Gemengde Berichten.
252st8 Staatsloterij.
Sieieliji Nieim.
-
tegen 9 stemmen wenschelijk werd geoordeeld.
De kwestie van het invoeren eener reservekas
en het inrichten van bureaux van informatie
kwam daarna ter'sprake. Omtrent liet laatste
werd besloten de proefneming voort te zetten;
de kwestie van de reservekas bleef onbeslist.
De overige punten van den beschrijvings
brief werden aangehouden tot het volgende
jaar en de vergadering wegens het vergevor
derd uur gesloten.
Rotterdam. Dinsdagmorgen is op het ter
rein van den ïlollandschen spoorweg alhier een
hulpvfisselwachter bij liet aanschuiven der wa
terslangen met het hoofd tusschen een in lichte
beweging zijnde machine en een tender geraakt,,
tengevolge waarvan hij in dèn avond van den
zelfden (lag is overleden.
KoIIninerlnnd (Friesland). Tn deze ge
meente leven zeven broeders en zusiers, zijnde
al de kinderen, die te zijner tijd het gezin
uitmaakten van 'den hoofdonderwijzer van
Tijens te Westergeest. Wat dit feit der" ver
melding waard maakt is de leeftijd der drie
zoons en vier dochters, respectievelijk 66, 68,
70, 72, 74, 76 en 78 jaren oud. Het zevental
telt dus samen ruim 500 jaren.
Mcppd, 26 Dcc. Nog nooit is het trans
port van reizigers van en naar de Noordelijke
provinciën zoo groot geweest, als zulks voor
en in de Kerstdagen 't geut! was, Men bere
kent dat p. m. 10,000 passagiers vice versa
zijn gereisdeeu getal, dat voor deze streken
enorm kan genoemd worden.
Te Tarbes is een persoonJean Bour-
guine, in den ouderdom van 107 jaren over
leden. Tot kort voor zijn dood was hij nog in
het bezit van al zijn vermogens en was hij
nog goed ter been.
De zoon van den onlangs overleden Itali-
aaiwchen hertog van Galliera heeft van het
vorstelijk vermogen, hein door zijn vader nage
laten, zoomede van den hertoglijken titel,
afgezien. Hij woont sedert zijn jeugd te Parijs,
waar hij zijn leiding heeft ontvangen aan het
lyceum Louis-le-Grand en vervolgens aan de
Normaalschool, wil in Frankrijk eeuvoudig de
persoon blijven die iiij er altijd geweest is,
Ferrari geheeten, en overigens uitsluitend voor
de wetenschap leven.
't Heeft er wel wat van of in deu laat-
sten tijd de mode door een of anderen oud
heidkenner geleid wordt. Herhaaldelijk Is aan
getoond, dat deze of gene diaclit, opschik of
versiersel reeds eenige tien- of honderdtallen
jaren vroeger in zwang wascrinolines en het
tegenovergestelde er van, hoeden, laarzen met
hooge hakken, chignons enz. enz. Thans dreigt
weer een andere oudheid in zwang te komen,
namelijk een kleiu masker, dat de dames der
17e eeuw bij vele gelegenheden, op de wan
deling zoowel nis op reis, voor het gelaat
droegen. Nu nog de mouches, gepoeierd haai
en wat dies meer zij, en de voorstnndeis van
den sciikeigang" hebben een argument te
ineer.
De vreesdij leste wijze van zelfmoord werd
dezer dagen te Parijs gepleegd. Een zetter van
Valignanïs Messenger wilde zich door een
pistoolschot van het leven berooven, Om
zekerder te zijn van de uitwerking, vulde hij
ook zijn mond met kruit.' Het schot was echter
niet doodelijk, maar hot kruit ontplofte en sloeg
den' neus, de wangen en oogen van deu onge
lukkige uileen. Uien lang leefde hij nog. I-Jij
trachtte zelfs hulp te zoeken,' gelijk blijkt uit
de bloedige afdrukken van zijne hand op den
in uur, in wiens nabijheid hij de daad bedreef.
