m mm
HET JAAR 1366.
A°. 1867.
aan
ag
ami ar ij.
Verschijnt MaandagWoensdag en Vrijdag.
ALGEföEEU OVERZIGT.
BUn'EfJLA&DSGRE 8EÜm
1>Ü
it
m
E
VI.
vfi
uig
.do
at,
OD3
ion
ion
en
eer
ar,
i.k.
Is.
do
at
en
vi
ABONNEMENT:
Abonnementsprijs per Drio Maanden
Franco per Postdoor hei gelicele li ijk
f 1.85.
lieven franco.)
ADVEETEïïTIBN:
Prijs Tan den gewonen regelJ 0.10.
Tot 10 regels f 1 00. Zegelregt roor iedere plaatsing - 0.35,
itQ
iel
8-
3n
3 n
r-
in
ui
a
2t
Inmiddols koorde men van alle kanten in Duitscliland
Stemmen opgaan tegen het ontwerp tot bondshorvormtng. dat
door den graaf von Bismarck was ingezondenzelfs bladen,
die zich tot dusverre met zijn politiek vereen igd hadden,
verontrustten zich daarover en wenschton nadere inlichtin
gen to ontvangen omtrent de directe vorkiozingen, waaraan
het parlement zijn ontstaan zou te danken hebben.
Ofschoon von Bismarck, tot geruststelling van de be
angstigde gemoederen zijner getrouwen, dio in een directe
verkiezing den doodslag zagen aan hunne adellijke partij
toegebragt, onder's hands had doen weten, dat er gezorgd
was voor een hoogen census, door de benoemden te betalen,
kon die verzekoringnoglans slechts ten halve de bezorgdheid
wegnemen, daar er in don burgerstand mannen werden ge
vonden die veel geld bezitten en dus ook aan dit vereischte
konden voldoen.
Zelfs keizer Napoleon scheen zijn lijdelijke houding,
•waarbij hij zich tot nu too bepaald had, vaarwel te zeggen,
daar men verzekerde, dat zijn gezant to Bcrlyn den last ont
vangen had, om aan do Pruissiaehe regering tc kennen te
geven, dat Frankrijk een radicale hervorming van den bond
niet als een bloote Duïtsehe aangelegenheid beschouwde,
maar als een zaak waarmede al do onderteekenanrs van do
"VYeoner congies-acte regt hadden zich te bomoeyen.
Men vleide zich, helaas, (en onregto, dat door deze ver
klaring van den Franschen keizer nan het plan van von
Bismarck een hinderpaal zoude in den weg gelegd worden,
moeijelyker weg te rainien dan al de protesten van de Dnit-
sche Midden-Staten to zanten. Men meende in deze linndc-
ling vun Napoleon een blijk te zien, dat hij Pruissen niet
sterkte in zijn veroveringszuchtige denkbeelden, en ging zelfs
zóó ver, van te beweren, dat hij die zou tegenwerken. Uit
■een en ander leidde men daarenboven nog af, dat daarin een
-8Ülzwijgonde verk!ftring Iag-ópge3lotcnrdat Frankry'k geen
partij tegen Oostenrijk zoude trekken, te meer, daar men
zeido, dat op de Tuilerien het voorstel van von Bismarck werd
beschouwd als een poging van Pruissen, om de militaire
opperheerschappij in Duitsehland ie bemngtigen; en daar
omtrent toch, kon Frankrijk niet overschillig zijn.
Hoe men in een en ander bedrogen is uitgekomen; heelt
do uitkomst geleerd.
Tusschen al die bedrijven door had von Bismarck een
nota naar Weenen gezonden, waarin een voorstel, tot intrek
king van hot bevel tot mobilisatie van het leger, kortaf ge
weigerd werd.
Hierop besloot de keizer van Oostenrijk, oro, indien hot
tot een ooilogroet Pruissen mogt komen, Venetianun Italië
af te staan, cn daardoor eiken grond te ontnemen aan een
alliantie tusschen Pruissen en Italië, waardoor eerstgenoemd
rijk zijn doel zoudo missen.
Groot was echter de slingering van hoop cn vrees, by al
wat eenig belang in den vrede of den oorlog tusschen
Duitscbland's beide groote mogendheden, hod. Geen dagen
maar weken cn maanden werd men nu eens gestreeld door
vredelievende geruchten, dan weder verontrust door droi-
gende nota's of troepen-vereenigingen, waarven het doelen
de strokkingniotdubbelzinnig waren.
