3 Falend Turkije steekt hand in eigen boezem Schuldige asbest in jeugdtheater moeilijk aanwijsbaar Ecevrrerkent schoorvoetend waslijst van fouten Nachtelijk blufpoker rond een computerspel Chinese bescherming mm sho Sb Rotterdams Pagbladfommentaffi: Webshop Giro 797 Den Haag Pjankp Rotterdams Dagblad Donderdag 26 augustus 1999 0 Door Peter de Lange Rotterdam Er is nooit een as- bestvry verklaring voor het gehele Hofpleintheater afgegeven. Bij de sanering twee jaar geleden is ai- leen zo'n verklaring opgesteld voor het plafond in de grote zaai. Het verwijderen van asbest op an dere plaatsen in het theater is uit kostenoverwegingen mogelijk be wust achterwege gelaten. Dit zegt directeur J, P. Kraaije- veld van Breijer Aannemings- maatsehappij, het bedrijf dat twee jaar geleden de sanering in het theater uitvoerde, Die schoon- maakoperatie is. aldus de direc teur, „volgens de regelen der kunst gebeurd, compleet met alle vereiste certificaten", Kraaijeveld wijst iedere verant woordelijkheid af voor het asbest dat in bet door brand verwoeste theater is aangetroffen. „Wij heb ben nooit opdracht gekregen het hele pand asbestvnj te maken." Werknemers van een sloopbedrijf ontdekten het kankerverwekken- de materiaal bij het opruimen van de ravage die een verwoestende brand vonge maand heeft aange richt. De slopers verkeerden in de veronderstelling dat het gebouw asbestvnj was en droegen geen beschermende kleding. Kraaijeveld vindt niet dat zijn be drijf daarvoor aansprakelijk kan worden gesteld. Hij heeft inder tijd slechts een beperkte sane ringsopdracht gekregen. Dat kan volgens hem te maken hebben ge had met de hoge kosten van as bestverwijdering. „Het is duur, en omdat asbest geen kwaad kan zo lang je het niet bewerkt kan een opdrachtgever besluiten: Iaat maar zitten." De opdrachtgever was waar schijnlijk de Dienst Stedelijk On derwijs. Deze gemeentelijke dienst was de vorige eigenaar van het Technikon, het pand waarin het jeugdtheater is ondergebracht en dat van oudsher een onderwijs functie heeft. Het gebouw is nu ei gendom van het regionaal oplei dingscentrum Zadkme en het Grafisch College. De DSG wijst voorlopig echter ie dere betrokkenheid bij het asbest- schandaal van de hand, Een woordw der laat weten dat eerst moet worden uitgezocht wie ten tyde van de sanering formeel ei genaar was van het pand. „Er is een overgangsperiode geweest. We weten nog niet wie voor die pe riode juridisch aansprakelijk is: wij of de nieuwe eigenaren." De herkomst van het asbest dat na de brand in het theater werd aangetroffen is vooralsnog ondui delijk. Er werden aanzienlijke hoeveelheden vezels van het kan kerverwekkende materiaal ge- vanden in de kabelgoten in de pla fonds; die hadden kennelijk ge fungeerd als verzamelplaats. Waar het asbest vandaan komt, is volgens de inspecteur van schade- expert Crawford THG echter een mysterie. „Wij kunnen alleen maar vermoe den dat dit probleem voortkomt uit een eerdere sanering. Maarzo- lang de zaak nog in onderzoek is, willen wij niet met een beschuldi gende vinger in een bepaalde richting wijzen." Bij Crawford is bekend dat er ook nog asbest zit in het plafond van de oude regiekamer. Die ruimte werd bij de renovatie twee jaar te rug dichtgetimmerd en wegge werkt achter het plafond. Wie het besluit nam het asbest in deze ruimte te laten zitten, lijkt niet meer te achterhalen, H. J, van den Adel, direetiewoordvoerder van het ROC