De jacht op een
nog betaalbare
woning
jam
Gevonden:
een nog te
bouwen appartement
Makelaars moeten steeds vaker 'nee' verkopen tegen wie voor 't eerst een huis wil kopen
Gezocht: benedenwoning met tuin
Gezocht:
woning met
bedrijfsruimte
mms
Zater
Zaterdag 24 juli 1999
Rotterdams Dagblad
Bijlage van he
Richard
Spoormaker
(29) werkt bij een
bedrijf dat containers
vervoert per spoor. Hij
woont bij zijn ouders in Ridder
kerk. Nog even maar, want hij
beeft een koophuis gevonden:
een nog te bouwen appartement
in een pakhuis, eveneens in Rid
derkerk. Richard start voor de
tweede keer op de woningmarkt.
„Ik ben een jaar op wereldreis
geweest," legt hij uit. „Daarvoor
had ik een appartement in Prin
senland, in Rotterdam. Dat heb
ik verkocht toen ik op reis ging.
In maart van dit jaar ben ik op
nieuw gaan zoeken. De prijzen
zijn in die tijd wel flink gestegen.
Goed zoeken
Het is niet zo dat ik er erg veel
moeite voor heb moeten doen.
Maar je moet wel goed zoeken.
Via-via is het me uiteindelijk ge
lukt. Maar, wanneer je rondkijkt
en ziet wat er te koop is, ook hier
in Ridderkerk, dan vraag je je
wel af: hoe is het mogelijk? Oude
flatjes, dertig, veertig jaar oud,
voor zoveel geld. Dan denk ik:
nou Iaat maar. Ook in Ridder
kerk komt maar weinig bestaan
de bouw vrij. Er staat niet veel te
koop. En als er iets vrijkomt, dan
vragen ze al snel drie ton.
Ik was eerst bang dat het niet
zou lukken. Had me al ingeschre
ven voor een huurwoning. Maar
eeriijk gezegd zit ik er ook niet
op te wachten om elke maand
duizend gulden naar de woning
bouwvereniging te brengen.
Wanneer je voor twaalf jaar een
hypotheek vaststelt, dan weetje
precies waar je de komende ja
ren aan toe bent. Dat heb je met
huren niet.
Dat pakhuis aan de Rijksstraat
weg wordt verbouwd tot negen
appartemen
ten. Ik ben er
op een middag we
zen kijken. Ik had wei
nigbedenktijd, moest heel
snel beslissen. Twee dagen la
ter was het koopcontract gete
kend. Begin volgend jaar kan ik
erin. De prijs kwam overeen met
wat ik voor ogen bad, rond de 2,5
ton. Ik heb het idee dat ik erg
veel geluk heb gehad. Al blijft 't
veel geld. Maar ja, dat is tegen
woordig bijna nieb meer. Het
appartement dat ik in Prinsen
land kocht kostte 152.000 gulden.
Dat kost nu drie ton."
De woningprijzen blijven maar
stijgen. In Rotterdam zijn de
koopwoningen het afgelopen
halfjaar meer dan tien procent In
waarde toegenomen. Dat per
centage steekt nog bescheiden
af bij de landelijk gemiddelde
prijsstijging van ruim 14 procent.
Ht( t gaat goed in Nederland. De
hypotheekrente is laag, de vraag
naar goede woningen groot, het
aanbod klein. Dat drijft de prijzen
op. Niet ledereen vaart daar wel
bij. Starters op de woningmarkt,
jongeren die graag een woning
willen kopen, dreigen achter
het net te vissen. Voor hen
is een woning tegen
woordig onbe
taalbaar.
Door Ben Maandag
Bijna was Dietmar van Eijsden
(29) er eindelijk in een geslaagd
een woning naar zijn gading te
vinden. Een koopwoning op het
voormalige Piet Smit-terrein, te
genwoordig Veranda genaamd.
Hij had het huis, met uitzicht op
de Maas, nog net niet gekocht.
Maar toen sloeg de twijfel toe en
zag hij er op 't laatste moment
toch vanaf. Te massaal, die wo
ningen, vond hij. Te dicht op el
kaar ook. Dan maar liever nog
even verder zoeken.
