A". "^7- Maandag 10 September. AS 4240; TemMjit Sajtlijks, ipMri Ditslat Biüteiiiaitscte Bericltei. K E en en I) ertigste Jaargang. 1 e n ui s n; i! v i n <r. De Burgemeester van Schiedam, ABONNEMENTSPRIJS, per hWHl'tHHl. J 1.85. Franco per post, door het geheele llijk - 2.50, Afzonderlijke nommers- 0.10 BORE4V: NA.UKT, X, 124,. Brengt bij de/e tor kennis van de Ingezetenen: Dat het Kohier van tiet Patentregt No. 9 dezer •Gemeente over het Dienstjaar 1877 <8, door den Heer Provincialen Inspecteur der Directe Belastingen te Rotterdam, op den G September 1877 executoir ver klaard en op lieden aan den Ontvanger der Directe Belastingen, ter invordering, is overgemaakt. Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een ieder ver- pligt is zijnen aanslag op den bij de wet bepaalden voet, te voldoen; alsmede, dat, van heden af, de termijn van drie maanden ingaat, binnen welken de reclames tegen dozen aanslag behoorcn te worden ingediend. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort, den 8 September 1877. De Burgemeester voornoemd, P. J. VAN DIJK VAN MATENESSE. Schiedam, 9 September 1877. Alles, ,wat in de laatste tijden op politiek terrein belangstelling wekte, is deze week plot seling en geheel onverwacht naar den achter-, grond gedrongen. Één feit vervulde alle hoof den en liarten: de dood van Louis Adolph Thiers. Terwijl in den benarden toestand van Frankrijk alle vrienden van vrijheid en wet zich om hein vereenigdenals om de hoop des vaderlands, als om den man, die straks, als de nood aan den man komt, zal helpen, werd hy eensklaps weggenomen. Wie dacht bji Thiers aan hoogen leeftijd Zijn geest was helder, zijn denkkracht, in spijt van zijn tachtig jaren, onbenevelde met zijn geheeleziel wijdde hy zich aan de grootsehe taak, voor zijn geliefd vaderland vrijheid en orde te behouden, en het daardoor welvaart en bloei te verschaffen. Die taak heeft hem tot zijn laatsten levensdag bezig gehouden; aan haar verwezenlijking heeft hij gearbeid, tot de dood hem onverwachts verraste. Gelukkiger dan honderden vóór hem, heeft hij zijn,roem niet overleefd: integendeel, op een leeftijd, wan neer verreweg de ineesten zich reeds lang aan het publieke leven hebben onttrokken, stond Thiers nog ais een rotswas zijn naam een leus, waaronder men streed, was le petit bon homme, zooals de Paiijzenaais hem noemden, de volksman bij uitnemendheid. Een veel bcwogeu leven ligt achter hem. Lodewijk Filips, de burgerkoning telde hem onder zijn aanhangers, meermalen nam hij plaats in den raad der miuisters, om ook meermalen weer heen te gaan. De spreuk van Thieis, die zijn opvatting van den constituti- oueelen vorst kot t en bondig weergaf: nde Koning regeeit maar bestuurt niet", bracht hem meermalen in botsing met zijn koninklij ken meester, die liever Gui/.ot naastzich had, dan de gevatte, scherpe Thiers. Als volbloed Franscltmau was hij vol be wondering voor den eersten Napoleon. Zijn met grondige kennis on ontzaglijk talent ge schreven werk LTlistoire du Consulat et de 1'Empire, een doorgaande lofrede op Napoleon I, heeft erontegenzeglijk veel toe bijgedragen, de Napolepntische tradition in Frankrijk leven dig te houden. Dit wei k lezende, gevoelt men, hoe de schrijver zijn held aanbidt; 't zij hij diens administratievemilitaireof politieke werkzaamheden ontvouwt, hij kan hem niet genoeg verheffen, terwijl hij zijn fouten met de meeste toegevendheid beoordeelt. De neef van den grooten oom verbande Thiers bij den coup d'etat van 2 December '51, doch in het volgende jaar keerde hy weder naar Frankrijk terug. Elf jaren leefde hij daarna voor zijne studiën, tot hy in '1S63 in de Kamer der Afgevaardigden werd gekozen. Daar speelde hij vooral een rol in den zomer van '1870; tegen- over de verzekeringen der Ministeis, dat men tot den strijd gereed was, tegenover de oorlog zuchtige stemming zijner medeleden had hy den moed den oorlog af te raden, eu de staat kunde der legeering onbewimpeld af te keuren. Hij werd niet geboord, liet overige weet men. Hoe hy in een der rampspoedigste tijdvakken van Frunkrtjks geschiedenis aan de bevrijding van zijn vaderland heeft gearbeid; op welke wijze hij den viede heeft bewërkt, en daar na op bijna ongelooflijke wijze Frankrijk in korten tijd~tot kalmte en bezadigde werk- werkzaamheid wist te stemmen, behoeft niet in herinnering te worden gebracht. Den 3! Augustus '71 werd bij tot President der Fiansche republiek benoemd. De republiek was de staatsvorm, die heir naar ziju onder vinding voor Frankrijk de eenig mogelijke scheen te zijn: haar te bevestigen was zijn doel, entoen dan ook den 24 Mei 1873 de bekende stemming plaats had, die aan zijne beginselen de nederlaag toebracht, ging hij als constitutioneel man heen. Zijn dood, op dit voor Frankrijk gewichtig tijdperk is een beproeving; moge Frankrijk die dragen met onverwrikte trouw aan de be- beginselen, die de groote ÉÉmd^Man heeft na gelaten. Van het oorlogstooneel komen berichten van slagen, en wel hevige, gewichtige slagen. De Russeu winnen cu de Turken winnen men zal dus wel doen, uadete berichten af te wachten ahoions eene getolgtiekkiug te maken. De Sehipkapas is nog steeds ia handen der Russen. EU AS IC uur K. De 'lemps zegt, dat do familie van wijlen den lieer Thieis den kardinaal-aaitsbisschop van Parijs verzocht, of de lijkdienst iu de Made leine gehouden zou mogen worden. De aai t-'- bis^chop antwoordde, dat zoo de lijkdienst ia de Invalides gehouden waie, hij dien in eigen persoon zou bediend hebben. Nu echter de regeering aim de begrafenisplechtigheden vreemd bleef, achtte bij de inwilliging van liet vei zoek niet wen-ciielijk en zou hy zelfs geen toestem ming kunnen geseu om den dienst in een andere parochie te «loon plaats hebben. In de kleine kerk Notre Dame de Lorelle zal dus de Advertentieprijs: vanl10 gewone regels. 1.00. Iedere gewone regel meer- 010. Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal berekend. I dienst Zaterdag middag te '12 uren gehouden H worden. j De..regeering heeft toestemming gegeven dat 1 .de lijkstoet langs de boulevards zal gaan en dat de troepenwelke langs den weg opgesteld zijn, zich achter den lijkstoet aansluiten. Naar de Lïherté verneemt zal het garnizoen van het fort 'Noisy bij Père-Ia-Chaise bivouak- keeren; zonder bewijs van toegang zal niemand I op het kerkhof worden toegelaten. i1 Het blad le CotistiUitionneldat, als anti-republikeiuschziino ingenomenheid had betuigd met den val van Thiers op 24 Mei •1873, heeft 's daags na diens overlijden de erkentenis afgelegd, dat het gedwaald heeft, en velen; voegt hel er bij, die destijds met blinde oprechtheid de hand geleend hebben lot zijn val, vragen zich thans af, of zij niet veri keert! gehandeld hebben. 24 Mei heeft tot niets goeds geleid. Hij zou Frankrijk redden uit het onzekere; maar hij is zijne belofte niet nage komen. Integendeel. Frankrijk is sedert dien tijd op donkere wegen gekomen, zonder dat het een uitweg vindt. Men was 24 Mei 1873 onbedachtzaam en ondankbaar. Thans stelt de Co-nstilutionnel een koninklijke begiafenis voor Thiers voor. Mannen vati alle partijen moeten zich vereenigen in ééne en dezelfde smart. Als die schuld aan den grooten Franschman betaald zal zyn, kunnen de partijen hare debatten ea twisten voortzetten. De Temps heeft gewezen op de achting, die Thiers bij de vreemde regeeringen eu de diplomatie genoot. Een bewijs hiervan vindt men o. a. in het feit, dat hij op zijn tachtigsten verjaardag een gelukwensch ontving van Bis marck. Thiers verhaalde bij die gelegenheid aan een zijner vrienden de ontraoetiug, die hij met den Duitschen rijkskanselier te Versailles had, toen hij met hem over den vrede onder handelde. liet was een barre winterdag; Thiers was alleen met Bismarck in een slecht verwarmd veitiek gezeten cu deed zijn uiterste best om van zijn gehuchten tegenstander de best moge lijke vredesvoorwaarden voor Frankrijk te be dingen. Drie uren lang was Thiers met dien moeitevolleupijnlijken aibeid bezig geweest. vG'y kunt riiet meer," zeide Bismatck hem toen; arust een weinig. Hier is een slaapstoel werp u er op en slaap twee uren. Wij zullen daarna onzen fti beid hervatten." »Et| gij dan?" vroeg Thiers. »0 ik," antwoordde Bismarck, ïik ben aan de vennoeienisseu gewoon, en ik. heb ook geen tijd oin te rusten. Terwijl gij slaapt, zal ik oeiiige dépêches afwerken en zekere panic- len lezen." Thiers strekte zich op den stoel uit. Nauwe lijks streek de slaap over zijne oogleden, of Bismarck bemerkende dat zijne beenen niet ge dekt waren en vreezende dat de koude hein bevangen zou, spreidde zachtkeus een met bont gevoerden mantel over zijue boenen. Twee uren later werd de ouderhaudeüug

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1877 | | pagina 1