Zadkine: „Ik weet niet meer of dat iemand van het thea ter is geweest of iemand van de DSO," Theaterdirecteur Louis Lemaire zegt dat hij niet van asbest in de regiekamer op de hoogte is ge weest. De ruimte was ook al enke le jaren met meer in gebruik. „De regie zit al een paar jaar beneden in de zaal." De vondst van asbest door de slo pers van aannemingsbedrijf Strayk was voor Lemaireeen on aangename verrassing. ,.Ik heb na de renovatie twee keer asbest- melingen laten verrichten, omdat ik vind dat je met kinderen geen enkel risico mag nemen. Beide keren was de uitkomst nul. Ook de aannemer heeft na de verbou wing nog een meting laten doen. Jufct dezelfde negatieve uitslag. Als we ook maar iets over asbest hadden geweten, waren we ge woon niet open gegaan." Volgens Lemaire hebben spelers en bezoekers van het jeugdthea ter afgelopen jaren 'absoluut geen enkel gezondheidsriscio gelopen'. Gevaar ontstond, zegt hij, pas na de brand. Het theater is kort nade brand, vóór de ontdekking van het asbest, in ieder geval betreden door brandweerlieden, medewer kers van het theater en verslagge vers. Maar ook spelers van het jeugdtheater hebben nietsver moedend tussen de puinhopen rondgelopen. In het laatste week einde van juli zijn tientallen leden van de cast van jeugdmusical As sepoester in het uitgebrande thea ter bezig geweest nog bruikbare spullen te verzamelen. Rekwisie ten, keukenapparatuur en kan toormaterialen werden veilig ge steld en naar een opslagplaats overgebracht. Een van de jongeren die urenlang tussen de zwartgeblakerde resten rondliep: „We hadden mondkap jes gekregen tegen de stank en handschoenen als bescherming. Van dat asbest wist blijkbaar nog niemand af. Achteraf is het best eng om dat te horen." IzmftOpmeuw is het noordwes ten van Turkije overspoeld door stortregens, waar de zware aard beving vorige week dinsdag vol gens een voorlopige schatting 60.000 huizen onbewoonbaar heeft gemaakt, Het zoeken naar overlevenden is gestaakt. Bij ge brek aan tenten brengen nog steeds duizenden mensen de nacht op straat door. Er is kritiek op de hulpverlening. Schoorvoe tend erkent de Turkse staat dat zij met de handen in het haar zit. Het is niet zo onbegrijpelijk dat de ultra-rechtse minister van Volksgezondheid uit chauvinis me buitenlandse hulp afwees, wel dat het een week duurde voordat premier Eeevit hem terechtwees Het crisiscentrum in Ankara had pas 15 uur na de schok een vaag idee van de omvang van de ramp en kwam niet in actie tot 36 uur erna. Televisie „We konden niet communiceren met het gebied," legde premier Eeevit uit. „Toen ik er eenmaal was, moest ik mijn bevelen via de televisie geven." Waar waren de walkie-talkies van de gendarme?, vroeg Turkije zich echter af. En keken ze wel televisie in dat cri siscentrum? Heel het land kon al een paar uur na de ramp beelden zien vanuit een helikopter, van rijen en rijen ingestorte flats. Dat en het uitvallen van de communi catie had waarschuwing genoeg moeten zijn. De infrastructuur is wel in snel tempo her steld: waarmo gelijk is er weer elektrici teit, de toe gangswegen zijn gerepa reerd en de PTT heeft noodcentrales opgezet, maar in directe zorg voor mensen schiet de over heid tekort. Tekenend is een incident op de derde dag toen een jonge of ficier in Körfez weigerde een ambtenaar van het crisiscentrum te helpen. De laatste smeekte om vervoer en vroeg op zijn minst de walkie-talkie te mogen gebrui