Dietmar van Eijsden, alleen
staand, werkzaam in de automa
tisering, woont nog steeds in een
Marianne Sipkens (haar naam is
vanwege haar privacy gefin
geerd) heeft een eigen bedrijf.
Ze bewoont een huurwoning in
het Nieuwe Westen. Nu aeht ze
het tijdstip gekomen naar een
koopwoning om te kijken, het
liefst een woning met een ruim
te, van waaruit ze haar werk kan
verrichten,
„Je kunt njet dat zoeken dag en
nacht bezig zijn, heb ik wel ge
merkt," verzucht ze. „Al een
aantal jaren had ik het idee dat
't wel slim is om eens een woning
te kopen. Ik dacht: als ik niet
meedoe, dan zit ik er opeens
naast. Het is niet zo dat ik denk:
goh, wat fijn, een eigen huis. Ik
zie het meer als investering. Als
zelfstandige moet je op je 65ste
toch iets achter de hand hebben.
Ik ben meer een luie koper. Het
gedoe, de zorg, daarop zit ik niet
te wachten. In juni heb ik het op
eens goed in m'n kop gezet en
ben ik intensief gaan kijken. Ik
vond 't nogal een hobbel om
naar een makelaar te gaan. Ik
heb het toch gedaan, in de ver
onderstelling: dat is mei een
paar keer kijken wel klaar. Dan
ga je eens kijken waar je wilt
wonen en waar je het terijner-
tijd ook nog kunt verkopen. En
dan wil je gewoon een huis aan
het water, op een hoek en met 'n
boom. Klassiek dus.
Ik zoek iets in de klasse tussen
vier en vijf ton. Zoiets kan ik bij
elkaar verdienen. Maar in die
categorie schijnt wel erg veel
vraag te zijn. Ik ben wezen kij
ken aan de Noordsingel, de Sta-
tensingel, de Bergsingel. In
Schiedam. Het heeft nog niets
opgeleverd. Ik blijf doorzoeken.
Je hebt er bijna een dagt:*ri£
aan. Ik heb m'n vakantie er voor
uitgesteld. De markt blijkt wel
erg moeilijk en vervelend.
Steeds meer wordt er bij in
schrijving verkocht. Ik heb al
een paar keer een bod gedaan.
Maar dat was tot nu toe steeds
te laag. Bk geef mezelf nog tot
september de kans. Tegen die
tijd moet 't gewoon lukken."
huurwoning aan de Rotterdamse
Strevelsweg. Daar wil hij wel
eens weg, want eigenlijk is 't daar
veel te klein. Hij wil naar iets in
het centrum, liefst nieuwbouw.
Ruim een jaar is hij nu aan het
zoeken. De Hoge Heren, naast de 1
Erasmusbrug, of de Hoge Eras
mus, op een steenworp afstand,
leken hem wel wat.
„Maar je moet er zo ontzettend
snel bij zijn," zegt hij. En dan
nog: „De goedkoopste woningen
in de Hoge Heren werden aange
boden voor 280.000 gulden. Ze
gingen uiteindelijk voor 320.000
gulden weg. Dat is gewoon te
duur voor mijVoor Dietmar is
een bedrag van drie ton wel onge
veer het maximum. Zo ging zo
wel de Hoge Heren, als de Hoge
Erasmus aan zijn neus voorbij.
Laatst gloorde er weer enige
hoop. Aan de Coolhaven werden
woningen in twee nog te bouwen
woontorens aangeboden. Diet
mar van Eijsden was er als een
van de eersten bij om belangstel
ling te tonen en zich in te schrij
ven als gegadigde. Hij vulde op
het inschrijvingsformulier netjes
zijn voorkeuren in. Vijf verschil
lende types, in prijs variërend
naar gelang de bouwlaag, want
hoe hoger, hoe duurder. Hij
kreeg hoopvolle brieven thuis.
Dat hij in de eer r> zat en
dat hij biimenkoi zou
krijgen. Alsof dat zij is op
een woning ingrijpend vergroot
te.
„Toen'kwam de loting," zegt hij.
