A". "^7-
Maandag 10 September.
AS 4240;
TemMjit Sajtlijks, ipMri Ditslat
Biüteiiiaitscte Bericltei.
K
E en en I) ertigste Jaargang.
1
e n ui s n; i! v i n <r.
De Burgemeester van Schiedam,
ABONNEMENTSPRIJS, per hWHl'tHHl. J 1.85.
Franco per post, door het geheele llijk - 2.50,
Afzonderlijke nommers- 0.10
BORE4V: NA.UKT, X, 124,.
Brengt bij de/e tor kennis van de Ingezetenen:
Dat het Kohier van tiet Patentregt No. 9 dezer
•Gemeente over het Dienstjaar 1877 <8, door den Heer
Provincialen Inspecteur der Directe Belastingen te
Rotterdam, op den G September 1877 executoir ver
klaard en op lieden aan den Ontvanger der Directe
Belastingen, ter invordering, is overgemaakt.
Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een ieder ver-
pligt is zijnen aanslag op den bij de wet bepaalden
voet, te voldoen; alsmede, dat, van heden af, de termijn
van drie maanden ingaat, binnen welken de reclames
tegen dozen aanslag behoorcn te worden ingediend.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort,
den 8 September 1877.
De Burgemeester voornoemd,
P. J. VAN DIJK VAN MATENESSE.
Schiedam, 9 September 1877.
Alles, ,wat in de laatste tijden op politiek
terrein belangstelling wekte, is deze week plot
seling en geheel onverwacht naar den achter-,
grond gedrongen. Één feit vervulde alle hoof
den en liarten: de dood van Louis Adolph
Thiers. Terwijl in den benarden toestand van
Frankrijk alle vrienden van vrijheid en wet
zich om hein vereenigdenals om de hoop
des vaderlands, als om den man, die straks,
als de nood aan den man komt, zal helpen,
werd hy eensklaps weggenomen.
Wie dacht bji Thiers aan hoogen leeftijd
Zijn geest was helder, zijn denkkracht, in spijt
van zijn tachtig jaren, onbenevelde met zijn
geheeleziel wijdde hy zich aan de grootsehe taak,
voor zijn geliefd vaderland vrijheid en orde te
behouden, en het daardoor welvaart en bloei
te verschaffen. Die taak heeft hem tot zijn
laatsten levensdag bezig gehouden; aan haar
verwezenlijking heeft hij gearbeid, tot de dood
hem onverwachts verraste. Gelukkiger dan
honderden vóór hem, heeft hij zijn,roem niet
overleefd: integendeel, op een leeftijd, wan
neer verreweg de ineesten zich reeds lang aan
het publieke leven hebben onttrokken, stond
Thiers nog ais een rotswas zijn naam een
leus, waaronder men streed, was le petit bon
homme, zooals de Paiijzenaais hem noemden,
de volksman bij uitnemendheid.
Een veel bcwogeu leven ligt achter hem.
Lodewijk Filips, de burgerkoning telde hem
onder zijn aanhangers, meermalen nam hij
plaats in den raad der miuisters, om ook
meermalen weer heen te gaan. De spreuk van
Thieis, die zijn opvatting van den constituti-
oueelen vorst kot t en bondig weergaf: nde
Koning regeeit maar bestuurt niet", bracht
hem meermalen in botsing met zijn koninklij
ken meester, die liever Gui/.ot naastzich had,
dan de gevatte, scherpe Thiers.
Als volbloed Franscltmau was hij vol be
wondering voor den eersten Napoleon. Zijn
met grondige kennis on ontzaglijk talent ge
schreven werk LTlistoire du Consulat et de
1'Empire, een doorgaande lofrede op Napoleon
I, heeft erontegenzeglijk veel toe bijgedragen,
de Napolepntische tradition in Frankrijk leven
dig te houden. Dit wei k lezende, gevoelt men,
hoe de schrijver zijn held aanbidt; 't zij hij
diens administratievemilitaireof politieke
werkzaamheden ontvouwt, hij kan hem niet
genoeg verheffen, terwijl hij zijn fouten met
de meeste toegevendheid beoordeelt.
De neef van den grooten oom verbande Thiers
bij den coup d'etat van 2 December '51, doch
in het volgende jaar keerde hy weder naar
Frankrijk terug. Elf jaren leefde hij daarna voor
zijne studiën, tot hy in '1S63 in de Kamer der
Afgevaardigden werd gekozen. Daar speelde hij
vooral een rol in den zomer van '1870; tegen-
over de verzekeringen der Ministeis, dat men
tot den strijd gereed was, tegenover de oorlog
zuchtige stemming zijner medeleden had hy
den moed den oorlog af te raden, eu de staat
kunde der legeering onbewimpeld af te keuren.
Hij werd niet geboord, liet overige weet men.
Hoe hy in een der rampspoedigste tijdvakken
van Frunkrtjks geschiedenis aan de bevrijding
van zijn vaderland heeft gearbeid; op welke
wijze hij den viede heeft bewërkt, en daar
na op bijna ongelooflijke wijze Frankrijk
in korten tijd~tot kalmte en bezadigde werk-
werkzaamheid wist te stemmen, behoeft niet
in herinnering te worden gebracht.