Op dit oogenblik, nu, wat toen slechts gissingen waren
reeds volbragte daden zijn, valt het niet moeyelijk het oor
deel te vellen over de houding van Pruissen en daaraan den
naam te geven dien zij toekomt. Hoezeer ook ton sterkste
tegengesproken, had Pruissen werkelijk een verbond met
Italië gesloten, dat zich van zijnen kant op geduchte wijze
toerustte, om tegen Oostenryk handelend op to treden, daar
toe, zooals later is gebleken, door Pruissen's (haters in staat
gesteld.
Had Oostenryk zich vroeger gedwongen geznndoor
Pruissen's mohielvcrklaring vanecnige zyner logerafUeelin-
gen, ook zyne troepen op voet van oorlog te brengenzoo
voel to moer werd het daartoe genoodzaakt door de aanstal
ten welke Italië maakte, om eon inval in bet Venetiaansehe
te doen.
Oostenryk, hoewel gissende, doch nog onbewust dat reeds
een verbond tussohen beide staten gesloten was, had den IS
April een depêche naar Berlijn gezonden, waarin het een
termijn van ontwapening voorsloeg. Hierop word door
Pruissen geantwoorddat de krijgstoerustingendoor dat
land genomen, een gevolg waren vnn de bewegingen dor
Oostonrijkscho troepen aan de Pruissische grenzenzoodra
Pruissen authentiek borigt ontving, dat Oostenryk do bevo
len tot militaire maatregelen ingetrokken haden in zoo
danige mate als de ontwapening aan Oostenrijk'szyde zou
worden voortgezet, zou dat deel van bet Pruissische leger,
hetwelk versterkt was, woder tot don vorigun staat worden
teruggobragt.
Oostenryk zond aan Pruissen en do andere mogendheden
oen circulaire, waarby kennis werd gegeven, dat het door
bewegingen in Italië tot het maken van oorlogs-toerustingen
genoodzaakt was, mot by voeging van de verzekering, dat het
.Weener kabinet, vertrouwend op het woord des konings van
Pruissenmilitaire voorzorgmaatrcgelen tegen dut land
overbodig oordeelde.
Op dio circulaire van Oostonrijk zond het Italiannsche
kabinet een verklaring aan de Westcrsche mogendheden,
dat do geruchten omtrent het onder de wapenen brengen
van troepen en het vormen van oen logeman de Venetiaan
sehe grenzen valsch waren
Daarbij beklaagde Italië zich nog bovendien, dat de be
schuldigingen Oostenrijk omtrent zyne vijundige bedoe
lingen tegen ','enetio onverdiend waren, cn dio klugto vond
weerklank in Frankrijk, daarvan Parijs een min gunstige
depêche naar Weenen gezonden werd. Zelfs vei zekerde een
Fransch officieus blad, dat Italië noch tot zamentrekking
noch tot wapening van troepen was overgegaan en bevestigde
do verklaringen van het ftnlnmnsehe gouvernement, liet
bestuur van Napoleon, zoo weid o. a. door dut blad aange
voerd, volgt geen dubbelhartige staatkunde en wakkerteven-
min ter eoncr zijde den oorlog aan u!s ter andeic; het wonscht
overal bet behoud van den vrede, in zooverre die bestaanbaar
is met de waardigheid cn het regt, ten einde Europa do wol
daden daarvan to doen genieten.
Allen waion echter niet van gelijk oordeel als dal blad;
door anderen werd de politiek van non-intcrvontic, door
Napoleon ten aanzien der Duitsche kwestie gevolgd, vrij
wat jui3tergetcekend als zij beweerden, dat die politiek niets
anders ten doel had, dan om op het juiste oogenblik partij te
trokken van een oorlog, die in Fiankrijk ais onvermijdelijk
werd beschouwd.
Later is gebleken, dat zij, die zóó dachten, het workelijk
goed hadden ingezien. Doch hij die bedrogen werd, was
Napoleon zelf; bij had builen von Bismarck gerekend.
Tot logenstraffing van de bepaalde vei klaring vnn het
Franschcofficieusc blad, werd bet bynu tegelijkertijd bekend,
dat Italië, ofschoon hot zoo stellig verzekerde, dat bat vol-
slickt geen plan had om den oorlog met Oostenrijk te begin
nen, eon manifest had uitgevaardigd tot oproeping van de
soldaten mot onbepaald verlof. Do verschillende legcrafdeo-
lingeu ontvingen hun aanvoerder, waaronder de minister-
piesidcnt Lamarmora, torwyl de koning het opperbevel op
zicb nam.