„Maar daarna heb ik niets meer
gehoord. Ik heb de makelaar ge
beld met de vraag of ik was inge
loot. Dat konden ze niet vertellen.
Sindsdien heb ik niets meer ver
nomen. Het is een duistere we
reld..."
Dietmar van Eijsden heeft de
hoop op een woning aan de Cool
haven inmiddels wel zo'n beetje
laten varen.
Misschien
gaat hij nog
zoeken naar
een woning
in de be
staand
bouw v .oe-
wel: „Lcn be
staand ap
partement in
het centrum,
dat wordt
voor mij veel
te duur. Een
koopwoning
in een van de
randge
meenten is
voor mij ook
onbetaal
baar. Mis
schien moet ik uiteindelijk toch
wat gaan huren. Dat is in elk ge
val risicoloos."
De dupe
Dietmar van Eijsden kon als
voorbeeld dienen van een grote
groep 'starters' op de woning
markt, die de dupe dreigen te
worden van de enorme prijsstij-
mmmm
Dietmar van Eijsden, voor de bouwplaats van de Hoge Heren:'Misschien moet ik uiteindelijk toch wat gaan huren. Dat is in elk geval
risicoloos'. Foto's Niels van der Hoeven/Rotterdams Dagblad
gingen van de woningen. Het
gaat zó goed in Nederland, dat de
vraag naar koopwoningen alleen
maar toeneemt. Maar het aanbod
van koopwoningen blijft achter,
ook al wordt er op veel plaatsen in
Nederland driftig gebouwd en
schieten de nieuwbouwwijken
als paddest leien uit de grond.
Even de cijfers: de gemiddelde
prijs van een
koopwoning
bedraagt in
ons land tegen
woordig
329,000 gul
den. Dat is
vaak al ver bo
ven het budget
van iemand
die zijn eerste
schreden op de
woningmarkt
wil wagen. Vo
rig jaar moest
de koper nog
gemiddeld
287.000 gulden
neerteller voor
een woning.
De stijging be
draagt in een
jaar tijd meer dan 14 procent.
Dat is nogal wat. „De consument
is welvarend en zoekt nu het huis
van zyn dromen zei voorzitter
mr. O. J. Smit van de Nederland
se Vereniging van Makelaars vo
rige week bij de presentatie van
de halfjaarcijfers van de NVT.Ï, ue
prijzen van woningen stijgen al
jaren en „mg lijkt, aange-
Makelaars Nicole Aanen en Max de la Court: 'Elk jaar zeggen
we: de rek is nu wel uit de woningmarkt. En elk jaar pakt het an
ders uit.'
Woriingmarktontwikkeling 1999
De gemiddelde verkoopprijs van diverse woningen In de regio Rot
terdam en de rest van Nederland van het eerste halfjaar 1999 t.o.v. het eerste halfjaar 1998.
gemiddelde
verkoopprijs
woningen
(X ƒ1 OOO,-)
regio
R'darn *98
tussenwoning
hoekwoning
vrijstaande woning
appartement
Botterdam» Dagblad! V/Bftm MVM
wakkerd door de lage hypotheek
rente, de schaarste van goede
koopwoningen en het grenzeloze
vertrouwen van de consumenten
in de economie, alleen maar ho
ger en hoger te worden.
De gemiddelde pnjs van een huis
vliegt ook in Rotterdam omhoog,
rij het met zo opzienbarend snel
als in steden als Amsterdam en
Utrecht. In de Rotterdamse regio
schoot de gemiddelde prijs van
een woning met meer dan tien
procent de lucht in: van 239,000
gulden naar 268.000 gulden. Ter
vergelijking: in Amsterdam ligt
de gemiddelde prijs al op 381.000
gulden, een explosie van bijna 25
procent vergeleken met een jaar
geleden, toen er voor-dezelfde
woning 'slechts' 304.000 gulden
moest worden betaald.
Is 't gek dat in zo'n stroomver
snelling steeds meer mensen
achter het net vissen? Aller
minst. Makelaars moeten aan te-
leut gestelde klanten steeds va
ker 'nee' verkopen, zeggen Nico
le Aanen en Max de la Court van
Voorberg Makelaars „En dat valt
vaak met mee, zo'n boodschap,"
zegt Nicole Aanen. „Veel van die
klanten zijn starters op de wo
ningmarkt."
