m
a». im
V r ij d a g 24 Januari.
t
M 3050.
AB ONNBMENT:
Abonnementsprijs, per Drie Maanden1.85.
Franco per Post, door bet geheele Rijk2 50.
(Brieven Franco.)
ABVBETEHTIEH:
Prijs: van 1 tot 10 gewone regels ƒ1.00; iedere regel meer ƒ0.10.
Voor den werkenden stand en voor weldadigheid, de hein van den prijs.
BUITENLANDSCHE BERICHTEN.
Van Koning Oscar II, den jongen vorst van Zweden,
gijn bij gelegenheid zijner troonbestijging verschillende
anecdo'ten verzameld om te bewijzen, dat hij, in zijn jeugd
vooral, excentriek moet geweest zijn. Toen hij nog geen
twaalf jaar oud was, liep hij om de strenge tucht waaraan
hij onderworpen was, te ontvluchten, uit het ouderlijke
palcis weg. De deugniet werd, na lang zoeken, gevonden
op de straat te Kopenhagen en wel spelende met eenige
straatjongens. Op zeventienjarigen leeftijd werd hij ver
liefd op de dochter van een der hoogleeraren aan de hooge-
school, waaraan hij studeerde. Hij deed zijn vader, den
If 'ning, niet weinig schrikken toen hij hem berichtte, dat
hg .van plan vvas 't meisje te trouwen. De zoon werd ou-
hiiddellijk tehuis gehaald. Toen later het hof van Stock
holm voor prins Oscar een Duitsche prinseseen hertogin
van Nassau als vrouw had uitgekozen, zonder dat hij
haar gezien had, was bij op een mooien dag, kort voor dat
zgn bruid te Stockholm verwacht werd, verdwenen. Eu
wat bleek? Hij was zijn bruid incognito tot Lubeck te ge-
moet gereisd en had haar op de boot van die stad af, gade
geslagen om te zien, hoe zij in hare maniereu en in den
omgang was. Daar hij hoogst voldaan was over de resul
taten van dat onderzoek, maakte hg zich bij de aankomst
te Stockholm bekend; hij is steeds een voorbeeldig echtge
noot geweest.Toen prins Oscar in 1867 te Parijs was,
is hij van alle vorsten, die de tentoonstelling hebben be
zocht, waarschijnlijk de eenige geweest, door wien een
edele daad is verricht. Hij heeft namelijk op den boulevard
des Italiens de hollende paarden van een rijtuig, waarin een
dame en drie kleine kinderen zaten, met ijzeren vuist tot
staan gebracht en daardoor een groot ongeluk voorkomen.
Hij beschouwde die daad als zoo natuurlijk, dat hij ver
volgens zijn wandelinghij was alleen bedaard voort
zette. als of er niets gebeurd was. Den volgenden dag echter
was er op de Tuileriën groot diné, waaraan ook hij was
genoodigd, en wat vond hij onder zijn servet liggen? De
gouden medaille, ingesteld voor het redden van menschen-
levens. Napoleon III kon, van die aardige surprises hebben.
Een paar dagen géieden ging een ingenieur met vier
arbeiders bij Swinemünde op het ijs om peilingen op het
meer het Gröot'e Haff te doen. Zij verwg dertien zich van
den oever en beriierkten eensklaps, dat zij zich op eengroote
-schots bevonden, die rondom van het ijs was afgescheurd
en begon te drijven; het \js was echter sterk genoeg, zoodat
er geen dadelijk levensgevaar was, doch tegen het vallen
van deh'avond was de grootste zoig zich warm te Houden;
zij plantten rondom de schots takken en begonnen toen in
een cirkel te loopenj zonder gevaar van zich te ver te zullen
wagen. Intusschen hieven zij noodkieten aan en ver
brandden touw en papier. De rondom schietende vonken
wezeü 'db personen, die door het uitblijven van de zwervers
op hub redding bedacht waren, den weg en des nachts ten
3 ure'gelukte het, hen van hun schots te bevrijden.
Te Londen werd een paar maal 's nachts in een kerk
ingebroken. Men besloot er te laten waken en koos als
waker een moedig schoorsteenveger. De dieven kwamen
■kerkelijk terug, zagen den zwarten wachter, en—zoo groot
is de kracht van een slecht gewetenmeenden, dat zij
sdtan zei ven voor zich hadden. Zij werden jammerende en
tandenklapperende gepakt.
