Burgemeester en "Wethouders van Schiedam,
in aanmerking nemende, dat behoefte bestaat aan
vermeerdering van het personeel voor de bediening
dér brandspuiten;
Vrijdag 2 October.
Twlijiit dagelijks, iitp»M Eiasia».
^BUifiBEïBp^ElI«KïiTÊy.''"
Ao. 1874.
K e n n i s g e v i n g.
M 3484.
ABONNBMBNT:
Abonnementsprijs!pur Drip M,imdenf 1,85»
Franco pet PoH. door hot gelioele Rijk
*i rt~"*"ïïi«iTTiiiriiirTiP' ^'inrT^inj*rrF"Tr","H'"< fimrf«■■■■■iw»——w—
-
Btengeu by deze ter kennis van de ingezetenen,
dat zijdie genegen zijn bij do Brandweer, tegen de
bij de verordening vastgestelde bcloonlng, als
POtlFEU in dienst te treden, zich daartoe kunnen
aanmelden bij den Opper-Brandmeestor dezer Gemeente,
de lieer .1. DIJKMANS Gz., wonende aan de Boter-
straat aldaar.
Schiedam, den 28 September 1874
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
F. J. "VAN DIJK VAN MATENESSE.
De Secretaris
A. \Y. MULDER.
WEËRKLASK en ECHO.
De plechtigheden, waarmede het nieuwe zittingsjaar
onzer beide Kamers een aanvang pleegt te nemen, zijn
afgeloopeö, De troonrede, de eersteling van het veel
belovend bijblad, heeft reeds op het Binneuhof geklon
ken en een »\veerklar.k" een secho" in de adressen van
antwoord ontmoet, zoo verhaalden ons, reeds vóór de
Koning liet wist, verschillende bladen. Voor onze
lezers, die de troonrede reeds in al hare poësie met
hart en ziel genoten hebben, kan noch de »weerklank"
noch de »echo" van de adressen van antwoord iets
aantrekkelijks hebben, waarom wy zoo vrij zijn ze, be
houdens een enkele zinsnede, achterwege te laten. Het
antwoord namelijk, wat de Eerste Kamer op'sKonings
rede gegeven heeft, schijnt niet zoo geheel en al een
echo geweest te zijn, en wel het punt, waarin eene
wet op het hooger onderwijs beloofd wordt, als de
Kamer wil meê werken, en waaruit men ook verneemt
dat met ernst overwogen wordt, welke wijzigin
gen de wettelijke regelen omtrent an
dere takken van onder w ij s behoeven.
Onze Senaat nu hoopt, dat die ernstige overwegingen
het hoofdbeginsel der bestaande wet
geving onaangeroerd en beveiligd la
tende tot verbetering zullen leiden. Er
wordt in sommige bladen nog al verschillend over de
beteekenis dezer phrase geoordeeld. Wij zullen met een
paar woorden meedeelen welken indruk zij op enkele
bladen heeft gemaakt.
De liberale bladen zijn met die zinsnede bijzonder
ingenomen en achten het een heuehelyk verschijnsel.
Zij meenen dat hier de handhaving der bestaande wet
op het lager onderwijs van '57 vooral bedoeld wordt,
die, naar men weet, nog dagelijks zooveel gewetens
angsten baart aan de verschillende fraction der eerlijke
partij. De JR. Oour. kan zich niet begrijpen, dat de
Eerste Kamer zoo iels op het oog zou gehad hebben.
De wet van '57 kan we! zoo wordeu, dat het bijzonder
onderwijs met het staats-onderwijs kon concurreeren, en
aan de wet van 'G4 op het middelbaar onderwijs be
hoeft, bij inkrimping van hetleer-programma, slechts haar
materialistische tendenz ontnomen te worden. Iloe dat
alles nu in zijn werk zou moeten gaan, zegt de R. Ot. niet.