En dat het ernst met de zaak was, bleek al spoedig, daar
ten gevolgo van de exceptionele omstandigheden waarin
Italië verkeerde, de ministers het geraden oordeolden oro
hunne portefeuilles tor beschikking van den president van
den rand te stellen, tot vorming cenor nieuwe ministeriële
combinatie, welke do koning goivenscht mogt achten. Do
hoor Lnmnrmora wendde zich tol den heer liicasoli met de
vraag of hy geneigd was oen nieuw kabinet zaroen testellen,
waarop genoemde staatsman antwoorddedat hij daartoe
hot oogenblik nog niet meende gekomen tc zijn.
(Vervolg hierna
Er is weder sprake van een alliantie tusschen Frankrijk,
Oostenrijk en Italië, in zake do Oustersehe kwestie; terwijl
Rusland en Pruissen een tegen-alliantie zouden uilmaken
doch zij niot alleen in opgenoemde kwestie, maar ook in
geval van eenig ander conflict. In hoe verre echter daaraan
geloof is te slnon, willen wij afwachten, duar wij op het stuk
van alliantión al zeer wantrouwend zijn geworden,
Hot is echter een daadzaakdut do graaf van Clmmbord
in het begin der vorige maand een schrijven heeft gerigt aan
verscheiden zijner aanhangers in deFranschc departementen,
dat weldra door het geheelo land bekend is geworden en een
gioote sensutio in de Icgïtimistische kringen beeft veroor
zaakt. Dit schrijven kenmerkt zich door oen bijzonder scher
pen geest logen do regeringshundelingen v.m keizer Napoleon
in het algemeen, on in het bijzonder togen zijne daden ge
durende do laatste jaren.
De expeditie naar Mexico, de Septcmber-conveatio, waar
door de paus ten eononmalo aan zyn lot wordt overgelaten,
de politiek ten aanzien van Pruissen, zoo zeer in strijd mot
de tradition vnn Frankrijk, worden allo „rampzalig" voor
Frankrijk genoemd, cn do graaf eindigt met de vcrklai mg,
dat hij bereid is aan de eerste oproeping om naar zijn vader
land te komen, gehoor te geven, ten einde do verdere geva
ren, waarmede zijn land bedroigd wordt, to keer te gaan,
Deze laatste phrase heeft vooral daarom veel indt uk gemeukt,
omdat de grauf zich nog nimmer met zooveel energie had
uitgolaten. De Franscbo regering draagt natuuilijk kennis
van dit stuk, hetwelk, zooals zij gelooft, ontworpen is in
verstandhouding mot de Prinsen van Orleans.
Wij hebben oen vrede-ndemendo tijding mede te dealen
van een kant, waarvan wy in don laatsten tyd niet anders
dan oorlogzuchtige en overhccrschendoberigton gewoon wa
ren do heer von Bismarck namelijk, heeft een circulaire
gerigt aan de diplomatieke agenten van Pruissen in hot bui
tenland, waarin die minister-president doet uitkomen, dat
door Pruissens goede verstandhouding met allo staten, ook,
in weerwil van de nog aanhangige Noord-Sleeswijksche en
Luxomburgsche kwestiën, met Denemarken cn Nederland,
de vrede gewaarborgd scbynt. Dientengevolge kan Pruissen
zich geheel en al wijden aan zyne gowigtigc taak het re
gelen van de nieuwe orde van zaken in Duitscliland.
De Pruissische Staats-Anzeiger bevat do door den minis
ter van binnonlar.dscho zaken gomaaktebeschikking voordo
verkiezingon ton behoeve van liet Noordduitscho parlement.
De officiële naam dier vergadering zal zijn: „rijksdag van
het Noordduitscli Verbond." De vorkiozingen zuilen plaats
hebben den 12 Februarydat is: vier woken nadut alom de
door hot reglement van October-December bedoelde kiezers-
lyston gedeponeerd zullen zyn. Met het deponeren daarvan
zal den 15 January een begin gemaakt worden.
Voordestad Berlijn zullen vermoedelijk naar denNoord-
duitsehcn rijksdag uitsluitend vrijzinnige mannen worden
afgevaardigd.
Bij de jl. Maandag in hot huis der afgevaardigden ge
voerde beraadslagingen overdo wet op het verzorgen vun
verminkte militairen of hunne betrekkingen, heeft de afge
vaardigde Frenzel, van de oude oppositie party, cenige voor
de regering niet zeer aangename bedenkingen in het midden
gebiugt.