Een onzer dagbladen zegt dat er in deze dagen van aan
randingen en inbraak velen zijn, die zelfs op revolvers
weinig vertrouwen hebben,,,daar hun beginselen hun het
aanvangen van den strijd verbieden; daarom zou ook hier te
lande de schoorsteenveger, die het in dezen tijd van het
jaar niet druk heeft, 's nachts als gewetenwekker en schrik
der boosdoeiiers gebruikt kunnen worden, en waar men
geen schoorsteenveger beschikbaar heeft, zou men 's avonds
beurt om beurt een lid der familie zwart kunnen maken,
bij wijze van voorzorg.
Het blad voegt er echter niet bij of deze nieuwe soort
van nachtwakers ook van staart en hoorns zouden moeten
woi'den voorzien,
Een Londensch blad verhaalt hoe onlangs oen dief is
ontdekt door een papegaai. Onder de voorwerpen, die des
nachts bij zekeren heer Wijatt aldaar ontvreemd waren,
bevond zich ook een papegaai, aSara" genoemd. Daar de
bestolene begreep, dat er zeer veel kans bestond, dat men
zijn vpgel bij een vogelkoopman zou hebben te gelde ge
maakt, ging hg den volgenden dag op onderzoek uit. Toen
hij bij een hunner zjjn wedervaren verhaalde en zeide dat
z'gn papegaai, Sara heette, begon een vogel, die achter in
den winkel stond, op het hooren van dien naam, uit al zijn
macht te roepen, Sara! Sara! De heer Wijatt ging naar de
kooi en herkende zijn papegaai. De koopman kon dadelijk
don naam en het adres opgeven van den persoon van wien
hij den vogel gekocht hdd, zijnde zekere Raale, een bakker.
Daar deze van den diefstal overtuigd werd en hetbovendien
uitkwam, dat hg zich nog aan drie andere diefstallen met
„inbraak had schuldig gemaakt, werd hg veroordeeld tot
.zeven jaren dwangarbeid en nog gedurende zeven jaren
onder toezicht der politie gesteld. ïSara" heeft dus een
wezenlijken dienst aan de raaatschappg bewezen.
In een artikel over do vervolging waaraan de Katho
lieke Kerk in üuitschland sinds de twee laatste jaren heeft
blootgestaan, tracht de Constitutionnel aan to toonen, dat
de gedragslijn van liet kei/.eilijk gouvei nement voor een
groot deel werd aangegeven door persoonlij Ice intrigues. De
oorsprong van die hui igues dagteekent uit den tijd vóór
het oecumenisch concilie. In die dagen was prins von
Hohenlohe, thans vice-president van den Duitschon Rijks
dag, president va., den ministerraad in Beieren Zijn
broeder is de kardinaal vou IloUenlohe, wien men verwijt,
dat hij het vertrouwen van den Paus met den grootsteu
ondank beloont door samen te spannen met den minister
en het tegenwoordig conflict in het leven te roepen. Een
van de misdaden, welke men den kardinaal ten laste legt,
is dat hij in het concilie te Rome den abt Friedrichs bracht,
deu vriend van Dollinger, die in coi respondeuiiên aan de
Augshii.-ger Zcitung dingen mededeelde, welke iti het con
cilie onder het zegel van geheimhouding plaats hadden.
De familie von Hohenlohe is zeer talrijk en heeft door
hare verschillende vertakkingen betrekkingen aan alle
Europeesclie hoven, zooals Beieren, Piuisen, Oostenrijk,
Rusland en Engeland. De eerzucht van den kardinaal zou,
volgens dc be.vering van deu Constitutionnel, de oorzaak
wezen van de samenspanning. De kardinaal bewerkte zijn
broeder, die in vriendschappelijke betrekking staat tot de
Pruisische partij in Beieren, waartoe dr. Dollinger behoort,
en van die zijde is de aanhitsing gekomen, die de Duitsche
rijkskanselarij tot de vervolging der clericalen heeft geleid.
In do commissie Dufaure is men met een nieuw voor
stel voor den dag gekomen, waarmede men thans hoopt
tot een overeenstemming te komen met den heer Thiers,
op het punt van zijn al of niet verschijning in de kamer en
deelname aan de discussièu, wanneer het interpellation
betreft. Dit voorstel behelst, dat de heer Thiers over het
algemeen van de discussiën over interpellation uitgesloten
zal zijn, doch dat de vergadering hemkonde uitnoodigen in
haar midden te verschijnen, wanneer de tegenwoordigheid
van dea president der republiek, hetzij aan de kamer, hetzij
aau de ministers, noodzakelijk scheen. De concessie, die in
dit voorstel voorden heer Thiers ligt, is dus eigenlijk geheel
illusoir, en men kan vrij zeker zijn dat do heer Thiers dit
systeem, waarbij men hem geen enkel recht geeft, evenmin
zal aannemen als het vorige, waarbij hij eenvoudig uitge
sloten werd van de discussion over de daden eencr regec-
ring, waarvan hij het hoofd is.