Maar als de Eerste Kamer dat niet doetzoo dreigt
2ij dan zal zij naar huis gestuurden helpt dat
nog niet, opgeheven worden. Thar.s moet zij zich voor
schade wachten
Aandoenlijk is daarentegen de taai van de Standaard.
Op die bewuste zinsnede, waar op de wet van '57 ge
doeld wordt, heeft het ministerie gezwegen, gezwegen
heeft ook de heer van Goltstoiu, ook de heer van
Lijnden van Sandenburg, de levende hoop van de
Standaard, heeft gezwegenEn als had hare beproe
ving nog geen aankleve genoeg, komt het Dagblad op
cynischen toon zeggen»\vij conservatieven hebben nooit
anders bedoeld dan het hoofdbeginsel der wet van '57
onaangeroerd en beveiligd te laten." Bittere teleurstel
ling voor de Standaard. "We kuunen dat beseffen
Immers vroeger heeft het Dagblad met clericalen en
anti-revolutionnairen zelfs een heeten traan geschreid
(Brieven Franco.)
ro i»,n. ön~i ü'iinyVai i i'rrr.mim»Tfrca
over de goddeloosheid der openbare scholen. Maar liet
was te denken dat al de smart van het Dagblad zou
vergelen zijn, zoodra Heemskerk maar weer liet staats-
roer in handen kreeg. Docli de Standaard troostozich,
want te midden barer loeneijjencle verlatenheid bereikt
ze haar ideaalhaar isolement; en daarin ligt
hare kracht!
Vroeger werd dr. ICuyper door de hulp der Maasbode,
bij een bedekt maar vroom vei bond, in de zalen van
het binnenhof geleid. De gewijde redenaar deed alsof
hij het niet bemerkte. Maar nauw was de gezegende
ure gekomen, of hij riep op fieren toon uit: »uon
tali auxilio", niet met die hulpe. Hij haastte zich
om binnen Leidens veste de zegeningen van het Cal
vinisme te verkondigen, ook Gouda moest die verne
men. Maar nu verdween bij de naieve kampvechtster
van het cleiicalisme het vertrouwen in den man der
christelijke historie. Thans is voor haar een liberaal
of een antirevolutionnairin wien hel bloed van de
Standaard vloeit, een onmogelijke eandidaat. Daaiom
geeft, zij thans haar steun aan conservatieve kandi
daten, zooals aan mr. van Rappard. Zou dit nt erust
zijn 7 Of is liet misschien om het Dagblad te believen,
dat in Leiden niet.' helpen wou, toen zij den heer-
Albenlingk Thijm daar eandidaat gesteld had? Zou zij
dit soms »pro formadoen, om een gevaar te verhoe
den? Wii zij de aanhangers van het Dagblad over
nemen, eer anderen die tot zich trekken? Zou zij de
conservatieve partij willen redden? De eerzame redactie
moge zich wel herinneren, dat zelfs de edelste bedoe
lingen niet a 11 ij cl slagen. Wij kunnen echter moeielijk
gelooven, dat cle Maasbode, door vroeger succes aan
gemoedigd, thans "zulk een g'rootsche'Tmderneming op
touw zal zetten. Het Dagblad en hare partij zou in
de eerzame redactie niet zooveel vertrouwen stellen,
liet zou een bekwaam advocaat moeten zijn, die aan
het Dagblad het zijne wist te ontfutselen.
Men ziet het, er zijn ia het eerlijke kamp ernstige
en vermakelijke verschijnselen waar te nemen. Terwijl
de Maasbode klaagt, dat de conservatieven haar altijd
helpen als het niet noodig is, terwijl die lieden in
benarde oogenblikkenwanneer zij ze niet ontberen
kan, nimmer opdagen, heeft zij, edelmoedig als altijd,
toch aau hare kiezers gezegd, dat mr. vau Rappard een
couservalief is, die den steun der Katholieken verdient.