Het tweetal ondervindt de pro
blemen van de starters aan den
lijve in, bijvoorbeeld, een wijk als
Blijdorp, waar zij als makelaars
veelvuldig actief zijn,Als starter
kon je in Blijdorp enige tijd gele
den nog goed terecht Voor een
redelijke prijs was hier een goed
appartement te krijgen. Maar ook
Blijdorp wordt steeds populair
der."
Max de ia Court: „Blijdorp be
stond vroeger vooral uit huurwo
ningen, in bezit van grote beleg
gers als Nationale Nederlanden.
Maar er kwam een tijd waarin die
voor grote onderhoudskosten
kwamen te staan. Omdat de wo
ningen voor hen toen niet meer
rendabel waren, gingen ze de wo
ningen verkopen. Vanaf de jaren
zeventig zag je het particulier ei
gendom toenemen. Er kwamen
hier vooral starters. Net afgestu
deerden die woonruimte zochten
in Rotterdam, dicht bu hun werk.
Gemiddeld bleven die hier een
jaar of drie, vier wonen, totdat ze
uit hun appartement groeiden,
omdat ze een vriend of vriendin
kregen en vanwege gezinsuit
breiding."
Doorstroming
„Blijdorp is echt een starters-
markt," zegt Nicole Aanen. „De
doorstroming is hier erg groot, er
staat relatief gezien veel te
koop." Maar ook in Blijdorp zijn
de veranderin
gen waarneem
baar: „Het is te
genwoordig heel
moeilijk voor
een starter om
hier iets te vin
den. Of er moet
ontzettend veel
worden opge
knapt in het
huis, of het is
slechts een zeer
eenvoudige wo
ning"
Voor ingrijpende
verbouwingen
hebben starters
doorgaans geen
geld. Bovendien
stellen ook zij vaak hun eisen ho
ger. „Ze willen er graag een extra
kamer bij, waar de computer
moet staan en waar ze rustig kun
nen werken," zegt De la Court.
Een redelijk driekamer-apparte
ment kostte nog niet eens zo heel
lang geleden in Blijdorp tussen
de 60.000 en 90.000 gulden. Voor
hetzelfde appartement moet nu
tussen de 140.000 en 180.000 gul
den worden betaald.
Daarbij komt dat woningen te
genwoordig heel snel zijn ver
kocht. „Er is een spanningsveld,"
zegt Max de la Court. „De markt
is erg krap, waardoor de prijz
worden opged^ven. Als kot
heb je hee' .rei
nig bedei^-djd.
Er zijn door die
snelheid ook veel
desillusies. Wan
neer een woning
in de verkoop
gaat, dan is die
woning onmid
dellijk al ver
kocht"
In een wijk als
Blijdorp werkt
ook de tam-tara_
h'eel'snel. ^Debü-/
fren weten-dan^alf
dat er een woning
leegkomt, ze heb-
ben nog een ken
nis die iets zoekt,
en die belt al, bij
na nog voordat
het huis te koop
is aangeboden,"
Ook in de nieuwbouwwijken is
het voor starters moeilijk een
voet aan de grond te krijgen. „Er
wordt daar te weinig gebouwd in
het segment tussen de 400.000 en
500.000 guldenzegt De la Court
Dat zijn nauwelijks woningen
voor starters, maar wat meer van
dergelijke woningen zou een
doorstroming op gang kunnen
brengen, waarvan de starters ver
volgens kunnen profiteren. „Om
dat er geen grotere woningen
zijn, komen er ook geen start ers-
woningen beschikbaar," conclu
deert Max de la Court. „Ik schat
dat er een tekort is van zo'n
135.000 woningen in dat markt-
ÏOIH
segment. Dat is de komende tijd
heel moeilijk aan te zuiveren."