ken. Militairen nemen echter geen bevelen aan van burgers. De burgemeeatei van Góleük pro beerde zondag via de walkie-tal kie vergeefs contact te leggen met de marinebasis, die vanuit zijn raam te zien was. Van samenwer king was geen sprake. Door de ba- Turkse sol daten sorte ren n Cl nar cikjuwelen, gelden ande re persoonlij ke spullen die zij uit de verwoeste huizen heb ben gehaald om plunde raars voor te Zijn. Foto MI chael Dalder/Reu sis liep de enige nog begaanbare weg die het oosten van de stad met het westen verbindt. Toen die ineens afgesloten werd voor bur gerverkeer, veranderde de stad in een labyrinth waar puinhopen of graafmachines alle uitvalswegen leken te blokkeren. Een tentenkamp in Körfez by Izmit stond 24 uur leeg, omdat de ambtenaren die de dienst uit maakten lijsten wilden hebben met namen van mensen die niet terug naar huis konden. De chaos was op dat moment compleet, nauwelijks iemand had er nog aan gedacht zich te registreren bjj het crisiscentrum -als men al van het bestaan wist- en iedereen sliep op straat. De vrijwilligersor ganisatie die was toegesneld om voor het kamp te koken, gaf zich zelf te eten en wat kinderen die er nieuwsgierig rondhingen. Bu reaucratie op z'n smalst. Verhuizen In het dorp Maltepe bij Sakarya zit een week na de ramp Murat Cihan (31) uit Veenendaal bij zijn oom en tante op de stoep voor hun beschadigde huis. Hij is geld ko men brengen, zodat ze zo snel mo gelijk naar een andere stad kun nen verhuizen, want hulp komt hier niet. „2e willen dat we naar een van de tentenkampen komen, maar ik Iaat mijn huis niet achter met alles erin," zegt oom Osman Cihan (49). Hij heeft te veel ge hoord over plunderaars. Murat had bij de gemeente Veenendaal aangekaart om de ge meente Sakarya, waar Maltepe onder valt, te helpen. „Maar ik doe het niet meer. Ik vertrouw ze niet," zegt hij teleurgesteld. „Hulpgoederen stromen binnen, maar ze worden centraal opgesla gen en het lijkt alsof ze niet gedis tribueerd worden." Die veelgehoorde klacht gaat er aan voorbij dat de aardbeving een enorm, dichtbevolkt gebied tref. „Het is onmogelijk iedereen ter plaatse te helpen," legt Ridvan Duran (27) uit, secretaris van de burgemeester van Sakarya. De gemeente houdt hoofdkwartier in een container. „In de tentenkam pen zijn gaarkeukens en sanitaire voorzieningen waar mensen zich kunnen wassen." Omdat besloten is dat mensen centraal opgevan gen worden, krijgen ze geen indi viduele tent om bij hun huis op te zetten, Wie eigenwijs wil zijn, moet zich in de stromende regen maar zien te redden met stukken plastic en planken, zoals de fami lie Cihan. Tenten Dat komt mede doordat er niet voldoende tenten zijn. „We heb ben 26.000 tenten naar het ramp gebied gestuurd," zei Kemal De- mir, de directeur van de Rode Halve Maan, de islamitische te genhanger van het Rode Kruis eergisteren. „Meer hebben we niet. In een normale ramp zijn 10 tot 15.000 tenten voldoende. We hebben geen rekening gehouden met ccn catastrofe var. deze om vang." Het verschil met de hoge, vierkante buitenlandse, of de Turkse legertenten was schrij nend: de wit-canvassen, ronde punthoedjes van de Rode Halve Maan ogen heel elegant, alsof het Osmaanse leger op veldtocht is, maar zijn niet erg praktisch als huisvesting voor gezinnen die er vaak hun geredde spulletjes ook in willen opslaan. Tot overmaat van ramp bleken veel tenten niet waterdicht te zijn. „Het Turkse