Volgens de door dnLiberté medegedeelde cijfers om
trent het verkeer tusschen Parijs en Londen sedert den
d od van Napoleon lil blijkt, dat het aantal personen, dat
uit Parijs is vertrokken om de begrafenis bij te wonen, niet
meer dan 550 bedraagt.
In een Oostenrijksch blad wordt het volgende mede
gedeeld. Eene welgestelde weduwe ten platten lande kreeg
van een goeden bekende den raad, al haar vast goed te ver-
koopen, in de stad te gaan wonen en daar het leven te ge
nieten. De vrouw gaf hieraan gehoor en verkocht hare
goederen. Toen de raadgever wist dat de weduwe de
kooppenningen had ontvangen, kwam hij 's avonds laat
aan haar debr kloppen, en verzocht de vrouw spoedig open
temaken, daar een groot ongeluk gebeurd was. De vrouw,
hoewel niet vrij van achterdocht, opende de deur; zoodra
de man binnen was sloot hij de deur achter zich, en stak
den sleutel in zijn zak. Daarop wierp hij een bijl, een
pistool en een strop op de tafel, en vroeg aan de weduwe,
op welke wijze zij wilde sterven. Zij viel voor hem op de
knieën en smeekte hem, haar het leven te latenzij wilde
hem al haar geld geven, en niemand een woord van zijn
handelwijze zeggen. Doch de wreedaard had geen mede
lijden, en drong er op aan, dat zij zou kiezen tusschen de
verschrikkelijke moordtuigen. Ten slotte koos de ver
schrikte vrouw den strop, Nu bond de man haar de handen
te zamen, klom op de tafel eu trachtte met zijn bijl een
opening te maken tusschen de balken van de zoldering, ten
einde den strap om een balk te kunnen slaan. Met veel
moeite gelukte het hem, een opening te makenhg stak
er zijnarm in, doch kon dien niet weder er uit krijgen. Nu
werden de rollen verwisseld: de boosdoener smeekte
de vrouw, hem te bevrijden. Doch deze liep naar het
venster, stiet, daar haar handen gebonden waren, met het
hóófd een glasruit in eu riep om hulp. Dit geschreeuw
werd gehoord, en spoedig was een hoop volk voor het huis
bijeen; de deur werd opengebroken, de roover uit zijn
benauwde positie op onzachte wijz§ beVrijd en aan het ge
recht overgeleverd.
De Amerikaansche rachters geven soms blijken van
groote onafhankelijkheid en van nog grooter oprechtheid.
De oude rechter John Dabney te Logansport dreef die op
rechtheid echter onlangs misschien wel wat ver, toon hij in
een geval van paarden-diefstal, dat voor hem gebracht was,
tot do jury, bij wjjze van resumé der debatten, roet groote
waardigheid, maar tevens met diepe verachting zeide
»Mijne heeren, in dit geval zgn de advocaten van beide
partijen onbeschaamd en onverstaanbaarde getuigen van
beide partijen onbeschaamd en ongeloofwaardig en de par
tijen zelve, dat is zoowêf de klager als de verweerder, twee
zulke berüclite schurken," dat het mg vol komen' onver
schillig is ten gunste van welke partij gij u verklaart, daar
het altijd jammer zal blijven, dat gij beiden niet kunt ver-
oordeelen."
BINNEN LANDSCHE BERICHTEN.
SCHIEDAM, 23 Januari 1873.
Bij koninklijk besluit zijn benoemd tot voorzitters en
burgerlijke leden en hunne plaatsvervanger o. a. in liet
2de militie-district van Zuidhollamltot voorzitter de
heer II. de Bie, lid der Prov. Staten; tot zijn plaats
vervanger, de heer C. E. Viruly, lid der Prov. Staten; tot
lid de heer W. A. van der Wens, lid van den gemeenteraad
van Rotterdam, tot zijn plaatsvervanger II. T. van Casteel,
lid van deu gemeenteraad van Rotterdam.
-DeNederlandsche Handelmaatschappij vraagt scheeps
gelegenheid voor het transport van ongeveer 2500 Engel-
sche tons steenkolen naar Onrust; 2500 dito dito naar
Soerabaija; 1000 dito dito naar Ma,assar. Aanbiedingen
worden ingewacht tot Vrijdag 31 Januari te Amsterdam,
of bij de agenten tot Donderdag 30 Jauuari 1873. Desteen-
kolen worden ingenomen te Newcastle upon Tyne.
