ook wel degelijk op de hoogte, omdat de commissaris van de koningin of een plaatsver vangend gedeputeerde uiteinde lijk voor alles tekende. Gedeputeer de voor fïnan cien A. de Jong en me vrouw J. M. Leemhuis- Stout, com missaris van de koningin, gaven giste ren tijdens eenperscon ferentie in het provinciehuis r: t een toelich ting op de fi- nanciele han del en wandel van de provin cie Zu d-Ho land. Foto Roger Don men/ANP Sjeik Hamdan Bin Rashid Al Maktum zelf? Nee, die kon niet komen. De rijke notabele uit Du bai (Verenigde Arabische Emira ten), die de Marokkaanse mos limgemeenschap in Rotterdam voor de bouw van de nieuwe Es- salaam-moskee onlangs ruim ze ven miljoen gulden toezegde en de gemeente verleidde tot een grondruil, had het te druk. Za ken en zo. In Rotterdam maakte gisteren wel zijn privéseeretarïs, de heer Mirza El Sayegh, zijn op wachting. Door Wessel Penning RotterdamDinsdagmorgen, een ongemakkelijke ceremonie m een deftige zaal van het stadhuis op de Coolsingel, nauwkeurig vast gelegd door een cameraman van TV Dubai. Een groepje heren uit de Verenigde Arabische Emira ten, onder leiding van Mirza El Sayegh, ontmoet wethouder Her man Meyer, die enkele ambtena ren aan zijn zijde heeft, „Fijn dat u hier bent," wordt er ge zegd tegen de man uit Dubai, die namens de gulle sjeik uit de Ver enigde Arabische Emiraten is ge komen. Hy reageert: „Ik ben trots en blij dat ik in deze vredige stad mag zijn." Er volgen wat beleefd heden. Er wordt veel geglimlacht en vriendelijk geknikt. Dan neemt El Sayegh h?t .'oord over de eerder dit jaar door sjeik Hamdan Bin Rashid Al Maktum gedane belofte 7,2 miljoen gulden opzij te leggen voor de bouw van de nieuwe, grote Essalaam-mos- kee aan de Colosseumweg op Feij- enoord, Hy verhaalt over de Al Maktum-foundation, die al islami tische gebedshuizen liet neerzet ten in Zweden, Belgie, Noorwe gen, Frankrijk, Italië, Hongarije en in diverse Afrikaanse landen. En hij verzekert dat het fonds ook Rotterdam graag met een gloed nieuwe moskee zou willen verblij den, liefst dit jaar nog. „Ik ben al leen wat aarzelend over de voort gang van dit project. Die zin komt hard aan bij de Rot terdammers. Een donderslag bij heldere hemel. Wat gebeurt hier? Gaat hier de 7,2 miljoen gulden aan de neus van de Rotterdamse moslimgemeenschap voorbij? Is die politieke discussie over de voor de deal nodige grondruil, die volgens oppositiepartijen strijdig is met het in Rotterdam zo ge- hoogachte erfpachtprincipe, dan voor niks geweest? Ambtenaren zweten. De wethou der bijt op zijn lip. Schuifelt op zijn stoel. Maar zegt niets. Het is moeilijk ruziemaken met een 'man van zeven miljoen'. Die kun je maar beter te vriend houden. Schotland El Sayegh moppert. Hij begrijpt niet waarom het in Rotterdam al lemaal zo lang moet duren. Hij Terug de BMW in, na een flitsend bezoek aan de bouwplek. Maaike Groen (links), projectleidster moskeebeleld; vraagt de aandacht van de privéseeretarïs (rechts). Foto Jaap Rozerna/Rotterdams Dagblad vertelt over ervaringen in Schot land. „Toen een eigenaar van een gebouw daar hoorde dat wij van zijn pand een moskee wilde ma ken, drukte hij ons direct de sleu tels in handen. Over geld sprak hij niet. Hij wilde het niet eens." El Sayegh klaagt dat het in Rot terdam moeizaam verloopt. Hij blijft beleefd. Zegt nog eens dat hij trots is dat hij in deze 'vreedza me stad' verblijven mag en dat hij de Marokkaanse moslims, die deze stad zijn opgegroeid, gn Mirza El Sayegh, de privése- cretaris van de sjeik van zeven miljoen, ondervraagt