Standaardiserings instituut bepaalt van welke stof die tenten gemaakt worden," speelde Demir die bal door. „Be drijven die onze bestelling willen uitvoeren, sturen een monster naar het TSI. Dat kijkt naar water dichtheid, stevigheid en zwaarte van de stof. "Waarom zouden wij twijfelen als het TSI zegt dat het goed is?" De lekkende tenten vormden de oudste voorraad van de Rode Hal ve Maan. De beste tenten zijn naar Albanië en Macedonië ge stuurd tijdens de Kosovo-crisis. Tot op de dag van vandaag heeft de gemeente Istanbul wel vracht wagens en bulldozers gestuurd om puin te ruimen, maar niet de tientallen enorme tenten waarin ieder jaar tijdens de Ramadan 's avonds bij het verbreken van de vasten gratis eten gegeven wordt aan honderden gelovigen. Crisisplan „Et bestaat wel een crisisplan," zegt Namik Demiralay (35) in Gölcük. De arts uit Zonguldak aan de Zwarte Zee is zo snel mo- gelijk naar het ziekenhuis geko men, waarvan de halve staf over leden is, „Vólgens dat plan moe ten aan elkaar grenzende provin cies elkaar helpen bij rampen. Zonguldak helpt bijvoorbeeld Bolu. Izmit helpt Sakaiya. Ik weet wat ik in Bolu moet doen, maar er was geen plan voor als iedereen getroffen zou worden." Hij vroeg meteen of hij mocht gaan helpen, maar voor Ankara toestemming gaf -hjj werkt in een staatsziekenhuis- gingen drie kostbare dagen voorbij. Daar na duurde het weer even voor hij de faciliteiten van het ziekenhuis in Golcük onder de knie had. „Van overal zijn artsen gekomen, maar we kennen elkaar niet. De geneesheer-directeur is dood. Niemand coördineert." De arts heeft ervaring met ram penbestrijding: hij werkte in de Golfoorlog, in de overstromingen aan de Zwarte Zee en in Kosovo, „Een vluchtelingenstroom is iets heel anders dan dit. We hebben hier geen gebouwen waarin we mensen kunnen opvangen, om dat we niet eens weten of de grond waarop we staan wel veilig is. Dan is het logisch dat het niet allemaal even gecoördineerd loopt." Door Peter Slavenburg Rotterdam Een leuke klus voor een ambitieuze officier van justi tie, Mag je midden in de nacht computerspellen verkopen wan neer je de naam van die transactie verandert in 'cursus'? De heren van de Economische Controle Dienst die afgelopen nacht een filiaal van de Free Re cord Shop in Rotterdam bezoch ten denken van niet. In tegenstel ling tot veertig andere gemeente besturen, gaf Rotterdam geen toe stemming voor de nachtelijke verkoop van een nieuw computer spel. Dus rukte de ECD uit om proces verbaal op te maken wegens over treding van de Winkeltijdenwét met de verkoop van de cd-rom Ti- berian Sun, de derde aflevering van de spelserie ComMand ConQuer. Rotterdam-centrum, midder nacht. Buiten is het 24 graden en dreigt onweer, in het filiaal van de Free Record Shop op de Lijnbaan drommen veertig, vijftig opge wonden jongeren samen rond de luuiiböïik. Braaf vult iedereen een formuliertje in voor het lidmaat schap van de Free Raiders, een or ganisatie die later in de nacht een 'behendigheidscursus' geeft in de computergame Tiberian Sun. Deelname kost 89,95 gulden, cd- rom inbegrepen. De pennen gaan rond, cursisten gniffelen elkaar vertrouwelijk toe. Slechts een enkeling snapt er de ballen van. „Cursus? Nee man, ik wü alleen dat spel kopen." Maar verkocht wordt er deze nacht niets, hoewel de kassa na een uurtje op zo'n zevenduizend gulden staat. Nachtonderwijs heeft in Rotterdam niettemin geen toekomst, zo blijkt. Zodra de