Hij zou vóór do wet stemmen, zeidc hij, doch men moest
daaruit niet afleiden, dat hij haar regtvaai dig of afdoende
vond. De wet tvus integendeel, zijn inziens, onregtvuardig
in lmre motiven, en onvoldoende, wat betrof de door liaur
beschikbaar gestelde middelen, Onregtvuardig was zij, in
verband met do aan sommige generaals onlangs verleende
dotutiën. Do generaals ontvingen ettelijke honderd duizen
den, terwij' do verminkte soldaat hoogstens 200 th., cn in
sommige gevallen niet moer dan 72 th. ontvangen zou. Ook
de weduwen van gesneuvelden, of aan de gevolgen hunner
wonden overleden militairen, werden in onvoldoende mate
ondersteund, en wel juist van het oogenblik al, dat zij niet
behoorden tot de klasse der vrouwen vun de allergeringste
arbcideis. Hadden do generaals dan meer hunnon pligt be
tracht dan de gemeone soldaat P De spreker zou geloofd
hebben, dat hot aannemen eener wet als do dotatie-wet te
allen tijde een onmogelijkheid zou zyn geweest, Vrouwen
uit de volksklasse, dte, zob lang hare mannen loefden, het
schande zouden geacht hebben, van den arme te trekken,
verhieven thans op luiden en gebiedenden toon hare stem,
omdat zij zich door den nood daartoe gedrongen gevoelden.
Met het geld der dotation zou mon vele honderden vrouwen
en huisgezinnen op overvloedige wyzc hebben kunnen on
dersteunen.
Zooals men weet, is do president der Vcrecnigdo-Staten
van Noord-Amerika, Johnson, door liet huis der vertegen
woordigers te Washington,in staat van besehuldiging gesteld.
Do Eogelsche Times bespreekt dit feit, doch meent, dat
geen tweo derde gedeelte van den senaat dit zal goedkeuren.
Intusschcn heeft men voorgesteld, dat zoolang do zaak van
don president aanhangig zou zijn, hem belet moest worden
om eenige functie als president der Vcreenigde Staten uit te
oefenen. Dut blad is nogtans van gevoelen, dat, al is do
minderheid zeer klein, dio hot „schuldig" over den presidont
zal uitspieken,do toestand altijd hagchelijkis, en dat de Unie
oen revolutie te gemoet gaat.
Ook anderen zijn van meoning, dat het on vormijdelyk is,
dat de president vun zijne function worde ontheven zoolang
zijno zaak aanhangig is, en achten het waarschijnlijk, dat do
president van den senaat gedurende dien tijd zijnefunetien
zal waarnemen. Volgens de constitutie zou de vice-president
hiermede belust moeten worden, doch deze ontbreekt op dit
oogenblik, doordien Johnson, toenmalig vice-president, bij
don dood van Lincoln tot president weid verheven. De
senaat moet thans den president ad interim verkiezen.
Ten opzigto van het desinfecteren te Crancnburg van
met den spoorweg uit Nederland komende personen wordt
medegedeeld, dat de passagiers, wier uiterlijk voorkomen
geen aanleiding geeft tot bet vermoeden, dat zij met rundvee
iu aanraking komen, slechts gedurende eer.igo minuten in
een vertrek van het visitatie gebouw aan een zeer geringe
ebloorberooking zuilen onderworpen worden, en dat zieke
lijke personen, dio den cbloordiiinp niet verdragen kunnen,
daarbij met de meeste consideratie behandeld worden. Daar
evenwel do passagiers, van welke verondersteld wordt dat
zij wel met lundvec in aanraking komen, een sterkere des-
infectio in een daartoe ingerigte loods zullen moeten onder
gaan, is liet allezins aan te bevelen, om zicb te voorzien van
een bewijs, waaruit het beioep, dat men uitoefent, blijkt.
Volgens oon borigt uit Elten, blijkt echter (lat aldaar her
haalde klagton bij den burgemeester inkwamen over den
chloordnmp die menigeen zoo slecht bekwum. Zelf de ge
grondheid dier klagtcn willende beproeven onderwierp
do burgemeestor zicb aim do gewone berooking, doch met
het ongelukkig gevolg, dat hij eerst kwalijk werd oen
flaauwte kreeg, en met haastin do vrije lucht gebragt wor
dende zijno stem kwijt was. Lator verneemt men nog, dat or
een bloedspuwing zou gevolgd zijn.'
De uitgebreidheid van de verhalen eener liuwoüjks-
plcgtigbeid in de Engelsche bladen, doet ook ons met een
woord spreken van het huwelijk ie Londen gesloten tusschen
do beide Azteken, wol bekend, wat hot uitcrlyke namelijk
aangaat, want tot nog toe weet men met zekerheid vnn hun
afkomst niets, Zij zyn nu volwassen. Do man heeft eon by zon»
