A°. 1878.
Vrijdag 15 November.
134545.
VerscMjat Jaielljts, nitpziiM DMai.
BiiteilaniichB Berlclten."
T wo© u
JL> e r t i 2
- -MS
AbONKEMENTSPKIIS, per kwartaal1.85.
1'ranoo per post, door het geheele Rijk5 - 2.50.
Afzonderlijke nommers- 0.10.
BIIKEAÜ: MAKK't, E, 124.
Advertentieprijs: van 110 gewone regels
met inbegrip van ecno Courant1.10.
iedere gewone regel meer- 0.10.
D ui usual plaatsing wordt tegen tweemaal berekend.
Schiedam, 9 November 1S78.
))Aan de witte tafel worden dikwijls meel
zaken behandeld dan aan de groene"; deze be
wering moge iets overdrevens bevatten, met
het oog op Engeland en zijn staatslieden heeft
zij echter allen schijn van waarheid. Plaats
de engelscbe Ministers aan een vischmaal, de
smayonnnise au saumon" is pas genuttigd, of
de eeiste Minister staat op, en met dat geluk
kige gevoel van voldaanheid, hetwelk een mensch
na een goeden maaltijd heeft, schildert hij met
levendige kleuren den toestand san zijn land.
Hoewel we gaarne aannemen, dat 's mans oog
door den wijn volstrekt niet beneveld is, toch
ie alles couleur de rose; de tarbot, de tong,
de zalm, het gansche visschenhcir heeft het
zijne bijgediagen tot de verheerlijking van Old-
Englands gloiie.
Yau dien hoilzamen invloed vaG een goeden
maaltijd was de edele lord Beacouslield jl. Za-
teidag een wezenlijk welsprekend voorbeeld.
De lord-nmyor van Londen was dien dog plech
tig in zijn ambt bevestigd. Zooais men weet,'
'wordt deze oveiheidspersonn slechts voor één
jaar verkozen en de -9 November is de dag(
waarop hij met de zondei lingste plechtigheden
zij go waardigheid aanvaardt. In statigen op
tocht trekt hij naar liet stadhuis, eu 's avonds
voreenigeu zich de stedelijke règèering met de
Ministeis der Koningin aan den feesldisch.
Zaterdag was lord Beaconsfieid de hoofdper
soon aan tafel. Vol zelfvertrouwen stond hij,
toen liet tijdperk der toasten was aangebroken
op, om een lofpsalm op zijn eigen regeeringsbeleid,
zijn succes eu, wat vooral niet vergeten moet
worden, bp zijn eigen eeilykheid te houden.
Daar is, ronduit gezegd, iets terugstootéuds in
den edelen lord, in zijn persoonlijkheid, in zijn
daden, maar vooral in zijn woorden. Deze laat-
sten zijn in den regel in volkomen tegenspraak
met hetgden hij doet, en toen uu de eerste
Minister van Engeland het Zaterdag avond weer
buitengewoon bont maakte, en hij de zwarte kleur
voor zuiver wit durfde verklaren, toen werd
het zelfs Engelscheu staatslieden te eig. Lord
Northbrook, onder anderen, oud Onder-Koning
van Eng'elsch-lndië, heeft zijne stem reeds
verheven, tegen dat gedeelte van Beaconsfieids
rede, hetwelk op den twist met Afghanistan
betrekking heeft Zonder er doekjes om te win
den ontmaskert hij de phrase, dat het voor
eene wetenschappelijke afronding der grenzen
van Britsch-Indiü noodig is, een deel van Af-
- ghanislün te nnnexeeren. sAls oud Onder-Koning
van Tndië, eindigde lord Northbrook, protesteer
ik ten ernstigste tegen deze nieuwe leerstellin
gen, en ik beu er zeker van, dat zij, zoo ze ia
het Pailement ooit worden aanbevolen, met
verontwaardiging zullen verloocheud worden.
Inmiddels blijkt, dat de. krijgstoerustingen ia
Britsch-Indie met kraehl.worden voortgezet en de
ongelukkige Emir zal naar alle waarschijnlijkheid
in de gelegenheid zijuj.overdo Wesierschebegrip-
pén van reclit en billijkheid te kunnen nadenken.
Voist Bismarcks naam gaat in de laatste dagen
weer duchtig over de tong. Een zekere dr, Busch
namelijk heeft een werk in het licht gezonden,
bevattende gesprekken van Bisinaick over ver
schillende tijdgenootcn. Lofredenen zijn het ia
den regel niet, en menig staatsman zal alles
behalve aangenaam gestemd zijn geweest, bij
het lezen vau het oordeel^ door den Duitschen
rijkskanselier over hem geyeld. 'tlleet nu wel,
dat Bismarck de uitgave van liet weik heeft
pogen te vei hinderenbij eeuig nadeukeu echter
valt het duidelijk iu h'et oog, dat de schrijver
van hel werk vau zekere zijde gegevens moet
hebben ontvangen, zouder welke zijn hoek
onmogelijk gereed had kunnen komen. Men
weet, dat Bismarck niet gewoon is in i aadselen
te spieken. Vau de oude Duitschc diplomaten
zegt hij- Niemand, zelfs de kwaadaardigste
demociaat kan het flauwste denkbeeld hebben
van de kwakzalverij eu de aanmatiging van
onze gemeenschappelijke diplomatie.