wethou der Meijer (op de rug gezien) Foto Jaap Roze ma/Rotterdams Dagblad Rotterdam Sjeik Hamdan Bin Rashid Al Maktum be hoort tot de rijksten ter aarde. Op de lijst van staatslieden, die het Amerikaanse magazine Forbes jaarlijks samenstelt, wordt het vermogen van zijn famine op zo'n 85 miljard gul den geschat. Dat plaatst de Al Maktums op plaats zes van de lijst - net on der de sultan van Brunei en de Engelse koningin Elizabeth, maar net nog boven Saddam Hussein, koningin Beatrix en president Assad van Syrië. De familie is vooral rijk geworden in de oliehandel. Sjeik Hamdan is de tweede zoon van wijlen sjeik Rashid Bin Said Al Maktum, voorma lig staatshoofd van Dubai. Hamdan is minister van Fi nancien en Industrie en bo vendien voorzitter van de Ka mer van Koophandel. Samen met zijn broer Moha- med zit sjeik Hamdan in de paardenracerij. Hij beschikt over driehonderd paarden en heeft over de hele wereld - in Engeland, Ierland, Dubai, de Verenigde Staten en Australië - stallen ingericht, waar de dieren worden verzorgd en ge traind. De prijzenreeks van de broers is inmiddels indruk wekkend. Naast de paardensport houdt de sjeik zich bezig met liefda digheid. Daartoe is de Al Mak tum-foundation opgericht. Diep gelovig als hy is, helpt hij graag moslimgemeenschap pen over de hele wereld aan een nieuwe moskee. wil helpen bij de bouw van een moskee. „Maar waarom weet ik nog met eens welk bedrag de ge meente wenst te ontvangen? Ik heb wel een bnef gekregen. Maar die was onduidelijk. Over een rijs werd niets geschreven. Hoe komt dat? Was de brief soms ver keerd vertaald? Wat is er aan de hand? Ik wil weten hoe de zaken ervoor staan! Zonder uw mede werking kunnen wij helaas niets voor u doen." EI Sayegh is uitgepraat en wacht op antwoord. Wethouder Meijer begint: .Allereerst.Opeens gaat een mobiele telefoon - een vreemd geluid in het stadhuis, waar de regel geldt dat gsm's by vergaderingen worden uitgezet. Meijer kijkt geergerd en begint opnieuw. .Allereerst. Het is de mobiele telefoon van El Sayegh. De man maakt aanstalten 'm uit te zetten. Of niet? Hy pakt het apparaat en begint een ge sprek. Meijer zwijgt. Een pijnlyke situatie. Meyer bijt weer op zijn lip. Maar kom, 't telefoongesprek duurt slechts een minuutje. Dan mag Meyer weer. Hij pro beert de delegatie uit de Emiraten het erfpachtsysteem uit te leggen. Rept over een systeem waarbij „grond niet kan worden gekocht, maar alleen geleased." Meijer ver zekert dat „na enige discussie" de politieke problemen opgelost zijn. El Sayegh zat weldra een duidelij ke brief ontvangen, mét prijs kaartje. De brief komt binnen en kele maanden, zegt Meijer. „Mis schien wel binnen enkele dagen," zegt ambtenaar Maaike Groen, projectleidster moskeebeleid. El Sayegh grijnst: „U hebt myn faxnummer." Anekdote De sfeer is verbeterd. Het gezel schap maakt zich op voor een be zoek aan de bouwlocatie. Tyd voor een anekdote. El Sayegh ver telt dat de stichting ooit miljoe nen Schonk voor de bouw van een moskee in Belgié. Jaren later kreeg hy een foto van de moskee opgestuurd. Een prachtig gebeds huis. Daar ga ik eens kijken, dacht hij en dus vloog hij op een dag naar Belgie. „Weet u wat ik zag: niets! Die moskee is nooit ge bouwd. Vandaar dat de stichting tegenwoordig anders te werk gaat, Vandaar dat ik vandaag naar Rotterdam ben gekomen." Wethouder Meyer: „Zulke verras singen zult u bij ons niet meema ken." Een ambtenaar lachend: „U moet wel weten dat op deze bouw plek ook nog mpt* te ?ien Dat wist El Sayegh ook wel. Het gezelschap trekt naar