Free Raidersleden het cursusma teriaal in handen hebben vertrek ken ze. Geen hulp nodig: er moet gespeeld worden, en wel zo snel mogelijk. Wegzinken Veel cursisten hebben waarde ring voor het stuntje van de Free Record Shop. „Natuurlijk had ik dat spel net zo goed morgen kun nen kopen," zegt bouwkundig te kenaar Joost Goossens (25). „Ik ben hier voor de grap." Niettemin omschrijft hij zich zelf als een 'fa natiek gamer'. „De twee vorige af leveringen van de serie heb ik he lemaal uitgespeeld." Uitspelen betekent een weken lange worsteling met toetsenbord, muis en joystick. Goossens: „Ze ker, in Tibenan Sun stop ik ook weer een paar weken, dat weet ik nu al. Maar ik speel tussendoor ook nog wel wat anders." Goos sens prijst de grafische kwaliteit en de strategische uitdaging die Tiberian Sun biedt op voorhand. „Het is een game waar je hele maal in kan wegzinken." En dan? „Nou, wanneer je alle le vels hebt gehad eindig je als al leenheerser." Alleenheerser over de wereld? „Nou, nee, meer al leenheerser over alles." Havo-scholier Rowan Heuvel (14) uit Capelle aan den IJssel heeft nog tot eind deze week vakantie. Genoeg tijd voor een ruime aan loop naar het alleenheerserschap. Waarom is hij nog zo laat op pad?^ morgen uitverkocht is. Je weet nooit hoe lang het duurt voor je het dan weer kan kopen. Daarom ben ik nu hier." Die zogenaamde cursus vindt hij allemaal onzin en Een verkoper van Free Record Shop, tijdelijk cursusleider, over handigde vannacht in het filiaal op de Lijnbaan een 'cursuspak ket' aan een van niets wetende spelletjesfanaat Fotoingntivan seek meteen thuis lekker spelen is voor hem niet weggelegd: „Ik moet eerst naar bed." Rowans va der, mede-alleenheerser in huize Heuvel te Capelle, knikt. Blufpoker Free Record Ghop heeft winkel ruimte en personeel deze nacht tijdelijk verhuurd aan dc Free Raiders, wie of wat dat ook moge zijn. Twee heren van de Economi sche Controle Dienst willen graag het naadje van de kous weten. Verkopers worden ondervraagd. een inschrijfformulier wordt in beslag genomen. De woordvoer der van Free Record Shop. Rob Hermans, wordt flink onder druk gezet. Hij legt de procedure met het inschrijfformulier uit en ver wijst verder naar de Free Raiders. Helaas, de Free Raiders hebben het pand al verlaten, als ze er ooit al zijn geweest. En die verkopers dan? Nou, die zijn alleen tijdelijk in dienst van de Free Raiders. Het draait uit op een spelletje ouder wets blufpoker waarin beide par tijen behendig van strategie wis selen om de tegenstander een stap voor te blijven. Net een com putergame, maar dan echt. Demo Het is al bijna kwart over een, wanneer na lang ECD-aandringen de cursus begint. Drie jongetjes van een jaar of twaalf, kijken schaapachtig toe hoe een verko per uitlegt wat de onder- en bo venkant van de cd is. „En dan moet je 'm installeren, maar dat gaat eigenlijk vanzelf," aldus de 'cursusleider'. Dan volgt een zoge noemde demo op een Nintendo- speicomputer. Met indringende wagen weet een ECD-man een toekijkend jongetje te ontfutselen dat het gedemonstreerde spel niet Tiberian Sun is, maar de voorlo per, ComMand ConQuer. Nieu we discussie, verder verhoor. Enfin, een half uur later is alles vastgelegd in het proces-verbaal. Hermans rekent op een boete van 25 mille:JDat is het gebruikelijke tarief." De ECD-heren werpen te gen dat de rechter dat wel zal uit maken. Als tenminste een officier van justitie brood in de