Napoleon 111 wordt door hern aldus afge
schilderd: iDe Fransche Keizer is een domme,
seutimeuteele man. Ons volk beschouwt hein
altijd als eeu duivel iu mensehengedaaute, een
door en door schlechter Ilarlmaar dit is hij
volstrekt niet. Ilij is vriendelijk en goedhartig,
maar onwetend en dom, en hij zou vrij wel
zijn plicht doen, als hij niet zoo zwak en
sentimenteel was, en niet omgeven door zulk
een bende ellendelingen, die hij gek genoeg is
te vertrouwen.
Van den hertog de Morny, den man, die den
naam zijns vaders niet mocht diagen, hoewel
deze volstiekt niet onbekend is, verhaalt de
Rijkskanselier ongeloofelijke dingen.
sToeti de Morny als gezant te St. Petersburg
kwam, bracht hij een lange reeks piachtige
splinternieuwe rijtuigen mede cd lallooze koffers
gevuld met kant, zijde, damestoiletten, enz. enz.,
waarop hij, als gezant, geen inkomend recht had
te betalen. Iedere dienstbode iiad zijn eigen
rijtuig, elke attaché en elke secretaris had er
twee en hij zelf had er zes. Twee dagen na
zijn aankomst vei kocht hij alles, rijtuigen, kant,
nieuwe costumes, alles!
De winst was ontzaglijk. Hij was een vol
komen gewetenloos man, maar charmant iu
deu omgang.
Deze trek zou doen lachen, als hij geen diepe
verontwaaidigiug opwekte. De aauzienlijke Rus
sische schurken, en hun aantal, het is bekend
is bijzonder gioot, zullen wel van vreugde
opgesprongen zijn, bij deze les in handigen
diefstal, hun door de Morny gegeven, Er was
schandelijke verrotting in den Franschen Staat,
en het Frausche volk mag wel gelukkig ge
prezen worden, dat het eindelijk van deze
ellendige bent is verlost, 't "Was, met al zijne
gebreken, toch te goeddoor zulke schelmen
geregeerd te worden.
Komt er' eejbmaal eens een ïoordeel'^vau
Bismarcl' óver 'zjjn Engèlschèn" collega, in het
ïicht, Europa zal er Üëm'zèltér dankbaar voor zijn.'
Maar men heeft recht, ook nog andere dingen
van den Duitschen kanselier te verwachten.
Zoo, b. v., dat hij al zijne klachten eens wijde
aan de financiën vau het groute Duitsche rijk.
De Pruisische begrooting en die vau het
Duitsche rijk sluiten voor dit jaar met een
tekort vau '108 millioen. De heer Hobrecht, de
nieuwe Minister van Financiën, vond zich dus
voor een neteligen toestand geplaatst. Door
kracht van bezuinigingen is men er in geslaagd,
deze som tot 79 millioen terug te brengen,
die door eene leening zullen moeteu worden
verkiegen. De gemoedelijke Duitschers mompelen
en zuchten, doch eindigen met betalen. Eiken
ontevredene hangt in het rijk van Keizer Wil
helm een zwaard boven het hoofd; men ver
klaart hem eenvoudig sociaal-democraat en heeft
daardoor vat op hem. Eiken dag brengt
tegenwoordig beveleu tot opheffing van ver-
eenigingenen kondigt het ,verbod aan tot
verspieiding van geschriften. Men komt zelfs
in verzoeking te vreezen, dat ,de scherpzinnige
rijkskanselier heden of morgen aanleiding, zal
vinden, het vrije gebruik en onderzoek .des
Bijbels te bemoeielijken 1
De Duitsche piaters hebben wel een lesje
verdiend; maar of het thans aangewende middej
liet ware is, dat mag bp goede gronden be
twijfeld worden.
- g
It A N K R IJ K.
Lc XIX. Siècle spreekt liet bericht tegen,
dat de senatoren Litlré en Jules Favre ernstig
ziek zijn. J.iltré houdt geregeld eiken dag zich
met letterarbeid bezig, en Jules Favre geeft
dagelijks adviezen.
Het aantal personen, die de tentoonstel
ling bezocht hebben, dag aan dag bjj elkaar
geteld, krijgt men een cijfer van meer dan
zestien millioen.
liet water der Seine is in de twee laatste
dagen aanmerkelijk gevallen.
Tiet manifest van de rechterzijde aan
het kiescollege voor den Senaat is openbaar
gemaakt. Het wijst op de richting der radicalen,
die huuue bedoeliugen verbergen achter een
opportunisme, maar die den Senaat willen
opruimen en de magistratuur en het leger
aanvallen'.
Een handelaar in het zuiden des lands
heeft, naar luid van den Figaro aan Paul de
Cassagnac een brief geschreven, waarin iiij
hem te kennen geeft, dat hij de kosten zijner
nieuwe verkiezing geheel ea al voor zijne reke
ning neemt, al mochten die ook 50,000 of
60,000 fr.' bedragen. Hij schrijft er bij, dat "de
Cassagnac dat aanbod om redenen van kieschheid
niet behoeft af te slaan, aangezien het slechts
een voorschot is dat hij ontvangt, daar de hande
laar hém tot zijn'erfgenaam heeft gemaakt. Ds
briefschrijver,' zegt* Figaro, is millionnair.