de Colos seumweg m Feijenoord, waar in de komende jaren ter hoogte van de Laantjesweg de moskee zal verrijzen. Ei Sayegh stapt met in de door de gemeente gehuurde VIP-bus. Hij Iaat zich rijden in een donkerblauwe BMW, die op de bouwplek stoer het gras op draait. Als ook de passagiers van het busje arriveren, krijgt de man uit Dubai een korte uitleg over de inrichting van het terrein. In luttele minuten is hy weerweg. Stapt op de achterbank van de BMW en drukt een mobiele tele foon aan zyn oor. Naar wie hij belt? De sjeik zelf? Niemand weet het. „Maar alles komt goed," zegt een ambtenaar. De ene vrachtauto die tergend langzaam de andere inhaalt: het is een vertrouwd en tegelijkertijd voor velen erger niswekkend beeld op de Nederlandse snelwegen. De ge middelde automobilist heeft nu eenmaal niet zoveel begrip voor de niet zo snelle medeweggebruiker die voor zijn brood achter het stuur zit. Inhalende vrachtwagens zorgen niet alleen voor ongenoegen, maar ook voor files en oponthoud en dus voor economische en milieu schade; om nog maar te zwijgen over de veiligheid Daarom wordt in ons land sinds enige tijd geëxperimenteerd met een inhaalver- bod voor het beroepsgoederenvervoer over de weg. Het gaat om een bescheiden experiment op een beperkt aantal stukken snelweg in de Randstad gedurende een beperkt aantal uren. Met die proef zijn kennelijk goede ervaringen opgedaan. Minister Netelenbos heeft daarom besloten per 1 oktober het inhaatverbod voor vrachtwagens drastisch uit te breiden: van 8 procent van de to tale snelweglengte nu naar 35 procent. Op 800 kilometer Nederland se snelweg mag het zware beroepsverkeer straks niet meer inhalen tussen 6 en 10 uur 's ochtends en tussen 15.00 en 19.00 uur 's mid- dags/'s avonds. De maatregel kan op brede publieke steun rekenen en dat is wet prettig voor een minister die zich bij de automobilist tot dusver niet zo populair heeft gemaakt. Haar plannen met onder meer het reke ningrijden zyn haar niet in dank afgenomen en hebben zelfs geleid tot eeri bijna hetze-achtige campagne van een doorgaans zo rustige organisatie als de ANWB. Met het verruimde inhaalverbod voor vrachtwagens kan mevrouw Netelenbos in die kringen nu ongetwij feld weer een potje breken. Toch doet ze er goed aan serieus rekening te houden met de kriti sche kanttekeningen die vanuit de wereld van het beroepsgoede renvervoer bij de maatregel worden geplaatst. Transport en Logis tiek Nederland vindt de oekaze veel te star en pleit voor een flexibel inhaalverbod. Met de huidige technische hulpmiddelen, zoals de elektronische informatie- en waarschuwingsborden, moet zoiets niet al te moeilijk te realiseren zijn. TE6Ew ALcoHo!_Mft&Ruik )£a&0: 1 '&EN jij STeRRER. Wn DRA~R' /hTw,sT het 1 oP juUiE VR44A NiiETI Wibat Hg «wr /Dus Wöff /mT HtT juiLi£ BtfWWO m hs het uii pr as tk&Ê /efA K1 StPJ"*- Telfort Pak&Bel met abonnement is vanaf f149,- te koop. Vraag in de winkel naar de actie- en abormementsvöorwaarden. Kijk op www.telfort.ni voor meer informatie en verkooppunten. Dat praat n stuk makkelijker In nagenoeg alle landen 1 7'.' i'? binnen Europa - en ver daar* 'V - - buiten kunt u met een Telfort f Pak&Bel abonnement bellen en gebeld worden, zonder extra abonnements kosten! De gesprekskosten in het buitenland numien pel neiweiKddnuit!' Alles wat u daarover wilt weten, vindt u op www.telfort.nl/roaming Mobiel bellen buiten Nederland kan pas wanneer Telfort uw abonne- ments- en adresgegevens heeft ontvangen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1999 | | pagina 1