zaak ziet. Het is kwart voor twee en lijk rolt de donder over de Lijn baan. Iedereen vertrekt in de ze kerheid dat Tiberian Sun een paar uur later overal in Nederland te koop zal zijn. Afpersing van Chinese middenstanders door criminele landgenoten komt overal voor, niet alleen in de VS, niet alleen in politiefilms. Overal in de wereld worden bijvoor beeld Chinese restauranthouders geconfronteerd met lieden die te gen betaling zorgen voor zogenaamde bescherming. Het verschijn sel is ook niet van vandaag of gisteren. En een land als Nederland is er niet van gevrijwaard gebleven. Het bestrijden van deze afpersingspraktijken is tot dusver zeer moeizaam verlopen. Ruim 2,5 jaar geleden is een speciale ploeg bin nen de regiopolitie Rotterdam-Rijnmond, het kernteam Zuid-Oost- Aziè, begonnen de activiteiten van de Chinese maffiosi in kaart te brengen. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Onderzoek naar de praktijken van criminele organisaties met een Chinese achter grond werd en wordt extra bemoeilijkt door het taalprobleem en door de geslotenheid van de Chinese gemeenschap. De ervaring is dat die gemeenschap niet snel 'de vuile was buiten- hangt', zich niet snel tegenover de Nederlandse autoriteiten be klaagt over het gedrag van landgenoten. Men lost de problemen en onderlinge geschillen bij voorkeur zelf op. Kennelijk ook als men het slachtoffer is van afpersing. En dat risico lopen Chinese restau rateurs al gauw. De leider van het politieteam Zuid-Oost-Azië ver klaarde medio 1997 zelfs dat iedere eigenaar van een Chinees res taurant in Nederland zich tegen betaling laat 'beschermen'. Die praktijk wordt kennelijk op grote schaal geaccepteerd; slachtoffers doen immers zelden of nooit aangifte. Uiteraard uit angst voor re presailles van hun 'beschermheren'. Aan deze alleszins begrijpelijke gelatenheid lijkt thans een einde te zijn gekomen. Een eigenaar van een Rotterdams/Haagse restau rantketen is naar de politie gestapt en heeft aangifte gedaan. Hij wil niet meer buigen voor de bedreigingen. En niet meer zwijgen. Dat oogt naar een bijzondere daad, waarvoor moed nodig is. Temeer omdat deze familie van restaurateurs ook in de openbaarheid is ge treden. Van de politie mag worden verwacht dat zij deze actie op gepaste wijze beantwoordt. Uiteraard verdient deze familie extra bescher ming, om te voorkomen dat ze als 'verklikker' wordt afgestraft. Daarnaast mag worden gehoopt dat deze aangifte een doorbraak be tekent in het onderzoek naar de afpersingspraktijken van criminele organisaties in Nederland. Hoe moeilijk dat ook is in de aparte we reld van de Chinese triades. Bezoek de webshop van het Rotterdams Dagblad op www.rotterdamsdagblad.nl onder het kopie lezersservice. Erasm usbadlakén Surf door de virtuele winkel voor o.a. Erasmusbmg badlakens en boekjes die de leukste winkeltjes en restaurants \n Rotterdam belichten. Dus bent u geïnteres seerd In Rotterdam, dan is een bezoek zekerde moeite waardf Fun shopping gids Voor boekjes, typisch Rotterdamse hebbedingetjes en leuke artikelen. www.rotterdamsdagblad.nl KERKEN IN AKTIE/S0H MEMISA MENSEN IN NOOD NEDERLANDSE flOOE KflUIS NOVIB Nationale actie Help slachtoffers aardbeving.Turkije VUnDERS in N£DER/yiND ÉÉn v/jw DE MEEST BEDREiüM DiERSooRTEN

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Nieuwsblad / Schiedamsche Courant / Rotterdams Dagblad / Waterweg / Algemeen Dagblad | 1999 | | pagina 1