Overspannen
Vooral wanneer de rente op het
zelfde, lage niveau blijft, zal de
markt overspannen blijven, den
ken Aanen en De la Court. Dat be
tekent dat er ook in de toekomst
steeds meer mensen teleurge
steld moeten worden en dat de
keuzemogelijkheden steeds ver
der worden beperkt. In Amster
dam, waar de prijzen nog sneller
en spectaculairder stijgen, omdat
er veel minder koopwoningen
zijn dan in Rotterdam, heeft de
overspannenheid al geleid tot
een 'zoekersstop': verschillende
makelaars ne
men geen
zoekopdrach
ten meer aan.
„Zo ver ïs het
in Rotterdam
nog niet," zegt
Nicole Aanen.
„maar het
'wordt... wel
steeds .rapeihj-,
,$erlbVroeger
b kondem v"vwij
^ebeeri-Tdantl-
een f'huiS'x:
.wóoiriigris-het^
rg^moeihjk
^^^aamaaskook.
iff*1? hit' pptferdam'
worden woningen steeSs'-vaker
bij inschrijving verkocht; -Het
hoogste bod wordt''gehonoreerd.
„En dan denkt de buurman, hé,
dat wil ik ook voor m'n woning.
Zo wordt de grens dagelijks ver
legd."
Hoe lang kan zoiets nog door
gaan? Als ik dat wist, zat ik hier
niet," zegt Max de la Court „Wis
ten we het maar. Elk jaar zeggen
we: de rek is er nu wel uit En elk
jaar vallen we weer op onze neus
en weten we het niet meer."
Ook voor starter Dietmar van
Eijsden is de toekomst ongewis.
Beginnen op de woningraarktis
proberen om in een rijdende
fein testap
pen. „Maar
waar stap je in
die trein?"
vraagt hij zich
af. „En waar zal
die trein stop
pen? Stort de
woningmarkt
over een tijdje
misschien in?
Stel dat je dan
net een woning
van drie ton
hebt gekocht
Wat dan?" Dus
is het een kwes
tie van ofwel nu
je slag slaan of
nog even af
wachten, zonder dat iemand kan
vertellen wat de verstandigste
beslissing is.
„Ik heb gewoon pech, mis
schien," zegt Dietmar van Eijs
den. Maar hy is er de persoon niet
naar de moed te laten zakken. Er
kan nog wel een lachje af: „Nou
ja, pech, ik ervaar dat helemaal
niet zo"
Bart Boerop (27) en zijn vriendin Maaike (26) wo
nen in een huurwoning in Gouda, maar zijn op
zoek naar een woning in de Rotterdamse wijk
Blijdorp. „We zijn niet echt heftig op zoek," zegt
Bart. „Mischien dat we na de vakantie wat fana
tieker gaan zoeken. We zijn wel al naar een hypo
theekadviseur geweest. En we hebben ons tot een
makelaar gewend. Daar hebben wt ons ingeschre
ven. Ze zouden ons melden wanneer ze iets voor
ons hadden gevonden. Maar ik heb nog steeds
niets gehoord. Of dat een veeg teken is, weet ik ei
genlijk niet.
We zitten nu in een huurwoning. De huur is hoog,
dat geld smijt je dan toch gewoon weg. Daarom
willen we een woning kopen. We zoeken een wo
ning van rond de drie ton. Het mag daar wel iets
boven uit komen, maar liever naiuurlijk wat daar
onder. Het liefst hebben we een benedenwoning
met een tuin. Een kamer of drie zon mooi zijn. We
hebben iets aardigs gezien in de Paetsstraat,
maar of dat gaat lukken weten we nog niet.
We willen graag in Blijdorp wonen, want het is
een mooie wijk. In het centrum van de stad. Dicht
bij het station ook. We hebben er al veel rondge
wandeld. Mijn vriendin werkt in Amsterdam en
reist elke dag heen en weer. Dan rit je in Blijdorp
goed. In Rotterdam is er in elk geval nog wat ksu-
ze. Het is hier niet zoals in Amsterdam. Van vrien
den daar hoor je van die verhalen, dat ze met tien
stellen tegelijk 's morgens vroeg cl voor een huis
staan te dringen om als eerste naar binnen te mo
gen en als eerste een bod te kunnen uitbrengen.
Dat zijn vreselijke verhalen, die je hier niet hebt"