En zoo is,, gelijk wij weten, haar edel pogen al
weder met gelukkigen uitslag bekroondzij heeft ze gen
op haar werk. De Standaard op hare beurt verheugde
zich over de verkiezing van Leeuwarden. Een Room-
sche partij immers bestaat er als zoodanig niet. Slechts
twee richtingen dongen er om den prijs, de liberale
cn de anti-revolufcionnaire, en wat meer is beide zijn
ze van de niet verwaterde sclierpbelijnde soort. De li
beralen wilden de Roo weer stemmen. Dat verheugde
de Standaard, want hij is aan niemand verkocht, weet
wat hij wil. De kleine getrouwe schare mocht even
wel hare stemmen niet op hom uitbrengen. Maar
mh de Bordes moesten zij stommen, ook al waren de
volgelingen maar half van christelijk-historische richting.
En dit is voor hen iets wat in de geneeskunde
waarschijnlijk nog onbekend is een verfrisschend
bad ter opscherping van levensgeesten eu tot sterking
van eigen kracht. Piaelische politiek tegen over het
liberalisme waartoe het 'Dagblad wel wat schijnt
over te hellen is voor de Standaard een verzilverde
lijkbaar.
Men zou uit een en ander opmaken, dat in den
heiligen strijd de kansen weieens konden gaau koeren
de liberalen mogen verstandig zijn en er hun voordeel
mee doen. De verzilverde lijkbaar, het akelig visioen,
dat de Standaard verschrikt, is misschien al een veeg
teeken.
Frnnkrjjlc. In den officieusen 'Francais wordt het
volgende gelezen: »Het Journal de Florence 9 welks be
trekkingen met het Vaticaan bekend zijn, bespreekt de
laat«te redevoering van den Paus uit een politiek oogpunt;
deze bespreking verdient te worden vermeld. Het Journal
deFlorence zegt dat Pi us IX klaagt dat de regeeringen hem
COURANT.
ADVEBTBNTIBNi
Prijs- vjii 1 tot 10 gewone regels ft 00; iedere regel moer /"0.10
Voor den werkenden stond cn vnnr weldadigheid, de liellt van den prijs.
aan zijn lot overgelaten hebben; »wie ons te hulp konden
komenheeft tie Paus gezegdzijn óf machteloosóf vijan
dig, óf onverschillig." Onverschillig, zegt het blad, is Oos
tenrijk, vijandig zijn Duttschland en Italië, machteloos is
Frankrijk. nEveu als de kerk', zoo gaat het voort, is
Frankrijk door vijanden en onverschilligen omgeveneu
liet is, eve t als de kerk, machteloos, zonder anderen steun
dan het kruis. Wel heeft Frankrijk een leger, tnaar dat
leger moet nog een anderen geost erlangenwel heeft het
kanonnen, maar derzelver getal staat nog niet gelijk met
dal van 's vijands kanonnen, liet moet dus in elke kwestie
zwichten tot de uiterste grenzeu zijner eer. In één woord
op menschdyke middelen kan de oudste dochter der kerk
uict rekenen om hare militaire en godsdienstige taak te
vervullen. God zal daar ongetwijfeld in voorzien, gelijk Hij
altoos doet om zijue dadelijke tusschenkomst in de gebeur
tenissen te bedekken. In afwachting moet Frankrijk zonder
den moed te verliezen iu den geest steun zoeken bij het
kruis. Daarbij is Frankrijks heil evenals dat der kerk te
vinden."
sliet komt ons nuttig voor om dit oordeel, zoo zeer af
wijkende van de taal der dagbladen, welke zich hier te
lande den naam van verdedigers vau den Heiligen Stoel
aanmatigen, bekend te maken. Daaruit blijkt, hetgeen ons
reeds bekend was, dat de politiek ouzer regeering te Rome
zeer juirt beoordeeld wordt, en dat men aldaar aan onze
regeering de noodzakelijkheid niet wijt, waarvoor zij ver
plicht is te bukken. De reden van dit verschil van opvat
ting is niet ver te zoeken; te Rome belemmert de partij
geest de vorming van een billijk en waarachtig oordeel
niet."