Sommigen hebben ook zijne rauwe geluiden
gehoord, maar in de duisternis hem voor een
beschonkene gehouden. Eindelijk stierf hij
volgens het getuigenis der geneeshceren bij de
lijkschouw, door bloedverlies.
lOnmllio on X-CennWRCn. üoor F. Haverachmidt,
Schiedam, XI. A. 11. ltoelauts.
Daar hebben wc nu nog eens een dominee
uit den goeden ouden tijdvolgens de
opvatting namelijk van den heer Ilaverschmidt
stoon men nog dominee kon zijn en over wat
anders dan lichtingen praten en verkiezingen"
op de manier van dominee Fabius, die een be
schrijving gaf van de walvischvangst.
Want er wordt over wat anders, over heel
wat anders gepraat iu dit boek. Geen woord
over «verkiezingen"of liet moest de ver
leiding wezen vau een koster bij »de Luilher-
sciien", door juffrouw Beumer met groot talent
in een enkelen volzin, en toch in al haar bij
zonderheden beschreven. En lichtingen? Nu ja,
in Ilavcrschmidts boek zijn ze zoo wat allo
vei tegen woordigdde onkerkelijke door mijn
heer Blik en dc kerkelijke door juffrouw
Pippeling, de gezellige door dominee
Fabiusen de scherpzinnige door dominee
Gravius, de moderne door dominee Vogel, de
orthodoxe door mynheer X. en door het noodig
aantal ouderlingen, Maar de schrijver is opti
mistisch genoeg om ze zoo wat allemaal in (leu
hemel weer bij elkaar te brengen, tot de kronke
lende richtïug toe waarlangs het arme Keesje
door de wereld had gezworvenEn zoo
schijnt er dus, naar hol oordeel van zijn vrien
delijk meuschenhait, voor al die richtingen
wel een weg te zijn naar den hemel.
Ilaverschmidt heeft ook alle reden om nog
over wat anders te praten en te denken dan
over ziju kerk. Want de man heeft o familie
en kennissen" zooals weinigen. Of neen,
de meeste menschen hebben ze ook welnet
als Haverschrrddt, maar ze weten het zoo niet,
of z.e hebben er geen erg inof ze letten er
niet op, of ze vragen er niet naarof zij
weten er niet zooveel liefs en aardigs en ge
zelligs van te vertellen, oflaat ons het
maar in één woord zoggenze zijn Ilaverschmidt
niet.
Ieder onzer heelt gebeefd voor zijn tand
meester. Maar wie vindt in zijn heriunering
het koddig en keurig schilderijtje waar de een
voudige en tocli ook aandoenlijke figuur van
Davidson op den voorgrond staat? Ja, nu wij
liet stukje van Ilaverschmidt gelezen hebben
nu vinden wij allen dit schilderijtje in onze
herinnering terug, omdat hij ons den weg heeft
gewezen. Dat is immeis juist de kunst! Daar
gebied is niet dat der uitvinding. Zij doet al
leen aan ontdekkingen; zij leert u zien wat
voor uw voeten ligt. Maar"daarom juist is ze
een goddelijke kracht, zij beschikt over de gave
der openbaring.
En claarom ook dc schetsen van Ilaver
schmidt (ik had" haast geschreven jillaver-
sehmidt zijn schetsen"; maar al gebruikt de
schrijver ook ieder oogeublik het bezittelijk
voornaamwoord in plaats van een tweeden
naamval, ik kan het niet korrekt vinden, en
mooi ook niet;) ook de schetsen van dit geestig
en gezellig boek behooren tot de schriften der
openbaring.
Kan het kontrast tusschen zelfzucht en
dienende, soms lijdende, liefde ooit beter, fijner
getcckend worden dau iu de portretten van
«Tante Mienlje en Tante Bet?" Wat mij be
treft, de bladzifde waarop beschreven wordt
hoe Tante Mienlje zich houdt onder het onge
luk aan Tante Bet overkomen, reken ik tot
de juweeltjes uit dezen buudel. Het is on
deugend fijnmaar zoo is het.
Openbaring? Toch niet wat men zoo ge
woonlijk openbaring noemt. Het droevige raad--
sel van het' wereldbestuur, zoo aangrijpend,
misschien wat heel akelig, in «Mijn broertje'
beschreven en uitgeplozenwordt toch al
liee! onbevredigend opgelostDoor dominee
Gravius, o zeker! Maar de theologie moet ook
wel schipbreuk lijden op zulke klippen waar
mee de bodem van de zee der werkelijkheid
bezaaid is.
