YemHjnt iaplijts, uitpzondM Man.
Büitailaiisclia Berlulteü.
A". 1877.
Vrijdag 9 November.
.»»,4283.
f. <y
K en en X> ertigste Jaargang-,
'TOS»
hilïSBHjB
U'ï»
C0ÜRAKT.
Abonnementsprijs, per kwartaal f 1.85.
Franco per post, door het gcheele Kijk - 2.50.
Afzonderlijke nominees - 0.10.
BURBAII; KABHT, E, 134.
J
Advertentieprijs: vaul10 gewone regels. J
met inbegrip van ecne Gourant1.10. t
Iedere gewone regel meer- 010,
Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal bo:ekend.
F R A H II IJ K.
HetJ Journal Official deelt mededat de
ministers op verzoek van den president der
Republiek hun verzoek om ontslag hebben inge
trokken. Zij hebben inmiddels te kennen gegeven
dat, hoewel zij hun functiën bleven vervullen,
zij daardoor niet vooruitliepen op de later door
net hoofd van den Staat te nemen besluiten.
Gistereu is de Senaat te Versailles bij
eengekomen in welke zitting de afdeeiingen
zijn getrokken en de vooizitter de leden raad
pleegde over het vaststellen van de orde van
den dag. De Senaat heeft, oveieenkomstig vroe
gere besluiten, beslist dat de voorstellen, die
van het initiatief der leden van de vorige Kamer
afkomstig waren, niet aan de orde zullen ge
steld worden.
De heeren de Brogiie, Brunet, de Meaux
en Paris hebben de zitting bijgewoond.
De Senaat heeft liet ontwerp betreffende den
genei alen staf op de agenda geplaatst.
De zitting is vei volgens opgeheven zonder
dat er een meldenswaardig voorval plaats had.
In de Kamer van afgevaardigden die gisteren
voor bét eerst bijeenkwam nam de heer Desseaux,
als oudste in jaren, het voorzitterschap vaar.
In zijn rede bracht hij hulde aan de nagedach
tenis van Thiers en verklaarde, dat hij zich
verdienstelijk had gemaakt jegens het vader
land, terwijl hij aan het slot zijner rede zeide
dat de nieuwe Kamer, evenats de vorige, werk
zaam zal zijn ter bevestiging der republiek en
haar zal verdedigen tegen eiken aanval, van
welke zijde ook. Hij eindigde met den kreet:
sieve de republiek, leve de vrede!" welke uit
roeping met levendige toejuiching werd begroet.
De bureaux van de linkerzijde hebben be-"
sloten hare werkzaamheden voort te zetten ten
einde reeds den volgenden dag een groot aan
tal vei kiezingen geldig zouden worden verklaard,
alsmede aan de gezamenlijke groepen dezer partij
voor te stelleneen comité van tien leden te
benoemeuhetwelk gedurende de crisis namens
deze groepen zal beslissen, die alsdan alle initia
tief aan dat comité zullen overlaten en niet
zullen bijeenkomen.
De Kamer heeft den heer Grévy met 290
stemmen tegen 170 blanco biljetten tol voor
zitter benoemdhg betuigde daarvoor zijn dank,
onder verklaring dat hij rekende op welwillende
ondersteuning ter volbrenging zijner taak.
Bij de audiëntie, gisteren aan de gedele
geerden der rechterzijde verleend, heeft Mac
Mahon in zijn alleszins categorisch antwoord
aan de deputatie te kennen gegeven dat hij
vast besloten was, niet af te treden.
Het republikeinsche verkiezings-comku in
het negende arrondissement van Parijswaar
Jules Grévy tot afgevaardigde is gekozen, hield
Dinsdag, ouder voorzitterschap van CyuM.-.K0
eene bijeenkomst, die o'ók door Grévy werd
bijgewoond. Gambetta hield een rede, waarin
hij verklaarde dat de kandidatuur van Grévy
als eene nationale te beschouwen was. Grévy
nam vervolgens het woord. Ilij betuigde zijn
dank aan de kiezers. In verscheidene districten
was hem de kandidatuur aangeboden, maar
hg hail die van de hand gewezen. Die te Parijs
had hij echter gemeend te moeten aanvaarden
als een plicht jegens de Republiek.
Het is nog niet beslist of Jules Grévy in de
Kamer zitting zal nemen voor Parijs of voor
het district Dóle, departement der Jura, dat
zijn mandaat heeft vernieuwd en dat hij tot
dusver beeft veitegenwoordigd.
Bij het vernemen van de vei kiezing van
2 conservatieve leden van den Algëineenen Raad
hadden te Artes ongeregeldheden plaats. Op de
markt word de sMaiseillaise" gezongen; de
prefect liet diagouders aanrukken om de me
nigte uileen te drijven en de orde was spoedig
hersteld.
Men herinnert zich dat Pellefah te Arles
door twee commissarissen van politie werd
achtervolgd en beleedigd. Een daarvan is in een
mindere betrekking naar Aurillac verplaatst,
doch Pelletan is daarmede niet tevreden en
heeft opnieuw veitoogen gericht tot den foor-
zitter van den Senaat, d'Audiffret-Pasquier.