Nog altijd wordt er nagenoeg over niets anders gespro
ken dan over den uitslag der verkiezingen in het departe
ment Maine-et-Loire. De partijbladen spuwen vuur tegen
de legitimisten die, door zicli van stemming te onthouden,
er zooveel toe bijgebracht hebben om den heer MailEéde
overwinning te laten behalen. Die overwinning is dan ook
zóó betwist geworden, dat in 3 van de 5 arrondissementen
de heer Bruas, de septennalist, de meerderheid had. Maar
de steden hebben aan den republikeinschen eandidaat
eene zoo verpletterende meerderheid gegeven, dat hij nog
ruim 3500 stemmen meer verworven heeft dan zijn tegen
stander.
Het getal kiezers, welke zich van stemming onthielden
bedroeg ongeveer 49,000 of 6000 minder dan bij de eerste
stemming.
Dultschland, Van eene wèl onderrichte zijde
wordt uit St. Petetsburg gemeld, dat het schrijven des
Keizers aan don Carlos eenvoudig strekte om de ontvangst
te berichten van een brief van dankbetuiging vau dezen
laatste wegens het niet erkennen der regeering van Ser
rano. Als opmerkelijk wordt uit dezelfde bron medege
deeld dat de door Keizer Nikolaus aan den vader van don
Carlos verleende en sedert door den Keizer Alexander
voortdurend betaalde subventie niet meer is afbetaald ge
worden van het oogenblik af dat don Alfonso de Spaan-
•sche grenzen overschredeu heeft.
Nog altijd ziju sommigen organen niet uitgepraat
over den fameusen brief van den Russischen Czaar aan don
Carlos. Het Journal de St. Petersbourg bevestigt heden
wat in deze door den Brusselschen Nord is medegedeeld
en voegt er bij, dat Rusland alleen daarom de Spaansehe
regeering niet heeft willen erkennen, omdat het zich ook
voor den schijn wilde wachten, alsof het zich mengde in de
binneulandsche aangelegenheden van een ander rijk. Do
o vei eenstemming tusschen de drie groote mogendheden is
zegt het Journal door het gebeurde volstrekt niet
verstoord.
De Perl. Aut. Corresp., de voornaamste voor
stellen besprekende, waarmede de Duitschc rijksdag
zich in zijne eerstvolgende zitting zal hebben bezig
te houden, zegt o. a,, schijnbaar uit eene goede bron,
het volgende: Totdusver staat het vast, dat de baak-
wet aan den rijksdag ter overweging en goedkeuring
zal worden voorgelegd. De indiening der groote justitie-
welten heeft reeds plaats gehad. Bovendien zal de rijks-
staatsbegrooting voor 4875 worden ingediend, by wier
beraadslaging het budget van oorlog sterk opdenvoor-
giond zal treden. Eindelijk zal ook de begrooting voor
het rijksland den Elzas-Lotharingen voor de eerste maal
bij die vergadering in behandeling komen. Al deze
voorstellen zullen zeker tot stand komendaarentegen
staat het nog niet vast, of de wet op het burgerlijk
huwelijk ditmaal geheel zal afgehandeld wordenhoe
dringend noodzakelijk zulk eene rijkswet ook moge zijn.
Kngeland. De Revue Contemporaine bevat eeu
artikel van de hand van lord Gladstone over het ritu
alisme. welk artikel met veel genoegen in Engeland
gelezen is. De Morning Post zegt er o. n. vanMet
het oog op den overgang tot de Romnsche Kerk van een
zijner uitstekendste ambtgenooten, is het eene bijzondere
voldoening voov het landdat de oud-premier het be-
bepaald onmogelijk noemt, Engeland te romaniseeien.
Gladstone zegt, dat niemand, zonder van zijne moreele
en intellectueele vrijheid afstand te doen, zich bij eene