Gisteren namiddag had te Rotterdam het volgende
voorval plaats: Een stier, die zich uit de slachtplaats van
dc weduwe van Loon in de Bleekerssteeg had weten los te
maken, liep heel rustig het portaal van een naast den stal
gelegen pand binnen, liep vervolgens drie verdiepingen de
trap op, zoodat hij op den zolder terecht kwam, tot grooten
schrik der bewoners, en bleef daar heel rustig staan. Met
niet weinig moeite is het gelukt het dier in een broek'door
het zolderraam met een takel naar heneden te laten zakken,
zonder dat daarbij eenig ongeluk plaats had.
In het Schoolblad leest men
sl-Iet lager onderwijs hier te lande heeft, zooals blijkt
uit het verslag over het onderwijs over 1870—71, vrij al
gemeen aan de eischen der wet voldaan. De toestand
onderging weinig verandering; er was echter krachtiger
belangstelling in het schoolbezoek.
»Uit de bij dat verslag gevoegde statistiek blijkt, dat al
de lagere scholen te zamen, de dagschool (op 15 October)
bezocht werd door 223,315 jongens, zijnde 7548 meer dan
het jaar te voren; en door 204,310 meisjes, zijnde7094
meer. Op de openbare scholen was het getal'leerlingea op
elk der vier tijdstippen des jaars toegenomen; vooral de
toeneming van het getal leerlingen boven de 12 jaar is een
bemoedigend verschijnsel. De leerlingen beneden de 6 jaar
waren minder dan in 1860. By de gesubsidieerde bij
zondere scholen is insgelijks vermeerdering van leerlingen
waar te nemen, met uitzondering van de jongens op 15
October. Bij de niet gesubsidieerde bijzondere scholen,
vermeerdering van leerlingen op elk tijdstip en voor
iederen leeftijd, behalve op '15 October voor de jongens
boven 12 jaar. r'
Vergelijkt men de vier tijdstippen in 1870 onderling,
dan treft men het grootst aantal jongens en meisjes aan
in Jauuari en het kleinst in October.
®Uit de vergelijkende cijfers blijkt, dat het totale school
verzuim niet zoo groot was als in vorige jaren. Over het
geheele rijk waren op Januari 1870 ruim 19 pCt. van het
vermoedelijk aantal kinderen niet op de schooliijsten inge
schreven, tegenover 25 en 23 pCt op hetzelfde tijdstip in
1868 en 1869. Er is dus vooruitgang in dat opzicht merk
baar."
In de gemeente Wijmbritseradeel hèeft weder een
dolle hond van een landbouwer een paard gebeten; volgens
anderen is de hond met het schuim op den bek aan het
hooi geweest, waarmede het paard gevoederd werd. Toen
men bij het paard de vrecselijke gevolgen der kwaal in
woeste vlagen waarnam, zijn hond en paard afgemaakt.
Volgens gerucht zou ook de eigenaar zelf niet zonder ge
vaarlijke aanraking met een van beiden geweest zijn".*
Dearr.-rechtb. te Amsterdamheeftgisteren uitspraak
gedaan in het bekende geschil tusschen de directie der
vennootschap dc Icleiixe Courant en gebr. Binger over het
drukken van het Nieuws van den Dag en het daarmede in
verband staand veranderen van drukker door eerstgemelde.
De rechtbank heeft o. o. beslist, dat het rapport der in deze
benoemde deskundigen, haar alleszins volledigenbelangrijk
voorkomt. Bij dat rapport zgn deze deskundigen tot de
conclusie gekomen, dat de druk van het N. v, d. D. gedu
rende een zeker tijdsverloop -was doorgaans slecht en
onleesbaar. Zij hebben intusschen niet kunnen uitmaken
bij -svie der partijen de schuld van dien druk ligt. Indien nu
niet bewezen was dat de schuld aan de directie moet gewe
ten worden, welke o. a. het papier had geleverd, is toch
evenmin be wezen dat die bg gebr. Binger is te zoeken. Ver
mits nu de directie, die haar eisch. tot'ontbinding der over
eenkomst grondde op een waupraestatie van de zijde van
gebr. Binger, het bewijs dier wanpraestatie naar'eisch van
rechten behoorde teieveren, en dat niet heeft gedaan, werd'
haar die eisch door de rechtbank ontzegd. Daarentegen
werd aan gebr, Binger de door hen bij reconventie tegen de
directie ingestelde vordering tot ontbinding der overeen
komst toegewezen, en wel op grond van bet willekeurig
veranderen van drukker. De rechtbank wees echter de door
COURANT.