Den 3! Augustus '71 werd bij tot President
der Fiansche republiek benoemd. De republiek
was de staatsvorm, die heir naar ziju onder
vinding voor Frankrijk de eenig mogelijke scheen
te zijn: haar te bevestigen was zijn doel, entoen
dan ook den 24 Mei 1873 de bekende stemming
plaats had, die aan zijne beginselen de nederlaag
toebracht, ging hij als constitutioneel man heen.
Zijn dood, op dit voor Frankrijk gewichtig
tijdperk is een beproeving; moge Frankrijk
die dragen met onverwrikte trouw aan de be-
beginselen, die de groote ÉÉmd^Man heeft na
gelaten.
Van het oorlogstooneel komen berichten van
slagen, en wel hevige, gewichtige slagen. De
Russeu winnen cu de Turken winnen men
zal dus wel doen, uadete berichten af te wachten
ahoions eene getolgtiekkiug te maken.
De Sehipkapas is nog steeds ia handen der
Russen.
EU AS IC uur K.
De 'lemps zegt, dat do familie van wijlen
den lieer Thieis den kardinaal-aaitsbisschop
van Parijs verzocht, of de lijkdienst iu de Made
leine gehouden zou mogen worden. De aai t-'-
bis^chop antwoordde, dat zoo de lijkdienst ia
de Invalides gehouden waie, hij dien in eigen
persoon zou bediend hebben. Nu echter de
regeering aim de begrafenisplechtigheden vreemd
bleef, achtte bij de inwilliging van liet vei zoek
niet wen-ciielijk en zou hy zelfs geen toestem
ming kunnen geseu om den dienst in een
andere parochie te «loon plaats hebben. In de
kleine kerk Notre Dame de Lorelle zal dus de
Advertentieprijs: vanl10 gewone regels. 1.00.
Iedere gewone regel meer- 010.
Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal berekend.
I
dienst Zaterdag middag te '12 uren gehouden H
worden. j
De..regeering heeft toestemming gegeven dat 1
.de lijkstoet langs de boulevards zal gaan en
dat de troepenwelke langs den weg opgesteld
zijn, zich achter den lijkstoet aansluiten.
Naar de Lïherté verneemt zal het garnizoen
van het fort 'Noisy bij Père-Ia-Chaise bivouak-
keeren; zonder bewijs van toegang zal niemand I
op het kerkhof worden toegelaten. i1
Het blad le CotistiUitionneldat, als
anti-republikeiuschziino ingenomenheid had
betuigd met den val van Thiers op 24 Mei
•1873, heeft 's daags na diens overlijden de
erkentenis afgelegd, dat het gedwaald heeft,
en velen; voegt hel er bij, die destijds met
blinde oprechtheid de hand geleend hebben lot
zijn val, vragen zich thans af, of zij niet veri
keert! gehandeld hebben. 24 Mei heeft tot niets
goeds geleid. Hij zou Frankrijk redden uit het
onzekere; maar hij is zijne belofte niet nage
komen. Integendeel. Frankrijk is sedert dien
tijd op donkere wegen gekomen, zonder dat
het een uitweg vindt. Men was 24 Mei 1873
onbedachtzaam en ondankbaar.
Thans stelt de Co-nstilutionnel een koninklijke
begiafenis voor Thiers voor. Mannen vati alle
partijen moeten zich vereenigen in ééne en
dezelfde smart. Als die schuld aan den grooten
Franschman betaald zal zyn, kunnen de partijen
hare debatten ea twisten voortzetten.
De Temps heeft gewezen op de achting,
die Thiers bij de vreemde regeeringen eu de
diplomatie genoot. Een bewijs hiervan vindt
men o. a. in het feit, dat hij op zijn tachtigsten
verjaardag een gelukwensch ontving van Bis
marck. Thiers verhaalde bij die gelegenheid
aan een zijner vrienden de ontraoetiug, die hij
met den Duitschen rijkskanselier te Versailles
had, toen hij met hem over den vrede onder
handelde. liet was een barre winterdag; Thiers
was alleen met Bismarck in een slecht verwarmd
veitiek gezeten cu deed zijn uiterste best om
van zijn gehuchten tegenstander de best moge
lijke vredesvoorwaarden voor Frankrijk te be
dingen. Drie uren lang was Thiers met dien
moeitevolleupijnlijken aibeid bezig geweest.
vG'y kunt riiet meer," zeide Bismatck hem
toen; arust een weinig. Hier is een slaapstoel
werp u er op en slaap twee uren. Wij zullen
daarna onzen fti beid hervatten."
»Et| gij dan?" vroeg Thiers.
»0 ik," antwoordde Bismarck, ïik ben aan
de vennoeienisseu gewoon, en ik. heb ook
geen tijd oin te rusten. Terwijl gij slaapt, zal
ik oeiiige dépêches afwerken en zekere panic-
len lezen."
Thiers strekte zich op den stoel uit. Nauwe
lijks streek de slaap over zijne oogleden, of
Bismarck bemerkende dat zijne beenen niet ge
dekt waren en vreezende dat de koude hein
bevangen zou, spreidde zachtkeus een met
bont gevoerden mantel over zijue boenen.
Twee uren later werd de ouderhaudeüug