Dat heeft Ilaverschmidt gevoeld en begre
pen en treffend uitgesproken. Alleen de
ervaring van zegenende liefde verzoent ia waar
heid met een leed dat door geen leerstuk over
liefde verklaard wordt. Dat voegde Ilaverschmidt
er bij.
Openbaring? Voorzeker. Ik houd voor onge-
neeselyk stekeblind alle vaders en moeders
wieit lint na het lezen van «We gaan den
lieelen dag uit rijden," niet geopenbaard wordt,
dat ze desnoods de rert van hot jaar wat
moeten krom liggen, om hun kinderen in den
zomer dat groote genot te bezorgen. Misschien
antwoorden die vaders en moeders half wan
hopig, dat ze waarlijk niet weten wua" men
naar toe zal rijden! Er zijn in hun buurt geen
akkers, geen bosschen, geen heuvels, geen tuinen!
Ja, als dat zoo is, dan kan zelfs Ilaverschmidt
er niets aan doen. En als hij het verneemt,
zal lijj er misschien eens een koer meer om zuchten.
.Want hij zucht nog al eons, soms voor eeu
knaapje dat aan het vertellen is war.t het
is niet altijd de volwassen man'dio het wooid
heeft wel wat heel diep, liet deed me be
paald genoegen in «riet verhaal van Oom Jan"
nu eens eeu schetsje te vinden waarin geen en
kele narigheid voorkomt. Want zelfs de groote
rijtoer wordt besloten met een jongens-meditatie
over don dooden ook ais er beschreven wordt
«Hoe de koning iu de Stad kwam" klinkt dn snaar
van den weemoed een paar malen door de hoe-
zee's en Oianjeboven's heen. Doch dat is hot lot
van iemand die veel verbeeldingen een diep ge
moed heeft: veel genieten maar ook vee! lijden!
Gelukkig woidt de traan soms weer even
spoedig door een glimlach ais de glimlach
door een traan vervangen. Uaverschmidl houdt
van afwisseling, van snelle, sorns zeer snelle
opeenvolging van beeideu en tooueelen.
liet is eeu van de eigenaardigheden, en vuu
de aantrekkelijkheden van zijn genre. Er zijn
volzinnen die u aan eeu tooverlaulaain doen
deuken. Nog pas zijl ge begonnen met Tante
Mientje eens goed op te nernen,- of gij hebt.
juffrouw Kwebbel vóór u, en met juffrouw
Kwebbel haar ouders en grootoude!s, die ge
volgd worden dool den spoortrein, die gevolgd
wordt door de vader van liet werkhuis, die
gevolgd wordt door den naaibaas, en allen -/iet
gij ze even verschijnen, heel evenmaar gij
ziet ze toch duidelijken gij zoudt ze altijd
weer herkennen.
En nu een goede reis worde aan
Ilaverschmidts ïJïamilie en kennissen" toege-
wensclit. Overal waar ze verschijnen wie
twijfelt er aan? (laat- ziju ze welkom, daar
winnen ze deu man vol geest en gemoed die.
ze beschreven heeft, oprechte vrienden.
R. A. G.
Prijzen en preniirn van f iOO en daarboven.
Vo Kt. - 14e Tr., 27 Dcc. No. 18051 f 100,000.
Kns. 5274, 692.1, 8678, 9238, 13773, 15612, 1C077 cn
1979» ifi'lcv fUUIO. - Nos 2266,5618,7894,8492,8923,
9167 co 13584 ieder 14011- Nos. 508,3366,4810,0861,
12067, 15163 o» 11.883 ieder f 201). Nos. 1022, 5989,
7177, 7247, 10695, 18797, 19581 cn 20333 ieder f 100.
B U R G E R L IJ K E STAND.
GcStorcn25. Dec. Hendrik, zoon van H.
"W. Diöge en-M. van der Tas, Groeneldan.
■26. Petronelia, dochter van P. Ouwendijk en
JM. Oei s, Afaasiraat. Tobias, zoon van J.