IT ALIK.
Pater Curci, zegt het Journal des Dêlals,
is een der uitstekendste leden van het genoot
schap van Jezus, en bestuurde te Florence liet
bekende tijdschrift de Oivilla Oatiolica. Na 1870
was pater Cuiei tot de oveituigiug gekomen,
dat de gedragslijn, door het Vatikaau gevolgd,
voor den godsdienst noodlottig moest worden.
Volgens hem is het een hersenschim het hei-
stel \aii 's Pauseu wereldlijke macht te hopen
en wie zich tot werkeloosheid doemt en zich
aan de openbare zaken onttrekt, om een mira
kel af te wachten dat niet komen zal, ver
oordeelt zich tot machteloosheid. De vijandige
houding van het opperpriesterschap tegen Italië
heeft het noodlottig gevolg, dat de Italiaansche
regeering vijandig is aan den godsdienst. In
den vooi tgezetten strijd zal de geest van den
godsdienst van lieverlede verloren gaan. Het
koninkrijk Italië zijnerzijds zal verzwakten mis
schien vernietigd worden; maar de kerk zal
bij zijn oudergang niet winnen; integendeel.
Uitgaande van dit standpunt en van het door
de kerk aangenomen beginsel, zich te verstaan
naet al de bestaande machtenzelfs al vinden
deze haren oorspong in misdaad, stelt pater
Curci aan den Paus voorzich te verstaan met
Koning Victor Emanuel, die eerder tot een
vergelijk geneigd is dan zijn opvolger het zal
zijn. De uitslag van dit overleg zal wezen,
dat de Koning door de kerk erkend en bijge
volg eene bestendige aanleiding tot binnen-
en buitenlandsche conflicten verwijderd worde.
Zijnerzijds zou de Koning zich door den Paus
laten zalven en een zeer katholieke regeering
instellen, en hiertoe ware het voldoende de
grondwet uit te .voeren naar hare letter en
haren oorspronkelijken geest. Inderdaaddie
grondwet, het werk van Karei Albeit, een
zeer godvruchtig vorst, verklaart in haar eeiste
artikeldat de katholieke godsdienst is de
godsdienst van den Staat. Dit artikel is nooit
afgeschaft gewordenmen slaat er maar geen
acht op; doch dit is niet precies hetzelfde. Pater
Curci meent datals de Paus en de Koning
het eens zijn, in het Parlement zeer gemak
kelijk een katholieke meerderheid zal kunnen
verkregen worden. Deze gedragslijn werd in 1875
aan den Paus voorgelegd; alleen de opper
priester, niemand anders, droeg er kennis van; 1
daar het Pius IX moeielijk valt, gesclneven
stukken te lezen, werden van het vootstel-
Curci twee exemplaren gedrukt. Een van deze
exemplaren werd door een Vatikaan-beambte
weggenomen en aan een liberaalblad medege
deeld, dat het openbaar maakte pas drie
maanden geleden. Deze openbaarmaking-deed
den storm over het hoofd van Curci losbarsten,
hoewel zij hem op geenerlei wijze geweten kan
worden. Men vroeg den pater de intrekking
van hetgeen hij geschreven haden naar het
schijnt weigerde hij hieraan te voldoen althans
in den vorm die verlangd werd. De kracht der
theologische hardnekkigheid is groot; deze is
niet ligt te overwinnen. Pater Curci wordt op
het Vatikaau beschouwd als schuldig aan de
misdaad van verzoening, waarover reeds zoo
vele malen Pius IX den banvloek heeft uitge
sproken, en daarom zou pater Cuici, op vor
melijk bevel van den Paus, uit het genoot
schap van Jezus verwijderd zijn. Men zegt
echter, dat de, zaak geschikt zal worden door
tusschenkomst van kardinaal de Luca, een der
voortreffelijkste en meest verlichte leden van
het heilige college. Al de liberale bladen hou
den zich met deze zaak bezig, en vrij alge
meen zijn zij van gevoelen, dat het Vatikaan
zijn val voltooit, wanneer het zich afzon
dert van al de mannen, die door hun gezond
verstand tot een bepaalde meening zijn ge
bracht, en wier karakter hen onafhankelijk
doet haudelen. De Diritto is van een ander
gevoelen. Dit liberale «gaan vreest dat het
stelsel van pater Curcidoor Pius IX verwor
pen, door den nieuwen Paus worde aangeno
men, en daar de goede uitslag dier poging
aan de Diritto niet onmogelijk toeschijnt, waar
schuwt het blad zijne vrienden op hunne hoede
te zijn. Intusschen is er nietsdat grond
geeft tot liet vermoedendat pater Curci
rechtstreeks of zijdelings in onderhandeling is
geweest met den Koning, wiens persoonlijke
medewerking alleen het door den vermaarden
jezuiet uitgedachte plan zou kunnen'doen slagen.'
"Wat de kerkelijke bladen betreft, zij hebben
tot dusverre vermeden, zich over de zaak uit
te laten, doch zij heeft te veel opzien gehaard
om hen verder te laten zwijgen.,,
l
